Το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς και άλλα παραμύθια...

Μίλα μου βρώμικα: «ηθικό πλεονέκτημα»

Αγγελος Κωβαίος  30 ΜΑΡΤΙΟΥ 2018

Το εφεύρημα της Αριστεράς καταρρέει όσο παραμένει στην διακυβέρνηση και ολοένα και περισσότεροι δικοί της πιάνονται «με την γίδα στην πλάτη». Το τελευταίο κρούσμα ήταν αυτό της απόπειρας διορισμού στον ΕΦΚΑ του Στάθη Μαρίνου. Τελευταίο κρούσμα ως το... επόμενο προφανώς

Τι ακριβώς είναι το ηθικό πλεονέκτημα;

Όπως εξελίσσονται τα πράγματα και όπως αποκαλύπτεται καθημερινώς, δεν είναι τίποτε άλλο από ένα αριστερό εφεύρημα, το οποίο διαλύεται όσο παραμένουν στην διακυβέρνηση εκείνοι που το επινόησαν.

Αν θελήσει να απαριθμήσει κάποιος πόσοι πόντοι από το καλσόν του ηθικού πλεονεκτήματος έχουν ξηλωθεί στα τρία χρόνια διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, θα εκπλαγεί. Σε λίγο δεν θα υπάρχει καν καλσόν. Είτε θυμηθεί κανείς την αναβάθμιση της πρωθυπουργικής συζύγου σε καθηγήτρια ΑΕΙ, είτε τον διορισμό του «γιου του μπάρμπα-Νίκου» στον ΟΑΣΘ, είτε την είσπραξη επιδόματος ενοικίου από το κατά τα λοιπά εξόχως ευκατάστατο υπουργικό ζεύγος Παπαδημητρίου – Αντωνοπούλου, κατανοεί ότι το ηθικό πλεονέκτημα είναι απλώς μία ατυχής αριστερή εφεύρεση.

Καμία εξουσία δεν διαθέτει ηθικό πλεονέκτημα. Οταν όμως το επικαλείται η Αριστερά με τέτοια εμμονή, κάπου αρχίζει να «κλωτσάει» η στοιχειώδης λογική.

Το πλέον εξωφρενικό είναι ότι σε μία περίοδο κατά την οποία η κυβέρνηση έχει αποδυθεί σε ένα κυνήγι μαγισσών κατά πάντων, με σημαία την «ηθική», την πάταξη της διαφθοράς, την κάθαρση και απλοϊκά συνθήματα του τύπου «ήταν δίκαιο και έγινε πράξη» ή «δεν είμαστε φτιαγμένοι από το ίδιο υλικό», επιχειρείται στα μουλωχτά η τακτοποίηση φίλων, συγγενών, κομματικών στελεχών και εν γένει των «δικών μας παιδιών», που έλεγε και ο –ομολογουμένως ειλικρινής– Βύρων Πολύδωρας.

Το τελευταίο κρούσμα ήταν αυτό της απόπειρας διορισμού στον ΕΦΚΑ του Στάθη Μαρίνου. Ενός κομματικού στελέχους, με επιχειρηματική δραστηριότητα. Ουδέν μεμπτό ως προς αυτό, έστω και αν η Αριστερά εξακολουθεί να αναθεματίζει το επιχειρηματικό κέρδος.

Μόνο που ο κ. Μαρίνος δεν είχε απλώς μία επιχειρηματική δραστηριότητα. Ο συνεταίρος του έπαιρνε δουλειές με απ’ ευθείας ανάθεση από την ΗΔΙΚΑ (Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση Κοινωνικής Ασφάλισης), στην οποία ο κ. Μαρίνος είχε θέση συμβούλου. Εδινε δηλαδή δουλειά στην εταιρεία του ο άνθρωπος.

Πρωτοφανές; Οχι. Κλασική και παλιά μέθοδος και πρακτική. Κάνει όμως η Αριστερά τέτοια πράγματα;

Τα κάνει, αλλά επειδή έχει «ηθικό πλεονέκτημα» είναι αλλιώς.

Αρκεί βέβαια να μην σε πιάσουν με την γίδα στην πλάτη. Αλλά και αν σε πιάσουν, θα έχεις τι να πεις: «Siemens, Novartis, Μαρέβα…».

Μόνο που σε λίγο δεν θα σε ακούει κανείς.

http://www.protagon.gr/apopseis/editorial/mila-mou-vrwmika-ithiko-pleonektima-44341593792

Χιώτικες αναμνήσεις...

Χιώτικες αναμνήσεις: 

Οι ανεμόμυλοι στα Ταμπάκικα...

Τυχαία είδα το κείμενο που ακολουθεί, για τα περίφημα "Ταμπάκικα" (=βυρσοδεψεία), μια περιοχή στην πόλη της Χίου όπου πέρασα αρκετά από τα πιο παραγωγικά ίσως χρόνια της ζωής μου, που θα τα νοσταλγώ πάντα, όπως και τους φίλους που απέκτησα εκεί και τους οποίους δεν ξεχνώ ποτέ...

ΔΕΕ   

Στο βόρειο τμήμα της πόλης της Χίου, στην περιοχή Ταμπάκικα, παλαιά βιομηχανική ζώνη, δεσπόζουν τέσσερις αποκατεστημένοι ανεμόμυλοι. Οι ανεμόμυλοι αυτοί, μαζί με άλλους που υπήρχαν στην ίδια περιοχή, εξυπηρετούσαν τις ανάγκες των γειτονικών βυρσοδεψείων (ταμπάκικων), των εργαστηρίων στα οποία γινόταν κατεργασία δερμάτων.

Οι ανεμόμυλοι των Ταμπάκικων, με δύο πατώματα και ύψος περίπου 10 μ., ανήκουν στην κατηγορία του συνήθους πέτρινου μεσογειακού πυργόμυλου, οικοδομήθηκαν δε μετά τον καταστρεπτικό σεισμό του 1881. Πάντως, μύλοι κοντά στο λιμάνι της Χίου υπήρχαν ήδη από την εποχή της Γενουατοκρατίας (1346-1566), σύμφωνα με μαρτυρίες περιηγητών.

Στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ού αιώνα αναπτύχθηκε στη Χίο μια βιομηχανική υποδομή περιορισμένης κλίμακας. Το κύριο προϊόν των μικρών βιομηχανικών μονάδων του νησιού ήταν τα κατεργασμένα δέρματα, που παράγονταν στα βυρσοδεψεία των Ταμπάκικων.

Οι βυρσοδέψες ή ταμπάκηδες, στην πλειονότητά τους άνδρες (οι λιγοστές γυναίκες ασχολούνταν κατά κύριο λόγο με τη βαφή των δερμάτων), υπέβαλλαν σε μια πολύπλοκη και χρονοβόρα διαδικασία επεξεργασίας ακατέργαστα δέρματα, που προέρχονταν από χώρες του εξωτερικού.
Στη συλλογή διηγημάτων του Κώστα Ι. Καλατζή (1927-2013) «Το ταμπάκικο» (εκδόσεις Πιτσιλός, 1992) διαβάζουμε για τα ταμπάκικα:
Το ταμπάκικο ήτανε δίπατο. Στο κάτω πάτωμα γινότανε η υγρή δουλειά: η προκαταρκτική και η δέψη. Ήταν εκεί οι λίμπες και τα ποντόνια και τα καβαλέτα και οι βαρέλες. Εκεί γινόταν τα ξενερίσματα και τα ξελεσάσματα και τ’ ασβεστώματα. Και βέβαια τα παστώματα και τα γυρίσματα στις βαρέλες. Υγρασία και γλίτσα και μισόφωτο. Και βρώμα βαριά.

Στο πάνω πάτωμα γινόταν η στεγνή δουλειά: η τελειοποίηση και η συσκευασία. Ήταν εκεί οι πάγκοι για το στρώσιμο των πετσιών, οι κρεμάλες για το κέρωμα και το στέγνωμά τους, οι κύλιντροι για το σιδέρωμα, κι όλα τα εξελιγμένα μηχανήματα. Ήταν φωτεινό το πάνω πάτωμα, καθαρό κι είχε την ευχάριστη μυρωδιά του αργασμένου δέρματος.

Η κρίση που σημειώθηκε στον τομέα της βυρσοδεψίας τη δεκαετία του 1980 είχε ως αποτέλεσμα να κλείσουν το ένα μετά το άλλο τα βυρσοδεψεία της Χίου.
Ξεχωριστό τοπόσημο της πόλης της Χίου, οι μύλοι στα Ταμπάκικα αποτελούν για την τοπική κοινωνία ένα μνημείο μεγάλης ιστορικής και αισθητικής αξίας.

Βαγγέλης Στεργιόπουλος 

http://news.in.gr/features/article/?aid=1500165126

Περί ποδοσφαίρου...

Η ιστορία της ίδρυσης του Συλλόγου

"Ανόρθωσις Αμμοχώστου"

Για να θυμόμαστε ότι κάποτε το ποδόσφαιρο δεν ήταν ένας χώρος αλητείας, τραμπουκισμών, διακίνησης ναρκωτικών και βρώμικων συναλλαγών...

ΔΕΕ

Από την ιστοσελίδα του Συλλόγου

Γρηγόρης Αυξεντίου – Έτσι πολεμούν οι Έλληνες

«Ήταν δυο το μεσημέρι. Ο Γρηγόρης άνοιξε την πόρτα και βρήκε το τραπέζι στρωμένο. Ήταν όλοι εκεί και τον περίμεναν. Ο Λεωνίδας των Θερμοπυλών κι ο Μιλτιάδης του Μαραθώνα, ο Γέρος του Μοριά κι ο Αθανάσιος Διάκος. Όλοι όσοι μελέτησε, όσοι θαύμασε, όσους ήθελε να μοιάσει. Εκεί ήταν κι ο Πίσκοπος Κυπριανός, έτοιμος να τον μεταλάβει απ’ το δισκοπότηρο των Αθανάτων. Πήρε τη θέση που του φύλαξαν ο Γλιόρης κι άρχισε να τους εξιστορεί τη μάχη…

Ήταν μισή ώρα μετά τις τέσσερις τα ξημερώματα, όταν οι αγγλικές αρβύλες πατούσαν στο στόμα του κρησφύγετου. «Μας πρόδωσαν» ψιθύρισε ένα απ’ τα παλληκάρια του Αυξεντίου, αφού άλλος τρόπος να ανακαλύψουν την κρυψώνα τους, δεν υπήρχε. Όπως δεν υπήρχε και τρόπος να διαφύγουν. Όχι βέβαια πως το ήθελαν…

«Βγείτε έξω, αλλιώς πυροβολούμε» απειλούσαν οι Βρεττανοί στρατιώτες. Με ριπές απαντούσαν οι αγωνιστές στο κρησφύγετο. Όταν έπεσαν οι πρώτοι νεκροί, οι αποικιοκράτες άρχισαν να καλούν ενισχύσεις. Ο Υπαρχηγός της Οργάνωσης, ζήτησε από τους συναγωνιστές του, Ανδρέα Στυλιανού, Αυγουστή Ευσταθίου, Αντώνη Παπαδόπουλο και Φειδία Συμεωνίδη, να παραδοθούν. Απρόθυμοι και οι τέσσερις, μα ο Αίας δεν ήταν απ’ αυτούς που μπορούσες να αψηφήσεις τις διαταγές του.

«Σας έδειξα πως να πολεμάτε» τους είπε. «Τώρα, ήρθε η ώρα να σας δείξω και πως να πεθαίνετε». Οι Άγγλοι λύσσαξαν. Απειλούσαν, φοβέριζαν, πυροβολούσαν ακατάπαυστα, έριχναν χειροβομβίδες… τίποτα! Ο Σταυραετός του Μαχαιρά απαντούσε με το κροτάλισμα του όπλου του. «Γρηγόρη, παραδώσου» φώναζε σε σπαστά ελληνικά ο Εγγλέζος στρατιώτης. «ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ» ακουγόταν η φωνή του Λεωνίδα απ’ τα βάθη της Ιστορίας!

Μια χειροβομβίδα έσκασε στο στόμιο του κρησφυγέτου και τ’ όπλο του Γρηγόρη σίγησε. Κανένας όμως δεν τολμούσε να πλησιάσει και να δει. Οι Βρετανοί, έστειλαν τον Αυγουστή Ευσταθίου να τραβήξει τον Ζήδρο έξω. Αυτός ωστόσο μπήκε στη σπηλιά. Μισοκαμένος ο Αυξεντίου, με το αίμα να κυλά στο ταλαιπωρημένο κορμί του, ήταν έτοιμος για τον δεύτερο γύρο της μάχης. Απλά ξαπόσταινε για λίγο…

Μεσημέριασε. 47 στρατιώτες είχαν πέσει νεκροί στη μάχη με τον Ανταίο της ΕΟΚΑ. Η ξεφτίλα των Άγγλων ήταν ασήκωτη. Το ρεζίλεμα που κατέγραφαν οι παρόντες δημοσιογράφοι, οι οποίοι κλήθηκαν να αποθανατίσουν τη… «σύλληψη» του μάστρου, πρωτοφανές. Η μάχη έπρεπε να τελειώσει άμεσα. Έστω και με κλεψιά. Οι στρατιωτικοί και μηχανικοί, απεφάνθησαν ότι μόνο με ανατίναξη του κρησφυγέτου, θα απαλλάσσονταν από το πείσμα του Ρήγα.

Το ελικόπτερο σηκώθηκε γεμάτο με μπιτόνια βενζίνης. Τα άδειασε στην κορυφή του λοφίσκου και τα πυρπόλησαν. Λαμπάδιασε ο Γλιόρης. Άναψε το Άγιο, το ανέσπερο φως του Ελληνισμού. Πετάχτηκε η ψυχή απ’ το σώμα. Ορθώθηκε λεύτερη, περήφανη, σπινθηροβόλα. Φωτίστηκε απ’ τις φλόγες του Γρηγόρη και φωταγώγησε ολόκληρη την Κύπρο, ολάκερο τον Ελληνισμό. Έγινε σύμβολο ανδρείας, αυταπάρνησης και ηρωισμού για ένα ολόκληρο γένος.

Από τα φυλακισμένα μνήματα όπου είναι θαμμένες οι χοντρές κοκκάλες του Γρηγόρη και λιπαίνουν τα κυπριακά χώματα, από τον Μαχαιρά όπου λεβέντικα στέκει ο ανδριάντας του και αγναντεύει την Κύπρο, από το πάνθεο των ηρώων που φτερουγίζει η ψυχή του, ο Γρηγόρης Αυξεντίου μας δείχνει την στράτα την ίσια. Την στράτα της αρετής και την εντιμότητας. Την στράτα προς την αγαπημένη του Λύση που μας καρτερά. Την στράτα προς την Κερύνεια, τη Μόρφου, την Αμμόχωστο…

Η Ανόρθωση ήταν ένα εκκολαπτήριο αγωνιστών, η φύτρα που τροφοδότησε τον Αγώνα με κορυφαίες, με απαστράπτουσες μορφές. Οι Παυλάκης και Παπαδόπουλος ως οι επικεφαλής, ως η ηγεσία της ΕΟΚΑ στην Αμμόχωστο, επέλεξαν ως χώρο συνάντησής τους το οίκημα της Ανόρθωσης. Εκεί ορθώθηκε το αρχηγείο της ΕΟΚΑ στην Αμμόχωστο. Ήταν το προπύργιο και το ορμητήριο πολλών αγωνιστών. Καταθέτει στη μαρτυρία του ο τομεάρχης Αμμοχώστου και μετέπειτα πρόεδρος της Ανόρθωσης Παύλος Παυλάκης: «Επιλέξαμε ως τόπο συνάντησής μας την Ανόρθωση, στην οποία ανέκαθεν συχνάζαμε. Έτσι δεν θα κινούσαμε καμία υποψία. Κανείς δεν θα υποψιαζόταν πως ήταν για κάποιο άλλο σκοπό οι συναντήσεις μας. Εκεί, λοιπόν, ανταλλάσσαμε τα θέματα της Οργάνωσης. Έως και τις 23 Δεκεμβρίου του 1955, που μας συνέλαβαν, η Ανόρθωση ήταν ουσιαστικά το αρχηγείο μας. Στο οίκημα της Ανόρθωσης, με πάσα βεβαίως μυστικότητα πρέπει να τονίσω, γίνονταν οι συναντήσεις μας με τους επικεφαλής των ομάδων που δημιουργήσαμε. Αλλά και από τα γύρω χωριά, τα οποία εν τω μεταξύ οργανώναμε, εκεί στην Ανόρθωση γίνονταν οι συναντήσεις μας. Από την Ανόρθωση ξεκινούσε το κάθε τι, η όλη οργάνωση».

Η Ανόρθωση ήταν ανέκαθεν ο φωτεινός φάρος για τους αγώνες του Έθνους. Η εθνική έπαλξη των κατοίκων της Αμμοχώστου, οι οποίοι δήλωσαν «παρών» σε όλα τα εθνικά προσκλητήρια. Στο βιβλίο «Ένας αιώνας Ανόρθωσις Αμμοχώστου» υπάρχουν δεκάδες σελίδες με αναφορές στην εθνική δράση της Ανόρθωσης και τη συμμετοχή της στους αγώνες του Έθνους. Δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά…

Στο πρώτο καταστατικό της το 1913, στο Άρθρο 41, αναφέρεται ότι «το σήμα των μελών του Αναγνωστηρίου συνίσταται εκ συμπλέγματος δύο ελληνικών σημαιών μετά του ονόματος του Αναγνωστηρίου». Το δε άρθρο 43 είναι σαφέστατο ως προς τον προσανατολισμό της Ανόρθωσης: «Διαλυομένου του Αναγνωστηρίου η περιουσία του περιέρχεται εις το ταμείο του Εθνικού Στόλου»! Κι όταν η Ανόρθωση μετεξελίχθηκε και εκσυγχρονίσθηκε με το αναθεωρημένο καταστατικό του 1929, η πυξίδα της παρέμεινε σταθερή. Στο Άρθρο 61 τονίζεται ότι «ο Σύλλογος έχει λάβαρον αποτελούμενον εκ της ελληνικής σημαίας της ξηράς, εις το κέντρον της οποίας είναι κεντημένον το σήμα του...

http://www.anorthosisfc.com.cy/2018/03/grigoris-afxentiou-etsi-polemoun-i-ellines-3/

Ανασχηματισμός χαμηλών προσδοκιών

Ανασχηματισμός χαμηλών προσδοκιών 

με "έκπληξη"... Κουβέλη

Της Νίκης Ζορμπά

Μετά από μαραθώνιες διαβουλεύσεις του Αλέξη Τσίπρα και συνεχείς συσκέψεις στο Μέγαρο Μαξίμου ανακοινώθηκαν τα ονόματα των υπουργών που απαρτίζουν το νέο υπουργικό Συμβούλιο σε αντικατάσταση των Δ. Παπαδημητρίου, Ράνιας Αντωνοπούλου και Γιάννη Μουζάλα. 

Επιβεβαιώνονται πλήρως οι πληροφορίες που έφεραν τον Αλέξη Τσίπρα να προχωρά σε "διορθωτικές αλλαγές" και όχι δομικό ανασχηματισμό του κυβερνητικού σχήματος, τις οποίες ουσιαστικά "υπαγόρευσε" η διπλή "χηρεία" στο υπουργείο Οικονομίας και Εργασίας.

Η μεγάλη έκπληξη του ανασχηματισμού είναι η υπουργοποίηση του πρώην προέδρου της ΔΗΜΑΡ (και αταλάντευτου θιασώτη της Κυβέρνησης) Φώτη Κουβέλη, ο οποίος αναλαμβάνει καθήκοντα υφυπουργού Αμύνης, αντικαθιστώντας τον Δημήτρη Βίτσα που αναλαμβάνει αναπληρωτής υπουργός μεταναστευτικής Πολιτικής. 

Τούτων δοθέντων, το... ισχυρό δίδυμο πλέον στο υπουργείο Εθνικής Αμύνης θα είναι οι Πάνος Καμμένος και Φώτης Κουβέλης.

Το διαζύγιο άλλωστε Μαξίμου - Μουζάλα ήταν "κοινή συναινέσει" και προαναγγελθέν μετά και από τα προβλήματα Υγείας που αντιμετωπίζει ο πρώην, πλέον υπουργός. 

Έκπληξη θεωρήθηκε - αν και ακουγόταν τις τελευταίες ώρες μετ επιτάσεως- η τοποθέτηση του Γιάννη Δραγασάκη στο τιμόνι του υπουργείου Οικονομίας, διατηρώντας πάντως και την αντιπροεδρία της Κυβέρνησης. 

Η υπουργοποίηση του Νάσου Ηλιόπουλου, ο οποίος αναλαμβάνει τα καθήκοντα της Ράνιας Αντωνοπούλου στο υπουργείο Εργασίας, δεν ήρθε κεραυνός εν αιθρία καθώς ήδη από νωρίς ο μέχρι σήμερα Ειδικός Γραμματέας του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας, φερόταν να είναι το φαβορί για το "χαρτοφυλάκιο" της ανεργίας.

Δεν επιβεβαιώθηκε πάντως η έξοδος της Λυδίας Κονιόρδου από το υπουργείο Πολιτισμού. Αντιθέτως, προστίθεται ένας ακόμη υφυπουργός με αρμοδιότητα ζητήματα πολιτισμού, ο εξωκοινοβουλευτικός, Κωνσταντίνος Στρατής.

Ο κ. Στρατής ήταν διευθυντής του γραφείου του Αριστείδη Μπαλτά όταν διετέλεσε ο ίδιος υπουργός πολιτισμού (2015-2016).

Ενδιάφερον έχει η επιλογή της νέας υφυπουργού Παιδείας Μερόπης Τζούφα, βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ, η οποία αναλαμβάνει τα καθήκοντα του Κ. Ζουράρι. Ο βουλευτής των ΑΝΕΛ είχε παραιτηθεί τον Ιανουάριο. Το "πέρασμα" του υπουργείου πλήρως, στον ΣΥΡΙΖΑ, συρρικνώνει τη συμμετοχή των ΑΝΕΛ στο κυβερνητικό σχήμα, κατά έναν βουλευτή. 

Η ορκωμοσία των νέων μελών της Κυβέρνησης, θα πραγματοποιηθεί αύριο, στις 12.30, ενώπιον του Προκόπη Παυλόπουλου και παρουσία του Αλέξη Τσίπρα.

Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις του κυβερνητικού Εκπροσώπου: 

Υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης: Ι. Δραγασάκης

Υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής ο Δημήτρης Βίτσας

Αναπληρωτής υπουργός Άμυνας ο Φ. Κουβέλης

Υφυπουργός Παιδείας: Μερόπη Τζούφη

​Υφυπουργός Εργασίας: Αθανασιος Ηλιοπουλος

​Υφυπουργός Πολιτισμού Κωνσταντίνος Στρατής 

Τα βιογραφικά των νέων υπουργών

Κωνσταντίνος Στρατής (Υφυπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού)

Είναι αρχαιολόγος. Έχει πτυχίο αρχαιολογίας από το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και μεταπτυχιακό τίτλο στις αποκαταστάσεις μνημείων από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.

Είναι υπάλληλος του Υπουργείου Πολιτισμού, αρχικά στη Διεύθυνση Αναστήλωσης Αρχαίων Μνημείων και στη συνέχεια στη Διεύθυνση Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων.

Έχει διατελέσει Αντιπρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, καθώς και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων και του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.

Από το 2015 συμμετέχει στις διαπραγματεύσεις, συντονίζοντας τα τεχνικά κλιμάκια αρχικά των τραπεζών και των κόκκινων δανείων, ως σύμβουλος του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης Ι. Δραγασάκη, και στη συνέχεια της ενέργειας, ως σύμβουλος του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας  Γ. Σταθάκη.

Από τον Ιούνιο μέχρι τον Νοέμβριο του 2016 υπήρξε Διευθυντής του Γραφείου Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού Α. Μπαλτά.
 

Μερόπη Τζούφη  (Υφυπουργός Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων)

Η Μερόπη Τζούφη είναι βουλευτής Ιωαννίνων του ΣΥΡΙΖΑ και Αν. Καθηγήτρια Παιδιατρικής-Παιδονευρολογίας στο Τμήμα Ιατρικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.

Είναι πτυχιούχος της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ, ειδικευμένη στην Παιδιατρική και έπειτα στην Παιδιατρική Νευρολογία στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου.

Εργάσθηκε ως Επιμελήτρια του ΕΣΥ στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων και στη συνέχεια εξελέγη στη βαθμίδα του Λέκτορα το 2002 στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Έπειτα από συμπληρωματική εκπαίδευση στο Imperial College του Λονδίνου εργάζεται έως σήμερα ως Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Παιδιατρικής -Παιδονευρολογίας.

Κατά τη διάρκεια των φοιτητικών της χρόνων ήταν μέλος της ΚΝΕ και του ΚΚΕ. Στη συνέχεια υπήρξε ιδρυτικό μέλος του "Συνασπισμού της Αριστεράς & της Προόδου", ενώ στις Αυτοδιοικητικές Εκλογές του 2014 ήταν υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος Ιωαννίνων με το συνδυασμό "Γιάννενα- Πολίτες για την Ανατροπή".
Στις Ελληνικές Βουλευτικές Εκλογές του Ιανουαρίου 2015 εξελέγη Βουλευτής Ιωαννίνων με τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ επανεξελέγη στις Βουλευτικές Εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015. Στην τρέχουσα περίοδο της Βουλής των Ελλήνων συμμετέχει στην Διαρκή Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, στη Διαρκή Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων, στην Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Ισότητας, Νεολαίας & Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και στην Υποεπιτροπή για τα θέματα των Ατόμων με Αναπηρία.
 

Αθανάσιος Ηλιόπουλος (Υφυπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης)

Ο Νάσος Ηλιόπουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Αθήνα, είναι απόφοιτος του τμήματος Πληροφορικής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών και υποψήφιος διδάκτορας του τμήματος Ιστορίας και Πολιτικής Επιστήμης του Παντείου Πανεπιστημίου.

Από το Νοέμβριο του 2016 ως σήμερα διετέλεσε Ειδικός Γραμματέας του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (Σ.ΕΠ.Ε.), Πρόεδρος του Συμβουλίου Κοινωνικού Ελέγχου Επιθεώρησης Εργασίας (Σ.Κ.Ε.Ε.Ε) και μέλος του τμήματος του Ανώτατου Συμβουλίου Εργασίας για την καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας. 

Έχει διατελέσει γραμματέας του Κεντρικού Συμβουλίου της Νεολαίας Συνασπισμού και είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ.
Εργάστηκε στην ιδιωτική εκπαίδευση. Παράλληλα, συνεργάστηκε ερευνητικά με το Ινστιτούτο Ρόζα Λούξεμπουργκ.

http://www.capital.gr/politiki/3276221/anasximatismos-xamilon-prosdokion-me-ekplixi-koubeli?utm_source=projectagora&utm_medium=contentdiscovery