Πέμπτη 3 Ιουνίου 2010

Το κράτος - πειρατής


Σ' αυτήν την χώρα και σ' αυτόν τον λαό δυστυχώς ο κοινός νους και η λογική (εδώ που υποτίθεται γεννήθηκε!) είναι είδος εν ανεπαρκεία. Όλα είναι άσπρο-μαύρο! Στα πρόσφατα γεγονότα της ισραηλινής πειρατείας στα διεθνή ύδατα εναντίον του στολίσκου με ανθρωπιστική βοήθεια που κατευθυνόταν προς την αποκλεισμένη Γάζα, ο παραλογισμός στις τοποθετήσεις και στους σχολιασμούς περίσεψε. Οι μισοί νεοέλληνες κατηγορούσαν τους άλλους μισούς ως πράκτορες των Τούρκων ή των Εβραίων! Ελάχιστες οι λογικές και νηφάλιες φωνές που επιχειρούσαν μια αποτίμηση των γεγονότων μακριά από παρωπίδες και ιδεοληψίες. Προσωπικά, με εντυπωσίασε η απίστευτη αφέλεια ή ακόμα και επιπολαιότητα ορισμένων ρομαντικών, αλλά πραγματικών και αγνών αγωνιστών,  όπως αυτών της ομάδας Άρδην-Ρήξη, που τελικά πήραν μέρος, ενώ γνώριζαν την μαζική συμμετοχή (και πολλά άλλα στοιχεία, όπως τον κυρίαρχο ρόλο της διαβόητης ισλαμιστικής οργάνωσης ΙΗΗ στην όλη οργάνωση της επιχείρησης) κάποιων Τούρκων "ακτιβιστών". Δεν "ψυλλιάστηκαν" ότι κάπου αλλού πήγαινε το πράγμα;
Αλλά και κάποιοι άλλοι ανεξάρτητοι ακτιβιστές που συμμετείχαν, πώς δέχτηκαν να "καπελλωθούν" από κάποιους Συριζαίους (οι οποίοι μάλιστα σαμποτάρισαν εν ψυχρώ όσες εκδηλώσεις δεν ελέγχαν, ενώ είχαν προγραμματιστεί σε διάφορες ελληνικές πόλεις για την "Αποστολή στην Γάζα"); Γνωρίζω τουλάχιστον 2 περιπτώσεις σε πόλεις της περιφέρειας που ματαιώθηκαν λόγω Σύριζα. Επομένως αυτό το καπέλωμα από Τούρκους και Σύριζα έπρεπε να μας είχε προβληματίσει κατά πόσον η όλη ιστορία ήταν καθαρή ή παίξαμε το παιχνίδι των γεωπολιτικών και γεωστρατηγικών ανταγωνισμών Τουρκίας-Ισραήλ. Για τους Συριζαίους βέβαια δεν το συζητάω. Δημόσιες σχέσεις πήγαν να κάνουν οι άνθρωποι! Η όλη υπόθεση αποδείχθηκε πολύ σοβαρή, με απρόβλεπτες εξελίξεις στο κοντινό μέλλον, αλλά δυστυχώς στην χώρα μας ελάχιστοι σοβαροί υπάρχουν, που ψύχραιμα και με συγκερασμό των δεδομένων μπορούν να θέσουν στόχους και να υποστηρίξουν θέσεις που μακροπρόθεσμα θα ωφελήσουν τα ελληνικά συμφέροντα στην περιοχή...
Μέσα στα πλαίσια αυτά δημοσιεύουμε τρία άρθρα κορυφαίων, κατά την άποψή μας, και σοβαρών αναλυτών που διαπραγματεύονται το συγκεκριμένο γεγονός.
ΔΕΕ

Το κράτος - πειρατής
Tου Σταύρου Λυγερού
Hμερομηνία δημοσίευσης: 01-06-10

Η αιματηρή επίθεση των Ισραηλινών στα διεθνή ύδατα επιβεβαίωσε αυτό που έχει φανεί εδώ και χρόνια: το Ισραήλ ρέπει σχεδόν αταβιστικά σε στρατιωτικού τύπου λύσεις. Έχει εθιστεί τόσο πολύ στη χρήση στρατιωτικής βίας, που δεν διστάζει να την ασκεί και εναντίον αμάχων, αδιαφορώντας όχι μόνο για το διεθνές δίκαιο, αλλά και για την στοιχειώδη ηθική. Το Ισραήλ συμπεριφέρεται κατ’ αυτό τον προκλητικό τρόπο, επειδή του το επέτρεψε η διεθνής κοινότητα. Κυβερνήσεις, οργανώσεις και ΜΜΕ, που διυλίζουν τον κώνωπα για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όταν βρίσκονται ενώπιον ισραηλινών εγκλημάτων συνήθως καταπίνουν αδιάντροπα την κάμηλο. Κι όταν υποχρεώνονται να αντιδράσουν, περιορίζονται σε γενικόλογες εκκλήσεις και χλιαρές καταδίκες, που οι ισραηλινές κυβερνήσεις πετάνε με περιφρόνηση στο καλάθι των αχρήστων.
Το χθεσινό επεισόδιο δεν ήταν μία εκτροπή. Οι Ισραηλινοί θα προτιμούσαν, βεβαίως, ο στολίσκος να υπακούσει στις εντολές τους. Επειδή, όμως, γνώριζαν ότι θα συνέχιζε την πορεία του, σχεδίασαν μία αιματηρή επίθεση με σκοπό να δώσουν οριστικό τέλος στις απόπειρες ανθρωπιστικών οργανώσεων να σπάσουν τον αποκλεισμό της Λωρίδας στην Γάζα. Αποτέλεσμα του αποκλεισμού είναι ένας μεγάλος αριθμός Παλαιστινίων να κατοικεί ακόμα σε σκηνές, το 80% του πληθυσμού να ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας και η απουσία ιατρικής βοήθειας να σκοτώνει ανθρώπους, που εύκολα μπορούσαν να σωθούν. Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του πρώην Αμερικανού προέδρου Τζίμι Κάρτερ μετά την επίσκεψή του στη Γάζα: «Η μεταχείριση των κατοίκων της Γάζας είναι χειρότερη από εκείνη που επιφυλάσσεται στα ζώα... Ποτέ στην ιστορία δεν είχε απαγορευτεί έως τώρα η παροχή βοήθειας σ’ έναν πληθυσμό που έχει υποστεί τεράστιες καταστροφές από βομβαρδισμούς για να τις αποκαταστήσει» (Ιούνιος 2009).
Με την επίθεσή τους κυρίως εναντίον του προπορευόμενου τουρκικού πλοίου, οι Ισραηλινοί έστειλαν και μία έμμεση, αλλά έμπρακτη και σκληρή απάντηση στην διαρκώς αιχμηρή κριτική του Ερντογάν. Η παρεμβολή της Τουρκίας και της Βραζιλίας στην υπόθεση των πυρηνικών του Ιράν εξόργισε όχι μόνο το Ισραήλ, αλλά και τις ΗΠΑ, οι οποίες απέφυγαν να καταδικάσουν την αιματηρή επίθεση. Εκτός των άλλων παρενεργειών, το χθεσινό συμβάν έφερε τις τουρκοϊσραηλινές σχέσεις στο όριο θραύσης. Η Τουρκία εμφανίζεται να ηγείται των διεθνών αντιδράσεων. Αυτό μπορεί να προκαλεί δυσαρέσκεια σε ορισμένες δυτικές πρωτεύουσες, αλλά παραλλήλως αυξάνει σημαντικά το κύρος της όχι μόνο στον μουσουλμανικό κόσμο, αλλά και στο επίπεδο της παγκόσμιας κοινής γνώμης.
Παρασυρμένο από την αλαζονεία της ισχύος, το Ισραήλ δεν ήξερε ούτε κι αυτή την φορά που να σταματήσει. Δεν κατανοεί πως με την συμπεριφορά του ροκανίζει το κλαδί πάνω στο οποίο κάθεται. Η Ουάσιγκτον μπορεί να εμποδίσει την έκδοση καταδικαστικού ψηφίσματος από το Συμβούλιο Ασφαλείας, αλλά η «απονομιμοποίηση» του Ισραήλ στα μάτια της διεθνούς κοινής γνώμης έκανε χθες ένα ακόμα άλμα.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

(Σημ. ΔΕΕ: Όχι μόνον υπήρξε καταδικαστικό -χλιαρό βέβαια- ψήφισμα που οι ΗΠΑ δεν τόλμισαν να εμποδίσουν, αλλά για πρώτη φορά υπήρξε μια απροσδόκητη ανακοίνωση του ΝΑΤΟ εναντίον του Ισραήλ! Επί πλέον ο ΓΓ του ΟΗΕ πήρε σαφή θέση υπέρ των Παλαιστινίων, πράγματα αδιανόητα μέχρι σήμερα, όπως επισημαίνει και ο Λυγερός στο παραπάνω άρθρο του).


Ελληνικές αποστάσεις από τον «τσαμπουκά» Ισραήλ-Τουρκίας
Της ΚΥΡΑΣ ΑΔΑΜ
ΤΡΙΤΗ, 01 ΙΟΥΝΙΟΥ 2010

Με τα «απολύτως απαραίτητα» σε διπλωματικό επίπεδο αντέδρασε χθες η κυβέρνηση απέναντι στο Ισραήλ, αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί ότι η Αθήνα δεν πρόκειται να εμπλακεί σε μια τουρκο-ϊσραηλινή «αναμέτρηση» για τον έλεγχο της Αν. Μεσογείου, που στοίχισε ήδη τη ζωή σε δεκάδες ανθρώπους. Η Αθήνα προτάσσει την ασφαλή επιστροφή όλων των Ελλήνων που μετείχαν στην ανθρωπιστική αποστολή στη Γάζα, παραπέμπει στην πολιτική απόφαση σε βάρος του Ισραήλ που θα διαμορφωθεί σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενωσης και ήδη διέκοψε την κοινή ελληνοϊσραηλινή άσκηση, που είχε εισέλθει στο τελικό στάδιό της.
Η ελληνική κυβέρνηση, μόλις πληροφορήθηκε το φονικό ισραηλινό «ρεσάλτο» στο τουρκικό πλοίο, κάλεσε αμέσως στο υπουργείο Εξωτερικών τον πρέσβη του Ισραήλ στην Ελλάδα. Την ίδια αντίδραση είχε και το ελληνικό υπουργείο Άμυνας. Ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Δ. Δρούτσας στην πρώτη επίσημη ελληνική αντίδραση προέταξε «την ασφάλεια των Ελλήνων πολιτών και την ασφαλή επιστροφή τους στην πατρίδα», απαιτώντας από το Ισραήλ να «παρέχει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για την τύχη, αλλά και την ασφάλεια των Ελλήνων πολιτών...». Αργά χθες το απόγευμα οι ισραηλινές αρχές ενημέρωσαν επισήμως την ελληνική πρεσβεία στο Τελ Αβίβ ότι όλοι οι Έλληνες διαδηλωτές είναι καλά στην υγεία τους.
Ο κ. Δρούτσας τόνισε ότι «δεν υπάρχει καμία δικαιολογία (για την ισραηλινή επιδρομή)» και παρατήρησε ότι «δεν μπορεί να δικαιολογηθεί η χρήση τέτοιας έντασης βίας. Την καταδικάζουμε...». Κατ' αυτόν τον τρόπο η ελληνική πλευρά άφησε ανοιχτή μια «χαραμάδα» αιτιολόγησης της ισραηλινής αντίδρασης, που όμως βγήκε εκτός ελέγχου, με πολλούς νεκρούς και διεθνή καταδίκη του Ισραήλ. Η Αθήνα ακόμα έπραξε το «απαραίτητο», διακόπτοντας την ελληνοϊσραηλινή άσκηση και αναβάλλοντας (όχι ματαιώνοντας) την επίσκεψη του Ισραηλινού αρχηγού της Πολεμικής Αεροπορίας στην Αθήνα. Η κυβέρνηση ακόμα συμμετέχει στη συνδιαμόρφωση της κοινής ευρωπαϊκής στάσης απέναντι στο Ισραήλ, με τη διπλωματική καταδίκη να θεωρείται σίγουρη, όχι όμως και συγκεκριμένες πολιτικές ενέργειες σε βάρος του Ισραήλ. Η θέση της ελληνικής κυβέρνησης δείχνει να θέλει να ισορροπήσει ανάμεσα στην αυθόρμητη αντίδραση και καταδίκη του Ισραήλ για την επίδειξη της αδικαιολόγητης βίας στο τουρκικό πλοίο με τους δεκάδες νεκρούς διαδηλωτές, 65 μίλια από τις ακτές στα διεθνή ύδατα, κατά παραβίαση οποιουδήποτε κανόνα διεθνούς δικαίου, και από την άλλη να μην εμπλακεί στην οφθαλμοφανή τουρκοϊσραηλινή «αναμέτρηση» στην Αν. Μεσόγειο.
Η τουρκική κυβέρνηση, εκμεταλλευόμενη φανερά την «πορεία προς τη Γάζα», δεν είχε αφήσει καμία αμφιβολία τις προηγούμενες ημέρες ότι είχε την πρόθεση να σπάσει τον κατά τα άλλα πλήρως παράνομο αποκλεισμό της Γάζας από το Ισραήλ, παρά τις έντονα απειλητικές προειδοποιήσεις της Ιερουσαλήμ. Η τουρκοϊσραηλινή «εμπλοκή» στα διεθνή ύδατα της Αν. Μεσογείου στο όνομα της Γάζας είχε επομένως διαφανεί καθαρά στον ορίζοντα. Η απάνθρωπη βιαιότητα της ισραηλινής αντίδρασης με τα πολλά ανθρώπινα θύματα ήταν η παγίδα μέσα στην οποία έπεσε μόνο του το Ισραήλ. Και τούτο διότι τώρα η Αγκυρα έχει όλο το δικαίωμα να ισχυριστεί ότι η ασφάλεια της Αν. Μεσογείου απειλείται εμπράκτως από το Ισραήλ (πολλώ δε μάλλον οι μουσουλμανικοί πληθυσμοί της περιοχής) και δι' αυτού του τρόπου να προωθήσει λίγο ακόμα τον στρατηγικό στόχο της τού «ελέγχου» της Αν. Μεσογείου. Η Αθήνα, που φυσικά δεν θέλει -και λόγω Κύπρου- να αφήσει ανεξέλεγκτη την Τουρκία να «αλωνίζει» στην Αν. Μεσόγειο, έχει προωθήσει και τη στρατιωτική συνεργασία της με το Ισραήλ στην ίδια περιοχή με κοινές αεροπορικές ασκήσεις. Αυτό «το πλεονέκτημα» δύσκολα θα αφήσει η Αθήνα να εξανεμιστεί.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Το τρίτο και σπουδαιότερο κείμενο-ανάλυση, λόγω της βαρύτητάς του, θα δημοσιευθεί σε ξεχωριστή ανάρτηση.
ΔΕΕ

Δεν υπάρχουν σχόλια: