Το τελευταίο χρονικό διάστημα επανέρχεται συχνά στις συζητήσεις το θέμα της ενότητας του «πατριωτικού» χώρου με βασικό αίτημα να συνενωθούν, με κάποια μορφή, οι πολιτικές δυνάμεις, όσες εντάσσονται σ’ αυτόν, ώστε να υπάρξει πιθανότητα εκπροσώπησης στην Βουλή που θα προκύψει από τις επερχόμενες εκλογές. Πρόσφατα σχετικά, το ζήτημα επανήλθε με τις δηλώσεις για την δημιουργία ενός “πατριωτικού μετώπου” από κάποιο κόμμα που πρόκειται να ιδρύσουν μελλοντικά (!) οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι Δ. Καμμένος και Τ. Μπαλτάκος.
Θεωρητικά, ουδείς λογικός πολίτης, που αυτοπροσδιορίζεται ως πατριώτης και τοποθετείται πολιτικά στον πατριωτικό χώρο, θα είχε αντίρρηση για μια σοβαρή εξέλιξη (και όχι πυροτεχνήματα όπως το προαναφερθέν) που θα οδηγούσε στην ενότητα. Δυστυχώς όμως, υπάρχει πάντοτε απόκλιση μεταξύ θεωρίας και πράξης με αποτέλεσμα, όταν απομακρυνόμαστε από την περιοχή των ευχολογίων και των αγαθών ή μη προθέσεων, να αναφύονται τα ουσιαστικά και πρακτικά προβλήματα, τα οποία δυσχεραίνουν αυτές τις προσπάθειες.
Ένα από τα πλέον σοβαρά ζητήματα που προκύπτουν μεταξύ των διαφόρων σχηματισμών είναι το ποιος θα ηγηθεί, με απλά λόγια ποιος θα είναι «αρχηγός» και ενώ συμφωνούν πολιτικά, δεν προχωρούν στη σύμπηξη ενός γνήσιου πατριωτικού πόλου, διότι προτάσσουν το "εγώ" έναντι του "εμείς" και της Πατρίδας.
Ένα άλλο ζήτημα, που συνήθως αποσιωπάται, είναι το πώς προσδιορίζεται αυτός ο «χώρος» και με ποια κριτήρια. Υπάρχουν και άλλα πρακτικά θέματα, όπως για παράδειγμα ποια μορφή θα έχει αυτός ο πολιτικός φορέας, θα είναι ισότιμη συνεργασία «συνιστωσών» με στόχο μια εκλογική σύμπραξη ή ένα ενιαίο πολιτικό κόμμα στο οποίο θα ενταχθούν τα υπάρχοντα κόμματα, κινήσεις, ομάδες κλπ; Τέλος, ένα ακόμη ζητούμενο είναι η αξιολόγηση των υπαρχόντων σχημάτων με βάση την σοβαρότητά τους, αλλά και το «ειδικό βάρος» τους, καθώς και το ποιοι θα κάνουν αυτήν την αξιολόγηση.
Πιστεύουμε ότι μετά τα παραπάνω γίνεται εύκολα αντιληπτό από τον καθένα ότι η υπόθεση «ενότητα του πατριωτικού χώρου» δεν είναι κάτι το απλό, ούτε κάτι που μπορεί να πραγματοποιηθεί εύκολα, πατώντας απλώς ένα «κουμπί». Εάν μάλιστα λάβουμε υπόψη ότι στον χώρο αυτόν συνωθούνται άτομα με βεβαρυμένο πολιτικό παρελθόν, μικροαπατεώνες, διάφοροι γραφικοί τύποι, αλλά και διανοητικά διαταραγμένες προσωπικότητες, τότε ίσως αρχίσουν κάποιοι να προβληματίζονται όχι μόνον για το πώς θα μπορούσε να υπάρξει «ενότητα», αλλά και για την σκοπιμότητα μιας τέτοιου είδους ενότητας, η οποία είναι ηλίου φαεινότερον ότι στο μόνο που μπορεί να καταλήξει είναι το απόλυτο αδιέξοδο.
Ας μη γελιόμαστε λοιπόν και μη βαυκαλιζόμαστε με μεγαλεπήβολα σχέδια και προσδοκίες ανέφικτων σχημάτων, τα οποία το μόνο αποτέλεσμα που παράγουν είναι ο εφησυχασμός (αναμένοντας ότι κάποτε θα πραγματοποιηθεί) ή το αντίθετο, η απογοήτευση (λόγω της πεποίθησης ότι δεν θα πραγματοποιηθεί ποτέ).
Η εμπειρία των τελευταίων μηνών απέδειξε πάντως ότι μόνον σοβαρές και ρεαλιστικές κινήσεις προς την κατεύθυνση μιας εκλογικής συνεργασίας και όχι μιας ψευδεπίγραφης ενότητας, μπορούν να υλοποιηθούν. Προς την κατεύθυνση αυτήν είχε κινηθεί, από τον Δεκέμβριο του 2017, η νέα Πολιτική Παράταξη ''Ελεύθερη Πατρίδα'' με την σύνταξη ενός Συμφώνου Συνεργασίας, στο οποίο αναφέρονται οι βασικές αρχές και πολιτικές στοχεύσεις της (τα προτάγματα, όπως χαρακτηρίζονται), ξεκινώντας έτσι έναν κύκλο επαφών και συζητήσεων.
Αποφασίστηκε εξ αρχής να αποκλείονται πρόσωπα και παρατάξεις τα οποία ψήφισαν μνημόνια, πρώην στελέχη συστημικών κομμάτων, καθώς και αναξιόπιστα άτομα με αμφιλεγόμενο παρελθόν.
Αυτή η διαδικασία βρίσκεται σε εξέλιξη και μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου 2018 εκτιμάται ότι θα ανακοινωθούν τα αποτελέσματα.
Το Σύμφωνο προβλέπει την δημιουργία μιας «Πατριωτικής Συμμαχίας», η οποία θα διοικείται από ένα «Συμβούλιο των Προέδρων» των κομμάτων, των Οργανώσεων ή Κινήσεων που θα συμμετέχουν εφ’ όσον εκπληρώνουν την βασική προϋπόθεση εκπροσώπησης, την ύπαρξη τουλάχιστον 30 υποψηφίων βουλευτών πανελλαδικά. Ο Προεδρεύων του Συμβουλίου (πρόσωπο κοινής αποδοχής), θα επιλεγεί από τους Προέδρους των συνεργαζομένων σχημάτων, με θητεία μέχρι την επομένη ημέρα των εκλογών. Οι αποφάσεις του οργάνου αυτού θα λαμβάνονται με αυξημένη πλειοψηφία των 3/4.
Θεωρούμε ότι η συγκεκριμένη διαδικασία παρέχει όλα τα εχέγγυα μιας έντιμης και ειλικρινούς συμπόρευσης και στην πράξη αποδείχθηκε λειτουργική, μια και έχει δώσει μέχρι στιγμής αποτελέσματα.
Εκείνο που επιμένουμε και ξεκαθαρίζουμε από την αρχή είναι ότι η Παράταξη της «Ελεύθερης Πατρίδας» αποτελεί μια εντελώς νέα πολιτική κίνηση, με στελέχη χωρίς υποχρεώσεις ή βαρίδια από το παρελθόν και επιδιώκει να συνεργασθεί με κινήσεις που εμφορούνται από τις ίδιες αντιλήψεις. Και τούτο διότι δεν είμαστε διατεθειμένοι στις προεκλογικές συζητήσεις να απολογούμαστε για το παρελθόν ατόμων ή κομμάτων, εάν κάναμε το λάθος να επιλέξουμε τέτοιου είδους συνεργασίες.
Εκπροσωπούμε το νέο, το έντιμο, το δυναμικό και το πρωτοποριακό και αυτό επιθυμούμε να το διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού, εφ’ όσον η λαϊκή ψήφος μάς επιλέξει να συμμετάσχουμε στα πολιτικά πράγματα του τόπου.
Η απόφαση ανήκει στους πολίτες αυτής της χώρας, οι οποίοι είμαστε βέβαιοι ότι έχουν διδαχθεί από τις λανθασμένες επιλογές του παρελθόντος.
Δημήτρης Ε. Ευαγγελίδης
