Παρασκευή 6 Απριλίου 2018

Απόψεις


Τυπικό δείγμα φιλελέ νοοτροπίας η "ανάλυση" που ακολουθεί, με πολλά λόγια και γνωστές πληροφορίες, κατηγορίες εναντίον του Τσίπρα, του Καμμένου, των Ρώσων, του Πούτιν, του Ερντογάν, αιχμές για τον Τραμπ, ονειρεύεται διαμελισμό της Συρίας, Συμμαχία Ελλάδος-Ισραήλ-Αιγύπτου-Κύπρου, εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων της ανατ. Μεσογείου και καταλήγει σε ευχολόγια, χωρίς να μας αποκαλύψει ποιες είναι οι θέσεις της ΝΔ σε όλα αυτά, αν υπάρχουν συγκεκριμένες προτάσεις, προγραμματισμός, προετοιμασία και το σπουδαιότερο: Με ποιο πολιτικό και στελεχικό προσωπικό θα υλοποιηθούν αυτά...
ΔΕΕ

Σκληρό πόκερ με φόντο 
την Ανατολική Μεσόγειο...

Του Θοδωρή Γιάνναρου

​Οι "Ξανθοί Προστάτες της Ελλάδος", κοιτούν πρώτα τα δικά τους συμφέροντα και όχι τους ομόθρησκους τους Έλληνες. Όταν επιτέλους αντιληφθούμε το αυτονόητο, θα αγαπήσουμε ίσως περισσότερο την Ελλάδα και τους Έλληνες και θα προστατεύσουμε και τους δύο, τόσο από τους εχθρούς, όσο και από τους άσπονδους... φίλους"!

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν ολοκληρώνει, απ' ό,τι φαίνεται, τη διαδικασία πλήρους αποκατάστασης των σχέσεων του με τον μέχρι πρόσφατα εχθρό του, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Προφανώς αυτό επιτάσσουν τα στρατηγικά συμφέροντα της Ρωσίας, θεματοφύλακας των οποίων είναι ο Ρώσος πρόεδρος!

Έτσι, τις τελευταίες μέρες, το ζήσαμε κι αυτό σε όλο του το μεγαλείο και αντιληφθήκαμε ως Έλληνες, πόσο λεπτοί είναι οι χειρισμοί στη διπλωματία και την εξωτερική πολιτική... αν και είναι εξαιρετικά αμφίβολο, εάν οι κυβερνώντες, ειδικά μετά το παιδικό παραλήρημα του Υπουργού μας, αξιότιμου κ. Πάνου Καμμένου, κατάλαβαν... Χριστό, για το τι έχει συμβεί δίπλα στο σπίτι μας, αλλά και το χρονικό σημείο, που οι Τούρκοι ξαφνικά ξεσάλωσαν απειλώντας Θεούς και Δαίμονες...

Η επίσκεψη Πούτιν στην Τουρκία έχει ιδιαίτερη σημασία καθώς, ο Ερντογάν εμφανίζεται απομονωμένος από τη Δύση και μόνο η Ρωσία αυτή την περίοδο τού συμπαραστέκεται, για τους δικούς της βέβαια λόγους... 

Η Ρωσία "στηρίζει" σθεναρά τις κινήσεις της Τουρκίας, για να ικανοποιήσει προφανώς τα δικά της συμφέροντα στη συγκεκριμένη περιοχή... Συμφέροντα που σχετίζονται με την αντιπαλότητά της με τις ΗΠΑ του Τραμπ, αλλά και με τις εξελίξεις στη Συρία, όπου η Τουρκία έχει πλέον ενεργό ρόλο μετά την επικράτηση της στο Αφρίν.

Ο Ερντογάν από την πλευρά του παίζει το δικό παιχνίδι, προσπαθώντας να αποκομίσει όσο το δυνατόν περισσότερα οφέλη για τον εαυτό του και τη χώρα του, από την επίσκεψη του Ρώσου Τσάρου.

Έχοντας εδώ και καιρό κάκιστες σχέσεις με Ευρώπη και ΗΠΑ, βασίζει πολλά στις σχέσεις με το Κρεμλίνο και τον ίδιο τον Πούτιν. Άλλωστε, δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι η Τουρκία δεν προχώρησε σε καμία απολύτως απέλαση Ρώσου διπλωμάτη, με αφορμή την υπόθεση του Ρώσου πρώην κατασκόπου, που δηλητηριάστηκε μαζί με την κόρη του με νευροπαραλυτική ουσία, στην Αγγλία, ενώ από την άλλη, δεν χάνει ευκαιρία να διαπραγματεύεται την πιθανότητα προμήθειας υπερσύγχρονων ρωσικών οπλικών συστημάτων! 

Ο Πούτιν διαθέτει στον Ερντογάν ένα σημαντικό όπλο, που θα καλύψει τις στρατηγικές ανάγκες του, οι οποίες εντάσσονται από την άλλη και στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα παραγωγής και ανάπτυξης αντιπυραυλικών συστημάτων άμυνας, επιβάλλοντας έτσι τόσο στην Ευρώπη, όσο και στο ΝΑΤΟ μια sui generis κατάσταση στο θέμα των εξοπλισμών... όπου μια χώρα - μέλος του ΝΑΤΟ και υποψήφια προς ένταξη στην Ε.Ε. χρησιμοποιεί τη Ρωσία για την κάλυψη των άμεσων αναγκών της στη δημιουργία αντιπυραυλικής ασπίδας ενώ συγχρόνως ρίχνει γέφυρες και στην Ευρώπη για να εξασφαλίσει εναλλακτικές για το ενδεχόμενο που η Ρωσία, μελλοντικά την εγκαταλείψει. 

Ρωσία και Τουρκία όμως, συζητούν τώρα και για άλλα κρίσιμα ρωσικά οπλικά συστήματα όπως μαχητικά, αντιαεροπορικά, βαλλιστικά, κλπ. Μια μεγάλη γκάμα οπλικών συστημάτων για την επόμενη ημέρα ως αντάλλαγμα της εξόδου από το ΝΑΤΟ αν οι ΗΠΑ δεν αποχωρήσουν από τη Βόρεια Συρία και δεν τα βρουν σε Αιγαίο-Μεσόγειο και υδρογονάνθρακες. 

Άφιξη των ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων, υπερεξοπλισμός της Τουρκίας με νέα ρωσικά όπλα και σταδιακή απομάκρυνση/εκδίωξη των νατοικών-αμερικανικών βάσεων από το ΝΑΤΟ, είναι το υποθετικό αλλά καθόλου εξωπραγματικό σχέδιο του Βλαντιμίρ Πούτιν!

Το γεγονός αυτό ενισχύεται και από τις σημερινές εξελίξεις. Οι Αμερικανοί ενισχύουν τις θέσεις τους κάτι που θα τους φέρει εκ νέου σε σφοδρή αντιπαράθεση με την Τουρκία του Ερντογάν, που θέλει σαν τρελός να αποκτήσει πυρηνική ενέργεια, τεχνογνωσία και όπλα. Αυτό τον ενδιαφέρει καθώς γνωρίζει πως μόνο με πυρηνικά όπλα μπορεί να επιβιώσει στα πρότυπα της Β.Κορέας και του Ιράν. 

Μόλις λοιπόν λάβει και τα αντιαεροπορικά συστήματα η αλαζονεία του θα κτυπήσει κόκκινο. 

Μια Τουρκία σούπερ εξοπλισμένη τι θα είχε άραγε να φοβηθεί στην ευρύτερη περιοχή; Ήδη τα αποτελέσματα αυτής της επικίνδυνης και έμπρακτης αλαζονείας, τα ένιωσαν στο πετσί τους οι γειτονικές της χώρες.

Αυτή η κατάσταση όμως, αφορά και στην Ευρώπη, και στην Αμερική, αλλά πρωτίστως και σ' εμάς τους Έλληνες. 

Η Ελλάδα, με αυτό το "κάτι σαν κυβέρνηση" που ατυχώς διαθέτει, έχει μάλλον αντιληφθεί κάπως αργοπορημένα, πως ο Πούτιν αντιμετωπίζει την Ελλάδα όχι και τόσο φιλικά και αυτό δυστυχώς αποτελεί μέγα πρόβλημα. 

Την ίδια στιγμή ο Πούτιν εμβαθύνει τις σχέσεις του με την Κυπριακή Δημοκρατία, την οποία στηρίζει παρά τις στρατηγικές "λυκοφιλίες" του με τον Ερντογάν. 

Είναι ιδιαίτερα σκοτεινή άβυσσος η ψυχή του Βλαντιμίρ Πούτιν και δύσκολα μπορεί κανείς ν' αντιληφθεί τα γεωπολιτικά του παιγνίδια. Παίζει παντού, αλλά ειδικά στα Βαλκάνια, προκαλεί ανοικτά τους Αμερικανούς και φαίνεται να το διασκεδάζει ιδιαίτερα...

Έτσι, με τη Δύση να παρακολουθεί ανήσυχη, ο Πούτιν μαζί με τον Ερντογάν και τον πρόεδρο του Ιράν, Ροχανί έλαβαν από κοινού μέρος σε κλειστή τριμερή διάσκεψη για την κατάσταση στη Συρία, όπου αποφάσισαν για τα επόμενα κοινά βήματά τους, γράφοντας τη Βορειοατλαντική Συμμαχία, κυριολεκτικά στα παλαιά τους τα υποδήματα...

Παράλληλα, οι Ερντογάν και Πούτιν θεμελιώνουν και τον πυρηνικό σταθμό (τον πρώτο από τους πέντε), στο Ακκουγιού, βόρεια της Κύπρου, όπου η κατασκευή του συγκεκριμένου πυρηνικού σταθμού θα βάλει την Τουρκία στις πρώτες γραμμές των παικτών της περιοχής στον τομέα της ενέργειας. Με την τελετή της θεμελίωσης, η Τουρκία θα γίνει πυρηνική δύναμη για να φτάσει τον στόχο μιας "Μεγάλης και Ισχυρής Τουρκίας", που είναι και το όραμα του Ερντογάν και θα είναι ένα από τα πιο σημαντικά βήματα, που μπορεί να κάνει, ώστε να ανελιχθεί σε ένα άλλο στρατηγικό επίπεδο, με μεγάλη ποικιλία πηγών, σε τεχνολογικά επίπεδα αιχμής, ανεξάρτητη και συνεχόμενη παροχή ηλεκτρικού ρεύματος... και όχι μόνον!!! 

Πρόκειται για μία από τις σημαντικότερες συνεργασίες που έχουν υπογραφεί μεταξύ των δύο χωρών, μετά την πώληση μετά "Βαΐων και κλάδων" στον Ερντογάν, των ρωσικών βαλιστικών πυραύλων S-400. 

Εκτός όμως των προαναφερθέντων, η Ρωσία προσφέρει μια ακόμη υπηρεσία στον Ερντογάν, τηστιγμη που έχει τεθεί σχεδόν στο περιθώριο από Ε.Ε. και Ουάσιγκτον. Του δίνει τη δυνατότητα προβολής ενός ηγετικού περιφερειακού παίκτη και συγχρόνως ανοίγει τις δυνατότητες για αποκατάσταση των οικονομικών, εμπορικών, ενεργειακών και αμυντικών σχέσεων αλλά και την επανάκαμψη των Ρώσων τουριστών που αποτελούν τον μεγάλο τροφοδότη της τουρκικής τουριστικής βιομηχανίας, εις βάρος όμως της Ελλάδος, η οποία και θα τους απωλέσει...

Είναι τυχαίο άραγε, ότι ο "Τσάρος", με ιδιαίτερη ικανοποίηση, δήλωσε ότι οι σχέσεις των δυο χωρών βρίσκονται σε φάση "πλήρους αποκατάστασης";

Ο κατά τ' άλλα ορθόδοξος Βλαντιμίρ Πουτιν, αν και πιστός προσκυνητής του Αγίου Όρους, έχει κάθε λόγο να... τακιμιάζει με τον επικίνδυνο ισλαμιστή και φανατικό πολέμιο της Ορθοδοξίας, Ρετζέπ Ταγιπ Ερντογάν, καθώς έτσι προκαλεί μια εντυπωσιακή ανακατωσούρα στη Βορειο-Ατλαντική Συμμαχία και στην ίδια τη συνοχή της, αλλά συγχρόνως νομιμοποιεί και τη ρωσική στρατιωτικοπολιτική παρουσία στη δύσκολη περιοχή της Μέσης Ανατολής και μάλιστα μια ανάσα από το Ισραήλ. 

Τα συμφέροντα δυστυχώς δεν έχουν θρησκεία στη διεθνή γεωπολιτική σκακιέρα, ειδικά για ανθρώπους όπως ο Πούτιν, που πουλά και τη... μάνα του, προκειμένου να αποκομίσει οφέλη για τον εαυτό του κυρίως, και δευτερευόντως, για τη χώρα που εκπροσωπεί... 

Ένας πρώην σκληροτράχηλος και αδίστακτος πράκτορας της KGB, ας μην περιμένουμε πως θα έχει ή θα δείξει, έστω και για τα μάτια των μοναχών του Αγίου Όρους, κάποια υποτυπώδη "μπέσα"... 

Πολλά τα λεφτά απ' ό,τι φαίνεται που πρόσφερε απλόχερα ο Ερντογάν στον Πούτιν... από το υστέρημά του πτωχευμένου τουρκικού λαού... αλλά σιγά μην τον νοιάξει... Τα σχέδιά του είναι αυτά που τον καθοδηγούν στον στόχο και δεν πρόκειται ν' αλλάξει ρότα για κανένα λόγο! 

Η Ελλάς βέβαια, ελπίζει πως ο Ρώσος ίσως μπορέσει να επηρεάσει τον "Τούρκο Σουλτάνο", τουλάχιστον στο θέμα των δύο Ελλήνων στρατιωτικών που βρίσκονται, για πάνω από μήνα φυλακισμένοι, σε φυλακές υψίστης ασφαλείας στην Αδριανούπολη, διότι το άλλο, εκείνο της "τουρκικής προκλητικότητας" στο Αιγαίο, δεν πρόκειται να το θίξει μιάς και η ένταση μέσα στους κόλπους του ΝΑΤΟ είναι βούτυρο στο ψωμί του "γερακιού" της Μόσχας!

Αλλά από την άλλη, γιατί ο Πούτιν να βοηθήσει τη χώρα μας, όταν οι σχέσεις Αθήνας – Μόσχας, αυτή την εποχή, δεν είναι και στην καλύτερή τους φάση, με την Αθήνα του... αντιδυτικού "κωλοτούμπα", Αλέξη Τσίπρα, να έχει… κυριολεκτικά προσδεθεί στο "άρμα" της Δύσης... Δεν είναι λογικό ο Πούτιν, να αντιμετωπίζει επιφυλακτικά την Αθήνα και μάλιστα ιδιαίτερα καχύποπτα; 

Από ελληνικής πλευράς πάντως, εκφράζεται συγκρατημένη αισιοδοξία σχετικά με την παρέμβαση Πούτιν στο θέμα των δύο Ελλήνων αιχμαλώτων, αλλά είναι και σχεδόν βέβαιο πως ο Σουλτάνος, ειδικά μετά και την "προφητεία" Καμμένου, πως οι δύο στρατιώτες... μπορεί να μείνουν φυλακισμένοι ακόμα και για δεκαπέντε χρόνια -παραδοχή ήττας, που συνοδεύτηκε από άκρως ανόητες κορώνες, δεν θα "κάψει" τόσο εύκολα το... χαρτί που κρατά σφιχτά στο χέρι.

Η Ρωσία είναι πολύ μεγάλη χώρα και ο Πούτιν είναι και παραμένει ένας ιδιαίτερα έξυπνος και πανούργος ηγέτης, ιδιαίτερα μεγάλου βεληνεκούς.

Δεν είναι σίγουρα αφελής να πιστεύει ότι η Ελλάδα είναι σε θέση να κάνει την όποια "επανάστασή” της και να προσφέρει στη Ρωσία κάποια από εκείνα τα πράγματα, που εκείνη επιθυμεί να πάρει. Από την άλλη θα πρέπει και εδώ στην Ελλάδα ν' αντιληφθούμε επιτέλους, ότι ο "φιλέλληνας" Πούτιν δεν πρόκειται να πολυ-ιδρώσει υποστηρίζοντας τα πάγια δίκαιά μας...

Δυστυχώς παίζονται πολλά στην παγκόσμια ρουλέτα και οι δικοί μας, εδώ και πάρα πολλά χρόνια "αγρόν ηγόραζον"... Πολλά απ΄ όσα στόχευε να πάρει ο Πούτιν στην περιοχή αυτή που και εμείς δραστηριοποιούμεθα, τα πήρε ήδη, χωρίς εμείς ως χώρα, να έχουμε συμβάλει στο παραμικρό. 

Ο Πούτιν πλέον, απλά αναμένει, να έχει στην Ελλάδα ένα μικρό έστω ποσοστό συμμετοχής στο όποιο επιχειρηματικό "παιχνίδι” γίνεται, σε αρκετούς τομείς... και μεταξύ αυτών και στην άμυνα.

Ας αποφασίσουμε κάποια στιγμή, μέχρι που θέλουμε και μπορούμε να φθάσουμε με τη Ρωσία και ας ακολουθήσουμε επιτέλους σωστό βηματισμό, ώστε οι ελληνορωσικές σχέσεις να εμπεριέχουν και μετρήσιμα οικονομικά αποτελέσματα και όχι μόνο λόγια... διότι τελικά και απ' ό,τι φαίνεται, άλλον αγαπάει η Ρωσία και αλλού δίνει το παντεσπάνι... 

Η Ελλάδα έχει ποντάρει τα πάντα, δίνοντας "ρέστα" στις ΗΠΑ του Τραμπ, ο οποίος προς το παρόν έχει προσφέρει μόνο φρούδες υποσχέσεις στον Έλληνα πρωθυπουργό και δωμάτιο... με θέα στην Ουάσινγκτον, αλλά δεν αντιδρά εμπράκτως στην "επίθεση φιλίας" του. Στην κατάσταση που βρίσκεται η Ελλάς, χρειάζεται πολλές πράξεις και λίγα λόγια και είναι θέμα που πρέπει να το κοιτάξουμε σοβαρά και άμεσα, πριν να είναι αργά για δάκρυα και καιρός για παρακάλια, διότι ο Σουλτάνος, μας έχει συνηθίσει σε Τσίπριες κωλοτούμπες, ειδικά σε θέματα εξωτερικής πολιτικής που σχετίζονται με τη χώρα μας!

Σε κάθε περίπτωση όμως, ο κύβος έχει ριφθεί.... Τίποτα δεν θα είναι όπως παλιά... Οι ανακατατάξεις θα είναι τεράστιες και οι αλλαγές, ακόμα και σε επίπεδο συνόρων τεράστιες...

Ελλάδα, Κύπρος και Κουρδιστάν απ' ό,τι φαίνεται, άσχετα με τα όνειρα και τα παιχνίδια του Ερντογάν, θα στηριχθούν... η Συρία θα διαμελιστεί, το Ισραήλ θα έχει καταλυτικό ρόλο στα ενεργειακά, σε Αιγαίο και Μεσόγειο, η δε Τουρκία θα πρέπει να αλλάξει χέρια και στο μέλλον, να "σπάσει" πιθανότατα στα τρία… 

Η "νέα ευρωπαϊκή" και σαφώς πολύ πιο μικρή και όχι ανεξέλεγκτη Τουρκία πιθανότατα θα περάσει στο αντίπαλο δέος, που οι Αμερικανοί μεθοδικά σχεδιάζουν εδώ και καιρό... Πρόκειται για την πρώην υπουργό Εσωτερικών, Μεράλ Ακσινέρ, ή "λύκαινα", ή "Σιδηρά Κυρία", προσωνυμία που της έχουν δοθεί λόγω του πολιτικά άκαμπτου και σκληρού χαρακτήρα της, καθώς και της πολιτικής της στάσης...

Η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη, αυτή τη φορά να σκεφθεί και να πράξει έξυπνα και στρατηγικά ορθά, άσχετα με το αν η Τουρκία θα παραμείνει δυνατή ή θα αποδυναμωθεί, αν θα υποστηριχθεί από το ΝΑΤΟ ή τη Ρωσία ή καμία από τις δυο! Πρέπει να σχεδιάσει τα δικά της βήματα και σχέδια, με καθαρό μυαλό και πολιτική ομοψυχία, ατενίζοντας το μέλλον με σοβαρότητα και να πορευθεί, λαμβάνοντας υπ' όψιν όλες τις παραμέτρους του "παιχνιδιού"...

Η αστάθεια που χαρακτηρίζει την Ανατολική Μεσόγειο δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί μεμονωμένα από κάθε κράτος. Απαιτείται συλλογική προσπάθεια και συνεργασία, καθώς και πυλώνες ασφαλείας και ευημερίας!

Στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, μπορεί να αναδυθεί υπό προϋποθέσεις, μία νέα συμμαχία που να περιλαμβάνει την Ελλάδα, το Ισραήλ, την Αίγυπτο και την Κύπρο. Βασικά σημεία αυτής της συνεργασίας είναι η ανεύρεση πλουτοπαραγωγικών πηγών στην περιοχή και η αναζήτηση συνεργειών για την εκμετάλλευσή τους, η ανάσχεση των βλέψεων της Τουρκίας για περιφερειακή ηγεμονία, καθώς και η καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Η ανεύρεση ενεργειακών κοιτασμάτων στην περιοχή δημιουργεί νέες ισορροπίες στην Ανατολική Μεσόγειο, καθώς αποτελεί σημείο συνεργασίας για τις αναφερόμενες χώρες.

Αυτό το γεγονός δεν περνά απαρατήρητο από την Ε.Ε, η οποία αναζητά νέους προμηθευτές. Αυτή η εξέλιξη συμβάλλει στη συνεργασία Ισραήλ-Κύπρου-Ελλάδας, με την Ελλάδα να αποτελεί το μέσο μεταφοράς του φυσικού αερίου στην Ευρώπη.

Η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα γεωστρατηγικό περιβάλλον που επιτάσσει τη σύναψη συμμαχιών με γειτονικά κράτη. Εξ ανατολάς υπάρχει ο φόβος της αναθεωρητικής Τουρκίας, ενώ από τη νότια και νοτιοανατολική πλευρά, η ευμετάβλητη Μέση Ανατολή. Σε συνδυασμό με την ανεύρεση σημαντικών ενεργειακών κοιτασμάτων στην Ανατολική Μεσόγειο, η Αθήνα υποχρεώνεται να προσβλέπει σε όλο και πιο στενές σχέσεις με το Ισραήλ.

Εκτός από την αναχαίτιση της ηγεμονικής τάσης της Τουρκίας, η Ελλάδα επιθυμεί τη συνεργασία με το Ισραήλ έπειτα από την ανεύρεση ενεργειακών κοιτασμάτων στην Ανατολική Μεσόγειο. Λόγω της εγγύτητας των δύο χωρών αλλά και της γεωγραφικής θέσης της Ελλάδας, η τελευταία προσφέρει τη δυνατότητα μεταφοράς του φυσικού αερίου του Ισραήλ στην Ευρώπη. Αυτό το γεγονός δύναται να καταστήσει διαμετακομιστικό κέντρο την Ελλάδα είτε με μεταφορά φυσικού αερίου μέσω LNG είτε με υποθαλάσσιο αγωγό.

Ελλάδα και Ισραήλ αναμένεται να αποκομίσουν αμοιβαία οφέλη από τη συνεργασία τους. Η συνεργασία βασίζεται στη διατήρηση της σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο με την αντιμετώπιση ασύμμετρων απειλών. Το Ισραήλ και η Ελλάδα βλέπουν αμφότερες την πραγματοποίηση της αρχής:

"Ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου", ούτως ώστε να πετύχουν εξωτερική εξισορρόπηση, να αναχαιτίσουν τις ηγεμονικές τάσεις της Τουρκίας και να συμβάλλουν στην σταθερότητα στην περιοχή.

Πολλά τα συμφέροντα στην περιοχή που ζούμε και είναι καιρός πιά να κάνουμε εμείς τα πράγματα να συμβαίνουν, αντί να τα παρακολουθούμε παραξενεμένοι να συμβαίνουν... 

Το μόνο που πρέπει να γίνει, είναι ν' αλλάξουμε νοοτροπία, τρόπο προσέγγισης στα Εθνικά θέματα και περισσότερη αγάπη και νοιάξιμο για την Ελλάδα...

Ίδωμεν...

*Ο κ. Θοδωρής Γιάνναρος είναι Μοριακός Βιολόγος, τ. Διοικητής του Νοσοκομείου "Ελπίς”, & Μέλος του "Τομέα Υγείας” της Νέας Δημοκρατίας





Δεν υπάρχουν σχόλια: