Τι θα γίνει αν η ΝΔ χάσει τις Ευρωεκλογές;

Τι θα γίνει αν η ΝΔ χάσει 

τις Ευρωεκλογές;

Πριν καν εκπνεύσει το 2013, πριν καν η παρούσα κυβέρνηση κλείσει 18 μήνες κοινοβουλευτικού βίου, όλοι συζητούν ήδη τις επερχόμενες πολιτικές εξελίξεις. Θα πάμε σε εθνικές εκλογές; Θα αντέξουν οι βουλευτές να ψηφίζουν συνεχώς μέτρα;

Όπως έγραψε χθες το antinews, η κυβέρνηση εύχεται να φτάσει μέχρι το Πάσχα με την ελπίδα να αναστραφεί το κλίμα και να πάει μέχρι το Μάιο με διαφορετικά δεδομένα.

Ωστόσο, όσοι φυσιολογικοί άνθρωποι δε ζουν σε γυάλες, όσοι βγαίνουν και μιλάνε με την κοινωνία και δεν έχουν πάθει «ιδρυματισμό» εντός των υπουργείων και του Μαξίμου, ξέρουν τι πράγματι συμβαίνει και πώς η κοινωνία αντιμετωπίζει τις πολιτικές εξελίξεις.

Δε χρειάζονται γκάλοπ για να αντιληφθεί κανείς ότι η δικομματική κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ είναι μειοψηφία στην κοινωνία. Δεν αντέχει άλλο ο κόσμος και παρ’ ότι δε θέλει εκλογές και περιπέτειες, εντούτοις περιμένει πότε θα γίνει το «ατύχημα». Περιμένοντας να δει φως στο τούνελ ο κόσμος είναι ικανός να τα κάνει όλα «λίμπα», σε πολιτικό επίπεδο εννοείται.

Το κρίσιμο ραντεβού της κυβέρνησης με το … μέλλον της είναι τον Μάιο, στις δημοτικές εκλογές και στις ευρωεκλογές, αφού τις προάλλες το Μαξίμου ξεκαθάρισε ότι οι βουλευτικές εκλογές θα γίνουν το 2016. Με άλλα λόγια, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών η κυβέρνηση πιστεύει ότι θα αντέξει μέχρι το 2016.

Κι εγώ πιστεύω ότι την Κυριακή θα κερδίζω το τζακ ποτ του Τζόκερ μαζί με το μπόνους των 3.000.000 και επιτέλους θα πάω στο Χόλλυγουντ θα αγοράσω την “La Ferrari”, την καλύτερη Ferrari, και θα πάω να την πέσω στην Σαρλίζ Θερόν.

Τις ίδιες πιθανότητες μ΄ εμένα έχει και η κυβέρνηση ν΄αντέξει μέχρι το 2016. Επειδή όποιος ζει μέσα στην κοινωνία, όποιος ξέρει να ακούει την κοινωνία έχει αντιληφθεί ότι η τιμωρητική ψήφος θα είναι τόσο βαριά που πολύ αμφιβάλλουμε αν θα μπορεί να σταθεί μετά δικομματική κυβέρνηση.

Κάποιοι μάλιστα δεν αποκλείουν στις ευρωεκλογές να βγει πρώτο κόμμα η … Χρυσή Αυγή με δεύτερο τον ΣΥΡΙΖΑ και τρίτη και καταϊδρωμένη τη Νέα Δημοκρατία. Άντε να αλλάξει η πρώτη θέση και να την κερδίσει ο Τσίπρας, η ΝΔ να έρθει δεύτερη και η ΧΑ τρίτη, όπως πιστεύουν κάποιοι άλλοι πιο λογικοί. Εγώ πάντως στις συζητήσεις που κάνω δεν βρήκα ούτε έναν εκτός κομματικού περιβάλλοντος που να πιστεύει ότι θα κερδίσει η ΝΔ. Μην περιμένετε λοιπόν να σας πουλήσουμε φούμαρα για μεταξωτές κορδέλες…την αλήθεια θα σας λέμε πάντα και η αλήθεια είναι αυτή την φορά ότι με τα μυαλά που κουβαλάνε στην κυβέρνηση βαδίζουν προς μια οδυνηρή ήττα στις ευρωεκλογές.

Το μεγάλο ερώτημα είναι τι θα κάνει τότε ο Σαμαράς; Θα πάει σε βουλευτικές εκλογές ή απλά θα επιχειρήσει να διαχειριστεί μια οδυνηρή ήττα με ανασχηματισμούς και το γνωστό παιχνίδι με τις «μουσικές καρέκλες» που απλά ο ένας παίρνει το χαρτοφυλάκιο του άλλου; Και θα το δεχθεί αυτό ο Τσίπρας ή θα αρχίσει να ζητά αμέσως εκλογές και να υποβάλλει προτάσεις μομφής (θα έχει περάσει το εξάμηνο από την προηγούμενη).

Το σοβαρότερο όμως ερώτημα είναι «τι θέλει το σύστημα;», το οποίο παρά τις ελπίδες μας ζει και βασιλεύει και την Ελλάδα κυριεύει. Θέλει εκλογές ή θα επιχειρήσει «αναίμακτες» ανατροπές; Άλλωστε, το γεγονός ότι η κυβέρνηση διακηρύσσει ότι εκλογές θα γίνουν το 2016, υποδεικνύει μια κρυφή συμφωνία και επιβεβαιώνει αυτό που λέμε: Ότι δηλαδή ουσιαστικά κανείς δε θα θέλει εθνικές εκλογές με τη Χρυσή Αυγή να «πετάει», τον ΣΥΡΙΖΑ να ανεβαίνει και το ΠΑΣΟΚ να μην μπαίνει ούτε στη Βουλή.

Εδώ μπαίνουμε στα άλλα σενάρια και σας θυμίζουμε τι επαναλαμβάνει ο κυρ Φώτης Κουβέλης με την θεία φώτιση του Μητσοτακέϊκου. “Η παρούσα Βουλή μπορεί να εκλέξει άλλον πρωθυπουργό“. Επομένως, λένε όσοι κάνουν μια άλλη ανάλυση της κατάστασης, αν επιβεβαιωθούν τα σενάρια για “πάρτι” των Τσίπρα και Μιχαλολιάκου στις Ευρωεκλογές, δεν αποκλείεται να επιχειρηθεί μια «βελούδινη» πτώση της κυβέρνησης με μια αντικατάσταση του Σαμαρά στην πρωθυπουργία. Δηλαδή μια νέα κυβέρνηση χωρίς εκλογές και με μια ευρύτερη συμμαχία δυνάμεων χωρίς κατ’ ανάγκη να υπάρξουν συνεργασίες ούτε με τη Χρυσή Αυγή, ούτε με τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι εναπομείνασες δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ, κάποιοι Ανεξάρτητοι Έλληνες και φυσικά η ΔΗΜΑΡ θα μπορούσαν να συγκροτούσαν ένα μέτωπο με τη ΝΔ για κυβέρνηση με άλλον πρωθυπουργό και άλλους υπουργούς – να υπολογίσουμε και τι θα κάνουν οι “58″ κλπ.

Είναι το γνωστό σενάριο που διακινούν μέσα ενημέρωσης όπως το Βήμα, πολιτικοί όπως ο Κουβέλης ή η Ντόρα κι επιχειρηματίες που κινούνται στο παρασκήνιο.

Φυσικά το μεγάλο ερώτημα είναι ποιος θα αναλάμβανε πρωθυπουργός. Ποιος θα ήταν «αρεστός» του συστήματος ώστε να κρατήσει τα ηνία της χώρας; Και φυσικά ποιος θα ήταν και ο εκλεκτός της τρόικας και ειδικά των Γερμανών. Διότι σίγουρα θα έχουν κι αυτοί τον πρώτο λόγο.

Προφήτες δεν είμαστε, αλλά το σενάριο αυτό παίζει δυνατά, περισσότερο από κάθε άλλο. Είναι, παλιά και δοκιμασμένη συνταγή, θυμηθείτε μόνο τι έγινε με τον Παπαδήμο. Τώρα θα έχουν και μια επιπλέον δικαιολογία για έναν μεγάλο συνασπισμό δυνάμεων: Να αντιμετωπίσουν την επέλαση της άκρας δεξιάς η οποία στις ευρωεκλογές θα σαρώσει σε όλη την Ευρώπη.

Και φυσικά ένα από τα ερωτηματικά είναι και τι θα κάνει ο σημερινός πρωθυπουργός, αφού αν θέλετε τη γνώμη μας δεν υπάρχει κανείς να τον αμφισβητήσει στη ΝΔ. Θα περιμένει να πάρει την «ρεβάνς»; Και με ποιό κόμμα έπειτα από την εκλογική πανωλεθρία της ΝΔ;

Ο Αντώνης Σαμαράς είναι έξυπνος άνθρωπος και τα γνωρίζει όλα αυτά. Αυτοί που κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν είναι οι σύμβουλοι και οι υπουργοί του. Επομένως, ο πρωθυπουργός έχει τα περιθώρια να αντιστρέψει το σε βάρος του κλίμα. Και να δείξει ότι δεν είναι εύκολο «θήραμα» στα δόντια αυτών που θα ήθελαν μια νέα κυβέρνηση «τύπου Παπαδήμου».

ΒΖ-ΑΨ

http://www.antinews.gr/2013/12/28/240168/

Ευχές

Χρόνια Πολλά!

Καλές Γιορτές!

Νάουσα: Γονείς αρνήθηκαν προσφορά του Σόρος

Μια από τις πιο συγκινητικές και ηρωικές στιγμές της θλιβερής εποχής που ζούμε απέναντι στη βαρβαρότητα, αλλά και στη δολιότητα, στο χρήμα, στις απειλές! Αυτό λείπει σήμερα από τους Έλληνες και Ελληνίδες, με λίγες, ελάχιστες λαμπρές εξαιρέσεις. Νιώθω ωραία, υπερήφανα με τους συμπατριώτες μου Μακεδόνες της ηρωικής Νάουσας. Εύγε τους! Βρέθηκαν Έλληνες που ακόμη αντιστέκονται και που γνωρίζουν τί σημαίνει ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ. Ας γίνουν παράδειγμα σε όλη τη Μακεδονία μας αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα.

Νάουσα: Γονείς αρνήθηκαν 

προσφορά του Σόρος 

για δωρεάν πετρέλαιο σε σχολείο

Παρά το γεγονός ότι τα σχολεία της περιοχής κινδυνεύουν να μείνουν και πάλι χωρίς θέρμανση - Η λειτουργία των σχολείων είναι υποχρέωση του κράτους, υποστηρίζουν οι σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων - Τι λέει ο δήμαρχος

Την απόφαση να μην δεχτεί το πετρέλαιο θέρμανσης, που προέρχεται από δωρεά του ιδρύματος του μεγιστάνα Τζορτζ Σόρος, πήρε η γενική συνέλευση των συλλόγων γονέων και κηδεμόνων της Νάουσας, παρά το γεγονός ότι είναι ορατός ο κίνδυνος να μείνουν και πάλι χωρίς θέρμανση τα σχολεία εντός των επόμενων ημερών.

Πριν δύο εβδομάδες μάλιστα, τα σχολεία του δήμου είχαν κλείσει σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την έλλειψη πετρελαίου θέρμανσης. 

Παρολαυτά, οι γονείς αποφάσισαν να αρνηθούν τη δωρεά, τονίζοντας ότι η λειτουργία των σχολείων είναι υποχρέωση του κράτους, το οποίο πρέπει να φροντίσει να λυθεί το πρόβλημα ενώ αναρωτιούνται και για το τι κρύβεται πίσω από την κίνηση αυτή του μεγαλοεπενδυτή.

«Καταρχήν μας προκάλεσαν εύλογες υποψίες οι λόγοι για τους οποίος ο φιλάνθρωπος αυτός μεγιστάνας σκέφτηκε ξαφνικά το πρόβλημα των σχολείων της Νάουσας. Δεν μας πείθει ότι η προσφορά του είναι ανιδιοτελής. Είμαστε βέβαιοι ότι από αυτή την ‘ευεργεσία’ ο κ. Σόρος αναμένει ανταλλάγματα και δεν θέλουμε τα σχολεία των παιδιών μας να μπουν σ’ αυτό το παιχνίδι» δήλωσε ο πρόεδρος των συλλόγων γονέων και κηδεμόνων Νάουσας, Μανώλης Γαλίτης.

«Πετρέλαιο θα μπορούσαμε να αγοράσουμε και μόνοι μας, με χρήματα των γονέων. Αλλά δεν είναι αυτός ο ρόλος των συλλόγων μας. Η λειτουργία των σχολείων είναι υποχρέωση του κράτους. Τι κοινωνία είμαστε αν δεν μπορούμε να λειτουργήσουμε τα σχολεία μας; Γι’ αυτό εξηγούμε ότι δεν ζητήσαμε και δεν ζητάμε από κανέναν ελεημοσύνη. Απαιτούμε από το κράτος να διασφαλίζει τα δικαιώματα και τη μόρφωση των παιδιών μας και όλων των παιδιών» πρόσθεσε.

Οι γονείς έχουν ήδη ενημερώσει και το δήμο για την συγκεκριμένη απόφαση, με τον δήμαρχο Τάσο Καραμπατζό να επισημαίνει: «Αναμένουμε αυτή τη δωρεά όχι γιατί θα επιλυθεί οριστικά το πρόβλημα με 20 τόνους πετρελαίου, αλλά διότι θα μας βοηθήσει να αντιμετωπίσουμε έστω και πρόσκαιρα την κατάσταση, γεγονός που θεωρούμε ιδιαίτερα σημαντικό».

Όπως εξήγησε ο δήμαρχος, η δωρεά του συγκεκριμένου ιδρύματος (Open Society Institut) δεν απευθύνεται αποκλειστικά στα σχολεία της Νάουσας και θεώρησε υποχρέωση του να την αποδεχτεί, καθώς η κατάσταση είναι ιδιαίτερα κρίσιμη. 

Να σημειωθεί πάντως ότι η απόφαση των γονέων δεν είναι δεσμευτική και τις επόμενες μέρες αναμένεται το πετρέλαιο να παραληφθεί κανονικά και να διανεμηθεί στα σχολεία.

Πηγή: εφημ. «Μακεδονία»

Αν θέλεις Τούρκο φίλο, κράτα ένα κομμάτι ξύλο

Αν θέλεις Τούρκο φίλο, 

κράτα ένα κομμάτι ξύλο

Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη

Την παροιμία μου την έλεγε ο συνονόματος αγρότης παππούς μου, που κάποτε από τις αιματοβαμμένες πέτρινες κορυφές του Κάλε Γκρότο έβλεπε την Άγκυρα ν’ αχνοφέγγει στο βάθος του ορίζοντα. Την θυμήθηκα για πολλοστή φορά, διαβάζοντας τις νέες ιταμές δηλώσεις του αρχηγού του τουρκικού ισλαμοφασισμού, του συναυτουργού της Αλ Κάϊντα στη Συρία, με το παραλήρημα του για την Θράκη, την Κομοτηνή, την Θεσσαλονίκη. Μάλιστα ο φίλος μας ο Ερντογάν, με την φόρα που πήρε, έφτασε έως την Βοσνία το επεκτατικό όραμα του!

Η καθεστωτική αριστερά Κολωνακίου κι Εξαρχείων έχει διάφορες ψωραλέες ιερές αγελάδες. Μια από αυτές είναι η διεθνιστική σουρεαλιστική προσέγγιση του τουρκικού επεκτατισμού. Με άρνηση έως αμηχανία, μπροστά στα εγκλήματα Γενοκτονίας, που έχει τελέσει ο τουρκισμός σε βάρος του λαού μας κι άλλων λαών της περιοχής, η παρδαλή αριστερά που μας έλαχε, έχει μια λογική συμψηφισμού στα ελληνοτουρκικά. Σου λέει, για να ‘σαι σωστός «προοδευτικός», πρέπει να ‘σαι και λίγο απολογητής του τουρκικού ισλαμοφασισμού, που είχε δύσκολα παιδικά χρόνια κλπ. Στην λογική αυτή είχε προσχωρήσει και κομμάτι της λεγόμενης «ενοχικής Δεξιάς», μέσα από μια περίεργη, ολίγον χαζοχαρούμενη κι εξίσου συμψηφιστική κι επικίνδυνη λογική. Κυκλοφορούν ακόμη κάτι παρτάλια, αναλυτές εκ του προχείρου.

Αρκετοί, ανιστόρητοι, αφελείς ή απλά ηλίθιοι, απ’ όλο το πολιτικό φάσμα, είχαν επενδύσει στην σωφροσύνη, την «δημοκρατικότητα» και τρία αυγά Τουρκίας του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Από την αρχή έλεγα πως ο Ερντογάν θα αποδειχθεί πιο επικίνδυνος από τους στρατιωτικούς και πολύ απλά είχα δίκιο. Ο νεοοθωμανικός ισλαμοφασισμός του αντικατέστησε τον εξίσου πρωτόγονο φασισμό του κεμαλισμού. Μάλιστα, απευθυνόμενος στις πλατιές μάζες των φτωχών μουσουλμάνων, δημιούργησε μια βάση πολύ ευρύτερη από αυτήν, που είχαν οι πολιτικοί κληρονόμοι του μπεκρή και γενοκτόνου Κεμάλ, πολιτικού δάσκαλου του Χίτλερ, όπως ο ίδιος ο ηγέτης του ναζισμού είχε δηλώσει.

Ο επίδοξος νέος πατισάχ με αραβικά κεφάλαια, κλεμμένες πατέντες κι ανασφάλιστη εργασία, έφτιαξε ένα οικονομικό «θαύμα» με πήλινα πόδια. Το περίφημο όμως σχέδιο που επεξεργάστηκε και διατυμπάνισε με στόμφο ο σκιντζής Νταβούτογλου για «στρατηγικό βάθος της Τουρκίας», το νεοθωμανικό δόγμα επιστροφής της Άγκυρας στις παλιές της επαρχίες, από το Σεράγεβο, ως την Παλαιστίνη, απλά είναι μια μεγαλοπρεπής αποτυχία. Ο …χαρισματικός Ερντογάν τελικά εξελίχθηκε σε ένα κοινό διεθνή τραμπούκο. Δυναμίτισε τις σχέσεις με το Ισραήλ, εξαπολύοντας ύβρεις κι απειλές, ρουφιάνεψε κι οδήγησε στην κρεμάλα ολόκληρο δίκτυο πρακτόρων του Τελ Αβίβ στο Ιράν. Το Ισραήλ ποτέ δεν θα ξεχάσει την μονομερή καταγγελία των τουρκοϊσραηλινών συμφωνιών, την αντισημιτική προπαγάνδα της Τουρκίας και την συνέργια της Άγκυρας στην δολοφονία δικών του ανθρώπων, ούτε θα ανεχτεί τις τουρκικές φιλοδοξίες στην περιοχή, ιδίως τις ληστρικές τουρκικές φιλοδοξίες στα κοιτάσματα φυσικού αερίου. Η νέα τετραμερής συμμαχία Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ, ΗΠΑ, είναι εφικτός στόχος και τείχος αποτροπής.

Ο Ερντογάν επίσης υποστήριξε ανοιχτά τους φανατικούς ισλαμιστές στην Αίγυπτο, τρώγοντας στα μούτρα την απέλαση του πρέσβη του, ενώ στην Συρία το τουρκικό κράτος είναι σφιχταγκαλιασμένο με ισλαμιστές τρομοκράτες, φονιάδες αιχμαλώτων και γυναικοπαίδων.

Το «στρατηγικό βάθος» της Τουρκίας, τελικά, δεν της φτάνει ούτε μέχρι τον αστράγαλο.

Εξακολουθεί να μην αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία, να κατέχει το 40% του νησιού, να απειλεί στην Θράκη και στο Αιγαίο, ενώ στο ίδιο το εσωτερικό της χώρας του, ο ολοένα και πιο αυταρχικός τούρκος ηγέτης οδηγεί το λαό του με άλματα προς τα πίσω στο πιο βαθύ ισλαμικό σκοτάδι. Η μαντήλα επεκτείνεται, κι αν η πορεία οπισθοδρόμησης έμενε στην απαγόρευση των …φιλιών, θα ήταν απλώς άλλος ένας παλαβιάρης που εζήλωσε την δόξα του παππού Πάγκαλου, που έβαζε τους αστυφύλακες να μετρούν τις φούστες με τον χάρακα. Όσο όμως περνά ο καιρός, το παιδί των ισλαμικών σεμιναρίων, των κουράν κουρσού, βγαίνει από μέσα του, κυριαρχεί στα λόγια και στις πράξεις του, και κάνει το μάτι του να γυαλίζει.

Το σχέδιο είναι απλό, ουδόλως περίτεχνο, τσαμπουκαλίδικο και σύμφωνο με τις χειρότερες κατσαπλιάδικες παραδόσεις της νοοτροπίας των απογόνων του Ερτογρούλ: νέο χαλιφάτο και επίδοξος σουλτάνος ο πρώην μπακαλόγατος, που ουδεμία σχέση έχει με τον χιουμορίστα και καλοσυνάτο Ζήκο. Διότι ο Ζήκος δεν ήταν φορέας ιδεολογίας μαχαιροβγαλτών πλιατσικολόγων.

Κι εδώ θα στεναχωρήσω πολλούς φυλετιστές αλλά δεν πρόκειται για σύγκρουση των αρίων, ελληνοπρεπών γονιδίων, πχ του Σκουρλέτη και των τουρανικών, τουρκομογγολικών γονιδίων. Απλούστατα διότι στην Τουρκία πιο εύκολα θα βρεις τετράφυλλο τριφύλι, παρά γνήσιο απόγονο του Ερτογρούλ. Εξισλαμισμένοι Έλληνες, Αλβανοί, Σλάβοι, Αρμένιοι κλπ, είναι. Εξ ού κι οι ίδιες φάτσες. Είναι απλά ο κακός μας εαυτός.

Έχουμε να κάνουμε με την τραμπούκικη νοοτροπία μιας ηγετικής κάστας, που καταδυναστεύει και τον ίδιο της το λαό. Απλά να μην ξεχνάμε να κρατάμε γερά το ξύλο που λέγαμε και να μην έχουμε ψευδαισθήσεις. Παρ’ ότι φροντίζουν οι ίδιοι οι ηγέτες του τουρκικού ισλαμοφασισμού να μας τις διαλύουν, μερικοί ημέτεροι ακόμη ονειρεύονται ξύπνιοι…

(δημοσιεύεται στην “Δημοκρατία”)

Περί Μπουγιόπουλου και καθεστωτικών δημοσιογράφων...

Περί Μπουγελόπουλου και 

καθεστωτικών δημοσιογράφων...

Άλλη μια παράσταση έδωσε χθες σε τηλεοπτική εκπομπή βοθροκάναλου, ο επαγγελματίας κομμουνιστής με τις υστερικές αντικαπιταλιστικές του κορώνες που πήρε αναγκαστική μεταγραφή και βρήκε φιλόξενη στέγη στο άσυλο ...αναξιοπαθούντων του γνωστού αργόγλωσσου διοπτροφόρου καθεστωτικού μεγαλοδημοσιογράφου, ο οποίος εσχάτως άρχισε να αλλοιθωρίζει αριστερά και παραπέρα...

Ακολουθεί ένα πρόχειρο σταχυολόγημα από σχετικά κείμενα του Διαδικτύου.

ΔΕΕ

Στο Συγκρότημα Κουρή-Χατζηνικολάου μετακομίζει δημοσιογραφικά ο Νίκος Μπογιόπουλος, μετά το διαζύγιό του με την εφημερίδα “Ριζοσπάστης”, από όπου κόπηκε αιφνιδίως η στήλη την οποία υπέγραφε. Όπως ανακοίνωσε την Παρασκευή η ίδια η Λιάνα Κανέλλη στον αέρα, στην διάρκεια της εκπομπής της στον “Real Fm”, ο Νίκος Μπογιόπουλος ο “σύντροφός” της στο... ΚΚΕ, θα βρίσκεται από τη Δευτέρα στον ίδιο Σταθμό. 

**************

Προκλητικοί και αμετανόητοι όπως πάντα... 

Ο αποπεμφθείς από τον "Ριζοσπάστη" κομμουνιστής Μπογιόπουλος -που βρήκε απάγγειο στην φιλόξενη αγκαλιά του Χατζηνικολάου που μετά την Γαρούφω Κανέλλη θα δώσει και σε αυτόν εκπομπή- μας κάνει σήμερα μαθήματα... δημοκρατίας για τα "Δεκεμβριανά" και φτάνει μέχρι το σημείο να αποκαλέσει "ανδρείκελο" τον Γεώργιο Παπανδρέου επειδή έκοψε τον πισινό στα συντρόφια του που πήραν τα όπλα για να δέσουν την Ελλάδα στο άρμα της κομμουνιστικής μαμάς Ρωσίας... 

Τα συντρόφια βλέπετε δεν μπορούν ακόμη να χωνέψουν τι έπαθαν... Και το ακόμη πιο τραγικό... Δεν έχουν ζητήσει ούτε ένα συγνώμη για το αιματοκύλισμα που προκάλεσαν τότε στην Πατρίδα ΜΑΣ, αλλά και τις χιλιάδες σφαγές αμάχου πληθυσμού! Κατά τα άλλα τολμάνε να μιλάνε για γιορτές μίσους, όταν τιμάμε την Μάχη του Μακρυγιάννη που κράτησε ελεύθερη την Ελλάδα από την κόκκινη πανούκλα... Αλλά και ο Χατζηνικολάου που παριστάνει τον... αμερόληπτο; Γιατί δεν έχει δώσει ΠΟΤΕ το δικαίωμα σε κάποιον "εθνικόφρονα" να γράψει και αυτός την δική του άποψη για τα Δεκεμβριανά; Αλλά τέτοιοι δεν ήταν πάντα οι ελαφροδεξιοί;

***********

Ν. Μπογιόπουλος: άλλη μια χρήσιμη φωνή για τον Νίκο Χατζηνικολάου

Ο πρώην αρθρογράφος της εφημερίδας «Ριζοσπάστης» Νίκος Μπογιόπουλος (ο γνωστός κομμουνιστής, ηλίθιε!), επεκτείνει την μιντιακή συνεργασία του με τον μιντιάρχη Νίκο Χατζηνικολάου. Ετσι μετά την ενασχόλησή του στο σάιτ enikos.gr θα κάνει εκπομπή και στον Real 97.8 κάθε Παρασκευή 11 με 12 (μαζί με το ίδιο το αφεντικό του). Εκτός από αυτό ο Μπογιόπουλος θα βγαίνει και ως σχολιαστής της επικαιρότητας στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ραδιοσταθμού κάθε μεσημέρι με τον Γιάννη Παπαδόπουλο.

"Διαφωνώ σε πάρα πολλά μαζί του, πολιτικά - ιδεολογικά, τον εκτιμώ όμως, είναι ένας έντιμος συνάδελφος ένας συνάδελφος με αξία. Είναι άλλη μια χρήσιμη φωνή, στον πολυφωνικό, τον ελεύθερο,.. τον μαχητικό Real fm" είπε χαρακτηριστικά ο Χατζηνικολάου που ανακοίνωσε στον «αέρα» τη νέα συνεργασία με τον Μπογιόπουλο.

Ουτε εμείς διαφωνούμε με τον Χατζηνικολάου αλλά εδώ θα συμφωνήσουμε απόλυτα με το σχόλιο του etradio: Σαν πολύ... κόκκινος δεν μας βγαίνει τις Παρασκευές (κι όχι μόνο) ο ραδιοσταθμός του Χατζηνικολάου; Ο Μπογιόπουλος το πρωί, η Λιάνα Κανέλλη τα απογεύματα... Μήπως ο ΚΚΕ εισβάλλει ύπουλα στα αστικά ΜΜΕ;

Και σε όλα αυτά χωρίς να συνυπολογίσουμε τις άλλες σκληρές αντιμνημονιακές εκπομπές όπως αυτή του πρώην εκδότη των Αποκαλύψεων, Σεραφείμ Κοτρώτσου.

********************

Ο Μπογιόπουλος με την στάση του επεδίωξε μόνος του αυτή την κατάληξη. Επειδή το βιβλίο του "Είναι ο καπιταλισμός ηλίθιε" του απέφερε ένα τεράστιο ποσό, που ένας εργάτης δεν το βλέπει να δουλεύει δέκα χρόνια, και επειδή το φιλαράκι του ο Χατζηνικολάου του είχε εξασφαλίσει ένα πενταπλάσιο μισθό απ’ αυτόν που έπαιρνε στον Ριζοσπάστη, αυτός έβλεπε τον ίσκιο του σαν το μπόι του. Ήθελε να δένει και να ράβει στο όργανο της ΚΕ του ΚΚΕ. Αυτό φυσικά δεν ήταν δυνατόν να γίνει γι’ αυτό αναγκάστηκε να πάρει τον δρόμο του Τσίμα και τόσων άλλων. Όλα τα άλλα είναι λόγια του αέρα. 

[Δεν υπάρχει πιο επικό από το να σου λέει ένας άνθρωπος που από 15 χρονών τον ζει η ΚΝΕ και το ΚΚΕ (πριν τον πετάξουν στα σκουπίδια) και που δεν έχει κάνει καμία δουλειά, ότι πρέπει να πας να δουλέψεις σε ορυχείο ή μεταλλείο, όταν αυτός δεν έχει περάσει ούτε απ' έξω! Σημειώστε ότι ο Άδωνις όπως έχει πει έχασε σαν έφηβος και τους δύο γενείς του και αναγκάστηκε να δουλεύει από 17 χρονών σε βιβλιοπωλείο προκειμένου να ζει και τα αδέρφια του. Εννοείται βέβαια ότι ο σταλινικός Μπογιόπουλος... διαστρεβλώνει την πραγματικότητα καθώς ο Άδωνις δεν ζήτησε να δουλεύουν σε ορυχεία μέχρι τα 65 οι εργάτες καθώς για αυτούς υπάρχουν ούτως ή άλλως ειδικές ρυθμίσεις (βαρέα και ανθυγιεινά) αλλά το είπε για να τ' ακούσουν κάτι Δ.Υ. που τα ξύνουν όλη μέρα σε γραφεία...]

Άγιος Νικόλαος: Ο προστάτης των ναυτικών

6 Δεκεμβρίου - Αγίου Νικολάου

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ στις εορτάζουσες και εορτάζοντες σήμερα!

Ο Άγιος Νικόλαος, Αρχιεπίσκοπος Μύρων της Λυκίας, ο Θαυματουργός, είναι από τους πλέον αγαπητούς Αγίους της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας. Αμέτρητοι ναοί έχουν κτισθεί προς τιμήν του και πλήθη λαού σπεύδουν να τον τιμήσουν και να ζητήσουν τη μεσιτεία του προς τον Κύριο.

Γεννήθηκε στα Πάταρα της Λυκίας γύρω στα 250 μ.Χ. από ευσεβείς και πλούσιους γονείς, οι οποίοι τον ανέθρεψαν "εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου".

Βρέφος ακόμη απέδειξε ότι είχε τη χάρη του Θεού. Με θαυμαστό τρόπο στάθηκε όρθιος την ώρα του λουτρού χωρίς καμία βοήθεια. Κάθε Τετάρτη και Παρασκευή θήλαζε μόνο μια φορά την ημέρα και μάλιστα μετά τη δύση του ηλίου.

Πολύ νωρίς ο Κύριος κάλεσε κοντά του τους δύο γονείς του και ο ίδιος, έχοντας πάντοτε οδηγό τη ρήση του Ευαγγελίου "δότε Ελεημοσύνην", μοίρασε την περιουσία του στους φτωχούς και αφωσιώθηκε ολοκληρωτικά στη Λατρεία του Υψίστου.

Είναι γνωστή και αξιοθαύμαστη η ενέργεια του αυτή να βοηθήσει νύχτα και κρυφά τις τρεις αδελφές με αξιόλογο χρηματικό ποσό, για να μην αναγκαστούν, λόγω της φτώχιας τους, να παρασυρθούν στην ατίμωση.

Κινούμενος ο Νικόλαος από Ιερό πόθο, αποφάσισε να ταξιδέψει για να προσκυνήσει τους Αγίους Τόπους. Καθώς έπλεε το πλοίο, άρχισαν να πνέουν σφοδρότατοι άνεμοι καιξέσπασε μεγάλη τρικυμία. Επιβάτες και πλήρωμα έχασαν την ψυχραιμία τους και περίμεναν να καταποντισθούν.

Ο Νικόλαος όμως γονατιστός προσευχήθηκε με θέρμη προς τον Κύριο και το θαύμα έγινε. Οι άνεμοι έπαυσαν και η θάλασσα αμέσως γαλήνεψε. Όμως κάποιος ναύτης, που ήταν στο κατάρτι, γλίστρησε και έπεσε στο κατάστρωμα νεκρός. Όλοι στενοχωρήθηκαν, που χάθηκε ένας άνθρωπος. Χάρη όμως στις θερμές προσευχές του Αγίου ο ναύτης αναστήθηκε, σαν να ξύπνησε από βαθύ ύπνο.

Μετά το προσκύνημα στους Αγίους Τόπους επέστρεψε στα Πάταρα, όπου ζούσε με οσιότητα και δικαιοσύνη. Ο Θεός τον αξίωσε να χειροτονηθεί πρεσβύτερος και μετά το θάνατο του Αρχιεπισκόπου Μύρων της Λυκίας να εκλεγεί Αρχιεπίσκοπος.

Έτρεφε μεγάλη αγάπη για τους φτωχούς και τους αδυνάτους. Ίδρυσε στην αρχιεπισκοπή του φτωχοκομείο, ξενώνα, νοσοκομείο και άλλα φιλανθρωπικά ιδρύματα.

Στις δύσκολες στιγμές των διωγμών του Διοκλητιανού εμψύχωνε το ποίμνιο του και ιδιαίτερα τους νέους. Γι' αυτό συλλαμβάνεται, φυλακίζεται και βασανίζεται. Υπομένει όμως όλες τις διώξεις και τις ταλαιπωρίες προς δόξαν Κυρίου.

Μετά την κατάπαυση των διωγμών από τον αυτοκράτορα Μέγα Κωνσταντίνο αναλαμβάνει και πάλι το ποιμαντικό του έργο στα Μύρα.

Το 325 μ.Χ. λαμβάνει μέρος στην Α' Οικουμενική Σύνοδο, που έγινε στη Νίκαια της Βιθυνίας, και καταπολεμεί με θάρρος και τόλμη τις κακοδοξίες του Αρείου. Υπερασπίζεται με σθένος την Ορθοδοξία και αναδεικνύεται "κανών πίστεως" και διδάσκαλος του Ευαγγελίου. Για την ενίσχυση του εμφανίστηκε ο ίδιος ο Χριστός και του έδωσε ευαγγέλιο και η Μητέρα Παναγία, που του χάρισε ωμοφόριο.

Όταν επέστρεψε από τη Σύνοδο, συνέχισε το ποιμαντικό του έργο μέχρι τα βαθιά γεράματα, οπότε και παρέδωσε το πνεύμα του στον Πανάγαθο Θεό το 330 μ.Χ.

Ο Κύριος τον τίμησε ιδιαίτερα για την ενάρετη χριστιανική ζωή του, που τη διέκρινε η βαθιά πίστη στον Παντοδύναμο Θεό και η ανεκτίμητη αγάπη του για τον άνθρωπο. Τον ανέδειξε ποταμό ιαμάτων και πηγή θαυμάτων. Θαυματουργούσε όταν ζούσε αλλά και μετά την κοίμηση του τα θαύματα του είναι αναρίθμητα.

Το έτος 1087, λόγω ταραχών, έγινε η μετακομιδή των ιερών λειψάνων του από τα Μυρά στο Μπάρι της Ιταλίας. Κατά την τέλεση της θείας λειτουργίας έτρεχε τόσο πολύ μύρο από τα ιερά λείψανα, που οι πιστοί το μάζευαν σε δοχεία για θεραπεία από διάφορες αρρωστιές, αρκετοί μάλιστα λιποθυμούσαν απο την ευωδία του.

Με τα ωραιότερα εγκώμια τον τιμά η Εκκλησία. "Κανόνα πίστεως και εικόνα πραότητος, εγκρατείας διδάσκαλον" τον ονομάζει ο υμνωδώς και "ποιμένα μέγαν" τον αποκαλεί. Ανατολή και Δύση του αναγνωρίζουν ξεχωριστή θέση μεταξύ των Αγίων. Με εξαιρετική λαμπρότητα και δόξα τιμάται από τους Ρώσσους.

Ο 'Αγιος Νικόλαος είναι ο μεγάλος προστάτης των ναυτικών. Στο τιμόνι, στην πλώρη κάθε πλοίου είναι η εικόνα του. Αμέτρητοι είναι οι ναοί στα λιμάνια, στα νησιά και στα ακρωτήρια, που φέρουν το όνομα του, τάματα των ναυτικών σε δύσκολες στιγμές, που τον επικαλούνται: 'Αϊ-Νικόλα, βοήθα με!

Η Ορθόδοξη Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του Αγίου Νικολάου στις 6 Δεκεμβρίου και την ανακομιδή των ιερών λειψάνων του στις 20 Μαΐου, αλλά και κάθε Πέμπτη ψάλλονται στον 'Αγιο Νικόλαο ωραιότατοι ύμνοι, διότι η Πέμπτη ημέρα της εβδομάδας είναι αφιερωμένη από την Εκκλησία μας στους δώδεκα αποστόλους και στον 'Αγιο Νικόλαο.

Ρίζες - Σύνδεσμος Μικρασιατών Κωνσταντινουπολιτών

Πώς ο Τσίπρας γλύτωσε μήνυση του ΙΚΑ...

Πώς ο Τσίπρας γλύτωσε μήνυση του ΙΚΑ 

για μη καταβολή εργατικών εισφορών

Ένα αποκαλυπτικό άρθρο σχετικά με το τι είναι νόμιμο και τι ηθικό, δημοσιεύει το antinews. Η υπόθεση αφορά το «αριστερό» κόμμα ΣΥΡΙΖΑ και τον μέγα διανοητή Αλέξη Τσίπρα ο οποίος θα σώσει την Ελλάδα.

Συγκεκριμένα, τον Μάρτιο του 2012 το ΙΚΑ υπέβαλε μήνυση κατά του κ. Τσίπρα, ως προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ επειδή έπειτα από έλεγχο αποδείχθηκε ότι το κόμμα δεν είχε καταβάλλει εργοδοτικές και εργατικές εισφορές περίπου 61 χιλιάδων ευρώ. Το ποσό αφορούσε διάφορους εργαζόμενους στον ΣΥΡΙΖΑ για το χρονικό διάστημα Νοεμβρίου – Οκτωβρίου 2011. Ήταν τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ «έπαιρνε τα πάνω του» και ξεκινούσε την πορεία από το 3% στο 20%.

Τότε λοιπόν έγινε η μήνυση του ΙΚΑ αφού το κόμμα προειδοποιήθηκε και απειλήθηκε με αναγκαστική εκτέλεση. Η υπόθεση πήγε σε τακτική δικάσιμο αλλά το δικαστήριο δήλωσε αναρμόδιο καθώς ο κ. Τσίπρας ήταν αρχηγός κόμματος και έπρεπε η υπόθεση να πάει στον Άρειο Πάγο και στη συνέχεια στη Βουλή. Υπό κανονικές συνθήκες ο κ. Τσίπρας θα δικαζόταν για μη καταβολή εργοδοτικών εισφορών. Η πρώτη δίκη αναβλήθηκε και η δεύτερη έστειλε στον ΑΠ την υπόθεση και ο αντεισαγγελέας ζήτησε περισσότερα στοιχεία από το ΙΚΑ προκειμένου να στείλει το φάκελο στη Βουλή. Όμως, τον περασμένο Ιούνιο το ΙΚΑ απάντησε ότι το ποσό εξοφλήθηκε, επομένως δεν υπήρχε υπόθεση.

Και το ερώτημα είναι το εξής: Ο ΣΥΡΙΖΑ εξόφλησε το ποσό και είναι νόμιμος. Είναι όμως ηθικός; Δε μπορεί να κυνηγά τους πάντες και τα πάντα και να μην πληρώνει τις εισφορές των εργαζόμενών του; Ούτε να κάνει κριτική στα λοιπά κόμματα ότι χρωστάνε όταν και το ίδιο χρησιμοποιεί άθλιες… καπιταλιστικές μεθόδους.

http://www.antinews.gr/2013/12/04/237177/

Ένας χρόνος χωρίς τον Σπύρο Σταθόπουλο...

Ένας χρόνος χωρίς 

τον Σπύρο Σταθόπουλο...

Πριν από έναν χρόνο, στις 3 Δεκεμβρίου 2012 ο σπουδαίος εθνικιστής διανοητής και αγωνιστής Σπύρος Σταθόπουλος, ένας δάσκαλος των εθνικών ιδεών, έφυγε από τη ζωή. Υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος και ηγέτης του κινήματος ΕΣΕΣΙ κατά την διάρκεια των φοιτητικών του χρόνων στην Ιταλία. Το ΕΣΕΣΙ που επέκτεινε τη δράση του και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες συγκέντρωσε χιλιάδες έλληνες φοιτητές σε ένα μεγάλο πατριωτικό μέτωπο, κατά τη διάρκεια των ταραγμένων χρόνων της δεκαετίας του ’70.

Ο Σπύρος Σταθόπουλος είχε πρωτοστατήσει σε όλες τις προσπάθειες των Ελλήνων Εθνικιστών κάτω από αντίξοες συνθήκες και συνεισέφερε τα μέγιστα στην ιδεολογική έκφραση και εκπαίδευση καθώς και στις πολιτικές πρωτοβουλίες. Ήταν διδάκτορας των Πολιτικών Επιστημών και στα χρόνια της δράσης του στην Ιταλία είχε συνδεθεί με εξέχουσες προσωπικότητες του Ευρωπαϊκού Εθνικιστικού κινήματος. Γνώριζε και μετέδιδε τη σκέψη μεγάλων διανοητών και είχε πάντα διάθεση νεολαίου. Όσοι είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν θα τον θυμούνται πάντα με μεγάλη αγάπη και σεβασμό. 

Βιογραφικό

Ο καθηγητής και Δρ. Σπύρος Λ. Σταθόπουλος γεννήθηκε στο Αγρίνιο στις 29/06/1940, όπου περάτωσε τις γυμνασιακές του σπουδές παράλληλα με εκδοτικές, συγγραφικές και δημοσιογραφικές δραστηριότητες.

Ήταν παντρεμένος με την Συλβάνα - Εκλαντίνα Τσερούλο και πατέρας δύο τέκνων, του Αθανάσιου, ελεύθερου επαγγελματία και του Λεωνίδα, Δρ. Νομικής και Δικηγόρο. Σπούδασε στην Ιταλία (Ρώμη - Παλέρμο- Νάπολη) και ήταν Διδάκτορας Πολιτικών Επιστημών της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Νεαπόλεως. Καθηγητής στο "European University" (Montraux - Ελβετίας - Αθηνών 1992 - 2003). Με πλούσια διδακτορική και επιστημονική έρευνα και δράση, και συγχρόνως δημοσιογραφική στην Ευρώπη και στηνΕλλάδα. Ήταν ακόμη τακτικό μέλος της Ολομέλειας του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας (ΕΣΥΠ), του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας.

Στην Ευρώπη ανέλαβε πολλαπλές πολιτικο-κοινωνικές πρωτοβουλίες στα πλαίσια του φοιτητικού κινήματος που ταρακούνησε τη Γηραιά Ήπειρο τη δεκαετία του 1960-70. Υπήρξε ο πρώτος εκλεγμένος το 1962 στην Ιταλική ΕΦΕΕ, στη FUAN και στο Μέτωπο Ευρωπαϊκής Νεολαίας.

Συνδέθηκε και αγωνίσθηκε με τα σημαντικότερα στελέχη των Ιταλικών, Γαλλικών, Βελγικών, Ιρλανδικών, Πορτογαλικών, Δανέζικων κ.α. Εθνικο-Κοινωνικών και Λαϊκών κινημάτων, με τους οποίους διατηρεί άρρηκτους δεσμούς φιλίας και συναγωνιστικότητας.

Επί εικοσαετία στέλεχος του M.S.I. (Ιταλικό Κοινωνικό Κίνημα) και της "Alleanza Nazionale",. Μαθήτευσε μαζί με τον Fini (Αντιπρόεδρο και Υπουργό Εξωτερικών της Ιταλικής κυβέρνησης), δίπλα στον μεγάλο Giorgio Almirante και τη Λαϊκή Εθνικοκοινωνική Τάση (Ordine Nuovo) του Pino Rauti. Από τα ιδρυτικά στελέχη της Costituente Europea (Ιταλία - Γαλλία - Ισπανία - Ελλάδα) που αργότερα οδήγησε στο Ευρωκοινοβούλιο. Ιδρυτικό στέλεχος και στην Κ.Δ. της Ο.Ε.Φ.Σ.Ι. (Ομοσπονδία Ελληνικών Φοιτητικών Συλλόγων Ιταλίας). Ιδρυτής και Πρόεδρος (1967-1971) της θρυλικής LEGA- Ε.Σ.Ε.Σ.Ι. (Εθνικός Σύνδεσμος Ελλήνων Σπουδαστών και Νέων Επιστημόνων Ιταλίας - Δυτ. Ευρώπης (με 15.000 και πλέον μέλη) που έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στη φοιτητική εξέγερση στην Ευρώπη τον περίφημο "Μάη" του 1968. Δημοσιογράφος σε πολλές Ιταλικές και Ελληνικές εφημερίδες και περιοδικά όπως η "Νέα Δεξιά", ο "Ελεύθερος Κόσμος" και ο "Ελληνικός Κόσμος" από το 1974 κ.α. Εκ των Ιδρυτών και Πρώτος Πρόεδρος των Πατριωτικών Συνδέσμων "Ι. Καποδίστριας" και στη συνέχεια Ιδρυτικό Στέλεχος του Κ.Ε.ΜΕ. (Κίνημα Ελλήνων Μεταρρυθμιστών). Αργότερα Ιδρυτικό Στέλεχος και στην Κεντρική Διοίκηση της ΕΠΕΝ, όπως και προηγουμένως της "Εθνικής Παρατάξεως".

ΟΙ ΗΤΤΕΣ ΤΟΥ ΝΕΟ-ΟΘΩΜΑΝΙΣΜΟΥ

ΟΙ ΗΤΤΕΣ ΤΟΥ ΝΕΟ-ΟΘΩΜΑΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΜΑΣ

Κωνσταντίνος Χολέβας

Πολιτικός Επιστήμων

Σε τρία τουλάχιστον σημεία παρατηρούμε προσφάτως την ήττα της νεο-οθωμανικής πολιτικής της Τουρκίας και την εξασθένηση του γεωπολιτικού της ρόλου.

Το πρώτο χτύπημα ήλθε από τη Συρία όπου ο Άσσαντ αντιστέκεται και μάλλον δεν πέφτει. Ο στρατός του επέδειξε θαυμαστή συνοχή και αντοχή και δεν είδαμε μαζικές αποσκιρτήσεις ανωτάτων αξιωματικών, όπως συνέβη κατά την πτώση άλλων αραβικών καθεστώτων. Η πολύχρωμη αντιπολίτευση αποδέχθηκε τον ηγεμονικό ρόλο ακραίων ισλαμιστικών ομάδων, τις οποίες ενίσχυε μεταξύ άλλων η Τουρκία. Η επιβίωση, έστω και προσωρινή, του Άσσαντ αποτελεί μείζονα ήττα για την τουρκική εξωτερική πολιτική, όπως και τα τουρκικά ΜΜΕ παραδέχονται. Εξ άλλου στα μάτια πολλών δυτικών χωρών η Τουρκία έχασε πόντους διότι εμφανίσθηκε να συνεργάζεται με επικίνδυνους ισλαμιστές.

Στην Αίγυπτο η ανατροπή του Προέδρου Μόρσι, ο οποίος στηριζόταν από τον Ερντογάν και η ανάληψη της κυβερνήσεως από τον στρατό και τους αντιπάλους των Αδελφών Μουσουλμάνων έδωσε άμεσα αποτελέσματα εις βάρος του νεο-οθωμανικού ονείρου. Ο Τούρκος Πρέσβυς απελάθηκε από το Κάϊρο, ενώ η αιγυπτιακή άποψη για την ΑΟΖ έπαυσε να είναι ταυτισμένη με την αντίστοιχη τουρκική.

Προ εβδομάδος στη Γενεύη επετεύχθη συμφωνία μεταξύ της ομάδος Ρ5+1 (τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ συν τη Γερμανία) και του Ιράν. Η πολυπληθής ισλαμική αυτή χώρα δέχθηκε, υπό την πίεση των οικονομικών κυρώσεων που επέβαλαν κυρίως οι ΗΠΑ, να παύσει κάθε σχέδιο για πολεμική χρήση της πυρηνικής ενέργειας και να αφήνει τους διεθνείς ελεγκτές να επιτηρούν σε τακτά διαστήματα το πυρηνικό πρόγραμμά της. Αμερικανικά ιδιωτικά ινστιτούτα γεωπολιτικής δίνουν έμφαση στις διαμαρτυρίες του Ισραήλ και της Σαουδικής Αραβίας προς τις ΗΠΑ, διότι δυσπιστούν προς την ειλικρίνεια του Ιράν. Όμως πιστεύω ότι στους μεγάλους χαμένους είναι και η Τουρκία, η οποία προσπάθησε να εμποδίσει τη συμφωνία με παραστάσεις προς τη Ρωσία και άλλους εμπλεκομένους. Σημειώνω ότι αν αποκατασταθούν σταδιακώς οι σχέσεις ΗΠΑ και Ιράν θα προτιμούν οι μεγάλες δυτικές εταιρίες πετρελαίου και φυσικού αερίου να περνούν οι αγωγοί από την Κεντρική Ασία μέσω Ιράν προς τη θάλασσα και όχι να διασχίζουν πολύ περισσότερα χιλιόμετρα μέσω Τουρκίας. 

Γενικότερα η τουρκική πολιτική και τα οθωμανικά οράματα των Ερντογάν και Νταβούτογλου δε αποδίδουν καρπούς. Τα μηδενικά προβλήματα που περιγράφει στα βιβλία του ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών μετετράπησαν σε μηδενικές επιτυχίες τουλάχιστον στα κρισιμότερα σημεία. Βεβαίως η Τουρκία παραμένει υπολογίσιμη δύναμη και ο στρατός της παραμένει ένας από τους μεγαλύτερους της Ευρώπης και της Μ. Ανατολής, παρά την πρόσφατη απόφαση για μείωση της θητείας.. Η τουρκική βουλιμία θα παραμείνει εμφανής στα θέματα της Θράκης, της ΑΟΖ και της Κύπρου. Η ελληνική αντίδραση πρέπει να αξιοποιήσει τα αδύνατα σημεία του νεο-οθωμανισμού χωρίς, όμως, να τον υποτιμήσει.

Πρέπει πρωτίστως να παύσουμε να παρασυρόμαστε από ενδοτικά και ηττοπαθή ιδεολογήματα διαφόρων ΜΚΟ και διανοουμένων. Να προβούμε σε ανακήρυξη της ΑΟΖ και να αρχίσουμε τις διμερείς συζητήσεις για οριοθέτηση. Να ενισχύσουμε το ηθικό και τον εξοπλισμό των Ενόπλων Δυνάμεών μας. Να αναζητήσουμε ευρωπαϊκή λύση για την Κύπρο και όχι λύση τύπου Ανάν που θα νομιμοποιεί τον Αττίλα του 1974. Την ιδεολογία της υποχωρητικότητας και τους εκφραστές της στηλιτεύει με εύστοχα επιχειρήματα ο Ακαδημαϊκός Βασίλειος Μαρκεζίνης στο πρόσφατο βιβλίο του «Η Ελλάδα στον κατήφορο».

Να απαλλάξουμε την παιδεία μας και τα σχολικά βιβλία μας από τα σύνδρομα της δήθεν ελληνοτουρκικής προσεγγίσεως. Να μιλούμε ξεκάθαρα για τα εγκλήματα των Οθωμανών και των Νεοτούρκων.

Να εντάξουμε τη Γενοκτονία των Ποντίων, Μικρασιατών και Αρμενίων στο υπό συζήτησιν αντιρατσιστικό νομοσχέδιο. 

Ο νεο-οθωμανισμός υποχωρεί. Ας αναλάβει ο Ελληνισμός θαρραλέες πρωτοβουλίες.

Κ.Χ. 30.11.2013

Ο ελέφαντας δεν κρύβεται...

Ο ελέφαντας δεν κρύβεται...

Ξέρετε γιατί οι πρόγονοί μας μιλούσαν τόσο πολύ για το μέτρο; Γιατί ήταν αυτό που έλειπε και σε κείνους. Από την εποχή της τυραννίδας και την κλασική εποχή έως σήμερα τα πάθη μας ήταν μεγάλα. Η έλλειψη μέτρου και η παθιασμένη μας φύση μάς οδήγησαν σε μεγάλα επιτεύγματα, αλλά και στο να κόψουμε ο ένας το λαρρύγγι του άλλου, ουκ ολίγες φορές, όταν η αμετροέπειά μας ερχόταν να δέσει με τη δημαγωγία και την ανομία. Τη δε ανομία τα προγόνια μας τη θεωρούσαν από τις χειρότερες συμφορές, γιατί αυτή φέρνει όλες τις υπόλοιπες.

Η αλόγιστη και πέραν πάσης λογικής λαθρομεταναστευτική εισβολή, η χαλάρωση του κράτους του νόμου επί χρόνια οδήγησαν κομμάτι της κοινωνίας να αποδεχτεί από οργή ότι μπορούν κάποιοι άλλοι να υποκαταστήσουν τον ρόλο της Αστυνομίας και ότι με τσαμπουκάδες θα έφευγαν οι λαθραίοι. Από την άλλη, οι κάφροι του ψευτοδιεθνισμού Κολωνακίου, Εξαρχείων και βορείων προαστίων αγωνίζονταν για το «μπάτε, σκύλοι, αλέστε» με αντίστοιχες κραυγές με των αντιπάλων τους, απλώς με πρόσθετο μπόλικο ανθελληνισμό και με τη συκοφαντική ταύτιση του πατριωτισμού με τον ναζισμό, τον πρωτόγονο κεντροευρωπαϊκό ρατσισμό κι όποια άλλη ιδεοληψία έχει πιάσει σαν μάκα ο εγκέφαλός τους. Βλακώδης «πολιτική» εκατέρωθεν, πεζοδρομιακή, που όχι μόνο δεν έλυσε το πρόβλημα, αλλά ως μια λογική ανομίας και ανόητου φανατισμού έστειλε ήδη τρεις νέους Ελληνες δολοφονημένους στον τάφο κι έναν να χαροπαλεύει.

Κανείς δεν επιτρέπεται να υποκαθιστά το κράτος. Οταν αυθαιρετούν οι ιδιώτες ή και ολόκληρος όχλος, την πληρώνουν οι απλοί άνθρωποι, και γενικά, όταν κάνει ο καθένας ό,τι του καπνίσει, την πληρώνει η πατρίδα. 

Η μεγαλύτερη μεταρρύθμιση θα ήταν να κάνει ο καθένας τη δουλειά του, μέσα στο πλαίσιο που ορίζουν οι νόμοι και οι θεσμοί. Να εκτελεί την αποστολή του χωρίς παρεμβάσεις, με κοινή λογική και γνώμονα το εθνικό συμφέρον αλλά και με κάτι άλλο, έτερο είδος εν ανεπαρκεία: την αλήθεια.

Η αλήθεια πολλές φορές δεν αρέσει. Αντί να πεις «θέλω να χωρίσουμε, γιατί βαρέθηκα και μου ‘χεις πρήξεις το συκώτι», λες «ξέρεις, θέλω να μείνω μόνος μου να βρω τον εαυτό μου». Γιατί, αγαπητέ, πού σου έπεσε; Κάπου εδώ θα ‘ναι και θα τον βρεις. Σε λίγους αρέσει η αλήθεια όταν είναι δυσάρεστη και συνήθως θυμώνουν με τον κομιστή της. Αντί να αποδεχθούν το αληθές μήνυμα και να δουν τι θα κάνουμε, τσαντίζονται με τον αγγελιοφόρο!

Όταν λες ότι αυτό κι αυτό συμβαίνει, διότι απλούστατα τέρμα το πάρτι με δανεικά, δεν έχουμε λεφτά και πρέπει να τη βγάλουμε σπαρτιάτικα, μέχρι να βγάλουμε δικό μας χρήμα, σε πολλούς δεν αρέσει. Δεν ασχολούνται με το αν είναι αλήθεια ή όχι. Απλά δεν τους κάνει κέφι αυτό που ακουν, ούτε αυτός που τους το λέει. Και, αδέρφια, για να είμαστε σωστοί κι εξηγημένοι, είναι αλήθεια ότι υπάρχει τεράστιο έλλειμμα παραδείγματος από μεγάλο κομμάτι της πολιτικής τάξης, υπάρχει ατιμωρησία για πολλούς από τους ενόχους των εγκλημάτων που μας έφεραν εδώ, για λόγους νομικούς και πολιτικούς, που δεν είναι της παρούσης. Ομως αυτό δεν αλλάζει τη βασική αλήθεια, ότι τελειώσανε τα δανεικά, τελειώσανε και τα ψέματα. Ακόμη κι αν αύριο πρωί ντουφεκίζαμε όλα τα λαμόγια των τελευταίων 40 ετών και ο χειρότερος των βουλευτών ήταν εφάμιλλος του Αριστείδη του Δίκαιου, δεν θα άλλαζε η βασική αλήθεια, την οποία λίγοι αποδέχονται: no money, no honey.

Ναι, γίνονται μεγάλα λάθη, έχουν γίνει χειρουργικές επεμβάσεις στην κοινωνία με αλυσοπρίονο και τακτ… κατερπίλαρ! Ναι, η μεσαία τάξη βάλλεται πανταχόθεν και είμαστε υπερφορολογημένοι. Παρένθεση, κ. Στουρνάρα, πάνω που έλεγα ότι τουλάχιστον λες καμιά αλήθεια, τι την ήθελες την τορπίλη κατά της κοινής λογικής; Δεν δέχεσαι ότι οι Ελληνες υπερφορολογούνται; Συμφωνώ. Δεν υπερφορολογούνται απλώς. Τους έχουμε ξεσκίσει, τους έχουμε πιει το μεδούλι. Τους «φάγαμε το καϊμάκι», όπως μου έλεγε βαρυγκομώντας εκπαιδευόμενος «παγουράς» αλεξιπτωτιστής, που είχε την ατυχία να πέσει στα χέρια μου! Αν έλεγες «προσωρινά υπερφορολογούμαστε, γιατί δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς, ώστε να πιάσουμε τους στόχους και να βγούμε μια ώρα αρχύτερα από το Μνημόνιο κι αυτό θα αλλάξει», μπορεί κάποιος να το αποδεχόταν καλόπιστα. Αλλά ο ελέφαντας δεν κρύβεται, ούτε φτιασιδώνεται.

Ακόμη κι οι δηλώσεις θέλουν μέτρο και αλήθεια. Να το ξαναπώ: Οταν λες την αλήθεια κι αυτό που πραγματικά πιστεύεις, είναι εύκολη δουλειά, εύκολη η ζωή σου, διότι δεν χρειάζεται να σκαρφίζεσαι δικαιολογίες και πάντα θυμάσαι τι έχεις πει. Κι επειδή στο τέλος η αλήθεια πάντα επικρατεί πάνω από τα φούμαρα και τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις, στο τέλος ο ντόμπρος είναι αυτός που μένει όρθιος και δεν χρειάζεται να σκύβει το κεφάλι από ντροπή, όπως θα το σκύβουν όσοι υπόσχονται προσλήψεις, αυξήσεις, δίφραγκα τετράγωνα, για να μην κατρακυλούν όταν σας πέφτουν και τα κυνηγάτε. Οι ίδιοι που Δευτέρα, Τετάρτη, Παρασκευή σκίζουν το Μνημόνιο και Τρίτη, Πέμπτη, Σάββατο το γυαλίζουν. Και την Κυριακή; Ε, την Κυριακή κάνουν φασίνα σε κάτι φαρμακέμπορους και άλλους εκπροσώπους της «μεγαλοαστικής τάξης»…

Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης

http://www.dimokratianews.gr/content/20754/%CE%BF-%CE%B5%CE%BB%CE%AD%CF%86%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%BA%CF%81%CF%8D%CE%B2%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9

Ο συμφοιτητής μου ο Γιάννης

Ο συμφοιτητής μου ο Γιάννης

Ο Γιάννης, ήταν ένα πανέξυπνο παιδί με πολλά χαρίσματα και ταλέντα. Ήταν όμως φτωχός, πολύ φτωχός, με καταγωγή από ένα ορεινό χωριουδάκι της στερεάς Ελλάδας που δεν το ‘χε ούτε ο χάρτης που λένε. Παρόλα αυτά, κατάφερε (χωρίς φροντιστήρια και άλλα «παραεκπαιδευτικά ψιμύθια») να εισαχθεί μέσα στους πρώτους των πρώτων στο καλύτερο τεχνικό Πανεπιστήμιο της χώρας, το ΕΜΠ. Ο Γιάννης, καλή του ώρα όπου και να βρίσκεται, κατάφερε να πάρει το πτυχίο του, χάνοντας μονάχα ένα εξάμηνο κι αυτό εξαιτίας της μεγάλης κατάληψης του ΕΜΠ το φθινόπωρο του 1980. Θυμάμαι πόσο του είχε κοστίσει αυτό το χαμένο εξάμηνο, καθώς ο Γιάννης ίσα που επιβίωνε στην αφιλόξενη Αθήνα, επειδή τα χρήματα που κατάφερνε να του εξοικονομεί ο αγρότης πατέρας του, πολλές φορές δεν έφταναν καν για το καθημερινό του φαγητό.

Σήμερα που μιλάμε, ο Γιάννης ο παλιός μου συμφοιτητής, είναι πια καταξιωμένος μηχανικός και έχει καταφέρει να πραγματοποιήσει μέσα από τις σπουδές του, τα ταλέντα του, την αξιοσύνη του και την ΔΩΡΕΑΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ, όλα αυτά που ονειρευότανε ίσως παιδάκι στα κακοτράχαλα βουνά της ιδιαίτερης πατρίδας του κάπου στην ορεινή «άλλη Ελλάδα».

Ο μόνος λόγος που τα γράφω όλα τούτα αυτή την ώρα, είναι επειδή υπάρχουν τώρα ακριβώς, που εγώ γράφω κι εσείς με διαβάζετε, χιλιάδες «γιάννηδες» που έχουν κατεβεί από την επαρχία, από μέρη φτωχικά και κακοτράχαλα, παιδιά που με την αξία τους και με το σπαθί τους έχουν περάσει στο καλύτερο τεχνικό Πανεπιστήμιο και στο πρώτο και ιστορικότερο Πανεπιστήμιο της χώρας. Φοιτητές που προέρχονται από φτωχές οικογένειες οι οποίες ξεραίνουν πραγματικά (κι όχι εικονικά) το σκ@τό τους, ώστε να εξοικονομήσουν τα ελάχιστα εκείνα χρήματα που θα μπορέσουν να εξασφαλίσουν σε αυτά τα παιδιά το καθημερινό φαγάκι τους, για να πάρουν εγκαίρως το «χαρτί» τους και να ξεκινήσουν να κατακτούν με αξιοσύνη και περηφάνια την δική τους ζωή, όπως την ονειρεύτηκαν ίσως όλες τις ατέλειωτες εκείνες ώρες που βγάζανε τα μάτια τους πάνω στα βιβλία, τις ασκήσεις και τις σημειώσεις.

Και μετά, έρχεται ο κ. Πελεγρίνης και ο κάθε κύριος Πελεγρίνης. Έρχεται η κυρία Μοροπούλου και η κάθε κυρία Μοροπούλου. Έρχεται ο κύριος Υπουργός Παιδείας και ο κάθε κύριος Υπουργός Παιδείας. Έρχονται οι κύριοι συνδικαλιστές των διοικητικών υπαλλήλων. Έρχονται οι Συγκλητικοί, με τις μακριές τους τηβέννους και τα τριγωνικά τους καπελάκια, πάνω στα γεμάτα σοφία κεφάλια τους. Έρχονται οι κομματικές φοιτητικές «συμμορίες» με την σαπίλα των παρωχημένων τους ιδεών και τα δοτά πτυχία στις κολότσεπες. Και τσακώνονται. Και μαλώνουν. Και θυμώνουν μεταξύ τους και στάζουν χολή και όξος. Και κακιώνουν και σκούζουν στις τηλεοράσεις. Και μαλλιοτραβιούνται. Και ξεσκίζονται και σουρομαδιούνται σαν λαϊκές ματρόνες μπροστά στα πιο περίλαμπρα εκπαιδευτικά ιδρύματά της χώρας, που δυστυχώς όλοι τούτοι ονειρεύονται να τα καταντήσουν – και σχεδόν το έχουν καταφέρει – πνευματικά χαμαιτυπεία!

Και κανείς από όλους αυτούς, δεν σκέφτεται τους «γιάννηδες» που έχουν έρθει για να σπουδάσουν, να διακριθούν, να προκόψουν στην ζωή τους. Κανείς δεν ευλαβείται τα λαμπρά αυτά ιδρύματα που εγκαθιδρύθηκαν από Έλληνες ευεργέτες στην πλειοψηφία τους, Έλληνες άλλων εποχών, τότε που η Πατρίς ήταν φτωχή και οι πραγματικοί Πατριώτες την πλούταιναν με τις δωρεές τους αντί να της βυζαίνουν τις τελευταίες ρανίδες αίματος και ιδρώτα. Κανείς δεν δίνει την παραμικρή σημασία στην ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ που η Πολιτεία οφείλει να εξασφαλίζει με το αίμα και τον ιδρώτα των φορολογούμενων πολιτών της, στους «γιάννηδες» της εποχής μας, ώστε να μπορούν κι αυτοί ισότιμα με τα παιδιά των πλουσίων και ισχυρών να κερδίζουν με την αξία τους την θέση τους στην ζωή και την κοινωνία.

«Ε, χάθηκε ένα εξάμηνο. Not a big deal, που λένε και οι αγγλοσάξονες». Αυτό μας λένε λίγο–πολύ οι σπουδαιοφανείς ακαδημαϊκοί μας. Μόνο που δεν μας λένε πως το χάσιμο εξαμήνου λόγω απεργιών και καταλήψεων στο αγγλοσαξονικό εκπαιδευτικό σύστημα (κρατικό, ιδιωτικό ή μικτό, αδιάφορο) θεωρείται αδιανόητο και δεν υπάρχουν στην πράξη πρυτανικές και πολιτικές αρχές που θα επιτρέψουν να συμβεί κάτι τέτοιο. Γιατί παντού στον πολιτισμένο κόσμο, τα εκπαιδευτικά ιδρύματα υπάρχουν χάριν των φοιτητών τους και όχι το αντίστροφο. Και ανάμεσα στους φοιτητές τους πάντοτε, κυρίαρχη θέση κατέχουν κάποιοι προικισμένοι αλλά φτωχοί «γιάννηδες» που ακόμη και τα κερδοσκοπικά εκπαιδευτικά ιδρύματα του ιδιωτικού τομέα τους προσφέρουν «γην και ύδωρ» υπό μορφήν υποτροφιών και άλλων παροχών ώστε να τα προτιμήσουν, αντίθετα με το δικό μας εκπαιδευτικό σύστημα που εδώ και δεκαετίες κάνει ό,τι μπορεί για να τους αποθαρρύνει και να δυσκολέψει την ακαδημαϊκή τους ολοκλήρωση.

Εν κατακλείδι, το μόνο καλό και βαθιά λαϊκό Πανεπιστήμιο είναι το ΑΝΟΙΧΤΟ Πανεπιστήμιο. Όλα τα άλλα είναι φληναφήματα και δικαιολογίες ενός κόσμου, αυτού της χαζοχαρούμενης αριστεράς, που μονάχα στην Ελλάδα κατάφερε να επιβιώσει και να ηγεμονεύσει. Ενός κόσμου όμως που πνέει πια τα λοίσθια καθώς ακόμη και στην πολύπαθη παιδεία, το παλιό θα αρχίσει να πεθαίνει και το νέο να γεννιέται. Και τούτη η δύσκολη γέννα θα ξεκινήσει υποχρεωτικά από τα δημόσια Πανεπιστήμια που αποτελούν φύσει, θέσει και δυνάμει, μοναδικό θεσμό – ηθμό διάχυσης δημοκρατίας, αξιοκρατίας και ίσων ευκαιριών μέσα σε μια νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων, βαθιά ταξική και δομικά άδικη κοινωνία.

Akenaton

http://www.antinews.gr/2013/11/26/235874/

O Κωστόπουλος και το ψέμμα του πράσινου life style

O Κωστόπουλος και το ψέμμα 

του πράσινου life style

Ιερή συγκίνηση κατέβαλε χθες το πανελλήνιο βλέποντας τον άρχοντα του life style, τον άνθρωπο που εκπροσώπησε με τον πιο δυναμικό τρόπο την άλλη Ελλάδα, της ψεύτικης γκλαμουριάς με δανεικά λεφτά, να οδηγείται στον ανακριτή. Αν μάλιστα τον φωτογράφιζαν με χειροπέδες, ασφαλώς θα είχαμε μια μεγάλη επανάσταση.

Η νέα Ελλάδα, της φτώχειας, της οικονομικής κρίσης, του συμμαζέματος του κράτους και της ελπίδας για μια καλύτερη χώρα τα επόμενα χρόνια, συγκρούεται με την προηγούμενη Ελλάδα της δεκαετίας του ’90 που ο Πέτρος Κωστόπουλος ήταν άξιο τέκνο της.

Η κατάρρευση της αυτοκρατορίας της ΙΜΑΚΟ, σε συνδυασμό με τα άλλα λουκέτα στο χώρο της ιλουστρασιόν ζωής, όπως του Λυμπέρη, του Καρούζου, του Ασλάνη, του Γαβαλά, είναι αυτό που λέει το τραγούδι «η ρωγμή του χρόνου». Είναι το τέλος ενός μεγάλου ψέματος πάνω στο οποίο οικοδομήθηκε η χώρα λίγο μετά την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου. Τότε που άρχισαν να μοιράζονται αφειδώς χρήματα, μπήκε το πρώτο λιθαράκι. Αργότερα, με την έλευση της ιδιωτικής τηλεόρασης και την «αποκάλυψη» των ξένων προτύπων, ξεκίνησε το χτίσιμο του νεοελληνικού life style. Με δανεικά λεφτά, με διακοποδάνεια, εορτοδάνεια, επιδοτήσεις από την ΕΟΚ και την ΕΕ, κλεμμένα χρήματα από τους φόρους, υποθήκευση του μέλλοντος των επόμενων γενεών. Και ήρθε η δεκαετία του 2000 με τους Ολυμπιακούς Αγώνες για να φτάσει αυτή η ψεύτικη Ελλάδα στο απόγειό της.

Ποιος άραγε ξεχνά τι γινόταν μέχρι πριν μερικά χρόνια. Δεκάδες ιλουστρασιόν περιοδικά, με πρωτοπόρο τον συνέταιρο του Κωστόπουλου, Α. Τερζόπουλο και στη συνέχεια με «βασιλιάδες» τον… Πετράν από το Βόλο και τον Λυμπέρη. Γκόμενες που δεν τις ήξερε ούτε η μάνα τους, ανθυπομοντέλα, τραγουδιάρες και τραγουδιστές των μπουζουκομάγαζων που αποθεώθηκαν σαν ημίθεοι, ηθοποιοί που το Εθνικό Θέατρο και τον Κάρολο Κουν τα ήξεραν μόνο από φωτογραφίες, παρέλασαν από τις φανταχτερές σελίδες.

Μαζί και οι δεκάδες μόδιστροι του Κολωνακίου που ξεπούλησαν τα μοντελάκια τους επειδή τα φορούσαν κάποιες θεογκόμενες στα περιοδικά του Κωστόπουλου. Όλος αυτό μαζί το φανταχτερό «προϊόν» υπερπουλήθηκε στους Έλληνες της παραζάλης του Χρηματιστηρίου που ξαφνικά έγιναν ειδικοί στον Ντάου Τζόνι, αλλά μόλις τα έχασαν όλα τους έφταιξαν οι πολιτικοί.

Ο Πέτρος Κωστόπουλος που παραδόθηκε χθες για να μη συλληφθεί, χρωστά μερικά εκατομμύρια ευρώ. Η αυτοκρατορία του έσκασε με πάταγο, μαζί με τα περιοδικά του και τον τρόπο ζωής που καμιά σχέση δεν είχε με τις δυνατότητες του νεοέλληνα. Οι μποτοξαρισμένες σελέμπριτι απομονώθηκαν στα βόρεια προάστια, οι Πόρσε Καγιέν, που κυκλοφορούσαν λες και ήταν Ζάσταβα, ξαφνικά μπήκαν στα γκαράζ ή πουλήθηκαν έναντι πινακίου φακής. Οι βίλες στη Μύκονο και τα σαλέ στην Αράχοβα είναι πλέον παρελθόν, τα μπουζούκια γεμίζουν μόνο Σάββατο [...]

Η κρίση σάρωσε τα πάντα αλλά και αποκάλυψε το τεράστιο ελληνικό ψέμα. Τον δυτικό τρόπο ζωής που δεν είχε καμιά σχέση με την Ελλάδα του φιλότιμου, της σκληρής δουλειάς, της αγωνίας για το αύριο, των αξιών που χάθηκαν στη Μεταπολίτευση. Ξαφνικά οι Έλληνες έγιναν λαμόγια, τεμπέληδες που περιμένουν τις κοινοτικές επιδοτήσεις, τα θαλασσοδάνεια των τραπεζών και τους διορισμούς στο Δημόσιο. Και με τα «ξένα» λεφτά προσπάθησαν να «αγοράσουν» και τον life style που τους πούλησε έξυπνα ο «βλαχοπέτρος» όπως έλεγαν τον Κωστόπουλο όσοι τον γνώριζαν.

Τώρα ήρθε το τέλος εκείνης της εποχής και στο πρόσωπο του βασιλιά της γυφτογκλαμουριάς, Κωστόπουλου, βλέπουμε όλοι την εικόνα μας πριν μερικά χρόνια συγκρίνοντάς με το σήμερα.

Ωστόσο, υπάρχουν ακόμη εστίες αντίστασης στη διάλυση της άθλιας εκείνης εποχής. Υπάρχουν ακόμη σελέμπριτι που ξοδεύουν ασύστολα. Υπάρχουν ακόμη λαμόγια που χρωστάνε αλλά δεν πάνε ποτέ φυλακή. Και συνεχίζουν να διάγουν τρυφηλό βίο κοροϊδεύοντας εκατομμύρια πολίτες. Καλή ώρα ο κ. Κωστόπουλος, ο οποίος χρωστά εκατομμύρια ευρώ, κρυφά και φανερά, όμως συνεχίζει την κοροϊδία. «Έχω κάνει ρυθμίσεις», λέει, όμως, δεν αποκαλύπτει σε ποιους και πόσα χρωστά. Υπάρχουν εκατοντάδες εργαζόμενοι στα περιοδικά του που περιμένουν να πάρουν κάποια λεφτά, όπως κι εκείνοι του Κοτρώτσου που πρόσφατα αποδοκιμάστηκε. Κι όμως, οι τύπου αυτοί που χρωστάνε ένα σκασμό λεφτά έχουν μούτρα και βγαίνουν να το παίξουν τιμητές των πάντων. «Δουλεύει σκληρά κι αυτός και η γυναίκα του για να ζήσουν τα ανήλικα παιδιά τους» είπε η δικηγόρος του Κωστόπουλου. Ποιον κοροϊδεύουν; Επειδή εγκατέλειψαν τα Καγιέν σημαίνει κι ότι πεινάνε; Έλεος.

Τελικά η κρίση έκανε ένα μεγάλο καλό. Ξεγύμνωσε τύπους σαν τον Κωστόπουλο και τους παρατρεχάμενους του Κολωνακίου ή της Εκάλης. Ίσως αν πήγαιναν και ορισμένοι φυλακή τότε θα είχε ο κόσμος να λέει ότι υπάρχει στοιχειώδης κοινωνική δικαιοσύνη. Ίσως ο Κωστόπουλος να έκανε στον Κορυδαλλό αυτό που ξέρει καλά να κάνει. Να εκδώσει τα «Νέα της φυλακής». Θα προσέφερε περισσότερα από εκείνα που κατέστρεψε.

Αριστερός Ψάλτης

http://www.antinews.gr/2013/11/27/236059/

Η Παταγώδης Αποτυχία του Πνευματικού Κόσμου

ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ ΕΝΟΧΕΣ: Η Παταγώδης 

Αποτυχία του Πνευματικού Κόσμου

«Θέλω τη χώρα πίσω»

Με αυτή τη φράση ο Σταμάτης Κραουνάκης αποχωρεί από τη σκηνή στην αυλαία της παράστασης «Όταν έχω εσένα» που ανεβαίνει αυτές τις μέρες στο Θέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη στην Πειραιώς. 

Ο Σταμάτης Κραουνάκης και η ομάδα Σπείρα-Σπείρα μαλακώνοντας τις ψυχές των θεατών με τη μαγεία της μουσικής και με εξαιρετικές ερμηνείες, προσπαθούν να γίνουν οι δημιουργοί ενός άλλου αντιληπτικού παραδείγματος μέσα μας. Ενός παραδείγματος καθαρότητας, αγάπης και αυτοπεποίθησης, μέσα από ένα πολυφωνικό στριφογύρισμα πολιτικής και έρωτα.

Πέρα όμως από τους βερμπαλισμούς και τους βαυκαλισμούς περί τέχνης που αραδιάζω, η ουσία είναι αυτή: ανεξάρτητα με το μέτρο της καλλιτεχνικής αξίας του αποτελέσματος, οι συντελεστές της παράστασης βάζουν το έργο τους στη σωστή πλευρά της ζυγαριάς, την πλευρά που είναι αυτές τις μέρες μικρή, υπολειπόμενη και μοναχική.

Η Συλλογική Ψύχωση

Όλοι ξέρουμε τι συμβαίνει σήμερα σε Ελλάδα και Ευρώπη. Λιτότητα και κατάρρευση του βιοτικού επιπέδου. Υπό το φως της κρίσης, ταυτόχρονα με την άρνηση από πλευράς Ευρωζώνης να φτιάξει επιτέλους μία βιώσιμη επενδυτική πολιτική, επεβλήθη η αποπληθωριστική κατάσχεση και ο αργός θάνατος των χωρών αυτών που τόσα χρόνια εκμεταλλεύονταν οι μεγάλες τράπεζες του ευρωσυστήματος. Το χρεοκοπημένο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα ζητάει τη λίβρα σάρκας.

Για να γίνει αυτό δημιουργήθηκε και εκκολάφθηκε η ιδεολογική ψύχωση της ενοχής, της ηθικής καταδίκης, και επομένως της λιτότητας ως καθαρτήριο αμαρτημάτων. Και ποια είναι η απάντηση της τέχνης και της διανόησης στην Ελλάδα σε αυτό τον ιδεολογικό και ψυχολογικό πόλεμο;

Η τέχνη και η διανόηση στην Ελλάδα

Η πνευματική ελίτ της Ελλάδας έχει αποτύχει παταγωδώς. Για δεκαετίες έγραφαν, τραγουδούσαν, ζωγράφιζαν, σκηνοθετούσαν και ερμήνευαν ονειρώξεις για τις επαναστάσεις και τους αγώνες των πατεράδων και παππούδων τους. Και τώρα που ήρθε η ώρα να υπηρετήσουν το κοινό τους, να κάνουν πράξη τις φαντασιώσεις τους, η ώρα να γεμίσουν τα παπούτσια των παππούδων τους με τα περιποιημένα τους πόδια, παρακολουθούν άπραγοι την Ιστορία να περνάει μπροστά από τα μάτια τους ανίκανοι να την αναγνωρίσουν και να κάνουν αυτό που τελεολογικά είναι η δουλειά τους. Πέρασε το βαγόνι από μπροστά τους και ξέχασαν να ανέβουν.

Αντί για αυτό, ανέγνωσαν την ενοχική τάση μιας κοινωνίας σε σύγχυση, την προϊοντοποίησαν, την πακετάρισαν με έντεχνες μπαρούφες και την πουλάνε με τον ίδιο τρόπο που την πουλάει ο λαϊκισμός της παράταξης του μνημονίου.

Γιατί, το να λες την αλήθεια δεν είναι λαϊκισμός. Για να πας μπροστά πρέπει να ξεκινήσεις να πηγαίνεις μπροστά και όχι προς τα πίσω για να πεταχτείς δήθεν σαν ελατήριο (βλ. κατάρρευση μισθών). Το να ξεχωρίζεις την ηθική από το ερώτημα της αποτελεσματικότητας της κάθε πολιτικής, ούτε αυτό είναι λαϊκισμός. Αυτός είναι ο ορθολογισμός τον οποίο βαφτίζει «λαϊκισμό» η συλλογική ψύχωση της λιτότητας.

Μνημόνιο Εμπόριο Ελπίδας

Ο πραγματικός λαϊκισμός είναι το παρόν ιδεολογικό καθεστώς που σε φορτώνει με τύψεις και ύστερα σου προσφέρει την ελπίδα της κάθαρσης στο καθαρτήριο του Μνημονίου, στα κάτεργα του νεοφιλελευθερισμού. Το μνημόνιο είναι το πιο ιδεολογικά βρώμικο εμπόριο ελπίδας, οικονομικά διεφθαρμένο, πολιτικά καθοδηγούμενο από την ολιγαρχία. Μία θρησκευτικού τύπου αφήγηση στην οποία η σιωπή είναι συμφωνία! Πού στο καλό είστε όλοι;

Όχι, δε ζητάω συγγνώμη που είμαι Έλληνας. Not sorry. Η Ελλάδα δεν βγάζει γαϊδάρους. Δεν έφερε η δήθεν διεφθαρμένη νοοτροπία μας τις κακές συνθήκες. Οι συνθήκες διαμορφώνουν τη συμπεριφορά. Η Ελλάδα βγάζει ανθρώπους που μέσα σε ένα οικονομικό σύστημα που μας αρνιόταν την ευκαιρία και τη χαρά της δημιουργίας, βρήκαμε στην κατανάλωση την πλήρωση του ψυχικού κενού που μας άφηνε η αδυναμία να βρούμε παραγωγική εργασία.

Και δεν έχουμε λεφτά να «Μετακομίσουμε Τώρα». Είστε έντεχνα εκτός τόπου και χρόνου. Επίκληση σε άκαιρα ποιήματα του Σουρή και κριτική στα πλαστικά βυζάκια και τη Στανίση; Φθηνή ενοχική προπαγάνδα για τροφοδότηση των εκβιασμών; Αυτό έχετε να προσφέρετε;

Σε ποια μεριά της ζυγαριάς βάζετε το έργο σας;

http://politikimeprogramma.blogspot.gr/2013/11/blog-post_2.html