Οι θεομπαίχτες…

Οι θεομπαίχτες…

Δρ. Ιωάννης Παρίσης

Ανέκαθεν η πολιτική εξουσία επεδίωκε, για δικούς της σκοπούς, να εκμεταλλευτεί τη θρησκευτική πίστη. «Βαθύτατα θρήσκοι» πολιτικοί, μας έχουν συνηθίσει με τις παρουσίες τους σε εορτές, πανηγύρια, λιτανείες και σε όποια εκδήλωση προσφέρεται για… να τους δει ο θρησκευόμενος λαός.

Όταν μάλιστα οι θρησκευτικές εορτές συμπίπτουν με παραμονές εκλογών το πράγμα γίνεται σημαντικό και εντάσσεται στις προεκλογικές εμφανίσεις. Το θρησκευτικό συναίσθημα των πολιτικών μας βρίσκεται στο υψηλότερο επίπεδο. Κάποιοι… μαθαίνουν να κάνουν και το σταυρό τους!!!

Τα «καραγκιοζιλίκια» που είδαμε και φέτος την ημέρα των Θεοφανίων, κατά τις τελετές αγιασμού των υδάτων, έφεραν στο νου ανάλογες περιπτώσεις εκμετάλλευσης των θρησκευτικών γεγονότων από την πολιτική εξουσία. Περιστέρια, χαριεντισμοί, πολιτικά συνθήματα, δηλώσεις άσχετες με το θρησκευτικό γεγονός, όλα ενταγμένα στην προεκλογική δραστηριότητα.

Βεβαιότατα, ευθύνη φέρουν και κάποιοι εκπρόσωποι της Εκκλησίας που, εκόντες ή άκοντες, συμμετέχουν στην μετατροπή μιας σημαντικής θρησκευτικής τελετής σε παιδικό «πανηγυράκι». Σε κάποιες περιπτώσεις δίνουν την εντύπωση ότι προσαρμόζουν την τελετή στα πολιτικά πρόσωπα που θα παραστούν. Ο παπάς που θα δώσει το περιστέρι και θα εξηγήσει στους «σωτήρες του έθνους» πότε θα το απελευθερώσουν και άλλα φαιδρά. Ας τους εξηγούσε τουλάχιστον τι συμβολίζει το περιστέρι στην περίπτωση, για να μη χαριεντίζονται σαν να παίζουν στη γειτονιά τους με τα περιστέρια. Αν μάλιστα τύχει και κάποιο καθίσει στο κεφάλι του ταγού, ε… είναι ολοφάνερο ότι είναι θέλημα του Αγίου Πνεύματος να… πάει καλά στις εκλογές!!!

Ο εορτασμός των Θεοφανίων, καθώς και εκείνος του Δεκαπενταύγουστου, ιδιαιτέρως προσφέρονται για τέτοιες εμφανίσεις, μια και περιλαμβάνουν μουσικές μπάντες, παρατάξεις, κίνηση πομπών δια των οδών των πόλεων, περίοπτες εξέδρες, κόσμο πολύ, φωτογραφίσεις, τηλεοπτικές μεταδόσεις, ευκαιρία για δηλώσεις. Μέρες πιο πριν γνωρίζουμε που θα βρεθεί ο κάθε ταγός αυτού του τόπου. Ο Πειραιάς και κάποια νησιά την ημέρα των Θεοφανίων, η Παναγία Σουμελά, η Τήνος και η Πάρος τον Δεκαπενταύγουστο έχουν τα πρωτεία.

Από κοντά και οι κάθε είδους «παρατρεχάμενοι». Αυτοί που επιδιώκουν να είναι δίπλα ή πίσω από τον «αφέντη», για να τους πάρει η TV, που χαμογελούν όταν χαμογελά ο αφέντης και που… κάνουν το σταυρό τους όταν/αν σταυροκοπιέται ο αφέντης. Κάποιοι «ρεπόρτερς» αναλαμβάνουν να εξηγήσουν στους τηλεθεατές την σημειολογία της κατεύθυνσης που πήρε… το περιστέρι ή της καταγωγής του κολυμβητή που ανέσυρε τον σταυρό, ή ακόμα… του βλέμματος της Παναγίας. Υποκουλτούρα, ευτελισμός του θρησκευτικού γεγονότος, θλιβερή υποεκτίμηση της νοημοσύνης των τηλεθεατών.

Στη συνέχεια έρχονται οι δηλώσεις των ταγών του τόπου. Άκομψα ξύλινα λόγια, χωρίς περιεχόμενο, παντελώς άσχετα προς το εορταζόμενο γεγονός, με χοντροκομμένη προσπάθεια διασύνδεσής του με πολιτικές συγκυρίες ή κομματικές βλέψεις. Με περισσό θράσος – και φαιδρότητα φυσικά – μιλώντας για το «νόημα» της εορτής, επιδιώκουν να μας εξηγήσουν περίπου τη σχέση της επιφοιτήσεως του Αγίου Πνεύματος ή της θαυματουργού εικόνας της Παναγίας με… τις αρχές και το πρόγραμμα του κόμματός τους!

Μάλιστα, αφού ούτως ή άλλως υπάρχει στην Εκκλησία μας «Παναγία η Δεξιά», και με δεδομένο ότι οι Αριστεροί δεν ενδιαφέρονται λόγω ιδεολογίας, κάποιοι θα επιθυμούσαν, μάλλον, να υπήρχε και Παναγία… η Σοσιαλίστρια!

https://parisis.wordpress.com/2015/01/08/%CE%BF%CE%B9-%CE%B8%CE%B5%CE%BF%CE%BC%CF%80%CE%B1%CE%AF%CF%87%CF%84%CE%B5%CF%82/