Τα κακομαθημένα παλιόπαιδα...

Ο επιλεκτικός επαναστάτης 

είναι επαναστάτης για γέλια

Του Μίλτου Π. Χρυσομάλλη

Προσπάθησα να καταλάβω τον Νίκο Ρωμανό. Αλήθεια, προσπάθησα πολύ. Αφουγκράστηκα τις ακραίες εκδοχές περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων που κάθε ημιμαθής πιπιλίζει σαν ασφαλές ιδεολογικό γλειφιτζούρι.

Διάβασα τα περί θεόστραβης δικαιοσύνης που αδυνατεί να κρίνει με συμπάθεια «το παιδί». Παρακολούθησα τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, όπου οι παρευρισκόμενοι δήλωναν την στήριξή τους προς τον νεαρό απεργό πείνας, είτε γιατί γνώριζαν την ουσία του θέματος είτε γιατί βρήκαν μια αφορμή να καταγγείλουν το κακό και άδικο κράτος είτε γιατί έτσι τους επέβαλε ο κομματικός τους ή μή φορέας.

Εν τέλει, όχι μόνο δεν έβγαλα άκρη, αλλά προβληματίστηκα ακόμα περισσότερο.

Ένα από τα σημεία της όλης ιστορίας που δεν μπορώ να κατανοήσω, είναι πώς γίνεται ένας άνθρωπος που τον Ιούνιο του 2013 σε επιστολή του μέσα από τις φυλακές Αυλώνα έγραφε «ή μάχεσαι για την καταστροφή του συστήματος ή συνθηκολογείς με τις παροχές του» να απεργεί τώρα διεκδικώντας συνθηκολόγηση με τις εκπαιδευτικές παροχές του ΤΕΙ.

Σύστημα δεν είναι και αυτό για τον ίδιο και τους ομοϊδεάτες του, και μάλιστα από τα πιο διαβρωμένα;

Αυτό το σύστημα δεν πολεμούν αναρχικοί και αντεξουσιαστές; Σε αυτό δεν εκμεταλλεύτηκαν ουκ ολίγες φορές μέχρι τώρα την έννοια του πανεπιστημιακού ασύλου, μετατρέποντας τους χώρους των Σχολών σε εστίες παραβατικότητας και ορμητήρια κλεφτοπόλεμου, καταστρέφοντας τη δημόσια, αλλά και την ιδιωτική περιουσία; Καταστρέφοντας τις υποδομές αυτού του συστήματος, δεν εκφράζουν δεκαετίες τώρα την αντίδρασή τους;

Θα μου πείτε ότι, κατ’ αυτήν την λογική, ο αναρχικός πρέπει να είναι και αμόρφωτος; Φυσικά και όχι. Αλλά όποιος δηλώνει «ενάντια» στο σύστημα επιλέγει και «αντισυστημικό» τρόπο μόρφωσης. Διαβάζει τα βιβλία που εκείνος επιλέγει και παρακολουθεί το έργο των πνευματικών ανθρώπων οι οποίοι τον εκφράζουν. Εξάλλου, για τους αναρχικούς σαν κι εκείνον- ο ίδιος αυτοχαρακτηρίζεται έτσι, δεν είναι δικό μου - το σημαντικότερο όπλο για να αντιταχθείς στην προπαγάνδα και την πνευματική αποχαύνωση του συστήματος είναι η αληθινή μόρφωση. Γιατί τότε απεγνωσμένα ζητά να ενταχθεί στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, η οποία θεωρείται το κέντρο της πνευματικής αποχαύνωσης των νέων και της συστημικής προπαγάνδας κατά την αναρχική ιδεολογία;

Δεν στέρησε κανείς από τον Νίκο Ρωμανό το δικαίωμα στην μόρφωση. Η παραβατική του συμπεριφορά του στέρησε την ελευθερία του. Οδήγησε στον εγκλεισμό του και ως συνέπεια, σύμφωνα με τον σωφρονιστικό κώδικα, δεν δικαιούται εκπαιδευτική άδεια. Άλλωστε, τι νόημα έχουν οι περιορισμοί που επιβάλλονται σε έναν κρατούμενο, εάν αυτός μπορεί να γυρίζει τη μισή μέρα ελεύθερα στα αμφιθέατρα της Σχολής του; 

Και μην μου πείτε τις λύσεις που προτείνονται από ορισμένους για αστυνομική επίβλεψη, γιατί τότε ανοίγει νέος κύκλος διαμάχης για κάθε κρατούμενο που θα τον σέρνει και μια διμοιρία των ΜΑΤ. Να διευκρινίσουμε ότι η εκπαιδευτική άδεια νοείται ως έγκριση συνεχούς καθημερινής απουσίας του κρατούμενου από το σωφρονιστικό κατάστημα για τη φοίτηση και όχι χορήγηση των προβλεπόμενων αδειών για την συμμετοχή του στις εξεταστικές, τις οποίες ούτως ή άλλως δικαιούται.

Η υγεία του Ρωμανού αδιαμφισβήτητα είναι το σημαντικότερο δικαίωμα του κρατουμένου που πρέπει να διασφαλιστεί. Μόνος του ο Ρωμανός πρέπει να την προστατεύσει για να δώσει τους δίκαιους ή άδικους κατά τη γνώμη του καθενός, αγώνες του.

Επίσης, πρέπει η Πολιτεία να προβλέψει τη διαδικασία διασφάλισης του συνταγματικά κατοχυρωμένου για όλους δικαίωμα στη μόρφωση και για περιπτώσεις κρατουμένων. Δεν γίνεται κάθε φορά, εγκληματίες του κοινού Ποινικού Κώδικα να εκθέτουν την Πολιτεία. Ο Νομοθέτης πρέπει να δημιουργήσει το θεσμικό εκείνο πλαίσιο, μέσα στο οποίο οι κρατούμενοι θα μπορούν να έχουν πρόσβαση στη μόρφωση, χωρίς να αναιρείται η έννοια του σωφρονισμού και της κράτησης και στην προκειμένη περίπτωση, χωρίς να κινδυνεύει η κοινωνία από τη διάπραξη νέων εγκληματικών πράξεων από τους ίδιους τους κρατούμενους.

Πέρα από τα παραπάνω όμως, εγείρεται ένα ερώτημα: Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να αναγάγει την υπόθεση ενός κρατουμένου, ο οποίος κάνει απεργία πείνας, σε πολιτικό ζήτημα; Λες και ο κρατούμενος Ρωμανός δεν είναι στη φυλακή για ένοπλη ληστεία και όσα όλα περιέχει η δικογραφία, αλλά βρίσκεται εκεί ως «πολιτικός» κρατούμενος.

Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να κινητοποιήσει τις μάζες για την υπεράσπιση ενός κοινού εγκληματία;

Μήπως προσπαθεί έτσι να δώσει άλλοθι στους γνωστούς μπαχαλάκηδες;

Θεωρεί ο ΣΥΡΙΖΑ ότι με αυτόν τον τρόπο θα καταφέρει να δημιουργήσει πολιτική αστάθεια; Ο ίδιος ο Ρωμανός ή οι γονείς του δεν καταλαβαίνουν ότι γίνονται έρμαια στην πολιτική και κομματική εκμετάλλευση των συνιστωσών; Ή μήπως το καταλαβαίνουν;

Αν το καταλαβαίνουν ας θυμάται ο Ρωμανός ή οι γονείς του, πως όταν υιοθετείς μια στάση ζωής που αντίκειται στους νόμους μιας κοινωνίας, οφείλεις να περιμένεις την αποστέρηση οποιωνδήποτε δικαιωμάτων σου από την πολιτεία ως συνέπεια των πράξεών σου.

Βεβαίως και μπορείς, με τα μέσα που σου παρέχει η δικαιοσύνη, να ζητήσεις μια επιεικέστερη ποινή, όμως άλλο είναι αυτό και άλλο το να θέλεις να επιλέξεις, με μια εκβιαστική απεργία πείνας, ποια δικαιώματα θα στερηθείς και ποια όχι.

Να προσπαθείς να πολεμήσεις το σύστημα πεθαίνοντας της πείνας για να φοιτήσεις στα έδρανά του, είναι παράλογο.

Ας πάψουν κάποιοι, λοιπόν, να καιροσκοπούν στην απεγνωσμένη προσπάθεια κάποιου να κάνει τον επαναστάτη.

Γιατί ο επιλεκτικός επαναστάτης, είναι επαναστάτης για γέλια και όσοι καιροσκοπούν σε αυτόν είναι γελοίοι.

http://www.antinews.gr/Antitheseis/o-epilektikos-epanastatis-einai-epanastatis-gia-gelia/