Τετάρτη 8 Οκτωβρίου 2014

Για την γλώσσα και πάλι...


Για την γλώσσα και πάλι...

Η συνεχής υποβάθμιση της γλώσσας μας, είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο. Έγινε όμως σιγά- σιγά, έτσι ώστε να μην φανεί η αλλαγή. Κάθε μικρή ‘μεταρρύθμιση’ μας φαινόταν ασήμαντη και δεν αντιδράσαμε. Μόνο που αυτές οι αλλαγές, οδηγούν, εκτός των άλλων, και σε μια νοοτροπία που προβληματίζει. Σαν να ντρεπόμαστε που χρησιμοποιούμε αυτή τη γλώσσα. Σαν να την μισούμε. Να τη θεωρούμε δεύτερης κατηγορίας. Για αυτό, την κακοποιούμε βάναυσα. Είναι υπερβολικό να πούμε ότι αυτόν τον στόχο είχαν οι συνεχείς εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις; Σίγουρα όμως είχαν αποτέλεσμα να μεγαλώσουν γενιές που δεν γνωρίζουν ορθογραφία...
ΔΕΕ

Υποβολείο 
ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΓΓΕΛΙΚΟΠΟΥΛΟΣ

[...Φίλος θυμήθηκε το άλλο άνετο • -«Α, εγώ δεν τα πάω καλά με την ορθογραφία»- • παιδί κι αυτό, είπε, της «αυταρέσκειας της αμορφωσιάς», • που λέει κι ο Δημοσθένης Κούρτοβικ (στα Νέα), όπως έγραφα προ καιρού. • Κι επειδή αυτή η «αυταρέσκεια» εμένα κάτι μου κάνει • (κι ύστερα λέω «αψίκορο» τον καημένο τον Εμάντ) • επιτρέψτε μου να επικαλεστώ ένα σχόλιό μου που είχε δημοσιευθεί ήδη προ 15ετίας στην «Κ» (17.7.1999 σελ. «Απόψεις»). •

«–Α, ξέρετε, εγώ με την ορθογραφία δεν τα πήγαινα ποτέ καλά! •

Το είπε και ξεμπέρδεψε. • Τίναξε και το μαλλί πίσω, • σαν να έλεγε πως τη συνάδελφο εκεί στη γωνία δεν την πάει, δεν έχουν σχέση, • επομένως μην τις συσχετίζετε, εντάξει; • Κάτι προσωπικό δηλαδή, εντελώς άσχετο με τη δουλειά. •

Όχι πως αυτή η φράση δεν ακουγόταν ανέκαθεν. • Αλλά τουλάχιστον, • όταν ο τολμηρός έπαιρνε την απόφαση να πει κάτι τέτοιο, • και ιδίως στον χώρο της δουλειάς του, • και μάλιστα όταν αυτή η δουλειά είχε σχέση με το γράψιμο, • λεγόταν με έναν τόνο απολογητικό συνήθως, • με ένα κοκκίνισμα μερικές φορές, • με έναν τόνο που είχε συνείδηση μιας σοβαρής αδυναμίας και που ζητά κατανόηση. • Ακόμη κι όταν διατυπωνόταν σε τόνους ανάλαφρους ή δήθεν δεν-με-μέλει, • δεν ήταν δύσκολο να διακρίνεις από κάτω μια κάποια ντροπή, μια συστολή. •

Τώρα πολλοί, • ακόμη και από αυτούς που η δουλειά τους απαιτεί γράψιμο, • δεν ξέρουν τι σημαίνει αυτό που δεν ξέρουν, που δεν έμαθαν, που δεν τους ενδιαφέρει να μάθουν • και που, κατά τα φαινόμενα, ποτέ δεν θα μάθουν. •

Ελεγε προ ημερών συνάδελφος, ο οποίος, • λόγω της θέσης του στην εφημερίδα που εργάζεται, • έρχεται σε επαφή με τα «χειρόγραφα» πολλών νέων συντακτών, • ότι σπάνια βρίσκεις πια μέτριο, έστω, γνώστη ορθογραφίας ανάμεσά τους. • Φυσικά, αυτό δεν αφορά τους νέους συντάκτες μόνο. • Οπου και να στραφείς, αδράχνεις απτή την ανορθογραφία, • την αδυναμία να συνταχθούν πέντε κουβέντες στη σειρά, • την ακυριολεξία, • το γρύλισμα ενίοτε μιας γλώσσας που θυμίζει ελληνικά. • Με κορυφαίους του χορού βέβαια τηλεοράσεις και ραδιόφωνα • -εκεί όπου η ανορθογραφία κυριολεκτικά βγάζει γλώσσα...

–Δεν ξέρω ορθογραφία και σκασίλα μου! 

Ο άνετος που το λέει πιστεύει πως πρόκειται για κάτι που δεν θα έχει καμία απολύτως επίπτωση στο επάγγελμα ή τη ζωή του. • Όχι μόνο γιατί τα συστήματα αυτόματης ορθογραφίας στα κομπιούτερ τον έχουν απαλλάξει από τις σχετικές σπαζοκεφαλιές, • αλλά γιατί δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι η ανορθογραφία, • το να μην έχεις «παιδευτεί» για να μάθεις σωστά τη γλώσσα σου, • είναι σαν τους ελαφρούς εκείνους πυρετούς που υποδηλώνουν σοβαρότατες ασθένειες • -στο πώς μιλάς, • πώς διατυπώνεις τις σκέψεις σου, • ακόμη και πώς σκέπτεσαι»...]

Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2014

Ο Καραμανλής ήθελε πραγματικά την αντικατάσταση του ελληνικού αλφάβητου με το λατινικό και όχι μόνον;


Τι κρύβεται πίσω από αυτές τις "αποκαλύψεις";


Πώς απέτρεψαν, ο Κ.Τσάτσος και ο Ε.Παπανούτσος, την καθιέρωση του λατινικού αλφάβητου και της φωνητικής γραφής από τον Κ. Καραμανλή
Σπύρος Κουτρούλης

Σε ένα άρθρο του Σ. Ψυχάρη στις 25.7.1999, στο "Βήμα" αναφέρεται ότι ο Κ. Καραμανλής επιχείρησε να καθιερώσει, στην πρώτη τετραετία της μεταπολίτευσης, το λατινικό αλφάβητο και την φωνητική γραφή και υποχώρησε μετά την σθεναρή αντίδραση του Κ. Τσάτσου και του Ε. Παπανούτσου. 

Δεδομένου ότι ο Κ. Καραμανλής, παρότι επιθυμούσε να βρίσκεται κοντά σε σημαντικούς στοχαστές, ο ίδιος ποτέ δεν είχε ιδιαίτερους θεωρητικούς προβληματισμούς, είναι αξιοπερίεργο τι τον ώθησε να ασπαστεί θέσεις, που στην χώρα μας συμμερίζονταν μόνο ένα κομμάτι του δημοτικισμού.

                              Κων/τίνος Τσάτσος

Πως ένας πολιτικός που δεν είχε γίνει γνωστός για την εμπλοκή του στις γλωσσικές διαμάχες λαμβάνει μια τέτοια πρωτοβουλία, που αιφνιδιάζει τους κατ' εξοχήν δημοτικιστές συνεργάτες του. 

Βεβαίως η κατάργηση της αραβικής γραφής από τον Κεμάλ θεωρήθηκε ως μεγάλο βήμα προόδου για τους Τούρκους.
Όμως σε μια γλώσσα με παράδοση χιλιάδων ετών, με αδιάλειπτη συνέχεια, στην οποία έχουν γραφεί σπουδαία έργα, μια τέτοια πρωτοβουλία, ανεξάρτητα από τις πιθανές προθέσεις, όσων την υποστήριζαν, θα είχε ως αποτέλεσμα να χάσουμε άλλο ένα αγκωνάρι της αυτοτέλειας και ανεξαρτησίας μας.
Φυσικά αυτό το επεισόδιο δεν ερευνήθηκε ποτέ περισσότερο. 

Το απόσπασμα, από το άρθρο του Σ.Ψυχάρη, με τον τίτλο "Κ. Καραμανλής" είναι το ακόλουθο: 

"Την πρώτη φορά η κρίση ξέσπασε σε μια συνάντηση του Καραμανλή με τον Κ. Τσάτσο (προτού γίνει Πρόεδρος της Δημοκρατίας ήταν υπουργός Πολιτισμού) και τον αείμνηστο Ευάγγελο Παπανούτσο (φωτ.). Τους είχε καλέσει ο τότε πρωθυπουργός στο γραφείο του για να συζητήσουν θέματα της Παιδείας. Σε μια στιγμή ο Καραμανλής τους είπε ότι θα έπρεπε κάποια στιγμή να σκεφθούν το ενδεχόμενο να συνδυασθεί το ελληνικό αλφάβητο με το λατινικό, να εξετασθεί ακόμη και το θέμα της φωνητικής γραφής. 

Σαν ελατήρια πετάχτηκαν επάνω οι δύο συνομιλητές του Καραμανλή. «Δεν πίστευα στα αφτιά μου!» θα αφηγηθεί αρκετά χρόνια αργότερα ο Κ. Τσάτσος... 
Οπωσδήποτε οι δύο συνομιλητές του τότε πρωθυπουργού δήλωσαν ότι παραιτούνται κλπ., κλπ. και ο Καραμανλής απέσυρε το θέμα."



Από το "ΒΗΜΑ" της 25/07/1999 

[...Αυτή ήταν η νοοτροπία του Κ. Τσάτσου και όλων σχεδόν των συνεργατών του Καραμανλή, του πολιτικού που σφράγισε όσο ελάχιστοι άλλοι τη σύγχρονη πολιτική ιστορία της Ελλάδας. Τον έτρεμαν... 
Είναι χαρακτηριστικό εκείνων των καιρών ο τρόπος με τον οποίο επικοινωνούσε ο Κ. Τσάτσος, ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με τονΚαραμανλή, ως πρωθυπουργό.
Καλούσε (ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας) στο περίφημο πορτοκαλί τηλέφωνο όχι τον (πρωθυπουργό) Καραμανλή αλλά τον (Γενικό Διευθυντή του Πολιτικού Γραφείου του Πρωθυπουργού) πρέσβη Πέτρο Μολυβιάτη και...

Πέτρο, δε μου λες πώς είναι τα κέφια του; Να του τηλεφωνήσω;

Αν ο πρέσβης έδινε το πράσινο φως, καλώς ­ ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας καλούσε στο πορτοκαλί τηλέφωνο τον πρωθυπουργό, διαφορετικά η τηλεφωνική επικοινωνία ανεβάλλετο...

...Και όμως, ο άνθρωπος αυτός δύο φορές βρήκε το κουράγιο να αντιταχθεί αποφασιστικά στον Καραμανλή. Και τις δύο φορές ο Καραμανλής ήταν έτοιμος να προχωρήσει σε εντελώς ριζοσπαστικά μέτρα.

Την πρώτη φορά η κρίση ξέσπασε σε μια συνάντηση του Καραμανλή με τον Κ. Τσάτσο (προτού γίνει Πρόεδρος της Δημοκρατίας ήταν υπουργός Πολιτισμού) και τον αείμνηστο Ευάγγελο Παπανούτσο. Τους είχε καλέσει ο τότε πρωθυπουργός στο γραφείο του για να συζητήσουν θέματα της Παιδείας. Σε μια στιγμή ο Καραμανλής τους είπε ότι θα έπρεπε κάποια στιγμή να σκεφθούν το ενδεχόμενο να συνδυασθεί το ελληνικό αλφάβητο με το λατινικό, να εξετασθεί ακόμη και το θέμα της φωνητικής γραφής.

Σαν ελατήρια πετάχτηκαν επάνω οι δύο συνομιλητές του Καραμανλή. «Δεν πίστευα στα αφτιά μου!» θα αφηγηθεί αρκετά χρόνια αργότερα ο Κ. Τσάτσος... Οπωσδήποτε οι δύο συνομιλητές του τότε πρωθυπουργού δήλωσαν ότι παραιτούνται κλπ., κλπ. και ο Καραμανλής απέσυρε το θέμα.

Λίγα χρόνια αργότερα ο Καραμανλής έδωσε το πράσινο φως για την κατάργηση των τόνων και των πνευμάτων (κάτι που τελικώς υλοποίησε αρκετά αργότερα η κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου). Ο τότε αρμόδιος υπουργός Παιδείας, συντηρητικός και κατά τινας άτομο οπισθοδρομικό, δεν τολμούσε να διαφωνήσει ανοιχτά με τον Καραμανλή, φοβούμενος την απόλυσή του από την κυβέρνηση. Για τον λόγο αυτό, όπως ο ίδιος οΚαραμανλής έχει αφηγηθεί, ο οπισθοδρομικός αυτός υπουργός ειδοποίησε τον Κ. Τσάτσο, που είχε ήδη γίνει Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Ο Κ. Τσάτσος έσπευσε να τηλεφωνήσει στον Π. Μολυβιάτη, ζητώντας του να πει στον πρωθυπουργό ότι ήταν έτοιμος να υποβάλει την... παραίτησή του αν η Κυβέρνηση Καραμανλή προχωρούσε στην κατάργηση των τόνων...

Ηταν η δεύτερη φορά που διαφώνησε ο Κ. Τσάτσος. Τι σημασία είχε; Προφανώς καμία. Ο,τι παρεμπόδισαν ο οπισθοδρομικός υπουργός και ο Κ. Τσάτσος το επέβαλε αργότερα η ίδια η κοινωνία και η ζωή ­ μόλις το ΠαΣοΚ πήρε την εξουσία.

Αν τα επεισόδια αυτά αξίζει να αναφέρονται είναι για να καταφανεί ότι ο Καραμανλής, ηγέτης ασφαλώς της ελληνικής Δεξιάς, είχε και τις προοδευτικές εκλάμψεις του. Και πολλές φορές δεν μπόρεσε προφανώς να επιβάλει μέτρα προοδευτικά σκοντάφτοντας στις απηρχαιωμένες απόψεις ακροδεξιών στη νοοτροπία υπουργών και άλλων συνεργατών του.]



Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2014

Να μη ξεχνάμε την Κύπρο...


Διάβασα πρόσφατα μια αναδημοσίευση του παραπάνω (προ 15ετίας άρθρου, Φεβρ. 2000) του αείμνηστου Νικολάου Μάρτη στο Διαδίκτυο και θυμήθηκα ένα επίσης παλιό εκπληκτικό και συνάμα συγκινητικό κείμενο που είχα αναρτήσει (Κυπριακός κατήφορος, ΤΡΙΤΗ, 28 ΣΕΠΤΕΜΒΡΊΟΥ 2010) από την κυπριακή εφημερίδα "ΣΗΜΕΡΙΝΗ" το οποίο θεωρώ ότι πρέπει να μελετηθεί και να μας προβληματίσει. Ο αφελληνισμός της Κύπρου προχωράει με ταχύτατους ρυθμούς και οι γραικύλοι πληθαίνουν συνεχώς...
ΔΕΕ

Ο Κύπριος ποιητής Παντελής Μηχανικός 
και το " Ίτε" του Αισχύλου

«Και τι περιμένεις από ανθρώπους / που τους βιάσανε τις γυναίκες μπροστά στα μάτια τους / και δεν τράβηξαν τον σουγιά τους. / Απαθώς / τότε / κι απαθώς / σήμερα / ζητάνε απλώς / διαζύγιο. / Τέτοιοι ρουφιάνοι / δεν μπορούν να πολεμήσουν για τίποτε». Π. Μηχανικός, "Ίτε"

Μετά από 36 χρόνια άλλαξε τίποτε;
Γ Ι Α Τ Ι ο Παντελής Μηχανικός επέλεξε τον τίτλο «Ίτε» για το σκληρό εκείνο ποίημα στην «Κατάθεση» του 1975; Ελάχιστους ενδιαφέρει. Άλλωστε, πόσοι ξέρουν τ’ όνομα και πόσοι το έργο του αείμνηστου απ’ το 1979 ποιητή; Ωστόσο αξίζει πλείονες να συλλογιστούν ότι: Εκείνο το «Ίτε», ήταν μια σαφής δήλωση πρόθεσης να συγκρίνει τον ηττημένο Ελληνισμό μετά την τουρκική εισβολή του 1974, με τον νικητή Ελληνισμό της ασυνθηκολόγητης κατά των Μήδων εισβολέων αντίστασης του 480 π.Χρ. Ο (Ε/κ) Έλλην Κύπριος ποιητής από το σκλαβωμένο χωριό Λιμνιά Αμμοχώστου, μετά την ήττα του ’74, 48χρονος τότε, έτη πέντε πριν από τον θάνατό του, με το «Ίτε» επικεφαλίδα των στίχων του, συνομιλούσε κι έδιδε θλιβερότατη αναφορά για την τραγωδία του 1974 μ.Χρ., στον ένα από τους τρεις κορυφαίους ανά τους αιώνες τραγικούς ποιητές, τον Αισχύλο. Τον (Ε/α) Ελληνοαθηναίο γιο του Ευφορίωνος που (α) 35χρονος είχε λάβει μέρος, μ’ επικεφαλής τον Μιλτιάδη, στη νικηφόρα μάχη, Αθηναίων και Πλαταιέων κατά των Μήδων εισβολέων του Δαρείου, στον Μαραθώνα το 490 π.Χρ., (β) 45χρονος πολέμησε στην περίλαμπρη νίκη των Ελλήνων, με ηγέτη τον Αθηναίο Θεμιστοκλή, στη Ναυμαχία της Σαλαμίνος κατά του στόλου του Ξέρξη το 480 π.Χρ. και, (γ) 46χρονος, στην τελική κατατρόπωση των χερσαίων περσικών δυνάμεων του Μαρδονίου στη Μάχη των Πλαταιών του 479 π.Χρ. με επικεφαλής τον (Ε/λ) Λακεδαιμόνιο Παυσανία. Επειδή:
Σ Τ Η Ν ΤΡΑΓΩΔΙΑ «Πέρσαι» (στίχοι 396-399) που για τη νίκη στη Σαλαμίνα ανέβασε ο Αισχύλος το 472 π.Χρ. βρίσκεται η πασίγνωστη επί δυόμισι χιλιάδες χρόνια, προστακτική ίτε του ρήματος είμι: «Ω! παίδες Ελλήνων, ίτε, ελευθερούτε πατρίδ’, ελευθερούτε δε παίδας, γυναίκας, θεών τε πατρώων έδη, θήκας τε προγόνων, νυν υπέρ πάντων αγών» («Εμπρός παιδιά των Ελλήνων, λευτερώστε πατρίδα, τέκνα, γυναίκες, των θεών τα ιερά, τους τάφους των προγόνων, τώρα θα πολεμήσετε για όλα», καθώς μετέφρασε ο Τάσος Ρούσος στις εκδόσεις «Κάκτος»). Και το πέτυχαν τότε. Με το στρατήγημα του Θεμιστοκλή. Που ο αυστηρός ιστορικός Θουκυδίδης τον εγκωμίαζε έναν σχεδόν αιώνα αργότερα: «Κράτιστος Γνώμων» και «Άριστος Εικαστής» (Α-138).
Ε Ν Α Ν Τ Ι ΤΟΥ αισχύλειου «Ίτε», ο Π. Μηχανικός (που σε δύο γιους έδωσε τα ονόματα Ορέστης και Θουκυδίδης) περιέγραψε την οικτρή ημών των Ελλήνων κατάσταση του ‘74 με το δικό του «Ίτε»: «Και τι περιμένεις από ανθρώπους / που τους βιάσανε τις γυναίκες μπροστά στα μάτια τους / και δεν τράβηξαν τον σουγιά τους. / Απαθώς / τότε / κι απαθώς / σήμερα / ζητάνε απλώς / διαζύγιο. / Τέτοιοι ρουφιάνοι / δεν μπορούν να πολεμήσουν για τίποτε». Μετά από 36 χρόνια άλλαξε τίποτε;
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ

ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΕ 22.9.10
Μετά που ενθυλάκωσαν οι Τούρκοι τις άνευ αντιδώρου «γενναίες προσφορές» των συντροφικών ψευδαισθήσεων του «αριστοτεχνικού» γινατιού σου και τις έκαμαν ταμείο, ως προστιθέμενες στις τουρκικές εισπράξεις από Μακαρίου ‘77 κι επιγόνων, τι πας και κλαψουρίζεις στους «καϊλές που σας έπιασε» για την… αδιαλλαξία της Τουρκίας; Είχαν ποτέ ίχνος κέρδους στη Διεθνή Κοινότητα οι αυτο-αξιοθρήνητοι;

Λάζ. Α. Μαύρος





Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2014

Εντυπωσιακό: Εχουν γίνει ήδη παραγγελίες για 25.000 αυτοκίνητα Pony


Εντυπωσιακό: Εχουν γίνει ήδη παραγγελίες 
για 25.000 αυτοκίνητα Pony

(Περισσότερα για την προϊστορία της υπόθεσης, καθώς και για το πώς σαμποτάρισαν την "Νάμκο" και την υποχρέωσαν να κλείσει ντόπια και ξένα συμφέροντα, εδώ:  http://hellenicinterest.blogspot.gr/2013/07/pony-namco.html)

Εντυπωσιακές παραγγελίες που φτάνουν τα 25.000 αυτοκίνητα, έχει δεχθεί η ελληνική αυτοκινητοβιομηχανία «Namco Hellas», η οποία θα ξεκινήσει στις αρχές του 2015 την παραγωγή του θρυλικού Pony 5ης γενιάς.

Οι πωλήσεις αναμένεται να ξεκινήσουν από το επόμενο καλοκαίρι και ήδη το ενδιαφέρον είναι μεγάλο από την Ελλάδα και το εξωτερικό, κυρίως την Αφρική και αναπτυσσόμενες χώρες.

Το νέο Pony θα εφοδιάζεται με τρεις διαφορετικούς κινητήρες, οι οποίοι θα προέρχονται ο καθένας από διαφορετική αυτοκινητοβιομηχανία. Προς το παρόν δεν μπορούν να ανακοινωθούν, γιατί υπάρχει υπογραφή συμφωνίας εμπιστευτικότητας μέχρι να ξεκινήσει η παραγωγή. Θα υπάρχουν κινητήρες βενζίνης, πετρελαίου, αλλά και συνδυασμού βενζίνης-φυσικού αερίου.

Ειδικά για την παραγωγή του μοντέλου με τον κινητήρα βενζίνης-φυσικού αερίου, που αποτελεί τη γ' φάση παραγωγής του αυτοκινήτου, η «Namco» βρίσκεται σε συνεργασία με τη ΔΕΠΑ, καθώς η παραγωγή του αυτοκινήτου με το συγκεκριμένο κινητήρα εξαρτάται άμεσα από το πότε θα αναπτυχθεί το δίκτυο πρατηρίων ανεφοδιασμού αυτοκινήτων με φυσικό αέριο.

Το Pony επισήμως μπορεί να μεταφέρει φορτίο 800 κιλών, αλλά ανεπίσημα μπορεί να «σηκώσει» και 1.200 κιλά.

Όπως αναφέρεται με την έναρξη της παραγωγής του νέου Pony θα ξεκινήσουν σταδιακά και οι προσλήψεις προσωπικού καθώς θα ανοίξουν 410 θέσεις ενώ θα προκύψουν και άλλες 2.700 νέες έμμεσες θέσεις εργασίας, (υποπρομηθευτές, αντιπροσωπείες, νέοι πωλητές κ.λπ).