Οι Νεότουρκοι, ο Ενβέρ και ο Μπεγλίτης!

Οι Νεότουρκοι, ο Ενβέρ και ο Μπεγλίτης!

του Σάββα Καλεντερίδη

Μερικοί από τους πολιτικούς μας είχαν πάντα έναν κρυφό θαυμασμό -θα λέγαμε έρωτα- για τους Νεότουρκους και για τον Μουσταφά Κεμάλ.

Εξ αιτίας αυτής της αγάπης, μάλιστα, έφθασαν στο σημείο να συντάσσονται με τους σφαγείς και τους γενοκτόνους των Ελλήνων της Θράκης, του Πόντου και της Ανατολής και να αρνούνται να υποστηρίξουν και να συνταχτούν με τα θύματα και τους απογόνους των θυμάτων της Γενοκτονίας, που ζητούν δικαίωση.

Ένας από τους πολιτικούς που φέρεται να αντιτάχθηκε στον αγώνα για την αναγνώριση της Γενοκτονίας είναι ο υπουργός Εθνικής Αμύνης κ. Πάνος Μπεγλίτης, ο οποίος προχθές, και ενώ ήταν φανερό ότι διάγει τις τελευταίες ημέρες στο υπουργείο του, προχώρησε στον αποκεφαλισμό της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, υιοθετώντας μάλιστα μια πρακτική που υιοθέτησαν οι Νεότουρκοι στις αρχές του 20ού αιώνα, οι οποίοι σημειωτέον αυτοαποκαλούνταν εκσυγχρονιστές, όπως και η ομάδα που τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια οδήγησε την Ελλάδα στην καταστροφή.

Και για να γίνουμε συγκεκριμένοι, αναφερόμαστε στην επιλογή του υπουργού να "σφαγιάσει" δεκάδες ανωτάτους αξιωματικούς, για να τοποθετήσει στην ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων κατά τ’ άλλα απολύτως άξιους πλην όμως εξαιρετικά νέους και άπειρους αξιωματικούς.

Το ίδιο ακριβώς έκαναν οι Νεότουρκοι, όταν πήραν τον έναν εκ της τριανδρίας των στυγερών δολοφόνων, τον Ενβέρ, και από το βαθμό του αντισυνταγματάρχη που κατείχε, στις 13 Δεκεμβρίου του 1913 προήχθη σε συνταγματάρχη και μετά από 19 ημέρες, την 1η Ιανουαρίου 1914, προήχθη στο βαθμό του στρατηγού (πασά), σε ηλικία 35 ετών.

Να σημειωθεί ότι η προαγωγή του Ενβέρ στο βαθμό του στρατηγού έγινε για να αναλάβει τη διοίκηση της 3ης Τουρκικής Στρατιάς (που απαιτεί στρατηγό τεσσάρων αστέρων) ως επικεφαλής της οποίας επιτέθηκε εναντίον του Στρατηγείου των Ρώσων, στο Σαρίκαμις, στις 6 Ιανουαρίου 1914, ανοίγοντας έτσι το Μέτωπο του Καυκάσου με τους Ρώσους, επ' ωφέλεια των Γερμανών.

Να σημειωθεί επίσης ότι σε εκείνη τη μάχη του Σαρίκαμις οι Τούρκοι, λόγω της απειρίας εκείνου του εγκάθετου αξιωματικού έχασαν 100 χιλιάδες άνδρες, που πέθαναν από το κρύο ενώ προσπαθούσαν να υπερκεράσουν τα όρη Αλάχου-έκμπερ, για να επιτεθούν στους Ρώσους, που είχαν το στρατηείο τους στο Σαρίκαμις του Καρς. Επίσης, να σημιεωθεί ότι η συγκεκριμένη επιλογή των Νεοτούρκων έβαλε την Τουρκία στον πόλεμο, στο πλευρό των Γερμανών, επιλογή που οδήγησε στη Συνθήκη των Σεβρών, που -παρά την κατάληξή της- αποτελεί τον καθημερινό εφιάλτη όλων των Τούρκων, πολιτικών, στρατιωτικών και απλών πολιτών.

Αναφερθήκαμε στο θέμα, επειδή οι κρίσεις του εκσυγχρονιστή κ. Μπεγλίτη έχουν κοινά χαρακτηριστικά που θυμίζουν την περίπτωση των "συναγωνιστών" του Νεοτούρκων και του επίσης εκσυγχρονιστή της εποχής Ενβέρ, με την ελπίδα ότι δεν θα υπάρχει για μας τους Έλληνες επανάληψη του παθήματος των Τούρκων στο Σαρίκαμις.

Και επειδή η κατάσταση είναι εξαιρετικά ρευστή, με τη ΝΑ Μεσόγειο να έχει γίνει θέατρο γεωπολιτικών ανταγωνισμών και τη ΝΑ πτέρυγα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να κινδυνεύει με κατάρρευση, την ίδια στιγμή που βρίσκεται σε εξέλιξη η νεοοθωμανική ονείρωξη των Ερντογάν και Νταβούτογλου,ελπίζουμε οι επιλογές αυτές να μην μας οδηγήσουν σε μια «Συνθήκη των Σεβρών» κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της Ελλάδος που «οραματίζονται» οι Έλληνες εκσυγχρονιστές, θιασώτες του Σχεδίου Ανάν, της πολυπολιτισμικής Ελλάδος και της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης.

Φυσικά είμαστε πεπεισμένοι ότι οι νέοι αρχηγοί των Ενόπλων μας Δυνάμεων, παρά το νεαρόν της ηλικίας και την έλλειψη εμπειριών στη διοίκηση στα ανώτατα κλιμάκια της στρατιωτικής ιεραρχίας, έχουν βαθειά μέσα τους ριζωμένη την εθνική και ιστορική συνείδηση που πρέπει να έχει ο κάθε Έλληνας αξιωματικός και θα υπερασπιστούν με τον καλύτερο τρόπο την Πατρίδααπό οποιαδήποτε επιβολή, παραμένοντας πιστοί στο «Εις οιωνός άριστος, αμύνεσθαι περί Πάτρης».

Σημείωση:

Λόγω της κρισιμότητας της κατάστασης, θέλουμε να σημειώσουμε τα εξής. Στα ερείπια της Μεταπολίτευσης, όπου επικράτησαν ως νέοι δωσίλογοι όλοι εκείνοι που φόρεσαν τη βολική κουκούλα του αριστερού-προοδευτικού, ασελγώντας στο σώμα της δύσμοιρης Πατρίδας μας, οφείλουμε να διδαχτούμε από τα λάθη μας και να ανασυγκροτήσουμε τη χώρα. Χωρίς να μπούμε σε ένα νέο κυνήγι μαγισσών, χωρίς αντεκδικήσεις και ακρότητες, οι Έλληνες πολίτες θα πρέπει μέσα από τις εκλογικές διαδικασίες να αποκαθάρουμε το πολιτικό τοπίο από κάθε τι το φθαρμένο και διεφθαρμένο και να εξασφαλίσουμε την ανανέωση της πολιτικής ζωής, που είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την αναγέννηση της χώρας.

Επειδή οι εξελίξεις τρέχουν, το πιο πιθανό είναι μια προσωρινή κυβέρνηση να αναλάβει τον κρίσιμο ρόλο της διαχείρισης της κρίσης, μέχρι να ξεπεραστούν οι μείζονες κίνδυνοι και να οδηγηθούμε σε εκλογές. Μέχρι τότε, τα κόμματα πρέπει να μπουν στη βάσανο της δικής τους κάθαρσης, γιατί δεν μπορεί να παραμένουν στο προσκήνιο διαφθαρμένοι πολιτικοί, όπως για παράδειγμα εκείνοι που συμμετείχαν στο φαγοπότι της SIEMENS, γιατί εκτός των άλλων είναι και εκβιάσιμοι από τα ξένα κέντρα. Και το λέμε αυτό γιατί το έργο της επόμενης κυβέρνησης θα είναι πράγματι τιτάνιο και κρίσιμο για την πορεία της χώρας και του Έθνους. Και η αναγέννηση-ανοικοδόμηση του πολιτικού συστήματος και της χώρας δεν γίνεται με φθαρμένα πολλώ δε μάλλον με διεφθαρμένα υλικά. Η ώρα των μεγάλων αποφάσεων για ηγέτες και πολίτες πλησιάζει. Εσμέν έτοιμοι!

Το άρθρο δημοσιεύθηκε τις 4 Νοεμβρίου στην Εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ