Αριστεροί, αριστερούληδες, εαυτούληδες...

Αριστεροί, αριστερούληδες, εαυτούληδες...

Γιώργος Καρελιάς

Σε μια κρίσιμη ψηφοφορία, όπως είναι αυτές για την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας, ο βουλευτής έχει δύο πράγματα να κάνει. Πρώτον, να πει τι θα ψηφίσει. Και, δεύτερον, να εξηγήσει γιατί το κάνει.

Όσοι θεωρούν ότι οι εκλογές θα προκαλέσουν ζημιά στην οικονομία ψηφίζουν «ναι» στον Πρόεδρο. Οσοι, αντίθετα, πιστεύουν ότι οι εκλογές θα λύσουν το πρόβλημα της χώρας ψηφίζουν «όχι». Λογική η στάση και των δύο κατηγοριών. Συνέπεια λόγων και πράξεων.

Αυτός θα έπρεπε να είναι ο κανόνας. Αμ δε.

Ας δούμε τέσσερα χαρακτηριστικά παραδείγματα από τη χτεσινή ψηφοφορία:

1. Παναγιώτης Μελάς, δεξιός, προερχόμενος από τη ΝΔ, τώρα στους Ανεξάρτητους Ελληνες. Εχει δηλώσει ότι δεν θέλει να γίνουν εκλογές, αλλά χτες ψήφισε «όχι» στον Πρόεδρο, δηλαδή «ναι» στις εκλογές. Μετά την ψηφοφορία δήλωσε ότι ψήφισε «το 20%» αυτού που έχει αποφασίσει και στις άλλες δύο θα ψηφίσει «το άλλο 80%». Δεν ξέρω αν αυτή η στάση είναι παράλογη, αλλά εδώ έχουμε τον πρώτο βουλευτή που δηλώνει ότι ψηφίζει με δόσεις!

2. Πέτρος Τατσόπουλος. Έχει εκλεγεί με τον ΣΥΡΙΖΑ, τώρα είναι ανεξάρτητος. Δηλώνει ότι θέλει να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας, άρα να μη γίνουν εκλογές. Το κόμμα στο οποίο θέλει να πάει (Το Ποτάμι) τάσσεται υπέρ της εκλογής Προέδρου. Τι λέει η πολιτική λογική; Ότι ο βουλευτής αυτός θα ψήφιζε υπέρ. Αμ δε. Ο κ. Τατσόπουλος ψηφίζει κατά! Πώς λέγονται όλα αυτά; Πολιτικός παραλογισμός, κατά την επιεικέστερη εκδοχή.

3. Βασίλης Οικονόμου. Εκ του ΠΑΣΟΚ προερχόμενος, εξελέγη με τη ΔΗΜΑΡ στις τελευταίες εκλογές, σήμερα ανεξάρτητος. Δηλώνει ότι δεν πρέπει να γίνουν εκλογές, αλλά ψηφίζει «όχι» στην εκλογή Προέδρου. Άνευ ετέρου χαρακτηρισμού.

4. Σπύρος Λυκούδης. Εκ της ανανεωτικής αριστεράς. Εξελέγη με τη ΔΗΜΑΡ το 2012, σήμερα ανεξάρτητος. Δήλωσε εξαρχής ότι δεν πρέπει να γίνουν εκλογές, ψήφισε υπέρ του Προέδρου. Λογικό επακόλουθο. Και συνέπεια μεταξύ λόγων και πράξεων. Ακούγεται τόσο απλό, αλλά δεν είναι σε μια χώρα όπου το αυτονόητο είναι είδος εν ανεπαρκεία.

Εν κατακλείδι: καθένας από τους τέσσερις αυτούς βουλευτές -ένα δείγμα σχεδόν όλων  των πλευρών του πολιτικού φάσματος- αντιπροσωπεύουν αυτό που λέμε αριστερός, αριστερούλης και εαυτούλης (τους). Η κατάταξή τους σε κάθε μια κατηγορία είναι εύκολη.

ένα άρθρο των πρωταγωνιστών