Multi Culti

Από την ιστοσελίδα του Αντώνη Πανούτσου ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο. Κάποιοι άρχισαν να ξυπνάνε επιτέλους και είναι παρήγορο...

ΔΕΕ

Multi Culti

Η πολυπολιτισμικότητα είναι μια έννοια που σχεδόν θεοποιήθηκε από τους «πολιτικά ορθούς» η οποία όμως μπορεί να καταλήξει να είναι καταστροφική και θανατηφόρα.

Οι δυτικές κοινωνίες εδώ και δεκαετίες και τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερο περιέχουν αναπόφευκτα σχεδόν όλων των ειδών και των πολιτισμών άτομα, ομάδες και κοινότητες…

Η «συμπεριληπτική» κοινωνία (inclusive society) είναι αυτή η οποία δεν έχει αποκλεισμένα άτομα, ομάδες και κοινότητες, όμως παρόλα αυτά μπορεί να εκφράζει δυο εντελώς διαφορετικές αντιλήψεις. 

1: Μια κοινωνία που συμπεριλαμβάνει όλους τους πολιτισμούς, τις θρησκείες και τις φυλές, όμως κάτω από την εξουσία του ενός νόμου που ισχύει για όλους στην συγκεκριμένη κοινωνία.

2: Μια κοινωνία που για να κάνει ‘χώρο’ στους μετανάστες και τους πρόσφυγες, υποχωρεί από τις νομικές και τις πολιτιστικές της θέσεις.

Δηλαδή πιο απλά, στην πρώτη περίπτωση οι κάθε φορά νεοφερμένοι μετανάστες και οι πρόσφυγες, καλούνται να προσαρμοστούν στους νόμους και στην κουλτούρα της χώρας που τους φιλοξενεί, ενώ στη δεύτερη οι πολίτες της χώρας καλούνται να προσαρμοστούν στις ανάγκες, τα πρότυπα και τις επιθυμίες των μεταναστών.

Η πολυπολιτισμικότητα παρότι φαντάζει ως μια δήθεν προοδευτική έννοια στην ουσία είναι αυτή η δεύτερη περίπτωση και είναι εντελώς διαφορετική από την ανοιχτή πλουραλιστική κοινωνία που αφορά την πρώτη περίπτωση και ενσωματώνει τους κάθε φορά καινούργιους πολίτες της.

Η Πολυπολιτισμικότητα συνεπάγεται ότι ένα κράτος κάνει πράγματα που ενώ φαίνεται να έχουν στόχο τον πλήρη σεβασμό των ιδιαιτεροτήτων και της διαφορετικότητας των ανθρώπων, αυτό που τελικά κάνει είναι τους τοποθετεί σε «κουτιά» με βάση πολιτισμικές, εθνικές διαφορές και άλλες διαφορές. Στην ουσία δηλαδή οι υπέρμαχοι της πολυπολιτισμικότητας ενώ ισχυρίζονται ότι αυτοί έχουν τα ανοιχτά μυαλά, αντίθετα, χωρίς να το καταλαβαίνουν περιορίζουν σε γκέτο και αστυνομεύουν αυτούς που θέλουν να καταστήσουν ελεύθερους.

Υπάρχει ένα τεράστιο, και τελικά καταστροφικό μπέρδεμα μεταξύ πολιτισμού και κουλτούρας.

Ένα φανερό σε όλους παράδειγμα για τις διαφορές μεταξύ πολιτισμού και κουλτούρας, το δανείζομαι από το τελευταίο βιβλίο της Σώτης Τριανταφύλλου*: Οι λευκοί της Νότιας Αφρικής έχουν κοινό πολιτισμό με τους Βρετανούς και του Ολλανδούς, αλλά διαφορετική κουλτούρα. Ο «πολιτισμός» τονίζει την ιστορικότητα, τις «ρίζες», ενώ η κουλτούρα τονίζει το παρόν. Στο ‘παρόν’ προφανέστατα και κατ’ αρχάς συμπεριλαμβάνονται οι νόμοι κάθε κοινωνίας.

[...]

Ξαναγυρνάμε στους πρόσφυγες… Από τη στιγμή που φεύγουν από τις χώρες τους μην αντέχοντας και θέλοντας να ξεφύγουν από τη θανατηφόρα κουλτούρα που ισχύει εκεί, είναι στοιχειώδης λογική ότι θα πρέπει να προσαρμοστούν στη ‘σωτήρια’ γι αυτούς κουλτούρα της χώρας στην οποία εγκαθίστανται. Οι άνθρωποι λοιπόν που μεταναστεύουν στη Δύση από τις καταστροφικές κουλτούρες των χωρών τους, πώς πρέπει να αντιμετωπίζονται; Διάφοροι «πολιτικώς ορθά» σκεπτόμενοι λένε ότι πρέπει να δημιουργήσουμε χώρο για να ανθίσει η κουλτούρα τους, όμως είναι φανερό ότι αυτή η θέση είναι εντελώς λάθος. Ο πολιτισμός τους, που περιλαμβάνει και τη θρησκεία τους, φυσικά να ασκείται, η κουλτούρα τους όμως πρέπει να είναι υποχρεωτικά της ελληνικής κοινωνίας. Πρέπει η δυτική κοινωνία να αφήσει χώρο για να μεταφέρουν τα πολιτισμικά τους στοιχεία, αλλά η κουλτούρα πρέπει να είναι μία και να είναι αυτή της χώρας στην οποία εγκαθίστανται.

Για παράδειγμα το γαλλικό κράτος νομοθέτησε ότι δεν επιτρέπει στις γυναίκες που ζουν στην επικράτεια του, να φορούν μπούργκα. Από τη στιγμή που κάποιοι μουσουλμάνοι έφυγαν από τις χώρες τους και βρήκαν ως καλύτερο καταφύγιο τη Γαλλία είναι υποχρεωτικό να σεβαστούν το νόμο της χώρας. Για να γίνει πιο ελληνικό και κατανοητό σε κάποιους που διαβάζουν το κείμενο, η Γαλλία έχει αποφασίσει ότι αυτό που έκαναν οι τούρκοι στους αρμένιους και τους πόντιους είναι γενοκτονία και ότι η άρνηση αυτής της απόφασης περιέχει μιας μορφής παρανομία. Όποιος Τούρκος ζει στη Γαλλία πρέπει, τουλάχιστον δημόσια, να δέχεται κι αυτό.

ΣΣ 1 : Γυρνώντας στους ‘πολιτικά ορθούς’ και ‘υπερευαίσθητους’ πολίτες να πούμε ότι η επιμονή για το σεβασμό του «Άλλου ανθρώπου» έφτασε στις δυτικές χώρες σε τέτοια γελοία παράνοια ώστε να υπάρχει πλέον από αρκετούς η απόρριψη του δυτικού πολιτισμού και η καταγγελία του ως πηγή δυστυχίας της ανθρωπότητας! Ζήτω η τρέλα… και η ιστορική αμάθεια δηλαδή.

Διάβασε περισσότερα στο: Multi Culti | Κοινωνία... άτιμη | gazzetta.gr 
Follow us: @gazzetta_gr on Twitter | gazzetta.gr on Facebook