Ο Ελληνισμός έχει πια ξοφλήσει;
Γράφει ο Νίκος ΧειλαδάκηςΔημοσιογράφος - Συγγραφέας
Θα θυμούνται οι παλαιότεροι την δεκαετία του πενήντα, τότε που η Κύπρος αγωνίζονταν για να απελευθερωθεί από την βρετανική κατοχή, τις μεγαλειώδεις διαδηλώσεις που γίνονταν σχεδόν κάθε μέρα στην Αθήνα από τους φοιτητές για να υποστηρίξουν την κυπριακή εξέγερση και να καταδικάσουν τον βρετανική αποικιοκρατία. Το ξύλο έπεφτε καθημερινά, αλλά ο κόσμος δεν πτοείτο και οι διαδηλώσεις διακρίνονταν από την έντονη μαχητικότητα και αγωνιστικότητα κατά των Βρετανών και των εντόπιων δοσίλογων τους.
Τι θλιβερή σύγκριση με την σημερινή εποχή, τώρα που η Κύπρος αλλά και η Ελλάδα γίνονται θύματα της ευρωγερμανικής αποικιοκρατίας, ο κόσμος κοιμάται τον ύπνο του δικαίου. Η καταστροφή της Κύπρου, που μπορεί να παρομοιαστεί με την μικρασιατική καταστροφή, θα έχει σοβαρότατες συνέπειες για την γενικότερη επιβίωση του όλου ελληνισμού ο οποίος πλέον μετατρέπεται σε ένα ασήμαντο αποικιοκρατικό κομμάτι της ευρωγερμανικής ολιγαρχίας, της οποίας το κύριο χαρακτηριστικό της είναι ένα αδίστακτο πνεύμα χωρίς να λογαριάζει τα όποια θύματα θα συσσωρεύσει στον δρόμο του.
Όσοι γνωρίζουν την γερμανική ψυχολογία αντιλαμβάνονται καλά τι εννοώ. Όταν κάποτε είχα βρεθεί περαστικός στην Γερμανία, είχα τύχει να βρεθώ μάρτυρας σε ένα τροχαίο δυστύχημα σε ένα από τους πιο πολυσύχναστους δρόμους της Φρανκφούρτης. Μου έκανε φοβερή δυσάρεστη εντύπωση ότι οι περαστικοί όχι μόνον δεν ενδιαφέρονταν να δώσουν κάποια βοήθεια, αλλά αναρωτιόνταν αν… το θύμα είναι ασφαλισμένο. Άλλωστε η ιστορία έχει καταγράψει με όλες τις λεπτομέρειες την γερμανική μεγαλομανία του εικοστού αιώνα που επέφερε εκατομμύρια θύματα στον βωμό της κυριαρχίας τους, την οποία τελικά πλήρωσαν πολύ ακριβά αλλά φαίνεται πως δεν έβαλαν μυαλό.
Αλλά το θέμα μας δεν είναι οι Γερμανοί. Αυτοί κάνουν ότι κάνουν σύμφωνα με τα συμφέροντα τους, την ψυχολογία τους και την παιδεία τους. Το θλιβερό στην περίπτωση αυτή είναι η για άλλη μια φορά ελληνική προδοσία που παραδίδει ένα από τα πιο καταπονημένα και ηρωικά κομμάτια του ελληνισμού στην καταστροφή. Η Ελλάδα μετά και από αυτή τη καταστροφή, θα έχει ακόμα ένα προηγούμενο ότι πλέον δεν υπάρχει καμία ελπίδα αντίστασης και ότι μόνο το σκύψιμο της κεφαλής και το «σφάξε με αγά να αγιάσω» θα είναι το εθνικό μας μέλλον. Όσον αφορά την εκκλησία, ενώ κάποτε ήταν πρώτη στις επάλξεις του ελληνισμού σήμερα έχει μετατραπεί σε ένα δημοσιοσχετιστικό μόρφωμα που τρέμει μην τυχόν και χαλάσει τις σχέσεις του με τους δοσίλογους που έχουν παραδώσει την χώρα έρμαιο στην ευρωγερμανική βουλιμία.
Από εδώ και πέρα το μέλλον θα είναι η σταδιακή εκκένωση της Ελλάδας αλλά και της Κύπρου, από όσους θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην ανόρθωση, δηλαδή επιστήμονες, διανοούμενους, ειδικευμένο εργατικό δυναμικό, καθώς δεν θα υπάρχει κανένα φως από πουθενά και η Ελλάδα, ο ελληνισμός, θα καταντήσει μια γραφική ανάμνηση στα χρονοντούλαπα της ιστορίας. Οι δοσίλογοι θα χαίρονται ενώ και οι κάθε λογής πολιτικοί απατεώνες που θησαύρισαν τόσα χρόνια θα αισθάνονται δικαιωμένοι καθώς δεν έχουν αντιμετωπίσει καμία ουσιαστική αντίσταση στο ξεπούλημα της χώρας.
Αυτή είναι η Ελλάδα του εικοστού πρώτου αιώνα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου