Σαν σήμερα: 31 Αυγούστου 1949

Εμφύλιος ή Συμμοριτοπόλεμος;

Ο συμμοριτοπόλεμος – το τέλος του οποίου σφραγίστηκε στον Γράμμο και στο Βίτσι στα τέλη Αυγούστου 1949- υπήρξε η κορύφωση της κομμουνιστικής ανταρσίας, ο «Τρίτος Γύρος», που ξεκίνησε στις 31 Μαρτίου 1946, με επίθεση συμμοριτών στον Σταθμό Χωροφυλακής Λιτοχώρου. Επρόκειτο για την πιο οργανωμένη επιδρομή του σλαβισμού για την υποδούλωση της Μακεδονίας και της Θράκης μας.

Ασφαλώς, δεν υπήρχε περίπτωση το ΚΚΕ να ξεκινήσει τον συμμοριτοπόλεμο χωρίς, όχι απλώς και μόνον την άδεια, αλλά και την εντολή του «Μεγάλου Στάλιν». Ο οποίος, ενεθάρρυνε την ανταρσία μέσω του Τίτο, με σκοπό τον διαμελισμό της Ελλάδος, με την δημιουργία ξεχωριστού κομμουνιστικού κράτους στην Βόρειο Ελλάδα (στα πρότυπα της Βορείου και Νοτίου Κορέας, της Δυτικής και Ανατολικής Γερμανίας κ.τ.λ.), το οποίο θα παρέδιδε μετά στον Τίτο ως δώρο, για να το ενσωματώσει αυτός στην «Ομόσπονδη Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας». Η Βουλγαρία θα ελάμβανε ως δώρο την Θράκη, για να έχει την πολυπόθητη έξοδο στο Αιγαίο. Η δε Αλβανία, θα ελάμβανε ως δώρο την Ήπειρο! Σε περίπτωση αποτυχίας του στόχου αυτού, και πάλι θα ήταν κερδισμένος, αφού θα είχε πετύχει αντιπερισπασμό στην Ελλάδα για να μπορέσει να ολοκληρώσει τις κατακτήσεις του στην Ανατολική Ευρώπη.

Για τον καθοριστικό ρόλο του Τίτο, έγραψε ο τότε Γ.Γ. του ΚΚΕ, Νίκος Ζαχαριάδης: «Η πολιτική μας θα έπρεπε να ’ναι τέτοια, ώστε φαινομενικά να είναι αμυντική. Χωρίς, όμως, να εξασφαλίσουμε τα νώτα μας τότε, δεν μπορούσαμε ν’ αρχίσουμε. Και στις συνθήκες του ’46 εξασφάλιση νώτων σήμαινε πρώτα απ’ όλα και κυρίως Γιουγκοσλαβία ευνοϊκά για μας διατεθειμένη» («Δέκα χρόνια πάλης»). Ο ίδιος πάλι, έγραψε στο βιβλίο του «Καινούργια Κατάσταση-Καινούργια Καθήκοντα»: «Ο Τίτο και η κλίκα του μας υποσχέθηκαν την πιο πλατειά βοήθεια. Αυτό έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στην απόφασή μας να προχωρήσουμε στην οργάνωση της ένοπλης πάλης».

Ιδού και ο στόχος του Τίτο, όπως κατεγράφη σε δημόσια ομιλία του στα Σκόπια, την 11η Οκτωβρίου 1945:«Υπάρχουν, όμως, σήμερα Μακεδόνες έξω από την Νοτιοσλαβική Μακεδονία. Είναι οι αδερφοί μας της Μακεδονίας του Αιγαίου, για τις τύχες των οποίων δεν είναι δυνατόν να αδιαφορήσουμε». Και συμπλήρωσε ο στενός του συνεργάτης Βουκμάνοβιτς (γνωστός ως «Τέμπο»): «Είτε το θέλουν οι Έλληνες είτε όχι, η Μακεδονία θα γίνει αυτόνομο κράτος και θα υπαχθεί στο Γιουγκοσλαβικό Ομόσπονδο κράτος. Αν οι Έλληνες δεν το θελήσουν αυτό ειρηνικά, θα το πετύχουμε δια των όπλων». Επιβεβαιώνει, στο βιβλίο του «Αναμνήσεις», ο Γ. Ιωαννίδης, εκ των πρωταγωνιστών της κομμουνιστικής ανταρσίας, τους πραγματικούς σκοπούς των συμμοριτών: «Ο Τίτο χρησιμοποίησε αποκλειστικά τους αντάρτες του ΚΚΕ για δικούς του επεκτατικούς σκοπούς, για την προώθηση των γιουγκοσλαβικών βλέψεων στην ελληνική Μακεδονία».

Μάλιστα, το 1947, ενεκρίθη από την 3η Ολομέλεια της Κ.Ε. του ΚΚΕ το διαβόητο σχέδιο «Λίμνες», που προέβλεπε την δημιουργία κομμουνιστικού κράτους στην Βόρειο Ελλάδα, με πρωτεύουσα την Θεσσαλονίκη, το οποίο θα ενσωματωνόταν στην Γιουγκοσλαβία!

Ιδού και η σχετική απόφαση της 4ης Ολομελείας της Κ.Ε. του ΚΚΕ, που συνήλθε στις 28-29/07/1948: «Η Ελλάδα είναι κράτος ιμπεριαλιστικό και κατέκτησε δια της βίας ολόκληρες περιφέρειες κατοικημένες από άλλες εθνότητες. Το ΚΚΕ διακηρύττει εν ονόματι των βασικών αρχών του μπολσεβικισμού για την Μακεδονία και τη Θράκη, το σύνθημα του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης μέχρι πλήρους αποχωρισμού από το Ελληνικό κράτος, του δικαιώματος για μια ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη και υποστηρίζει δραστήρια την επαναστατική πάλη του πληθυσμού των περιφερειών αυτών για την εθνική τους απελευθέρωση» («ΚΚΕ- Τα Επίσημα Κείμενα, τόμος 3ος).

Μερικούς μήνες αργότερα, τον Ιανουάριο του 1949, συνήλθε εκ νέου η Κ.Ε. του ΚΚΕ (5η Ολομέλεια) κι έλαβε την εξής απόφαση: «Στη Βόρεια Ελλάδα ο Μακεδονικός (Σλαβομακεδονικός) λαός τα ’δωσε όλα για τον αγώνα και πολεμά με μια ολοκλήρωση ηρωισμού και αυτοθυσίας που προκαλούν τον θαυμασμό. Δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία, ότι σαν αποτέλεσμα της νίκης του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας και της λαϊκής επανάστασης, ο μακεδονικός λαός θα βρει την πλήρη εθνική αποκατάστασή του, έτσι όπως τη θέλει ο ίδιος, προσφέροντας σήμερα το αίμα του για να την αποκτήσει». Αυτά τα κατάπτυστα κείμενα, τα οποία ισχύουν μέχρι σήμερα μιας και δεν έχουν αποκηρυχθεί από το ΚΚΕ, θα κυνηγούν τους «Έλληνες» κομμουνιστές εις τον αιώνα τον άπαντα! Κι όχι μόνο του ΚΚΕ, αλλά και τους υπολοίπους «διαδόχους» (ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜΑΡ), διότι μέχρι το 1968 το ΚΚΕ ήτο ενιαίο κόμμα.

Το τέλος του συμμοριτισμού, γράφτηκε με ανεξίτηλο μελάνι, τις τελευταίες ημέρες του Αυγούστου 1949, στον Γράμμο και στο Βίτσι, με την μεγάλη νίκη του Εθνικού Στρατού. Οι ηττημένοι συμμορίτες, κατέφυγαν στις διάφορες χώρες του παραπετάσματος και επέστρεψαν νικητές και τροπαιούχοι το 1974.

Τι θα γινόταν εάν επικρατούσαν οι συμμορίτες; Να αναφέρουμε περιληπτικά: Η Μακεδονία θα ήτο επαρχία των Σκοπίων, η Θράκη της Βουλγαρίας και η Ήπειρος της Αλβανίας. Εκατοντάδες χιλιάδες αν όχι εκατομμύρια Έλληνες, θα εξοντώνονταν στα ελληνικά «Γκουλάγκ». Σε κάθε περίπτωση, η κομμουνιστική περιπέτεια θα κατέρρεε το 1990 και εκατομμύρια ρακένδυτοι και πειναλέοι Έλληνες θα εγκατέλειπαν την ρημαγμένη πατρίδα και θα λαθρομετανάστευαν στις χώρες της Δύσεως, όπου θα ζούσαν κυνηγημένοι κάνοντας δουλειές του ποδαριού. Με λίγα λόγια, θα ήμασταν οι Αλβανοί της Ευρώπης!

Γεώργιος Δημητρακόπουλος

Συνταξιούχος Εκπαιδευτικός

Πώς ορίζει το «ανεξάρτητο κράτος» ο ΟΗΕ;

Πώς ορίζει το «ανεξάρτητο κράτος» ο ΟΗΕ;

Χρῆστος Γιανναρᾶς

Γράφει ο πρώην πρέσβης της Eλλάδας στο Kίεβο κ. Xάρης Δημητρίου (σήμερα πληρεξούσιος υπουργός επί τιμή) στο βιβλίο του «Διπλωματία και ίντριγκα» (Eκδόσεις Παπαζήση):
«H στάση της Δύσης στα (εντελώς πρόσφατα) γεγονότα του Kιέβου είναι ανεξήγητη: Aπό την παραλίγο υπογραφή της Συμφωνίας Σύνδεσης E.E. – Oυκρανίας, από τον Γιανουκόβιτς και τους Eυρωπαίους ηγέτες, τον Δεκέμβριο 2013, φτάσαμε να βλέπουμε κάποιους από αυτούς (τους Eυρωπαίους), ένα μήνα μετά, πάνω στα φλεγόμενα οδοφράγματα μαζί με οπλισμένους Oυκρανούς εθνικιστές! Tο ανάλογο θα ήταν να βλέπαμε τον Pώσο πρόεδρο ή τον Pώσο YΠEΞ να πρωτοστατούν σε βίαιες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στο Παρίσι ή μπροστά στον Λευκό Oίκο. H απαράδεκτη για τα ευρωπαϊκά standards αυτή στάση της E. Eνωσης ασφαλώς δικαιολόγησε για πολλούς την αντίδραση της Mόσχας… Δεν χρειάζεται να είναι κανείς Kissinger για να αντιληφθεί ότι… θα ήταν ανόητο να ελπίζει η Δύση πως η Mόσχα δεν θα αντιδρούσε, με όποια μέσα διαθέτει, στον εναγκαλισμό της Oυκρανίας από το NATO» (σελ. 22-23).

Tο ιστορικό ανάλογο ήταν η εγκατάσταση ρωσικών πυραύλων στην Kούβα του Kάστρο, το 1962. O πρόεδρος Kέννεντυ αντέδρασε τότε μάλλον βιαιότερα από ό,τι αντιδρά ο πρόεδρος Πούτιν σήμερα στο να προωθηθεί η παρουσία του NATO στο μαλακό υπογάστριο της χώρας του. Mην ξεχνάμε ότι, παρά την άνευ όρων παράδοσή της στον αχαλίνωτο καπιταλισμό και τη μεταμόρφωσή της σε υστερικών υπερβολών και τρομακτικών κοινωνικών ανισοτήτων καταναλωτική κοινωνία, η Pωσία παραμένει για τις HΠA (επομένως και για το NATO) ο μεγάλος κίνδυνος, ο μεγάλος αντίπαλος. Iσως η ερμηνεία της διαπίστωσης να είναι αρμοδιότητα ψυχολόγων και όχι των εμπείρων της διεθνούς στρατηγικής.

Tο ερώτημα του απλού, δεινά δοκιμαζόμενου σήμερα Eλληνα είναι: γιατί η Eλλάδα ήταν υποχρεωμένη να μετάσχει στα σκληρά μέτρα οικονομικών κυρώσεων κατά της Pωσίας, που αποφάσισαν ο Oμπάμα και το «διευθυντήριο» της E.E.; H μετοχή σε έναν εταιρισμό κρατών (E.E.) ή σε έναν αμυντικό συνασπισμό κρατών (NATO) συνεπάγεται ολοκληρωτική παραίτηση της μετέχουσας χώρας από την άσκηση δικής της εξωτερικής πολιτικής; Aν αυτή η παραίτηση συνδυαστεί και με τον ολοσχερή αποκλεισμό της από την άσκηση οικονομικής πολιτικής, αν η χώρα επιτροπεύεται ασφυκτικά από τους εταίρους της σε κάθε παραμικρή πτυχή του κρατικού της βίου (αν της απαγορεύεται να αποφασίσει έστω και για τη μη απόλυση καθαριστριών υπουργείου ή για τα καύσιμα που απαιτεί η αναχαίτιση επίβουλων του εθνικού εναέριου χώρου πτήσεων), πληροί αυτή η χώρα τους όρους «ανεξάρτητου» κράτους που προϋποθέτει η αναγνώρισή της από τον OHE;

H μετοχή στο NATO ήταν κάποτε επιλογή άμυνας και υπεράσπισης της ελευθερίας απέναντι στον εφιαλτικό ολοκληρωτισμό του λενινισμού-σταλινισμού και των παραλλαγών του. Kαι η μετοχή στην Ευρωπαϊκή Ενωση, τουλάχιστον ώς την εποχή Nτελόρ, σήμαινε ενεργό, έμπρακτη εμμονή στα στοιχεία ταυτότητας της νεωτερικής Eυρώπης: δημοκρατία και κοινωνικό κράτος. Σήμερα, όταν οι εκλεκτοί της E.E. στην Oυκρανία είναι ο Γιούστσενκο και η Tιμοσένκο, με τις μυθώδεις περιουσίες από διαπλοκή με τον υπόκοσμο, η υποταγή στην εξωτερική πολιτική της E.E. είναι άρνηση του «λόγου υπάρξεως» ενωμένης Eυρώπης.

Προϋπόθεση προσανατολισμού της Eλλάδας μέσα στον παραλογισμό και εφιαλτικό αμοραλισμό του παγκοσμιοποιημένου κυκλώνα, είναι να προσαχθούν σε δίκη, χωρίς κωλυσιεργίες, άμεσα, οι πρωθυπουργοί και υπουργοί Oικονομικών που έβαλαν την υπογραφή τους στον εξωφρενικό υπερδανεισμό της χώρας. Hξεραν πολύ καλά ότι την παρέδιδαν, δεμένη χειροπόδαρα, βορά στα όρνεα της διεθνούς τοκογλυφίας και έρμαιο των ορέξεων αδίστακτων επίβουλων γειτόνων. Tο αίτημα να υπάρξει αυτή η δίκη, είναι προϋπόθεση για να ξαναϋπάρξει η Eλλάδα ως ανεξάρτητο κράτος. Mόνο αν μάθουμε τι ακριβώς έχει υπογραφεί, μόνο τότε θα γεννηθούν στον πολιτικό στίβο κόμματα ελευθερωμένα (εξ ανάγκης) από την αυτονόητη σήμερα, για όλους, συνέχιση της διαχειριστικής (δηλαδή αυτευνουχισμένης) πολιτικής.

Eπιτέλους, ας δοθεί από τη Bουλή a priori αμνηστία στους υπόδικους πολιτικούς για τα όσα, με καίριες ιστορικές συνέπειες, εγκλημάτισαν. Tο ζητούμενο δεν είναι η εκδίκηση ή η τιμωρία, είναι να γίνει η δίκη. Nα ξέρουμε πού βρισκόμαστε, πόσο έχουν δεσμεύσει έναν ολόκληρο λαό, σε ποιο ποσοστό τον έχουν πετάξει έξω από την Iστορία, οι υπογραφές σπιθαμιαίων – φυγόδικων σήμερα στο επονείδιστο αμπρί της «βουλευτικής ασυλίας».

O εφιάλτης του παραλογισμού και της φρίκης είναι παγκοσμιοποιημένος, δεν υπάρχει πια, ούτε για τα προσχήματα, «στρατόπεδο ελευθερίας»: ετοιμότητα κάποιων κοινωνιών να υπερασπίσουν, έστω με ρίσκο ζωής ή θανάτου, την ανθρωπιά και την αξιοπρέπεια, την ελευθερία και τη δικαιοσύνη. Tο παιχνίδι που παίζει η Δύση στην Oυκρανία, η κόλαση της final solution στη Γάζα, η εικόνα χωρών που λιμοκτονούν, ενώ συμπληρώνουν εφτά χρόνια ως (ισότιμα) μέλη της E.E. (Bουλγαρία, Pουμανία), η εν ψυχρώ εξόντωση των χριστιανικών πληθυσμών στο Iράκ και στη Συρία, το σισύφειο δράμα της φυγής των λαθρομεταναστών προς την Eυρώπη, είναι χαρακτηριστικές, αλλά όχι όλες οι ψηφίδες στο μωσαϊκό της φρίκης που διαδέχθηκε τα 45 χρόνια ισορροπίας του τρόμου για την ανθρωπότητα. H τύχη μιας μικρής, χρεοκοπημένης σε όλα τα πεδία χώρας, όπως η Eλλάδα, ποια μπορεί να είναι, μέσα σε αυτό το σκηνικό;

Στο ερώτημα απαντάει ο καθένας προσωπικά, ανάλογα με την ενηλικίωση και την απελεύθερη από ψυχολογικές παγιδεύσεις κριτική του ικανότητα. Tο μόνο, ίσως, αντικειμενικό δεδομένο που μπορεί να βοηθήσει στην απάντηση, είναι η περίπτωση κάποιων μικρών χωρών, με ουσιώδη συμβολή στο ιστορικό γίγνεσθαι, όχι χάρη στα όσα ενεργούν στο διεθνές πεδίο, αλλά χάρη σε αυτό που είναι και μόνο – χάρη στο επίπεδο της κατά κεφαλήν καλλιέργειας των πολιτών τους.

Aυτό το μάθημα για τον ρόλο του «τρόπου» ή πολιτισμού στη διαμόρφωση της Iστορίας, θα μπορούσαμε να το είχαμε διασώσει στη συλλογική μας μνήμη, αν δεν μας είχε ρημάξει η επαρχιωτίλα της ξιπασιάς από τα «φώτα» της Eσπερίας. Θα παρακαλούσα τον αναγνώστη να αναζητήσει το μελέτημα του Hering Gannard, «Oικουμενικό Πατριαρχείο και Eυρωπαϊκή Πολιτική 1620 – 1638» (Eκδόσεις MIET). Nα πάρει μια γεύση για το πώς ο ραγιάς τυραννισμένος Πατριάρχης έπαιζε τότε ρόλο καίριο στην ευρωπαϊκή σκακιέρα. Xάρη στο επίπεδό του και μόνο.

H μεγαλοσύνη δεν είναι οικονομικό μέγεθος.

http://yannaras.gr/2014/08/pos-orizei-to-anexartito-kratos-o-ohe/

H ελληνική Μαφία

Συνελήφθη στις 15/7/14 στην Εκάλη ο επιχειρηματίας Παναγιώτης Κούτσικος, πρώην σύζυγος της βουλευτού, υπουργού και ευρωβουλευτού της ΝΔ, Μαριέττας Γιαννάκου, καθώς σε βάρος του είχε εκδοθεί πολυετής καταδικαστική απόφαση για υπεξαίρεση στην εταιρεία που διατηρούσε και δραστηριοποιούνταν στον ιατρικό, χρηματοοικονομικό και ασφαλιστικό τομέα. Είναι, μεταξύ άλλων, πρόεδρος του Ελληνοτουρκικού Εμπορικού Επιμελητηρίου και έχει τιμηθεί με το βραβείο Ιπεκτσί για την προσφορά του στην εδραίωση της ελληνοτουρκικής ειρήνης και φιλίας.

Συνελήφθη στις 25/7/14, μεταξύ άλλων 8 ατόμων, ο γνωστός στην κοσμική Αθήνα επιχειρηματίας Σωκράτης Καλκάνης, πρώην ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου «King George» για παράνομη διακίνηση αρχαιοτήτων. Ο Καλκάνης κατηγορείται ότι είχε κρυμμένο στη βίλα του στο Λαγονήσι μεγάλο αριθμό αρχαίων αντικειμένων, ανάμεσά τους κι ένα σπάνιο αρχαίο άγαλμα, το οποίο ήθελε να πουλήσει αντί του ποσού του 1.000.000 ευρώ! Θυμίζουμε ότι η ρύθμιση των χρεών του Καλκάνη στο σκάνδαλο Κοσκωτά ήταν η μία από τις κατηγορίες με τις οποίες είχε παραπεμφθεί στο Ειδικό Δικαστήριο ο Ανδρέας Παπανδρέου. Λεγόταν ότι ο Καλκάνης παραχωρούσε τη βίλα που στέγαζε το παράνομο τότε ζεύγος Ανδρέα – Δήμητρας Λιάνη.

Παραμένει προφυλακισμένος για την πολύκροτη υπόθεση της Energa – Hellas Power ο επιχειρηματίας Άρης Φλώρος, ενώ έχει αποφυλακιστεί το έτερο μέλος της οικογένειας, ο Αχιλλέας Φλώρος. Πρόκειται για το απίστευτο σκάνδαλο των 270.000.000 που άρπαξαν οι συνεταίροι της Energa από τους λογαριασμούς της ΔΕΗ (με το χαράτσι και τα δημοτικά τέλη μαζί) και τα έστειλαν σε λογαριασμούς τους στην Ελβετία. Μετά προχώρησαν σε εικονική πώληση της εταιρείας σε ανύπαρκτους «Ρώσσους επενδυτές». Συνήγορος υπεράσπισης είναι ο …υπουργός Μάκης Βορίδης! Η κόρη του Άρη Φλώρου όχι μόνο παραμένει γραμματέας του Προέδρου της Δημοκρατίας (!) αλλά και ο ίδιος ο Παπούλιας είχε επισκεφθεί τους προφυλακισμένους στον Κορυδαλλό πέρυσι!

Με αφορμή λοιπόν τα τρία ανωτέρω παραδείγματα, θέλουμε να κάνουμε μία υπόθεση εργασίας, κάπως …απίθανη. Φαντάζεστε ότι η Κυβέρνηση που μας διαφεντεύει με το τελοσπάντων κράτος να μην είναι τελικά τίποτε παραπάνω από μια συμμορία; Μπορείτε να διανοηθείτε ότι ακριβώς δίπλα (κολλητά!) στα «πολιτικά πρόσωπα», τα οποία λειτουργούν ως βιτρίνα για το ανυποψίαστο πόπολο, βρίσκονται και δρουν εγκληματικά στοιχεία, βουτηγμένα στον πιο χαμερπή υπόκοσμο; Σκέφτεστε ότι ο κοινωνικός χώρος των «ηγετών» μας, οι φίλοι, τα σόγια και οι γνωριμίες τους, διαθέτει ηθικό – πνευματικό επίπεδο τέτοιο που θα ντρεπόταν κι ο Αλ Καπόνε;

Έ, όχι βέβαια, εἶναι δυνατόν; Εδώ δεν είναι Ιταλία, η ελληνική Μαφία απλώς δεν υπάρχει! Στην Ελλάδα μπορεί να προκύπτει κάποια εξαίρεση από τον ηθικό κανόνα των ελίτ, σαν τις τρεις προαναφερθείσες (για τις οποίες άλλωστε δεν έχει αποφανθεί οριστικά και αμετάκλητα η απολύτως ανεξάρτητη ελληνική Δικαιοσύνη), αλλά ο κανόνας είναι ένα υγιές σύνολο που αποβάλλει κάθε Άκη ως μαύρο πρόβατο. Μην ανησυχείτε.

http://antifonitis.gr/online/3439

Ξεθωριάζει το όνειρο για την κατασκευή αυτοκινήτου «made in Greece»

Ξεθωριάζει το όνειρο για την κατασκευή 

αυτοκινήτου «made in Greece»

Πριν από ένα χρόνο περίπου είχαμε αναρτήσει μια ενδιαφέρουσα έρευνα (http://hellenicinterest.blogspot.gr/2013/07/pony-namco.html)  με τον τίτλο "Ξανά στην αγορά τα ελληνικά αυτοκίνητα Pony της NAMCO;", σύμφωνα με την οποία υπήρχαν μεγάλες πιθανότητες να ξανακυκλοφορήσει το θρυλικό ελληνικής κατασκευής αυτοκίνητο "Πόνυ". Δυστυχώς όπως φαίνεται τα συμφέροντα κάποιων και η αθάνατη ελληνική γραφειοκρατία έκαναν πάλι το θαύμα τους, με αποτέλεσμα η πιθανότητα αυτή να γίνεται πολύ μικρή.

ΔΕΕ

Η επανακυκλοφορία του θρυλικού Pony αναβάλλεται, λόγω των γραφειοκρατίας, δηλώνει ο επικεφαλής της NAMCO.

Η επανακυκλοφορία του Pony, του «made in Greece» θρυλικού αυτοκινήτου των δεκαετιών 1970-1980, θα αποτελούσε μια σημαντική ένδειξη ότι η ελληνική βιομηχανία θα μπορούσε να αλλάξει σελίδα. Ωστόσο, το όνειρο της επιστροφής στους ελληνικούς δρόμους της «νέας γενιάς» Pony ξεθωριάζει ή, στην καλύτερη περίπτωση, δεν αναμένεται να γίνει πραγματικότητα μέσα στη χρονιά.

Ο επικεφαλής της αυτοκινητοβιομηχανίας NAMCO, Ροδόλφος Κοντογούρης, προγραμμάτιζε να βγάλει στην αγορά την περασμένη άνοιξη το 1.497 κυβικών Pony «Νο ΙΙ» στην τιμή των περίπου 7.000 ευρώ. Ωστόσο, σύμφωνα με πληροφορίες, οι απαιτούμενες γραφειοκρατικές διατυπώσεις για την επανακυκλοφορία του Pony βρίσκονται σε πρώιμο στάδιο.

Συγκεκριμένα, μέσω του ΕΒΕΤΑΜ, του πολυτεχνολογικού κέντρου εργαστηριακών ελέγχων και πιστοποίησης βιομηχανικών και καταναλωτικών προϊόντων, έχει κινηθεί για λογαριασμό της NAMCO η διαδικασία έγκρισης κυκλοφορίας στην Ελλάδα του τύπου οχήματος που κατασκευάζει η βορειοελλαδίτικη εταιρεία. Η έγκριση τύπου, που αποτελεί το προαπαιτούμενο για την κυκλοφορία ενός αυτοκινήτου σε μια χώρα, βρίσκεται αντιμέτωπη με σημαντική καθυστέρηση. Η αιτία; Το ΕΒΕΤΑΜ διαθέτει πιστοποίηση για ρυμουλκούμενα οχήματα και αυτήν τη στιγμή βρίσκεται στο στάδιο της λήψης πιστοποίησης για επαγγελματικά οχήματα, δηλαδή κατηγορίας «Ν», όπως αποκαλούνται στην τεχνική ορολογία.

Ωστόσο, για να αποκτήσει το ΕΒΕΤΑΜ τη δυνατότητα πιστοποίησης οχημάτων τύπου Ν, θα πρέπει να συγκληθεί το διοικητικό συμβούλιο του Εθνικού Συστήματος Διαπίστευσης. Εν συντομία, το αποκαλούμενο «τζιπ των φτωχών» περιμένει το ΕΒΕΤΑΜ, που περιμένει τη σύγκλιση του εθνικού φορέα διαπίστευσης, ώστε να αποκτήσει τη δυνατότητα να παράσχει πιστοποίηση σε επαγγελματικά οχήματα, όπως το Pony. Και αφότου το εν λόγω κύκλωμα λειτουργήσει, το ΕΒΕΤΑΜ θα υποβάλει στο υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων τον φάκελο για τη λήψη της πολυπόθητης έγκρισης τύπου που θα επιτρέψει την επανεμφάνιση του Pony στους ελληνικούς δρόμους. Υπάρχει χρονοδιάγραμμα; «Δύσκολο να εκτιμηθεί πόσο θα απαιτηθεί για όλο αυτό το γραφειοκρατικό γαϊτανάκι», αναφέρουν πηγές που παρακολουθούν τη διαδικασία. Σε κάθε περίπτωση, ο στόχος για εμπορική διάθεση του οχήματος μέσα στη χρονιά είναι, πλέον, ουτοπικός.

Πάντως, οι άνθρωποι της NAMCO, η οποία έχει κατεβάσει ρολά, μέχρι τις 19 Αυγούστου, ελέω θέρους, δηλώνουν έτοιμοι να λανσάρουν το Pony στην αγορά, για το οποίο, όπως υποστηρίζουν, η ζήτηση είναι μεγάλη. Στόχος είναι να παράγονται 24 αυτοκίνητα την ημέρα σε τρία μοντέλα, με την πρόθεση αγοράς να αφορά 128 αυτοκίνητα ημερησίως. Σύμφωνα με τον κ. Κοντογούρη, το Pony σε στιβαρότητα και αντοχή συγκρίνεται με τανκ. Στο εργοστάσιο της Θεσσαλονίκης θα κατασκευάζεται η πλατφόρμα και το αμάξωμα, ενώ θα εισάγεται ο κινητήρας και το σασμάν.

Ας σημειωθεί ότι η εταιρεία δραστηριοποιείται και στην πώληση έτοιμων μικρών εργοστασίων Pony με «το κλειδί στο χέρι» και με την ελληνική τεχνολογία Dynatec, για τα οποία η ζήτηση είναι υψηλή από σχεδόν όλες τις μεγάλες αναδυόμενες χώρες της Αφρικής και της Ασίας, σύμφωνα με τη NAMCO.

Πηγή:www.capital.gr

Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ, Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΕΠΙΜΕΝΕΙ

Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ, 

Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΕΠΙΜΕΝΕΙ

Κύριε διευθυντά, Οι παρακάτω Έλληνες μουσουλμάνοι, Πομάκοι στην καταγωγή, υπογράφουμε ένα κείμενο που ελπίζουμε να δημοσιεύσετε. Ευχαριστούμε,

Μεμεταλή Ιρφάν, Μάνταινα

ΤΟ ΑΙΜΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΘΩΩΝ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΑ ΝΤΡΟΠΗ

Βλέπουμε τον τελευταίο καιρό σε κανάλια και εφημερίδες όλο και πιο φοβερές αγριότητες από το εβραϊκό κράτος αλλά και από τζιχαντιστές της ISIS, σε βάρος αμάχων. Και με λύπη μας ακούμε καλόπιστους συμπολίτες μας να χρεώνουν σε όλους τους μουσουλμάνους τον φανατισμό και τη βαρβαρότητα των ανταρτών (σε Συρία – Ιράκ) που γυρίζουν τη Μέση Ανατολή πολλούς αιώνες πίσω. Πραγματικά δεν περιμέναμε ότι θα έπρεπε μια μέρα να απολογούμαστε για τέτοια γεγονότα. Θέλουμε να πιστεύουμε πως τουλάχιστον οι χριστιανοί συμπατριώτες μας μπορούν να δουν τη διαφορά ανάμεσα στο τι λέει μια θρησκεία και στο τι κάνουν οι άνθρωποι, ειδικά όταν αυτοί οι άνθρωποι δεν ξέρουμε από πού παίρνουν εντολές, χρήματα και όπλα. Πιστεύει κανείς στ’ αλήθεια ότι τα βασανιστήρια και οι δολοφονίες είναι για το Iσλάμ θεάρεστο πράγμα; Θέλουμε να δηλώσουμε σε όλους τους Έλληνες συμπατριώτες μας ότι οι μουσουλμάνοι της Θράκης – όχι μόνο οι Πομάκοι αλλά σχεδόν όλοι – είναι εναντίον των φανατισμών και των αγριοτήτων, από οπουδήποτε κι αν προέρχονται. Εμείς δεν κάνουμε διαχωρισμούς όπως κάνουν ορισμένοι παράγοντες του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής που βγήκαν με αφορμή τη Γάζα να καταδικάσουν «τις σφαγές σε βάρος Τούρκων και μουσουλμάνων» (δηλαδή για τους άλλους δεν πειράζει;). Για μας δεν υπάρχει θρησκεία που να βάζει στην άκρη την ανθρωπιά, κι αν υπάρχει τέτοια θρησκεία δεν μας αφορά. Το αίμα των αθώων που χύνεται είναι ίδια ντροπή για όλους!

Oι υπογράφοντες Ιρφάν Μεμεταλή, Σαμιέ Ι., Χουριέ Μ., Εμπρού Μ., Τζεμαλή Ι., Ερτζάν Ι., Σεμπαεδίν Ι., Χουσεΐν Μπ., Σιναν Σ., Σεμπαεδίν Κ.,

http://tourkikanea.gr/2014/08/pomak-15/