Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2018

Το ΟΧΙ τότε και σήμερα...


Το έχω γράψει και θα το ξαναγράψω. Ο "ανανήψας" Πρετεντέρης είναι εκπληκτικός σε ορισμένα άρθρα του, όπως το παρακάτω, που τα συστήνω ανεπιφύλακτα...
ΔΕΕ

Φαντάσματα και φαντασματάκια

Γιάννης Κ. Πρετεντέρης                          30 Οκτωβρίου 2018



Από το μήνυμα του Πρωθυπουργού πληροφορήθηκα ότι χθες «τιμούμε το μεγάλο ΟΧΙ του λαού μας απέναντι στον φασισμό και τον ναζισμό».

Εικάζω ότι είναι μια ιδιαίτερη εκδοχή της Ιστορίας που πιθανώς διαμορφώθηκε από ανιστόρητους.

Επειδή λοιπόν μάλλον αγνοούν τι συνέβη στις 28 Οκτωβρίου 1940 είναι χρήσιμο να ενημερώσουμε σχετικά τον Πρωθυπουργό και τους οικείους του.

Ξημερώνοντας εκείνη τη μέρα δεν αναφέρονται πολλοί Έλληνες που ξεκίνησαν να πολεμήσουν τον φασισμό και τον ναζισμό. Ακόμη λιγότεροι ξεκίνησαν να πολεμήσουν για τη δημοκρατία, τον σοσιαλισμό και την κλιματική αλλαγή.
Ο ελληνικός λαός πολέμησε στην Αλβανία για την πατρίδα του κι εναντίον εκείνων που εισέβαλαν να την κατακτήσουν. Τόσο απλό.

Δεν ασχολήθηκε με το φρόνημα των εισβολέων, ούτε καν με το δικό του φρόνημα.
Βασιλικοί και Βενιζελικοί, «Τεταρτοαυγουστιανοί» και δημοκράτες, Λαϊκοί και Φιλελεύθεροι, πλούσιοι και φτωχοί, αστοί και αγροτόπαιδα, γραμματιζούμενοι κι αγράμματοι, ανέβηκαν στα βουνά για κάτι που υπέρκειται των ίδιων και των φρονημάτων τους.
Για την πατρίδα τους.


Αυτό τιμούμε. Είναι μια γιορτή του έθνους ολόκληρου. Οχι ένας αντιφασιστικός αγώνας, ούτε το φεστιβάλ της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ – αν υπάρχει ακόμη…

Οι παραπάνω άλλωστε πήγαν στο μέτωπο όλοι μαζί. Πλάι πλάι. Αγκώνα με αγκώνα. Διαφορετικοί κι ενωμένοι. Κανείς δεν φώναξε «ή εμείς ή αυτοί».

Για να το πω δηλαδή πιο απλά οι παππούδες κι οι πατεράδες μας το '40 δεν ήταν Καρανίκες, ούτε Τζανακόπουλοι, ούτε Βερναρδάκηδες. Ευτυχώς…

Ήταν ένας λαός με βαθιά πατριωτική ευαισθησία και υψηλό εθνικό φρόνημα. Ακόμη και τους εχθρούς τούς κορόιδευε, δεν τους μισούσε. «Κορόιδο Μουσολίνι…».

Ο Πρωθυπουργός διαβεβαίωσε επίσης ότι ανέλαβε (αυτόκλητος υποθέτω…) τον «ιστορικό ρόλο» να μη δούμε ποτέ ξανά «να ζωντανεύει το φάντασμα του φασισμού και του ολοκληρωτισμού».

Καμία αντίρρηση. Επειδή όμως τέτοιο φάντασμα δεν προκύπτει σήμερα από πουθενά, ούτε ακούγεται κάτι σχετικό, ίσως θα ήταν χρησιμότερο να προστατεύσει ο Πρωθυπουργός τη δημοκρατία από μερικά μικρότερα αλλά υπαρκτά φαντασματάκια.

Από τον Πολάκη που θέλει να βάλει τον κόσμο φυλακή για να κερδίσει τις εκλογές. Από τον Ρασπούτιν και τις κοπέλες του στη Δικαιοσύνη που έχουν αναλάβει τη βρωμοδουλειά.
Από τον αδειούχο Κουφοντίνα και τα «τάγματα εφόδου» της Ακρας Αριστεράς. Από τις συμμορίες που καίνε αστυνομικά τμήματα και λυμαίνονται τα Πανεπιστήμια.
Από το πολιτικό παρακράτος και τον δημοσιογραφικό υπόκοσμο που συντηρεί η κυβέρνησή του.
Αυτοί κι αυτά απειλούν τη χώρα και τη δημοκρατία. Αυτοί κι αυτά είναι ο σημερινός φασισμός.

Αν θέλει να τα αντιπαλέψει ο Πρωθυπουργός, καλοδεχούμενος.


Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2018

Υπάλληλοι του Τζώρτζ Σόρος


Βασίλης Σ. Κανέλλης

[...]
Μήπως θα πρέπει να ξεκινήσει η Δικαιοσύνη εδώ και τώρα έρευνες για καταγγελίες που ξεπερνούν κατά πολύ ακόμη και τις μίζες που φέρεται να πήρε ο Γιάννος; 
Κι εξηγούμαστε:

Την Τρίτη ο Νίκος Κοτζιάς μιλώντας σε κανάλι της Κρήτης περιγράφει τι έγινε στο δραματικό υπουργικό συμβούλιο όπου συγκρούστηκε με τον Πάνο Καμμένο κι οδηγήθηκε σε παραίτηση και λέει χαρακτηριστικά:
«Ο πρωθυπουργός έκανε γενικές αναφορές, είπε τα ουδέτερά του, ότι πρέπει όλοι να είναι στα πλαίσια της ίδιας γραμμής. Η άλλη πλευρά (σ.σ. εννοεί τον Πάνο Καμμένο που ποτέ δεν τον κατονομάζει προφανώς απαξιωτικά) έλεγε ότι “τα συμφωνήσαμε χθες με τον πρωθυπουργό στη Λέσχη Αξιωματικών”, εγώ δεν ήξερα τι ειπώθηκε.
Κλείνοντας ο πρωθυπουργός, χωρίς να υπάρξει κανένα πρόβλημα, ο κ. Τσίπρας διεκόπη από τον υπουργό Άμυνας, ο οποίος άρχισε να εξαπολύει έναν οχετό λάσπης, ό,τι οχετό έχει πει μέσω διαρροών. Δεν είπε μόνο για μυστικά κονδύλια.
Είπε ότι ο Σόρος χρηματοδοτεί την ελληνική κυβέρνηση, για να αγοράζει ξένους. Ουδείς απάντησε, πλην εμού. Κανένας υπουργός, ούτε ο πρωθυπουργός. Και εγώ είπα τότε, ότι σε μια κυβέρνηση που ανέχεται να παραβιάζεται η πολιτική της και η παραβίαση να καλύπτεται από ένα τόνο λάσπης, δεν μπορώ να συμμετέχω».

Ο Νίκος Κοτζιάς ο οποίος μέχρι πριν από μία εβδομάδα ήταν κορυφαίος υπουργός. Ήταν ο ΥΠΕΞ τον οποίον ο Αλέξης Τσίπρας άκουγε τυφλά, κάνει μια απίστευτη καταγγελία. Λέει ότι άλλος υπουργός, ο Πάνος Καμμένος ο οποίος είναι και συγκυβερνήτης, κατήγγειλε μέσα στο υπουργικό συμβούλιο ότι δόθηκαν χρήματα (50 εκατ. ευρώ) από τον μεγαλοεπενδυτή Τζορτζ Σόρος για να προωθηθεί η συμφωνία των Πρεσπών.


Μάλιστα ο υπουργός Άμυνας δεν λέει ότι δόθηκαν γενικώς και αορίστως αλλά ότι τα πήρε η ελληνική κυβέρνηση. Και μαζί φυσικά επαναφέρει το θέμα των μυστικών κονδυλίων του ΥΠΕΞ όπου σύμφωνα πάλι με τον Καμμένο ήταν 45 εκατ. ευρώ και δόθηκαν για τη συμφωνία των Πρεσπών. Ο Κοτζιάς λέει ότι τα κονδύλια είναι 11 εκατ. ευρώ, ωστόσο, σύμφωνα με τα λεγόμενα του προέδρου των ΑΝΕΛ και υπουργού Αμυνας, διακινήθηκε «μαύρο», «μυστικό» χρήμα, ύψους περίπου 100 εκατ. ευρώ για να περάσει η συμφωνία. Και ότι αυτά τα χρήματα διακινήθηκαν μέσω της ελληνικής κυβέρνησης.
Αυτή και μόνο η αναφορά ενός υπουργού θα έπρεπε να προκαλέσει την άμεση παρέμβαση του Αρείου Πάγου. Θα έπρεπε άμεσα να κινηθούν διαδικασίες άρσης της βουλευτικής ασυλίας όλων των εμπλεκόμενων υπουργών, να πάει δικογραφία στη Βουλή, να κινηθούν οι δικαστές και να αρχίσουν ανακρίσεις.

Απαντήσεις τώρα
Είναι αδιανόητο να βγαίνει ένας υπουργός και να κατηγορεί την ίδια του την κυβέρνηση ότι πήρε «μαύρα» λεφτά από τον Σόρος και κανείς να μην αντιδρά. Θα πρέπει να απαντηθούν τα εξής ερωτήματα:
Πότε δόθηκαν αυτά τα χρήματα;
Ποιος ήταν ο «ταμίας» της κυβέρνησης που τα πήρε και με ποιο τρόπο;
Ποιοι γνώριζαν για τα κονδύλια του Σόρος; Ηξερε και ο πρωθυπουργός γι’ αυτά;
Ποιοι πληρώθηκαν από αυτά τα χρήματα;
Λέει αλήθεια ο Νίκος Κοτζιάς για όσα ειπώθηκαν; Σίγουρα θα υπάρχουν πρακτικά του υπουργικού συμβουλίου και σίγουρα η 9σέλιδη επιστολή παραίτησής του (που δεν δίνεται στη δημοσιότητα αν και είναι δημόσιο έγγραφο) θα περιγράφει τα γεγονότα.
Πρόκειται για μείζον σκάνδαλο που, με βάση τα χρήματα που φέρεται να δόθηκαν, είναι 50 φορές μεγαλύτερο από τις μίζες που φέρεται να πήρε ο Γιάννος Παπαντωνίου για τις φρεγάτες.
Στην προκειμένη περίπτωση που είναι το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς; Πώς ένας υπουργός μέσα στο υπουργικό συμβούλιο βγαίνει και κάνει τέτοιες καταγγελίες και κανείς δεν αντιδρά; Κανείς δεν θίχτηκε από τον «οχετό» του Πάνου Καμμένου; Μόνον ο Κοτζιάς;
Οι εισαγγελείς πού είναι να διερευνήσουν την υπόθεση;

Γιατί μια χαρά να εφαρμοστεί το «δόγμα Πολάκη» σε όσα λαμόγια έκαναν περιουσίες από μίζες και από διασπάθιση του δημοσίου χρήματος. Όχι, όμως το δίκαιο να εφαρμόζεται για τους «άλλους», για την «άλλη πλευρά» που λέει και ο Κοτζιάς. Ας ρίξουν μια ματιά ο Τσίπρας και οι υπουργοί του στον καθρέφτη τους.



Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2018

Το Σκοπιανό ρίχνει κυβερνήσεις



Μάξιμος Σενετάκης

Δεν είναι πρώτη φορά που ένα εθνικό ζήτημα εγείρει πολιτικές εξελίξεις. Άλλωστε, διόλου τυχαία, το Σύνταγμα προβλέπει τη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών, εφόσον η κυβέρνηση επικαλεστεί εθνικό λόγο.
Το Σκοπιανό είναι ο …συνήθης ύποπτος. Η σημερινή συγκυρία φαντάζει ως ριμέικ του ίδιου έργου. Ό,τι και να συνέβαινε στα Σκόπια την προηγούμενη εβδομάδα, είναι σαφές ότι το Σκοπιανό  θα είναι ο πρωταγωνιστής στην επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση. Η ψηφοφορία στην σκοπιανή Βουλή, απλώς ετεροκαθάρισε το χρόνο των πρόωρων εκλογών και το επικοινωνιακό εύρημα που θα τις σκηνοθετήσει. Πιο συγκεκριμένα…

Αν η συμφωνία Πρεσπών πέθαινε τώρα

Στην περίπτωση που ο Ζόραν Ζάεφ δεν κατάφερνε να βρει τους 80 για να περάσει την συνταγματική αναθεώρηση, ο κ. Τσίπρας θα έχανε το τελευταίο χαρτί που τον διατηρεί για λίγους ακόμα μήνες στην εξουσία. Η συμφωνία των Πρεσπών θα ήταν και τυπικά νεκρή. Πόσο μάλλον αν ο ομογάλακτος του κ. Τσίπρα εξαναγκαζόταν σε πρόωρες εκλογές και τις έχανε. Σε αυτήν την περίπτωση, η συμφωνία δεν θα χρειαζόταν να κυρωθεί από το ελληνικό κοινοβούλιο. Και ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα χρειαζόταν σε ΗΠΑ και Γερμανία για να την περάσει.
Χωρίς το χαρτί της στήριξης από τον διεθνή παράγοντα, ο κ. Τσίπρας θα έμενε μόνος του να διαχειριστεί τα υπόλοιπα ζητήματα που βαραίνουν την διακυβέρνηση του. Θα είχε μπροστά του να ψηφίσει προϋπολογισμό με περικοπές στις συντάξεις, με τις τράπεζες σε ελεύθερη πτώση, την οικονομία σε άσχημα χάλια και με τις αγορές να του κουνάνε το μαντήλι από μακριά. Η παραμονή στην εξουσία θα μετατρέπονταν σε εφιάλτη. Το πολιτικό κόστος θα ήταν δυσθεώρητο και αν η εκλογική αναμέτρηση καθυστερούσε, θα ήταν πολύ πιθανό τα ποσοστά του να έφταναν σε μονοψήφιο αριθμό.
Σε αυτήν την περίπτωση οι πρόωρες εκλογές θα ήταν μονόδρομος. Κάποιοι “φίλοι” του θα του συνιστούσαν να φύγει το συντομότερο. Ώστε να διασώσει ό,τι μπορούσε να διασωθεί. Και το κυριότερο για να παραμείνει ο εναλλακτικός πόλος στην κεντροαριστερά – αντίβαρο στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Το πως θα σκηνοθετούσε τις εκλογές, είναι ένα άλλο θέμα. Αλλά κι εδώ η ηρωική έξοδος φάνταζε μονόδρομος. Με καταγγελίες για το κακό ΔΝΤ που δεν του επέτρεψε να αναστείλει τις περικοπές στις συντάξεις. Με καταγγελίες για “συμφέροντα” που τον πολεμούν. Με σκάνδαλα και ό,τι άλλο διαθέτει η νοσηρή φαντασία των συμβούλων στο Μαξίμου, θα οδηγούσε τη χώρα σε εκλογές. Πάντως θα τις οδηγούσε…

Εφόσον η συμφωνία Πρεσπών ζήσει λίγο ακόμα

Τα όργια χρηματισμών και απειλών που έγιναν στα Σκόπια την περασμένη βδομάδα, έδωσαν μερικές ανάσες στην ήδη πεθαμένη συμφωνία και λίγο χρόνο ακόμα στον κ. Τσίπρα. Προφανώς, έχει κάτι ακόμα να ελπίζει. Και σίγουρα κάτι ακόμα να …(ξε)πουλήσει στους ξένους. Μέχρι το Μάρτιο του 2019 που στα Σκόπια η κατάσταση θα έχει υποχρεωτικά ξεκαθαρίσει (βάση του χρονοδιαγράμματος της συμφωνίας), ο κ. Τσίπρας έχει περιθώριο να κάνει τις κινήσεις του.
Έχει περιθώριο να διαχειριστεί την σχέση του με τον Πάνο Καμμένο. Έχει περιθώριο να παίξει την κολοκυθιά με τις συντάξεις. Έχει περιθώριο να επιχειρήσει εκ νέου ανοίγματα στην Κεντροαριστερά.
Ό,τι όμως και να κάνει το επόμενο διάστημα, η ώρα της κρίσης πλησιάζει. Σε κάθε περίπτωση ο Αλέξης Τσίπρας τον πονοκέφαλο που τού προκαλεί το Μακεδονικό δεν μπορεί να τον αντιμετωπίσει με αναλγητικά. Ακόμα κι αν αυτά είναι αμερικανικής ή γερμανικής προέλευσης…