Λίστες πολιτικών: Τι παίζεται;

Σάλος προκλήθηκε με τις περίεργες "διαρροές" με διάφορες λίστες ατόμων, οι οποίοι φυγάδευσαν κεφάλαια στο εξωτερικό, αλλά και διεφθαρμένων πολιτικών, που κυκλοφόρησαν σε έντυπα και στο Διαδίκτυο. Το άρθρο του Σάββα Καλεντερίδη ασχολείται όχι με τις λίστες, αλλά με το γενικότερο φαινόμενο των διεφθαρμένων πολιτικών.

ΔΕΕ

Διαφθορά πολιτικών: η πραγματική

ασύμμετρη απειλή για την Ελλάδα

του Σάββα Καλεντερίδη

Διευκρίνιση: Η παραπάνω φωτογραφία απεικονίζει τους πολιτικούς που, σύμφωνα με δημοσίευμα του zougla.gr, συμπεριλαμβάνονται στη λίστα των πολιτικών που ερευνώνται από το ΣΔΟΕ, χωρίς να ισχυρίζεται κανείς ότι είναι ένοχοι για κάτι.

Η έννοια και ο όρος της ασύμμετρης απειλής είναι σχετικά καινούργια στη στρατιωτική ορολογία, γι’ αυτό και δεν υπάρχει διεθνώς παραδεδεγμένος ορισμός των όρων ασύμμετρη απειλή και ασύμμετρος πόλεμος.

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ασύμμετρος θεωρείται ο πόλεμος που διενεργείται από οργανωμένες μη-συμβατικές ομάδες εναντίον συνήθως ισχυρότερου αντιπάλου, με χαμηλού κόστους μέσα και δράση, χωρίς να λαμβάνεται υπ’ όψιν το δίκαιο και οι κανόνες του πολέμου, και με στόχο την πρόκληση όσο το δυνατόν περισσότερων υλικών και ανθρώπινων απωλειών.

Ως εκ τούτου, ασύμμετρη απειλή θεωρείται οποιαδήποτε επίθεση που γίνεται εναντίον οργανωμένων συστημάτων, κοινωνιών ή κρατών, από άτομα ή ομάδες που μπορεί να χρησιμοποιούν μη συμβατικά ή αυτοσχέδια όπλα, τα οποία είναι δυνατόν να προκαλέσουν απώλειες και να αποσταθεροποιήσουν κυβερνήσεις, κράτη, πολυεθνικές οντότητες κλπ.

Όταν, λοιπόν, ο κ. Β. Πολύδωρας, ως Υπουργός Δημοσίας Τάξεως, χρησιμοποίησε τον όρο «ασύμμετρη απειλή», αναφερόμενος στην -δεδομένη κατ’ αυτόν- εμπλοκή με άγνωστο τρόπο αγνώστων δυνάμεων στις εφιαλτικές και καταστροφικές πυρκαγιές του 2007, δέχτηκε σφοδρή κριτική για τη χρήση του όρου από πολιτικούς του αντιπάλους, αλλά και από τους δημοσιογράφους και τα ΜΜΕ.

Εμείς, με αφορμή την πρόσφατη έκδοση του 37σέλιδου βιβλίου του με τίτλο «Κατά Κηνσόρων», που κυκλοφορεί σε μια περίοδο που το πολιτικό σύστημα δεν γνωρίζει πώς να διαχειριστεί το τεράστιο συνταγματικό και πολιτικό ζήτημα της εμπλοκής του τρίτου τη τάξει στην κρατική ιεραρχία, Προέδρου της Βουλής, κ. Ε. Μεϊμαράκη, σε υπόθεση επιχειρηματικής διαμάχης με άγνωστες διαστάσεις, θα τολμήσουμε να χρησιμοποιήσουμε τον όρο ασύμμετρη απειλή για το ζήτημα της διαφθοράς στο κράτος, τα κόμματα και την πολιτική, που απειλεί να τινάξει στον αέρα την πολιτική και κοινωνική σταθερότητα στη χώρα, και μάλιστα σε μια στιγμή που αυτή κρέμεται κυριολεκτικά σε μια κλωστή.

Ενώ, λοιπόν, το σύστημα κλυδωνίζεται από την εμπλοκή του ονόματος του Προέδρου της Βουλής κ. Μεϊμαράκη, στην ως άνω υπόθεση, αναφορές που γίνονται στο ίδιο το βιβλίο του κ. Πολύδωρα, φωτογραφίζοντας ξεκάθαρα τον Πρωθυπουργό της χώρας, κ. Αντώνη Σαμαρά, αποτελούν βόμβες μεγατόνων, που μπορεί να οδηγήσουν το σύστημα σε πλήρη και ολοκληρωτική κατάρρευση.

Λέι ο κ. Πολύδωρας στο βιβλίο του:

«Πώς και δεν χάλασε η εθνική και παγκόσμια τάξη και ηθική όταν το 2009 υπουργοί και μάλιστα ένας "ευαίσθητος" υπουργός σε ευαίσθητο και λεπτό υπουργείο διόριζε μονίμους μάλιστα υπαλλήλους με απόλυτη "αξιοκρατία", οι οποίοι είχαν μεταξύ τους ένα κοινό "αξιοκρατικό" χαρακτηριστικό, ότι κατήγοντο από τον τόπο εκλογής του "αδιάφθορου" υπουργού; Δεν ήταν τότε κρίση; Ή το 2012, όταν διόρισε δεκαπέντε ή και περισσότερους μετακλητούς στη Βουλή με τα αυτά προσόντα καταγωγής, ο ίδιος "αντιφαύλος" πολιτικός, υπό άλλην ιδιότητα τώρα; Δεν είναι γι’ αυτούς τους διορισμούς κρίση και ανεργία στη χώρα; Μόνον για εμένα και τη θυγατέρα μου;»

Είναι προφανές ότι βρισκόμαστε σε μια φάση όπου η διαφθορά έχει φθάσει σε τέτοιο σημείο, που πλέον δεν λειτουργούν εκείνα τα συστήματα που επί δεκαετίες εξασφάλιζαν τη σιωπή και την «ομερτά» μέσα στα κόμματα και στα διάφορα κυκλώματα που νέμονταν την εξουσία, εμπλέκοντας σε υποθέσεις διαφθοράς πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες της χώρας. Ακριβώς επειδή δεν λειτουργούν εκείνα τα πανίσχυρα συστήματα που επέβαλαν μέχρι σήμερα το νόμο της σιωπής, φθάσαμε στο σημείο οι μέχρι χθες φίλοι και ομοτράπεζοι στο πάρτι της λεηλασίας της χώρας, να βάλουν πλέον ο ένας εναντίον του άλλου. Φθάσαμε στο σημείο κουμπάροι να καταγγέλλουν πολιτικούς φίλους και προστάτες και σημαίνοντα στελέχη πολιτικών κομμάτων, όπως ο κ. Πολύδωρας, να ξιφουλκούν εναντίον του ίδιου του Πρωθυπουργού, με τους πολίτες, που αγκομαχούν και σφαδάζουν πληρώνοντας τα «σπασμένα» αυτών των ομάδων που χειρίστηκαν την εξουσία τα τελευταία σαράντα χρόνια, να παρακολουθούν άναυδοι το εύρος, το βάθος και την αγριότητα της ανηθικότητας πολιτικών τε και παραγόντων.

Το θέμα είναι ότι έχει διαμορφωθεί αυτή η κατάσταση, η οποία, το ξανατονίζουμε, απειλεί την πολιτική σταθερότητα της χώρας, τη στιγμή που δεν έχει φανεί ούτε καν η κορυφή του παγόβουνου από αυτό που λέμε διαφθορά στην Ελλάδα και ότι λογικά, αν αρχίσουν να βγαίνουν στη φορά και άλλα -τρανταχτά ή μη δεν έχει σημασία- ονόματα, οι πολιτικοί μας και οι «κουμπάροι» τους θα αρχίσουν να δίνουν στεγνά, όπως λένε στην πιάτσα οι μαφιόζοι, ο ένας τον άλλον, με άγνωστες συνέπειες σε αυτό που λέμε σταθερότητα του πολιτικού συστήματος της χώρας.

Και όλα αυτά συμβαίνουν τη στιγμή που οι πολίτες και η κοινή γνώμη απαιτούν δικαιοσύνη και κάθαρση, για να έχουν νόημα οι θυσίες τους.

εφημ. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Κυριακή, 30 Σεπτεμβρίου 2012