Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2016

Κομμάτια και θρύψαλα...


Κομμάτια και θρύψαλα

Του Γιώργου Καραμπελιά 
Η χώρα θυμίζει πλέον την υπέροχη ταινία του Μονιτσέλι, Μπρανκαλεόνε, την εποχή των Σταυροφοριών, όταν στους δρόμους κυκλοφορούσαν αναρίθμητα καραβάνια ενδεών και απελπισμένων φυγάδων. Ο Μπρανκαλεόνε (Βιτόριο Γκάσμαν), ως νέος ιππότης της ελεεινής μορφής, οδηγούσε την αξιοθρήνητη και ολιγομελή στρατιά του, από τυφλούς, ανάπηρους και ζητιάνους, στους Αγίους Τόπους ως γη της επαγγελίας και με ένα σαρακοφαγωμένο σκαρί ξεκίνησαν από την Ιταλία  για να αποβιβαστούν εν τέλει όχι στην Παλαιστίνη, αλλά σε μια… διπλανή ιταλική ακτή, όπου και συνάντησαν τις ίδιες στρατιές των εξαθλιωμένων να διαγράφονται στον ορίζοντα…  
Έτσι και ο Μπρακαλεόνε Τσίπρας με τη στρατιά του –Καμμένος, Φίλης, Χριστοδουλοπούλου, Τσακαλώτος και Μιχελογιαννάκης– «κυβερνά» σε μια χώρα όπου τα καραβάνια των προσφύγων και των μεταναστών συναντιούνται με τα τρακτέρ των αγροτών στις εθνικές οδούς.
Κυβέρνηση και εξουσία έχουν γίνει κυριολεκτικά κομμάτια και θρύψαλα. Κατέλαβαν την κυβερνητική εξουσία υποσχόμενοι να αντιμετωπίσουν τη «δυτική» απειλή των μνημονίων, την οποία εν τέλει όχι μόνο δεν αντιμετώπισαν αλλά βύθισαν τη χώρα ακόμα πιο βαθιά, τη χρέωσαν, τη χρεοκόπησαν, έκλεισαν τις τράπεζες. Αδυνατούν να φέρουν σε πέρας αυτά που έχουν υποσχεθεί στους εκλογείς τους, από τη μία αλλά και, από την εντελώς αντίθετη πλευρά, στους δανειστές προστάτες τους.
Όσο όμως ήταν ενεργοποιημένο κυρίως το ένα μέτωπο της χώρας, που αφορούσε την οικονομική κατάσταση, μπορούσαν να πείθουν κάποιους αφελείς ή ιδιοτελείς[1] πως θα κατορθώσουν να το αντιμετωπίσουν. Όμως, οι ίδιοι, μοιραίοι, ανίδεοι και εγκληματικοί, προκάλεσαν το άνοιγμα και του δεύτερου μεγάλου μετώπου που, εδώ και χίλια χρόνια σχεδόν, από τη μάχη του Μαντζικέρτ, το 1071, αντιμετωπίζει η Ελλάδα, παράλληλα με εκείνο της Δύσης. Πυροδότησαν, ανεπίγνωστα και ασύγγνωστα, τη μεγάλη έξοδο των προσφύγων/μεταναστών από την Τουρκία προς την Ελλάδα και την Ευρώπη. Παράλληλα δηλαδή με την επίταση της οικονομικής και πολιτικής υποταγής στην τευτονοφραγκική Ευρώπη, με την εμπλοκή σε ένα τρίτο μνημόνιο, ενεργοποίησαν από μόνοι τους ένα δεύτερο μεγάλο τεκτονικό ρήγμα και μετέβαλαν τη χώρα σε έναν χώρο, τον οποίο διαφεντεύουν οι Γερμανοί, οι Αμερικανοί, οι ΜΚΟ και ο Σόρος.
Το μόνο που κάνει η κυβέρνηση των ανικάνων καταστροφέων είναι να παρακολουθεί και να επιτείνει το βούλιαγμα της χώρας. Η οικονομία διαλύεται, η δικαιοσύνη έχει παραλύσει από τις απεργίες των δικηγόρων, τα φορτηγά μένουν εγκλωβισμένα στα σύνορα από τα μπλόκα των αγροτών. Απέναντι στους αγρότες, που αποτελούν το μεγάλο κοινωνικό μέτωπο της περιόδου, όπως ήταν οι «αγανακτισμένοι» το 2011, ακολουθούν την τακτική «θα μας δείρουν, θα μας δείρουν, όπως δέρνουν τους Συριζαίους βουλευτές, θα… ιδρώσουν και θα εξαντληθούν». Και όμως, οι  αγρότες δεν δείχνουν καθόλου διατεθειμένοι να «αρρωστήσουν»[2]. Ακόμα και εάν σταματήσουν τα μπλόκα, η κινητοποίηση δεν πρόκειται να σταματήσει. Θα μεταφερθεί με ακόμα μεγαλύτερη ένταση στα κέντρα των επαρχιακών πόλεων, όπου οι Συριζαίοι βουλευτές θα κηρυχθούν παντελώς ανεπιθύμητοι.
Ως προς το προσφυγικό, ο τραγέλαφος ξεπερνάει κάθε όριο. Οι πρόσφυγες και οι λαθραίοι μετανάστες κινούνται χωρίς κανέναν κρατικό έλεγχο, η χώρα γεμίζει hot spots, και η ελληνική κυβέρνηση παριστάνει τον καμπόσο στην… Αυστρία, προκειμένου να μην μιλήσει για την Τουρκία, που είναι ο πραγματικός διακινητής και εντολέας των προσφυγικών εισροών. Η Τουρκία εφαρμόζει με σύστημα, εδώ και δεκαετίες, την πολιτική της εξώθησης μουσουλμανικών πληθυσμών προς την Ευρώπη και κατ’ εξοχήν προς την Ελλάδα, έτσι ώστε να ισλαμοποιήσει μεθοδικά το ελληνικό κράτος ως βάση για τη μεταβολή της Ελλάδας σε προτεκτοράτο της. Και όμως, το ανθρωπάριο που παριστάνει τον πρωθυπουργό ετοιμάζεται να βάλει βέτο στα… Σκόπια, και όχι βέβαια στην Τουρκία όπου, στις 8 Μαρτίου, μαζί με τον υπόλοιπο θίασο, θα μεταβεί για να υποβάλει τα σέβη του στον νέο σουλτάνο. (Συνιστά απίστευτο σκάνδαλο η πραγματοποίηση, αυτή τη στιγμή, «διακυβερνητικής συνάντησης» Ελλάδας-Τουρκίας στη Σμύρνη!)
Στα νησιά, την Ειδομένη και στους καταυλισμούς με τους οποίους έχει γεμίσει ήδη η χώρα, το ελληνικό κράτος απουσιάζει επιδεικτικά και τη διαχείριση των προσφυγικών και μεταναστευτικών εισροών έχουν αναλάβει προσώρας οι περιβόητες ΜΚΟ, συχνά ισλαμιστικού χαρακτήρα. Παράλληλα, μέσω της εισόδου ενός ακόμη παίκτη στο παιγνίδι, του ΝΑΤΟ, οι Τούρκοι, εκτός από την ισλαμοποίηση της χώρας, προωθούν και την εμπέδωση της στρατηγικής των γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο, μια και εμείς αποδεικνυόμαστε ανίκανοι να προστατεύσουμε τα σύνορά μας.
Τα πράγματα θα ήταν πολύ πιο απλά, αν η Ελλάδα και οι Έλληνες ψευτοπροοδευτικοί, αντί να κλαψουρίζουν ανήμποροι για τον θάνατο εκατοντάδων ανθρώπων στο Αιγαίο, υπεδείκνυαν την αποκλειστική ευθύνη της Τουρκίας σε αυτούς τους θανάτους. Αν πρωτοστατούσαν στη δημιουργία ενός κινήματος καταγγελίας της τουρκικής πολιτικής σε ολόκληρη την Ευρώπη, αν έφερναν το θέμα κυρώσεων προς το τουρκικό κράτος από τον ΟΗΕ και την Ε.Ε., βάζοντας βέτο στις σχέσεις Ε.Ε.-Τουρκίας, αν αυτή δεν συμμορφωθεί. Αν, Αν, Αν… Όλα αυτά θα προϋπέθεταν την ύπαρξη μιας κυβέρνησης ικανής να διασφαλίσει στοιχειωδώς τα συμφέροντα της χώρας, και όχι ενός διεθνούς καρπαζοεισπράκτορα, καταχρεωμένου, εξαρτώμενου, καταγέλαστου στις παλινωδίες του κ.ο.κ.
Και το μαρτυρολόγιο δεν έχει τέλος. Ήδη, μετά το δυτικό και το ανατολικό μέτωπο, ενεργοποιείται εις βάρος μας και το βόρειο μέτωπο.  Κλείνουν τα σύνορα της χώρας και τα Σκόπια, που βρίσκονταν μάλλον σε δεινή θέση τα τελευταία χρόνια, αποκτούν τη δυνατότητα να πλήξουν καίρια την Ελλάδα. Ακόμα και η Αυστρία ονειρεύεται μια νέα κάθοδο στα Βαλκάνια ενάντια στην Ελλάδα, από τη στιγμή και πέρα που οι βαλκανικοί πόλοι ισχύος, αρχικά η διαλυθείσα Γιουγκοσλαβία και τώρα η Ελλάδα, έχουν αποδυναμωθεί δραματικά. Διότι, βέβαια, ούτε τα Σκόπια ούτε η Σερβία κινδυνεύουν από τους διερχόμενους πρόσφυγες και μετανάστες, αλλά, δίνεται η ευκαιρία του αποκλεισμού της Ελλάδας και από τον Βορρά. Αφού πρώτα, μετά την κρίση των μνημονίων, και εσχάτως με τη διάλυση των τραπεζών από τον ΣΥΡΙΖΑ, η ελληνική οικονομική παρουσία στα Βαλκάνια σχεδόν εξανεμίστηκε, τώρα ακολουθεί και η απομόνωσή μας.
Αν αναχθούμε δε στο ευρύτερο ευρωπαϊκό πεδίο, όλη αυτή η κρίση, για την οποία όλοι οι Ευρωπαίοι ρίχνουν τις ευθύνες στην Ελλάδα, μια και αποδείχθηκε ανίκανη να προστατεύσει τα σύνορά της, κινδυνεύει να οδηγήσει σε κατάλυση της συνθήκης Σέγκεν και σε έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη, πριν αυτή πραγματοποιηθεί στο οικονομικό και νομισματικό πεδίο, ή ίσως ταυτόχρονα.
Και αυτά δεν είναι τα μόνα κατορθώματα του Τσίπρα και της παρέας του, ακολουθούν και άλλα. Ο τουρισμός, τελευταία πηγή εσόδων για το ημικατεστραμμένο ελληνικό κράτος, θα πληγεί ανεπανόρθωτα από την προσφυγική/μεταναστευτική κρίση, και όχι μόνο στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Η εικόνα μιας χώρας με καραβάνια προσφύγων να διασχίζουν τους δρόμους  και να συσσωρεύονται στις πλατείες, αναπόφευκτα, θα πλήξει το σύνολο των τουριστικών εισροών. Όπως γνωρίζουμε, τα μεγάλα τουριστικά πρακτορεία κινούνται πάντοτε με μια λογική απόλυτης «ασφάλειας» και είτε αποκλείουν τους «επισφαλείς» τουριστικούς προορισμούς είτε επιβάλλουν τεράστιες μειώσεις στις τιμές. Έτσι, τη στιγμή που μειώνονται τα έσοδα από φόρους, ασφαλιστικές εισφορές, από τη μείωση του ΑΕΠ και τους κεφαλαιακούς ελέγχους στις τράπεζες, θα μειωθούν και τα τουριστικά έσοδα που αποτελούσαν τη μόνη ανάσα. Για να μη μιλήσουμε για το επιχειρούμενο ξεπούλημα της Κύπρου με ένα νέο σχέδιο Ανάν.
Το τελικό συμπέρασμα είναι πως, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προκάλεσε ήδη μια ανυπολόγιστη καταστροφήπου θυμίζει ή, τηρουμένων των αναλογιών, κινδυνεύει να οδηγήσει σε, ένα νέο ’22 ή ένα νέο 1974 με την καταστροφή της Κύπρου. Και όμως, την ίδια στιγμή που προκαλούν μια ανυπολόγιστη καταστροφή στη χώρα, τα κυβερνητικά ανθρωπάρια ενδιαφέρονται μόνο για διορισμούς και συντήρηση του σκωληκόβρωτου κόμματός τους, αδιαφορώντας για το ότι καταστρέφουν την χώρα.

Η ευθύνη των πολιτικών και ιδεολογικών ελίτ
Και ποιος θα μπορούσε να εκφράσει μια διαφορετική πρόταση; Ο Καραμανλής, που στήριξε τον ΣΥΡΙΖΑ και απέτυχε παταγωδώς σε όλα του τα πολιτικά εγχειρήματα; Ελαφρά τη καρδία, από το 2012, θεώρησε πως ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας ήταν η ευκαιρία για να εξοντώσει το ΠΑΣΟΚ και… τον Σαμαρά, και, μετά μία «παρένθεση» ΣΥΡΙΖΑ, να έρθει ο ίδιος στην εξουσία ως παράκλητος. Γι’ αυτό και αρνήθηκε να αναλάβει τις ευθύνες του στις προεδρικές εκλογές του 2014 – άφησε τον ΣΥΡΙΖΑ και έσπρωξε τον Καμμένο να αναλάβουν την εξουσία, αγνοώντας τις προφανείς καταστροφικές συνέπειες για τη χώρα ενώ, με τα τελευταία του κατορθώματα, προσέφερε τη ΝΔ στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Απεδείχθη έτσι ότι, όπως και οι άλλοι, ήταν και αυτός ένας πολιτικάντης. Μήπως ο Κουβέλης, ο οποίος, άγνωστο για ποια οφειλόμενα γραμμάτια, ακολούθησε την καταστροφική και συνάμα αυτοκτονική, και για τον ίδιο, πολιτική της συμπαράταξης με τον ΣΥΡΙΖΑ στις προεδρικές εκλογές; Μήπως ο Σταύρος Θεοδωράκης, που εξάντλησε όλες τις προσδοκίες όσων προσέβλεπαν σε αυτόν, γλείφοντας μέχρι το καλοκαίρι του 2015 τον Τσίπρα για να τον προσλάβει ως κυβερνητικό εταίρο στη θέση του Καμμένου; Μήπως η Φώφη Γεννηματά, που κι αυτή κανοναρχούσε διαρκώς ότι το μεγάλο πρόβλημα στην κυβέρνηση Συριζανέλ δεν ήταν η κεντρική συμμορία, αλλά το μικρό παράρτημά της, δηλαδή ο Καμμένος;
Μήπως η αριστερή διανόηση, η οποία στήριξε ομοθυμαδόν τους σαλτιμπάγκους της πρώτης φοράς Αριστερά; Και όμως, τα πράγματα ήταν σαφή ήδη από τον Μάιο του 2012, όταν ένας απαίδευτος αλλά πανούργος  νεανίας, μέσα στη σύγχυση που είχε προκαλέσει η κρίση, εμφανίστηκε με μια πρωτοφανή έπαρση ως η «κυβερνώσα Αριστερά». Γιατί, άραγε, εμείς τους καταγγείλαμε, από τότε, ως τυχοδιώκτες και επικίνδυνους; Μήπως κατείχαμε κάποια προορατική ικανότητα; Ή απλώς δεν είμαστε τυφλωμένοι από κάποιον αντικατοπτρισμό οφικίων και εξουσίας; Διότι ο ΣΥΡΙΖΑ προφανώς και δεν μπορούσε να είναι «κυβερνώσα Αριστερά», με τις δυνάμεις που διέθετε  και την κατάσταση των λαϊκών δυνάμεων.
Τα όσα ακολούθησαν έκτοτε ήταν εγγεγραμμένα σε αυτή την αρχική δυναμική. Γι’ αυτό ο υποφαινόμενος και το Άρδην έκαναν ότι μπορούσαν –ατελέσφορα– ώστε να  μην υλοποιηθεί αυτό το εφιαλτικό σενάριο και βρεθεί στην εξουσία ο Τσίπρας και η παρέα του. Διότι και την εθνομηδενιστική ιδεολογία τους γνωρίζαμε, και την ανικανότητά τους και τον αμοραλισμό τους και τον τυχοδιωκτισμό εκείνων που είναι ικανοί να τα παίξουν όλα για όλα, αρκεί να βρεθούν στην εξουσία. Ήταν προδιαγεγραμμένες, λοιπόν, οι επαφές με τους Αμερικανούς και η στήριξή τους από αυτούς, ήταν προδιαγεγραμμένη η συμπόρευση με τα υπολείμματα του ΠΑΣΟΚ – γιατί πώς αλλιώς από το 3% θα έφθαναν στο 36%; Ήταν προδιαγεγραμμένες και οι «κωλοτούμπες» που ακολούθησαν.
Και όμως, ακόμα και σήμερα, η συντριπτική πλειοψηφία των ελίτ της χώρας σφυρίζει αδιάφορα ή προσποιείται τον έκπληκτο: «Δεν το περιμέναμε», «μας απογοήτευσε, αλλά και οι άλλοι ήταν χειρότεροι», «με τον ΣΥΡΙΖΑ θα πληγεί ολόκληρη η Αριστερά», άρα ας μην είμαστε τόσο επικριτικοί, «ο Αλέξης μας πρόδωσε» κλπ. κλπ. Και παραμένουν απαθείς μπροστά στην προϊούσα αποσύνθεση, κρύβουν ως στρουθοκάμηλοι το κεφάλι τους στην άμμο, αρνούνται να κινητοποιηθούν, με επιχειρήματα του τύπου «και τι θέλετε, να έλθει ο Μητσοτάκης;» Γι’ αυτό και όταν οι αγρότες κατέβηκαν στην Αθήνα, αντί να ενωθούν μαζί τους σε μια λαοθάλασσα, που θα μπορούσε να πνίξει κυριολεκτικά την κυβέρνηση, άφησαν τους αγρότες μόνους τους, ή μάλλον τους εγκατέλειψαν στα χέρια του ΚΚΕ, που έκανε το παν για να τους ξαναστείλει άπρακτους στα χωριά τους.
Το γεγονός ότι αυτοί οι άνθρωποι –ιδίως όσοι συμπορεύτηκαν με τον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι το καλοκαίρι του 2015– δεν έχουν ακόμη το θάρρος να αναγνωρίσουν το θεμελιώδες λάθος της επιλογής τους, εκτός από τον Μανώλη Γλέζο, που τουλάχιστον ζήτησε συγγνώμη από τους Έλληνες, δεν αποτελεί απλά ζήτημα ηθικής τάξης. Ούτε αποτελεί για εμάς μία εκδικητική εμμονή – του τύπου «εμείς είχαμε δίκιο». Όχι, αποτελεί την προϋπόθεση για την ανάδειξη μιας οποιασδήποτε σοβαρής πρότασης για τη χώρα: Μόνο η αναγνώριση του γεγονότος ότι, από το 2008 τουλάχιστον, με την ασύγγνωστη υποστήριξη μιας μηδενιστικής ψευδοεπανάστασης, αρχίζει μία πορεία η οποία καταλήγει στον Τσίπρα του 2016, μπορεί να επιτρέψει μια νέα αρχή για τα πνευματικά και πολιτικά ζητήματα της χώρας[3].  Η αναγνώριση αυτού του «λάθους» είναι προϋπόθεση για τη συγκρότηση μιας νέας ηθικής και πολιτικής πρότασης που να υπερβαίνει την παλαιά και αποτυχημένη Αριστερά, και την ιδεολογία της.
Σήμερα, που η «κυβερνώσα Αριστερά» απεδείχθη εν τοις πράγμασι καταστροφή για τη χώρα, δεν υπάρχει περιθώριο για κάποια δήθεν «συνεπή» αριστερή πρόταση, τύπου Λαφαζάνη, Ανταρσύας, ή της… συνιστώσας Ζωή/Ραχήλ. Σήμερα, μετά τις τεράστιες καταστροφές που έχουν γίνει, και δυστυχώς δεν έχουν ακόμη τελειώσει, η αρχή θα πρέπει να γίνει με το αίτημα της άμεσης εκδίωξης αυτής της κυβέρνησης και της παράλληλης συγκρότησης ενός αληθινά πατριωτικού, κοινωνικού και δημοκρατικού κινήματος εθνικής σωτηρίας. Όσο αφήνουμε να διαιωνίζεται η σημερινή κατάσταση τόσο πιο δύσκολη θα είναι η ανάταξη της χώρας και τόσο μεγαλύτερο το τίμημα που θα πρέπει να πληρώσει.
[1] Πολλοί από τους πιο επιτήδειους υποστηρικτές στήριζαν τον ΣΥΡΙΖΑ για να αποφύγουν να πληρώσουν λογαριασμούς και χρέη που μπορούσαν να καταβάλουν και σήμερα βαράνε το κεφάλι τους στον τοίχο.
[2] Και αυτό παρά τις ευγενείς φροντίδες του ΚΚΕ, που έκανε ότι μπορούσε για να στομώσει την αγανάκτησή τους, ιδιαίτερα στο διήμερο της καθόδου τους στην Αθήνα.  Στον ομογάλακτο αδελφό του ΣΥΡΙΖΑ, στο ΚΚΕ, έχουν μάθει από πολύ παλιά, πώς να ελέγχεις και να σπας τη δυναμική μιας κινητοποίησης, πίσω από επαναστατικά φούμαρα, δήθεν σκληρή φρασεολογία και μια στημένη παρέλαση δέκα τρακτέρ, σε συμπαιγνία με τον Κουρουπλή.
[3] Καθόλου τυχαία, μάλιστα, οι πρωταγωνιστές εκείνου του Δεκέμβρη – από τη μία πλευρά οι πολιτικοί υποστηρικτές του, ο Τσίπρας και οι συν αυτώ, και από την άλλη ο αποτυχημένος «διώκτης» του, ο Παυλόπουλος– καταλαμβάνουν τα δύο ανώτερα αξιώματα  της χώρας.

Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2016

Μια αξιέπαινη πρωτοβουλία!


ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Ο πολιτιστικός σύλλογος Κοπανού «Η ΜΙΕΖΑ» στα πλαίσια της πρωτοβουλίας που έχει αναλάβει για την ενημέρωση των συνδημοτών μας με στόχο την διαφύλαξη της ιστορικής μνήμης του τόπου μας έχει την τιμή να σας καλέσει σε μία σειρά ομιλιών με γενικό τίτλο «ΕΞΙΣΤΟΡΩ…..».

Στις μέρες μας παρατηρείται μια διαδικασία αποδόμησης πολλών θεμελιωδών αξιών της ελληνικής κοινωνίας. Γι’ αυτό και ο πολιτιστικός σύλλογος «Η ΜΙΕΖΑ» ξεκινάει μια προσπάθεια προσέγγισης της πολιτιστικής κληρονομιάς των Μικρασιατών, Θρακών, γηγενών Μακεδόνων και Ποντίων μέσα από την ιστορία, τον χορό, το τραγούδι και την γευσιγνωσία. Εξειδικευμένοι ομιλητές, μέλη αντίστοιχων πολιτιστικών συλλόγων και εδέσματα της κάθε περιοχής θα μας φέρουν σε επαφή με τις αξίες και την κουλτούρα επιμέρους παραδόσεων, οι οποίες συναποτελούν την ελληνική πολιτιστική κληρονομιά. 

Προκειμένου να υλοποιηθεί το όραμα αυτό το Διοικητικό Συμβούλιο απευθύνει ανοιχτή πρόσκληση σε όλους όσους ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν στην προσπάθεια αυτή προκειμένου όλοι μαζί, από κοινού, να έρθουμε πιο κοντά στην παράδοση μας. Η βοήθειά σας καθώς και η παρουσία σας σε όλη αυτήν την προσπάθεια κρίνεται απαραίτητη. Οποιοδήποτε φωτογραφικό υλικό έχετε στη διάθεση σας σχετικά με τον τόπο καταγωγής σας (Μικρά Ασία, Θράκη, Μακεδονία, Πόντος) θα ήταν χρήσιμο ώστε να συλλέξουμε όσο τον δυνατόν περισσότερο υλικό. Επίσης θα θέλαμε να μας ετοιμάσετε κάποιο ιδιαίτερο έδεσμα των παραπάνω περιοχών στο οποίο θα παραθέσουμε καρτελάκι όπου θα αναγράφεται το όνομά σας, στην εκδήλωση που θα διοργανώσουμε. 

Η σειρά ομιλιών θα ξεκινήσει στις 20 Φεβρουαρίου 2016 με θεματική την Μικρά Ασία και ομιλητή τον εκπαιδευτή τουριστικών επαγγελμάτων κ. Απόστολο Εμμανουηλίδη. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στις 6 μ.μ στον Πολυχώρο «ΒΕΤΛΑΝΣ» Δ.Νάουσας και ο ομιλητής θα αναφερθεί στην περιοχή της Ερυθραίας (Τσεσμέ/Κρήνη, Αλάτσατα, Βουρλά) και της Σμύρνης. Θα πραγματοποιηθεί μια πραγματική Μικρασιάτικη Βεγγέρα.

Στις 27 Φεβρουαρίου 2016 θα ακολουθήσει η Θράκη με ομιλήτρια την εκπαιδευτικό κα Τενεκεντζόγλου –Μαλλιαρά Ανθούλα στην αίθουσα του Συλλόγου «Η ΜΙΕΖΑ» στις 6 μ.μ.

Στις 5 Μαρτίου 2016 θα πραγματοποιηθεί ομιλία με θέμα την Μακεδονία και ομιλητή τον κ. Ευαγγελίδη Δημήτριο, τ. Γ.Γραμματέα της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδόνων/ Η ομιλία θα γίνει στην αίθουσα του Συλλόγου, στις 6 μ.μ. 

Η σειρά ομιλιών θα κλείσει στις 9 Απριλίου 2016 με γενικό θέμα τον Πόντο και ομιλητή τον καθηγητή πανεπιστημίου κ. Φωτιάδη Κων/νο στον Πολυχώρο «ΒΕΤΛΑΝΣ» Δ. Νάουσας στις 6 μ.μ. 

Για περισσότερες πληροφορίες καλέστε στα τηλέφωνα 2332043306 - 2332042000
6977939806-6973392754-6986828528-6937001403-6988136710.

Με τιμή
για το Δ.Σ.
Ο Πρόεδρος
Βασίλης Σ. Δημητριάδης


Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2016

Το Καστελόριζο και τα μάτια μας


Το Καστελόριζο και τα μάτια μας
Του Θεόδωρου Καρυώτη 
Ακόμα θυμάμαι την μοναδική αλλά σημαντική ήττα μας στην Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας (1973-1982). Σε μια συνεδρίαση της 2ης Επιτροπής που η συζήτηση αφορούσε στην έννοια του «Αρχιπελαγικού Κράτους», ο αρχηγός της Ελληνικής αντιπροσωπείας, ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Σταυρόπουλος έλαβε το λόγο για να εξηγήσει την ελληνική λέξη Αρχιπέλαγος.
Μέσα σε απόλυτη σιγή, ο Σταυρόπουλος εξήγησε εκείνη την ημέρα ότι η λέξη «αρχιπέλαγος» είναι ελληνική λέξη και για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε στην ιστορία για να περιγράψει το Αιγαίο! Μετά, συνέχισε λέγοντας ότι η Ελλάδα, με βάση αυτό το ιστορικό γεγονός, δικαιούται να χαρακτηριστεί, στη νέα Σύμβαση του Δίκαιου της Θάλασσας, σαν Αρχιπελαγικό Κράτος.
Δυστυχώς, η συζήτηση που ακολούθησε για αρκετές ημέρες δεν έφερε αποτέλεσμα για την ελληνική πρόταση και έτσι η νέα Σύμβαση (UNCLOS) αναγνωρίζει ως αρχιπελαγικά κράτη μόνο τα κράτη που αποτελούνται αποκλειστικά από νησιά. Εάν τότε, είχε επικρατήσει η άποψη μας, τα πράγματα θα ήταν σήμερα πολύ διαφορετικά στο Αιγαίο. Έτσι η UNCLOS αναγνωρίζει μόνο πέντε κράτη σαν αρχιπελαγικά. Αυτά είναι η Ινδονησία, οι Φιλιππίνες, οι Μπαχάμες, τα νησιά Φίτζι και η Παπούα Νέα Γουινέα.
Το Άρθρο 47 της UNCLOS ορίζει τα Αρχιπελαγικά Κράτη ως εξής:
Για τους σκοπούς της παρούσας Σύμβασης:
  1. A) “Αρχιπελαγικό Κράτος είναι ένα Κράτος που αποτελείται εξ ολοκλήρου από ένα ή περισσότερα συμπλέγματα νησιών και συμπεριλαμβάνει ενδεχομένως και άλλα νησιά,
  2. B) «Αρχιπέλαγος είναι σύνολο νησιών, συμπεριλαμβανομένων και τμημάτων νησιών, τα παρακείμενα ύδατα και τα λοιπά φυσικά στοιχεία , τα οποία είναι τόσο στενά συνδεδεμένα μεταξύ τους ώστε να αποτελούν ουσιαστικά μια αδιαίρετη γεωγραφική, οικονομική και πολιτική ενότητα, ή τα οποία θεωρούνται ιστορικά ως μια ενότητα.
Είναι σαν να περιγράφει το Αιγαίο Αρχιπέλαγος!
Από την Συνθήκη της Λωζάννης το 1923 μέχρι το 1973, το Αιγαίο Πέλαγος ελέγχετο και κυριαρχείτο, από στρατιωτική, οικονομική και πολιτιστική άποψη, από την Ελλάδα. Κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου, η Τουρκία ουδέποτε διαμαρτυρήθηκε γι’ αυτή την κατάσταση και ποτέ δεν αμφισβήτησε το υπάρχον νομικό καθεστώς.  Αυτή η κατάσταση άλλαξε  δραματικά το 1973, όταν ανακαλύφθηκαν κοιτάσματα πετρελαίου έξω από την νήσο  Θάσο από την αμερικανική εταιρεία Oceanic Exploration. Εκείνη την περίοδο, βασικά για λόγους πολιτικής εσωτερικής κατανάλωσης, οι δικτάτορες που κυβέρνησαν την Ελλάδα από το 1967 μέχρι το 1974, ανακοίνωσαν ότι τα κοιτάσματα ήταν μεγάλης εμπορικής αξίας, χωρίς να αντιληφθούν τις διεθνείς επιπτώσεις αυτής της πράξης τους. Η Τουρκία αμέσως αντέδρασε και την 1η Νοεμβρίου 1973 έδωσε στην Τουρκική Εταιρεία Πετρελαίων TRAO δικαιώματα εξερεύνησης υδρογονανθράκων στο Ανατολικό Αιγαίο, σε μία περιοχή που ξεκάθαρα επικάλυπτε της περιοχές της ελληνικής υφαλοκρηπίδας των νησιών Λήμνου, Σαμοθράκης, Αγίου Ευστράτιου, Λέσβου και Χίου.
Υπάρχει μια ενδιαφέρουσα παράμετρος της ελληνοτουρκικής διένεξης που έχει σχέση με τη θέση της CIA για το Αιγαίο Πέλαγος. Μία απόρρητη έκθεσή της, που συντάχθηκε το 1984 με την ονομασία «Μνημόνιο», και έχει αποχαρακτηριστεί χάρη στις ενέργειες του δημοσιογράφου Μιχάλη Ιγνατίου, καλύπτει όλα τα θέματα ελληνοτουρκικών διαφορών, όπως η επέκταση των χωρικών υδάτων της Ελλάδας από τα 6 στο 12 ν.μ., τον εναέριο χώρο, την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και την στρατικοποίηση μερικών ελληνικών νησιών του Ανατολικού Αιγαίου.
Στις 31 σελίδες αυτού του μνημονίου γίνεται μια προσπάθεια από την CIA να είναι ουδέτερη σ’ αυτή την πολύ σημαντική διένεξη για την Αμερική αλλά δεν κρύβει την αντιπάθειά της προς τον Ανδρέα Παπανδρέου, αφού σε ορισμένα σημεία αναφέρει:
«Η προκλητική ρητορική του Έλληνα Πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου και, πιο πρόσφατα, η Τουρκοκυπριακή ανακήρυξη ανεξαρτησίας τον Νοέμβριο του 1983 έχουν κάνει στριφνές τις ήδη επιδεινούμενες σχέσεις μεταξύ της Αθήνας και της Άγκυρας και έχουν ουσιαστικά εξαφανίσει τις βραχυπρόθεσμες προοπτικές για πρόοδο στα θέματα του Αιγαίου.» Σ’ ένα σημείο παρακάτω η έκθεση αναφέρει: «Παρότι δεν υπάρχει κανείς στην ελληνική κυβέρνηση που να επιθυμεί σύγκρουση με την Τουρκία, ο Παπανδρέου και ορισμένοι σύμβουλοι του, με τις άστατες προσωπικότητες τους, έχουν την τάση να αντιδρούν έντονα σε τεταμένες καταστάσεις. Ο Πρόεδρος Κωνσταντίνος Καραμανλής και Έλληνες αξιωματικοί των ενόπλων δυνάμεων έχουν συμβουλεύσει για την ανάγκη αυτοσυγκράτησης σε τέτοιες στιγμές και έτσι έχει αποφευχθεί ρήξη στο Αιγαίο. Αλλά ο Παπανδρέου, μερικές φορές, παίρνει σημαντικές αποφάσεις χωρίς να τους συμβουλευτεί. Αλλά ενώ ο Πρόεδρος και ανώτατοι αξιωματικοί συμμερίζονται πολλές από τις ανησυχίες του Παπανδρέου για τις πιθανές Τουρκικές απειλές, τείνουν να δίνουν μεγαλύτερη σημασία απ’ ό,τι αυτός στον στην απειλή του Συμφώνου της Βαρσοβίας και στη στρατιωτική συνεργασία με τις Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ». Η έκθεση καταλήγει με την εξής διαπίστωση: «Οι προσδοκίες για μια σημαντική πρόοδο προς επίλυση των διενέξεων στο Αιγαίο δεν ήταν ποτέ μεγάλες. Πιστεύουμε ότι η ατμόσφαιρα για εποικοδομητικές διαπραγματεύσεις έχει επιδεινωθεί τα τελευταία χρόνια κυρίως λόγω της σκληρής στάσης του Παπανδρέου εναντίον της Τουρκίας.»
Όσον αφορά το θέμα της υφαλοκρηπίδας οι συντάκτες της έκθεσης προσπαθούν να κρατήσουν μια ουδέτερη θέση και αποφεύγουν να ασχοληθούν με την έννοια της ΑΟΖ, αλλά προχωρούν και σε μια πολύ σημαντική και κρίσιμη διαπίστωση, ότι δεν υπάρχουν σημαντικές ποσότητες υδρογονανθράκων στο Αιγαίο Πέλαγος. Από ότι είμαι σε θέση να γνωρίζω, αυτή η αμερικανική θέση δεν έχει αλλάξει μέχρι σήμερα.
Το θέμα που συμφωνούν απόλυτα με την Τουρκία είναι αυτό της επέκτασης των χωρικών υδάτων της Ελλάδας από 6 ν.μ. σε 12 ν.μ., γιατί όλα τα στενά μεταξύ της Μεσογείου και των Δαρδανελίων θα εξαφανίζονταν, εάν η Ελλάδα αυξήσει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ν.μ. Βέβαια αναφέρουν ότι η Ελλάδα, βάσει του της UNCLOS III, έχει μεν δικαίωμα χωρικών υδάτων πλάτους 12 ν.μ., αλλά δεν μπορεί να κλείσει με αυτή την ενέργεια θαλάσσιους διαδρόμους. Η Ελλάδα υποστηρίζει ότι οι κανόνες της αβλαβούς διέλευσης δεν δημιουργούν προβλήματα στα τουρκικά πλοία και η ίδια, που διαθέτει έναν ογκώδη εμπορικό στόλο, δεν έχει κανένα συμφέρον να περιορίσει την ελευθερία των θαλασσών. Η Αμερική υποστηρίζει ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να δημιουργήσει διαδρόμους των στενών της για να διέρχονται τα πλοία, διότι το Αιγαίο, βάσει του Δίκαιου της Θάλασσας δεν είναι ένα αρχιπέλαγος και η Αμερική δεν απορρίπτει το δικαίωμα της Ελλάδας να ορίσει στενά.
Βέβαια, η έκθεση αναφέρει ότι η Τουρκία για πολλά χρόνια τώρα έχει προειδοποιήσει την Ελλάδα ότι η αύξηση των χωρικών της υδάτων στο Αιγαίο θα αποτελέσει casus belli, αλλά οι Αμερικανοί δεν παίρνουν θέση σε αυτό το θέμα. Τέλος, αυτό το μνημόνιο της CIA στην σύνοψη των θέσεών του σημειώνει:
“Έτσι, ενώ η διένεξη ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία είναι πιθανότερο να απορρέει από μια στρατιωτική σύγκρουση στη Κύπρο, θα μπορούσε να επεκταθεί στο Αιγαίο και πιθανώς στην Θράκη – μόνο και μόνο γιατί οι Έλληνες αναγνωρίζουν το ευκρινές στρατιωτικό πλεονέκτημα της Τουρκίας σε μια σύγκρουση που θα περιοριζόταν μόνο στο νησί (Κύπρο). Οι Έλληνες θα διαθέτουν μια μικρή υπεροχή σε εναέριες εμπλοκές στο Αιγαίο και θα κρατήσουν τις θέσεις τους στη θάλασσα. Στα σύνορα με την Θράκη, η δύσκολη μορφολογία του εδάφους θα αντισταθμίσει την υπεροχή της Τουρκίας σε στρατό ξηράς και ο πόλεμος εκεί μάλλον θα τελειώσει με στασιμότητα.»
Το μόνο που έχει αλλάξει, από τότε, στις αμερικανικές θέσεις είναι το γεγονός ότι η ισορροπία δυνάμεων  ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία έχει μεταβληθεί σταδιακά από το 2012 σε βάρος της Ελλάδας, λόγω της οικονομικής κρίσης στην πατρίδα μας.
Όλοι πιστεύουν ότι η ξαφνική εμφάνιση του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο  προήλθε από την πρωτοβουλία της Καγκελαρίου Μέρκελ να συναντήσει τον Ερντογάν και να αποφασίσουν να φέρουν το ΝΑΤΟ  σαν αστυνόμο στην περιοχή. (Αφού το δέχθηκαν όλοι, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας). Αναμφίβολα, η Καγκελάριος δεν ανέλαβε αυτή την πρωτοβουλία μόνη της. Είχε ήδη ενημερώσει την Ουάσιγκτον και πήρε το πράσινο φως από τον Λευκό Οίκο,  πριν κατευθυνθεί στην Άγκυρα.
Έτσι η ανάμειξη του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, εάν και οι προσφυγικές ροές το απασχολούν τρομερά, δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια φιλοτουρκική χειρονομία των συμμάχων μας του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όπως είναι γνωστόν, με απόφαση του ΝΑΤΟ από το 1960 ταυτίζονται τα θαλάσσια κα εναέρια σύνορα των κρατών-μελών. Δηλαδή, οι επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο θα σέβονται μόνο τα 6 από τα 10 μίλια του ελληνικού εναερίου χώρου.
Το πιο κρίσιμο σημείο αυτής της συμφωνίας είναι η σιωπηρή εξαίρεση της Δωδεκανήσου από τις περιπολίες του ΝΑΤΟ μια και την θεωρεί αποστρατικοποιημένη περιοχή. Κύριος στόχος της Τουρκίας, βέβαια, ήταν και είναι το Καστελόριζο, γιατί, δεκαετίες τώρα, ξεκίνησε ατέρμονες επαφές με την Ελλάδα, που έχουν ξεπεράσει τις 50, για το Αιγαίο. Όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις  συμμετείχαν στις συζητήσεις για το Αιγαίο και φυσικά δεν συζητούσαν ποτέ το Καστελόριζο, διότι το Καστελόριζο δεν ανήκει στην γεωγραφική περιοχή του Αιγαίου αλλά της Ανατολικής Μεσογείου.
Έτσι, το ΝΑΤΟ, ασπαζόμενο αυτή τη θέση, έχει αφήσει απροφύλακτο το Καστελόριζο και ο Σουλτάνος βρήκε την ευκαιρία να διοχετεύσει τους πρόσφυγες και  στις ακτές του Καστελόριζου, με αποτέλεσμα σήμερα οι πρόσφυγες είναι τριπλάσιοι από τους κατοίκους του θρυλικού νησιού μας. Τώρα που έληξε η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ, αντί να υπάρξει μια απόφαση,  η κυρία Μέρκελ αποφάσισε να συγκληθεί μια  νέα σύνοδος κορυφής στις 6 Μαρτίου για να είναι παρών και ο κ. Νταβούτογλου.
Αυτή την περίοδο, δεν έχουμε αντιληφθεί ότι το μείζον θέμα για μας δεν είναι το προσφυγικό ή η οικονομία αλλά η πιθανή κατάρρευση των συνόρων μας και, δυστυχώς, δεν υπάρχει ένας Ανδρέας Παπανδρέου που θα μπορέσει να μας οδηγήσει μακριά από αυτή την επικείμενη καταστροφή.
Η Τουρκία με επιθετικότητα και ασύστολο θράσος συνεχίζει για 40 χρόνια τώρα μια επιθετική και επεκτατική πολιτική στο Αιγαίο, στην οποία τα τελευταία χρόνια έχει συμπεριλάβει και το σύμπλεγμα του Καστελόριζου, προβάλλοντας συνεχώς αβάσιμες διεκδικήσεις, παραβιάζοντας όλους τους κανόνες του διεθνούς δικαίου. Όπως είχε προειδοποιήσει ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Οικονομίδης, που ήταν ο νομικός σύμβουλος του ΥΠΕΞ:
«Η επεκτατική συμπεριφορά της Τουρκίας, η οποία εμφανώς δεν συνάδει με την σύγχρονη εποχή, στηρίζεται κυρίως σε τρεις παράγοντες:
  • στην ισχύ έναντι της χώρας μας,
  • στην αδυναμία του διεθνούς συστήματος να επιβάλει την εφαρμογή των διεθνών κανόνων και
  • στην αδιαφορία των Μεγάλων Δυνάμεων, οι οποίες εξακολουθούν πάντοτε να τοποθετούν το ατομικό τους συμφέρον υπεράνω του γενικού συμφέροντος της διεθνούς κοινότητας ως συνόλου.
Από την άλλη πλευρά, η χώρα μας, χωρίς σχέδιο και προγραμματισμό, δεν μπορεί παρά να ακολουθεί αμυντική πολιτική, πολλές φορές πυροσβεστικού χαρακτήρα. Μόνιμο χαρακτηριστικό της είναι η ατολμία, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ασκήσει νόμιμα δικαιώματα που της παρέχει το διεθνές δίκαιο και μερικές φορές και η υποχωρητικότητα.»
Ο Κύπριος δημοσιογράφος Κώστας Βενιζέλος, σ’ ένα άρθρο του στην εφημερίδα Φιλελεύθερος στις 12 Οκτωβρίου 2014, σχετικά με την παραβίαση της κυπριακής ΑΟΖ εξηγεί:
“Είναι σαφές πως η Άγκυρα είναι διατεθειμένη να χοντρύνει το παιχνίδι αξιοποιώντας τις εξελίξεις στην περιοχή, θεωρώντας πως αποτελεί ευκαιρία για να δημιουργήσει τετελεσμένα στη θαλάσσια περιοχή της Κύπρου. Σύμφωνα με πληροφορίες, η επιδίωξη της τουρκικής πλευράς είναι ο διαμοιρασμός του φυσικού αερίου είτε με λύση του Κυπριακού είτε χωρίς. Τούτο θα επιτευχθεί, αναφέρουν ενημερωμένες πηγές, επιστρατεύοντας ένα πιεστικό δίλημμα, το οποίο θα θέσουν οι Τούρκοι προσεχώς προς τη Λευκωσία: Είτε θα τα χάσετε όλα είτε θα πάρετε τα μισά (έμφαση δική μου).
Υποψιάζομαι ότι το ΝΑΤΟ δεν ήρθε στο Αιγαίο Αρχιπέλαγος για να μας προστατεύσει από τους πρόσφυγες. Ήρθε, για να πει στον  Αλέξη, που σίγουρα, δεν είναι Ανδρέας, ότι έφτασε η ώρα να τα βρεις με τη Τουρκία, διαφορετικά: «είτε θα τα χάσεις όλα, είτε θα πάρεις τα μισά.» 
Να υπενθυμίσουμε, απλώς, στους πάντες ότι Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ.
www.mignatiou.com


Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2016

Οι ξενόφερτες "Μέτσκες" (αρκούδες) στην Θεσσαλονίκη!


Οι ξενόφερτες "Μέτσκες" (αρκούδες) 
στην Θεσσαλονίκη!

Είχαμε καταγγείλει εδώ και τρία χρόνια την στοχευμένη προσπάθεια αλλοίωσης των τοπικών εθίμων της Έδεσσας που επιχειρείται με όχημα κάποιον περίεργο σύλλογο με την ονομασία "Μέτσκες-Αρκούδες" σε μια σειρά άρθρων (http://ethnologic.blogspot.gr/2012/09/blog-post_14.html και  εδώ: 
 Όπως ήταν αναμενόμενο οι φιλοσκοπιανοί έσπευσαν να τους υπερασπιστούν και όπως ανέφερα σε επόμενο άρθρο μου (http://ethnologic.blogspot.gr/2013/01/blog-post_21.html):
"Φαίνεται ότι το άρθρο για τις εισαγόμενες «μέτσκες» στεναχώρησε τους ψευτο-μακεδόνες της περιοχής μας και προσπάθησαν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα μέσω του γνωστού ιστολογίου των σκοπιανολάγνων belomorskamacedonia.blogspot.gr με σχετική ανάρτηση διανθισμένη με ύβρεις και τις σχετικές ασυναρτησίες, όπου επιχειρούν και πάλι να εξαπατήσουν όσους εξακολουθούν να καταναλώνουν κουτόχορτο. Στην προσπάθειά τους αυτή, όχι μόνον δεν πείθουν, αλλά απεναντίας ξεσκεπάζονται!...".

Μετά τα παραπάνω με μεγάλη μου έκπληξη διάβασα το παρακάτω Δελτίο Τύπου:

EDESSA CARNIVAL GROUP
TRADITIONAL CARNIVAL OF EDESSA
EDESSA ARKOUDES-METSKES / CULTURAL CARNIVAL ASSOCIATION

ΠΡΟΣ  ΜΜΕ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Με τα Κουδουνίσματα … ξύπνησε η φύση της Θεσσαλονίκης
Την παρέλαση ξεκίνησαν οι Αρκούδες-Μέτσκες από την Έδεσσα

Μια μοναδική εμπειρία έζησαν όσοι βρέθηκαν στην παραλία της Θεσσαλονίκης την Κυριακή 21.2.2016 όπου ολοκληρώθηκε το σύνολο των εκδηλώσεων των δρόμων του Κουδουνιού και της 3ου Ευρωπαϊκού Φεστιβάλ Κωδωνοφορίας. Πάνω από 25 ομάδες από την Ελλάδα & την Ευρώπη φτάνουν στην Θεσσαλονίκη για τους «δρόμους του κουδουνιού». Μία σπουδαία γιορτή που παρουσιάζει στο ευρύ κοινό τα έθιμα της κωδωνοφορίας μέσα από ευφάνταστα εκδηλώσεις, επιστημονικές συναντήσεις, καλλιτεχνικές εικαστικές δράσεις, προβολές ταινιών, εκθέσεις φωτογραφίας, εργαστήρια, ημερίδες, θέατρο σκιών, συναυλίες. Ωστόσο οι εκδηλώσεις κορυφώνονται την ημέρα όπου πραγματοποιείται μία μεγάλη και εντυπωσιακή πομπή ομάδων κωδωνοφόρων από την Ελλάδα και την Ευρώπη.
 Την πομπή φέτος ξεκίνησαν οι Αρκούδες-Μέτσκες από την Έδεσσα μέσω Λευκού Πύργου όπου με συνοδεία από μακεδονικά χάλκινα, χορούς και πειράγματα Θεσσαλονικείς και επισκέπτες και κυρίως τα παιδιά ήθελαν να βγουν φωτογραφία με μία αρκούδα … ο Στόχος δεν ήταν άλλος από το κουδούνισμα, την φασαρία για να ξυπνήσει η φύση, να πάρει η μέρα μπροστά, να έρθει η άνοιξη. Από την Έδεσσα ήταν οι Αρκούδες … προωθώντας το σημερινό Εδεσσαϊκό Καρναβάλι!  Στην Πλατεία Αριστοτέλους κάθε ομάδα παρουσίαζε το δρώμενο της και ο κόσμος είχε την ευκαιρία να ακούσει την μικρή της ιστορία …
Από τα αρχαία χρόνια στην Μακεδονία και την υπόλοιπη Ελλάδα γιορταζόταν η αλλαγή της ισημερίας από το θερινό στο χειμερινό ηλιοστάσιο. Ο Ήλιος είχε τεράστια σημασία και έτσι γιορταζόταν στις Καλένδες η επερχόμενη ανθοφορία χάρη στις ζωογόνες ακτίνες του Ήλιου. Οι εποχιακές αυτές αλλαγές είχαν για τους αρχαίους τεράστια σημασία, επειδή η σπορά, η συγκομιδή και οι άλλες γεωργικές ασχολίες εξαρτιόνταν από τις αλλαγές των εποχών. Ήταν βασικό λοιπόν να γιορταστεί ο Ήλιος για να φύγει η μεγάλη νύχτα. Έτσι στις 25 Δεκεμβρίου ήταν η γιορτή της γέννησης του Ήλιου, και όχι αδικαιολόγητα. Γιατί όσο ο χειμώνας πλησίαζε και ο Ήλιος του μεσημεριού φαινόταν όλο και πιο χαμηλά στον ορίζοντα, τόσο και οι μέρες μίκραιναν και το κρύο αύξανε. Ήταν η σκληρή εποχή για τον άνθρωπο με τις πολύ μικρές ημέρες και τις ατέλειωτες νύχτες. Οι φροντίδες πολλαπλασιάζονταν, οι ανησυχίες αυξάνονταν και ένα αόριστο συναίσθημα φόβου καταλάμβανε τον αρχαίο άνθρωπο με τα ανύπαρκτα σχεδόν αμυντικά του μέσα και τις περιορισμένες πηγές διατροφής.
Σε μία τέτοια γιορτή στην αρχαία Έδεσσα ήρθε ο «Χοίρος ο Πασοίφιλος» ένα μικρό γουρουνάκι σε μια γιορτή κάτι σαν τα σημερινά καρναβάλια. Κι αυτό γιατί ο Χοίρος αποτελεί ακόμη και σήμερα τον καλύτερο μεζέ. Αυτό τον μεζέ, τα μικρά ροδοκόκκινα κομματάκια χοιρινού κρέατος με λίπος, τις «τζουμπρίνκες» τρώνε οι Αρκούδες-Μέτσκες, κοιμούνται και ξυπνούν …με κουδούνια προκαλώντας θόρυβο για να φύγουν τα δαιμόνια γυρίζουν από σπίτι σε σπίτι, πετώντας νερό και κάνοντας φασαρία με τους ήχους των κουδουνιών, για να φύγει το κακό για να έρθει η άνοιξη, να ανθίσουν τα σπαρτά, να βγουν τα κοπάδια έξω, να καρπίσει η γη, να ευημερίσει ο κόσμος. Τις αρκούδες συνοδεύει ο Αρκουδιάρης, ο Μιτσκάρ όπως επίσης και μια κινούμενη μπάντα με τα γνωστά Μακεδονικά χάλκινα και τύμπανα με τους ταπανάρηδες. Το καλύτερο κέρασμα εκτός από το μέλι είναι … ένα σφιχτό αυγό το οποίο την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς θα χρησιμοποιηθεί στο έθιμο της Λάμκας για την μέρα της συγχώρεσης ενώ κάποια άλλα θα θαφτούν στα χωράφια του Λόγγου της Έδεσσας για την ευγονία και την ευφορία της γης και να ξεκινήσει η περίοδος του Πάσχα.
Οι Αρκούδες-Μέτσκες αφού ολοκλήρωσαν στην Πλατεία Αριστοτέλους την αναπαράσταση του εθίμου ξεχύθηκαν προς την Πλατεία Αθωνος, το Ναβαρίνο και την Καμάρα για να κλείσουν σε κατάσταση διάλυσης κάπου στο Σιντριβάνι και αμέσως μετά σε μια εκδήλωση με τις άλλες ομάδες μέσα στο χώρο της διεθνούς έκθεσης Θεσσαλονίκης. Και του χρόνου!

ADR/ Edessa Open Air Water Museum, Arkoudes Office 58200, Greece FB/ Edessa Arkoudes Metskes


Παραβλέποντας τα όσα αλλοπρόσαλλα αναφέρονται στο αυτοδοξαστικό παραπάνω κείμενο και τα ορθογραφικά -φραστικά του λάθη, φρόντισα να ενημερωθώ για το τι ακριβώς είναι αυτό το "Ευρωπαϊκό Φεστιβάλ Κωδωνοφορίας" και βρήκα αυτά:

"Το Λαογραφικό και Εθνολογικό Mουσείο Μακεδονίας-Θράκης διοργανώνει την Πρώτη Πομπή Κωδωνοφόρων στο πλαίσιο της δράσης «Οι Δρόμοι του Κουδουνιού». Η δράση επιχειρεί να συνδέσει την παράδοση στα δρώμενα της κωδωνοφορίας της Ελλάδας, με τα αντίστοιχα του Ευρωπαϊκού χώρου.
Πρόκειται για εποχικά δρώμενα μεταμφιέσεων με ευγονικό και ευετηρικό χαρακτήρα, δηλαδή δραματικές παραστάσεις που ανέπτυξαν οι γεωργοκτηνοτροφικές κοινωνίες, πιστεύοντας ότι προστατεύουν την παραγωγή τους ειδικά κατά την κρίσιμη εναλλαγή των εποχών. Οι «Δρόμοι του κουδουνιού» αναζητούν τα κοινά στοιχεία στα δρώμενα αυτά με την καταγραφή της ποικιλομορφίας τους.
Η διοργάνωση τοποθετείται σε ένα νέο θεσμικό πλαίσιο με προτεραιότητα σε δραστηριότητες όπως εκθέσεις, εκπαιδευτικά προγράμματα, συνέδρια, ημερίδες και αναπαραστάσεις δρώμενων στην πόλη της Θεσσαλονίκης.
Οι δραστηριότητα θα ξεκινήσει στις 15 Φεβρουαρίου. Η πομπή θα πραγματοποιηθεί στο κέντρο της Θεσσαλονίκης την Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2014. Θα περιλαμβάνει παρέλαση με κατάληξη την πλατεία Αριστοτέλους, όπου ομάδες κωδωνοφόρων θα αναπαραστήσουν τα έθιμά τους ".

Βρήκα επίσης αυτήν την δήλωση εδώ:

«Σύμφωνα με το διευθυντή του Λαογραφικού Μουσείου, Ζήση Σκαμπάλη, «αν ο προνεωτερικός άνθρωπος επινόησε τα εκκωφαντικά στην κλίμακα της κοινότητάς του κουδούνια για να εξορκίσει το κακό, και φαίνεται πως τα κατάφερε καλά, τι διαστάσεων κουδούνια να περιμένουμε από το νεωτερικό άνθρωπο που σε δυόμισι μόλις αιώνες κατάφερε να απειλήσει τον πλανήτη;»

Τέλος, κατά την "ΑΥΓΗ": 
"Γεννημένη στη Θεσσαλονίκη, με μικρασιάτικη και θρακιώτικη καταγωγή, η σκηνοθέτις και εικονολήπτρια Γιάννα Ευαγγελίδου, που καταγράφει εδώ και είκοσι χρόνια με την κάμερά της τα τοπικά έθιμα στα χωριά, παρακολουθώντας από κοντά δρώμενα και εκδηλώσεις, βρίσκεται πίσω από τη διοργάνωση του 3ου Ευρωπαϊκού Φεστιβάλ Κωδωνοφορίας που άρχισε στις 13 Φεβρουαρίου και φτάνει στην κορύφωσή του μεθαύριο Κυριακή...".

Τα ερωτήματα
Όπως προκύπτει από τα παραπάνω πρόκειται για μια εκδήλωση με λαογραφικά χαρακτηριστικά αναβίωσης παμπάλαιων εθίμων, τα οποία διακονούν κάποιοι Σύλλογοι που έχουν στόχους την διατήρηση της παράδοσης.
Το βασικό ερώτημα που προκύπτει είναι πού κολλάν σε όλα αυτά οι "Μέτσκες" της Έδεσσας, όπου ουδέποτε υπήρχε τέτοιο έθιμο, όχι μόνον στην πόλη, αλλά και στην περιοχή της; 
Με άλλα λόγια "τι γυρεύει η αλεπού (ή η μέτσκα) στο παζάρι";
Πέρα όμως από την ουσιαστική αντίφαση που προαναφέραμε υπάρχουν βασικά ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν από τους υπεύθυνους του Φεστιβάλ:
1. Με ποια κριτήρια προσκαλούνται οι διάφοροι Σύλλογοι να συμμετάσχουν; Γίνεται κάποια έρευνα εάν αυτοί οι Σύλλογοι διακονούν γνήσιες παραδόσεις και έθιμα ή καλούνται όποιοι δηλώσουν; Εάν για παράδειγμα κάποιος Σύλλογος από την Ολλανδία με μέλη του, ντυμένα στρουμφάκια που βάραγαν κουδούνες, δήλωνε συμμετοχή θα τον προσκαλούσαν;
2. Όπως αναφέρει η κα Ευαγγελίδου στο προαναφερθέν άρθρο στην ΑΥΓΗ: "Πρόκειται για ένα Φεστιβάλ πανευρωπαϊκό και όχι μόνο βαλκανικό και δεν υπάρχει σε άλλη ήπειρο με αυτήν τη μορφή. Ωστόσο όσο περνάνε τα χρόνια τα έθιμα ατονούν και αυτό είναι ένα στοιχείο που μας κάνει να κρατάμε όσο μπορούμε ζωντανή και δυνατή την παράδοση". Στο Δελτίο Τύπου όμως που κοινοποίησαν οι Μέτσκες  και που αναδημοσιεύσαμε παραπάνω, αναφέρεται ότι "Από την Έδεσσα ήταν οι Αρκούδες …προωθώντας το σημερινό Εδεσσαϊκό Καρναβάλι". Το ερώτημα λοιπόν που προκύπτει είναι ποιοι τελικά καλούνται να συμμετάσχουν στο Φεστιβάλ, Σύλλογοι που επιδιώκουν να κρατήσουν "ζωντανή και δυνατή" την παράδοση ή ομάδες καρναβαλιστών που συμμετέχουν για να διαφημίσουν το καρναβάλι τους;
3. Στο Δελτίο Τύπου αναφέρεται σαφώς ότι οι Μέτσκες ουδεμία σχέση έχουν με την παράδοση, αλλά είναι απλώς μια καρναβαλίστική ομάδα: EDESSA CARNIVAL GROUP - TRADITIONAL CARNIVAL OF EDESSA - EDESSA ARKOUDES-METSKES / CULTURAL CARNIVAL ASSOCIATION η οποία για να αποκτήσει κάποιο κύρος εμφανίζεται ως "πολιτιστικός καρναβαλικός σύλλογος" διαπράττοντας μάλιστα και μια "λαθροχειρία" αποκαλώντας αυθαίρετα το "εδεσσαϊκό καρναβάλι" ως "Παραδοσιακό (!) καρναβάλι της Έδεσσας". Προσκλήθηκαν επομένως ως καρναβαλιστές στο Φεστιβάλ;
4. Και μια τελευταία ερώτηση: Στο κάτω μέρος του Δελτίου Τύπου αναφέρεται ως διεύθυνση το Μουσείο Νερού/Γραφείο Αρκούδων, Έδεσσα! Έγιναν οι Μέτσκες Υπηρεσία του Δήμου και δεν μάθαμε κάτι; Παραχωρήθηκε γραφείο ως πολιτιστικός σύλλογος; Μήπως μπορεί κάποιος αρμόδιος από τον Δήμο να μας δώσει κάποιες απαντήσεις; Όχι για άλλο λόγο, αλλά για να καταλάβουμε τι ακριβώς παιχνίδια παίζονται.
ΔΕΕ 



Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2016

Ύποπτες ΜΚΟ "αλωνίζουν" στα νησιά!


Ένα κατατοπιστικό και λίαν αποκαλυπτικό άρθρο του φίλου Θανάση Τζιούμπα, ακτιβιστή από την Θεσσαλονίκη, που διαθέτει πολύχρονη εμπειρία σε τέτοια ζητήματα.
ΔΕΕ

Οι αθέατες πλευρές 
μιας ανθρωπιστικής κρίσης

Του Θανάση Τζιούμπα από τη Ρήξη φ. 120

Ενώ τα γαλανά νερά του Αιγαίου καθημερινά γεμίζουν νεκρά κορμιά κι απομεινάρια του νέου «συνωστισμού» (όπως θα γράψει η Ρεπούση του μέλλοντος), στην Ελλάδα ζούμε το θέατρο του παραλόγου: Μετανάστες και πρόσφυγες που «λιάζονται», που «εξαφανίζονται» (Χριστοδουλοπούλου), Σύνορα θαλάσσια «που δεν υπάρχουν» (Τσίπρας), Επαναπροωθήσεις (push back) που «είναι παράνομες» (Μουζάλας). 
Κι όταν μια κυβέρνηση συμπεριφέρεται ως ΜΚΟ, τότε οι ΜΚΟ συμπεριφέρονται ως κυβερνήσεις!
Τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου είδαν μια απόβαση ακτιβιστών και «ακτιβιστών». Η ανύπαρκτη ελληνική πολιτεία υποκαταστάθηκε από έναν αστερισμό ΜΚΟ κάθε είδους, που ανέλαβαν τη διαχείριση του προβλήματος σε όλα τα επίπεδα: από αυτό της έρευνας και διάσωσης ως τη στέγαση, τη σίτιση, την υγειονομική περίθαλψη.
Αναφέρεται ο αριθμός 100, μόνο για τη Λέσβο. Και δεν μιλάμε για τις γνωστές ΜΚΟ, ελληνικές και διεθνείς, που όποια ιδεολογική θέση κι αν έχει κάποιος για την φύση τους δεν μπορεί να αγνοήσει το έργο που προσφέρουν. Αλλά για ένα ετερόκλητο πλήθος το οποίο αγνοεί επιδεικτικά την ιθαγενή νομιμότητα και με σημαία το δίκαιο του μετανάστη ή του πρόσφυγα αλωνίζει με πλωτά σε (επιτηρούμενες κατά τα άλλα) παραμεθόριες περιοχές, συνοδεύει τα φουσκωτά και τις βάρκες των προσφύγων / μεταναστών στην «ασφάλεια» του ευρωπαϊκού εδάφους, στήνει τις δικές του εγκαταστάσεις όπου ορίζει ποιος μπορεί και ποιος όχι να εισέλθει.
Στα «εκατό λουλούδια που ανθίζουν» στις αμμουδιές των νησιών δεν λείπουν και τα τοξικά.
Μια από τις ΜΚΟ λέγεται «One Nation», με έδρα την Αγγλία. Συνεργάζεται με το ΙΗΗ, την τουρκική οργάνωση που έχει κατηγορηθεί από τους Κούρδους της Συρίας ότι εφοδιάζει με όπλα τους ισλαμιστές υπό τον μανδύα της ανθρωπιστικής βοήθειας. Στον λογότυπό της κυριαρχεί ένα χέρι με υψωμένο αντίχειρα, που, όλως τυχαία, είναι και το σήμα των μαχητών του Ισλαμικού Χαλιφάτου. Στην ιστοσελίδα τους συναντά κανείς βίντεο όπου συνοδεύουν βάρκες βάζοντας τους επιβάτες να κραυγάζουν «ο θεός είναι μεγάλος» και να προσεύχονται μόλις φτάσουν στην ακτή. Δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι στους πονηρούς καιρούς μας το «αλλάχουακμπαρ» είναι σαν να λεν απλά «δόξα τω θεώ, σωθήκαμε». Και βέβαια, όταν προσφέρουν νερό, πρέπει κάποιος να το πάρει με το δεξί του χέρι.skil_607_364_577_324 (1)Στην ίδια ιστοσελίδα εμφανίζονται μέλη της «One Nation» να συνυπάρχουν πάνω στο ίδιο σκάφος με μέλη της δανέζικης «Team humanity». Είναι μία από τις δύο οργανώσεις (η άλλη είναι η ισπανική Proemaid) που μέλη τους είχαν κατηγορηθεί με (υπερβολική νομικά) κατηγορία ως λαθροδιακινητές, όταν ρυμουλκούσαν βάρκες με μετανάστες, χωρίς αυτές ή οι επιβαίνοντες σε αυτές να κινδυνεύουν, ενώ ήταν παρόν σκάφος του Λιμενικού Σώματος. Για την ιστορία αναφέρουμε ότι στην δίκη παρέστησαν ως μάρτυρες υπεράσπισης οι βουλευτές Γιώργος Πάλλης και Βασιλική Κατριβάνου  και ο Πάνος Λάμπρου, μέλος της ΠΓ του ΣΥΡΙΖΑ.
Σύμφωνα με δημοσίευμα (Ριζοσπάστης, 6/12/2015), μια ΜΚΟ που ονομάζεται WAHA έχει αναρτήσει διαφημιστικό πανό στο περιφερειακό Κέντρο Υγείας της Μυτιλήνης.  Το WAHA έχει ως βάση τη Γαλλία. Δραστηριοποιείται στο Αφγανιστάν, τη Νιγηρία, το Καμερούν, την Αιθιοπία, την Κένυα, τη Σενεγάλη, το Σουδάν, τη Ζάμπια, τη Σομαλία, την Τανζανία, το Μπενίν, τη Γουινέα και την Υεμένη. Έχει στήσει κέντρα υγείας σε πολλές από αυτές τις χώρες και χρηματοδοτείται από ιδιωτικές δωρεές ή από τη φιλανθρωπία και επίσης συνεργάζεται με την αεροπορική εταιρεία ETIHAD. Από τον Οκτώβριο του 2015 η WAHA έχει επεκταθεί στα Βαλκάνια, στη Σερβία, την Κροατία, την ΠΓΔΜ και τη Σλοβενία.
Θυμίζουμε ότι τα ΗΑΕ παρενέβησαν έμμεσα στον πόλεμο της Υεμένης για λογαριασμό της Σαουδικής Αραβίας. Έναν πόλεμο που στα θύματά του περιλαμβάνονται και οι εγκαταστάσεις των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, που επανειλημμένα βομβαρδίστηκαν με πολλά θύματα. Τα ΗΑΕ, μαζί με τη Σαουδική Αραβία, προωθούν τώρα ένα σχέδιο χερσαίας επέμβασης στη Συρία ώστε να αντιστρέψουν την δυσμενή για τους ισλαμιστές κατάσταση που προκάλεσε η ρωσική ανάμειξη.
Υπάρχει και η ΜΟΑS. Διαθέτει ένα υπερσύγχρονο σκάφος (TOPAZ RESPONDER ) που η κατασκευή του ολοκληρώθηκε το 2015, έχει μήκος 51 μέτρα και πλάτος 13 μέτρα. Η ΜΟΑS ιδρύθηκε «όταν 31χρονος Αμερικανός επιχειρηματίας βρισκόταν μαζί με τη σύζυγό του και την κόρη του σε μία κρουαζιέρα τριών εβδομάδων και είδαν στη θάλασσα ένα μπουφάν. Ο καπετάνιος τους πληροφόρησε ότι ίσως ήταν από τα ναυάγια που γίνονται στην περιοχή με θύματα πρόσφυγες».
Το πλοίο επιχειρεί υποτίθεται σε συνεργασία με τις ελληνικές αρχές κάνοντας διασώσεις. Και λέμε υποτίθεται, καθώς έχει καταγραφεί μήνυμα μέσω τουίτερ  (hashtag #agathonisi) του Βρετανού δημοσιογράφου Πάτρικ Κίνσγκλεϊ της Γκάρντιαν, ο οποίος βρίσκεται πάνω στο σκάφος όπου γράφει:
“Είμαστε αγκυροβολημένοι στο Αγαθονήσι. Τα σκάφη των προσφύγων να κατευθυνθούν σε αυτά τα δύο φώτα (εννοεί του σκάφους) καθώς είναι τα μόνα που φαίνονται από το νησί”. Οδηγίες προς ναυτιλλομένους, δηλαδή.
newego_LARGE_t_1101_54606710
«Μ»ΚΟ που χρηματοδοτούνται από τις κυβερνήσεις:
Υπάρχει και μια άλλη ΜΚΟ στη Μυτιλήνη, η οποία λειτουργεί υπό τον τίτλο «Δανικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες» (Danish Refugee Council, (DRC).  Αυτή η οργάνωση συνεργάζεται με τη WAHA στο πρόγραμμα στα Βαλκάνια. Είναι μια «Μ»ΚΟ που συνεργάζεται πλήρως με τις επίσημες κυβερνήσεις και άλλους εθνικούς οργανισμούς και η κύρια πηγή χρηματοδότησής της είναι το υπουργείο της Δανίας, η ΕΕ και ο ΟΗΕ, παράλληλα με δωρεές και χορηγούς.
Και δεν ήταν δυνατόν να λείπουν κι οι αντεξουσιαστές. Κατέλαβαν το παλιό κτήριο του Εργατικού Κέντρου Μυτιλήνης για να στεγάσουν πρόσφυγες. Επίσης, Βρετανοί πολίτες με ιδιοκτησίες στον Μόλυβο άνοιξαν τα οικόπεδα και τα ακίνητά τους στους πρόσφυγες οργανώνοντας παράλληλα διαδικτυακές καμπάνιες συγκέντρωσης χρημάτων (προφανώς ως ανταμοιβή για τα φιλάνθρωπα αισθήματά τους). «Εθελοντής» στην Πέτρα, σε συνεργασία με ΜΚΟ, σκέφτηκε ότι θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο για τα δουλεμπορικά που καταφθάνουν από τις απέναντι ακτές, να δημιουργήσει αποβάθρα για να δένουν χωρίς προβλήματα οι διακινητές! Με γενικό μήνυμα, «ας φτιάξουμε μία αποβάθρα για τους πρόσφυγες», στα αγγλικά, ο «εθελοντής» καλεί τον κόσμο να ενισχύσει οικονομικά την πρωτοβουλία και μάλιστα ήδη έχει συγκεντρώσει κάτι παραπάνω από 3.000 ευρώ!
Προσθέστε και το σμήνος των ηθοποιών, Κινέζων αντικαθεστωτικών και μύριων άλλων, που έρχονται να φωτογραφηθούν σε μια περιοχή που έγινε «trendy» και «must» και βγάλτε τα συμπεράσματά σας.
Αυτό το χάος έχει ενοχλήσει ακόμη και τον Μουζάλα, που έφτασε να δηλώσει: «Θα σταματήσει όλη αυτή η ιστορία, το ότι η Μυτιλήνη έχει γίνει ένας τόπος για περίεργους, όπου όποια στιγμή θέλουν έρχονται και φεύγουν».
0 (1)
Ο ρόλος των μέσων κοινωνικής δικτύωσης
Είναι κοινός τόπος σε όσους ασχολήθηκαν με τους πρόσφυγες η έκπληξη των τελευταίων για τις συνθήκες και την αντιμετώπισή τους στον «ευρωπαϊκό παράδεισο». Οι άνθρωποι αυτοί πλήρωσαν και κινδύνεψαν έχοντας μια μαγική εικόνα για το τι θα βρουν, ειδικά για τη Γερμανία. Κι αυτό δεν είναι μόνο αποτέλεσμα του μάρκετινγκ των εμπόρων φουσκωτών μιας χρήσης. Υποστηρίζεται από μια επίμονη και καλά οργανωμένη προβολή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, και ειδικά στο τουίτερ, το οποίο για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες είναι εργαλείο επιβίωσης. Μέσω αυτού ενημερώνονται για τις διαδρομές, τους διακινητές, τα νέα από οικεία πρόσωπα. Πώς βγήκε προς τα έξω ότι η Γερμανία ήταν ο παράδεισος για όσους φεύγουν από τη Συρία και άλλες περιοχές συγκρούσεων;
Ο Βλαντιμίρ Σάλακ στη Ρωσική Ακαδημία Επιστημών, ανέπτυξε το Σύστημα Ανάλυσης Περιεχομένου του Διαδικτύου για το τουίτερ (Scai4Twi).
Έκανε μια μελέτη σε πάνω από 19.000 πρωτότυπα τουίτ που σχετίζονται με τους πρόσφυγες.
Η μελέτη του έδειξε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των τουίτ ονομάζουν τη Γερμανία ως την καλύτερη χώρα στην Ευρώπη που καλωσορίζει πρόσφυγες.
Η μελέτη του Σάλακ ανακάλυψε ότι το 93% όλων των τουίτ για τη Γερμανία περιλάμβαναν θετικές αναφορές για την φιλοξενία και την γερμανική πολιτική για τους πρόσφυγες. Μερικά δείγματα από τα τουίτ:
• Γερμανία Ναι! Αριστεροί έκαναν γκράφιτι με σπρέι στο τρένο που έλεγαν: “Καλώς ήρθατε, πρόσφυγες” στα αραβικά
• Υπέροχοι άνθρωποι – βίντεο Γερμανών υποδέχεται πρόσφυγες από τη Συρία στην κοινότητά τους
• Σεβασμός! Οι οπαδοί του ποδοσφαίρου λένε “Καλώς ήρθατε, πρόσφυγες”, σε όλα τα γήπεδα της Γερμανίας.
• Αυτό το τρένο με αραβικό γκράφιτι τρέχει στη Δρέσδη και υποδέχεται τους πρόσφυγες: (Ahlan wa Sahlan – ένα θερμό καλωσόρισμα).
• “Αγαπάμε τη Γερμανία!” κλαίνε με ανακούφιση πρόσφυγες στον σιδηροδρομικό σταθμό του Μονάχου.
• Χιλιάδες καλωσορίζουν πρόσφυγες στη Γερμανία – Sky News της Αυστραλίας
Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των τουίτ “Η Γερμανία καλωσορίζει πρόσφυγες”, δεν προέρχονται από τη Γερμανία, αλλά από τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Ο Σάλακ ανέλυσε 5.704 πρωτότυπα τουίτ που περιέχουν το χάσταγκ “#RefugeesWelcome” και το όνομα της χώρας που τους καλωσορίζει. Έδειξε ότι σχεδόν το 80% του συνόλου των τουίτ ισχυρίζονταν ότι η Γερμανία ήταν η πιο φιλόξενη χώρα στην Ευρώπη. Η δεύτερη πιο φιλόξενη χώρα που βρέθηκε ήταν η Αυστρία με 12%.
Ωστόσο, η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι εκείνα τα τουίτ, ”Η Γερμανία σας καλωσορίζει”, δεν προέρχονταν από το εσωτερικό της Γερμανίας.
Πάνω από το 40% του συνόλου των τουίτ προέρχονταν από τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο ή την Αυστραλία.  Μόνο το 6,4% προερχόταν από το εσωτερικό της Γερμανίας.
assets_LARGE_t_420_54129232
Και ο πανταχού παρών κύριος Σόρος
Ο Σόρος είναι γνωστός από παλιά. Από τη δράση του μέσω ΜΚΟ για την αποδόμηση των πρώην σοσιαλιστικών χωρών, για την υποκίνηση και ενίσχυση των «πολύχρωμων επαναστάσεων», για τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, για τον ρόλο που έπαιξαν οι ελεγχόμενες από αυτόν οργανώσεις στη Λιβύη και, βέβαια, τη δαιμονοποίηση του καθεστώτος Άσαντ και τη στήριξη των δυνάμεων που μεταβάλλουν τη Συρία σε ερείπια και ανοιχτό τάφο. Φυσικά, δεν θα μπορούσε να μην παρέμβει και στο προσφυγικό.
Μιλώντας σε διεθνές φόρουμ για το μέλλον της Ευρώπης, ο περιβόητος χρηματιστής ανακοίνωσε την ίδρυση ταμείου αλληλεγγύης με στόχο την οικοδόμηση σπιτιών αλληλεγγύης για τους πρόσφυγες και μετανάστες που δεν έχουν πού την κεφαλήν κλίναι στη χώρα μας.
Το ταμείο, στο οποίο κατέθεσε ήδη ο ίδιος σεβαστό χρηματικό ποσό, έχει την έδρα του στη Σουηδία, με πρωτοστάτη το ίδρυμα Ραούλ Βάλενμπεργκ. «Ο στόχος μου είναι διπλός», είπε. «Πρώτον, να δείξουν οι Ευρωπαίοι αλληλεγγύη προς τους Έλληνες και δεύτερον να δείξουν οι Έλληνες αλληλεγγύη στους ξένους».
Με τα χρήματα του νεότευκτου ταμείου θα μπορούσαν να χτιστούν σπίτια αλληλεγγύης  ή να ενοικιαστούν ήδη υπάρχοντα. Έτσι θα μπορούσε να μπει κάποιο φρένο στη συντελούμενη ανθρωπιστική καταστροφή. Τα χρήματα του ταμείου, συνέχισε ο κύριος Σόρος, θα δοθούν σε ελληνικές οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, οι οποίες προσφέρουν ήδη βοήθεια τόσο σε ντόπιους όσο και σε ξένους. Ο «φιλάνθρωπος κερδοσκόπος» δεν χάνει ευκαιρία να υπαγορεύσει στους Ευρωπαίους την πάγια θέση του για την παγκοσμιοποίηση και τα εθνικά κράτη: «Οι πρόσφυγες είναι το αγαθό που πρέπει να προστατευτεί, τα σύνορα είναι το πρόβλημα», είχε δηλώσει πρόσφατα.
«Μια οραματική ιδέα», ήταν η φράση με την οποία συνεχάρη αμέσως μετά τον κ. Σόρος ο πρώην πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου, που δεν χάνει τέτοιες κοσμικές συνευρέσεις.
Ο ανθρωπισμός, που αρχίζει στην οριογραμμή και τις ακτές και εξαντλείται στις νέες Αμυγδαλέζες, τον οποίο φυτεύει μια κυβέρνηση που λειτουργεί ως ΜΚΟ (κι όχι ως κυβέρνηση ενός κράτους και μιας κοινωνίας), μεταβάλλεται στο αντίθετό του, αποτελώντας παραπλήρωμα μιας γραμμής παραγωγής προσφυγιάς, κινδύνων και ανθρώπινου πόνου. Ανθρωπισμός είναι να κλείσουν οι θαλασσινοί δρόμοι του θανάτου κι όχι απλά να περιθάλψουμε τους επιζήσαντες. Και, πάνω απ’ όλα, ανθρωπισμός είναι να δράσουμε πολιτικά, για να σταματήσουν πόλεμοι όπως αυτός της Συρίας, που ξεκίνησε και συντηρείται από τους ίδιους που γέμισαν τη θάλασσα με πνιγμένα παιδιά, χρησιμοποιώντας τα ως όπλο σε έναν ασύμμετρο πόλεμο για το ιμπεριαλιστικό και οθωμανικό όραμα των «μηδενικών προβλημάτων».