Συνέντευξη του Δ. Ε. Ευαγγελίδη
στον δημοσιογράφο
Παύλο-Νεκτάριο Παπαδόπουλο
Τον γνωρίζω πάρα πολλά χρόνια και έχω διαβάσει τις μελέτες, αλλά και τις σκέψεις του μέσα από τα βιβλία του. Τι μελέτες δηλαδή, μέχρι και στο σημείο της έρευνας έχει φτάσει, αφού μας ταξίδεψε στα άδυτα της ελληνικής γλώσσας, αλλά και των φυλών τόσο της Ελλάδος, όσο και του κόσμου όλου. Δεν μασάει τα λόγια του, που θα μπορούσε να το κάνει λογοτεχνικά ως συγγραφέας και τα λέει ορθά κοφτά. Ας ακούσουμε αλήθειες για το πώς βλέπει τα πράγματα στη χώρα ο συγγραφέας Δημήτρης Ευαγγελίδης, που τον ευχαριστώ για την πολύτιμη κουβέντα που κάναμε.
κ. Ευαγγελίδη, πώς
βλέπετε την κατάσταση που επικρατεί σήμερα για τη χώρα και τους Έλληνες; Θα
ήθελα πολύ την άποψη από ένα συγγραφικό μάτι.
Με μια λέξη: Απελπιστική!
Με περισσότερες λέξεις και σε μια προσπάθεια αναζήτησης της αρχικής αιτίας για
το πώς έφτασε η χώρα εδώ θα σας παραπέμψω στο πρόσφατο άρθρο μου που αναρτήθηκε
εδώ:
και αποτέλεσε αντικείμενο έντονων
συζητήσεων και σχολιασμών.
Η κατάσταση που επικρατεί
σήμερα δεν προέκυψε ξαφνικά. Είναι το
αποτέλεσμα μιας πορείας δεκαετιών με προδιαγεγραμμένο και αναμενόμενο τέλος.
Όπως τονίζω στο
προαναφερθέν άρθρο μου: «Ένα από τα πλέον
διαδεδομένα συνθήματα και καθημερινές εκφράσεις που ακούγονται και διαβάζονται
σχεδόν παντού είναι και τα περί «διεθνών τοκογλύφων». Ακούγονται ωραία,
προσφέρουν μια εύκολη και φθηνή δικαιολογία για την κατάντια της χώρας
και κυρίως μας απαλλάσσουν ατομικά
και συλλογικά από την ευθύνη των επιλογών μας, στις οποίες οδηγηθήκαμε διότι αυτοί που κυβέρνησαν τις προηγούμενες
δεκαετίες επέφεραν ανήκεστη βλάβη στο διανοητικό και μορφωτικό επίπεδο των
νεοελλήνων, μετατρέποντάς τους σε έναν ισοπεδωμένο κοινωνικό χυλό, έναν
εκδικητικό όχλο, που άγεται και φέρεται από κάθε λογής δημαγωγούς και
ανεγκέφαλους λαοπλάνους…». «Εχθρός της χώρας δεν είναι μόνον οι
δανειστές. Ο χειρότερος εχθρός της είναι
ο χυδαίος λαϊκισμός, που της τρώει τα σωθικά και αποβλακώνει τους πολίτες της…»
Υπενθυμίζω ότι η
αρχαιοελληνική παράδοση μας διδάσκει ότι όταν κάποιος (ή κάποιοι),
υπερεκτιμώντας τις ικανότητες και τη δύναμή του, σωματική, αλλά κυρίως
πολιτική, στρατιωτική και οικονομική, συμπεριφερόταν με βίαιο, αλαζονικό
και προσβλητικό τρόπο απέναντι στους άλλους, στους Νόμους της
Πολιτείας και κυρίως απέναντι στον άγραφο θεϊκό νόμο -που επέβαλλε
όρια στην ανθρώπινη δράση-, διέπραττε «ὕβριν», δηλ. παρουσίαζε συμπεριφορά με την
οποία επιχειρούσε να υπερβεί τη θνητή φύση του και να εξομοιωθεί με τους θεούς,
με συνέπεια την προσβολή και τον εξοργισμό τους και την επέμβαση κυρίως
του Δία, που έστελνε στον υβριστή την «ἄτην», δηλαδή το θόλωμα, την τύφλωση του νου.
Αυτή με την σειρά της οδηγούσε τον υβριστή σε νέες ύβρεις, ώσπου να διαπράξει
μια πολύ μεγάλη «α-νοησία», να υποπέσει σε ένα πολύ σοβαρό σφάλμα, το οποίο
προκαλούσε την «νέμεσιν», την
οργή και εκδίκηση δηλαδή των θεών, που επέφερε τελικά την «τίσιν», δηλ. την τιμωρία και την
συντριβή/καταστροφή του.
Το δυστύχημα είναι ότι την
συντριβή των υβριστών θα την πληρώσουμε (μεταφορικά και κυριολεκτικά) όλοι
εμείς…
Κάντε αριστερό "κλικ" επάνω στην εικόνα
για μεγέθυνση
Γιατί σ’ αυτήν την
χώρα δεν διδασκόμαστε ποτέ από την ιστορία γενικώς και από την ιστορία μας
ειδικότερα; Τόση υποβάθμιση πια;
Γενικώς
δεν διδασκόμαστε! Δεν ήταν τυχαίο ότι ο
αντιδραστικός και ιδεοληπτικά οπισθοδρομικός Υπουργός Παιδείας Μπαλτάς, όπως
δήλωσε, προτιμά την κιμωλία και τον μαυροπίνακα -κι ας λερώνει- παρά τους
«προτζέκτορες, επιδιασκόπια και λοιπά υποκατάστατα (που) αποστειρώνουν τη
διδακτική σχέση. Την εξαϋλώνουν τείνοντας τελικά να την καταργήσουν». (Αυγή,
6.4.2014)
Ο ίδιος ήταν που δήλωνε
ότι οι άριστοι και μελετηροί μαθητές και μαθήτριες αποτελούν "κοινωνικό
στίγμα", ενώ προφανώς οι τεμπέληδες και βλάκες αποτελούν παράδειγμα προς
μίμηση! Αλλά δεν ήταν ούτε ο πρώτος ούτε θα είναι, όπως είμαι βέβαιος, ο
τελευταίος. Εκείνο που «πέτυχαν» οι κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών ήταν η
συνεχής υποβάθμιση του μορφωτικού επιπέδου των νεοελλήνων, με τις δήθεν
«εχπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις», την παντοδυναμία των «συνδικαλιστάδων» και την
διάλυση του εκπαιδευτικού συστήματος.
Γιατί συνέβη αυτό; Η
προσωπική μου ερμηνεία είναι ότι όσο πιο
αμόρφωτος είναι ένας λαός τόσο ευκολότερα εκμαυλίζεται και χειραγωγείται.
Η
υποβάθμιση της ελληνικής Ιστορίας και η προβληματική «διδασκαλία» της υπήρξε
απλώς ένα ακόμη σύμπτωμα μιας γενικευμένης παρακμής.
Τι
βλέπετε για το μέλλον; Μπορεί κάποιος να το δει «αισιόδοξα» ή αναμένονται
ζοφερότερες καταστάσεις;
Θα απαντήσω δανειζόμενος
κάποια αποσπάσματα από το συγκλονιστικό άρθρο του Θοδωρή Ζαρέτου με τίτλο
«Αποχαιρετιστήριο» που αναρτήθηκε εδώ:
«...Δεν μπορούμε να πείσουμε
αυτόν το λαό με τα επιχειρήματά μας γιατί ο Ελληνικός λαός δεν ακούει
επιχειρήματα. Ο Ελληνικός λαός δεν είναι ένα σώμα αλληλέγγυων δημοκρατικών
διακριτών πολιτών. Είναι ένας οχλοπολτός που έμαθε ν’ ακούει μόνο το νανούρισμα
των δανεικών, της κατανάλωσης και της ευκολίας, το νανούρισμα που άρχισε όταν
«ο Κολλάς κι ο Άμαλος ήρθαν στην κυβέρνηση και ο λαός ήρθε στην εξουσία», το
νανούρισμα των ΜΟΠ και αργότερα της ΚΑΠ και των ΕΣΠΑ.
Το νανούρισμα του φτηνού
επιτόκιου του ευρώ. Πάρτε χρήμα, τζάμπα είναι, ελάτε να τα φάμε όλοι μαζί,
αγοράζοντας όλο και πιο ακριβά, πουλώντας ότι αγοράζουμε ακόμα πιο ακριβά. «Δεν
έχει τέλος αυτό το πανηγύρι, Χειροκροτήστε άλλη μια, Ευχαριστώ»
Έχει υπολογιστεί ότι από
την ημερομηνία της πλήρους ένταξής μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση μέχρι σήμερα η χώρα
μας έχει πάρει ΔΩΡΕΑΝ ΒΟΗΘΕΙΑ γύρω στα 120 δις ευρώ και αν
συνυπολογιστούν και τα 35 δις περίπου του νέου πακέτου Γιούνκερ ξεπερνούν τα
150 δις ευρώ. Ένα ολόκληρο ΑΕΠ.
Κανένας άλλος λαός δεν
έχει χρηματοδοτηθεί τόσο γενναιόδωρα σε όλον τον κόσμο.
Κανένας άλλος λαός δεν
άφησε τόσες πολλές ευκαιρίες να χαθούν.
Κανένας άλλος λαός δεν
βοηθήθηκε με τόσα δανεικά από άλλους λαούς ώστε να έχει την ευκαιρία να διορθώσει
τα τραγικά λάθη του.
Αλλά και κανένα άλλο
πολιτικό σύστημα στο δυτικό κόσμο δεν έχει δείξει τέτοια αδιαφορία, τέτοια
αδυναμία, τέτοιον τυχοδιωκτισμό, τέτοια δειλία να πει την αλήθεια, να κρίνει με
αληθινό πατριωτισμό τον εαυτό του ώστε να βρει τη δύναμη να αναλάβει με θάρρος
τις ευθύνες του να σώσει τη χώρα μας, έστω ένα βήμα πριν από την ανυπολόγιστη
καταστροφή…».
Τι μήνυμα θα δίνατε ως άνθρωπος του πνεύματος στους νέους
ανθρώπους;
Ο προαναφερθείς Θ. Ζαρέτος
κατέληγε ως εξής:
«…Δεν μπορεί να ειπωθεί τίποτα
πια.
Να είστε όλοι σας καλά, να
κοιτάξετε να μείνετε κοντά στους ανθρώπους που αγαπάτε και σας αγαπούν για να
παίρνετε κουράγιο για το αύριο.
Έχει πολλή ξηρασία αυτό το
αύριο Άρη Αλεξάνδρου.
Αλλά δεν υπάρχει νερό πια
στις πηγές μας.
Ο τόπος μας είναι κλειστός
πια Γιώργο Σεφέρη.
Γεια σας…»
Το
προσυπογράφω και επειδή η πλειονότητα των νέων ανθρώπων δυστυχώς γαλουχήθηκε με
την ανάλογη «υπευθυνότητα» του ξύλινου λόγου που χαρακτήριζε όλους μας τα
χρόνια που πέρασαν, με αποτέλεσμα να θαυμάζουν τα λάθος πρότυπα που τους δώσαμε
και να γράφουν σε γκρήκλις, το μήνυμά μου είναι από απαισιόδοξο έως
καταθλιπτικό:
No
hope, no future…
Ποια είναι τα σχέδια σας για το μέλλον σε συγγραφικό επίπεδο;
Έχετε ήδη μεγάλο έργο. Έχετε σκοπό να
συνεχίσετε;
Δυστυχώς
η περιπέτεια της υγείας μου, ανέτρεψε κάθε προγραμματισμό που είχαμε κάνει με
τον Σάββα Καλεντερίδη, τον Εκδότη μου. Μετά
από την απροσδόκητη επιτυχία που σημείωσε η εθνολογική μελέτη μου «Η καταγωγή
των Αλβανών και οι αρβανιτόφωνοι Έλληνες - Συμβολή στο ζήτημα της εθνογένεσης
του Αλβανικού λαού» (ετοιμάζουμε πλέον την 2η έκδοση) είχαμε
προγραμματίσει να ολοκληρώσουμε τις βιβλιοπαρουσιάσεις σε ορισμένες πόλεις και
παράλληλα να πραγματοποιήσουμε παρουσιάσεις του πρόσφατου βιβλίου μου
«Μακεδονικά ΙΙ». Έχω ήδη αρχίσει την συγγραφή ενός εκτεταμένου έργου με
Ιδεολογικό-Πολιτικό περιεχόμενο (υλικό υπάρχει συγκεντρωμένο από καιρό) και
ελπίζω μετά την δεύτερη εγχείρηση που θα κάνω αρχές Σεπτεμβρίου να είμαι και
πάλι «μάχιμος» και να το ολοκληρώσω μέχρι την ερχόμενη Άνοιξη. Εάν έχει
μεσολαβήσει κάποιο θαύμα και οι νεοέλληνες ξαφνικά ανακάμψουν, αποφεύγοντας την
επερχόμενη ολική καταστροφή, ίσως κυκλοφορήσει αρχές του ερχόμενου θέρους. Αν
όχι, θα παραμείνει ανέκδοτο.
Εύχομαι
ολόψυχα να πέσω έξω στις προβλέψεις μου και η απαισιοδοξία μου να είναι απλώς
αντανάκλαση της άσχημης ψυχικής μου διάθεσης. Σε λίγους μήνες θα γνωρίζουμε τα
πάντα, μια και τα χρονικά περιθώρια έχουν πια οριστικά εξαντληθεί…
ΔΕΕ 27-7-2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου