Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2012

Οι αντιεξουσιαστές εγκληματίες

Ο δολοφόνος της Πάρου

Με αφορμή ένα καταπελτικό άρθρο του γνωστού Νεο-αριστερού Πάσχου Μανδραβέλη σην κυριακάτικη "Καθημερινή" που αναδημοσιεύουμε παρακάτω, προσπαθώ να αντιληφθώ τον τρόπο σκέψης όλης αυτής της αριστεράντζας της Μεταπολίτευσης, που με τα κείμενά τους, τις πολιτικές θέσεις και τοποθετήσεις τους όλα αυτά τα χρόνια δημιούργησαν αυτά που καταγγέλλουν σήμερα. Έχουν συνειδητοποιήσει άραγε την ζημιά που έκαναν στην κοινωνία και στην χώρα; Θα ζητήσουν συγγνώμη από όλους αυτούς που παρέσυραν και ξεγέλασαν επί δεκαετίες; Εικάζω ότι κείμενα αυτού του τύπου είναι προϊόντα ενόχων συνειδήσεων που μας οδήγησαν εδώ που φτάσαμε και αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίον επιδιώκουν να εξιλεωθούν. Και για να ξαναθυμηθούμε αυτά που έγιναν στην Πάρο παραθέτουμε την ανοιχτή επιστολή της αδελφής του δολοφονημένου οδηγού ταξί προς τον εγκληματία αντιεξουσιαστή. Να την διαβάσουμε λέξη προς λέξη...
ΔΕΕ

Θεριά αγράμματα
Tου Πάσχου Mανδραβέλη

Ελάχιστους απασχόλησε το γεγονός ότι ο κατηγορούμενος για μια δολοφονία και τη ληστεία στην Πάρο είναι θεολόγος. Δεν νοιάστηκε η εκπαιδευτική κοινότητα• τα μέλη της, προφανώς, είναι πολύ απασχολημένα να προστατεύσουν τις πρυτανείες από τον κοινωνικό έλεγχο και τα σχολεία από την αξιολόγηση. Δεν απασχόλησε την Εκκλησία. Τι στην ευχή; Ο φερόμενος ως τρομοκράτης είναι... «αδιόριστος καθηγητής». Νομοτελειακά η πολιτεία θα του ανέθετε την προπαγάνδιση της χριστιανικής πίστης στα σχολεία. Το μόνο που ενδιαφέρει τους ιεράρχες είναι οι ώρες διδασκαλίας θρησκευτικών στα σχολεία και όχι ποιος τα διδάσκει; Δεν απασχόλησε τους μανδαρίνους του υπουργείου Παιδείας. Υπάρχει μεγαλύτερη αποτυχία -αν μη τι άλλο- επαγγελματικού προσανατολισμού από έναν άθεο θεολόγο; Το χειρότερο όλων είναι πως όλα τα παραπάνω ακούγονται «περίεργα». Όλες οι αποτυχίες του εκπαιδευτικού μας συστήματος είναι «ψιλά γράμματα».

Πέρα από το λειτουργικό κομμάτι της παιδείας υπάρχει και η αποτυχία στο ουσιαστικό της μέρος, που είναι η μεταλαμπάδευση των αξιών του ανθρωπισμού στους νέους. Δεν θα σταθούμε στο αστυνομικό σκέλος, αν δηλαδή ο αδιόριστος θεολόγος δολοφόνησε τον άτυχο ταξιτζή (αυτόν που έτερος «επαναστάτης» χαρακτήρισε «ψόφιο βλάκα»). Στο μπλογκ του κατηγορουμένου διαβάζουμε διάφορες πομπώδεις ανοησίες: «Στην πραγματικότητα τα εγκλήματά μου είναι πολιτικά. Εξάλλου όλα είναι πολιτικά... Εγώ διαφωνώ με την τυπολογία περί Καλού και Κακού... Για εμένα σημασία έχει αν μια πράξη βοηθάει στη χειραφέτηση της τάξης μου». Αυτό το απόσπασμα (πέρα απο το γεγονός ότι είναι η συνέχεια του δόγματος «νόμος είναι το δίκιο του...») δείχνει πως το εκπαιδευτικό μας σύστημα απέτυχε να διδάξει στους νέους ακόμη και τα βασικά: τον σεβασμό στον άνθρωπο ως υπέρτατη αξία.

Αλλά δεν είναι μόνο τα ελλείμματα της επίσημης παιδείας. Γράφαμε παλιότερα ότι ο ευρύτερος χώρος της Αριστεράς «υπήρξε στο παρελθόν ένα μεγάλο και συμπληρωματικό σχολειό» κάτι σαν «φροντιστήριο της νεωτερικότητας». Όμως «με τα χρόνια δεν καταστράφηκε μόνο η αστική παιδεία, αλλά και η αριστερή. Οι ιδεολογικές επεξεργασίες χάθηκαν και το μόνο που απέμεινε ήταν ο Τσε στα μπλουζάκια και ο ανεπεξέργαστος θαυμασμός για την επανάσταση. Από την άλλη πλάκωσε ο γαλλικός μεταμοντερνισμός που σχετικοποίησε τα πάντα (π.χ. η επανάσταση έχει ανομία, άρα η ανομία είναι επανάσταση) και προστέθηκε η φυσιολογική κλιμακτήριος διάφορων γεροντοπαλίκαρων του Πολυτεχνείου. Έτσι, η χώρα μετατράπηκε σε ένα απέραντο εργαστήρι ιδεολογικής ασυναρτησίας». («Καθημερινή» 27.2.2011)

Με μνημειώδεις μπούρδες περί «υποκειμενικής και αντικειμενικής βίας» (Ζίζεκ) ή περί «ανθρωπισμού του Μάο» (Α. Τσίπρας) κ.ά. διαπαιδαγωγήθηκε η γενιά της επικίνδυνης σύγχυσης. Με ανοησίες περί καταστροφής, ως προϋπόθεση της επανάστασης, φτιάχτηκαν θεριά αγράμματα• παιδιά που εξηγούν τις κοινωνικές πολυπλοκότητες με αφορισμούς «ένας μπάτσος απλά είναι φτιαγμένος από κατώτερης ποιότητας υλικό». Δεν μπορούν καν να διαχωρίσουν το πραγματικό από το συμβολικό: «επαναστάτης» της ίδιας φουρνιάς, συμπαραστεκόμενος στον κ. Θεοφίλου χαρακτήρισε «ρουφιάνο» τον δολοφονηθέντα της Πάρου και θεωρεί... «καταστολή» τη σύλληψή του «μετά τη συμβολική μου επίθεση εναντίον της Βουλής με τόξο»(!)

«Και μη χειρότερα», μπορεί να ευχηθεί κάποιος. Όμως οι ευχές δεν φτάνουν. Τα χειρότερα έρχονται, αν δεν καλυφθούν γρήγορα αυτά τα ελλείμματα παιδείας. Το πρώτο βήμα είναι η αναγνώρισή τους...



Συμπαράσταση στον εγκληματία από αναρχοάπλυτους,
που κυκλοφορούν ακόμα ελεύθεροι

Μ. Μίχα προς Α. Θεοφίλου: "Είσαι ένας ψυχρός δολοφόνος που κρύβεται πίσω από τον τίτλο του Αναρχικού"


Δημόσια στον Αναστάσιο Θεοφίλου, τον 29χρονο αντιεξουσιαστή που κρατείται κατηγορούμενος ως ένας από τους ληστές της τράπεζας στην Πάρο που κατά τη διαφυγή τους εκτέλεσαν εν ψυχρώ τον 53χρονο οδηγό ταξί Δημήτρη Μίχα, απευθύνεται η αδελφή του δολοφονημένου ταξιτζή της Πάρου, Μαρία Μίχα Μπεκιάρη.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο – σχόλιο της Μαρίας Μίχα:

«Αυτό το παλικάρι που ατενίζει τον φωτογραφικό φακό με τόση νηφαλιότητα, να το χαίρονται οι γονείς που το έκαναν…Την ωραία διαπαιδαγώγηση που του πρόσφεραν ώστε να βγει ένας χρήσιμος άνθρωπος στην κοινωνία… Εύγε! Και μετά τον έστειλαν πανεπιστήμιο και μάλιστα στη Θεολογική Σχολή. …Για να μάθει εκεί πώς να αγαπάει αλλά και να βοηθάει τον πλησίον του… Τα έμαθε τόσο καλά το καλό αυτό παιδί …που είπε μια μέρα… Ρε!! Εγώ είμαι πολύ έξυπνος δεν είμαι σαν τα άλλα ζώα τους συνανθρώπους μου που δουλεύουν και τους εκμεταλλεύεται αυτό το άτιμο καπιταλιστικό κράτος… Γιατί να δουλεύω; Θα κάνω ληστειούλες, θα σκοτώνω τους βλάκες που θα με εμποδίζουν και ΟΚ, μετά θα ζω σαν βασιλιάς! Ευτυχισμένος, άνετος, ωραίος…
Μια χαρά τα μάθατε στο Πανεπιστήμιο κε Θεοφίλου!!! Μπράβο σας … όμως κάνατε καλή δουλειά στην Πάρο… 4 σφαίρες ευχαριστηθήκατε να πυροβολείτε… καλός σκοπευτής, άριστος! Ρίξατε μια στο χέρι, 2 στο στήθος, την τέταρτη στο κεφάλι… Για ποιο λόγο τη ρίξατε; Τι φοβηθήκατε; Μήπως σηκωθεί να σας κυνηγήσει; Δεν φοβηθήκατε κε Θεοφίλου… απλώς είσαστε ένας κοινός ψυχρός δολοφόνος, ένας απατεώνας, ένας ληστής, ένας παλιάνθρωπος που κρύβεστε πίσω από τον τίτλο του Αναρχικού… Ένας άνανδρος φονιάς!
Κε Θεοφίλου… σκοτώσατε έναν άνθρωπο που την συγκεκριμένη ημέρα δούλευε από το προηγούμενο βράδυ στις 9 μέχρι την ώρα που τον σκοτώσατε μπαμπέσικα… Ήθελε μισή ώρα να τελειώσει η βάρδια του, να πάει στο σπίτι του… Ένας μεροκαματιάρης που δούλευε τίμια… Στα πόδια κύριε Θεοφίλου γιατί δεν ρίξατε να τον σταματήσατε; Γιατί; Θα σας πω γιατί… Γεννηθήκατε δολοφόνος έτσι απλά… κρίμα… το παιδί του έχει ακριβώς την ίδια ηλικία με εσάς… Εύγε! Κε Θεοφίλου κάνατε καλή δουλειά! Πετύχατε άριστα τον στόχο σας! Αααα μην ξεχάσω… Για κοιτάξτε το σακίδιο σας… Μήπως σας έπεσε η Αγία Γραφή στην Πάρο; Σαν καλός χριστιανός και καλό παιδί που είστε».

Την ίδια στιγμή σε γνωστή ιστοσελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου αναρτήθηκε η ανάληψη της ευθύνης μίας άλλης βομβιστικής επίθεσης από αντιεξουσιαστική ομάδα η οποία χλευάζει τον δολοφονημένο ταξιτζή λέγοντας ότι, «Και ίσως από τα ελάχιστα ευχάριστα γεγονότα αυτού του καλοκαιριού η θέα του ψόφιου βλάκα στην Πάρο. Η βλακεία του έφτασε σε τέτοια επίπεδα που θυσίασε την ζωή του για μερικά χιλιάρικα που μόλις είχαν ληστευτεί από μια ΤΡΑΠΕΖΑ! Αυτό είναι το μέλλον που περιμένει τους ρουφιάνους-πολίτες που φοράνε με βιασύνη την στολή του μπάτσου και παριστάνουν τον ήρωα» (https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1417170)

Δυστυχώς για την Ελλάδα αυτό είναι το "άνθος" της νεολαίας μας όπως ισχυρίζονται οι «αναρχικοί-αντιεξουσιαστές»

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr




1 σχόλιο:

Βιβλιόφιλος είπε...

Ένα σχόλιο από το διαδίκτυο που τα λέει όλα:
"Τι έχει προσφέρει η αριστερά στην Ελλάδα τόσα χρόνια; Κάτι που να μας κάνει να ξανασκεφτούμε την αξία της διαχρονικά ώστε να μην την τσουβαλιάζουμε σε ένα τσουβάλι με τον Θεοφίλου. Μπορεί να βρει κάτι; Αν μπει κάποιος στο site του πασοκ να δει τι λένε τα άτομα για την ιστορία τους θα δει όλα ακριβώς τα βήματα που σταδιακά εξαθλίωσαν τον τόπο και τον οδήγησαν στην χρεοκοπία. Ό,τι ακριβώς ευαγγελίζονται οι αριστεροί στην Ελλάδα: "δημοκρατικοποίηση" του συνδικαλιστικού κινήματος (βλ. Φωτόπουλο) και της παιδείας (βλ. σημερινά πανεπιστήμια), αύξηση των μισθών (μέσω δανεισμού - εκπληκτικά δημοκρατικό) στο δημόσιο και κατ' επέκταση φούσκωμα της οικονομίας για γενικότερη αύξηση του βιοτικού επιπέδου (μέσω δανεικών - δεν πειράζει λέμε), "δημοκρατικοποίηση" των ενόπλων δυνάμεων (βλ. βύσματα, δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία των αξιωματικών, απαξίωση του θεσμού γενικότερα) και της αστυνομίας (βλ. βρίζω μπάτσο και δεν τρέχει και τίποτα ναούμε), το ΕΣΥ (ουδέν σχόλιο), κ.ά. πολλά...