«Xρυσές» Σκουριές: Αυτοψία στα χωριά
που κήρυξαν πόλεμο
Ανεβαίνοντας στις Σκουριές, το φρέσκο χιόνι που έχει καλύψει αποβραδίς τις οξιές του Κάκαβου πέφτει με τον αέρα, παράγοντας έναν ήχο μαγικό μέσα στην απόλυτη σιωπή του δάσους. Η ηρεμία του τοπίου σε τίποτα δεν θυμίζει τα όσα διαδραματίστηκαν πριν από μερικές ημέρες λίγα μέτρα πιο μακριά, στο εργοτάξιο της Ελληνικός Χρυσός.
Η περιοχή είναι ήσυχη, με τα καμμένα φορτηγά και τις ξηλωμένες μπάρες να είναι τα μόνα που παραπέμπουν στην πρόσφατη έφοδο των 50 κουκουλοφόρων. Πίσω, όμως, από το φαινομενικά ήρεμο σκηνικό μια ολόκληρη κοινωνία βράζει. Συγχωριανοί και συντοπίτες που παλιότερα αντάλλασσαν μια καλή κουβέντα μεταξύ τους, σήμερα δεν μιλιούνται εξαιτίας της επένδυσης που δρομολογείται στην περιοχή. Από τη μία πλευρά βρίσκονται όσοι αντιδρούν στη μεταλλουργία χρυσού, με προπύργιο την Ιερισσό και από κοντά τα Νέα Ρόδα, την Ουρανούπολη, την Αμμουλιανή και τη Μεγάλη Παναγία. Κι από την άλλη, τα γνωστά Μαντεμοχώρια, Παλαιοχώρι, Νεοχώρι, Στάγειρα, Στρατονίκη και Στρατώνι, που βλέπουν στην επένδυση μια ευκαιρία απασχόλησης για τους ανέργους.
Μια επίσκεψη στην περιοχή αρκεί για να καταλάβει κανείς πόσο κοντά και πόσο μακριά βρίσκονται την ίδια στιγμή οι κάτοικοι, που ορκίζονται από την κάθε πλευρά στο όνομα του αγώνα τους. Ο φόβος του πιθανού περιβαλλοντικού αντίκτυπου στον υδροφόρο ορίζοντα, στο δάσος και στον αέρα είναι το «λάβαρο» του ενός στρατοπέδου, ο φόβος της ανεργίας και των νέων που ξημεροβραδιάζονται στα καφενεία είναι το επιχείρημα του άλλου. Οι θέσεις που ενδέχεται να χαθούν από κλάδους, όπως ο αγροτικός και ο τουριστικός, αν γίνει η επένδυση, η οποία αποκλείει -σύμφωνα με τους αντιδρώντες- κάθε άλλη παραγωγική δραστηριότητα στην περιοχή, «κονταροχτυπιούνται» με τους 1.200 εργαζομένους που απασχολεί ήδη η Ελληνικός Χρυσός, αλλά και με την προοπτική για νέες θέσεις εργασίας.
Η «κυριακάτικη δημοκρατία» ανέβηκε στις Σκουριές, μίλησε με τους ανθρώπους στα χωριά της περιοχής και μεταφέρει το «εμφυλιοπολεμικό» κλίμα.
Η επένδυση του 1 δισ. δολ. με τους 1.200 εργαζομένους
Η επένδυση της Ελληνικός Χρυσός, που ανήκει στην Eldorado Gold, είναι προϋπολογισμού 1 δισ. δολ. Σήμερα στις εγκαταστάσεις της στη Χαλκιδική απασχολεί ήδη 1.200 άτομα, ενώ στην πλήρη ανάπτυξη της επένδυσης θα απασχολούνται άμεσα και έμμεσα περί τα 5.000 άτομα. Το συνολικό πρότζεκτ προβλέπει την ανάπτυξη του κοιτάσματος στην περιοχή των Σκουριών (3.600.000 ουγκιές χρυσός και 736.000 τόνοι καθαρός χαλκός), την αξιοποίηση του κοιτάσματος του μεταλλείου της Ολυμπιάδας (που περιέχει μεικτά θειούχα, ήτοι χρυσό, άργυρο, μόλυβδο και ψευδάργυρο) και την ίδρυση μεταλλουργίας (χρυσού, χαλκού και αργύρου) στην περιοχή Μαντέμ Λάκκος. Το 2011 εγκρίθηκε η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του έργου, με τους κατοίκους να προσφεύγουν στο Συμβούλιο της Επικρατείας τόσο για την ακύρωση της έγκρισης αυτής όσο και για μια σειρά κινήσεων της εταιρίας που στόχο έχουν την ενεργοποίηση της επένδυσης.
«Δεν είμαστε τρομοκράτες. Παλεύουμε για τα παιδιά μας»
Στα καφενεία της Ιερισσού το ποδόσφαιρο δεν είναι πια το βασικό αντικείμενο συζήτησης. Ο ΠΑΟΚ, ο Αρης και ο Ηρακλής βρίσκονται σε δεύτερη μοίρα. Η επένδυση της Ελληνικός Χρυσός και όσα αυτή θα φέρει είναι το πρώτο θέμα ανάμεσα σε νέους, αλλά και μεγαλύτερους σε ηλικία. Ειδικά αυτές τις ημέρες το χωριό βρίσκεται σε έντονη αναταραχή. Αλλωστε, όπως καταγγέλλουν οι κάτοικοι, οι προσαγωγές είναι συνεχείς, όλες τις ώρες της ημέρας, αιφνιδιαστικές, με τους αστυνομικούς να εισέρχονται απροειδοποίητα στα σπίτια, παίρνοντας κόσμο στο τμήμα, ακόμα και την ώρα που παίζουν ποδόσφαιρο. Βρίσκουμε στο κέντρο της Ιερισσού μια παρέα νέων ανθρώπων που θέλουν να... τα πουν, μας ζητούν όμως να κρατήσουν την ανωνυμία τους. Δεν θέλουν να στοχοποιηθούν όσο οι προσαγωγές συνεχίζονται και μιλούν για κλίμα τρομοκρατίας από την Αστυνομία, υποστηρίζοντας ότι οι αστυνομικοί παίρνουν δείγμα DNA από τους προσαχθέντες. «Αυτοί που έκαναν την επίθεση στις Σκουριές δεν είναι από μας. Εμείς δεν έχουμε στρατό. Δεν είμαστε τρομοκράτες. Παλεύουμε για τα παιδιά μας» σημειώνει ένας εξ αυτών. «Εντάξει οι 1.200 που δουλεύουν εκεί. Οι υπόλοιποι 20.000 τι θα κάνουμε; Η περιοχή μπορεί να αξιοποιηθεί διαφορετικά. Εχουμε έναν ευλογημένο τόπο» τονίζουν και επιμένουν ότι υπάρχουν μια σειρά μορφών ανάπτυξης για τις οποίες η πολιτεία αδιαφορεί. Οι ίδιοι παραδέχονται ότι έχουν απομονώσει όσους εργάζονται στην Ελληνικός Χρυσός από την Ιερισσό και δεν τους μιλούν. «Προτίμησαν να πάρουν τα 1.000 ευρώ», λένε, «από το να παλέψουν για τον τόπο μας». Οι κάτοικοι εκφράζουν τον φόβο τους. «Τρέμουμε να βγούμε από τα σπίτια μας. Γεμίσαμε αστυνομία» τονίζουν. Οσο για τον τουρισμό της περιοχής, θεωρούν ότι κανείς δεν πρόκειται να επενδύσει στον κλάδο όσο βρίσκεται σε εξέλιξη η υπόθεση. «Ποιος θα έρθει να κάνει μπάνιο εδώ; Η περιοχή έχει δυσφημιστεί και θα συνεχίσει να δυσφημίζεται» εξηγούν, αναφέροντας μάλιστα ότι δύο Γάλλοι έχουν αγοράσει οικόπεδα στο χωριό για να φτιάξουν ενοικιαζόμενα δωμάτια και τώρα διστάζουν. «Εγώ παλεύω για το παιδί μου κι οι κύριοι αυτοί, της πολιτείας και της εταιρίας, για να γεμίσουν τις τσέπες τους» τονίζει ο πιο θερμόαιμος της παρέας. «Η επένδυση δεν θα γίνει όσο είμαστε εμείς εδώ».
Την ίδια στιγμή οι... θεσμικοί του αγώνα κατά της επένδυσης είναι αποφασισμένοι να εμποδίσουν το έργο. Καταδικάζουν τα γεγονότα των Σκουριών, αλλά δηλώνουν έτοιμοι να διαδηλώσουν για ακόμη μία φορά την αντίθεσή τους. Μάλιστα, σήμερα Κυριακή διοργανώνουν συλλαλητήριο στη Μεγάλη Παναγία.
«Δεν υιοθετούμε τέτοιες ενέργειες, δεν ξέρουμε από ποιους έγιναν. Το σίγουρο είναι ότι δεν έγιναν από τους ανθρώπους των επιτροπών αγώνων κατά των μεταλλείων» σημειώνει στην «κυριακάτικη δημοκρατία» ο Γιώργος Ζουμπάς, μέλος του συντονιστικού των συλλόγων και φορέων ενάντια στα μεταλλεία, συνταξιούχος του ΟΤΕ και κάτοικος Ιερισσού. Ο ίδιος κάνει λόγο για προσπάθεια δυσφήμισης του αγώνα των κατοίκων από τα μέσα ενημέρωσης, με αφορμή την επίθεση στις Σκουριές, αλλά και για τρομοκρατία από την Αστυνομία και την κυβέρνηση απέναντι σε όσους αντιδρούν στην επένδυση. Συνιστά δε σε αυτούς που θυμήθηκαν τώρα τη Χαλκιδική, να ασχοληθούν με την ουσία των πραγμάτων και να δουν ότι «η περιοχή οδεύει στην καταστροφή», όπως λέει. Θέτει, μάλιστα, τα βασικά περιβαλλοντικά ζητήματα που απασχολούν τους κατοίκους και τους έχουν κάνει να χάσουν -όπως αναφέρει χαρακτηριστικά- τον ύπνο τους: οι συνέπειες στον υδροφόρο ορίζοντα, στο δάσος, αλλά και στην ατμόσφαιρα.
«Συνεχίζουμε τον αγώνα μας με καθαρά και επώνυμα πρόσωπα, παρά το κλίμα τρομοκρατίας που ζούμε καθημερινά. Κακώς κάποιοι πολιτικοποιούν το θέμα. Πρόκειται για έναν αυθεντικό λαϊκό αγώνα» σημειώνει, από την πλευρά του, το μέλος της Επιτροπής Αγώνα Ιερισσού και κάτοικος του χωριού Γιάννης Βεργίνης.
Οι αντιδρώντες τονίζουν ότι θα χρησιμοποιηθεί κυάνιο για τον εμπλουτισμό του μεταλλεύματος, αν όχι στις Σκουριές, στο μετάλλευμα που θα φτάσει στο μεταλλευτικό κέντρο του Στρατωνίου από την Ολυμπιάδα. «Ογδόντα τόνοι κυάνιο τον χρόνο θα χρησιμοποιούνται για τον εμπλουτισμό του μεταλλεύματος» εξηγεί ο κ. Βεργίνης, ενώ προσθέτει ότι κατά την εξόρυξη θα βγαίνουν 2.162 τόνοι σκόνης την ώρα μόνο από τις Σκουριές και άλλοι τόσοι από την Ολυμπιάδα. «Εύχομαι όλοι αυτοί που διαχειρίζονται το μέλλον της περιοχής να μην την αναδείξουν ως ένα από τα μεγαλύτερα μεταλλευτικά πεδία του κόσμου, όπως λένε ότι είναι, αλλά ως την περιοχή με τον πρώτο σε αναγνωρισιμότητα άνθρωπο του κόσμου, τον Αριστοτέλη» τονίζει ο ίδιος.
«Αν δεν πετύχουμε να σταματήσουμε την επένδυση, απλά θα φύγουμε από δω, γιατί δεν θα μπορούμε να ζήσουμε» εξηγεί, από την πλευρά, του ο κ. Ζουμπάς, προαναγγέλλοντας μάλιστα ότι οι Επιτροπές Αγώνα θα κάνουν προσφυγή για το θέμα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Με τη σειρά της η Ειρήνη Μάρκου, ξενοδόχος από την Ιερισσό, φοβάται ότι η καταστροφή στην περιοχή θα είναι μη αναστρέψιμη, εκτίμηση που δεν είναι δική της -όπως λέει-, αλλά των επιστημόνων που δεν πληρώνονται από την εταιρία. «Η επένδυση δεν είναι δυνατό να συμβαδίσει με τη γεωργία, την αλιεία, τη μελισσοκομία, τον τουρισμό» σημειώνει.
Σύμφωνα με τους αντιδρώντες, η περιοχή είναι ένα καζάνι που βράζει, παρακαλούν να μην εκραγεί και εξηγούν ότι οι ευθύνες δεν είναι των κατοίκων. Θεωρούν ότι η Πολιτεία και η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι αυτοί που φταίνε και ρίχνουν ευθείες βολές στον δήμαρχο Αριστοτέλη Χρήστο Πάχτα, για τον ρόλο του στην υπόθεση.
«Δεν πρόκειται πια μόνο για τη Βορειοανατολική Χαλκιδική, αλλά για όλη τη Χαλκιδική. Η Σιθωνία είναι μόλις 24 χιλιόμετρα από τις Σκουριές και η Κασσάνδρα 60. Νομίζετε ότι θα αργήσουν να φτάσουν κι εκεί οι περιβαλλοντικές συνέπειες;» αναφέρει ο κ. Ζουμπάς.
«Μας απειλούν ότι θα κάψουν το χωριό μας! Δεν θα αντέξουμε να χάσουμε τις δουλειές»
Από την άλλη όχθη είναι οι εργαζόμενοι στην Ελληνικός Χρυσός και στα μεταλλεία. Βλέπουν την τοπική κοινωνία, της οποίας είναι μέλη, να έχει γεμίσει φανατισμό και φοβούνται. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να συνεχίσουν να έχουν δουλειά, όχι όμως με κάθε τίμημα. Εμπιστεύονται την Ελληνικός Χρυσός και τα μέτρα που παίρνει για το περιβάλλον, σημειώνοντας ότι στην περιοχή ζουν και οι ίδιοι με τις οικογένειές τους. Βλέπουν την ανεργία να ζώνει τη βορειοανατολική Χαλκιδική και φοβούνται ότι αν δεν γίνει η επένδυση, θα έρθει φτώχεια, αφού -όπως λένε- δεν υπάρχουν άλλες μορφές ανάπτυξης, που θα μπορούσαν αυτή τη στιγμή να κινήσουν την οικονομία της περιοχής. Μετά την επίθεση στις Σκουριές ανησυχούν για νέο χτύπημα, ενώ πολλοί εξ αυτών φοβούνται να πάνε στη δουλειά με τα αυτοκίνητά τους, καθώς συχνά, όπως καταγγέλλουν, γίνονται στόχος επίθεσης από αντιδρώντες.
«Εμείς πολεμάμε ήσυχα για το μεροκάματο. Ολα αυτά που έγιναν στις Σκουριές ήταν ακραία. Δεν είμαστε όμως εμείς αυτοί που πρέπει να πάρουν τον νόμο στα χέρια τους. Το κράτος πρέπει να το κάνει αυτό. Είναι δική του η ευθύνη να αποφασίσει τι θα γίνει με την επένδυση» σημειώνει στην «κυριακάτικη δημοκρατία» ο πρόεδρος του σωματείου των εργαζομένων όλων των ειδικοτήτων στις υπόγειες στοές των μεταλλείων Παναγιώτης Αρβανιτάκης, τον οποίο βρίσκουμε στο Στρατώνι. Ο ίδιος είναι από το Στρατώνι, εργάζεται περισσότερα από 30 χρόνια στα μεταλλεία και είναι τεχνίτης μηχανημάτων στον Μαντέμ Λάκκο. Λέει χαρακτηριστικά ότι οι συχνές απειλές που διατυπώνονται από διάφορους αντιδρώντες σε συγκεκριμένα blogs ότι θα κάψουν το χωριό έχουν κάνει την Αστυνομία να περιπολεί συνέχεια, μετατρέποντας το Στρατώνι σε... Σικάγο. «Κι εμείς ανησυχούμε για το περιβάλλον. Είναι οι οικογένειές μας εδώ, εδώ ζούμε. Θεωρούμε όμως ότι η εταιρία παίρνει όλα τα μέτρα που πρέπει για να προστατευτεί το περιβάλλον» εξηγεί, προσθέτοντας πως οι εργαζόμενοι δεν θέλουν να αντιπαρατεθούν με κανέναν, αν όμως κινδυνέψουν οι δουλειές τους, τα πράγματα θα αλλάξουν.
Από την πλευρά του, ο Γιώργος Γλυνιαδάκης, επιστάτης στις Σκουριές, 28 χρόνια στα μεταλλεία, σημειώνει ότι αν δεν γίνει η επένδυση, τότε είναι που θα υπάρξουν περιβαλλοντικές συνέπειες, αφού δεν θα υπάρχει χρηματοδότηση για να συνεχίσει η αποκατάσταση του περιβάλλοντος και τα όξινα νερά θα πέφτουν ακατέργαστα στον υδροφόρο ορίζοντα. «Το 2003, όταν η TVX ανέστειλε τη δραστηριότητά της, όλοι οι εργαζόμενοι, κυρίως στα στάδια του καθαρισμού των υδάτων, έμειναν θεματοφύλακες του περιβάλλοντος, στις θέσεις τους, παρόλο που δεν ήξεραν αν θα πληρωθούν και ποιο θα είναι το μέλλον τους. Πού ήταν τότε οι σημερινοί όψιμοι περιβαλλοντολόγοι;» ρωτά και τονίζει ότι κανείς δεν μπορεί να ποινικοποιεί την εργασία και να κατηγορεί τους εργαζομένους. «Η αντίθετη άποψη είναι θεμιτή, στο πλαίσιο όμως του νόμου» εξηγεί και επιμένει πως όσοι αντιδρούν, κυρίως στην Ιερισσό, είναι παραπληροφορημένοι, ενώ το έδαφος σε αυτή την παραπληροφόρηση έχει στρώσει η αντιπαλότητα από τις τελευταίες δημοτικές εκλογές στον νέο δήμο του Αριστοτέλη, που ανέδειξαν δήμαρχο τον Χρήστο Πάχτα. Σύμφωνα με τους εργαζομένους, η μεταλλευτική δραστηριότητα μπορεί να συνδυαστεί με άλλες μορφές ανάπτυξης, όπως ο τουρισμός, κάτι που έχει αποδειχτεί, όπως λένε.
Στην πλατεία του Παλαιοχωρίου, ενός εκ των Μαντεμοχωρίων, οι θαμώνες των καφενείων συζητούν αυτές τις ημέρες για τα γεγονότα στις Σκουριές. Το θέμα τούς απασχολεί έντονα, θέλουν να δουν πώς θα εξελιχθεί η ιστορία αυτή, σε καμία όμως περίπτωση δεν επιθυμούν να βλέπουν τα παιδιά τους να ξημεροβραδιάζονται πίνοντας καφέ και παίζοντας πρέφα. Το Παλαιοχώρι είναι υπέρ της επένδυσης, όπως και τα υπόλοιπα Μαντεμοχώρια. Περισσότεροι από 50 κάτοικοί του εργάζονται ήδη στα μεταλλεία, ενώ δεν είναι λίγες οι νέες αιτήσεις προς την Ελληνικός Χρυσός από νέους της περιοχής.
Ο Δημήτρης Ζέρβας, ιδιοκτήτης καφενείου, καταδικάζει την επίθεση στις Σκουριές και θεωρεί ότι «κάθε νοήμων Ελληνας που είναι κατά των επενδύσεων, που θα φέρουν δουλειές στον τόπο αυτή την περίοδο, είναι απαράδεκτος». Σπεύδει, πάντως, να σημειώσει ότι υπάρχουν επιφυλάξεις και ανησυχίες για το περιβάλλον, καθώς δεν έχει γίνει επαρκής ενημέρωση από την Πολιτεία. Ο ίδιος δούλευε ως οδηγός υπογείων στα μεταλλεία από το 1979 έως το 1990 και θεωρεί αυτονόητο ότι η ανάπτυξη θα έρθει ξανά από τη μεταλλευτική δραστηριότητα.
«Ολα τα χρόνια από εκεί ζούσαμε. Θέλουμε να γίνει η επένδυση, αλλά να προφυλαχθεί και το περιβάλλον» σημειώνει, από την πλευρά του, στην «κυριακάτικη δημοκρατία» ο Βασίλης Παπαθανασίου, που δούλεψε ως εργάτης στα μεταλλεία τη δεκαετία του '60. Ο ίδιος εξηγεί ότι ο κόσμος θέλει δουλειά και τονίζει ότι η περιοχή δεν έχει να δείξει κάτι άλλο πέρα από τη μεταλλευτική δραστηριότητα. «Αν δεν γίνει επένδυση, θα έρθει κι άλλη φτώχεια. Τα μεταλλεία είναι αυτά που έδωσαν ζωή στην περιοχή» εξηγεί.
«Δεν αρκεί ο τουρισμός»
Ο Βασίλης Καραγιάννης δούλεψε από το 1966 έως το 1996 στα μεταλλεία. Δεν πιστεύει ότι η ανάπτυξη στο συγκεκριμένο κομμάτι της Χαλκιδικής μπορεί να έρθει από τον τουρισμό και θεωρεί ότι πρέπει να αναπτυχθεί η μεταλλευτική δραστηριότητα, αλλά με σεβασμό στο περιβάλλον και στους ανθρώπους.
«Καμία μόλυνση» λέει η εταιρία
Στις περιβαλλοντικές ανησυχίες και στις αιτιάσεις για το κυάνιο και τη μεταλλευτική σκόνη ο υπεύθυνος επικοινωνίας της Ελληνικός Χρυσός Κώστας Γεωργαντζής απαντά: «Εδώ και 40 χρόνια χρησιμοποιείται το κυάνιο. Ας μας πει ένας αν βρέθηκε ποτέ ίχνος κυανίου στα υπόγεια ή στα επιφανειακά νερά, αν έχει υπάρξει μία περίπτωση που άνθρωπος, ζώο ή φυτικός οργανισμός είχε ποτέ πρόβλημα εξαιτίας του κυανίου» και προσθέτει: «Αν είναι απαγορευμένη πρακτική, γιατί δεν έκλεισαν εδώ και 40 χρόνια τα μεταλλεία;». Για τη μεταλλευτική σκόνη και τα νούμερα που ακούγονται, σημειώνει ότι πρόκειται για υποθετικά και ακραία σενάρια που περιλαμβάνονται στη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) και όχι γι' αυτό που θα συμβεί. Σύμφωνα με τον ίδιο, η επικοινωνιακή μόλυνση -με αντίκτυπο στον τουρισμό της περιοχής- που επιχειρείται τα τελευταία χρόνια είναι πολύ μεγαλύτερη από την πραγματική ή δήθεν περιβαλλοντική μόλυνση από τα μεταλλεία τα τελευταία 2.500 χρόνια. Οσο για τις μελέτες που αμφισβητούν τη ΜΠΕ, τις χαρακτηρίζει σταχυολόγηση επιστημονικοφανών ισχυρισμών.
Τα καμμένα οχήματα του τρόμου
Η είσοδος στο εργοτάξιο της Ελληνικός Χρυσός στις Σκουριές κάνει αμέσως προφανές ότι ο αχανής χώρος είναι αδύνατο να φυλαχτεί επαρκώς από τους άντρες της εταιρίας σεκιούριτι. Το πίσω φυλάκιο, απ' όπου μπήκαν οι κουκουλοφόροι, αιφνιδιάζοντας τους φύλακες, ξεπηδώντας μέσα από το δάσος, είναι καμένο και η μπάρα σπασμένη και πεταμένη στο έδαφος. Τον χώρο περιβάλλουν συρματοπλέγματα και από τα ακροβολισμένα φυλάκια στις τέσσερις πλευρές του εργοταξίου οι φύλακες περιφρουρούν. Σε μιαν άκρη έχουν συγκεντρωθεί τα καμένα φορτηγά και γκρέιντερ, με τις λαμαρίνες να αχνίζουν ακόμα από τη φωτιά και τη μυρωδιά από τα πυρπολημένα λάστιχα να είναι διάχυτη στην ατμόσφαιρα. Οι άντρες της ιδιωτικής εταιρίας φύλαξης δεν μιλούν πολύ. Αρκούνται να περιγράψουν τις στιγμές που έζησαν οι δύο συνάδελφοί τους στα χέρια των κουκουλοφόρων υπό την απειλή των όπλων.
Το καμένο βαν κοντά στο οποίο σύρθηκαν δεμένοι οι δύο φύλακες, λουσμένοι, όπως λένε οι εργαζόμενοι, από βενζίνη βρίσκεται στην μπροστινή πύλη. Μια εβδομάδα έχει περάσει από τη στιγμή που οι 50 κουκουλοφόροι μπήκαν, κραδαίνοντας καραμπίνες, τσεκούρια και βόμβες μολότοφ και έκαψαν μέσα σε 15 λεπτά ό,τι βρέθηκε στο διάβα τους, οι μνήμες όμως δεν θα σβήσουν εύκολα.
κυριακάτικη δημοκρατία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου