Κυριακή 9 Μαρτίου 2014

ΠΩΣ ΕΠΙΛΕΓΕΙ Η ΔΥΣΗ ΤΟΥΣ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ ΤΗΣ;


ΠΩΣ ΕΠΙΛΕΓΕΙ Η ΔΥΣΗ 
ΤΟΥΣ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ ΤΗΣ;

Κωνσταντίνος Χολέβας
Πολιτικός Επιστήμων

Με έκπληξη διαπιστώνουμε ότι οι λεγόμενοι φιλοευρωπαίοι και αντικυβερνητικοί διαδηλωτές στην Ουκρανία προέβησαν σε ανατροπή του νομίμως εκλεγέντος Προέδρου και ανέβασαν στην εξουσία πρόσωπα με ακραίες και επικίνδυνες αντιλήψεις. Τα νεοναζιστικά κόμματα ελέγχουν το Κίεβο, οι Έλληνες και άλλες μειονότητες στην Ουκρανία νιώθουν άμεσο κίνδυνο και τα ελληνικά απαγορεύονται ως γλώσσα στη δημόσια διοίκηση. Η μεγαλύτερη έκπληξη είναι ότι αυτή η ακροδεξιά πραξικοπηματική κυβέρνηση έχει τις ευλογίες των ΗΠΑ και ορισμένων χωρών της Ευρ. Ενώσεως. Στο όνομα του αντιρωσισμού και με δικαιολογία την αυταρχική πολιτική του προηγουμένου Προέδρου ο δυτικός κόσμος ανέχεται τους εχθρούς της δημοκρατίας. Τα γεωπολιτικά συμφέροντα και η χάραξη των ενεργειακών δρόμων υπερτερούν των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των πραγματικά φιλελευθέρων δημοκρατικών αξιών.
Και σε άλλες περιπτώσεις οι δημοκρατικές χώρες του δυτικού κόσμου μάς εξέπληξαν με τα λάθη τους στην επιλογή συμμάχων. Θυμίζω την αμερικανική απόφαση να ενισχύσουν τους Αφγανούς Ισλαμιστές αντάρτες Ταλιμπάν εναντίον του Σοβιετικού Στρατού στη δεκαετία του 1980- 1990. Με τα χρήματα και τα όπλα των ΗΠΑ οι Ταλιμπάν ανδρώθηκαν, αποθρασύνθηκαν και κατέληξαν σε μάστιγα για την περιοχή. ΟΙ ΗΠΑ εξέθρεψαν ένα φίδι στον κόρφο τους, το οποίο τώρα τις δαγκώνει και αγωνίζονται να το εξολοθρεύσουν. Για τη συνεργασία ΗΠΑ και Ταλιμπάν είδαμε προ ολίγων ετών και μία ενδιαφέρουσα ταινία με τον Τομ Χανκς και τον προσφάτως αποβιώσαντα Φϊλιπ Σεϊμουρ Χόφμαν.
Άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η εσωτερική διαμάχη στη Συρία. Με πρόσχημα την ανάγκη ανατροπής του Άσσαντ οι δυτικές δημοκρατίες στηρίζουν την ένοπλη αντιπολίτευση, στην οποία κυριαρχούν ακραίοι ισλαμιστές. Χριστιανοί φονεύονται μαζικά από τους ισλαμιστές και οι δημοκράτες της Δύσης σιωπούν. Όταν στην Ελλάδα διαμαρτυρηθεί για ψύλλου πήδημα ένας αντιρρησίας συνειδήσεως τότε βλέπουμε διάφορες εκθέσεις διεθνών οργανισμών ή δυτικών κυβερνήσεων να καταγγέλλουν την Ελλάδα για δήθεν καταπίεση της θρησκευτικής ελευθερίας. Για την εξόντωση των Χριστιανών – κυρίως Ορθοδόξων – στη Συρία από τους αντικυβερνητικούς αντάρτες οι εν λόγω οργανισμοί τηρούν αιδήμονα σιωπή. Οι ΗΠΑ κυνηγούν ακόμη τους υπευθύνους της 11.9.2001, αλλά ανέχονται τη δράση των ακραίων ισλαμιστών στη Συρία.
Ενδιαφέρουσα είναι και η περίπτωση των Αλβανών εθνικιστών του ΟΥ- ΤΣΕ- ΚΑ. Οι δυτικές δυνάμεις τούς στήριξαν εναντίον των Σέρβων και τους ενθάρρυναν να ιδρύσουν το ανεξάρτητο Κόσσοβο- Κοσσυφοπέδιο. Τώρα όμως μετανιώνουν διότι εξέθρεψαν ένα θηρίο που βγήκε από το κλουβί του και δεν ελέγχεται. Παρακλάδια του ΟΥ-ΤΣΕ-ΚΑ είναι έτοιμα να πάρουν και πάλι τα όπλα στα Σκόπια διχοτομώντας στα δύο το ψευδομακεδονικό κρατίδιο, ενώ κινούνται επικινδύνως και στη Νότιο Σερβία.

Η Ελλάς ως χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ και της Ευρ. Ενώσεως οφείλει αφ’ ενός μεν να κατανοεί τα συμφέροντα των συμμάχων και εταίρων της και να τα μελετά σε ειδικά Ινστιτούτα και Πανεπιστημιακά κέντρα Διεθνών Σχέσεων, αλλά παραλλήλως οφείλει και δικαιούται να προβάλλει τις ενστάσεις της και τις τυχόν διαφωνίες της για το καλό του δυτικού κόσμου και για το δικό της συμφέρον. Η χώρα μας διαθέτει μακρόχρονη διπλωματική εμπειρία, κομβική γεωπολιτική θέση και ένα σπουδαίο ιστορικό και πολιτιστικό παρελθόν, στοιχεία ικανά να οδηγήσουν την ελληνική πολιτική σκέψη σε προτάσεις διπλά ωφέλιμες. Και για την αποφυγή λαθών εκ μέρους των εταίρων μας και για την προώθηση των εθνικών μας συμφερόντων χωρίς να συγκρούονται με εκείνα της Δύσης.
Οι λεγόμενοι ισχυροί της γης δεν έχουν πάντα δίκιο ούτε τα ξέρουν όλα, πολύ δε περισσότερο δεν μπορούν να τα προβλέψουν όλα σωστά. Ας τους βοηθήσουμε να κάνουν καλύτερες επιλογές συμμάχων και ας έχουμε το θάρρος να επισημαίνουμε τα σφάλματά τους. Αυτή θα είναι μία ουσιαστική βοήθεια.

Κ.Χ. 2.3.2014

Δευτέρα 3 Μαρτίου 2014

3 Μαρτίου 1957: Η θυσία του Γρηγόρη Αυξεντίου...


3 Μαρτίου 1957: 
Η θυσία του Γρηγόρη Αυξεντίου

Δρ Ιωάννης Παρίσης
Σαν σήμερα, πριν από 57 χρόνια, οι Άγγλοι σκότωσαν τον Γρηγόρη Αυξεντίου (1928-1957) ανθυπολοχαγό, αγωνιστή της ΕΟΚΑ, κατά τον απελευθερωτικό αγώνα του 1955-59 εναντίον της Αγγλικής κατοχής.
Ο Αυξεντίου είχε έρθει στην Ελλάδα το 1949 για να γίνει στρατιωτικός. Μετά από αποτυχία στις εξετάσεις της Σχολής Ευελπίδων εντάχθηκε στον Ελληνικό Στρατό ως έφεδρος αξιωματικός. Φοίτησε στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών και στη συνέχεια υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία στο 613 Τάγμα Πεζικού, στα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Απολύθηκε το 1952 και επέστρεψε στην Κύπρο.
Ο Αυξεντίου μυήθηκε στην ΕΟΚΑ και έγινε δεύτερος στην ιεραρχία της οργάνωσης, υπαρχηγός του Γρίβα. Ήταν ο υπ” αριθμόν ένα καταζητούμενος από τους Άγγλους, οι οποίοι τον επικήρυξαν αρχικά με 250 λίρες και στην συνέχεια, με το υπέρογκο για την εποχή, ποσό των 5.000 λιρών, επειδή ανατίναξε αγγλικές περιουσίες.
Στις 3 Μαρτίου 1957 οι Άγγλοι πληροφορήθηκαν το κρησφύγετό του κοντά στο  Μοναστήρι Μαχαιρά. Το περικύκλωσαν και μετά από πολύωρη μάχη και αρκετούς νεκρούς Άγγλους, έριξαν βενζίνη στο κρησφύγετο και τον έκαψαν ζωντανό. Το καμένο σώμα του θάφτηκε στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας, στο χώρο που είναι γνωστός σήμερα ως «Φυλακισμένα μνήματα”.