Κυριακή 28 Ιανουαρίου 2018

Φαήλος Κρανιδιώτης: "Βουνίσιο τσίπουρο..."


ΒΟΥΝΙΣΙΟ ΤΣΙΠΟΥΡΟ 
'H... ΠΡΑΣΙΝΟ ΤΣΑΪ ΜΕ ΣΤΕΒΙΑ;

Φαήλος Κρανιδιώτης 26.01.2018


Με διασκεδάζει να βλέπω τις κωλοτούμπες σχολιαστών και πολιτικών μετά το μεγαλειώδες συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης
Αυτοί που παίρνουν στα σοβαρά τα Pride και ριγούν από συγκίνηση μπροστά στην καρναβαλική εικόνα ανθρώπων οι οποίοι αυτοεξευτελίζονται με φτερά στον απαυτό τους, στρας, πούλιες και τρίβοντάς μας εμμονικά στα μούτρα τις ιδιαιτερότητές τους λοιδορούν τους ντουλαμάδες των Μακεδονομάχων, τα μαύρα πουκάμισα και τα στιβάνια των Κρητικών. Λιγώνονται από χαρά για τα άρματα, όπου πάνω τους φασώνονται μισόγυμνοι μαντράχαλοι, κάνοντας τους πατεράδες τους να κλαίνε το χιλιάρικο που έδωσαν στην νοσοκόμα, αλλά τους πειράζουν οι καβαλάρηδες με τα άλογά τους. 

Οι πιο γραφικοί των γραφικών, οι απόστολοι του μαρασμού και οι σταλινικοί απολογητές κάθε παρακμής που διακωμωδεί το πρόσωπο του Ανθρώπου θεωρούν... γραφικούς τους πατριώτες, τις εθνικοτοπικές ενδυμασίες, τα περήφανα και όμορφα άλογα.

Το συλλαλητήριο τους θύμισε ότι είναι μια αναιμική μειοψηφία, δέκατα του πυρετού. Μπορεί να έχουν κατσικωθεί προσωρινά στην πρώτη γραμμή του δημόσιου λόγου, σε κόμματα, ΜΜΕ, στη λιποτακτήσασα «διανόηση», όμως το μέγα πλήθος των κανονικών ανθρώπων τούς θύμισε την ταπεινή θέση τους στο περιθώριο της Ιστορίας και στον πάτο του αξιακού πλαισίου του λαού μας, το οποίο συστηματικά βρίζουν, συκοφαντούν, ειρωνεύονται.

Ακόμη και αλανιάρες τηλεπερσόνες, που έχουν γράψει πιο πολλά χιλιόμετρα από το αγοραίο ταξί του μακαρίτη του Διογένη στο Μαυρομμάτι, έβγαλαν γλώσσα. Ηταν τόσο σίγουροι για την αποτυχία.

Εναντίον ο ΣΥΡΙΖΑ, το πασοκάκι, οι μπακακαίοι του Σταύρου, το ΚΚΕ. Ο Μητσοτάκης είχε βάλει την Ευταξά να ρίξει απαγορευτικό στις οργανώσεις της Θεσσαλονίκης και τον Αυγενάκη να κάνει το ίδιο στους βουλευτές, ενώ, μέγας απολογητής της σύνθετης ονομασίας, ο Αδωνις «είχε δουλειά και δεν θα πήγαινε», όπως και δεν τόλμησε, διά λόγους κηπευτικούς και γαλακτοκομικούς.

Ηταν τόσα τα «γαλλικά» που άκουσαν από τους απείθαρχους Μακεδόνες πολίτες, που έκαναν αεροπλανικό α λα (συγχωρεμένου) Σουγκλάκου, και ο γόνος άλλαξε γνώμη και είπε να πράξουν κατά συνείδηση για τη συμμετοχή στο συλλαλητήριο. Και τι του υπαγόρευσε η δική του συνείδηση; Να πάει για σκι. Και πήγε. Τώρα κάνουν τους Μακεδονομάχους.

Υποθέτω, διορθώνοντας το λάθος, ίσως συμμετάσχουν στο συλλαλητήριο της Αθήνας, όπου θα διαδηλώσουν κατά της σύνθετης ονομασίας, την οποία υποστηρίζουν.

Εμείς ήμασταν εκεί [...], ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα των Μακεδόνων αδελφών μας. Περπατήσαμε χιλιόμετρα μέσα στον κόσμο, μιλώντας μαζί του: οικογένειες με τα παιδιά τους, παππούδες και γιαγιάδες, παπάδες με τους ενορίτες τους. Κι εμείς, όπως όλοι, μόνο με ελληνικές σημαίες και μόνο με συνθήματα υπεράσπισης της Μακεδονίας και των εθνικών συμφερόντων. Είδα ένα ατέλειωτο ειρηνικό, αλλά σκληρά αποφασισμένο, ποτάμι, που ξεκινούσε πέρα από το λιμάνι και έφτανε ως μετά το Μέγαρο Μουσικής.

Σπούδασα στη Θεσσαλονίκη, την ξέρω, κι αυτό το πλήθος ήταν πάνω από μισό εκατομμύριο. Σας το ορκίζομαι στον διεθνισμό του Μουζάλα, στην επί δικτατορίας αριστεροσύνη της Θεανούς Φωτίου και στα κόκκινα μποτάκια του σκιέρ και όψιμου «μακεδονομάχου».

Υπάρχει μια πληροφορία που δεν μπορούν να επεξεργαστούν οι εγκεφαλικές σπείρες του Πολάκη: Οταν η ηγεσία ενός Εθνους διαπραγματεύεται, όσο μεγαλύτερο είναι το πλήθος των διαδηλωτών υπέρ των εθνικών συμφερόντων τόσο μεγαλύτερο και το διαπραγματευτικό όπλο. Μια κυβέρνηση που σκοπό έχει να επιτύχει το βέλτιστο για τα εθνικά συμφέροντα πρέπει να επιθυμεί στην Αθήνα οι 500.000 να γίνουν τουλάχιστον 1.000.000 και να διαφυλάξει ως κόρην οφθαλμού τους πολίτες που με τις οικογένειές τους θα έρθουν στο Σύνταγμα από τις συμμορίες των κακοποιών.

Στη Θεσσαλονίκη, ο κόσμος θα ήταν ακριβώς ο ίδιος, ακόμη κι αν δεν υπήρχαν ομιλητές, ακόμη κι αν απλά ένα μικρό κορίτσι του δημοτικού από ένα από τα όμορφα μακεδονίτικα χωριά που υπέφεραν από τις τσέτες των κομιτατζήδων ανέβαινε απλά και διάβαζε ένα ψήφισμα.

Με διασκεδάζει να βλέπω τις κωλοτούμπες σχολιαστών, πολιτικών, που από την ώρα που είδαν ότι το πλήθος έγραψε τις ειρωνείες και τις ύβρεις στα κάκαλά του, στο «τεφτέρι του Πόντιου», που λέει τεμέτερόν μου, ενώ ήταν έτοιμοι να «δικαιωθούν», προσχωρούν περιδεείς στο... αγωνιστικό στρατόπεδο των αδιαπραγμάτευτων διεκδικητών.

Ως την Κυριακή το μεσημέρι έπιναν πράσινο τσάι με στέβια, έτοιμοι να γονατίσουν. Τώρα πίνουν βουνίσιο μακεδονίτικο τσίπουρο και ζώνονται τ’ άρματα. Δεν πειράζει. Καλώς ορίσατε, αρχοντόπουλα! Εμείς εδώ ήμασταν και σας περιμέναμε. Ήρθαμε αμετάθετοι, σαν τρένο στις ράγες των ελληνικών ιδεών μας.
Φ.Κ.

Παρασκευή 26 Ιανουαρίου 2018

Εργασίες αποκατάστασης στο κτήριο του "Φ.Σ.Ε. Μ. Αλέξανδρος"


Εργασίες αποκατάστασης 
στο κτήριο του "Φ.Σ.Ε. Μ. Αλέξανδρος" 
(Χουνκιάρ τζαμί)

Κρυμμένο μέσα σε νεότερα κτίσματα βρίσκεται, από τη δεκαετία του '30, σε κεντρικό σημείο της πόλης της Έδεσσας, το Χουνκιάρ τζαμί ή Ινκιάρ τζαμί, που μνημονεύεται από τον περιηγητή Εβλιγιά Τσελεμπή το 1667 και ερμηνεύεται ως «αυτοκρατορικό τέμενος». 

Από τις ιστορικές πηγές και τη μέχρι στιγμής τεκμηρίωση των ευρημάτων, προκύπτει ότι πρόκειται για σημαντικό μνημείο της πόλης, που χρονολογείται πιθανότατα από το 16ο αιώνα. Το τζαμί έχει παρομοιαστεί με το Αλκαζάρ της Θεσσαλονίκης, μόνο που είναι μικρότερου μεγέθους κτίσμα και είναι όλο ενσωματωμένο στο κινηματοθέατρο, που ως το πρόσφατο παρελθόν στέγαζε το κινηματοθέατρο, τη βιβλιοθήκη, τα γραφεία και άλλες λειτουργίες του Φιλοπροόδου Συλλόγου «Μέγας Αλέξανδρος».

Κάτω από τις σύγχρονες προσθήκες διατηρούνται σε αρκετή έκταση και σε σχετικά καλή κατάσταση τμήματα του αρχικού πυρήνα του κτιρίου, το οποίο πρόκειται να στερεωθεί, να συντηρηθεί και να αποκατασταθεί το επόμενο χρονικό διάστημα, διατηρώντας και το νεότερο κτίσμα, με το οποίο θα εναρμονιστεί αισθητικά.

Συγκεκριμένα, η προγραμματική σύμβαση μεταξύ της Εφορείας Αρχαιοτήτων Πέλλας, από την πλευρά του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας και το Δήμο Έδεσσας, που εγκρίθηκε σήμερα ομόφωνα από το Περιφερειακό Συμβούλιο Κεντρικής Μακεδονίας, προβλέπει, μεταξύ άλλων, την ολοκλήρωση της αποκατάστασης που ξεκίνησε πριν από χρόνια, όταν είχε αποκαλυφθεί τμήμα του μνημείου κατά τη διάρκεια εργασιών του δήμου.

Ειδικότερα, θα γίνουν εργασίες εγκατάστασης συστημάτων υποστύλωσης στο σύνολο της τοιχοποιίας του μνημείου και καθαίρεσης τμημάτων της σύγχρονης κατασκευής στο φουαγιέ του κινηματοθεάτρου, που εμποδίζουν τη θέαση του μνημείου. Η τοιχοποιία θα συμπληρωθεί στα σημεία όπου κρίνεται απαραίτητο και θα εφαρμοστούν επιχρίσματα, ενώ στα ανοίγματα θα τοποθετηθούν κουφώματα, διαφράγματα και κιγκλιδώματα. Παράλληλα, θα ολοκληρωθεί η συντήρηση των τοιχογραφιών, ενώ θα γίνουν και εργασίες τεκμηρίωσης που περιλαμβάνουν τη φωτογραφική και σχεδιαστική αποτύπωση των χώρων του μνημείου. Στο πλαίσιο της προγραμματικής σύμβασης θα δημιουργηθεί, ακόμη, ψηφιακό και έντυπο εποπτικό υλικό.

Ο χώρος στον οποίο θα εκτελεστεί το έργο της προγραμματικής σύμβασης, δηλαδή το κτίριο του πολυχώρου «Μέγας Αλέξανδρος», τμήμα του οποίου αποτελεί και το τέμενος Χουνκιάρ, ανήκει στο Φιλοπρόοδο Σύλλογο Έδεσσας «Ο Μέγας Αλέξανδρος», έχει παραχωρηθεί στον Δήμο Έδεσσας για 20 χρόνια και θα χρησιμοποιηθεί ως χώρος πολιτιστικών δραστηριοτήτων και εκδηλώσεων.

Μετά την ολοκλήρωση των εργασιών, θα αποδοθεί στην πόλη ένας χώρος με διαχρονικότητα και πολυπολιτισμικότητα, ο οποίος θα αναδεικνύει με σαφήνεια το μνημείο.

in.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ


Κείμενο "Πρωτοβουλίας Μαθητών Έδεσσας"



Κείμενο 
"Πρωτοβουλίας Μαθητών Έδεσσας"




Παραθέτουμε το ακριβές κείμενο που συνυπέγραψε η πρωτοβουλία μαθητών και το επέδωσε στις διευθύντριες των τριών σχολικών μονάδων της Έδεσσας. 

Αξιότιμοι κύριοι Διευθυντές,

Με αφορμή τη μεθαυριανή συγκέντρωση και το συλλαλητήριο για τη Μακεδονία, πήραμε το θάρρος να κινητοποιηθούμε, έστω έμμεσα, για να σας καταθέσουμε κάποιες σκέψεις και προβληματισμούς μας. Με αυτόν τον τρόπο επιθυμούμε να σας αποδείξουμε ότι δεν παραμένουμε απαθείς και αμέτοχοι στα προβλήματα που αφορούν την πατρίδα μας. Πρώτα πρώτα γιατί είμαστε Έλληνες. Είμαστε οι αυριανοί πολίτες αυτής της χώρας. Το μέλλον ανοίγεται μπροστά μας. Πρέπει, λοιπόν, να συμμετέχουμε ενεργά στη λήψη αποφάσεων που μας αφορούν άμεσα .Το ζήτημα της Μακεδονίας είναι σήμερα πιο κρίσιμο από ποτέ. Βρισκόμαστε στη δυσάρεστη θέση να αντιμετωπίζουμε μια κατάσταση αλυτρωτισμού από μια γειτονική-μικρή-χώρα,η οποία με πρόφαση το όνομα διεκδικεί κομμάτι της ιστορίας μας. Γεννηθήκαμε στη χώρα όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε ο Μέγας Αλέξανδρος, ο βασιλιάς των Μακεδόνων. Ο Μέγας Αλέξανδρος μιλούσε ελληνικά και διέδωσε στα πέρατα της οικουμένης τον ελληνικό πολιτισμό. ΔΕΝ ήταν σλάβος. Από την ιστορία γνωρίζουμε ότι οι σλάβοι κατοίκησαν σε περιοχή της βυζαντινής αυτοκρατορίας μεταξύ 6ου και 7ου αιώνα. μ.Χ. Για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας ανέπτυξαν ένα κίνημα με σκοπό τη διεκδίκηση της ευρύτερης γεωγραφικής περιοχής της Μακεδονίας. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν ακόμη και στην περιοχή μας, πληθυσμιακές ομάδες που δεν έχουν ελληνική συνείδηση και νιώθουν ότι καταπιέζονται. Αναρωτιόμαστε λοιπόν εμείς, πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν τέτοια άτομα σε μια τέτοια εποχή. Στην εποχή της εξέλιξης. Στην εποχή της τεχνολογίας που καθιστά ευκολότερη την ενημέρωση και έμμεσα την προσωπική μόρφωση του καθενός. Στην εποχή της ανάπτυξης. Σε μια εποχή που όλοι μας ελπίζουμε και αγωνιζόμαστε για ένα καλύτερο αύριο. Και περνάμε στο ερώτημα, πώς θα προκύψει το καλύτερο αυτό αύριο όταν η πλειονότητα των νέων υστερεί σε θέματα μόρφωσης; Και κάπου εδώ γίνεται ο παραλληλισμός του θέματος αυτού με το σχολείο. Ο ρόλος του σχολείου είναι να μορφώνει τους νέους και να τους προετοιμάζει ως μελλοντικούς πολίτες. Πότε ασχολήθηκαν, λοιπόν, οι εκπαιδευτικοί με θέματα της επικαιρότητας; Πότε επιχείρησαν να καλλιεργήσουν την πολύπλευρη προσωπικότητα του μαθητή; Πότε προσπάθησαν να δημιουργήσουν την παραμικρή πολιτική και κοινωνική συνείδηση των μαθητών; Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν νέοι, οι οποίοι δεν έχουν καμία επίγνωση των προβλημάτων του έξω κόσμου. Του κόσμου δηλαδή που σε λίγα χρόνια θα βρεθούν αντιμέτωποι. Αποκαλείτε τη γενιά σας ως «η γενιά που απέτυχε στον αγώνα για ένα βελτιωμένο κόσμο» και ταυτοχρόνως τη δική μας ως «η αποχαυνωμένη γενιά της τεχνολογίας», «η αμέτοχη γενιά». Επιθυμείτε μια γενιά που θα αλλάξει το μέλλον. Μια γενιά που θα σώσει τον κόσμο. Και το χειρότερο. Δεν προσπαθεί κανείς γι’αυτό. 

Αρχικά, είναι χρέος του σχολείου να ενημερώνει τους μαθητές για τα κοινωνικά δρώμενα. Έτσι, αίτημά μας είναι να πραγματοποιηθεί μια ενημέρωση, στην οποία όλοι οι μαθητές θα αποκτήσουν επίγνωση επάνω στο θέμα της Μακεδονίας. Με αυτόν τον τρόπο περισσότεροι Έλληνες θα βρίσκονται ενάντια των επιθετικών προθέσεων της γειτονικής μας χώρας. Γεγονός το οποίοι θα συντελέσει στην υπεράσπιση του ονόματος «Μακεδονία» και της ιστορίας που διακατέχεται πίσω από αυτό το όνομα. Δεν μπορεί να μας «κλέβουν» μια τόσο σημαντική ιστορία για τα εδάφη μας και εμείς να αδιαφορούμε πλήρως. Ήρθε η στιγμή που πρέπει να δράσουμε! Εάν δεν το γνωρίζετε ήδη, πολλά σχολεία σε διάφορα μέρη της Ελλάδος συμμετέχουν στον αγώνα αυτόν, είτε εκφράζοντας τις απόψεις τους διατυπώνοντας συνθήματα σε πανό, είτε παίρνοντας μέρος στο συλλαλητήριο που πραγματοποιείται σε λίγες μέρες. Έτσι, επιθυμώντας να μετέχει και η πόλη μας σε αυτόν τον αγώνα, αποφασίσαμε να δράσουμε με κρυφές κινήσεις, καθώς γνωρίζαμε πως μια τέτοια πράξη πιθανόν δεν θα γινόταν αποδεκτή από τους σχολικούς φορείς. 

Ζητούμε συγχώρεση εάν προκλήθηκε ή προκληθεί η οποιαδήποτε αναστάτωση στο χώρο του σχολείου, αλλά ίσως να έπρεπε να γίνει κάτι ανάλογο, ώστε να καταφέρουμε να κινητοποιήσουμε έναν τόσο πολύτιμο φορέα της ζωής όλων μας. Θα θέλαμε να επισημάνουμε πως η πράξη μας δεν συνιστά βανδαλισμό του χώρου του σχολείου, αντιθέτως ενισχύει τη θέση της σχολικής κοινότητας στην επικαιρότητα. Για το λόγο αυτό, η οποιαδήποτε προσπάθεια αναίρεσης της πράξης μας θα ληφθεί ως αδιαφορία για το μείζον αυτό θέμα. Τέλος, θα ήταν εύλογο να αναφέρουμε πως μια τέτοια πράξη είναι αδύνατον να τιμωρηθεί. Ο χώρος του σχολείου μάς παρέχει τη δυνατότητα ελεύθερης έκφρασης ιδεών και απόψεων. Όταν, λοιπόν, το αίσθημα πατριωτισμού κινείται στα πλαίσια της λογικής και οι ενέργειες που χρησιμοποιούνται για την εκδήλωσή του κινούνται κι αυτές στα όρια της νομιμότητας, η τιμωρία μιας ανάλογης πράξης(κατά την οποία δεν διαπράττεται κανένα αδίκημα και δεν παραβιάζεται κανένας νόμος)αποτελεί παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Επομένως, θα θέλαμε να τονίσουμε πως το να μπείτε σε μια διαδικασία διερεύνησης, εύρεσης και τιμωρίας των πιθανών μαθητών του οποιουδήποτε σχολείου δεν ωφελεί σε τίποτα. Η πράξη είναι καθαρά πατριωτική και γίνεται με καλές προθέσεις. Η οποιαδήποτε κατάσταση αναστάτωσης δεν είναι επιθυμητή. Είστε ελεύθεροι να επιλέξετε εάν θα κρατήσετε τα πανό που δημιουργήσαμε συμμετέχοντας στον αγώνα αυτόν ή όχι. Η κατανόησή σας θα μας τιμήσει εξαιρετικά. Η απόφαση δική σας. Ευελπιστούμε η όλη αυτή προσπάθεια να μην διαπεράσει τη σκέψη σας σαν να μη συνέβη ποτέ. Είμαστε η γενιά της αλλαγής. Η γενιά του μέλλοντος. Βοηθήστε με αυτή τη μικρή πράξη αποδοχής των αιτημάτων μας. Βοηθήστε στη βελτίωση αυτής της κοινωνίας. Βοηθήστε! 

Μερικοί συνειδητοποιημένοι μαθητές

Παρασκευή, 19-1-2018

 ''Ακόμη.... αφού κατέβηκε το πανό του 1ου ΓΕΛ κάποιος μαθητής ανήρτησε μία φωτογραφία με μία σερβιέτα κολλημένη έξω από την αίθουσα των καθηγητών. Η σερβιέτα αυτή βρισκόταν επι ώρες εκεί χωρίς να την πάρει κανένας υπεύθυνος. Προφανώς, η σερβιέτα προάγει τον πολιτισμό, ενώ τα πανό είναι προιόν βανδαλισμού και αναρχίας και τα αναγραφώμενα δεν συμφωνούν με τα αυτονόητα. Το μήνυμα είναι ένα και κανείς δεν θα μας εμποδίσει να το μεταδώσουμε: Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΗΤΑΝ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ. Όλοι μαζί πρέπει να υπερασπιστούμε τον τόπο μας και θα το κάνουμε.''

Μερικοί συνειδητοποιημένοι μαθητές



Παρασκευή 19 Ιανουαρίου 2018

Ψήφισμα της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών για το Σκοπιανό


Ψήφισμα της 
Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών 
για το θέμα των Σκοπίων

19 Ιανουαρίου 2018

Η Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών υπερασπίζεται, από την ίδρυσή της το 1939, με επιστημονικά επιχειρήματα και την αδέκαστη Ιστορία, την Μακεδονία.

Ως επιστημονικό Ίδρυμα, με τα ικανά στελέχη της και την στήριξη των εταίρων της, προσέφερε και προσφέρει, πολλές φορές αφανώς, πολύτιμη βοήθεια στην Ελληνική Πολιτεία στην αντιμετώπιση των εθνικών θεμάτων. Αυτονόητα δεν ασκεί εξωτερική πολιτική. Οι τελευταίες εξελίξεις που αφορούν την ψευδωνυμία του γειτονικού κράτους ανησυχούν και προκαλούν την Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών να λάβει θέση.

Η Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών ασφαλώς και τάσσεται υπέρ των σχέσεων καλής γειτονίας με τις όμορες χώρες. Τούτο το έχει δείξει εμπράκτως, έχοντας ενεργά συμβάλει στα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης.

Η Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών παρακολουθεί με απόλυτη ικανοποίηση τα ψηφίσματα της Εκκλησίας της Ελλάδος, των τοπικών Αυτοδιοικήσεων της χώρας, των Ομογενειακών Οργανώσεων και άλλων κοινωνικών συσσωματώσεων υπέρ της Μακεδονίας. Παρακολουθεί μάλιστα με αισθήματα συγκίνησης την εκφρασμένη παντοιοτρόπως βούληση συμπάντων των Μακεδόνων να μη δεχτούν τον σφετερισμό από την γείτονα της ιστορικής και πολιτισμικής κληρονομιάς της Μακεδονίας, που αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της Ελληνικής Ιστορίας. Γιατί η Μακεδονία ομιλεί με τα μνημεία της, τον βαρύτιμο αρχαιολογικό πλούτο της, τις θυσίες των Μακεδόνων και όλων των Ελλήνων, ότι είναι Ελληνική. Γιατί η Μακεδονία είναι η ψυχή του Ελληνισμού.

Η Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών με το παρόν ψήφισμα εκφράζει την βαθύτατη ανησυχία της για την φημολογούμενη ονοματοδοσία του γειτονικού κράτους, που θα περιλαμβάνει το όνομα Μακεδονία ή παράγωγό του. Ενδεχόμενη ελληνική υποχώρηση θα ενισχύσει πάραυτα τον συνεχιζόμενο αλυτρωτισμό του κράτους, που διδάσκεται εμφαντικά στα σχολεία του και διαχέεται στην κοινωνία του.

Το Διοικητικό Συμβούλιο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, εν όψει της διαπραγμάτευσης,

ΑΠΟΚΛΕΙΕΙ

παντελώς την άμεση ή έμμεση χρήση του ονόματος της Μακεδονίας και οποιουδήποτε παραγώγου της. Θεωρεί απαραίτητη την απάλειψη όλων των αλυτρωτικών στοιχείων, την διαρρύθμιση της σχετικής διάταξης του Συντάγματος της γείτονος χώρας, με όλες τις επεκτατικές στις ελληνικές περιοχές βλέψεις και την απάλειψη των ίδιων αλυτρωτικών στοιχείων από τα σχολικά βιβλία.

Θεωρούμε, επίσης, ότι μέγιστο πρόβλημα για την Ορθόδοξη Εκκλησία δημιουργεί η υφιστάμενη Σχισματική «Μακεδονική» Εκκλησία, η οποία δεν αναγνωρίζεται από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και τις λοιπές Αυτοκέφαλες Ορθόδοξες Εκκλησίες.

Ως εκ τούτου, η όποια παραχώρηση θα είναι μεγίστη ιστορική απάτη σε βάρος της Ελλάδος με συνακόλουθη τη συνέχιση του σκοπιανού αλυτρωτισμού.

Η Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, με το παρόν ψήφισμα, καλεί την Ελληνική Πολιτεία να πράξει το ιστορικό και πατριωτικό της καθήκον υπερασπιζόμενη την ιστορία και τον πολιτισμό της Μακεδονίας.

Το Διοικητικό Συμβούλιο



Κυριακή 14 Ιανουαρίου 2018

Η αντίσταση για την παραχώρηση του ονόματος ξεκίνησε από τη βάση


Σκοπιανό: Η αντίσταση για την παραχώρηση 
του ονόματος ξεκίνησε από τη βάση

Γιάννης Κουριαννίδης
Εκδότης περιοδικού Ενδοχώρα

Αυτό που συμβαίνει στις ημέρες μας στην πατρίδα μας, μετά την πρόσφατη κινητικότητα στο Σκοπιανό, είναι πραγματικά πρωτοφανές:
Χιλιάδες πολίτες -όχι μόνο από την περιοχή της Μακεδονίας-, διαισθανόμενοι το δρομολογούμενο ξεπούλημα του ιστορικού ονόματος της Μακεδονίας μας, βρίσκονται «στα κάγκελα». Ξεκινώντας από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δείχνει να (ανα)γεννιέται ένα κίνημα έτοιμο να υπερασπιστεί τα ιστορικά δίκαιά μας με κάθε τρόπο, χωρίς φόβο και με πολύ πάθος! Θα μπορούσε να αντιτάξει κάποιος ότι ανάλογες στιγμές ζήσαμε και στο παρελθόν, με τα συλλαλητήρια του 1992 και του 1993, με τα εκατομμύρια των Ελλήνων οι οποίοι κατέκλυσαν τη Θεσσαλονίκη και άλλες μεγάλες πόλεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Δεν είναι το ίδιο…

Εκείνη την εποχή αφουγκράστηκαν τον παλμό και την πίστη του λαού οι ηγεσίες του, πολιτικές και πνευματικές. Έτσι, μπροστάρηδες του αγώνα ήταν η Εκκλησία, τοπικοί άρχοντες κ.ά. Ήταν επόμενο, λοιπόν, σαν χιονοστιβάδα, το κίνημα εκείνο να παρασύρει με την ορμή του και την κυβέρνηση, που αναγκάστηκε να ομολογήσει ότι «οι συγκεντρώσεις εκείνες βοήθησαν στις διαπραγματεύσεις».

Σήμερα, τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Η κεντρική κυβέρνηση της χώρας μας, οι ηγεσίες των περισσότερων κομμάτων της αντιπολίτευσης, αλλά και ο δήμος της πρωτεύουσας της Μακεδονίας μας έχουν αλωθεί από εθνομηδενιστές. Επιστημονικοί φορείς και προσωπικότητες, που θα περίμενε κανείς ότι θα έμπαιναν μπροστάρηδες στον εθνικό αγώνα, σωπαίνουν προκλητικά. Η ηγεσία της Εκκλησίας της Ελλάδος φαίνεται ανεξήγητα διστακτική. Και ιστορικά πατριωτικά σωματεία της Μακεδονίας, με μεγάλη συνεισφορά στο εθνικό θέμα μας και στους αγώνες για την προάσπιση των δικαίων του μακεδονικού Ελληνισμού, δείχνουν κουρασμένα, με ηγεσίες γερασμένες σωματικά και πνευματικά.
Μέσα σε όλο αυτό το καταθλιπτικό κλίμα, ήταν επόμενο η αντίσταση στον επιχειρούμενο ανθελληνικό σχεδιασμό να προέλθει κάτωθεν – από τη βάση της ελληνικής κοινωνίας. Και, πράγματι, από εκεί ξεκίνησε.

Εκατοντάδες ενεργά σωματεία της ελληνικής μακεδονικής υπαίθρου διά των ομοσπονδιών τους, κινήσεις πολιτών με την υπευθυνότητα της εθνικής και κοινωνικής συνείδησής τους μπήκαν μπροστάρηδες στη μάχη αυτήν. Σε εντυπωσιακά σύντομο χρονικό διάστημα κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα πραγματικό κίνημα στην ελληνική κοινωνία, που αποτυπώνεται πλέον όχι απλώς στις εκατοντάδες χιλιάδες υπογραφές στο διαδίκτυο (η απόσταση, εξάλλου, από την υπογραφή στο τάμπλετ μέχρι το πεζοδρόμιο είναι τεράστια!), αλλά και στην εκπεφρασμένη ποικιλοτρόπως βούληση δεκάδων χιλιάδων πολιτών να συνεισφέρουν στην επιτυχία του ανακοινωθέντος για την 21η Ιανουαρίου συλλαλητηρίου στη Θεσσαλονίκη: Με κινητοποιήσεις στα χωριά τους, με ενοικιάσεις λεωφορείων, με προσφορές δωρεάν λεωφορείων για την ημέρα εκείνη από τα τοπικά ΚΤΕΛ, με χορηγίες για τις δαπάνες της διοργάνωσης, με εθελοντικές δράσεις προβολής και διαφύλαξης του συλλαλητηρίου κ.λπ.

Υπάρχει μια τεράστια κινητοποίηση απλών πολιτών και συλλογικοτήτων, που απλώνεται σε ολόκληρη την Ελλάδα. Τα μηνύματα που φτάνουν στους διοργανωτές της εκδήλωσης έρχονται από την Πελοπόννησο, τη Θράκη, την Ήπειρο, ακόμη και από τα νησιά, την Κύπρο και το εξωτερικό!

Όλα δείχνουν ότι οι εξελίξεις είναι ραγδαίες, σαν ορμητικό ποτάμι που δεν μπορεί πια να ανασχεθεί. Γι’ αυτό και οι προσπάθειες απαξίωσής του έπεσαν στο κενό. Υπήρξαν απειλές και προτροπές για απαγόρευση (!) του συλλαλητηρίου (Μπουτάρης), ακόμη και προσπάθεια ταύτισής του με χρυσαυγίτικους κύκλους (στελέχη της Ν.Δ.). Αποτέλεσμα, μηδέν! Αντιθέτως, όλα αυτά μοιάζουν να εξοργίζουν ακόμη περισσότερο τον ελληνικό λαό, που καθημερινώς γιγαντώνει αυτό το κίνημα.
Θεωρώ δεδομένο ότι τις τελευταίες ημέρες πριν από το συλλαλητήριο, όταν πια θα έχουν συνειδητοποιήσει όλοι το μέγεθος που αυτό θα λάβει, αλλά και την τεράστια δυναμική του για την αποτροπή του επιχειρούμενου ξεπουλήματος του ιστορικού ονόματος της Μακεδονίας μας, οι περισσότεροι εξ αυτών που σήμερα κρατούν επιφυλακτική έως εχθρική στάση απέναντι στο συλλαλητήριο θα διαγκωνιστούν σε μια προσπάθεια οικειοποίησής του.

Ως γνωστόν, η νίκη έχει πολλούς πατεράδες. Και επειδή η νίκη του ελληνικού λαού θα αποτυπωθεί εναργέστατα με τη μεγαλειώδη συμμετοχή του στο συλλαλητήριο, πολλοί θα επιδιώξουν να αρπάξουν μερίδιο αυτής. Υποχρέωση των διοργανωτών είναι να αντισταθούν σε αυτό το ενδεχόμενο, με μοναδική εξαίρεση την Εκκλησία της Ελλάδος, εφόσον τελικά αυτή αρθεί στο ύψος των περιστάσεων, όπως αναμένεται εξάλλου. Η διαφύλαξη της αγνότητας των προθέσεων, που οδήγησε τα βήματά τους, πρέπει να υποστηριχθεί μέχρι τέλους. Ένα κίνημα που γεννιέται από τη βάση της ελληνικής κοινωνίας δεν επιτρέπεται να μολυνθεί από πρόσωπα και φορείς που τόσα χρόνια λειτουργούσαν αποτρεπτικά στη γένεσή του.

*Ο Γιάννης Κουριαννίδης είναι Διευθυντής του περιοδικού «Ενδοχώρα»
Δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στην εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ