Τα επίθετα αποκαλύπτουν…

Τα επίθετα αποκαλύπτουν…
Τι σημαίνει τσίπρα, λαφαζανιά, μπαλαφάρα κλπ;

Δημήτρης Ε. Ευαγγελίδης

Στην αρχαιότητα κάθε μέλος μιας κοινότητας αναγνωριζόταν από τους υπόλοιπους από το όνομά του (το προσωπωνύμιο) που συνήθως συνοδευόταν και από το όνομα του πατέρα. Λίγο αργότερα, με την αύξηση του αριθμού των ατόμων στις κοινωνίες που εξελίχθηκαν σε «άστεα» και του πολλαπλασιασμού των μετακινήσεων μεταξύ τους ατόμων, εμπορευμάτων, πολιτιστικών αγαθών κλπ κρίθηκε απαραίτητη και η προσθήκη του τόπου καταγωγής ή του «Δήμου» ή της «Φυλής» που ανήκε. Έτσι ο σπουδαίος ιστορικός της αρχαιότητας ήταν γνωστός ως Θουκυδίδης Ολόρου Αλιμούντιος, ενώ ο μεγάλος πολιτικός της Αθήνας του «Χρυσού Αιώνα» ως Περικλής Ξανθίππου Χολαργεύς. Σε διάσημα πρόσωπα συνήθως πρόσθεταν μετά το όνομα και το γένος τους π.χ. ο Αγαμέμνων και ο αδελφός του Μενέλαος ονομάζονταν Ατρείδες από το όνομα του πατέρα τους Ατρέα, ο οποίος υπήρξε και ο γενάρχης του καταραμένου κατά την μυθολογία γένους των Ατρειδών.

Στους βυζαντινούς χρόνους άρχισε η χρήση επωνύμων (επί+όνομα), κοινώς επίθετα (αρχικά γενικότερος όρος από το επώνυμο),  δηλ. ένας προσδιορισμός που προστίθεται στο όνομα ενός προσώπου για να το εξατομικεύσει. Στους μεσοβυζαντινούς και ύστερους βυζαντινούς χρόνους χρησιμοποιήθηκαν για τα επιφανή πρόσωπα, αυτοκράτορες, στρατηγούς, ναυάρχους, αυλικούς κλπ όπως Νικηφόρος Φωκάς, Ιωάννης Τσιμισκής, Ρωμανός Λεκαπηνός, Ιωάννης Κουρκούας, Νικηφόρος Ουρανός, Μιχαήλ Λαχανοδράκων, Ιωάννης Βατάτζης, Θεόδωρος Λάσκαρης, Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, ενώ παράλληλα διαδόθηκε και στις λαϊκές τάξεις.

Η παραγωγή των επωνύμων προερχόταν από επίθετα που είχαν αποκτηθεί λόγω τόπου καταγωγής, επαγγελματικής ενασχόλησης, ιδιότητας (π.χ. Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος) ή από παρωνύμια (παρατσούκλια), όπως Καλαμαράς, Καλόγνωμος, Καλαφάτης, Μουρμούρης, Σγουρός κλπ.

Στους νεώτερους χρόνους λίγο-πολύ επικράτησε η ίδια μέθοδος σχηματισμού επιθέτων με την προσθήκη και αρκετών ξένων που εξελληνίσθηκαν (Πρίντεζης, Φραντζέσκος, Μπατίστας, Δονάτος, Τζανέτος κλπ) με τα υποκοριστικά τους όπως αυτά διαμορφώθηκαν κατά τόπους π.χ. –άτος στην Κεφαλονιά, -άκης στην Κρήτη, -έλλης στην Λέσβο, -όπουλος στην Πελοπόννησο κλπ.

Εκείνο που θέλουμε να επισημάνουμε μετά από την παραπάνω αναγκαία εισαγωγή είναι το ενδιαφέρον που παρουσιάζουν τα επίθετα που έχουν προέλθει από παρατσούκλια, ελληνικά ή ξένα, και τα οποία αποκαλύπτουν πολλά για τον χαρακτήρα ή την ποιότητα του ατόμου που το έχει, χωρίς βεβαίως να είναι απόλυτος κανόνας.

Έτσι, ασφαλώς δεν είναι συμπτωματικό ότι ο διαβόητος κακοποιός και δραπέτης είχε το επίθετο Παλιοκώστας. 

Ας εξετάσουμε λοιπόν τα επίθετα κάποιων «αστέρων» της πολιτικής:

Τσίπρας Αλέξης

Η ετυμολογική προέλευση της λέξης “τσίπρα” έχει, κατά την ισχυρότερη εκδοχή, Τούρκικη προέλευση. Παράγεται από το ουσιαστικό της τουρκικής γλώσσας “çiplak” (πρφ: τσιπλάκ), που σημαίνει “γυμνός”, “ αυτός που δεν έχει ρούχα”, ο “φτωχός”. Στη Νέα Ελληνική χρησιμοποιείται το επίθετο τσιπλάκης -ισσα, -ικο και δηλώνει 1. αυτόν που είναι απόλυτα φτωχός, 2. (μτφ) αυτός που ζει υπό συνθήκες απόλυτης ανέχειας, ΣΥΝ. Φτωχός, κακομοίρης, ξεβράκωτος (από το Λεξικό Μπαμπινιώτη). Με την παραπάνω ερμηνεία ταυτίζεται και το ετυμολογικό λεξικό του Ανδριώτη, στο οποίο καταγράφεται, επιπρόσθετα, και το λήμμα “τσιρτσιπλάκης” (: ολόγυμνος) < çιr(il)-çiplak.

(Σύμφωνα με τον Θεόδωρο Πάγκαλο, όπως  έγραψε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Twitter, «τσίπρα» στα ηπειρώτικα λέγονται τα κατακάθια, οι φλούδες, τα κουκούτσια και οι κοτσάνες).

Λαφαζάνης Παναγιώτης

Το επίθετο του Λαφαζάνη είναι ακόμη πιο χαρακτηριστικό: λαφαζάνης < τουρκική lafazan < περσική. Ουσιαστικό λαφαζάνης αρσενικό (ιδιωματικό) πολυλογάς, φαφλατάς, που (συνήθως) λέει ψέμματα και για την ακρίβεια κάποιος που παρουσιάζει εξωπραγματικά γεγονότα ως αληθινά. 

Συγγενικές λέξεις: λαφαζανιά=ψέμμα, κοροϊδία, απάτη.

Μπαλάφας Γιάννης

Στις εθνικές εκλογές στις 25 Γενάρη 2015 εξελέγη βουλευτής στην Β΄ Περιφέρεια Αθήνας και στην συνέχεια εκλέχθηκε, από την Ολομέλεια της Βουλής, Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής.

μπαλαφάρα: Προέρχεται από τον κόσμο του λαϊκού θεάτρου κι ετυμολογείται από τον Μπαλαφάρα, έναν μπουλουξή. Επίσης συναντάται και σαν «μπαλάφα», «μπαλαφαρία». Στο θέατρο και τον κινηματογράφο είναι μια κωμωδία καταστάσεων όπου κυριαρχούν η υπερβολή, το χοντροκομμένο χιούμορ (συχνές αναφορές σ’ αχαμνά, βυζιά, κώλους και όλες τις λειτουργίες τους με έμφαση στα ηχητικά εφέ), η φωνακλάδικη αθυροστομία, οι έντονες κινήσεις (οι ηθοποιοί είναι υπερδραστήριοι επί της σκηνής), η ακατάσχετη πολυλογία που εκφέρεται ταχύτατα και γενικά κάθε είδους χοντράδα (μέχρι τη χυδαιότητα) με σκοπό την εύκολη πρόκληση γέλιου (ενίοτε, σαν είδος κωμωδίας, δεν είναι τόσο αθώο όσο δείχνει και είναι μόνο επιφανειακά ελαφρύ· απαιτεί δε από τη μεριά του ηθοποιού που συνήθως αυτοσχεδιάζει, μεγάλο ταλέντο και σωματική αντοχή).

Μπαλαφάρα επομένως = μπαρούφα, μπούρδα, σαχλαμάρα, αρλούμπα και «Μπαλάφας», ο εκφέρων μπαλαφάρες αυτός που τον χαρακτηρίζει η κιτσάτη χοντροκοπιά, η μπαρούφα, η μπούρδα, η σαχλαμάρα, η αρλούμπα, η μούφα.

Βαλαβάνη Νάντια

 Υπουργός της κυβέρνησης Συριζανέλ, πρωταγωνίστρια του ποινικά κολάσιμου σκανδάλου με την ανάληψη της 85χρονης μητέρας της, ποσού 200.000 ευρώ, λίγες ώρες πριν επιβληθούν με την υπογραφή του Υπουργού των Οικονομικών τα Capital Controls. Balaban είναι διαδεδομένο επίθετο και στο εξωτερικό και προέρχεται από μια τούρκικη λέξη που σημαίνει εύσωμος, χοντρός και μεταφορικά αυτός/αυτή που κάνει χοντράδες, χοντροκοπιές.

Στρατούλης Δημήτρης 

Ένας από τους 3 καλοβολεμένους συνδικαλησταράδες της περιβόητης ΟΤΟΕ.

(Οι άλλοι δύο είναι ο απίθανος βολευτής Καστοριάς Βαγγέλης Διαμαντόπουλος με τις φαιδρές αναφορές του σε …γουναράδικα και ο βολευτής Ηλείας Μάκης Μπαλαούρας, του ...Μπρεστ-Λιτόφσκ!).

Μια από τις πιο κωμικές, αλλά και υστερικές φιγούρες του Θιάσου Σύριζα. Υπουργός (!) Κοινωνικών Ασφαλίσεων.

Το επίθετό του σημαίνει «ο μικρός Στράτος». Τα υποκοριστικά με την κατάληξη –ούλης έχουν συνήθως υποτιμητική σημασία π.χ. αγαθούλης, ασχημούλης, εαυτούλης, καημενούλης, κακομοιρούλης, κοντούλης, χαζούλης, χοντρούλης κλπ και αναφέρονται με μια χροιά οίκτου, συμπάθειας για κάποιον προβληματικό, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον εν λόγω.

Μπαλαούρας Μάκης (Γεράσιμος)

Χαρακτηριστικό δείγμα βολεμένου συριζαίου νεοαριστερού της «γενιάς του πολυτεχνείου», που εξαργύρωσαν τις «αγωνιστικές» τους δάφνες και κατέστρεψαν την χώρα. Οικονομολόγος και συνδικαλιστής της ΟΤΟΕ. Εκλέχθηκε για πρώτη φορά στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015 στο Νομό Ηλείας. Ιδρυτικό μέλος του Ελληνικού Κοινωνικού Φόρουμ και του «Δικτύου Υποστήριξης Μεταναστών». 

Όπως σχολιάστηκε στις εφημερίδες:

«…Έναν απίστευτο παραλληλισμό έκανε ο βουλευτής Ηλείας του ΣΥΡΙΖΑ, Μάκης Μπαλαούρας, στην εκπομπή «Κοινωνία Ώρα MEGA». Σχετικά με τη συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και δανειστών, ο βουλευτής τη χαρακτήρισε ως «το Μπρεστ-Λιτόφσκ του Τσίπρα», παραπέμποντας στη Ρωσία της Επαμνάστασης των Μπολσεβίκων. Η συνθήκη του Μπρεστ-Λιτόφσκ αποτελεί το σφράγισμα της πρότασης ανακωχής, που έκανε η Ρωσία στη Γερμανία, μετά το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Βλαντιμίρ Λένιν συνθηκολόγησε με τη Γερμανία, το Νοέμβριο του 1917 παραχωρώντας το μισό ευρωπαϊκό έδαφος της Ρωσίας, συμπεριλαμβανομένης της Ουκρανίας, των χωρών της Βαλτικής και ένα τέταρτο του πληθυσμού της χώρας. Επίσης, παραχωρήθηκε στους Γερμανούς, ο έλεγχος των περισσότερων από τα ρωσικά ανθρακωρυχεία και οι μισές από τις υπόλοιπες βιομηχανίες…».

http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=723105

Σύμφωνα με τα λεξικά: μπαλαούρο < ιταλική ballauro

1.      (ναυτικός όρος): αποθήκη υλικών καταστρώματος και εξαρτισμού πλοίου που βρίσκεται στο πρόστεγο ή την πλώρη.

2.     σε πολεμικό πλοίο, από εποχής ιστιοφόρων, χώρος απομόνωσης ή κράτησης.

3.     (συνεκδ.) η ποινή του περιορισμού στο αμπάρι του πλοίου

Στην αργκό μπαλαούρας ονομάζεται ένα άτομο με παραβατική συμπεριφορά που συχνά καταλήγει σε κρατητήρια ή στην φυλακή, κάποιος που δημιουργεί προβλήματα και φασαρίες, συνήθως λόγω ψυχιατρικών ή ψυχολογικών αιτίων.

Δρίτσας Θεόδωρος

Έμπορος Φαρμάκων. Ομόρρυθμος εταίρος από το 1972, στο οικογενειακό φαρμακείο στον Πειραιά, σύζυγος της διαβόητης Τασίας Χριστοδουλοπούλου, υπουργού …μετανάστευσης και ο ίδιος επίσης …υπουργός.

(Σκέφτομαι αυτές τις μέρες: Ήταν συμπτωματικό το ότι το ζεύγος Δρίτσα-κεραΤασία ανέλαβαν δυο θέσεις κλειδιά στην διαχείριση του μεταναστευτικού; Έτυχε ο πρώτος Νόμος που πέρασε να είναι για την Ιθαγένεια; Όσο και να αντιπαθώ ψεκασμένους και θεωρίες συνωμοσίας μου φαίνεται ότι εδώ κάτι συμβαίνει. Εάν μάλιστα λάβουμε υπόψη τα τρομακτικά ποσά του τζίρου του κυκλώματος Ναρκωτικά-Μαύρη εργασία-Παραεμπόριο-Πορνεία τότε βγαίνουν κάποια συμπεράσματα...)

 ντρίτσα η (ουσιαστικό) [ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ: ιταλ. λ. drizza = τοματίκι] η δρίτσα, σχοινί ιστίου. Πιθανότατα κάποιος πρόγονός του κατασκεύαζε ή πουλούσε σχοινιά και ειδικά το συγκεκριμένο είδος φτηνού σχοινιού και του «κόλλησαν» το παρατσούκλι «ο ντρίτσας» που εξευγενίστηκε σε «Δρίτσας». 

Μια άλλη εκδοχή είναι να προέρχεται από την έκφραση στην αργκό: «Κάνω ντρίτσα – κάτσα» = δεν ακολουθώ τις οδηγίες, δεν κάθομαι ήσυχα, δεν συμφωνώ ή δεν έχω τη διάθεση να συμφωνήσω σε κάτι, ο μόνιμος αντιρρησίας, αυτός που παλιά ονομάζαμε «πνεύμα αντιλογίας», για να αυτοπροβληθεί και να ξεφύγει από την προσωπική ασημαντότητα.

ΔΕΕ

Γράμμος-Βίτσι, Αύγουστος 1949

Καταδρομείς κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων στον Γράμμο. 

Συνέβαλαν τα μέγιστα στην τελική νίκη του Εθνικού Στρατού...

Γράμμος-Βίτσι, Αύγουστος 1949 

Ο εμφύλιος σπαραγμός τελειώνει 

με ήττα του Δημοκρατικού Στρατού... 

Τον Αύγουστο του 1949 ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας (ΔΣΕ) είχε περιέλθει σε δεινή θέση. Σε στρατιωτικό επίπεδο, μετά από απανωτές αποτυχίες είχε περιοριστεί στο λεγόμενο «Κράτος του Γράμμου» και έπασχε πολύ σοβαρά στον τομέα του ανεφοδιασμού και των εφεδρειών. Σε πολιτικό επίπεδο η επιλογή του ΚΚΕ, κατόπιν πίεσης της Μόσχας, να λάβει θέση υπέρ της Κομμουνιστικής Διεθνούς στη διαμάχη της πρώτης με τον Γιουγκοσλάβο ηγέτη Τίτο αποδείχθηκε καταστροφική. 

Άνδρες του ΔΣΕ. Παρά την αδιαμφισβήτητη μαχητικότητά τους, το καλοκαίρι του 1949 οι συνθήκες είχαν διαμορφωθεί εις βάρος τους.

Στις 11 Ιουλίου 1949 το Βελιγράδι αποφάσισε το κλείσιμο των συνόρων του με τη χώρα μας. Αυτό πρακτικά απέκοπτε τον ΔΣΕ από τις βάσεις ανεφοδιασμού και του στερούσε τα στρατόπεδα εκπαίδευσης που είχε ιδρύσει στο γιουγκοσλαβικό έδαφος. Επιπλέον η επιμονή της πολιτικής ηγεσίας να μετατρέψει τις ανταρτικές ομάδες σε τακτικό λαϊκό στρατό στέφθηκε από πλήρη αποτυχία. Οι μεγάλες μονάδες που προέκυψαν δεν είχαν το πλεονέκτημα της ευελιξίας, της ευκαμψίας και της ταχείας κίνησης (χαρακτηριστικά των αντάρτικων σχηματισμών). Άλλωστε η απόφαση για διατήρηση βάσεων (Βίτσι-Γράμμος) καθήλωσε τις μονάδες αυτές σε μια στατική άμυνα. Ως αποτέλεσμα ο ΔΣΕ αναλώθηκε σε μάχες εκ παρατάξεως με δυσαναπλήρωτες φθορές προσωπικού και υλικού. 

Από την άλλη πλευρά η κατάσταση ήταν ευοίωνη. Τον Ιανουάριο του 1949 ο Θεμιστοκλής Σοφούλης ανέλαβε την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, αποτελούμενης από όλες τις μη αριστερές πολιτικές δυνάμεις της χώρας. Πρώτη ενέργεια της κυβέρνησης ήταν η επιλογή του στρατηγού Αλέξανδρου Παπάγου για τη θέση του αρχιστρατήγου του Εθνικού Στρατού (ΕΣ), με ευρύτατες δικαιοδοσίες. Ο Παπάγος είχε το δικαίωμα να αποφασίζει για τη διεύθυνση και τον σχεδιασμό των επιχειρήσεων, για τη σύνθεση και τη συγκρότηση των μονάδων, για τις τοποθετήσεις και τις προαγωγές των αξιωματικών, ενώ θα μπορούσε να ανακαλεί στην ενέργεια όποιον απόστρατο αξιωματικό επιθυμούσε. Παράλληλα αποφασίστηκε η διάλυση του Συμβουλίου Εθνικής Αμύνης στο οποίο συμμετείχαν, με δικαίωμα ψήφου, αρχικά οι Βρετανοί και στη συνέχεια οι Αμερικανοί. Έτσι φθάσαμε στον απόλυτο συγκεντρωτισμό του ενός, ο οποίος σε στρατιωτικά θέματα δεν έδινε λογαριασμό ούτε στην κυβέρνηση, ούτε στους Αμερικανούς οι οποίοι περιορίστηκαν στον συμβουλευτικό τους ρόλο. Ο Παπάγος επέβαλλε αυστηρότατη πειθαρχία στο στράτευμα και ιδιαίτερα στους διοικητές των μεγάλων σχηματισμών. Ακόμη εμφύσησε ένα νέο επιθετικό πνεύμα και εφάρμοσε ευρέως την αρχή της συγκέντρωσης των δυνάμεων. Επιπλέον ο ΕΣ είχε αρχίσει να παραλαμβάνει άφθονο σύγχρονο πολεμικό υλικό, καθώς και κάθε είδους εφόδια από τις ΗΠΑ, και το ένοπλο προσωπικό είχε αρχίσει να εκπαιδεύεται εντατικά στη χρήση τους. Ακόμα η ευρεία στρατολογία που είχε εφαρμοστεί πέτυχε κατά την κρίσιμη χρονική στιγμή της τελικής προσπάθειας να αποφέρει περίπου 300.000 άνδρες υπό τα όπλα Μετά τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις του ΕΣ σε Πελοπόννησο, Στερεά Ελλάδα, Θεσσαλία και σε άλλες περιοχές της χώρας, ήταν φανερό πως τα πράγματα όδευαν προς την τελική σύγκρουση. Ο ΕΣ είχε καταφέρει να απαγκιστρώσει ισχυρές δυνάμεις από τον υπόλοιπο ελλαδικό χώρο και να τις στρέψει προς τον Γράμμο και το Βίτσι, όπου βρίσκονταν συγκεντρωμένος ο κύριος όγκος των ανταρτικών δυνάμεων. Στην τελική σύγκρουση ο ΕΣ μπορούσε να υπολογίζει σε οκτώ μεραρχίες, 14 ελαφρά συντάγματα πεζικού, 150 πεδινά και ορειβατικά πυροβόλα, 200 άρματα μάχης και ελαφρά τεθωρακισμένα οχήματα και περισσότερα από 100 μαχητικά και ελαφρά βομβαρδιστικά αεροσκάφη. Σύνολο δύναμης 150.000 άνδρες. Απέναντι σε αυτή τη μεγάλη δύναμη του αντιπάλου ο ΔΣΕ είχε να αντιπαρατάξει μόνο περίπου 9.000 μαχητές στο Βίτσι και περίπου 6.500 μαχητές στον Γράμμο.

Από το 1947 ο Γράμμος και το Βίτσι κατέχονταν από τους αντάρτες οι οποίοι τα είχαν οχυρώσει με ένα δαιδαλώδες δίκτυο πολυβολείων, συρματοπλεγμάτων, καταφύγιων, ναρκοπεδίων και κάθε είδους αμυντική κατασκευή, η οποία μεγιστοποιούσε στο έπακρο τις φυσικές δυσκολίες του χώρου. Η περιοχή ονομάζονταν «Ελεύθερη Ελλάδα». Η συνολική της έκταση έφθανε τα 1.500 τετραγωνικά χιλιόμετρα ενώ ο πληθυσμός της-πολίτες και αντάρτες-έφθανε τις 45.000-50.000 άτομα. Εκεί βρίσκονταν οι έδρες της «κυβέρνησης» των ανταρτών, του Γενικού Αρχηγείου του ΔΣΕ, καθώς και του ΚΚΕ. 

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΥΡΣΟΣ 

Το σχέδιο των επιχειρήσεων του ΕΣ είχε την κωδική ονομασία «Πυρσός». Προβλεπόταν να διεξαχθεί σε τρεις φάσεις. 

«Πυρσός Α΄» (2-8 Αυγούστου): Στη φάση αυτή προβλέπονταν παραπλανητικές επιθέσεις στον Γράμμο, με σκοπό να δημιουργηθεί η αίσθηση στον ΔΣΕ ότι εκεί θα εκδηλωνόταν η κύρια επίθεση του αντιπάλου και να καθηλωθούν οι δυνάμεις του. 

«Πυρσός Β΄»(10-16 Αυγούστου): Η φάση αυτή του σχεδίου προέβλεπε ότι η κύρια ενέργεια του ΕΣ, μετά την εφαρμογή του «Πυρσός Α΄», θα εξελισσόταν στην περιοχή του Βίτσι με σκοπό την κατάληψή της και την εξόντωση των ανταρτών.

«Πυρσός Γ΄» (24-30 Αυγούστου): Η φάση αυτή προέβλεπε αποφασιστική ενέργεια στην περιοχή του Γράμμου, με σκοπό την κατάληψή της και την εξολόθρευση των ανταρτικών δυνάμεων, καθώς και απόφραξη των αλβανικών συνόρων, για να μην υπάρχει καμία διέξοδος στις δυνάμεις του ΔΣΕ.

Από την άλλη πλευρά οι αντάρτες θα αντέτασσαν ενεργητική άμυνα η οποία θα συνίστατο στην άμεση εκτόξευση αντεπιθέσεων για ανακατάληψη χαμένων στρατηγικών σημείων. Δράση στα μετόπισθεν του εχθρού και αποκοπή των συγκοινωνιών του, ώστε ο τελευταίος να καθηλώσει αρκετές δυνάμεις και να μην τις διοχετεύσει στην κύρια επίθεση του. Σε περίπτωση που ένα στρατηγικό σημείο πιεζόταν πολύ οι αντάρτες θα εκτόξευαν αντεπιθέσεις σε διαφορετικά σημεία ώστε να ανακουφίσουν τους αμυνόμενους συμπολεμιστές τους. Σε μια ευνοϊκή στιγμή των επιχειρήσεων το Γενικό Αρχηγείο των ανταρτών μπορούσε να αποφασίσει μαζικό συγκεντρωτικό χτύπημα για ανατροπή του εχθρού. Το σχέδιο αντιμετώπισης της επίθεσης ήταν άρτιο πλην όμως ο ΔΣΕ στερείτο των απαραίτητων εφεδρειών για τη διενέργεια αντεπιθέσεων. 

Οι δύο πρώτες φάσεις της επιχείρησης «Πυρσός» πέτυχαν τους αντικειμενικούς σκοπούς τους παρά την ηρωική αντίσταση των ανταρτών. Το Βίτσι έπεσε και απέμενε η διεξαγωγή της τρίτης και τελευταίας φάσης, με την οποία πιστευόταν ότι θα δινόταν το τελειωτικό χτύπημα κατά του ΔΣΕ. Από πλευράς του τελευταίου, έτσι όπως είχε εξελιχθεί η κατάσταση, «νίκη» θα ήταν η απόκρουση των δυνάμεων του ΕΣ και η πρόκληση μεγάλων απωλειών σε αυτόν, ώστε στο τέλος να αναγκαστεί η ηγεσία του-ακριβώς λόγω των μεγάλων απωλειών-να διατάξει τη διακοπή των επιχειρήσεων. Μια τέτοια εξέλιξη θα επέτρεπε στον ΔΣΕ και κατ’ επέκταση στο ΚΚΕ να διατηρήσει τις θέσεις του στην περιοχή, ευελπιστώντας για κάτι καλύτερο στο μέλλον, που δεν θα ήταν άλλο από τη διεθνή αναγνώριση της ανεξαρτησίας της περιοχής από τη Σοβιετική Ένωση και τις υπόλοιπες κομμουνιστικές χώρες. Το πόσο ουτοπική ήταν η επίτευξη αυτών των στόχων είναι πασιφανές. 

Οι προοπτικές για τον καταπονημένο ΔΣΕ διαγράφονταν ζοφερές. Από τις 24 έως τις 30 Αυγούστου η επιχείρηση «Πυρσός Γ΄» «έβαλε φωτιά» στον Γράμμο. Μετά τις κατάλληλες προωθήσεις των μεραρχιών του ΕΣ στις 0.5.30 τις 25ης Αυγούστου εξαπολύθηκε η κύρια επίθεση υπό τα βλέμματα του βασιλιά Παύλου και του επικεφαλής της Αμερικανικής Αποστολής στην Ελλάδα στρατηγού Τζέημς Βαν Φλητ. Προς το μεσημέρι και ενώ οι επίσημοι γευμάτιζαν πρόχειρα στο παρατηρητήριο της Αμμούδας, έφθασε η πληροφορία ότι η Ι Μεραρχία είχε καταλάβει το στρατηγικής σημασίας ύψωμα Τσάρνο. Τότε ο Τσακαλώτος τσούγκρισε ένα ποτήρι κρασί με τον επιτελάρχη του υποστράτηγο Κετσέα φωνάζοντας: «Ζήτω το Έθνος!». Αμέσως μετά στράφηκε προς τον βασιλιά Παύλο και του είπε: «Μεγαλειότατε η μάχη εκρίθη. Ουσιαστικώς ο Γράμμος έπεσε». 

Στην πραγματικότητα η κατάσταση εξελίχθηκε διαφορετικά, αφού οι δυνάμεις του ΕΣ αντιμετώπισαν πολύ σοβαρές δυσκολίες από τη μορφολογία του εδάφους, την πληθώρα των ναρκοπεδίων, την καλά οργανωμένη αμυντική οχύρωση και την αποφασιστική άμυνα που αντέταξε ο ΔΣΕ. Όμως η επιμονή των ανδρών του ΕΣ και η αριθμητική τους υπεροχή δεν έδινε καμία πιθανότητα στους αντάρτες για αναχαίτιση. Τελικά οι επιτιθέμενοι ξεπέρασαν τις δυσκολίες και με τολμηρές ενέργειες πέτυχαν τους στόχους τους. Οι επιτελείς του ΕΣ πανηγυρίζουν τη νίκη στον Γράμμο. Η ηγεσία των ανταρτών αντιλήφθηκε τον μεγάλο κίνδυνο που αντιμετώπιζε, δηλαδή αυτόν της παγίδευσης του συνόλου των δυνάμεων της. Αμέσως συνεδρίασε το Πολιτικό Γραφείο της ΚΕ του ΚΚΕ και αποφάσισε την διαφυγή του ΔΣΕ στην Αλβανία, κάτι που τελικά πραγματοποιήθηκε (όχι για το σύνολο των δυνάμεων) κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή.

 

 Το βράδυ της 27ης Αυγούστου τμήματα της ΙΧ Μεραρχίας άναψαν τεράστιες φωτιές κατά μήκος των ελληνοαλβανικών συνόρων για να σημάνουν τη νίκη του ΕΣ και τη λήξη των πολεμικών συγκρούσεων. Αυτό όμως δε σήμαινε και το τέλος του εμφυλίου που συνεχίσθηκε σε κοινωνικό επίπεδο για πολλά χρόνια....

 http://www.mixanitouxronou.gr/grammos-vitsi-avgoustos-1949-o-emfilios-sparagmos-telioni-itta-tou-dimokratikou-stratou/

Η υπηρεσιακή Υπ. Παιδείας και τα ρουσφέτια της...

Η νεοαριστερή «θείτσα» Κιάου 

και το ρουσφέτι της σε συνδικαλιστή

Μου είναι αδύνατον να αντιληφθώ για ποιόν λόγο επιλέχθηκε και πάλι αυτή η νεοαριστερή "θείτσα", η οποία είχε δώσει δείγματα γραφής στην ...ρουσφετολογία, όταν στις 17 Μαΐου 2012 κατά τον διορισμό της Υπηρεσιακής Κυβέρνησης Παναγιώτη Πικραμμένου από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια, ανέλαβε το Υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων μέχρι τη διενέργεια εκλογών στις 17 Ιουνίου 2012.

Είχε ξεσπάσει τότε σάλος που καταγράφτηκε στο αιχμηρότατο άρθρο (ΤΟ ΒΗΜΑ, 20-10-2012) που ακολουθεί, όταν αργότερα ήρθε στο φως το σχετικό έγγραφο με το οποίο αποκαλύφθηκε το σκανδαλώδες ρουσφέτι που έκανε σε συνδικαλιστή. Η μόνη λογική εξήγηση που υπάρχει είναι ότι σε ένα διεφθαρμένο καθεστώς επιβραβεύονται οι διεφθαρμένοι πολιτικάντηδες κάθε προελεύσεως και φύλου. Έτσι απλά...

ΔΕΕ

  

Οι μισθοί των συνδικαλιστών

Παπαματθαίου Μάρνυ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  20/10/2012

Σε έγγραφο που υπέγραψε πριν από τις εκλογές η υπηρεσιακή υπουργός Παιδείας κυρία Φρόσω Κιάου διαβάζω τη φράση: «Εγκρίνουμε την ολική απαλλαγή από τα διδακτικά του καθήκοντα του εκπαιδευτικού "Α...."». Για ευνόητους λόγους δεν αναφέρω το όνομά του (Σημ. ΔΕΕ: Κάτι που ουδέποτε κατάλαβα είναι η απόκρυψη ονομάτων Δεν υπάρχει κανένας λόγος, πόσο μάλλον ευνόητος. Για εκβιασμούς και αλισβερίσια νταλαβεριτζίδικα γιατί δεν γράφονται τα ονόματα; Προστατεύουν ένα κάθαρμα από το να γίνει γνωστό ως τέτοιο; Έτσι επιβεβαιώνεται απλώς το γνωστό σύνθημα «Αλήτες-Ρουφιάνοι-Δημοσιογράφοι» για το οποίο μετά κάποιοι παραπονούνται), παρά μόνο το γεγονός ότι είναι συνδικαλιστής στον ιδιωτικό τομέα. 

Παρακάτω, το ίδιο έγγραφο παρουσιάζει μεγαλύτερο ενδιαφέρον: «Η αποζημίωσή του θα καταβάλλεται από τον τακτικό προϋπολογισμό του υπουργείου Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων (τότε), μέσω του  τμήματος Δ΄ της Διεύθυνσης Οικονομικών Υποθέσεων. Η ημερομηνία απαλλαγής από τα διδακτικά καθήκοντα ξεκινά από την 1-9-2012».

Όπως μπορούμε να καταλάβουμε από τα παραπάνω, ανεξαρτήτως της νομιμότητας του εγγράφου αυτού, το υπουργείο Παιδείας από τον τακτικό του προϋπολογισμό, που περικόπτεται διαρκώς, θα πληρώνει τον μισθό ενός συνδικαλιστή του ιδιωτικού τομέα που δεν είναι καν πρόεδρος της Ομοσπονδίας του. Δεν θα είναι ο μόνος φαντάζομαι.

Το ερώτημα είναι πώς, ενώ νομοθετούνται συνεχώς περικοπές σε μισθούς, συντάξεις, αποζημιώσεις, τριετίες, υγεία, παιδεία κ.λπ., διατηρείται ακόμη ο νόμος που ορίζει ότι ένα υπουργείο έχει το δικαίωμα σε περίοδο κρίσης να πληρώνει μισθούς ανθρώπων που δεν εργάζονται στην εκπαίδευση. Και δεν φτάνει αυτό. Το ίδιο έγγραφο γλαφυρά αναφέρει ότι «ο χρόνος απαλλαγής του εκπαιδευτικού από τα διδακτικά του καθήκοντα θεωρείται ως χρόνος πραγματικής υπηρεσίας».

Η τελευταία δε παράγραφος είναι η πιο... χαριτωμένη: «Για την αναπλήρωση του ανωτέρου εκπαιδευτικού προσλαμβάνεται αναπληρωτής του οποίου η θητεία διαρκεί όσο και η απαλλαγή του εν λόγω εκπαιδευτικού από τα διδακτικά του καθήκοντα, σύμφωνα με το άρθρο 35 του Ν.682/77 (Α΄244)».

Τα σχόλια περιττεύουν.

http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=480145

Ποια είναι η Φρόσω Κιάου;

Πρόκειται για μια συνταξιούχο μετά από μια δικηγορική και διδακτική καριέρα στο πανεπιστήμιο Αθηνών. Όπως αναφέρεται στο βιογραφικό της: 

Η Φρόσω Κιάου σπούδασε νομικά και μάλιστα στο παρελθόν είχε διατελέσει αντιπρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών. Ο σύζυγός της, Νίκος Κιάος ήταν δημοσιογράφος της ‘Ελευθεροτυπίας’ και είχε διατελέσει επί χρόνια πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ. Η (δις υπηρεσιακή) υπουργός Παιδείας είναι μέλος της προδικτατορικής νεολαίας της Αριστεράς και συνυπέγραψε την αντίσταση των αριστερών πολιτών για να βοηθήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ να εξασφαλίσει δυναμική παρουσία στη Βουλή μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου. Είναι επίσης ιδρυτικό μέλος της ΕΜΙΑΝ (Εταιρείας Μελέτης Ιστορίας της Αριστερής Νεολαίας).

(Σημ. ΔΕΕ: Αυτός λοιπόν ήταν λόγος επιλογής της. Η επιβράβευσή της για την βοήθειά της στον σύριζα!)

Βούλα Πατουλίδου: Επιχειρείται ισοπέδωση και αφελληνισμός

Βούλα Πατουλίδου για την αφαίρεση 

της ποντιακής ενότητας από την ύλη: 

Επιχειρείται ισοπέδωση και αφελληνισμός

Με ένα εκτενές σημείωμα, γραμμένο σε προσωπικό ύφος αλλά με σοβαρές πολιτικές αιχμές και πνεύμα εθνικό, τοποθετείται η αντιπεριφερειάρχης Βούλα Πατουλίδου στο θέμα της αφαίρεσης του κεφαλαίου που αφορά τον παρευξείνιο ελληνισμό από την εξεταστέα ύλη της Γ΄ Λυκείου. Γράφει η χρυσή Ολυμπιονίκης:

Αναρωτιέμαι για τη σκοπιμότητα της αφαίρεσης από την εξεταστέα ύλη της Γ΄ Λυκείου, του κεφαλαίου έκτασης συνολικά 9 σελίδων, με τον τίτλο «Ο παρευξείνιος ελληνισμός κατά τον 19ο και 20ό αιώνα», στο οποίο αναδεικνύεται και το ζήτημα της Γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού.

Και είναι ρητορικό το ερώτημα, αφού είναι πασιφανές ότι όταν γίνεσαι πολτός είσαι εύκολα διαχειρίσιμος, που σημαίνει ότι όταν δεν έχεις ταυτότητα, όταν δεν έχεις καλλιεργημένη μνήμη και γνώση, από πού έρχεσαι, ποιος είσαι και λογικά πού μπορείς να πας, τότε είσαι ευκολοδιοικούμενος.

Όσα γνωρίζουμε για την ιστορία μας, εμείς και η παγκόσμια κοινότητα, σήμερα ακυρώνονται; Γίνεται προσπάθεια να ξαναγραφεί μια ιστορία διαφορετική; Ποιος και γιατί το αποφασίζει; Και εύλογα αναρωτιέται ο οποιοσδήποτε εντός και εκτός των συνόρων, αν υπάρχει κάποιο σχέδιο.

Δεν μπορεί ένα κομμάτι του ελληνισμού που έχει φτάσει σε απίστευτα επίπεδα πολιτισμού, εκεί πάνω στον Πόντο, με μια ιστορία και παρουσία 3.000 χρόνων, η οποία αποτυπώνεται έστω μέσα σε 9 σελίδες (και ας είναι 9 οι σελίδες, γιατί ούτως η άλλως σε κάθε σπιθαμή γης ο ελληνικός τόπος έχει τη δική του ιστορία οπότε και οι 9 σελίδες είναι εξαιρετικά καλές), να ακυρώνεται με μια υπουργική απόφαση από έναν ανεγκέφαλο υπουργό, με ένα άψυχο ΦΕΚ!

Πόσο ακόμα αντέχουμε να υποχωρούμε, θέλοντας να διαγράψουμε στοιχεία του παρελθόντος μας, που εν τέλει δεν περιποιούν τιμή σε κάποιους άλλους λαούς; Τι είναι εκείνο που προσπαθούν οι υποστηριχτές της παγκοσμιοποίησης να μας πουν ότι είμαστε;

Η παγκοσμιοποίηση είναι ένας κόσμος αγέλαστος που εμένα δεν μου ταιριάζει και που θα προσπαθώ εσαεί να τον αντιμετωπίζω κοιτάζοντάς τον στα μάτια λέγοντάς του ότι είμαι από αυτό το κομμάτι, τουλάχιστον όσον αφορά από τη μεριά του πατέρα μου, από το κομμάτι του Πόντου, και από τη μητέρα μου από τη Μακεδονία. Επιμένω, ότι η μεγαλύτερη αρματωσιά του κάθε ανθρώπου είναι η γνώση και η μνήμη που θα πρέπει να εμπλουτίζεται όχι με αυτά που θέλουν να περάσουν, αλλά με αυτά που έχουν συμβεί.

Η Ελλάδα είναι ένα κακοτράχαλο αλλά εξαιρετικά προνομιούχο σημείο της γης. Το μόνο που μπορεί να μας σώσει και μας έσωσε έως τώρα, είναι η ενότητά μας που μας καθιστά ικανούς να αντιμετωπίζουμε δυσκολίες.

Ο αφελληνισμός που επιχειρείται από ξεκάθαρα ανθελληνικά στοιχεία, πρέπει να αντιμετωπιστεί από όλους τους Έλληνες, είτε είναι Μακεδόνες, είτε Θρακιώτες, είτε Κρήτες, είτε Στερεοελλαδίτες.

Όταν όμως σήμερα μιλάμε για την κατάργηση της αριστείας από το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, που ήταν εκείνη που έχει αναδείξει τον ελληνικό πολιτισμό, τότε προφανώς φτύνουμε το δικό μας παρελθόν.

http://www.pontos-news.gr/article/139441/voyla-patoylidoy-gia-tin-afairesi-tis-pontiakis-enotitas-apo-tin-yli-epiheireitai

Ταξιδεύοντας προς τον Πειραιά εν έτει 2015

Ανοικτή επιστολή ή «ταξιδεύοντας 

προς τον Πειραιά εν έτει 2015»

Δεν υπάρχει-ή μάλλον δεν υπήρχε-ωραιότερο πράγμα από το αυγουστιάτικο ταξίδι με το πλοίο από τη Μυτιλήνη, από τα νησιά του Αιγαίου, προς τον Πειραιά. Πόσες πινελιές ξόδεψε ο Ελύτης για να δώσει τις εντυπώσεις που γεννιούνται στην ψυχή του ανθρώπου μέσα από την επαφή του με το γαλανό και το πράσινο της θαλάσσιας φύσης. Δεν ξέρω όμως πώς θα περιέγραφε την τωρινή παρατημένη και προδομένη Ελλάδα ο νομπελίστας ποιητής μας.

Ανεβαίνουμε στο καράβι, στο σύγχρονο και ωραίο από κάθε άποψη καράβι, βράδυ Αυγούστου, με προορισμό τον Πειραιά. Είμαστε Έλληνες πολίτες μέσα στην ενωμένη Ευρώπη, μέσα στο ευρωπαϊκό όνειρο, σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα θα αποτελούσε πολιτιστικό και πολιτικό και οικονομικό όριο της Ευρώπης. Μιάς Ευρώπης η οποία όταν θυμήθηκε να γράψει σύνταγμα το στόλισε με φράσεις του Θουκυδίδη. Ενός Θουκυδίδη ο οποίος ύμνησε την νοητική και κρατική ανεξαρτησία των Αθηνών. Λέγοντας ότι η Αθήνα έγινε ένδοξη πόλη επειδή μπόρεσε να ελέγξει και να δημιουργήσει άξιους πολίτες, ξέροντας ανά πάσα στιγμή ποιοι ευρίσκονται στην Αθήνα, τηρώντας τους νόμους που η εκκλησία τους ψήφιζε. Υπήρχε ποτέ περίπτωση στη Δημοκρατία των Αθηνών-που τόσο χρησιομοποιούν δεξιοί και αριστεροί σήμερα-να εισέρχονταν στίφη ανατολιτών χωρίς κανείς να αντιδρά στην παρανομία και στην ευθανασία του Ελληνικού κράτους;

Καθόμαστε στις θέσεις μας. Είμαστε Έλληνες φορολογούμενοι πολίτες έχουμε πληρώσει το εισιτήριό μας, το Ελληνικό κράτος, και βάσει του συντάγματος, οφείλει να μας εξασφαλίσει ένα άνετο και ασφαλές ταξίδι. Α,πρίν να συνεχίσουμε θα πρέπει οπωσδήποτε να παρακαλέσουμε τις ακτοπλοϊκές εταιρείες να γεμίσουν με μπρίζες κάθε πλευρά και σημείο των καραβιών διότι τα πανάκριβα κινητά και οι πανάκριβες tablets and ipads των εξαθλιωμένων μεταναστών δεν φορτίζονται γρήγορα με αποτέλεσμα να καθυστερούν οι selfies και οι επικοινωνίες με τους απείρους συνδεσμους που τους περιμενουν τόσο οργανωμένα σε τόσα μέρη της Ελλάδος.

Οι «παράτυποι» μετανάστες και «πρόσφυγες» ευρίσκονται παντού, το πλήρωμα δεν ξέρει τι να απαντήσει στα παράπονα ηλικιωμένων ανθρώπων που νοιώθουν άβολα, επειδή μεγάλωσαν και έμαθαν ότι αυτό το οποίο είναι νόμιμο θα πρέπει να τηρείται. Είναι πράγματι απάνθρωπο να βλέπεις ότι εν έτει 2015 το Ελληνικό κράτος θεωρεί ως παρανόμους μόνο τους Έλληνες πολίτες που δεν πληρώνουν φόρους. Όλα τα άλλα τα επιτρέπει το σημερινό Ελληνικό κράτος. Την κατάργηση των συνόρων-η συνθήκη του Ελσίνκι το 1975 η οποία θεσμοθετεί το σεβασμό της εδαφικής ακεραιότητας και συνόρων ισχύει άραγε αναρωτιούνται όλοι οι Έλληνες-μέσα από την αθρόα εισροή “προσφύγων”, την αποφυλάκιση βαρυποινιτών, οι οποίοι σκοτώνουν αμέσως μετά την αποφυλάκισή τους κ.α. Επίσης πολλοί από τους Έλληνες του καραβιού αναρωτιούνται φωναχτά: το Ελληνικό κράτος πότε περιέθαλψε τους αστέγους που πεθαίνουν στα παγκάκια. Γιατί δεν βοηθεί τις Ελληνικές πολύτεκνες οικογένειες; Γιατί δεν βρίσκει λύση στο θέμα της ανεργίας των Ελλήνων εργατών; Γιατί για τους “παρατύπους μετανάστες” τόσος κόπος και αγωνία να βρεθούν χρήματα και όλα όσα χρειάζονται ώστε να γίνουν επίσημα ευρωπαίοι πολίτες; Διότι αυτός είναι ο σκοπός. Ο εποικισμός της Ευρώπης από τα πλήθη των ανατολιτών που απαρνούνται την πατρίδα τους για να προωθήσουν τον εξισλαμισμό της Ευρώπης μόνο στους αδαείς και ανιστόρητους πλέον δεν γίνεται πιστευτό.

Υπάρχουν ακόμα απορίες από τους βασανισμένους Έλληνες του πλοίου. Με ποιό δικαίωμα εμείς ως Έλληνες φορολογούμενοι νόμιμοι πολίτες συνταξιδεύουμε με ανθρώπους που παράνομα εισήλθαν στη χώρα μας. Τηρούνται οι κανόνες υγιεινής; Έχουν ελεγχθεί από υγειονομικής απόψεως (η σημασία όλων αυτών διατρανώθηκε από τον υπουργό υγείας ο οποίος ανήγγειλε υποχρεωτικές εξετάσεις υγείας, ήδη στην πολιτισμένη δύση ο ιατρικός έλεγχος είναι υποχρεωτική συνήθεια για όλους. Με αυτόν τον τρόπο τα κράτη προοδεύουν, γνωρίζοντας το υγεινομικό status quo των κατοίκων τους). Τα απορημένα πρόσωπα των Ελλήνων επιβατών έρχονταν σε αντίθεση με τα χαρούμενα πρόσωπα των “προσφύγων” οι οποίοι απολάμβαναν το ταξίδι βγάζοντας selfie στην κουπαστή και όχι μόνο. Εννοείται ότι οι τουαλέτες ήταν κάτι το απαγορευμένο διότι ήταν τέτοιος ο συνωστισμός από τους “πρόσφυγες” που οι αισθήσεις σου σε απωθούσαν.

Επίσης ερώτημα αποτέλεσε και το κατά πόσο το Ελληνικό κράτος είναι σίγουρο ότι ανάμεσα σε όλους αυτούς τους “δυστυχείς πρόσφυγες” δεν υπάρχουν οι γνωστής ψυχικής αρτιμέλειας τζιχαντιστές οι οποίοι ως γνωστόν βλέπουν με περισσή συμπάθεια τους Έλληνες χριστιανούς ορθοδόξους (σε χάρτη που δημοσίευσαν μας θεωρούν μέρος της ευρυτέρας επαρχίας της ανατολίας (μολών λαβέ βέβαια). Ας αφήσουμε βέβαια το ερώτημα εάν όλοι καταμετρώνται και αν τέλος πάντων στο καράβι ανεβαίνουν όσοι έστω υποτυπωδώς έχουν ελεγχθεί.

Η νύχτα κυλά ήρεμη. Ποιός άραγε μπορεί να απολαύσει ένα αυγουστιάτικο ταξίδι με πλοίο, το οποίο σε άλλες εποχές θα ήταν τόσο γραφικό ευρισκόμενος σε ένα χώρο που έχει καταληφθεί κυριολεκτικά από “παρατύπους μετανάστες”. Δεν σου κάνει κέφι να πάς πουθενά. Το Ελληνικό κράτος δίδει μαθήματα πώς θα αντιμετωπίσει τα παιδιά μας σε λίγα χρόνια, όταν αυτά θα νοιώθουν ξένα στην ίδια την πατρίδα τους. Όταν σαν τον Κοραή θα πρέπει να φύγουν μακριά και από εκεί ίσως να ξαναχτίσουν το επόμενο Ελληνικό κράτος το οποίο θα στηρίζεται σε Εθνικές αρχές και συνέχειες και όχι σε πρόσκαιρους καιροσκοπισμούς. Οι Έλληνες του καραβιού ανυπομονούν να φθάσουν στον Πειραιά. Και που φθάνουμε; Το λεωφορείο που οδηγεί στο μετρό είναι κατειλημμένο κυριολεκτικά. Το τραίνο επίσης. Αναρωτιέσαι. Τηρούνται οι νόμοι; Γιατί οι Έλληνες καλούμαστε να είμαστε νομοταγείς και φορολογικά εντάξει όταν όλα γύρω μας τα παράνομα καταστρέφουν την ποιότητα αλλά και την ουσία της ζωής μας; Βέβαια αυτοί που μέσα από την “παράτυπη μετανάστευση”ξανασχεδιάζουν σύνορα και κόσμους” απολαμβάνουν την ησυχία των παλατιών τους. Αλλά -σε αντίθεση με βασική μαρξική αρχή-αυτά ισχύουν για να μην σταματήσουν ποτέ να ισχύουν.

Ειερχόμενος στον ηλεκτρικό σκέφτομαι εάν αυτοί οι άνθρωποι είναι πράγματι πρόσφυγες. Είναι όλοι νέοι και νέες, όλοι μουσουλμάνοι, έχουν ολόκληρο ηλεκτρονικό εξοπλισμό. Μου θυμίζουν πολεμιστές με άλλα όπλα που έρχονται στην Ευρώπη για να την κερδίσουν και να την παραδώσουν σε αυτούς που ξέρουν και πρέπει. Συνεχώς γελάνε-ας είναι καλά οι άνθρωποι αλοίμονο, -σκέφτομαι όμως τι θάρρος θα ήθελε μία μικρασιάτισσα μάνα να χαζογελάει συνεχώς μέσα στο τραίνο. Προσπαθώ να εισχωρήσω στην βαθύτερη αξιολογική έννοια του πρόσφυγα. Η σύμβαση της Γενεύης το 1951 διαχωρίζει πλήρως τις έννοιες του πρόσφυγα και του μετανάστη. Άλλο ο ένας άλλο ο άλλος. Βέβαια τα καλά μας Μ.Μ.Ε κάνουν ένα ακούσιο τσουβάλιασμα-δεν είναι το μόνο και γι' αυτό συνεχίζουμε. Πρόσφυγας λοιπόν είναι «κάθε πρόσωπο το οποίο ..... εκ δεδικαιολογηµένου φόβου διώξεως λόγω φυλής, θρησκείας, εθνικότητας, κοινωνικής τάξης, ή πολιτικών πεποιθήσεων ευρίσκεται εκτός της χώρας της οποίας έχει υπηκοότητα και δεν µπορεί ή λόγω του φόβου αυτού δεν επιθυµεί να απολαµβάνει της προστασίας της χώρας ταύτης ή εάν δεν έχει κάποια υπηκοότητα και βρίσκεται εκτός της χώρας της συνήθους διαµονής αυτού και δεν µπορεί ή δεν θέλει να επιστρέψει σ΄ αυτήν..» Αναρωτιέμαι, καλά ξαφνικά τεράστια μεγέθη πληθυσμών από τόσες πολλές χώρες που σε καμμία περίπτωση δεν έχουν πόλεμο (οι συρράξεις με τους ταλιμπάν σε πακιστάν και αφγανιστάν σε καμμία των περιπτώσεων δεν δικαιολογεί τα εκατομμύρια των εισερχομένων στην Ελλάδα πακιστανών και αφγανών) τώρα κρίθηκαν και τόσο γρήγορα ανεπιθύμητοι ώστε να αλώσουν την Ελλάδα και την Ευρώπη; Όταν όλα αυτά τα κράτη είχαν πολέμους ανεξαρτησίας, ενάντια στην Ινδία το Πακιστάν, γιατί δεν είχαμε τα σημερινά προβλήματα; Μάλλον κάποιοι τώρα εκπονούν κάτι άλλο τόσο “ωραίο και εξουσιαστικό”.

Σύμφωνα με την ίδια σύμβαση μετανάστης είναι : “αυτός ο οποίος εγκαταλείπει µια χώρα σε αναζήτηση εργασίας και στην προσπάθεια επίτευξης ενός καλύτερου επιπέδου συνθηκών διαβίωσης“. Άρα δεν είναι όλοι το ίδιο οι “εξαθλιωμένοι” εξ ανατολής. Πολλοί έχουν έλθει όχι γιατί έχουν προβλήματα στη χώρα τους-μία χαρά είναι εκεί πέρα-απλά κάποιοι τους έπεισαν για το δυτικό όνειρο. Διότι αφ΄ής στιγμής δήλωσαν μετανάστες παραδέχονται ότι αναζητούν εργασία και καλύτερη απλά συνθήκη ζωής. Άρα δεν θα πρέπει να τους “τσουβαλιάζουμε”. Ωραία. Ας δεχθούμε ότι οι πρόσφυγες -κάποιοι τέλος πάντων-έχουν δικαίωμα να αναζητήσουν άσυλο μετά την παράνομη είσοδο στη χώρα μας. Οι μετανάστες όμως με ποιό δικαίωμα έρχονται παράνομα τη στιγμή που θα μπορούσαν να τηρήσουν όλο το ελληνικό και ευρωπαϊκό δίκαιο εξεύρεσης εργασίας στη χώρα μας; Άρα κάτι άλλο σχεδιάζεται και όλοι γνωρίζουμε τα παιχνίδια εξουσίας στην εποχή μας.

Συχνά παρακολουθούμε νεαρές και νεαρούς εξ ανατολών να ερωτώνται γιατί ταξιδεύουν πρός την Ευρώπη. Η απάντησή τους είναι αφοπλιστική. Θέλουν να σπουδάσουν στη Ευρώπη. Μάλιστα. Ενδιαφέρουσα απάντηση. Ελπίζουμε μόνο να σπουδάσουν και να γυρίσουν στις πατρίδες τους για να τις διαφωτίσουν και να τις οδηγήσουν στην ευδαιμονία. Οι Νιγηριανοί π.χ ας σπουδάσουν στην Ελλάδα και μετέπειτα ως Νιγηριανοί ας γυρίσουν στην πατρίδα τους για να πάρουν την τεχνογνωσία και το χρήμα των πετρελαίων στα χέρια τους. Διότι ας υπενθυμίσουμε ότι οι μικρασιάτες αδελφοί μας πρόσφυγες περίμεναν τον Βενιζέλο να τους γυρίσει στις εστίες τους μέχρι περίπου το 1930. Εάν ρωτούσες κάποιον μικρασιάτη πρόσφυγα γιατί είσαι εδώ θα σου έλεγε ότι απλά έχασε την πατρίδα του, όχι ότι θέλει να σπουδάσει στην Ελλάδα. Όλη αυτή η άπατρις στάση είναι ύποπτη. Αλλά τέτοιες ώρες τέτοιο ξεψείρισμα θα μας πείτε. Και εμείς θα συμφωνήσουμε. Καληνύχτα γλυκιά μου πατρίδα.

Βασίλειος Μακρυπούλιας

Dr. φιλοσοφίας.

Σ.Σ:Κάπου διάβασα ότι οι “εξαθλιωμένοι” του πεδίου του Άρεως δεν θέλουν το Βοτανικό γιατί εκεί θα γίνει τζαμί και αυτοί δεν είναι μουσουλμάνοι, απλά κάποιοι θέλουν να βάλουν τους εισερχομένους να μαλώνουν μεταξύ τους. Εδώ θυμηθήκαμε τον Καβαφικό Καισαρίωνα: “Εν μέρει για να εξακριβώσω μια εποχή, εν μέρει και την ώρα να περάσω, την νύχτα χθες πήρα μια συλλογή επιγραφών των Πτολεμαίων να διαβάσω.” Εμείς απλά γράψαμε κάτι.

Σας ξεγέλασα, απέτυχα, ξαναψηφίστε με!

Σας ξεγέλασα, απέτυχα, ξαναψηφίστε με!

Σήμερα όμως δεν είναι Ιανουάριος. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κυβερνητικό παρελθόν

ΣΠΥΡΟΣ ΒΛΕΤΣΑΣ

Σ

τις εκλογές του Ιανουαρίου ο Αλέξης Τσίπρας περιέγραψε τον εαυτό του σαν τον ισχυρό της διαπραγμάτευσης και υποσχέθηκε:

Την άμεση κατάργηση των μνημονίων.

Τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους.

Το τέλος της λιτότητας με ένα πακέτο παροχών, αυξήσεων και καταργήσεων φόρων.

Μια νέα αναπτυξιακή πορεία της χώρας.

Είναι προφανές ότι απέτυχε πλήρως.

Απέδωσε την αποτυχία του στην σκληρότητα των δανειστών. Σκληρότητα την οποία θεωρούσε δεδομένη όλα τα προηγούμενα χρόνια, αλλά πριν τις εκλογές θεώρησε χρήσιμο να εμφανίσει τους δανειστές έτοιμους να υποχωρήσουν μπροστά στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Ποτέ ο Αλέξης Τσίπρας δεν συνάρτησε τις υποσχέσεις του από τη στάση των δανειστών. Τις έδινε σαν άμεσα πραγματοποιήσιμες.

Μάλιστα, σε έναν παροξυσμό μεγαλομανίας μιλούσε για τα νταούλια και τους ζουρνάδες.

Τώρα ρίχνει την ευθύνη για τις νέες εκλογές στην Αριστερή Πλατφόρμα, η οποία λέει σήμερα αυτά που έλεγε ο Τσίπρας μέχρι χθες.

Για τον παραιτηθέντα πρώην πρωθυπουργό υπάρχουν δύο πραγματικότητες. Μία όταν κατέχει την εξουσία και μία άλλη, εντελώς διαφορετική, όταν αντιπολιτεύεται.

Είτε όσα έλεγαν από μαζί με τον Λαφαζάνη ήταν αλήθεια, οπότε έχει δίκιο ο Λαφαζάνης, είτε από κοινού εξαπατούσαν τους πολίτες.

Σήμερα όμως δεν είναι Ιανουάριος. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κυβερνητικό παρελθόν. Το οποίο διαψεύδει όλα όσα έλεγε προεκλογικά. 

Η αχαλίνωτη επιδίωξή τους για εξουσία προκάλεσε μεγάλη ζημιά στη χώρα και τους πολίτες της.

Κάθε κόλπο, κάθε ελιγμός να ξεφύγουν από το βάρος της απάτης που οργάνωσαν είχε όλο και χειρότερα αποτελέσματα. Η ζαριά του δημοψηφίσματος ήταν ένα μεγάλο βήμα προς την καταστροφή. Υπάρχει έστω και ένας Έλληνας που να νομίζει ακόμη ότι το δημοψήφισμα έγινε για το συμφέρον των πολιτών;

Ο Αλέξης Τσίπρας αντέστρεψε σε τρεις μέρες το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, αλλά οι επιπτώσεις από το κλείσιμο των τραπεζών δεν αναιρούνται.

Τώρα πάλι προκαλεί εκλογές. Ζητάει τώρα ή να εφαρμόσει εκείνος το μνημόνιο ή να φορτώσει την εφαρμογή του σε κάποιους άλλους. Είτε κερδίσει τις εκλογές είτε τις χάσει θα βγει κερδισμένος. Στην πρώτη περίπτωση θα διατηρήσει την πολυαγαπημένη του εξουσία.

Αν πάλι χάσει θα έχει γλιτώσει την εφαρμογή των μέτρων και θα απολαμβάνει την άνεση της αντιπολίτευσης, απαλλαγμένος από τους διαφωνούντες.

Ο Τσίπρας υπέγραψε το νέο μνημόνιο για να αποφύγει την τελευταία στιγμή την ολοκληρωτική καταστροφή της χώρας, μια καταστροφή που θα τον κυνηγούσε σε όλη του τη ζωή. Μόλις ο κίνδυνος απομακρύνθηκε επέστρεψε στους τακτικισμούς για χάριν της εξουσίας.

Η μεγάλη αγωνία του είναι να μην καταλήξει «αριστερή παρένθεση».

Μία μέρα πριν από την παραίτησή της η απερχόμενη κυβέρνησηέκλεισε το ορυχείο στις Σκουριές για να ανακτήσει τον... αριστερό της χαρακτήρα. Έτσι βλέπουν τις ζωές των ανθρώπων. Σαν πιόνια στη σκακιέρα της εξουσίας τους.

http://www.athensvoice.gr/article/city-news-voices/%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7/%CF%83%CE%B1%CF%82-%CE%BE%CE%B5%CE%B3%CE%AD%CE%BB%CE%B1%CF%83%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CE%AD%CF%84%CF%85%CF%87%CE%B1-%CE%BE%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%88%CE%B7%CF%86%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B5-%CE%BC%CE%B5