Τα πετροδολάρια του Κατάρ και ο χορός των Ζουλού...
Του Γιώργου Κράλογλου
«Την έκαναν πάλι την Πασοκιά τους...» θα έλεγαν ορισμένοι που μεταφράζουν, με εκφράσεις της πιάτσας, και τις πολιτικές κινήσεις. Εμένα όμως μου θυμίζει περισσότερο τον χορό των Ζουλού όταν υπάρχει ξηρασία και ζητάνε από τον θεό της Βροχής να τους λυπηθεί.
Αναφέρομαι στον τρόπο παρουσίασης από σοβαρούς (κατά τα άλλα) υπουργούς της κυβέρνησης της γιγαντιαίας (όπως την χαρακτήρισαν) ενεργειακής επένδυσης από το Κατάρ στον Αστακό. Της επένδυσης που θα «βρέξει» στην Ελλάδα μέχρι 5 δισ. πετροδολάρια και θα εξασφαλίσει 1.500 θέσεις εργασίας. Πήραν λοιπόν τα «τύμπανα» ορισμένοι υπουργοί και άρχισαν να τα βαράνε όσο πιο δυνατά μπορούν για να πάρουν χαμπάρι οι Έλληνες «ιθαγενείς» και να χορέψουν (όπως οι Ζουλού) μιας και άρχισε πλέον (έτσι νομίζουν) η «βροχή» των ξένων κεφαλαίων στην επενδυτικά ξερή Ελλάδα. Πήραν τα «τύμπανα» και τι μας ανακοίνωσαν με τρόπο βροντερό; Ότι οι επενδυτές του Κατάρ προτίμησαν (λέει) την χώρα μας γιατί τους αρέσει το «μαγαζί» που λέγεται Ελλάδα.
Δεν θα μπω (σήμερα) στα χαρακτηριστικά της πολυδιαφημισμένη από την κυβέρνηση συγκεκριμένης επένδυσης για δύο λόγους. Γιατί στα χαρτιά η επένδυση αυτή είναι όντως γιγαντιαία. Και μακάρι να είχαμε άλλες 2-3 σαν αυτή για να λύσουμε πολλά προβλήματα. Κυρίως δε, την επαναβιομηχάνιση της χώρας. Αυτά όμως στα χαρτιά και μόνο στα χαρτιά.
Δεύτερον, ελπίζω να συμφωνείτε, ότι το ζητούμενο δεν είναι τόσο τα χαρακτηριστικά της επένδυσης όσο αν θα την δούμε με σοβαρότητα και αν θα είναι βιώσιμη στην Ελλάδα.
Διερωτώμαι λοιπόν τώρα. Τι έχει αλλάξει στην Ελλάδα ώστε να μας κάνει να δούμε με σοβαρότητα μια ενεργειακή επένδυση μαμούθ όπως αυτή του Κατάρ για την παραγωγή ενεργειακού υλικού που ασφαλώς και μπορεί να οδηγήσει (θεωρητικά) σε αλυσίδα και άλλων επενδύσεων.
Γιατί η κυβέρνηση φρόντισε να την διαφημίσει πριν μας πει ένα απλό πράγμα. Αν πράγματι θα ανεχτούν οι συγκεκριμένοι επενδυτές να περιμένουν:
* Να ρωτήσουμε το ΠΑΜΕ αν συμφωνεί στην συγκεκριμένη επένδυση και ότι δεν θα αποκλείσει κάθε «απόβαση» των «καμικάζι-επενδυτών» από το Κατάρ.
* Να ρωτήσουμε το ΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ αν η συγκεκριμένη επένδυση είναι για το καλό του λαού ή θα μετατρέψει τους Έλληνες σε αιχμάλωτους του «στρατοπέδου του κεφαλαίου»
* Να ρωτήσουμε την Νέα Δημοκρατία αν θα αναθεωρήσει την σύμβαση που θα υπογράψει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ όταν έλθει στην εξουσία μιας και χάνει την ευκαιρία την καρπωθεί πολιτικά ενώ την κερδίζει το ΠΑΣΟΚ .
* Να ρωτήσουμε τους βουλευτές όλων των κομμάτων της Δυτικής Ελλάδας ( ειδικά τους βουλευτές της Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ ) αν οι επενδυτές θα μπορέσουν να προσλάβουν αξιοκρατικά τα 1500 άτομα ή αν θα υποχρεωθούν να ακολουθήσουν το γνωστό «λούκι» των κομματικών σημειωμάτων.
* Να ρωτήσουμε τους λαϊκιστές κομματικούς και του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. αν συμφωνούν με την πρωτοβουλία της κυβέρνησης. Δεν το λέω καθόλου τυχαία αυτό...
* Να ρωτήσουμε τους Νομάρχες και τους Δημάρχους όλης της Δυτικής Ελλάδας αν επηρεάζει τα μικροκομματικά τους συμφέροντα (εν όψει εκλογών) μια τέτοια επένδυση στον τόπο τους. Και αν δεν θα στήσουν τους εγκάθετους φίλους τους (με το αζημίωτο βεβαίως) να ουρλιάζουν «Έξω το Κατάρ από την Ελλάδα «προστατεύοντας» δήθεν τον τουρισμό και το περιβάλλον στον τόπο τους.
* Να ρωτήσουμε τους αυτόκλητους οικολόγους που στον όνομα του περιβάλλοντος εξυπηρετούν τα συμφέροντα των οικοπεδοφάγων. Πρόκειται για τις γνωστές συμμορίες δήθεν περιβαλλοντολόγων που συνδέονται με εκείνους που έχουν ιδιόκτητες (καταπατημένες σε μεγάλο βαθμό) εκτάσεις στις περιοχές των επενδύσεων.
* Να ρωτήσουμε Δασικούς, Αρχαιολογικές Υπηρεσίες, Πολεοδομικές Υπηρεσίες, Νομαρχιακές και Δημοτικές Υπηρεσίες πόσα φακελάκια χρειάζονται και πόσο θα στοιχεί το γνωστό «γρηγορόσημο» για να περπατήσουν οι 100 και πλέον άδειες και εγκρίσεις που θα χρειαστούν για να την επένδυση.
Ας υποθέσουμε όμως ότι όλα αυτά πηγαίνουν καλά και είμαστε έτοιμοι να στήσουμε την επένδυση. Τότε θα αρχίσει το δεύτερο στάδιο. Θα πρέπει τα διαπλεκόμενα συμφέροντα και οι ανταγωνιστές να μην την υπονομεύσουν με τις γνωστές κινδυνολογίες μέσω «περισπούδαστων» άρθρων στημένων οικονομικών αναλυτών και «περιβαλλοντολόγων».
Αν περάσουν συνεπώς αυτά τα στάδια οι επενδυτές του Κατάρ ίσως κάνουν πραγματικά την κολοσσιαία επένδυσή τους για την οποία άρχισε να κόπτεται από σήμερα η κυβέρνηση. Γιατί ο τόπος για να ξαναδεί φως στο τούνελ χρειάζεται χωρίς την παραμικρή αμφιβολία μεγάλες επενδύσεις. Και μεγάλες επενδύσεις μόνο από επενδυτές που έχουν κερδίσει τεράστια κεφάλαια από το πετρέλαιο μπορούν να γίνουν. Η Ελλάδα όμως, δυστυχώς, είναι χώρα αποθάρρυνσης των επενδύσεων και των επενδυτών.
Άρα τι άλλαξε στην νοοτροπία αυτή για να χτυπάμε τα τύμπανα μπας και ο θεός των επενδύσεων βρέξει επενδύσεις στην ξεραμένη μας γη. Προσωπικά πιστεύω τίποτε απολύτως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου