Από το ΚΚΕ εσωτερικού προς τον Σύριζα

Από το ΚΚΕ εσωτερικού προς τον Σύριζα

Βασίλειος Μακρυπούλιας

Aς ξεκινήσουμε την παρούσα ερευνά μας υπενθυμίζοντας ότι ο Σύριζα που σήμερα για διαφόρους «ιστορικούς» λόγους «κυβερνά» τη χώρα που ονομάζεται «Ελλάδα» είναι μετεξέλιξη του κομμουνιστικού κόμματος Ελλάδος εσωτερικού, που υπήρξε κόμμα της αριστεράς  προερχόμενο από τη διάσπαση του ενιαίου ΚΚΕ το Φεβρουάριο του 1968. Η ιδεολογική του ταυτότητα υπήρξε η ελληνική άποψη του ευρωκομμουνισμού, η ανανέωση κατά κάποιον τρόπο  της αριστεράς, η «επαγγελία» ενός σοσιαλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο(μάλλον υπονοείται σε αντίθεση με το απάνθρωπο πρόσωπο του σοβιετικού υπαρκτού σοσιαλισμού ο οποίος είχε βυθίσει το ρωσικό λαό στη φτώχεια,στο φόβο  και στην εξαθλίωση.

Πρίν προχωρήσουμε στην ανάλυση της φύσης του  Σύριζα ας σημειώσουμε κάποιες πρώτες παρατηρήσεις για τον ευρωκομμουνισμό και τους εκπροσώπους του (όπως ήδη σημειώσαμε ο Σύριζα είναι θιασώτης του ευρωκομμουνισμού). Ο Αντόνιο Γκράμσι θεωρείται ως ο πρόδρομος του ευρωκομμουνισμού (άρα σε κάθε περίπτωση είναι ο ιδεολογικός καθοδηγητής του μορφώματος του Σύριζα). Ο Αντόνιο Γκράμσι λοιπόν είναι ένας από τους σημαντικοτέρους μαρξιστές στοχαστές του 20^ου αιώνος. Υπήρξε πρωτοπόρος για το λεγόμενο κίνημα του ευρωκομμουνισμού και τα γραπτά του κυρίως αναλώνονται σε θέματα πολιτικής ηγεσίας.  Ο Γκράμσι επιχειρεί μία καθαρά θα λέγαμε αφαιρετική κίνηση την οποία παρατηρούμε ως συνέπεια στις πράξεις του Σύριζα,του αριστερού αυτού μορφώματος που κυβερνά την Ελλάδα(το ένδοξο Έθνος  των ιδεών και της σοφίας). Μεταφέρει το αριστερό κίνημα από το χώρο της ύλης στο χώρο των ιδεών ,άρα προσπαθεί να διατυπώσει την άποψη ότι οι άνθρωποι με την ανάλογη μόρφωση μπορούν να επιβάλλουν μία αριστερή κοινωνία. Άρα –παραφράζοντας χυδαία τον Πλάτωνα-ο Ιταλός φιλόσοφος μεταφέρει την αριστερά στο επίπεδο της παιδευτικής αναπαραγωγής της μέσα από κρατικές δομές. Σε κάθε περίπτωση ο Γκράμσι πιστεύει ότι η αριστερά μπορεί ως ιδέα να κυριαρχήσει στις μάζες –πέρα από το στενό εργασιακό προσανατολισμό-άρα μεταφέρει την κυριαρχία της αριστεράς σε κρατικό επίπεδο. Εάν το κράτος κυριαρχηθεί από αριστερούς τότε μέσα από την παιδεία τα σχολεία μπορούν να παράξουν αριστερούς διαμορφώνοντας ανάλογα τον κόσμο. Η αριστερά λοιπόν του Γκράμσι μεταφέρεται από τα μαρξικά εργοστάσια στα κρατικά ελεγχόμενα σχολεία προκειμένου οι πολίτες να «γίνουν»αριστεροί.

Αυτή η κουλτούρα σε μεγάλο βαθμό επεξηγεί την άνοδο του  Σύριζα στην εξουσία. Υπάρχει το ανάλογο θεωρητικό υπόβαθρο. Ο μαρξισμός περιορίζεται πολύ σε συγκεκριμένες εργασιακές ομάδες.  Η κοινωνία όμως  αποτελείται από πολλές περισσότερες τάξεις,ομάδες και συνασπισμούς. Ο ευρωκομμουνισμός αποσκοπεί στο να κυβερνήσει τη δύση ελέγχοντας τις κρατικές δομές και ειδικά την κρατική δομή της παιδείας,διαμορφώνοντας τη λεγομένη αριστερή συνείδηση.Τη συνείδηση που χωρίς κανένα εθνικό ή άλλο ιστορικό ή πνευματικό προσανατολισμό σημαίνει την απαρχή της πλήρους υλοποίησης και μαζοποίησης των  ανθρώπων. Μέσα από την μη ενδελεχή και μη οντολογική συμμετοχή στον κόσμο της ψευδοευδαιμονίας της επιστήμης και της βιομηχανίας και της τεχνολογίας. Πράγματι ο  Σύριζα –σε αντίθεση με το σοβιετικό ΚΚΕ το οποίο παρέμεινε στην θεωρία της επανάστασης –διά των εκλογών ευρέθη στην εξουσία με σκοπό να δημιουργήσει το  ανάλογο αριστερό κράτος  ώστε διά της αριστερής αναπαραγωμένης  παιδείας  να αλώσει (διά της αριστεράς μετάδοσης των αριστερών ιδεών) το Ελληνικό οικοδόμημα υποτάσσοντας την Ελλάδα στο διεθνές εξουσιαστικό συνοθύλευμα. Ο Γκράμσι όμως προχώρησε ακόμη παραπέρα. Θεώρησε ότι η βάση του φασισμού είναι ο μικροαστισμός,γι αυτό το λόγο προέκρινε τη συνεργασία με μη αριστερές δυνάμεις προκειμένου το ευρωκομμουνιστικό σύστημά του να αποκτήσει ευρύ λαϊκό έρεισμα (ίσως η σημερινή συμμαχία ανάμεσα στο Σύριζα και στους Ανεξαρτήτους Έλληνες να στηρίζεται σε αυτές τις ιδεολογικές βάσεις). Αυτές οι θέσεις όμως σε κάθε περίπτωση  φαντάζουν τόσο αντίθετες από τις επίσημες θέσεις του ΚΚΕ. Του σκληροπυρηνικού ΚΚΕ το οποίο βλέπει μόνο προλεταρίους και ταξικές επαναστάσεις. Η επανάσταση όμως του Γκράμσι είναι ιδεολογική-παιδευτική και γίνεται με βιβλία και σχολείο. Άυτό σημαίνει ότι η υπόγεια μηχανορραφία του αριστερού μορφώματος  του ευρωκομμουνισμού εισήλθε σε νέα καλούπια(κάτι που διαβλέπουμε και στο  ελληνικό πνευματικό τέκνο του Γκράμσι το Σύριζα ο οποίος ύπουλα και μέσα από εκλογές και διευρυμένες κοινωνικές συμμαχίες (κάτι που και το όνομά του μαρτυρεί ως σύνολο ποικίλων συνιστωσών) προσπαθεί να αλώσει το κράτος και να καθιερωθεί έχοντας και παιδευτικά αλώσει τις Ελληνικές συνειδήσεις  ). Πλέον θα πρέπει να ευρεθεί τρόπος δημιουργίας ενός κράτους το οποίο πλήρως θα εξυπηρετεί τους ευρωκομμουνιστές και το σκοπό τους. Ο Γκράμσι επάνω σε αυτό το σημείο ανέπτυξε τη θεωρία της πολιτιστικής ηγεμονίας μέσω της οποίας επιτυγχάνεται η διακυβέρνηση με όσο το δυνατόν λιγότερη χρήση ή απειλή χρήσης  βίας και του εξαναγκασμού. Το όλο θέμα δείχνει απλό. Μετά το βίαιο πείραμα στη Σοβιετική Ένωση όπου ο Μπολσεβικισμός επεβλήθη βάναυσα σε ένα λαό με ήθος και παραδόσεις οι αφανείς εξουσιαστές επέλεξαν τον ακριβώς αντίθετο δρόμο προκειμένου να επιβάλλουν τον κομμουνισμό στην  Ευρώπη  των εθνών και των παραδόσεων. Από τη σοβιετική ένωση κράτησαν το ότι μπορεί ο προλεταριασμός να ελέγξει ένα λαό και να τον καταστήσει μάζα και  υλικό εργαλείο στα χέρια των επιτηδείων. Τώρα στη Δύση το ίδιο σύστημα θα επεβάλλετο ειρηνικά ,σε περισσότερα κοινωνικά στρώματα,διά της ύπουλης διάβρωσης της κοινωνίας,μέσα από την παιδεία ακόμα και μέσα από τις εκλογές. Διότι οι αφανείς εξουσιαστές που ευρίσκονται πίσω  από το μπολσεβικισμό γνωρίζουν ότι μπορούν να ξεθεμελιώσουν με αυτό το σύστημα έθνη και παραδόσεις ,να κατευθύνουν και να χαλιναγωγήσουν μυαλά,οδηγώντας τα ακριβώς στο σημείο που θέλουν και επιθυμούν. Η πολιτιστική ηγεμονία του Γκράμσι ακριβώς αυτό δηλώνει-βασικό δόγμα του ευρωκομμουνισμού άρα και του Σύριζα. Εισέλθετε στην παράδοση και στο πολιτιστικό άβατο του κάθε λαού,του κάθε ευρωπαϊκού λαού(εννοείται ότι μετά το πειραματόζωο Ρωσία,έπρεπε να ελεγχθεί η μήτρα του Ελληνορωμαϊκού ποιλιτισμού,η Ευρώπη).Διαβρώστε διά της παιδείας κάθε ρανίδα πνεύματος και πνευματικής προσδιοριστικότητας των ευρωπαίων ανθρώπων προκειμένου να τους κάνετε άβουλα ζώα δούλους της παγκοσμιοποίησης του χρήματος και της ύλης.

Ας δούμε το χαρακτηριστικό απόσπασμα από άρθρο του Γ.Καραμπελιά που αφορά το ΚΚΕ εσωτερικού,τον ιδεολογικό μέντορα του Τσίπρα και του Σύριζα.Αναφέρεται σχετικά λοιπόν: «Το ΚΚΕ εσωτερικού αποτελεί μία ελληνική  ιδιομορφία δεν μοιάζει με κανένα από τα παραδοσιακά ευρωκομμουνιστικά κόμματα όσο και αν θέλει να τα μιμείται γιατί δεν  διαθέτει τις απαραίτητες προσβάσεις στην εργατική τάξη. Το παιχνίδι της εκπροσώπησης ενός τμήματος της εργατικής τάξης παίχθηκε και κερδήθηκε από το ΚΚΕ. Έτσι το ΚΚΕ εσωτερικού διαθέτει μία μοναδικότητα,είναι το κατ΄εξοχήν κόμμα της διανόησης ή μάλλον ήταν. Το κόμμα των ανωτέρων στρωμάτων της  διανόησης. Και αυτό αντανακλάται και στα εκλογικά του ποσοστά αρκεί να δούμε τι ψήφους έπαιρνε στο  Κολωνάκι ή στις βόρειες συνοικίες».

Το ΚΚΕ εσωτερικού λοιπόν,ο προάγγελος του Σύριζα,ευρίσκεται σε αγαστή ισορροπία σε σχέση με την πολιτιστική και παιδευτική ηγεμονία του Γκράμσι,του πατέρα του ευρωκομμουνισμού.Τώρα πλέον ο κομμουνισμός ενδιαφέρεται για το πώς θα αλώσει ευρύτερα της εργατικής στρώματα της κοινωνίας , όχι διά της επανάστασης,αλλά διά της παιδείας και της ανόδου στην εξουσία. Άρα η άνοδος του σύριζα στην εξουσία ήταν ο επίλογος και όχι η αρχή. Τώρα πλέον η ελληνική  κοινωνία έχει διαβρωθεί από το αντεθνικό κήρυγμα της θολοκουλτουριάρικης αριστεράς, έχει χάσει κάθε εθνικό και ιστορικό προσανατολισμό, γίνεται πλέον βορά στους συγχρόνους εξουσιαστές οι οποίοι την προορίζουν ως μία απλή επαρχία στη μαζοποιημένη και αποχαυνωμένη Ευρώπη της μίξης και της αλογίας. Γι αυτό το λόγο ο Σύριζα κωλλυσιεργεί στις συναντήσεις του με τους «θεσμούς», γι αυτό το λόγο ο Σύριζα δεν προσπαθεί για εθνική ανάπτυξη(εθνικό νόμισμα και εθνική ανάπτυξη). Διότι πλέον ασκεί η αριστερά την πολυπόθητη για αυτή πολιτιστική και παιδευτική κηδεμονία στους εξαλλοιωμένους εθνικά και κοινωνικά Έλληνες , ήρεμα τους οδηγεί στο ευρωπαικό χωνευτήριο λαών εθνών   και συνειδήσεων. Η αποστολή του Σύριζα είναι η εξαφάνιση της Ελλάδος και η απορρόφησή της από την άλογη και υλιστική Ευρώπη. Έχοντας κάνει το παιδί αυτό του ΚΚΕ εσωτερικού όλα όσα περιγράψαμε παραπάνω τα οδηγεί τα πράγματα εκεί όπου μία μέρα θα το καταλάβουμε αλλά θα είναι αργά.

Διότι ο Σύριζα ικανοποιεί ακριβώς αυτή την κληρονομιά. Ως αριστερά ιδεών επιθυμεί διακαώς να κυβερνήσει, να επιβάλει την παιδευτική του και πολιτιστική ηγεμονία σε ευρύτερα στρώματα, να εξαφανίσει κάθε τι το ελληνικό χάριν της Ευρώπης των λαών που προσδιορίζονται μόνο μέσα από υλικούς και μαζοποιητικούς παράγοντες. Ως γνήσιος αριστερός φορέας  ο Σύριζα (και μέσα από τη γκραμσιανή ιδεολογία της ήρεμης επιβολής της αριστεράς παγκοσμιοποίησης η οποία δεν δέχεται ούτε έθνη ούτε παραδόσεις αλλά μόνο υλικά προσδιορίζει τον άνθρωπο και την κοινωνική του θέση)προσπαθεί να ολοκληρώσει όσα «επέτυχε» το αδελφάκι του,η αστική δεξιά.Να προσδέσει πλήρως την Ελλάδα στο διεθνές τραπεζικό σύστημα,κάνοντας όλη τη χώρα και τον πλούτο της απλά μία μετοχή στο διεθνές τραπεζικό status quo.  Όπως ο Θεμιστοκλής  κωλυσιεργούσε στις δήθεν συνομιλίες του με τους Σπαρτιάτες έως τη στιγμή που οι συμπατριώτες του έκτισαν τα μακρά τείχη. Ίδια ιστορική ανάγνωση έχουν και οι περίφημες πλέον κωλυσιεργίες του Σύριζα και των εκπροσώπων του.            

Δεν είναι τυχαίο ότι ο κ.Τσίπρας   στις περίφημες προγραμματικές του δηλώσεις τον Οκτώβριο του 2015 δεν ανέφερε τίποτε για το πώς θα επιτύχουμε εθνική ανάπτυξη,δεν ανέφερε τίποτε το εθνικό που θα οδηγήσει πραγματικά την Ελλάδα στο δρόμο της εθνικής ευημερίας. Ανέφερε όμως όλα τα βασικά δόγματα της υλικής και πολιτιστικής ηγεμονίας διά της οποίας η αριστερά οδηγεί τη χώρα στο άλογο παγκοσμιοποιημένο σύστημα των αφανών εξουσιαστών. Το θέμα είναι πόσοι έκαναν τις απαραίτητες συνδέσεις; Ανέφερε λοιπόν ο «πρωθυπουργός της Ελλάδος»: «Για να μπορέσουμε να κάνουμε τα πρώτα βήματα πρέπει να διασφαλιστεί η εμπιστοσύνη στην ελληνική οικονομία. Και εμπιστοσύνη σημαίνει τακτοποιημενα δημόσια οικονομικά αλλά και ισχυρό τραπεζικό σύστημα (Σ.Σ:που ακούσθηκε θα μου πείτε αριστερό κόμμα να ομιλεί για ισχυρό τραπεζικό σύστημα,όμως ο Σύριζα είναι το καλλίτερο παιδί του ευρωκομμουνισμού που πρεσβεύει την με κάθε τρόπο ηγεμονία της αριστεράς σε ευρύτερα στρώματα του λαού αλλά και την αντικατάσταση του υπάρχοντος κράτους με το κράτος της αριστεράς αποχαύνωσης μέσα από τη συνεχή αναπαραγωγή των ευρωκομμουνιστικών ιδεών). Στοχεύουμε (Σ.Σ:εδώ ταιριάζει η θολοκουλτουριάρικη φύση του ΚΚΕ εσωτερικού και του παιδιού του Σύριζα διότι πράγματι προσπαθεί με κάθε κόστος να περάσει την κυριαρχία του μέσα στην κοινωνία με κάθε μέσο.Έχει βέβαια υπ΄όψιν τις ιδιωτικές βοήθειες που έλαβε ο Λένιν,διότι το ΚΚΕ εσωτερικού και ο γόνος του ο Σύριζα δεν  είναι τίποτε άλλο παρά η ευρωπαϊκή εκτέλεση του προγράμματος που επιχειρήθηκε με το ψευδοκομμουνισμό στη σοβιετική ένωση.Σε κάθε περίπτωση πίσω από τις αριστεροεπαναστάσεις σταθερά υποκρύπτονται αφανείς πάμπλουτοι εξουσιαστές του κόσμου αυτού)το πρώτο εξάμηνο του 2016 στην ανακεφαλαίωση των τραπεζών και στις αναγκαίες  μεταρρυθμίσεις για ιδιωτικές επενδύσεις και ανταγωνιστικότητα».Αν είναι ποτέ δυνατόν Έλληνας πρωθυπουργός να μη συζητεί για εθνική εκ βαθέων ανάπτυξη αλλά για ιδιωτικές επενδύσεις –αν και αριστερός –φράση που θυμίζει ξεπούλημα της Ελλάδος σε πολυεθνικές.

Σε αυτό όμως το σημείο προκειμένου να καταλάβουμε τη βαθύτερη ιστορικά φυσιογνωμία του Συριζα αλλά και τους πραγματικούς του σκοπούς θα πρέπει να ανατρέξουμε στην πρώτη εμφάνιση της αριστεράς στην ευρωπαϊκή ιστορία της ιακωβινικής αριστεράς.Αν προσέξουμε θα διαπιστώσουμε ότι ο Συριζα είναι όχι μόνο συνέχεια των ιακωβίνων πρώτων ευρωπαίων αριστερών αλλά χρησιμοποιεί ακριβώς τις ίδιες μεθόδους με εκείνους,αλλά κυρίως  έχει τους ίδιους  σκοπούς με εκείνους.Διαβάζουμε από το βιβλίο του Brinton για τους Ιακωβίνους(τους πρώτους αριστερούς): «Ο μυθικός μέσος Ιακωβίνος θα δεχόταν ως δήλωση των επιδιώξεών του περίπου τα εξής: ένα ανεξάρτητο εθνικό κράτος,μία μη μοναρχική πολιτική μορφή διακυβέρνησης,μία ανταγωνιστική βιομηχανική και αγροτική κοινωνία,με ατομική ιδιοκτησία αλλά χωρίς μεγάλες περιουσίες και χωρίς την εξαθλίωση της φτώχειας». Ο ευρωπαίος αριστερός μάλλον δεν έχει καμία σχέση με το μαρξικό κομμουνισμό. Για αυτό εξάλλου στην μετεξέλιξη από το ΚΚΕ εσωτερικού προς το Σύριζα εξαφανίσθηκε ο προσδιορισμός του κομμουνιστή και απέμεινε αυτός του αριστερού (υπάρχει η  τάση να κυβερνηθούν ευρύτερες λαϊκές και μη μάζες και  όχι μόνον προλετάριοι προκειμένου να ευρεθεί και μεγαλύτερο ευρωπαϊκό ανθρώπινο δυναμικό που θα πλαισιώσει το νέο ευρωπαϊκό κράτος που ονειρεύονται οι ευρωκομμουνιστές  ).  Αυτό είναι ένα κομβικό σημείο για την κατανόηση και του Σύριζα και γενικά των ευρωπαίων αριστερών  οι οποίοι λυμαίνονται σήμερα τη γηραιά ήπειρο. Ο ευρωπαίος  αριστερός επιθυμεί την εφαρμογή ,την άλογη εφαρμογή της έννοιας της ισότητας,η οποία στην πορεία χάνει κάθε αξιολογική αναφορά και καταλήγει να σκλαβώνει τον άνθρωπο στην ύλη και στις συνεχείς ανάγκες.Καταλήγει να δουλοποιεί τον άνθρωπο σε νέα αόρατα υλικά αφεντικά που κυριαρχούν στο νέο κράτος που στηρίζεται στην ύλη και στο χρήμα. Ο Σύριζα είναι μία  μετενσάρκωση των Ιακωβίνων. Θέλει μία σκληρή κρατική ευρωπαϊκή οντότητα,κατάργηση κάθε αξιολογικής διαφοροποίησης ανάμεσα σε ανθρώπους, μία Ευρώπη που θα στηρίζεται στη βιομηχανική ανάπτυξη αλλά χωρίς τη δημιουργία μεγάλων περιουσιών,σε κάθε περίπτωση δεν βλέπει ζωή πέρα από την πόλη και την αποχαυνωμένη βιομηχανική κοινωνία. Κυρίως θέλει ένα σκληρό ,πολλές φορές αόρατο κράτος,το οποίο θα φυλακίζει τους βιομηχανοποιημένους ανθρώπους , προκειμένου η εποχή που η Ευρώπη ως κράτος που θα ελέγχει τις ανθρώπινες ζωές των υπηκόων της να ανατείλει και να γίνει μία πραγματικότητα.Η αριστερά διώχνοντας κάθε ανώτερο προσδιορισμό από τη ζωή των ανθρώπων επιθυμεί την καθίδρυση σκληρού κράτους,που  θα ελέγχει τις ανθρώπινες ζωές και θα τις καθοδηγεί όπου τα αφεντικά της επιθυμούν. Αυτά τα αφεντικά της πιο σκληρής νομενκλατούρας που υφαρπάζουν όλο τον πλούτο αλλά επιφανειακά τάσσονται υπέρ της ισότητας. Εάν οι  Ιακωβίνοι δημιούργησαν μία τέτοια Γαλλία ο Σύριζα δημιουργεί μία τέτοια  Ελλάδα που θα κολλήσει σε μία τέτοια Ευρώπη.Η μέθοδος δεν διαφοροποιείται:

Aς θυμηθούμε ένα ελάχιστο απόσπασμα από το λόγο του Ροβεσπιέρου (ηγετικής φυσιογνωμίας των Ιακωβίνων) στη Συμβατική Εθνοσυνέλευση το 1793: «Κάτω  από το επαναστατικό  καθεστώς η ίδια η δημόσια δύναμη είναι υποχρεωμένη να προστατεύει τον εαυτό της από όλες τις φατρίες που της επιτίθενται.Στους καλούς πολίτες η επαναστατική κυβέρνηση οφείλει ολοκληρωμένη προστασία. Στους εχθρούς του λαού δεν οφείλει παρά μόνο το θάνατο».Θα πρέπει στο παραπάνω απόσπασμα να προσέξουμε τις αξιολογικές προσεγγίσεις της εποχής που εγκαινίασαν οι πρώτοι Ευρωπαίοι αριστεροί,οι ιακωβίνοι. Υπεράνω όλων τίθεται ο λαός(πέρα από τη διακήρυξη της Γαλλικής Επανάστασης για το έθνος και το Νόμο της Γενικής βούλησης). Οδεύουμε προς μία νέα κρατική οντότητα όπου ακριβώς θα κυβερνά ο λαός. Βέβαια σε κάθε περίπτωση υπάρχουν τα «κρυμμένα αφεντικά». Οι αόρατες χείρες που καθοδηγούν όλα  αυτά. Ένα από αυτά ήταν και ο Ροβεσπιέρος (αυτός βγήκε στο φώς της ημέρας  και κάηκε). Προκειμένου να φθάσουμε σε αυτό το κράτος θέλουμε χρόνο,κωλλυσιεργίες,τρομοκρατία,πόνο και αίμα. Μήπως βλέπουμε κάποιες αναλογίες ανάμεσα σε εκείνη την εποχή και την εποχή όπου στη δύσμοιρη Ελλάδα κυβερνά ο Συριζα; Ο απεσταλμένος στα μέρη μας της ευρωπαϊκής αριστεράς;΄

Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Ο  Σύριζα ευαγγελίζεται και αυτός ως εκπρόσωπος της ευρωπαϊκής αριστεράς τη νέα κρατική Ευρώπη. Ο Καραμπελιάς αναφέρει για τη φύση του ΚΚΕ εσωτερικού άρα και του  Σύριζα: «εκφράζει θα λέγαμε ενιαία την αντιφατική φύση του Ευρωκομμουνισμού. Από τη μία κριτική του σταλινισμού, αναφορά σε ευρύτερα κοινωνικά στρώματα και κινήματα,γι αυτό αποτελεί χώρο διανοουμένων,αλλά δεν δραστηριοποιείται προς την κατεύθυνση μιάς αριστεράς κριτικής προς το σταλινισμό αλλά μιάς δεξιάς σοσιαλδημοκρατίζουσας κριτικής». Πραγματικά ανάγλυφα ζωγραφίζεται ο Σύριζα και η «κυβέρνησή του». Το κράτος που ονειρεύεται είναι η Ενωμένη Ευρώπη διότι έχει μείνει το μόνο πεδίο εφαρμογής των αριστερών ονειρώξεών του. Σημείο αναφοράς είναι ό,τι το ανθρωπίνως εμψυχο κυκλοφορεί χωρίς συγκεκριμένο προσδιορισμό(προλεταριακό ή άλλο). Η μέθοδος είναι τυχοδιωκτική. Αριστερές πολιτικές όπου μας συμφέρει(κοινωνική ισότητα,λαϊκή κυριαρχία)αλλά και δεξιές προκειμένου να επιτύχουμε το σκοπό μας(συνέχιση μνημονίων,φοροεπιδρομή,κυριαρχία τραπεζών κ.λ.π). Το χειρότερο βέβαια σημείο στον ευρωκομμουνισμό του Σύριζα είναι η υπαγωγή της εξαθλιωμένης Ελλάδος στο αυτοκρατορικό βασίλειο της ευρώπης των λαών(των εξαθλιωμένων κατά αριστερό τρόπο λαών). Σε κάθε περίπτωση η τρομοκρατία του Ροβεσπιέρου έχει αντικατασταθεί από την αριστερά του σύριζα με την τρομοκρατία της καθυστέρησης της  συμφωνίας  με τους θεσμούς. Οι τρομοκρατημένοι Έλληνες φοβούνται ότι αύριο δεν θα έχουν να φάνε,φοβούνται ότι θα τα χάσουν όλα. Μέσα από  την τρομοκρατία της χρεωκοπίας ο σύριζα εξαφανίζει ό,τι το εθνικό και υπαγάγει την εξαθλιωμένη Ελλάδα στο ευρωπαϊκό κράτος του ευρωκομμουνισμού. Μέσα από την τρομοκρατική απειλή της εξαθλίωσης ο σύριζα αλλοιώνει την εθνική ταυτότητα της Ελλάδος,αλλοιώνει θεσμούς και παραδόσεις(το θέμα των παρατύπων μεταναστών,η κατάργηση των θρησκευτικών,η υπανάπτυξη κάθε τι του εθνικού,η υποκουλτούρα που κυριαρχεί παντού είναι μόνο μερικά από τα εξαλλοιωτικά σημεία των καιρών του Σύριζα).

Αλλά ας αφήσουμε τον Πουλατζά (θεωρητικό του ευρωκομμουνισμού) να μας ομιλήσει για το κράτος που ονειρεύονται οι ευρωκομμουνιστές: Στο έργο του «κράτος και φασισμός»επιτίθεται στη Β΄και Γ΄Διεθνή διότι προέβαλαν και μόνο οικονομικά κριτήρια στην εξήγηση του κόσμου και στην ανατροπή της καθεστηκυίας τάξης(αν και θα έπρεπε να εξηγηθεί πιο βαθιά και πνευματικά η πορεία του κοσμου και της κοινωνίας). Στη σελ.18 επεξηγεί  την πορεία που χρησιμοποιεί ο ιμπεριαλισμός προκειμένου να επιβάλει τα κράτη του μέσα από τις μεθόδους της μονοπωλιακής συγκέντρωσης του χρήματος,της συγχώνευσης του τραπεζικού και βιομηχανικού κεφαλαίου,τη μετατροπή του σε χρηματιστηριακό κεφάλαιο,την αναζήτηση οικονομικών αποικιών προκειμένου να κυκλοφορήσει άνομα τοο χρήμα. Χωρίς ίσως να το θέλει περιγράφει το κράτος της ευρώπης που χτίζεται σήμερα στο οποίο βασικός οικοδόμος είναι και ο ευρωκομμουνισμός(άρα και ο Σύριζα). Οι κουλτουριάρηδες ευρωκομμουνιστές πανέξυπνα δεν εξηγούν τον κόσμο και την κίνησή του μόνο με οικονομικά κριτήρια προκειμένου να φυλακίσουν ευρύτερες λαϊκές μάζες. Συμμετέχουν όμως ως κυβερνήσεις στη συσσώρευση του χρήματος και στη συγχώνευση των κεφαλαίων και στη μετατροπή τους  σε χρηματιστηριακά προκειμένου ο κόσμος να φυλακισθεί στα κομπιούτερς των διεθνών τοκογλύφων. Ο ευρωκομμουνισμός είναι η σοβιετοποίηση της Ευρώπης και ο πλήρης έλεγχος ανθρώπων και συνειδησεων από το διεθνές χρηματιστηριακό κεφάλαιο. Ο Σύριζα εξαφανίζοντας την Ελλάδα(παραγωγικά,εθνικά,συνειδησιακά και πνευματικά) την υπαγάγει  (μέσα από την υποδούλωσή της στο διεθνές χρηματιστηριακό κεφάλαιο που κινείται μόνο ηλεκτρονικά)στο νέο ευρωπαϊκό κράτος που ετοιμάζεται. Εκεί όπου ηλεκτρονικά θα ελέγχονται όλα. Αφού όλα  θα έχουν συσσωρευθεί στα χέρια των κατεχόντων την ύλη και την επιστήμη και την τεχνολογία. Γι αυτό εξάλλου ο Νίκος Πουλαντζάς δεν αποδέχεται τελικά ότι το  κράτος συνιστά όργανο ταξικής κυριαρχίας και επιβολής.(οι ευρωκομμουνιστές θέλουν μέσα από το κράτος να αναπαράγουν την κουλτούρα τους και να κυριαρχήσουν στις συνειδήσεις προκειμένου να δημιουργήσουν την Ευρώπη που θέλουν.Γι αυτό ο Σύριζα κυβερνά και περνά παντοιοτρόπως την κουλτούρα του(κατάργηση των θρησκευτικών κ.λ.π).Ο Πουλαντζάς θεωρεί το κράτος ως παράγοντα που ηρεμεί τις ταξικές αντιθέσεις(πραγματικά ο  Σύριζα μέσα από την τρομοκρατία της χρεωκοπίας και την άγρια φοροεπιδρομή εξισώνει τους πάντες αλλοιώνοντας κυρίως συνειδήσεις). Τονίζει ότι στόχος του σοσιαλισμού  δεν είναι  δεν είναι η επαναστατική ήττα του κεφαλαιοκρατικού κράτους αλλά η ριζική μεταβολή του(πράγματι ο ευρωκομμουνισμός και ο ντόπιος απεσταλμένος του χρησιμοποιούν πανευρωπαϊκά την τρομοκρατία του χρηματιστηριακού κεφαλαίου προκειμένου να ελέγχουν τους λαούς,με αυτόν τον τρόπο δημιουργούν την Ευρώπη που θέλουν. Σε αυτή την ευρώπη μοιράζοντας σαν καλοί πατεράδες τα  ψίχουλα του χρήματος που ηλεκτρονικά ελέγχουν κυριαρχούν πλήρως στις μάζες. Φαντάζεστε ένα κόσμο χωρίς χρήμα,οι ευρωκομμουνιστές δεν θα υπήρχαν σε καμία των περιπτώσεων).

Είναι σε κάθε περίπτωση επείγουσα ανάγκη ο προσδιορισμός του ανθρώπου σύμφωνα με τα οντολογικά κριτήρια που μας θύμισαν άνθρωποι όπως ο Ηράκλειτος που μίλησε για τον ευρύτερο κόσμο που ανήκει ο άνθρωπο,για τον κοινό Λόγο που απελευθερώνει. Αλλοιώς ο άνθρωπος θα είναι διηνεκής δούλος ανθρώπων που απλά ως θερσίτες αναλαμβάνουν πρόσκαιρους ιστορικούς ρόλους πρίν τους εξαφανίσει ο ήλιος της ιστορικής γνώσης.

Βασίλειος Μακρυπούλιας.