Το τέλος των ψευδαισθήσεων
ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΤΣΙΧΛΙΑΣ
Έχοντας διαπράξει δύο θεμελιώδη λάθη στην ανάγνωση της πραγματικότητας προσήλθε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στις συνομιλίες με τους εταίρους μας στην Ευρωζώνη. Τυπικά λάθη αριστερής οπτικής, η οποία αυτή τη φορά λόγω του ελληνικού παραδόξου, συνέπεσε με την ανάγνωση του κυβερνητικού εταίρου της λαϊκής Δεξιάς Πάνου Καμμένου.
Το πρώτο λάθος αφορά την ίδια τη διαπραγμάτευση: με απλουστευτικό και απόλυτο τρόπο κατηγόρησαν για χρόνια και τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ ως υποταγμένους στους ξένους, ως εκβιαζόμενους, ως ξενόδουλους, ως πολιτικούς που λένε μόνο «ναι» στα αφεντικά της Ευρωζώνης. Με τον καιρό πείστηκαν και οι ίδιοι από το πάθος της δημαγωγικής τους ρητορικής, πείστηκε και ένα μεγάλο μέρος των ταλαιπωρημένων συμπολιτών μας. Μια σκληρή διαπραγμάτευση που δεν έγινε ποτέ από κανέναν, πίστευε ο κ. Τσίπρας ότι θα ήταν αρκετή για να κερδίσει η Ελλάδα αυτά που ο ίδιος υποσχόταν προεκλογικά και μετεκλογικά στους Έλληνες.
Έξι μήνες μετά, με τις τράπεζες κλειστές και τους δυστυχείς συνταξιούχους στο όνομα των οποίων ορκίζεται ο πρωθυπουργός να λιποθυμούν μπροστά στις τράπεζες εκλιπαρώντας για 120 ευρώ, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι σύμμαχοί του μάλλον κατάλαβαν ότι οι πολιτικοί τους αντίπαλοι δεν ήταν προδότες, αλλά τώρα είναι αργά. Η σφοδρή σύγκρουση με την πραγματικότητα μας φορτώνει με μερικά δισεκατομμύρια επιπλέον χρέος.
Το δεύτερο λάθος αφορά την εκτίμηση ότι το κόστος της εξόδου της χώρας από το ευρώ είναι τόσο μεγάλο, ώστε κανείς στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα μπορούσε να τη διανοηθεί. Εννοείται ότι όσοι τόλμησαν να μιλήσουν για τον κίνδυνο Grexit χαρακτηρίστηκαν, στην καλύτερη περίπτωση, εντεταλμένοι κινδυνολόγο, από τους αντιμνημονιακούς ιεροκήρυκες.
Επί έξι μήνες, αλαζόνες και μη διαπραγματευτές πηγαινοέρχονταν στις Βρυξέλλες μεταφέροντας αυτή τη βεβαιότητα στις αποσκευές τους. Σ’ αυτήν την πεποίθηση βασίστηκε και ο πρωθυπουργός όταν επιχείρησε ρήξη με την Ευρωζώνη με το περίφημο δημοψήφισμα.
Τα υπόλοιπα τα ξέρετε: η χώρα δεν είναι ένα βήμα πριν, έφτασε στην καταστροφή. Αυτό που θα συμβεί σήμερα και αύριο δεν είναι παρά ο επίλογος μιας κολοσσιαίας ψευδαίσθησης, το κόστος της οποίας δεν είμαστε ακόμη σε θέση να αποτιμήσουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου