Το τέλος του δρόμου είναι κοντά

Το τέλος του δρόμου είναι κοντά

"Είμαστε αποφασισμένοι να προασπίσουμε τα δικαιώματα του ελληνικού λαού. Είμαστε αποφασισμένοι να μην εγκαταλείψουμε τον λαό μας στους "yesmen", που υποστηρίζουν την συνέχιση της λιτότητας για πολλά χρόνια." ανέφερε ο Αλέξης Τσίπρας, κατά τον χαιρετισμό που απηύθυνε στο συνέδριο του ακροαριστερού Γερμανικού κόμματος die Linke…

Ο χαιρετισμός εκφωνήθηκε λιγότερο από εικοσιτέσσερις ώρες μετά τη συνάντηση και το γεύμα  εργασίας του με την Γερμανίδα Καγκελάριο Angela Merkel. Κατά την οποία συνάντηση ξεκαθαρίστηκε ότι δεν μπορεί να υπάρξει "πολιτική λύση" για την επιτυχή ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης. Διότι όλες οι σχετικές αποφάσεις, "λαμβάνονται από τους Θεσμούς".

Όπως επίσης και το ότι η παρουσία και η συμμετοχή του Δ.Ν.Τ. στο Ελληνικό Πρόγραμμα, θεωρείται απολύτως απαραίτητη, από την Γερμανία. Εκ των ουκ άνευ. Διότι διαφορετικά, η Γερμανική Βουλή δεν θα εγκρίνει καμία χρηματοδότηση προς την Ελλάδα. Επομένως, αν το Δ.Ν.Τ. έφευγε από το Πρόγραμμα, αυτό θα έπρεπε να διακοπεί.

Αποτέλεσμα εντελώς αναμενόμενο και ήδη "γνωστό". Πριν καν ο πρωθυπουργός επιβιβαστεί στο αεροσκάφος, το οποίο τον μετέφερε στη γερμανική πρωτεύουσα. Οι συνθήκες και οι προϋποθέσεις, υπό τις οποίες εγκρίθηκε από τις χώρες της Ευρωζώνης  η τρίτη χρηματοδότηση στην Ελλάδα, είναι γνωστές στους πάντες. Από τον Ιούλιο του 2015. Δεν γίνεται να πιστέψει κανείς ότι δεν τις θυμάται αυτός που τις συμφώνησε και τις υπέγραψε...

Άρα για ποιόν λόγο μπήκε στον κόπο, να κάνει το ταξίδι ο Μεγάλος Ηγέτης; Και γιατί, την επόμενη μόλις μέρα, συνέχισε τις επαναστατικές κορώνες που εκσφενδονίζει εδώ και μερικές εβδομάδες; Σε πλήρη αντίφαση με τη στάση την οποία κράτησε στην Καγκελαρία την Παρασκευή το μεσημέρι;

Θεωρώ ότι υπάρχουν πλέον ελάχιστοι, στην Ελλάδα και το εξωτερικό, οι οποίοι δεν έχουν αντιληφθεί τα σχέδια και τα κίνητρά του. Παρά τις διαβεβαιώσεις από τον ίδιον και το περιβάλλον Μαξίμου, οι εκλογές βρίσκονται κοντά. Ίσως και πιο κοντά απ’ ό,τι θα ήταν λογικό...

Δεν μοιάζει βέβαια, να έχει εγκαταλείψει κάθε ελπίδα για έναν, πιο φιλικό προς την κυβέρνηση, συμβιβασμό στην αξιολόγηση. Αλλά ξέρει καλά ότι, τα όποια (ελάχιστα) περιθώρια υπήρχαν για να συμβεί κάτι τέτοιο, εξαϋλώθηκαν ύστερα από την απόφασή του να προχωρήσει σε παροχές, πριν εγκριθούν τα αποτελέσματα του 2016 από την Eurostat και χωρίς να ενημερώσει την Τρόικα. Δυο όρους του τρίτου Μνημονίου τους οποίους ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ, να μην ήξερε ή θυμόταν, όταν έπαιρνε την συγκεκριμένη απόφαση. Εκτός εάν το διαπραγματεύθηκε και το υπέγραψε, χωρίς να ξέρει σε τι ακριβώς συμφώνησε και σε ποιο κείμενο, έβαλε την υπογραφή του. Σε μια τέτοια περίπτωση όμως, μιλάμε για τελείως διαφορετική κατάσταση, όπου απαιτείται άμεση ψυχιατρική βοήθεια...

Η κίνηση για τις παροχές, και μάλιστα σε μια κατηγορία πολιτών που αποτελούν σημαντικότατη δεξαμενή ψήφων του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., είναι εκείνη η οποία θέτει το ακλόνητο θεμέλιο για υποθέσουμε ότι στοχεύει σε εκλογές. Ή, έστω, ότι σκοπεύει να πραγματοποιήσει κάποιου είδους δημοψήφισμα. Όπως θέλουν ορισμένες "έντεχνες" διαρροές οι οποίες υπήρξαν το Σαββατοκύριακο. Η ολοφάνερη προσπάθειά του (αδιαφορώντας μάλιστα, για την όποια απώλεια "κεντρώων" ψηφοφόρων) να συσπειρώσει τους οπαδούς της ιδεολογίας την οποία πρεσβεύει το κόμμα του όμως, δείχνει ότι πιθανότερος στόχος του είναι οι εκλογές..

Άρα το επόμενο διάστημα, αμέσως μετά τις εορτές των Χριστουγέννων, θα πρέπει να περιμένουμε εντονότατη αύξηση των τόνων της ρητορικής του προς το εσωτερικό, με ταυτόχρονες προσπάθειες κατευνασμού των Θεσμών.

Καθώς όμως, ούτε ο ίδιος αναμένει πραγματικά να βρει "κατανόηση" από την Quadriga (η συνέντευξη Dombrovskis στην Καθημερινή της Κυριακής, είναι άκρως ενδεικτική και διαφωτιστική) θα ανεβάζει τους τόνους και θα προσπαθεί να συσπειρώσει. Τόσο την Κοινοβουλευτική Ομάδα του, όσο και τους ψηφοφόρους του. Έτσι θα μπαίνει όλο και πιο βαθιά στο αδιέξοδο. Ώσπου να φτάσει στον "τοίχο" και ν’ αποφασίσει να φύγει.

Με ποιο ακριβώς τρόπο και υπό ποιες συνθήκες θα θελήσει να το πράξει, θα το μάθουμε, λίγο πριν δει το τέλος της διαδρομής. Τώρα δεν τα γνωρίζει ούτε εκείνος...

Πέτρος Λάζος

petros.lazos@capital.gr

«Αναμνήσεις από την Χίο»

«Αναμνήσεις από την Χίο»

Πώς η ανάπτυξη από θεωρία γίνεται πράξη

Δημήτρης Ε. Ευαγγελίδης

Το καλοκαίρι του 1986 υπηρετούσα στην Χίο ως προϊστάμενος της εκεί Εποπτείας Αλιείας, της αρμόδιας υπηρεσίας του Υπουργείου Γεωργίας για τα αλιευτικά θέματα. Ήταν η εποχή που οι συζητήσεις για τις ιχθυοκαλλιέργειες θαλασσινών ψαριών, ενός νέου κλάδου εφαρμοσμένων επιστημών, έδιναν και έπαιρναν. Η σχετική βιβλιογραφία είχε αρχίσει ήδη να εμπλουτίζεται και οι προοπτικές που ανοίγονταν για την Ελλάδα με τα 6.000 περίπου νησιά, νησίδες και βραχονησίδες εμφανίζονταν ιδιαίτερα ελκυστικές.

      Όπως ήταν αναμενόμενο, συζητήσεις για την ανάπτυξη επιχειρήσεων ιχθυοκαλλιέργειας είχαν αρχίσει να γίνονται και στην Χίο (ήδη λειτουργούσαν στην Ελλάδα δύο μονάδες, μία στην Λέρο και μία στην Κεφαλονιά) και το ενδιαφέρον για μια τέτοια επένδυση άρχισε να εμφανίζεται ως μια ελκυστική και κερδοφόρα επιλογή. Εξ άλλου η Χίος διέθετε πάντοτε ανήσυχα πνεύματα που δεν δίσταζαν να ριψοκινδυνέψουν σε κάτι που είχε σχέση με την θάλασσα είτε αυτό λεγόταν Ναυτιλία είτε Αλιεία.

            Οι συγκυρίες το έφεραν να συμπέσουν τρία αποφασιστικής σημασίας γεγονότα:
1.  Η τοποθέτηση του Χρήστου Πάχτα ως Νομάρχη Χίου, με σπουδές στο εξωτερικό όπου είχε αφομοιώσει την ευρωπαϊκή νοοτροπία των άμεσων αποφάσεων και ενεργειών για την υλοποίηση ενός στόχου
2.   Η εμφάνιση επενδυτών με έντονο το ενδιαφέρον για τις Ιχθυοκαλλιέργειες
3. Η ενεργοποίηση της Εποπτείας Αλιείας,  με την μετάθεσή μου στην Χίο και την τοποθέτησή μου ως προϊσταμένου, που έτυχε να διαθέτω εμπειρία στην πράξη, μια και είχα διατελέσει προηγουμένως προϊστάμενος του Ιχθυογεννητικού Σταθμού στην Έδεσσα

Έτσι, όταν ο τότε Σύμβουλος του Νομάρχη Αριστείδης Μπελλές (ο ρόλος του οποίου υπήρξε αποφασιστικής σημασίας στην μετέπειτα εξέλιξη του κλάδου) εισηγήθηκε να πραγματοποιηθεί μια προκαταρκτική σύσκεψη για το θέμα, ξεκίνησε μια σειρά γεγονότων με εκπληκτικά αποτελέσματα όπως αποδείχθηκε αργότερα.

Στην σύσκεψη, που έγινε στο Γραφείο του Νομάρχη, ενημέρωσα λεπτομερειακά τους συμμετέχοντες για την υπάρχουσα κατάσταση, τις προοπτικές του κλάδου, αλλά και τα προβλήματα που θα υπάρξουν από την ανύπαρκτη ουσιαστικά Νομοθεσία, η οποία έπρεπε αρχικά να κινηθεί στο ατελές νομικό πλαίσιο του υπάρχοντος  Αλιευτικού Κώδικα [Ν.Δ.420/70 “Αλιευτικός Κώδιξ” (ΦΕΚ 27/Α/31-1-1970)].

            Αποτέλεσμα της σύσκεψης ήταν να μου ανατεθεί η υποβολή μέσα σε 15 μέρες ενός προγράμματος ανάπτυξης της Ιχθυοκαλλιέργειας στον Νομό Χίου με συγκεκριμένες προτάσεις  και ενέργειες που έπρεπε να γίνουν, ενώ αποφασίσθηκε να συγκληθεί το Νομαρχιακό Συμβούλιο (με την τότε μορφή του) στο οποίο θα έκανα σχετική Εισήγηση. Χαρακτηριστικό της αποφασιστικότητας του Χρ. Πάχτα, ο οποίος είχε πεισθεί για τις δυνατότητες του κλάδου, ήταν η εντολή που μου έδωσε μεταξύ σοβαρού και αστείου:

-Παράτα το μαγαζί (την Υπηρεσία μου) και να μη ασχοληθείς με οτιδήποτε άλλο πριν ολοκληρώσεις αυτό που ανέλαβες.

            Επί 15 μέρες γύρισα όλο το νησί και το σύμπλεγμα των Οινουσών για να επισημάνω κατάλληλους χώρους για εγκατάσταση Μονάδων, επικοινώνησα για πληροφορίες και λεπτομέρειες με τον Φίλιππο Δημητρακόπουλο (τον ιδιοκτήτη της Μονάδας στην Λέρο), τον συνάδελφο Θανάση Φρέντζο (Υπεύθυνο της Μονάδας στην Κεφαλονιά), τους συναδέλφους του Υπουργείου στην Αθήνα, ενώ έγραφα ενδιάμεσα την Εισήγησή μου.

            Το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας υπήρξε μάλλον θετικό, αν κρίνω από το γεγονός ότι ψηφίσθηκε ομόφωνα από το Νομαρχιακό Συμβούλιο η Εισήγησή μου, η οποία περιελάμβανε μάλιστα και την χρηματοδότηση από την Νομαρχία της εγκατάστασης μια μικρής Μονάδας παραγωγής τσιπούρας και λαβρακιού στον κόλπο των Μεστών Χίου που θα διαχειριζόταν και θα λειτουργούσε η Κοινότητα Μεστών ώστε να πειστούν οι μελλοντικοί επενδυτές ότι αυτά που λέγονται μπορούν εφαρμοσθούν και στην πράξη (το κείμενο  δημοσιεύθηκε στο περιοδικό του κλάδου:  Εισήγηση για την εγκατάσταση καθοδηγητικής Ιχθυοκαλλιέργειας στην Κοινότητα Μεστών Χίου. Αλιευτικά Νέα, τ. 63, Σεπτέμβριος 1986, σ. 78 – 80).

Πιστεύω ότι η απόφαση για την Μονάδα αυτήν ήταν κάτι όχι μόνον πρωτοποριακό, αλλά και μοναδικό στην ιστορία της Δημόσιας Διοίκησης και των κρατικών μηχανισμών, αλλά και ενδεικτική του πνεύματος που υπήρχε τότε κατά την περίοδο της θητείας του Χρ. Πάχτα στον Νομό και που ευτυχώς συνεχίσθηκε και στην διάρκεια της θητείας του Τάκη Ρήγα που τον διαδέχθηκε.

            Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα ήδη κατατέθηκαν οι τέσσερεις πρώτες αιτήσεις για έκδοση Αδειών Λειτουργίας Μονάδων Ιχθυοκαλλιέργειας, μία στην Λαγκάδα, μία στο Παντουκιός, μία στις Οινούσες και μία στα Μεστά, για να ακολουθήσει η αίτηση της εταιρείας «Νηρεύς», μιας μεγάλης επένδυσης που άλλαξε τα επόμενα χρόνια τα δεδομένα όχι μόνον σε ελλαδικό, αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. (*) Με αυτόν τον τρόπο καλύφθηκαν σχεδόν άμεσα οι πέντε από τις 12 θέσεις που είχα επισημάνει ως κατάλληλες για εγκατάσταση Μονάδων. Στα χρόνια που ακολούθησαν σταδιακά αναπτύχθηκαν και άλλες Μονάδες.

________________________

(*) Την ονομασία της Εταιρείας την πρότεινα σε μια συζήτηση και έγινε αμέσως αποδεκτή, όταν ανέφερα ποιος ήταν στην μυθολογία ο Νηρεύς. Έγινα έτσι ο «νονός» της Εταιρείας.

                Βεβαίως δεν κύλησαν όλα ομαλά, το τέρας της γραφειοκρατίας παραμόνευε σε κάθε βήμα. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα        που θυμάμαι ακόμη ήταν το σοβαρό ζήτημα των συναρμόδιων υπηρεσιών που έπρεπε να γνωμοδοτήσουν και να υπάρξει η «σύμφωνη γνώμη» τους. Όπως προαναφέρθηκε, το νομοθετικό πλαίσιο ήταν ατελές και η εμφάνιση ενός νέου κλάδου έφερνε σε αμηχανία τους «αρμοδιους» που αντιμετώπιζαν μια τέτοια περίπτωση, με αποτέλεσμα να ανατρέχουν στα άρθρα του Αλιευτικού Κώδικα που αναφέρονταν σε αδειοδοτήσεις διβαριών (ιχθυοτροφεία σε λιμνοθάλασσες) ή χερσαίων ιχθυοτροφείων! Τα …δύσκολα ήρθαν όταν από το Υπουργείο Γεωργίας με ειδοποίησαν οι συνάδελφοι ότι καλό θα ήταν να ζητήσω και την σύμφωνη γνώμη του Πολεμικού Ναυτικού και της Αρχαιολογίας και ειδικότερα της Υπηρεσίας Εναλίων Αρχαιοτήτων. Όταν επικοινώνησα με το Π.Ν. και με απορία ρώτησα που εμπλέκονται αυτοί, μου εξήγησαν ότι στα νησιά του ανατολ. Αιγαίου υπάρχουν τα λεγόμενα «αγκυροβόλια καταφυγής» όπου μπορούν να αγκυροβολήσουν με ασφάλεια  ακόμη και τα μεγάλα πολεμικά σκάφη σε περίπτωση πολέμου. Στις δε ενάλιες αρχαιότητες με προειδοποίησαν ότι είναι άγνωστο πότε θα έρθουν να ερευνήσουν τις προτεινόμενες θέσεις για εγκατάσταση Μονάδων διότι είναι ελάχιστο το προσωπικό (5 αρχαιολόγοι με άδεια καταδύσεων για ολόκληρη την Ελλάδα) και δεν υπάρχουν αρκετές πιστώσεις για να καλύψουν τα οδοιπορικά τους.

            Ευτυχώς ο Νομάρχης εμπνεόμενος μάλλον από τον συμπατριώτη του, τον μεγάλο Μακεδόνα στρατηλάτη, αποφάσισε να κόψει τον …γόρδιο δεσμό, πριν μετανιώσουν οι επενδυτές.

-Να μου φέρεις να υπογράψω τις άδειες χωρίς αυτές τις γνωμοδοτήσεις και αναλαμβάνω εγώ την ευθύνη, μου δήλωσε.

            Κάπως έτσι δημιουργήθηκαν πάνω από 100 νέες θέσεις εργασίας άμεσες και τουλάχιστον άλλες 200 έμμεσες από επαγγελματίες που παρείχαν τις υπηρεσίες τους στις Εταιρείες (μεταφορές, επισκευές, συντηρήσεις κλπ) από μια νέα δραστηριότητα απόλυτα συμβατή με το περιβάλλον, παρά τις μεμονωμένες αντιδράσεις ορισμένων ή κάποιες άλλες που προέκυψαν αργότερα από συγκεκριμένα συμφέροντα (πολιτικά, προσωπικά, σκοπιμότητας κλπ).

            Αξίζει να παραθέσω κάποια στοιχεία από την πορεία αυτού του κλάδου, ο οποίος να σημειωθεί έχει κυρίως εξαγωγικό προσανατολισμό και πρωτοστατεί στις ευρωπαϊκές αγορές προς όφελος της Εθνικής Οικονομίας. Οι πίνακες που ακολουθούν δείχνουν παραστατικά την παραγωγή τσιπούρας (μπλε) και λαβρακιού (κόκκινο) σε τόνους επάνω και σε εκατομμύρια Ευρώ κάτω.

 

Στον επόμενο πίνακα αναφέρονται οι μεγαλύτερες Εταιρείες στην Ευρώπη (όχι μόνον στην Ε.Ε.) παραγωγής θαλασσινών ψαριών σε σχέση με τις πωλήσεις. Προηγούνται νορβηγικές εταιρείες παραγωγής σολομού και ακολουθούν στο λαβράκι και την τσιπούρα ο «Νηρέας» και η «Σελόντα» από την Ελλάδα πριν από Ιταλικές, Ισπανικές, Τούρκικες, Γαλλικές κλπ Εταιρείες. 

  

               

Πιστεύω ότι μετά τα παραπάνω να έγινε αντιληπτό ότι η ανάπτυξη απαιτεί τόλμη, πρωτοβουλίες, υπερβάσεις, πολιτική βούληση, όρεξη για δουλειά. αλλά και αποφασισμένα άτομα να προχωρήσουν μπροστά έχοντας συγκεκριμένους στόχους και προγραμματισμό, με επίγνωση του γεγονότος ότι υπάρχει και η περίπτωση να κατηγορηθούν από ομάδες συμφερόντων για τις ενέργειές τους.

Στην σημερινή θλιβερή ελλαδική πραγματικότητα αναπτυξιακές πρωτοβουλίες μπορεί να αποδειχθούν ένα πολύ δύσκολο και επισφαλές άθλημα και αν δεν υπάρξουν ριζικές αλλαγές στην νοοτροπία και στις ιδεοληψίες ορισμένης κατηγορίας κομματικών στελεχών θα εξακολουθήσουμε να κατρακυλάμε σε έναν κατήφορο δίχως τέλος…

ΔΕΕ

Μια είδηση που πέρασε στα ...ψιλά

Ο τύπος με το πράσινο μπλουζάκι είναι ο περιβόητος

Κωνσταντίνου που οργανώνει αυτές τις εκδηλώσεις

Πορεία μουσουλμάνων για τα γενέθλια 

του Μωάμεθ στο κέντρο της Αθήνας!

Συγκέντρωση και πορεία στο κέντρο της Αθήνας πραγματοποίησαν το μεσημέρι της Κυριακής περίπου 2.000 μουσουλμάνοι, με αφορμή τα γενέθλια του Μωάμεθ.

Σύμφωνα με την Αστυνομία, με αφετηρία τους την πλατεία Κοτζιά, κατευθύνθηκαν προς την πλατεία Κουμουνδούρου.

Κλειστή είναι η Πειραιώς από τη Σωκράτους.

Για τον Κωνσταντίνου περισσότερα εδώ:

 http://hellenicinterest.blogspot.gr/2014/12/blog-post.html

Κατήφορος χωρίς τέλος...

Έως εδώ ήταν...

Του Γιώργου Κράλογλου

Η χώρα στα χέρια των δανειστών κυριολεκτικά. Η εξουσία στα χέρια μιας παρέας αριστερών και κάποιων πολιτικών "ηθοποιών". Μια "αριστερά" (ούτε οι ίδιοι την καταλαβαίνουν) που, όπως πιστεύω, θα μας ταλαιπωρήσει μέχρι το καλοκαίρι του 2018. Μέχρι τότε που θα εξαγγείλουν εκλογές. Τον υπόλοιπο χρόνο θα τον σπαταλήσουν σε αριστερές ανοησίες και καθολική εφαρμογή του τρίτου μνημονίου. Τίποτε άλλο. 

Μέχρι και οι "53" (που τους έχουν δήθεν να κρατάνε τις "ιερές πλάκες" του αριστερού πιστεύω) δεν τους αντέχουν. Αντιλαμβάνονται την έκταση της γελοιότητας. Και αναγκάζονται να παραστήσουν τους αιρετικούς... μήπως σώσουν την κατάσταση.

Οποιαδήποτε, σοβαρή, κυβέρνηση μπροστά στην απειλή των δανειστών για τέταρτο μνημόνιο με μέτρα από 3-4 δισ. ευρώ και εναλλακτική λύση μόνο το grexit θα ήταν ήδη σε συναγερμό. 

Θα ξεσηκωνόταν. Όχι με αστήρικτες λεκτικές βλακείες "...έρχεται η ανάπτυξη" ή "...θα αναστήσουμε την οικονομία". Αλλά θα έψαχνε τι κότσια μπορεί να βρει για βάλει ξανά μπροστά την οικονομία.

Τι χρειάζεται για μια συναινετική υπερπροσπάθεια παραγωγικών δυνάμεων και εργαζομένων παρέχοντας προϋποθέσεις και κίνητρα "επιστράτευσης". 

Δεν χρειάζονται λεφτά. Με ένα νόμο και ένα άρθρο. Αντί τα βλακώδη "...σκίζω μνημόνια" και άλλα ξεφτιλίκια... καταργείς την καρδιά του συστήματος της γραφειοκρατίας. 

Εγκρίσεις, άδειες και ύποπτους μηχανισμούς δήθεν παρακολούθησης της επιχειρηματικής δράσης. Τις ύποπτες δοσοληψίες με πρόσχημα μια ασήμαντη διαφάνεια στην διοίκηση. 

Καταργείς (στην ουσία) όλο το σύστημα της διαφθοράς από την παρουσία τους ανίκανου κράτους σου. Ενός κράτος που (διαχρονικά, αποδείχθηκε) θεωρεί διακεκριμένο οικονομικό και κοινωνικό κλάδο τους λαθρέμπορους και το λαθρεμπόριο...

Ξεχνάς το κράτος και τον κομματικό στρατό και ρίχνεις προβολείς να φωτίσεις τα σκοτάδια που έχεις ρίξει την ιδιωτική οικονομία. Το μοναδικό παραγωγικό κομμάτι της χώρας.

Αρχίζεις άμεσα. Από τη μετανάστευση και την αποταμίευση. Και ψάχνεις να δεις τι μπορείς να κάνεις για να σταματήσεις την αιμορραγία της οικονομίας από τις 13.000 επιχειρήσεις που σου έφυγαν τη διετία του 2015-2016 στη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, την Κύπρο και την Ευρώπη γενικά. 

Αν μπορείς, αντί να κυνηγάς φορολογικά τους 470.000 νέους επιστήμονες και τεχνίτες που μετανάστευσαν, τους εντάσεις στην "επιστράτευση" σωτηρίας της οικονομίας. Με οποιονδήποτε τρόπο. Με τα όποια κίνητρα αποταμίευσης. 

Βάση για τις κινήσεις αυτές πρέπει να είναι η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των πάντων προς τη χώρα. Προς την κυβέρνηση και τις προθέσεις της. Και ιδίως προς τις ικανότητές της να κάνει έργο. 

Οι σκέψεις αυτές δεν είναι καθόλου θεωρητικές. Θα είχαν άμεσο αποτέλεσμα εάν η κυβερνητική παρέα δεν είχε μάτια μόνο για τις αριστερές ομάδες και τον κομματικό στρατό.

Εάν είχε πολιτικό θάρρος και ικανότητα να κουβεντιάσει ανοικτά με τους πραγματικούς ιδιωτικούς φορείς της παραγωγής. Αλλά να αντέξει στον διάλογο.

Βάση για συζήτηση θα είναι μία και μόνο. Η αποκατάσταση εμπιστοσύνης της ιδιωτικής επιχειρηματικότητας στην εσωτερική αγορά. Και η επαναφορά εμπιστοσύνης στην εγχώρια αποταμίευση. Με κάθε τρόπο. Με κάθε μέσο. 

Δεν τα έχει σκεφτεί όλα αυτά η κυβέρνηση; Καθόλου. Ούτε τα έχουν σκεφθεί ούτε τους απασχολούν. 

Γιατί είναι ανίκανοι να αξιοποιήσουν τις δυνατότητες που προσφέρονται ακόμη και σήμερα που, όντως, η οικονομία αναζητεί (είναι νόμος αυτός) αναγκαστική διέξοδο για βάδισμα ή και τρέξιμο...

Αναζητείστε, ρωτήστε και ψάξτε, σε όλο το φάσμα της κρατικής μηχανής με επίκεντρο τον χώρο των υπουργικών χαρτοφυλακίων, να μάθετε αν έχουν έργο ή σχέδιο (την διετία 2015-2016) εκτός από τα αντικείμενα που συνδέονται με το τρίτο μνημόνιο και τα προαπαιτούμενα. 

Ρωτήστε φορείς της παραγωγής, της επιχειρηματικής αγοράς, των αγροτών, της ναυτιλίας, των επαγγελματιών και των επιστημόνων (εκτός κομματικού στρατού) αν βρίσκονται σε διάλογο ( ουσίας) με την κυβερνητική παρέα. Και (ιδίως) αν περιμένουν κάτι συγκεκριμένο από τον διάλογο που έχουν. Αν έχουν και όσοι έχουν...

Ρωτήστε όλες τις ομάδες της παραγωγής αν γνωρίζουν που το πάει η κυβέρνηση και τι έχουν να περιμένουν. Αν υπάρχει κάποια ιδέα τέλος πάντων...

Από τις απαντήσεις θα καταλάβετε ότι η παρέα του Μαξίμου εκτός από το σκαρφάλωμα στην εξουσία δεν ενδιαφέρεται για τίποτε άλλο. Ειδικά από εδώ και πέρα. 

Εάν είχαν σχέδιο. Έστω και ιδεολογικό όραμα για τη χώρα θα είχε φανεί. Και αν ήταν ρεαλιστικό θα μπορούσε να αποδώσει. Ανεξάρτητα από το μνημόνιο.

Γιατί θα προσαρμόζονταν με ανάλογο διάλογο. Βεβαίως με ειλικρινή διάλογο για άμεση ενεργοποίηση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας από οικονομικό επιτελείο που να ξέρει και (κυρίως) να θέλει...

Στην δε περίπτωση που η "επιστράτευση" για επαναφορά της εμπιστοσύνης και της δράσης των ιδιωτικών παραγωγικών δυνάμεων της χώρας πετύχαινε ίσως και να μπορούσε η οικονομία (με ανάπτυξη ουσίας και όχι του πίνακα...) να τρίψει στην μούρη των δανειστών το νέο μνημόνιο και στον Σόιμπλε το grexit. Έτσι η πατρίδα θα είχε συνέχεια. Απλά θα χανόταν η παρτίδα για την κυβερνητική παρέα. 

http://www.capital.gr/o-giorgos-kraloglou-grafei/3175405/eos-edo-itan

ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ… «ΜΠΟΥΡΔΟΥΚΛΩΜΑ» ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ… «ΜΠΟΥΡΔΟΥΚΛΩΜΑ» 

ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ: 

ΚΩΣΤΑΣ ΖΟΥΡΑΡΗΣ!

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

«Εμείς οι λόγιοι αριστεροί είμαστε συνήθως πολύ μορφωμένοι άνθρωποι, με ένα στοιχείο που δεν αρέσει στη δεξιά. Έχουμε επίσης περίπου πάντα μια επαρκή και αυστηρή άποψη περί τα πολιτιστικά. Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο». Κώστας Ζουράρις.

Το απόλυτο μπάχαλο, (δυστυχώς που αναγκαζόμαστε να καταφύγουμε σε τέτοιες εκφράσεις), της ελληνικής πολιτικής είναι ο νυν επιτέλους υφυπουργός της ελληνικής παιδείας που πάει να γίνει ανθελληνικής παιδείας, ο κύριος Ζουράρις, φιλόσοφος περί παντός επιστητού και μη. Αριστερός, Δεξιός, Χριστιανός, Οικουμενιστής, Αρχαίος, Εκσυγχρονιστής και… δεν συμμαζεύεται!

Τον θυμόμαστε από την δεκαετία του ενενήντα. Τότε είχε «διαπρέψει» σε μια εβδομαδιαία τηλεοπτική εκπομπή εδώ στην Θεσσαλονίκη, στην κρατική ΕΡΤ3, όπου παρίστανε τον δάσκαλο σε μια δική του τάξη και έκανε κηρύγματα που αν τα επαναλάμβανε σήμερα, θα τον χαρακτήριζαν σαν σκληρό χρυσαυγίτη. Η εκπομπή αυτή κόπηκε απότομα γιατί όπως ο ίδιος κατήγγειλε το… απαίτησε προσωπικά η σύζυγος του τότε πρωθυπουργού… η κ Σημίτη, (!!!), που φαίνεται τον… «συμπαθούσε» ιδιαίτερα.

Συνέχισε με έντονη αντιπασοκική πολιτική καριέρα και διέπρεψε στην Κρήτη σαν δημοτικός σύμβουλος της Νέας Δημοκρατίας, που έφτασε στο σημείο να χειροδικήσει εναντίον των πασόκων της εποχής για το σχέδιο Καποδίστρια. Δεξιός, κάργα ως το κόκαλο!

Τελευταία ζήλεψε τις καρέκλες των βουλευτών που χρόνια τους απαξίωνε και τους καθύβριζε και έφτιαξε ένα κόμμα με βαρύγδουπο τίτλο : «Πυρίκαυστος Ελλάς», όπου διατύπωνε ακραίες ριζοσπαστικές θέσεις. Παρέσυρε κάποιους φίλους εδώ στην Θεσσαλονίκη για να τον στηρίξουν ως υποψήφιο βουλευτή με τους ΑΝΕΛ.

Τελικά και μόνο με ένα τηλεοπτικό όνομα και την στήριξη των φίλων, εκλέχτηκε βουλευτής παίρνοντας την έδρα από τον ήδη βουλευτή των ΑΝΕΛ Θεσσαλονίκης. Μόλις πήρε την καρέκλα ξεχάστηκαν όλα όσα έλεγε προεκλογικά και άρχισε τις ευφυολογίες, παλιά του τέχνη κόσκινο.

Φυσικά όλοι αυτοί που τον στήριξαν και τον έβγαλαν βουλευτή Θεσσαλονίκης δεν θέλουν ούτε ζωγραφιστό να τον δουν, ενώ και επίσημα τον διέγραψαν από την περίφημη «Πυρίκαυστο Ελλάς».

Τώρα το παίζει αριστεροχριστιανός διανοούμενος και κάνει μαθήματα σε όλους και για όλα.

Αλλά δεν φταίει αυτός. Αφού τον ψηφίζουμε και παίρνει και υπουργικούς θώκους, τότε Νεοέλληνες… μπράβο του!

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ

Δημοσιογράφος-Συγγραφέας

http://nikosxeiladakis.gr/%CF%84%CE%BF-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BB%CF%85%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B4%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%BB%CF%89%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%83-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7/