Τέσσερα ερωτήματα προς τους συντάκτες του μεταναστευτικού νομοσχεδίου (Μεταναστευτικό 17)

Μία προσεκτική ανάγνωση του σχεδίου νόμου για τη χορήγηση ιθαγένειας και δικαιώματος ψήφου στους μετανάστες εγεί­ρει ερωτήματα για την προσοχή με την οποία συντάχθηκε και προωθείται. Οι αρμόδιοι ισχυρίζονται ότι σκοπός είναι να δοθεί δικαί­ωμα πολιτογράφησης μόνο στους μετανάστες δεύτερης γενιάς και σε ορισμένους από τους νόμιμους πρώτης γενιάς που πληρούν ορι­σμένες προϋποθέσεις. Από τις προτάσεις της κυβέρνησης, όμως, προκύπτει κάτι άλλο: Με τη χρήση επιμέρους ή συνδυασμού άρθρων του νομοσχεδίου, όλοι οι παράνομοι μετανάστες που βρίσκονται σήμερα στην Ελλάδα και όσοι θα καταφέρουν να μπουν στο μέλλον μπορούν συν τω χρόνω να θεμελιώσουν, αυτοί και τα παιδιά τους, δικαίωμα για ιθαγένεια και ψή­φο. Συμπέρασμα, ή η κυβέρνηση δεν λέει όλη την αλήθεια ή δεν έχει καταλάβει καλά το νομοσχέδιό της.

Κάτω από 5 έτη

Στο άρθρο 1α παρ. 1, αναφέρεται:......

«Τέκνο αλ­λοδαπών που γεννιέται στην Ελλάδα και ένας α­πό τους γονείς του κατοικεί μόνιμα και νόμιμα στη χώρα επί πέντε συνεχή έτη αποκτά από τη γέν­νησα του την ελληνική ιθαγένεια, εφόσον οι γο­νείς του υποβάλουν κοινή σχετική δήλωση και αί­τηση εγγραφής του τέκνου στο δημοτολόγιο του δήμου της μόνιμης κατοικίας του. Αν το τέκνο γεννήθηκε πριν από τη συμπλήρωση της πεντα­ετίας νόμιμης διαμονής τού γονέα στη χώρα, η παραπάνω κοινή δήλωση και αίτηση εγγραφής υποβάλλεται με την παρέλευση της πενταετίας συ­νεχούς νόμιμης και μόνιμης διαμονής του γονέα στη χώρα».

Άρα η πενταετία δεν είναι προϋ­πόθεση, όπως υποστηρίζει η κυβέρνηση. Το παιδί μπορεί να πάρει την ιθαγένεια εκ των υ­στέρων, μόλις συμπληρωθεί η πενταετία του ενός γονέα. Οποιοσδήποτε μετανάστης ο ο­ποίος μπήκε παράνομα στη χώρα μπορεί κάποια στιγμή να βγάλει προσωρινά έγγραφα και να αρχίσει να μετράει ο χρόνος νόμιμης και μόνιμης παραμονής του, ώστε να χορηγηθεί ιθαγένεια και δικαίωμα ψήφου στα παιδιά του που θα γεννηθούν εδώ - και βεβαίως στον ίδιο.

Στο άρθρο 1α παρ. 2, αναφέρεται:

«Τέκνο αλλοδαπών που έχει παρακολουθήσει τις τρεις πρώτες τάξεις υποχρεωτικής εκπαίδευσης σε ελ­ληνικό σχολείο στην Ελλάδα και κατοικεί μόνιμα στη χώρα αποκτά την ελληνική ιθαγένεια με την ενηλικίωσή του, εφόσον υποβάλει σχετική δήλω­ση και αίτηση εγγραφής στο δημοτολόγιο του δή­μου της μόνιμης κατοικίας του, το αργότερο εντός τριετίας από τη συμπλήρωση του 18ου έτους της ηλικίας του. Την ελληνική ιθαγένεια αποκτά με κοινή δήλωση των γονέων του και αίτηση εγγρα­φής στο δημοτολόγιο του δήμου μόνιμης κατοι­κίας του και το τέκνο αλλοδαπών που έχει ολο­κληρώσει την παρακολούθηση έξι τουλάχιστον τάξεων ελληνικού σχολείου στην Ελλάδα».

 Στην παρ. 3 διευκρινίζεται ότι αν δεν κάνουν τη σχε­τική δήλωση οι γονείς, μπορεί να την κάνει το ίδιο το παιδί, εντός τριετίας από την ενηλικίωσή του. Δεν χρειάζεται, λοιπόν, το παιδί να έ­χει γεννηθεί εδώ. Αρκεί να παρακολουθήσει τρεις τάξεις του δημοτικού ή οποιεσδήποτε έξι της υποχρεωτικής εκπαίδευσης. Το επόμενο σημαντικό ερώτημα: Ποια παιδιά μπορούν να εγγραφούν σε ελληνικό σχολείο; Μόνο των νό­μιμων μεταναστών; Απάντηση: Όχι. Με βάση τη σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού, ό­λα τα παιδιά, ακόμα και αν οι γονείς τους είναι παράνομοι μετανάστες, έχουν δικαίωμα εγ­γραφής στο σχολείο. Άρα όλα τα παιδιά, όλων των μεταναστών -όχι μόνο των νόμιμων- που βρίσκονται εδώ και όσων θα έρθουν στο μέλλον, είτε γεννιούνται εδώ, είτε απλά παρακολου­θούν τρεις τάξεις του δημοτικού, είτε οποιεσ­δήποτε έξι, θα αποκτούν την ελληνική ιθαγένεια και στη συνέχεια θα την αποκτά και όλη η οι­κογένεια, διότι στο άρθρο 5 παρ. 1δ διευκρινί­ζεται ότι την ιθαγένεια παίρνει και όποιος «έχει τη γονική μέριμνα τέκνου ελληνικής ιθαγένειας και διαμένει επί μία τριετία στην Ελλάδα». Στο προαναφερθέν άρθρο 1α παρ. 2, δε, δεν ανα­φέρει καν «τέκνο νόμιμων αλλοδαπών», αλλά απλά «τέκνο αλλοδαπών». Είναι αξιοσημείωτο επίσης ότι δεν προνοεί καν για παρακολούθη­ση όλης της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, ως ε­λάχιστη διαδικασία πολιτισμικής ενσωμάτωσης. Η εκπαίδευση, η οποία είναι υποχρεωτική για τους Έλληνες, δεν θα είναι για τους αλλοδαπούς που θα παίρνουν την ελληνική ιθαγένεια.

Στο άρθρο 1α παρ. 4 αναφέρεται:

«Την ελ­ληνική ιθαγένεια αποκτά από τη γέννηση του, χω­ρίς να απαιτείται δήλωση και αίτηση των γονέων ή του ιδίου, όποιος γεννιέται σε ελληνικό έδαφος, εφόσον: α. ούτε αποκτά αλλοδαπή ιθαγένεια με τη γέννησή του ούτε μπορεί να αποκτήσει τέτοια με σχετική δήλωση των γονέων του στις οικείες αλ­λοδαπές Αρχές, όταν το δίκαιο της ιθαγένειας των γονέων του απαιτεί την υποβολή παρόμοιας δή­λωσης ή β. είναι άγνωστης ιθαγένειας ή γ. ένας α­πό τους γονείς του έχει γεννηθεί στην Ελλάδα και κατοικεί μόνιμα στη χώρα από τη γέννησή του».

Τελικά τα πράγματα γίνονται πιο απλά. Οποι­οδήποτε αλλοδαπό παιδί, νόμιμου ή παράνομου γονέα, γεννηθεί στην Ελλάδα και για οποιον­δήποτε λόγο δεν αποκτά την ιθαγένεια κατα­γωγής του (οι γονείς του δεν θέλουν, δεν μπο­ρούν, την αποκρύπτουν κ.λπ.) παίρνει αυτό­ματα την ελληνική ιθαγένεια, ως σημαία ευκαιρίας. Έχει υπολογίσει η κυβέρνηση πόσα ε­κατομμύρια κόσμου θα αφορούν σε λίγα χρό­νια συνδυαστικά όλες αυτές οι ρυθμίσεις; Προ­φανώς όχι. Εδώ τίθεται το επόμενο ερώτημα: Δεν θα έπρεπε το ν/σ να συνοδεύεται από μελέτη με προοδευτική προβολή για τους εκτιμώμε­νους αριθμούς αλλοδαπών που θα αποκτήσουν καταστρέφουν τα έγγραφά τους μόλις εντοπι­στούν από τις συνοριακές Αρχές και δηλώνουν ψευδώς προέλευση από χώρα που βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση, π.χ., Πακιστανοί δηλώ­νουν από το Αφγανιστάν, ώστε να μην απορρι­φθεί το αίτημά τους.

Για τις εκλογές

Για το δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι αλ­λοδαπών στις δημοτικές εκλογές (άρθρα 12­17) δεν χρειάζεται η απόκτηση ιθαγένειας, πα­ρά μόνο νόμιμα έγγραφα προσωρινής παραμο­νή (για τη συγκεκριμένη κατηγορία υπάρχει περιορισμός και δεν προβλέπεται εκλογή για τις θέσεις δημάρχων και επικεφαλής συνδυα­σμών), δημιουργώντας έτσι, σε συνδυασμό με όσους θα αποκτούν την ιθαγένεια, ένα εκλογι­κό σώμα που εντέλει θα μπορεί να επηρεάζει δρα­στικά τα τοπικά εκλογικά αποτελέσματα. Αν κάποιοι προσβλέπουν και σε κομματικά οφέλη από μία τέτοια ρύθμιση, θα πρέπει να αναλο­γιστούν ότι με την ύπαρξη πολυάριθμων μουσουλμανικών κοινοτήτων στην πρωτεύουσα, με δεδομένη την επικείμενη απόκτηση ιθαγένειας από πολλά μέλη τους και με δικαίωμα ψήφου ακόμα και σε αυτούς που δεν έχουν ιθαγένεια, δεν θα αργήσει ο χρόνος που οι έχοντες την ιθαγένεια θα διεκδικούν τη θέση επικεφαλής συνδυασμών με τις ψήφους των υπολοίπων. Οι ομόθρησκοι και ομογενείς τους δεν είναι βέ­βαιο ότι θα προτιμήσουν τους συνδυασμούς του ΠΑΣΟΚ.

Λάμπρος Καλαρρυτης 

Εφημερίδα Επενδυτής, 16-1-2010, σελ 18-19