Ο συμφοιτητής μου ο Γιάννης

Ο συμφοιτητής μου ο Γιάννης

Ο Γιάννης, ήταν ένα πανέξυπνο παιδί με πολλά χαρίσματα και ταλέντα. Ήταν όμως φτωχός, πολύ φτωχός, με καταγωγή από ένα ορεινό χωριουδάκι της στερεάς Ελλάδας που δεν το ‘χε ούτε ο χάρτης που λένε. Παρόλα αυτά, κατάφερε (χωρίς φροντιστήρια και άλλα «παραεκπαιδευτικά ψιμύθια») να εισαχθεί μέσα στους πρώτους των πρώτων στο καλύτερο τεχνικό Πανεπιστήμιο της χώρας, το ΕΜΠ. Ο Γιάννης, καλή του ώρα όπου και να βρίσκεται, κατάφερε να πάρει το πτυχίο του, χάνοντας μονάχα ένα εξάμηνο κι αυτό εξαιτίας της μεγάλης κατάληψης του ΕΜΠ το φθινόπωρο του 1980. Θυμάμαι πόσο του είχε κοστίσει αυτό το χαμένο εξάμηνο, καθώς ο Γιάννης ίσα που επιβίωνε στην αφιλόξενη Αθήνα, επειδή τα χρήματα που κατάφερνε να του εξοικονομεί ο αγρότης πατέρας του, πολλές φορές δεν έφταναν καν για το καθημερινό του φαγητό.

Σήμερα που μιλάμε, ο Γιάννης ο παλιός μου συμφοιτητής, είναι πια καταξιωμένος μηχανικός και έχει καταφέρει να πραγματοποιήσει μέσα από τις σπουδές του, τα ταλέντα του, την αξιοσύνη του και την ΔΩΡΕΑΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ, όλα αυτά που ονειρευότανε ίσως παιδάκι στα κακοτράχαλα βουνά της ιδιαίτερης πατρίδας του κάπου στην ορεινή «άλλη Ελλάδα».

Ο μόνος λόγος που τα γράφω όλα τούτα αυτή την ώρα, είναι επειδή υπάρχουν τώρα ακριβώς, που εγώ γράφω κι εσείς με διαβάζετε, χιλιάδες «γιάννηδες» που έχουν κατεβεί από την επαρχία, από μέρη φτωχικά και κακοτράχαλα, παιδιά που με την αξία τους και με το σπαθί τους έχουν περάσει στο καλύτερο τεχνικό Πανεπιστήμιο και στο πρώτο και ιστορικότερο Πανεπιστήμιο της χώρας. Φοιτητές που προέρχονται από φτωχές οικογένειες οι οποίες ξεραίνουν πραγματικά (κι όχι εικονικά) το σκ@τό τους, ώστε να εξοικονομήσουν τα ελάχιστα εκείνα χρήματα που θα μπορέσουν να εξασφαλίσουν σε αυτά τα παιδιά το καθημερινό φαγάκι τους, για να πάρουν εγκαίρως το «χαρτί» τους και να ξεκινήσουν να κατακτούν με αξιοσύνη και περηφάνια την δική τους ζωή, όπως την ονειρεύτηκαν ίσως όλες τις ατέλειωτες εκείνες ώρες που βγάζανε τα μάτια τους πάνω στα βιβλία, τις ασκήσεις και τις σημειώσεις.

Και μετά, έρχεται ο κ. Πελεγρίνης και ο κάθε κύριος Πελεγρίνης. Έρχεται η κυρία Μοροπούλου και η κάθε κυρία Μοροπούλου. Έρχεται ο κύριος Υπουργός Παιδείας και ο κάθε κύριος Υπουργός Παιδείας. Έρχονται οι κύριοι συνδικαλιστές των διοικητικών υπαλλήλων. Έρχονται οι Συγκλητικοί, με τις μακριές τους τηβέννους και τα τριγωνικά τους καπελάκια, πάνω στα γεμάτα σοφία κεφάλια τους. Έρχονται οι κομματικές φοιτητικές «συμμορίες» με την σαπίλα των παρωχημένων τους ιδεών και τα δοτά πτυχία στις κολότσεπες. Και τσακώνονται. Και μαλώνουν. Και θυμώνουν μεταξύ τους και στάζουν χολή και όξος. Και κακιώνουν και σκούζουν στις τηλεοράσεις. Και μαλλιοτραβιούνται. Και ξεσκίζονται και σουρομαδιούνται σαν λαϊκές ματρόνες μπροστά στα πιο περίλαμπρα εκπαιδευτικά ιδρύματά της χώρας, που δυστυχώς όλοι τούτοι ονειρεύονται να τα καταντήσουν – και σχεδόν το έχουν καταφέρει – πνευματικά χαμαιτυπεία!

Και κανείς από όλους αυτούς, δεν σκέφτεται τους «γιάννηδες» που έχουν έρθει για να σπουδάσουν, να διακριθούν, να προκόψουν στην ζωή τους. Κανείς δεν ευλαβείται τα λαμπρά αυτά ιδρύματα που εγκαθιδρύθηκαν από Έλληνες ευεργέτες στην πλειοψηφία τους, Έλληνες άλλων εποχών, τότε που η Πατρίς ήταν φτωχή και οι πραγματικοί Πατριώτες την πλούταιναν με τις δωρεές τους αντί να της βυζαίνουν τις τελευταίες ρανίδες αίματος και ιδρώτα. Κανείς δεν δίνει την παραμικρή σημασία στην ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ που η Πολιτεία οφείλει να εξασφαλίζει με το αίμα και τον ιδρώτα των φορολογούμενων πολιτών της, στους «γιάννηδες» της εποχής μας, ώστε να μπορούν κι αυτοί ισότιμα με τα παιδιά των πλουσίων και ισχυρών να κερδίζουν με την αξία τους την θέση τους στην ζωή και την κοινωνία.

«Ε, χάθηκε ένα εξάμηνο. Not a big deal, που λένε και οι αγγλοσάξονες». Αυτό μας λένε λίγο–πολύ οι σπουδαιοφανείς ακαδημαϊκοί μας. Μόνο που δεν μας λένε πως το χάσιμο εξαμήνου λόγω απεργιών και καταλήψεων στο αγγλοσαξονικό εκπαιδευτικό σύστημα (κρατικό, ιδιωτικό ή μικτό, αδιάφορο) θεωρείται αδιανόητο και δεν υπάρχουν στην πράξη πρυτανικές και πολιτικές αρχές που θα επιτρέψουν να συμβεί κάτι τέτοιο. Γιατί παντού στον πολιτισμένο κόσμο, τα εκπαιδευτικά ιδρύματα υπάρχουν χάριν των φοιτητών τους και όχι το αντίστροφο. Και ανάμεσα στους φοιτητές τους πάντοτε, κυρίαρχη θέση κατέχουν κάποιοι προικισμένοι αλλά φτωχοί «γιάννηδες» που ακόμη και τα κερδοσκοπικά εκπαιδευτικά ιδρύματα του ιδιωτικού τομέα τους προσφέρουν «γην και ύδωρ» υπό μορφήν υποτροφιών και άλλων παροχών ώστε να τα προτιμήσουν, αντίθετα με το δικό μας εκπαιδευτικό σύστημα που εδώ και δεκαετίες κάνει ό,τι μπορεί για να τους αποθαρρύνει και να δυσκολέψει την ακαδημαϊκή τους ολοκλήρωση.

Εν κατακλείδι, το μόνο καλό και βαθιά λαϊκό Πανεπιστήμιο είναι το ΑΝΟΙΧΤΟ Πανεπιστήμιο. Όλα τα άλλα είναι φληναφήματα και δικαιολογίες ενός κόσμου, αυτού της χαζοχαρούμενης αριστεράς, που μονάχα στην Ελλάδα κατάφερε να επιβιώσει και να ηγεμονεύσει. Ενός κόσμου όμως που πνέει πια τα λοίσθια καθώς ακόμη και στην πολύπαθη παιδεία, το παλιό θα αρχίσει να πεθαίνει και το νέο να γεννιέται. Και τούτη η δύσκολη γέννα θα ξεκινήσει υποχρεωτικά από τα δημόσια Πανεπιστήμια που αποτελούν φύσει, θέσει και δυνάμει, μοναδικό θεσμό – ηθμό διάχυσης δημοκρατίας, αξιοκρατίας και ίσων ευκαιριών μέσα σε μια νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων, βαθιά ταξική και δομικά άδικη κοινωνία.

Akenaton

http://www.antinews.gr/2013/11/26/235874/

O Κωστόπουλος και το ψέμμα του πράσινου life style

O Κωστόπουλος και το ψέμμα 

του πράσινου life style

Ιερή συγκίνηση κατέβαλε χθες το πανελλήνιο βλέποντας τον άρχοντα του life style, τον άνθρωπο που εκπροσώπησε με τον πιο δυναμικό τρόπο την άλλη Ελλάδα, της ψεύτικης γκλαμουριάς με δανεικά λεφτά, να οδηγείται στον ανακριτή. Αν μάλιστα τον φωτογράφιζαν με χειροπέδες, ασφαλώς θα είχαμε μια μεγάλη επανάσταση.

Η νέα Ελλάδα, της φτώχειας, της οικονομικής κρίσης, του συμμαζέματος του κράτους και της ελπίδας για μια καλύτερη χώρα τα επόμενα χρόνια, συγκρούεται με την προηγούμενη Ελλάδα της δεκαετίας του ’90 που ο Πέτρος Κωστόπουλος ήταν άξιο τέκνο της.

Η κατάρρευση της αυτοκρατορίας της ΙΜΑΚΟ, σε συνδυασμό με τα άλλα λουκέτα στο χώρο της ιλουστρασιόν ζωής, όπως του Λυμπέρη, του Καρούζου, του Ασλάνη, του Γαβαλά, είναι αυτό που λέει το τραγούδι «η ρωγμή του χρόνου». Είναι το τέλος ενός μεγάλου ψέματος πάνω στο οποίο οικοδομήθηκε η χώρα λίγο μετά την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου. Τότε που άρχισαν να μοιράζονται αφειδώς χρήματα, μπήκε το πρώτο λιθαράκι. Αργότερα, με την έλευση της ιδιωτικής τηλεόρασης και την «αποκάλυψη» των ξένων προτύπων, ξεκίνησε το χτίσιμο του νεοελληνικού life style. Με δανεικά λεφτά, με διακοποδάνεια, εορτοδάνεια, επιδοτήσεις από την ΕΟΚ και την ΕΕ, κλεμμένα χρήματα από τους φόρους, υποθήκευση του μέλλοντος των επόμενων γενεών. Και ήρθε η δεκαετία του 2000 με τους Ολυμπιακούς Αγώνες για να φτάσει αυτή η ψεύτικη Ελλάδα στο απόγειό της.

Ποιος άραγε ξεχνά τι γινόταν μέχρι πριν μερικά χρόνια. Δεκάδες ιλουστρασιόν περιοδικά, με πρωτοπόρο τον συνέταιρο του Κωστόπουλου, Α. Τερζόπουλο και στη συνέχεια με «βασιλιάδες» τον… Πετράν από το Βόλο και τον Λυμπέρη. Γκόμενες που δεν τις ήξερε ούτε η μάνα τους, ανθυπομοντέλα, τραγουδιάρες και τραγουδιστές των μπουζουκομάγαζων που αποθεώθηκαν σαν ημίθεοι, ηθοποιοί που το Εθνικό Θέατρο και τον Κάρολο Κουν τα ήξεραν μόνο από φωτογραφίες, παρέλασαν από τις φανταχτερές σελίδες.

Μαζί και οι δεκάδες μόδιστροι του Κολωνακίου που ξεπούλησαν τα μοντελάκια τους επειδή τα φορούσαν κάποιες θεογκόμενες στα περιοδικά του Κωστόπουλου. Όλος αυτό μαζί το φανταχτερό «προϊόν» υπερπουλήθηκε στους Έλληνες της παραζάλης του Χρηματιστηρίου που ξαφνικά έγιναν ειδικοί στον Ντάου Τζόνι, αλλά μόλις τα έχασαν όλα τους έφταιξαν οι πολιτικοί.

Ο Πέτρος Κωστόπουλος που παραδόθηκε χθες για να μη συλληφθεί, χρωστά μερικά εκατομμύρια ευρώ. Η αυτοκρατορία του έσκασε με πάταγο, μαζί με τα περιοδικά του και τον τρόπο ζωής που καμιά σχέση δεν είχε με τις δυνατότητες του νεοέλληνα. Οι μποτοξαρισμένες σελέμπριτι απομονώθηκαν στα βόρεια προάστια, οι Πόρσε Καγιέν, που κυκλοφορούσαν λες και ήταν Ζάσταβα, ξαφνικά μπήκαν στα γκαράζ ή πουλήθηκαν έναντι πινακίου φακής. Οι βίλες στη Μύκονο και τα σαλέ στην Αράχοβα είναι πλέον παρελθόν, τα μπουζούκια γεμίζουν μόνο Σάββατο [...]

Η κρίση σάρωσε τα πάντα αλλά και αποκάλυψε το τεράστιο ελληνικό ψέμα. Τον δυτικό τρόπο ζωής που δεν είχε καμιά σχέση με την Ελλάδα του φιλότιμου, της σκληρής δουλειάς, της αγωνίας για το αύριο, των αξιών που χάθηκαν στη Μεταπολίτευση. Ξαφνικά οι Έλληνες έγιναν λαμόγια, τεμπέληδες που περιμένουν τις κοινοτικές επιδοτήσεις, τα θαλασσοδάνεια των τραπεζών και τους διορισμούς στο Δημόσιο. Και με τα «ξένα» λεφτά προσπάθησαν να «αγοράσουν» και τον life style που τους πούλησε έξυπνα ο «βλαχοπέτρος» όπως έλεγαν τον Κωστόπουλο όσοι τον γνώριζαν.

Τώρα ήρθε το τέλος εκείνης της εποχής και στο πρόσωπο του βασιλιά της γυφτογκλαμουριάς, Κωστόπουλου, βλέπουμε όλοι την εικόνα μας πριν μερικά χρόνια συγκρίνοντάς με το σήμερα.

Ωστόσο, υπάρχουν ακόμη εστίες αντίστασης στη διάλυση της άθλιας εκείνης εποχής. Υπάρχουν ακόμη σελέμπριτι που ξοδεύουν ασύστολα. Υπάρχουν ακόμη λαμόγια που χρωστάνε αλλά δεν πάνε ποτέ φυλακή. Και συνεχίζουν να διάγουν τρυφηλό βίο κοροϊδεύοντας εκατομμύρια πολίτες. Καλή ώρα ο κ. Κωστόπουλος, ο οποίος χρωστά εκατομμύρια ευρώ, κρυφά και φανερά, όμως συνεχίζει την κοροϊδία. «Έχω κάνει ρυθμίσεις», λέει, όμως, δεν αποκαλύπτει σε ποιους και πόσα χρωστά. Υπάρχουν εκατοντάδες εργαζόμενοι στα περιοδικά του που περιμένουν να πάρουν κάποια λεφτά, όπως κι εκείνοι του Κοτρώτσου που πρόσφατα αποδοκιμάστηκε. Κι όμως, οι τύπου αυτοί που χρωστάνε ένα σκασμό λεφτά έχουν μούτρα και βγαίνουν να το παίξουν τιμητές των πάντων. «Δουλεύει σκληρά κι αυτός και η γυναίκα του για να ζήσουν τα ανήλικα παιδιά τους» είπε η δικηγόρος του Κωστόπουλου. Ποιον κοροϊδεύουν; Επειδή εγκατέλειψαν τα Καγιέν σημαίνει κι ότι πεινάνε; Έλεος.

Τελικά η κρίση έκανε ένα μεγάλο καλό. Ξεγύμνωσε τύπους σαν τον Κωστόπουλο και τους παρατρεχάμενους του Κολωνακίου ή της Εκάλης. Ίσως αν πήγαιναν και ορισμένοι φυλακή τότε θα είχε ο κόσμος να λέει ότι υπάρχει στοιχειώδης κοινωνική δικαιοσύνη. Ίσως ο Κωστόπουλος να έκανε στον Κορυδαλλό αυτό που ξέρει καλά να κάνει. Να εκδώσει τα «Νέα της φυλακής». Θα προσέφερε περισσότερα από εκείνα που κατέστρεψε.

Αριστερός Ψάλτης

http://www.antinews.gr/2013/11/27/236059/

Η Παταγώδης Αποτυχία του Πνευματικού Κόσμου

ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ ΕΝΟΧΕΣ: Η Παταγώδης 

Αποτυχία του Πνευματικού Κόσμου

«Θέλω τη χώρα πίσω»

Με αυτή τη φράση ο Σταμάτης Κραουνάκης αποχωρεί από τη σκηνή στην αυλαία της παράστασης «Όταν έχω εσένα» που ανεβαίνει αυτές τις μέρες στο Θέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη στην Πειραιώς. 

Ο Σταμάτης Κραουνάκης και η ομάδα Σπείρα-Σπείρα μαλακώνοντας τις ψυχές των θεατών με τη μαγεία της μουσικής και με εξαιρετικές ερμηνείες, προσπαθούν να γίνουν οι δημιουργοί ενός άλλου αντιληπτικού παραδείγματος μέσα μας. Ενός παραδείγματος καθαρότητας, αγάπης και αυτοπεποίθησης, μέσα από ένα πολυφωνικό στριφογύρισμα πολιτικής και έρωτα.

Πέρα όμως από τους βερμπαλισμούς και τους βαυκαλισμούς περί τέχνης που αραδιάζω, η ουσία είναι αυτή: ανεξάρτητα με το μέτρο της καλλιτεχνικής αξίας του αποτελέσματος, οι συντελεστές της παράστασης βάζουν το έργο τους στη σωστή πλευρά της ζυγαριάς, την πλευρά που είναι αυτές τις μέρες μικρή, υπολειπόμενη και μοναχική.

Η Συλλογική Ψύχωση

Όλοι ξέρουμε τι συμβαίνει σήμερα σε Ελλάδα και Ευρώπη. Λιτότητα και κατάρρευση του βιοτικού επιπέδου. Υπό το φως της κρίσης, ταυτόχρονα με την άρνηση από πλευράς Ευρωζώνης να φτιάξει επιτέλους μία βιώσιμη επενδυτική πολιτική, επεβλήθη η αποπληθωριστική κατάσχεση και ο αργός θάνατος των χωρών αυτών που τόσα χρόνια εκμεταλλεύονταν οι μεγάλες τράπεζες του ευρωσυστήματος. Το χρεοκοπημένο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα ζητάει τη λίβρα σάρκας.

Για να γίνει αυτό δημιουργήθηκε και εκκολάφθηκε η ιδεολογική ψύχωση της ενοχής, της ηθικής καταδίκης, και επομένως της λιτότητας ως καθαρτήριο αμαρτημάτων. Και ποια είναι η απάντηση της τέχνης και της διανόησης στην Ελλάδα σε αυτό τον ιδεολογικό και ψυχολογικό πόλεμο;

Η τέχνη και η διανόηση στην Ελλάδα

Η πνευματική ελίτ της Ελλάδας έχει αποτύχει παταγωδώς. Για δεκαετίες έγραφαν, τραγουδούσαν, ζωγράφιζαν, σκηνοθετούσαν και ερμήνευαν ονειρώξεις για τις επαναστάσεις και τους αγώνες των πατεράδων και παππούδων τους. Και τώρα που ήρθε η ώρα να υπηρετήσουν το κοινό τους, να κάνουν πράξη τις φαντασιώσεις τους, η ώρα να γεμίσουν τα παπούτσια των παππούδων τους με τα περιποιημένα τους πόδια, παρακολουθούν άπραγοι την Ιστορία να περνάει μπροστά από τα μάτια τους ανίκανοι να την αναγνωρίσουν και να κάνουν αυτό που τελεολογικά είναι η δουλειά τους. Πέρασε το βαγόνι από μπροστά τους και ξέχασαν να ανέβουν.

Αντί για αυτό, ανέγνωσαν την ενοχική τάση μιας κοινωνίας σε σύγχυση, την προϊοντοποίησαν, την πακετάρισαν με έντεχνες μπαρούφες και την πουλάνε με τον ίδιο τρόπο που την πουλάει ο λαϊκισμός της παράταξης του μνημονίου.

Γιατί, το να λες την αλήθεια δεν είναι λαϊκισμός. Για να πας μπροστά πρέπει να ξεκινήσεις να πηγαίνεις μπροστά και όχι προς τα πίσω για να πεταχτείς δήθεν σαν ελατήριο (βλ. κατάρρευση μισθών). Το να ξεχωρίζεις την ηθική από το ερώτημα της αποτελεσματικότητας της κάθε πολιτικής, ούτε αυτό είναι λαϊκισμός. Αυτός είναι ο ορθολογισμός τον οποίο βαφτίζει «λαϊκισμό» η συλλογική ψύχωση της λιτότητας.

Μνημόνιο Εμπόριο Ελπίδας

Ο πραγματικός λαϊκισμός είναι το παρόν ιδεολογικό καθεστώς που σε φορτώνει με τύψεις και ύστερα σου προσφέρει την ελπίδα της κάθαρσης στο καθαρτήριο του Μνημονίου, στα κάτεργα του νεοφιλελευθερισμού. Το μνημόνιο είναι το πιο ιδεολογικά βρώμικο εμπόριο ελπίδας, οικονομικά διεφθαρμένο, πολιτικά καθοδηγούμενο από την ολιγαρχία. Μία θρησκευτικού τύπου αφήγηση στην οποία η σιωπή είναι συμφωνία! Πού στο καλό είστε όλοι;

Όχι, δε ζητάω συγγνώμη που είμαι Έλληνας. Not sorry. Η Ελλάδα δεν βγάζει γαϊδάρους. Δεν έφερε η δήθεν διεφθαρμένη νοοτροπία μας τις κακές συνθήκες. Οι συνθήκες διαμορφώνουν τη συμπεριφορά. Η Ελλάδα βγάζει ανθρώπους που μέσα σε ένα οικονομικό σύστημα που μας αρνιόταν την ευκαιρία και τη χαρά της δημιουργίας, βρήκαμε στην κατανάλωση την πλήρωση του ψυχικού κενού που μας άφηνε η αδυναμία να βρούμε παραγωγική εργασία.

Και δεν έχουμε λεφτά να «Μετακομίσουμε Τώρα». Είστε έντεχνα εκτός τόπου και χρόνου. Επίκληση σε άκαιρα ποιήματα του Σουρή και κριτική στα πλαστικά βυζάκια και τη Στανίση; Φθηνή ενοχική προπαγάνδα για τροφοδότηση των εκβιασμών; Αυτό έχετε να προσφέρετε;

Σε ποια μεριά της ζυγαριάς βάζετε το έργο σας;

http://politikimeprogramma.blogspot.gr/2013/11/blog-post_2.html

Ο Ηγέτης Πούτιν, Κύριε Τσίπρα!

Ο Ηγέτης Πούτιν, Κύριε Τσίπρα!

Γράφει ο Ευριπίδης Μπίλλης

Τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ

Κύριε Τσίπρα,

Θα έγραφα και κύριε Σαμαρά αλλά περιττεύει.

Γιατί ο κ. Σαμαράς έχει από καιρό διαβεί τον αντεθνικό νεοταξικό Ρουβίκωνα.

Ηγέτης κύριε Τσίπρα μπορεί να γίνει μόνον όποιος αγαπά την πατρίδα του και το έθνος του.

Ηγέτης δεν μπορεί να γίνει οποιοσδήποτε παγκοσμιοποιημένος ψευτοαριστερός μαϊντανός τύπου Ολλαντρέου.

Είναι πράκτορας εναντίον του έθνους του.

Ούτε μπορεί να γίνει Έλληνας ηγέτης όποιος ασπάζεται τις νεοταξικές αντεθνικές δοξασίες τύπου Μηλιού του κόμματος σας για το Ελληνικό έθνος ως «ιμπεριαλιστικό» όργανο που πρέπει να καταστραφεί.

Ούτε μπορεί να είναι εθνικός ηγέτης όποιος ασπάζεται όλα τα άλλα τα ψευτοφιλανθρωπικά σας λαθρομεταναστευτικά.

Ή τα αντεθνικά παγκοσμιοποιημένα σας «σκοπιανά», ή «Θρακικά» ή «Κυπριακά» ή του Αιγαίου μας.

Ούτε μπορεί να είναι Έλληνας ηγέτης όποιος αποδέχεται τις διανοουμενίστικες εμετικές αντεθνικές βλακείες τύπου Τατσόπουλου που σας τον επέβαλαν ή τον πήρατε.

Δεν είναι ανάγκη να πω τι μπορεί μόνον να είναι. Μόνον του συμπεραίνεται.

Ή γίνε κύριε Τσίπρα πραγματικός Έλληνας ηγέτης και αποκήρυξε δημοσίως τα ανωτέρω ή φύγε.

Το παιδιάστικο, «από ανάγκη θα έρθουν σε μένα», ξέχνα το.

Ευριπίδης Μπίλλης

Τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ

Πηγή: http://www.logiosermis.net/2013/11/blog-post_683.html#ixzz2kqLoXm5U

Σκάνδαλο: Αργόμισθοι δημοσιογράφοι με τρελούς μισθούς στον ΟΑΕΔ

Σκάνδαλο: Αργόμισθοι δημοσιογράφοι 

με τρελούς μισθούς στον ΟΑΕΔ

Τελικά… λεφτά υπάρχουν, αλλά μόνο για λίγους κι εκλεκτούς. Κι ενώ στην κυβέρνηση πιστεύουν ότι κάνουν περικοπές μισθολογικού κόστους στο δημόσιο, σε κάποιους οργανισμούς, έχουν σηκώσει παντιέρα αντίστασης κι όχι μόνο δεν μειώνουν τους μισθούς αλλά δίνουν και αυξήσεις.

Χθες ο υπουργός Περιβάλλοντος έπαψε όλο το διοικητικό συμβούλιο του ΚΑΠΕ γιατί δεν είχε συμμορφωθεί στις συστάσεις για να κάνει μειώσεις μισθών, όπως σε όλο το δημόσιο τομέα.

Πρόσφατα, φορέας που υπάγεται στο υπουργείο Ανάπτυξης αποκαλύφθηκε ότι είχε κατά μέσο όρο μισθούς της τάξης των 7.000 ευρώ. Φαίνεται ότι ο κατάλογος είναι μακρύς από φορείς που δεν τους πιάνει η λιτότητα.

Όπως αποκαλύπτει σήμερα το antinews ο ΟΑΕΔ, ο Οργανισμός που υποτίθεται ότι πρέπει να βρίσκει δουλειά σε εκατομμύρια άνεργους, έχει στη διάθεσή του υπαλλήλους που πληρώνονται αργομισθίες.

Σύμφωνα με πληροφορίες, απασχολεί ακόμη και νυν δημοσιογράφους που δεν πατάνε το πόδι τους στον Οργανισμό, και ο μισθός μπαίνει στην τράπεζα.

Αποκαλυπτική είναι επίσης, η πρόβλεψη που δημοσιεύεται στη Διαύγεια και η οποία δείχνει ότι νυν δημοσιογράφος σε μεγάλη εφημερίδα του… κέντρου, είναι ταυτόχρονα εδώ και χρόνια μόνιμος υπάλληλος του ΟΑΕΔ. Το σκανδαλώδες είναι ότι ο εν λόγω κύριος με τα αρχικά Κ.Παπ. πήρε πριν από λίγες ημέρες αύξηση λόγω… ωρίμανσης. Μόνο που στο Δημόσιο οι ωριμάνσεις έχουν καταργηθεί λόγω κρίσης. Εκτός βέβαια από τους μανδαρίνους που πάντα βρίσκουν παράθυρα για να παίρνουν αυξήσεις.

Πόσο φτάνει ο μισθός του εν λόγω δημοσιογράφου; Στα 2.224 ευρώ, ψίχουλα δηλαδή.

Μάλιστα, ο συγκεκριμένος κύριος, αν υπήρχε δεοντολογία και στιβαρή ΕΣΗΕΑ θα έπρεπε να του έχει αφαιρέσει τη δημοσιογραφική ταυτότητα αφού το ρεπορτάζ του στην εφημερίδα είναι σε συνάφεια με το αντικείμενο του ΟΑΕΔ.

Τέλος, πρέπει να πούμε ότι στον Οργανισμό που μοιράζει λεφτά σε ανέργους, υπηρετεί εδώ και πολλά χρόνια γνωστός δημοσιογράφος, στέλεχος μεγάλης εφημερίδας. Με μια ιδιαιτερότητα. Δεν έχει πατήσει το πόδι του στον Οργανισμό εδώ και χρόνια.

Διαβάστε τη σχετική απόφαση για να φρίξετε όσοι εργάζεστε στο Δημόσιο και σας έχουν κόψει τους μισθούς μη έχοντας να ζήσετε την οικογένειά σας.

ΘΕΜΑ : Ανακαθορισμός βασικού μηνιαίου μισθού του δημοσιογράφου Παπ.Κ.

ΚΟΙΝ:1) Δ/ΝΣΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ (ΤΜΗΜΑ ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑΣ) 2)ΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΟ ΥΠΑΛΛΗΛΟ (ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΔΙΟΙΚΗΤΗ)

Έχοντας υπόψη:

1. Τις διατάξεις του Ν.4024/2011

2. Την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (ΦΕΚ 268/31.12.2011)

3. Την με αριθμ. 2/17805/0022/13.3.2013 Κοινή Υπουργική Απόφαση(ΦΕΚ

662/21.3.2013)

4. Τα στοιχεία του ατομικού φακέλου του υπαλλήλου από τα οποία προκύπτει ότι την 1/1/2013 συμπλήρωσε 29 έτη 8 μήνες συνολική δημοσιογραφική υπηρεσία και στις 1/5/2013 30 έτη

ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ

Ανακαθορίζουμε το βασικό μηνιαίο μισθό του με σχέση εργασίας ιδ. Δικαίου αορίστου χρόνου δημοσιογράφο του ΟΑΕΔ ΠΑΠ. Κ. από 1/1/2013 μέχρι 30/4/2013 σε 2.189,00 € και από 1/5/2013 σε 2.224,00€

Ο ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΣ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ

ΚΛΑΔΗΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ

http://www.antinews.gr/2013/11/14/234328/

Άθλια προβοκάτσια κατά της Ελλάδας από ΜΚΟ για τη λαθρομετανάστευση!

Άθλια προβοκάτσια κατά της Ελλάδας 

από ΜΚΟ για τη λαθρομετανάστευση

Εμετική επίθεση εναντίον της Ελλάδας από καταφανώς υποκινούμενες μη κυβερνητικές οργανώσεις (NGO), εξαπολύθηκε και αναπαράγεται από ιστοχώρους συνδεδεμένους με την Ευρωπαϊκή Ένωση, εγείροντας υποψίες ότι τέτοιος βρόμικος πόλεμος δεν μπορεί παρά κάπου να αποσκοπεί…

Η μη κυβερνητική οργάνωση Pro Asyl που εδρεύει στη Γερμανία, φιλοξενεί τις «καταγγελίες» μεταναστών από τη Συρία, οι οποίοι περιγράφουν συμπεριφορές από ελληνικές ομάδες «ειδικών επιχειρήσεων» που απλά για όσους γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, είναι εντελώς αδύνατο να έχουν συμβεί έτσι όπως περιγράφονται. Οι περιγραφές μοιάζουν υπερβολικά με σενάριο ταινίας φαντασίας, που μόνο όποιος θα είχε κάποιο κίνητρο να επιτεθεί στην Ελλάδα θα μπορούσε να τα ισχυριστεί.

Οι απίθανοι τύποι του γερμανικού NGO μάλιστα ισχυρίζονται ότι πρόκειται για καθημερινά περιστατικά! Η ιστορία μοιάζει το παραμυθάκι του… ψεύτη βοσκού, αφού η τόσο εξόφθαλμη υπερβολή στις περιγραφές, οδηγεί σε ολική απώλεια αξιοπιστίας, οπότε θα δυσκολευτούμε να πιστέψουμε καταγγελία από αυτή την πλευρά, ακόμα και για μικρές «εκτροπές» μεμονωμένων στελεχών στην αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων, όπου η πίεση από τη ροή χιλιάδων λαθρομεταναστών κάνει ακόμα και τα πιο γερά νεύρα να κλονίζονται.

Η δυσφημιστική εκστρατεία εναντίον της Ελλάδας συντονίζεται από έναν τύπο, ονόματι Καρλ Κοπ, επικεφαλής της Pro Asyl, ο οποίος φρόντισε να διοργανώσει συνέντευξη Τύπου στις Βρυξέλλες για να διαδώσει τα ασύστολα ψεύδη, χωρίς φυσικά να δώσει οπτικοακουστικό υλικό (παντού εμφανίζεται από το πουθενά, εδώ έχουμε μόνο προσωπικές μαρτυρίες), χωρίς φυσικά αυτό να τον κάνει να βάλει λίγο «νερό στο κρασί του» αφήνοντας ανοικτό το ενδεχόμενο να πρόκειται περί σκόπιμων υπερβολών.

Οι ελληνικές «ομάδες ειδικών επιχειρήσεων» κατηγορούνται ότι επιτίθενται σε πλοιάρια γεμάτα με λαθρομετανάστες που έχουν βάλει πλώρη για το ελληνικό έδαφος μέσω Αιγαίου, επιστρέφοντάς τους στα τουρκικά χωρικά ύδατα, από όπου δηλαδή προήλθαν ανενόχλητοι ,από τα τουρκικά παράλια, με τον αληταρά (δεν εκφραζόμαστε συνήθως έτσι, όμως η αγανάκτησή μας μόλις διαβάσαμε την έκθεση ήταν τεράστια) της γερμανικής NGO να μη λέει ούτε μια κουβέντα για το ότι από εκεί ξεκινούν ανενόχλητοι, παρότι η Τουρκία είναι μια χώρα με απείρως περισσότερα μέσα για να τους σταματήσει…

Σε μια περίπτωση μάλιστα, «καταγγελία» υποστηρίζει ότι οι Έλληνες αφαίρεσαν από Σομαλό λαθρομετανάστη το σωσίβιο διάσωσης που φορούσε και τον έριξαν στη θάλασσα! Επίσης, ότι κατέσχεσαν τη μηχανή του πλοιαρίου και τα καύσιμα! Σε άλλο περιστατικό, στο Φαμακονήσι, στις 24 Αυγούστου, οι αστυνομικοί φέρονται να είναι ευγενικοί, τα μέλη όμως των «ομάδων ειδικών επιχειρήσεων» ούρλιαζαν «Σύροι σκουπίδια»!

Πολύ σουρεαλιστική η εικόνα, δε νομίζετε; Και οι αστυνομικοί, προφανώς, συνέχιζαν να είναι ήρεμοι και ευγενικοί, ενώ οι «ειδικοί» αγενείς και προσβλητικοί. Παρεμπιπτόντως, σε ποια γλώσσα -υποτίθεται- τους έβριζαν;

Να προτείνουμε στον «κύριο» της NGO να πάει στη γερμανική κυβέρνηση και για να μην ταλαιπωρεί τους μετανάστες, προστατεύοντας και την Τουρκία, να στέλνει αεροπλάνα στην Ανατολία και να μεταφέρει τους πρόσφυγες απευθείας στη Γερμανία.

Ο γελοίος «ανθρωπιστής» δεν μπορεί να… εξοικονομήσει ευαισθησία για την ανθρωπιστική κρίση στην Ελλάδα που έχει πλέον 30% του πληθυσμού κάτω από τα επίπεδα της φτώχειας, αλλά αντί να στραφεί κατά της ΕΕ των ισχυρών της Γηραιάς Ηπείρου που βολεύονται με το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης να το αντιμετωπίζουν τα κορόιδα του νότου, με πολλούς από τους απρόσκλητους επισκέπτες να είναι αποτελέσματα πολεμικών συρράξεων για τις οποίες η Ελλάδα δεν φέρει ευθύνη.

Ταυτόχρονα, αυτός που υποδαύλισε τη σύγκρουση στη Συρία για άλλους λόγους, μένει στο απυρόβλητο, ενώ διεκδικεί και λαμβάνει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ και δολάρια για να «φροντίσει» τους πρόσφυγες που η πολιτική του προκάλεσε, κάτι επιθυμητό, καθότι ενταγμένο στην ευρύτερη στρατηγική του. Προφανώς μιλάμε για την Τουρκία, που χρησιμοποιεί τη μετανάστευση στο πλαίσιο και της στρατηγικής της για άσκηση πίεσης προς την Ελλάδα.

Αναμένουμε την απάντηση της Ελληνικής Αστυνομίας και των υπολοίπων αρχών της χώρας, απέναντι σε αυτή την άθλια αι κακοστημένη προβοκάτσια, που δεν σέβεται τις προσπάθειες της Ελλάδας να βοηθήσει αυτούς τους δυστυχείς ανθρώπους, όσο είναι δυνατόν, σε καταστάσεις απίστευτα δύσκολες και με εντελώς ανεπαρκή συνδρομή από τους εταίρους της, παρότι τους προστατεύει…

Πηγή:defence-point.gr

Βουλή και πολιτικοί ξεκομμένοι από την κοινωνία

Βουλή και πολιτικοί 

ξεκομμένοι από την κοινωνία

Η κυβέρνηση κέρδισε την μάχη στην Βουλή για την ψήφο δυσπιστίας, αλλά αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι κέρδισε και την μάχη της κοινωνίας. Το αντίθετο μάλιστα. Η κοινωνία αδιαφόρησε πλήρως για όσα συνέβησαν τις προηγούμενες ημέρες στην Βουλή, γεγονός που κατά τα άλλα επιβεβαιώνεται και από την ισχνή συμμετοχή στη συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ στο Σύνταγμα.

Ο κόσμος νοιάζεται μόνο για το πως θα βγάλει τον επιούσιο, πως θα ζήσει τα παιδιά του και πως θα αντέξει στην φοροκαταιγίδα. Ο λαός αδιαφορεί πλήρως για τα κωμικοτραγικά πολιτικά σίριαλ, τις ύβρεις που εκτοξεύει ο ένας εθνοπατέρας στον άλλον, τα σλόγκαν με προορισμό τα κανάλια και τις ιστοσελίδες, τις βουλευτίνες που ανεβαίνουν στα κάγκελα της ΕΡΤ περιμένοντας να τις πατήσει κι αυτές κανένα τανκ, τις αιώνιες διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με την Τρόικα, τον τυχοδιωκτικό ακτιβισμό της αντιπολίτευσης. Το πολιτικό σύστημα απαξιώνεται κάθε ημέρα και περισσότερο και γι αυτό αυξάνει η οργή του κόσμου από την οποία επωφελούνται τα άκρα.

Η οργή του κόσμου αυξάνεται και από τις πολιτικές συμπεριφορές που δεν αλλάζουν. Υπουργοί, βουλευτές και στελέχη της κρατικής μηχανής συμπεριφέρονται με τρόπο καθαρά παλαιοκομματικό λες και δεν φτάσαμε στο χείλος του γκρεμού, λες και δεν ζούμε την χειρότερη κρίση. Οι χειρότεροι είναι εκείνοι οι νεοδημοκράτες που βολεύτηκαν μεν σε δημόσιες θέσεις, αλλά αποφεύγουν συστηματικά να στηρίξουν το κυβερνητικό έργο και επιδίδονται συστηματικά στην υπονόμευση του Σαμαρά.

Αλήθεια πόσοι βουλευτές δεν μίλησαν στη Βουλή κατά την διάρκεια της συζήτησης για την πρόταση δυσπιστίας; Με sms και e-mail τους μάζευαν κάθε μέρα. Πως λοιπόν απαιτεί η κυβέρνηση κατανόηση από τους πολίτες, όταν τα πρωτοκλασάτα στελέχη της είναι απόντες στα δύσκολα και χτίζουν την επόμενη μέρα για αυτούς, επιτιθέμενοι στις κυβερνητικές επιλογές;

Η εντύπωση που μας δημιουργήθηκε μιλώντας με πολλούς βουλευτές είναι ότι τα επερχόμενα νομοσχέδια (φόρος ακινήτων, πλειστηριασμοί) πολύ δύσκολα θα περάσουν ακόμη και με τις βελτιώσεις, ακόμη και με την πλειοψηφία παρόντων που απαιτείται και λόγω των προφυλακίσεων είναι μειωμένη.

Το πρόβλημα εντοπίζεται κυρίως στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Έχουν αντιληφθεί ότι δεν υπάρχει για τους περισσότερους από αυτούς πολιτικό μέλλον, οπότε μία «ηρωική» απόφαση ελπίζουν πως θα τους απαλλάξει από ευθύνες ετών. Βιάζονται επίσης να προλάβουν για να διαπραγματευτούν καλύτερα με τον Τσίπρα. Από την άλλη μεριά αν η Τζάκρη έχει συμφωνήσει με Τσίπρα στήριξη για δημαρχιακό θώκο, το ίδιο μπορεί να συμβεί και με άλλους από το ΠΑΣΟΚ. Είναι το τελευταίο καταφύγιο στην πολιτική διαδρομή τους.

Αλλά τα προβλήματα για την κυβέρνηση δεν τελειώνουν εκεί. Το ενδεχόμενο σύλληψης του Α…, αν είναι αυτός ο ύποπτος, για τη δολοφονική επίθεση έξω από τα γραφεία της ΧΑ δεν γνωρίζω που μπορεί να οδηγήσει, αν δεν υπάρχει στρατηγικός σχεδιασμός μέχρι κεραίας. Ενδεχόμενα λάθη ή ολιγωρία μπορεί να έχουν καταστροφικά αποτελέσματα, μη αναστρέψιμα.

Θα επαναλάβω τέλος ότι είναι πλέον αρκετοί, ακόμη και στη ΝΔ, εκείνοι που υποστηρίζουν την άποψη Μητσοτάκη /Κουβέλη ότι δεν χρειάζονται εκλογές, αλλά από την υπάρχουσα βουλή μπορεί να προκύψει άλλο κυβερνητικό σχήμα ευρύτερου συνασπισμού. Γνωστές άλλωστε οι φιλοδοξίες και προθέσεις ορισμένων από την εδώ πλευρά που έχουν διακριθεί μόνο για τις δημόσιες και διαπλεκόμενες σχέσεις τους. Κάποιοι μάλιστα μιλούν για ήδη υπάρχουσα συμφωνία με Τσίπρα.

Β.Ζ.

http://www.antinews.gr/2013/11/13/234180/

Στην Ελλάδα της ανεργίας, η διπλοθεσία στη «ΔΤ» και τη ΝΕΡΙΤ, οργιάζει και προκαλεί

Στην Ελλάδα της ανεργίας, η διπλοθεσία 

στη «ΔΤ» και τη ΝΕΡΙΤ, οργιάζει και προκαλεί

Το κακό κάρμα της ΕΡΤ της «παρατυπίας» και αδιαφάνειας φαίνεται ότι κυνηγά κατά πόδας τον μεταβατικό φορέα της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης τη «ΔΤ» που όπως φαίνεται – καθώς το ψάρι βρομάει από το κεφάλι – θα το κληροδοτήσει και στον επίσημο οργανισμό, τη ΝΕΡΙΤ Α.Ε.

Οι κολλητοί – πράσινης απόχρωσης ή άτομα που μεγαλούργησαν σε πράσινα περιβάλλοντα κατά μια διαβολική σύμπτωση – έχουν τον αξεκόλλητο και ο διαγωνισμός σε μεγάλο βαθμό γίνεται για τα μάτια του απορημένου κόσμου που ενώ είχε πεισθεί ότι το «μαύρο» στην ΕΡΤ έπεσε για να καθαρίσει η κόπρος, στην πορεία έρχεται η νέα «τάξη πραγμάτων» για να διαπιστώσει ότι αυτό ήταν προσχηματικό και όνειρο απατηλό. Τουλάχιστον αναφορικά με τη στελέχωσή του.

Η ανακολουθία των λόγων του κύριου Π.Καψή και των έργων και ημερών της ΔΤ είναι πλέον commodity. Δεν πρόκειται για θεωρία συνωμοσίας ούτε για εκτόξευση λάσπης στον ανεμιστήρα. Η υπόθεση «αδιαφάνεια» έλκει την εξήγησή της από το γεγονός ότι διενεργήθηκε ένας «διαγωνισμός» – παγκόσμιας πρωτοτυπίας βάσει τυπικών προσόντων εντελώς ανακόλουθη πρακτική για έναν ειδησεογραφικό οργανισμό που υποτίθεται έρχεται για να αντικαταστήσει την «αμαρτωλή ΕΡΤ» των «ημετέρων. Και τούτο γιατί σε όλες τις πολιτισμένες χώρες του κόσμου η επιλογή γίνεται βάσει των αναγκών του σταθμού και των επιδόσεων η της ειδικότητας του δημοσιογράφου με δεδομένη φυσικά την ύπαρξη και των τυπικών προσόντων. Στη συνέχεια όλα πήραν τον στραβό τους δρόμο φυσικά. Ενώ αρχικά ο διαγωνισμός προέβλεπε πλήρη αναγνώριση της προϋπηρεσίας, στην πορεία αυτό άλλαξε καθώς αναγνωρίστηκαν μόνο πέντε χρόνια, γεγονός που αφαιρεί το δικαίωμα από τη ΔΤ να στελεχωθεί από ικανά και έμπειρα στελέχη στα οποία και η ίδια είχε επενδύσει στο παρελθόν (ως ΕΡΤ).

Οι ιθύνοντες και το επιτελείο του υφυπουργού Δημόσιας Τηλεόρασης – καίτοι καλός δημοσιογράφος στο παρελθόν με περγαμηνές από διοικητικούς θώκους στον ΔΟΛ – δεν μπήκαν στον κόπο να προβλέψουν ότι θα χρειάζονταν άτομα με ειδικές γνώσεις και εμπειρία για εξειδικευμένα ρεπορτάζ (ιατρικό, οικονομικό, διπλωματικό, εργατικό, ασφαλιστικό, οικονομικό κλπ).

Στον διαγωνισμό υποβαθμίζονται τα πτυχία της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και με εντελώς παράλογο τρόπο δίνεται προβάδισμα στους αποφοίτους δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης η τεχνικής εκπαίδευσης. Προς επίρρωση αυτού, ο βαθμός του πτυχίου ΑΕΙ πολλαπλασιάζεται με συντελεστή 40, ενώ όλοι οι άλλοι τίτλοι και απολυτήρια πολλαπλασιάζονται με το 20. (π.χ. πτυχίο του Πολυτεχνείου Λίαν Καλώς 7 δίνει 7χ40= 280 μόρια. Απολυτήριο Λυκείου με βαθμό 16 δίνει 16χ20=320 μόρια…)

Οι επικριτές του συστήματος που επελέγη κάνουν ευθέως λόγο για «κατευθυνόμενη» υποβολή αιτήσεων, καθώς ξαφνικά και μετά από παλινωδίες εμφανίσθηκαν παρουσιαστές εκπομπών και μάλιστα ονοματίζουν τους Σκάλκο, Παπαθανασίου, Λιναρδάτου, Τρίκα κ.α.) να υποβάλλουν αίτηση είτε ως πολιτικοί συντάκτες είτε για το διεθνές δελτίο, ενώ συντάκτρια του ελεύθερου- αστυνομικού ρεπορτάζ υπέβαλλε αίτηση ως πολιτική συντάκτρια και απασχολείται ευκαιριακά πλέον με το εκπαιδευτικό ρεπορτάζ . Αποτέλεσμα να προσληφθούν παίρνοντας την θέση άλλων δημοσιογράφων που είχαν τα τυπικά προσόντα και την προϋπηρεσία για τις συγκεκριμένες θέσεις . Αρκεί μια σύγκριση των ονομάτων σε σχέση με την θέση που προσλήφθηκαν και στην θέση που εργάζονται τώρα.

Υπήρξαν ακόμη φαινόμενα, δημοσιογράφος με μόνιμη κατοικία την Ουάσιγκτον να υποβάλλει αίτηση για θέση στην Αττική στο διεθνές δελτίο , η οποία προσλήφθηκε κανονικά και εμφανίζεται να δίνει ανταποκρίσεις από την Ουάσιγκτον. (Σημειωτέον ότι μόλις πριν λίγες ημέρες υπήρξε συγκεκριμένη προκήρυξη για θέσεις ανταποκριτών).

Προβληματική και με σωρεία παρανομιών είναι η διαδικασία επιλογής δημοσιογράφων σε σχέση με την παράλληλη απασχόληση.

Ο διαγωνισμός δεν έθετε περιορισμό για τους έχοντες άλλη απασχόληση, με την εξαίρεση φυσικά του ευρύτερου δημοσίου.

Όμως πολλοί πριμοδοτήθηκαν με τα 200 μόρια (προβλέπονταν για τους πρώην εργαζόμενους στην ΕΡΤ ,που την στιγμή του κλεισίματος δεν είχαν καμία άλλη απασχόληση. –σ.σ. αφορά κάθε σχέση εργασίας) και υπέβαλλαν μάλιστα και Υπεύθυνη Δήλωση (ότι δεν ασκούν εμπορία ,δεν έχουν εταιρία και ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΑΛΗΛΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ),οπότε προσλήφθηκαν ευνοούμενοι και από την πριμοδότηση των 200 μορίων.

Κραυγαλέα περίπτωση είναι και εκείνη δημοσιογράφου που καθώς διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Αθηνών στην Σχολή Επικοινωνίας και εκ των πραγμάτων αποκλείονταν εκ προοιμίου από τον διαγωνισμό (βάσει της συγκεκριμένης πρόβλεψης της προκήρυξης) και όχι μόνο συμμετείχε, αλλά πήραν και τα 200 μόρια ενώ υπέβαλλαν και ψευδή Υπεύθυνη Δήλωση ότι δεν ασκούν παράλληλη απασχόληση.

Παράλληλα όμως με δηλώσεις του ο κ.Π.Καψης δήλωνε ότι «δεν επιτρέπεται η διπλοθεσία..», προκαλώντας όμως ερωτηματικά καθώς ήδη δημοσιογράφοι που εμφανίζονταν στην ΔΤ εργάζονταν κανονικά και σε άλλα ΜΜΕ.

Όταν διαπιστώθηκε ότι από τον δημοσιοϋπαλληλικό κώδικα δεν απαγορεύεται η παράλληλη απασχόληση ,άλλα μπορεί να επιτραπεί κατόπιν άδειας της ΔΤ, κλήθηκαν κάπως στα μουλωχτά όσοι είχαν δεύτερη εργασία και είχαν ήδη προσληφθεί (με ψευδή υπεύθυνη δήλωση και παράνομη μοριοδότηση με 200 μόρια) και υπέγραψαν νέα υπεύθυνη δήλωση σύμφωνα με την οποία «δεν θα ασκούν περαιτέρω ουδεμία εργασία είτε με σχέση σύμβασης έργου η εργασίας χωρίς την άδεια της ΔΤ». Και οι «συμβουλάτορες» τους ,τους συνέστησαν να προσθέσουν ιδιοχείρως ότι «αιτούμαστε άδεια παράλληλης απασχόλησης από την ΔΤ».

Με το τέχνασμα αυτό επιχειρείται η νομιμοποίηση της παράλληλης απασχόλησης τους χωρίς να έχει δοθεί ακόμη η σχετική άδεια από την ΔΤ.

Από τον χειρισμό αυτό όμως προκύπτει ένα σοβαρό ζήτημα νομιμότητας, καθώς προκύπτει ότι δεν υπήρχε καμία διαφοροποίηση μεταξύ των σχέσεων εργασίας – έργου και συνεπώς τα 200 μόρια δεν τα δικαιούται οποιοσδήποτε είχε την 11η Ιουνίου ,την οποιαδήποτε μορφή εργασίας.

Συνεπώς όσοι υπέγραψαν την πρώτη υπεύθυνη δήλωση «ότι δεν ασκούν παράλληλη απασχόληση» και βάσει αυτής πήραν τα 200 μόρια, έχουν υποβάλει ψευδή δήλωση και παρανόμως πήραν τα μόρια αυτά αφήνοντας εκτός ΔΤ άλλους υποψηφίους.

(η ύπαρξη άλλης εργασίας αποδεικνύεται πέραν των άλλων και με την απλή επίδειξη των μπλοκ παροχής υπηρεσιών η με βεβαίωση της εφορίας)

Ευθύνη, πιθανόν και ποινική υπάρχει και για όσους αντί να ελέγξουν την παρανομία, φρόντισαν να προωθήσουν την υπογραφή νέων Υπεύθυνων Δηλώσεων που ακριβώς παραδέχονταν ότι υπήρχε παράλληλη απασχόληση ….

Απαράδεκτη επιλεκτική μεταχείριση συνιστά το γεγονός ότι κλήθηκαν μόνο ορισμένοι «ημέτεροι» να υπογράψουν αυτή την δεύτερη Υπεύθυνη Δήλωση, ενώ κανονικά θα έπρεπε να δοθεί η δυνατότητα της νόμιμης παράλληλης απασχόλησης σε όλο το προσωπικό ,τεχνικό, διοικητικό κλπ ,και θα όφειλαν έτσι να υπογράψουν και οι 580 την νέου τύπου Υπεύθυνη Δήλωση.

Υπήρξαν όμως και περιπτώσεις ακόμη και συνταξιούχων (που ενδεχομένως έχουν μεν παγώσει την σύνταξη ,αλλά εισπράττουν τα επικουρικά ταμεία ) που «πέτυχαν» στον διαγωνισμό άλλα και δημοσιογράφων που είχαν παρανόμως θέση σε δημόσιες υπηρεσίες (βλ. διδάσκοντα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών).

Συγχρόνως υπάρχει απασχόληση όχι σε άλλο ΜΜΕ απλώς αλλά σε ανταγωνιστικό ( ραδιόφωνο, site), η ακόμη υπάρχουν περιπτώσεις δημοσιογράφων που προσλήφθηκαν και είναι ιδιοκτήτες site θεματικών ,σχετικών με το ρεπορτάζ το όποιο καλούνται να καλύψουν ,τα οποία site και διαφημίσεις έχουν και υπηρεσίες προσφέρουν (όχι αφιλοκερδώς).

Η έρευνα ξεκίνησε από τους δημοσιογράφους και συνεχίζεται με τους αθλητικούς δημοσιογράφους, σκηνοθέτες και τεχνικούς.

Το ANTINEWS έχει στη διάθεσή του ονόματα και βιογραφικά και μπορεί να αποδείξει των λόγων του το αληθές σε κάθε ενδιαφερόμενο. Μεταξύ τους υπάρχουν ένας του Alpha radio 98.9, ένας διδάσκων στο Πανεπιστήμιο Αθηνών σε Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ, μία του Real news και ραδιόφωνο REAL 97.8, άλλος σε ΙΕΚ συντονιστής προγράμματος σπουδών, μία που διδάσκει στο ίδιο ΙΕΚ, δύο του, μία γνωστή ηθοποιός, ένας συνταξιούχος, ένας …εκδότης εφημερίδας, μία διευθύντρια σύνταξης περιοδικού, Π.Δ. ένας ιδιοκτήτης ιστότοπου με εμπορικές διαφημίσεις, ένας συντάκτης εφημερίδας και ένας διαχειριστής site.

Φυσικά και ο Γιάννης Πολίτης, αυτόν θα τον ονοματίσουμε, φίλος επιστήθιος του Π.Καψή, που κατέχοντας τουλάχιστον δυο θέσεις στο Δημόσιο εργαζόταν ως συμβασιούχος στην ΕΡΤ, ενώ είχε ήδη υποβάλλει αίτηση για σύνταξη.

http://www.antinews.gr/2013/11/09/233638/

Ο τριακονταετής πόλεμος στα ΑΕΙ

Ο τριακονταετής πόλεμος στα ΑΕΙ

Tου Απόστολου Λακασά

Κολίγοι της διανόησης που νομίζουν ότι έγιναν τσιφλικάδες των ελληνικών πανεπιστημίων διότι κατέλαβαν μία θέση σε αυτά την περίοδο των κομματικών, παχειών αγελάδων. Οι χειρισμοί μετά το σοκ που υφίστανται το Παν. Αθηνών και το ΕΜΠ, τα δύο πλέον εμβληματικά ΑΕΙ της χώρας, εκθέτουν τη θλιβερή νομενκλατούρα που εκτράφηκε μέσα στο σαρκίο της ελληνικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης τις τρεις προηγούμενες δεκαετίες.

Σαφώς και ουδείς μπορεί να έχει κριτική θέση στους χειρισμούς του υπουργείου Παιδείας και κυρίως για τα κριτήρια (δείκτες μέτρησης των αναγκών, αξιοκρατική κατανομή των διαθεσίμων ανά ΑΕΙ κ.ά.) με τα οποία αποφάσισε να θέσει σε διαθεσιμότητα το ένα τρίτο των διοικητικών υπαλλήλων των δύο ΑΕΙ. Η «Κ» έχει αναδείξει τις γκρίζες ζώνες αυτής της διαδικασίας.

Το ερώτημα είναι πώς διαχειρίστηκαν τα πανεπιστήμια το πλήγμα. Δεν θέλησαν να αντιμετωπίσουν ρεαλιστικά το πρόβλημα και να περισώσουν ό,τι σώζεται. Αντιθέτως, ζήτησαν αμέσως πολιτική λύση. Πιο λιανά; Ζήτησαν να εξαιρεθούν τα ΑΕΙ από τη διαθεσιμότητα, δηλαδή λύση σαν κι αυτές που υιοθετήθηκαν κατά κόρον την περίοδο της δημοσιονομικής ευδαιμονίας, όταν όλοι έπαιρναν (χρηματοδότηση, επενδύσεις, προσλήψεις), αλλά περισσότερο εκείνοι που είχαν ισχυρότερο δόντι στην κυβέρνηση! Την ίδια στιγμή στα ΑΕΙ, αμέσως μετά την έναρξη της απεργίας των διοικητικών, άρχισε να λειτουργεί η προσπάθεια ιδεολογικού καπελώματός της. Ποιοι ήταν οι ινστρούχτορες; Πανεπιστημιακοί που βρήκαν μία ακόμη ευκαιρία να κάνουν πόλεμο στην κυβέρνηση με πρόσχημα την «προάσπιση του δημόσιου και δωρεάν πανεπιστημίου». Τριάντα χρόνια τώρα, όμως, αυτό το πανεπιστήμιο το έχουν καταντήσει θεατρική σκηνή αυθαιρεσίας, αναξιοκρατίας, κομματοκρατίας.

Μόνο μέλημα των ινστρουχτόρων είναι να αναπαράξουν το μοντέλο λειτουργίας του ΑΕΙ, βάσει του οποίου οι ίδιοι αναρριχήθηκαν στην ακαδημαϊκή βαθμίδα και απέκτησαν τίτλο για τον οποίο κορδώνονται. Για το μόνο που ενδιαφέρονται είναι να διαιωνίζεται ο βούρκος του κομματικού προσηλυτισμού και της ποδηγέτησης των νέων. Στρατιώτες στον δικό τους πόλεμο για διατήρηση των κεκτημένων προνομίων ψάχνουν. Στην ουσία, δεν πιστεύουν στο δημόσιο πανεπιστήμιο. Αντιθέτως, πιστεύουν στο τζάμπα πανεπιστήμιο.

Όμως το χάος στο Παν. Αθηνών και στο ΕΜΠ είναι ζήτημα με αμιγώς πολιτική φύση. Οι καιροί έχουν αλλάξει και ο μέσος Έλληνας έχει κουραστεί από ιδεολογικούς βερμπαλισμούς περί του περιεχομένου δημόσιου και δωρεάν ΑΕΙ. Σήμερα, το καλό δημόσιο δωρεάν ΑΕΙ είναι αυτό που λειτουργεί οργανωμένα, που δίνει σε όλους τους φοιτητές, δηλαδή στους πιο αδύναμους (οικονομικά, κοινωνικά), ίσες ευκαιρίες εξέλιξης και πρόοδου. Και εδώ είναι η μεγάλη υποκρισία των «καθοδηγητών» των πάσης φύσεως απεργιών. Κόπτονται για τα λαϊκά στρώματα, όμως η απώλεια εξαμήνου, η υποβάθμιση του πτυχίου, την οποία ρισκάρουν, θα πλήξουν τα παιδιά της μέσης οικογένειας που με θυσίες μπήκαν στο ΑΕΙ. Είναι θέμα πολιτικής!

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_07/11/2013_539008

Η ένοχη σιωπή των ηθικών αυτουργών

Η ένοχη σιωπή 

των ηθικών αυτουργών

Γράφει ο Νικόλαος Βανδώρος 

Αυτές τις μέρες έμαθα κάτι που το γνώριζα, αλλά πλέον το κατάλαβα με τον πλέον ξεδιάντροπο τρόπο. Πως όλοι οι άνθρωποι δεν μετράνε το ίδιο σε αυτή την χώρα. Ο λόγος για το θάνατο των δυο παιδιών στον Νέο Κόσμο. Η δολοφονία πριν λίγο καιρό στο Πέραμα έφερε αναπόφευκτα τις συγκρίσεις για τις αντιδράσεις. Τα κανάλια δεν κράτησαν τα δελτία τους μέχρι τις δύο το βράδυ. Ο Σαμαράς λέξη δεν αφιέρωσε για τους δύο νέους. Στην δολοφονία του Παύλου Φύσσα είχε βγάλει έκτακτο διάγγελμα! Και καλά έκανε. Αυτοί οι νεκροί είναι κάτι άλλο άλλωστε. Είναι περήφανοι Έλληνες, συναίσθημα φυσικό και έμφυτο σε κάθε άνθρωπο. Σε πείσμα των καιρών συνεχίζουν να μιλούν για Ελλάδα και να τιμάνε τη σημαία τους. Το μόνο πράγμα που είναι απαγορευμένο στις μέρες μας. Σε αυτή τη χώρα μπορεί να κλέβεις να σπας, να τραμπουκίζεις αλλά κοίτα μην τολμήσεις να μιλάς για Ελλάδα. Καήκες!

Καλό αυτό το ξέραμε θα μου πεις. Τις αντιδράσεις της μαρξιστικής χούντας που μας έχει κατσικωθεί στο σβέρκο 40 χρόνια, τις γνωρίζαμε και τις περιμέναμε. Αυτό που όπως και πολλούς φίλους μας εξόργισε είναι η συμπεριφορά αυτού του μορφώματος που λέγεται Νέα Δημοκρατία. Αυτού του συνοθύλευματος γραβατάκηδων και διεκπεραιωτών που είναι κάτι υβριστικό πλέον για όλους μας. Για όσους αγωνιστήκαμε για κάτι καλύτερο μακριά από θέσεις και οφίτσια στην μεγάλη φιλελεύθερη παράταξη.

Που να γνωρίζαμε πως ο Σαμαράς θα έκανε πράγματα που ούτε ο Γιωργάκης δεν είχε τολμήσει! Αξιωθήκαμε να δούμε να ποινικοποιεί τον πολιτικό λόγο και να μας λέει πως η δημοκρατία είναι κάτι το σχετικό και μπορεί να συμμετέχουν όσοι θέλει αυτός. Τον είδαμε να φορολογεί ασύστολα και να μην σέβεται την ατομική ιδιοκτησία. Οι γνήσιοι φιλελεύθεροι είναι στα κάγκελα όπως βλέπουμε στις σελίδες τους. Φυσικά δεν ξεχνάμε ούτε στιγμή πως συνεργάζεται με το πιο άθλιο κομμάτι της πράσινης συμμορίας που συνεχίζει και βρίσκεται σε δημόσιες θέσεις. Δείτε λίγο ποιοι είναι στους οργανισμούς και θα καταλάβετε. Για να μην ανεβαίνει το αίμα μόνο σε μένα αλλά και σε όλους μας.

Αυτά είναι τα πραγματικά συναισθήματα του κόσμο που βράζει και σφίγγει τα δόντια του. Υπάρχει μια γενική κατακραυγή και ας μην θέλουν να το δείξουν τα πουλημένα κανάλια. Εμείς οι αξιοπρεπείς Έλληνες πολίτες όχι μόνο δεν θα πάρουμε μέρος σε αυτό το συνοικέσιο του αίσχους αλλά θα προσπαθήσουμε να πείσουμε την τελευταία θείτσα να πάψει να ακολουθεί τις μαριονέτες που παριστάνουν τους κυβερνώντες. Παραφράζοντας, μετά το περιστατικό της Παρασκευής, ένα σύνθημα της θρυλικής Θύρας 7.

«Θείτσα ντροπή σου, σε βλέπουν οι νεκροί σου!»

ΥΓ1: Ότι θα έβλεπα να γίνονται δύο μέτρα άνθρωποι σαν τον Βαλλιανάτο και τον Τζήμερο και να λένε ελεύθερα την άποψή τους, σημαίνει πως έχω να δω πράγματα στη ζωή μου ακόμα.

ΥΓ2: Αριστεροί κατ’ όνομα γιατί δεν βγαίνετε να πείτε πως δεν μπορείς να διώκεις κάποιον για το φρόνημά του; Μάλλον ξεχάσατε τότε που σας χώριζαν σε εθνικόφρονες και μιάσματα…

http://kostasxan.blogspot.gr/2013/11/blog-post_797.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed:+blogspot/vhzE+(%CE%91%CF%82+%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%AE%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5+%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%BF%CF%85%CF%82!)

Αποσταθεροποίηση της χώρας

Αποσταθεροποίηση της χώρας, 

μέσω αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης

Αποσταθεροποίηση της χώρας, μέσω αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης. Ο στόχος ήταν πολύ έξυπνα επιλεγμένος. Έχουμε και λέμε:

α) Η κυβέρνηση έχει μπει σε έναν μονόδρομο ολικής σύγκρουσης με την Χρυσή Αυγή. Έκανε πλήρη, έως και ακραία, χρήση του νομικού οπλοστασίου που είχε στην διάθεσή της για να τα βάλει με την Χ.Α. Παράλληλα, εξαπέλυσε πλήρη επικοινωνιακή επίθεση εναντίον του κόμματος αυτού, με σκοπό να την τοποθετήσει στην θέση του απόλυτου θύτη, μετά την δολοφονία Φύσσα.

β) Έχοντας εγκλωβιστεί η κυβέρνηση σε μια (απόλυτη, πλέον) ανάγκη να κερδίσει το παιχνίδι με την Χ.Α., το χειρότερο που θα μπορούσε να της συμβεί, θα ήταν μια μετατόπιση της Χ.Α. από την θέση του θύτη, στην θέση του θύματος. Αυτό ήδη συνέβαινε, στα μάτια των οπαδών της Χ.Α., λόγω της συνολικής θεσμικής και επικοινωνιακής επίθεσης που το κόμμα αυτό δεχόταν μετά την δολοφονία Φύσσα. Ωστόσο, τώρα πια θα είναι πολύ δύσκολο να συντηρηθεί η θεσμική επίθεση, και μάλλον απολύτως αδύνατον να συντηρηθεί η επικοινωνιακή επίθεση.

γ) Άρα, η κυβέρνηση βρίσκεται αυτή τη στιγμή μπροστά σε μια σχεδόν αναπόφευκτη πολιτική ήττα έναντι της Χ.Α., πολιτική ήττα σχεδόν υπαρξιακών διαστάσεων. Η Χ.Α. αποτελούσε μια πολύ σοβαρή πολιτική απειλή στα δεξιά της, προς στιγμήν φάνηκε μετά την δολοφονία Φύσσα ότι αυτή η απειλή τουλάχιστον ανασχέθηκε, όμως τώρα πια κινδυνεύει να ηττηθεί χωρίς να χρειάζεται η Χ.Α. να κάνει σχεδόν τίποτα. Ας αναλογιστούμε μόνον τι θα σημαίνει για την κυβέρνηση μια αρκετά πιθανή, πλέον, αθώωση του Μιχαλολιάκου και των λοιπών από τις (έτσι κι αλλιώς όχι ιδιαίτερα θεμελιωμένες) κατηγορίες που τους αποδίδονται.

δ) Αυτά συμβαίνουν ακριβώς την στιγμή κατά την οποία το επιτόκιο των 10ετών ομολόγων της Ελλάδας έπεσε κάτω από το 8% στο 7,9%, για πρώτη φορά από το 2010. Μια εξέλιξη δηλαδή που έγινε με καλά μεθοδευμένες προσπάθειες της κυβέρνησης Σαμαρά και που έφερνε την Ελλάδα σε απόσταση αναπνοής από την έξοδο στις αγορές. Για την ακρίβεια, θα την βγάλει στις αγορές σε έναν-δυο μήνες, εάν συνεχιστεί.

ε) Εάν λοιπόν κάποιοι θέλουν την πολιτική ήττα της κυβέρνησης, με αποτέλεσμα την αποσταθεροποίησή της, την ανατροπή της πορείας εξόδου από το Μνημόνιο, στην οποία είχε μπει σχεδόν αμετάκλητα (πλην “ατυχήματος”) η χώρα και την συντήρηση της κρίσης στην Ελλάδα, αυτό που συνέβη την Παρασκευή ήταν ένας ιδανικός τρόπος για να επιτευχθεί: Μοιάζει με αριστερίστικη “αντεκδίκιση” για την δολοφονία Φύσσα, στριμώχνει άγρια την κυβέρνηση χωρίς να γίνει αντιληπτή η στόχευση αυτή, και δεν κάνει καθόλου ορατό τον τελικό στόχο, που είναι η συντήρηση της οικονομικής κρίσης που ξεκίνησαν ο ΓΑΠ και τα αφεντικά του.

Συμπέρασμα: Το χτύπημα είναι ή 1) τυφλό χτύπημα μίσους από αριστεριστές τρομοκράτες ή 2) “χειρουργικό” χτύπημα αποσταθεροποίησης με στόχο οικονομικό εις βάρος της χώρας. Αν δεν ισχύει το πρώτο (και ο επαγγελματισμός των δραστών δείχνει ότι μάλλον δεν ισχύει το πρώτο), τότε η στοιχειώδης πολιτική ανάλυση των δεδομένων δείχνει ότι η στόχευση δεν μπορεί να ήταν η έναρξη ενός άτυπου εμφυλίου μεταξύ χρυσαυγιτών-αριστεριστών, ακριβώς λόγω της καταγεγραμμένης συμπεριφοράς της Χρυσής Αυγής στο παρελθόν, αλλά και λόγω της στοιχειώδους κοινής λογικής που υπαγορεύει στην Χ.Α. να “κάτσει στ’ αυγά της” και να επωφεληθεί από αυτούς που δουλεύουν γι’ αυτήν.

Θα πρέπει λοιπόν να ιδωθεί η (πιθανότατη) εκδοχή του αποσταθεροποιητικού χτυπήματος στις σωστές της διαστάσεις, που είναι η πολιτική ήττα της κυβέρνησης έναντι της Χ.Α., μέσω της ηθικής πριμοδότησης που δίνει το χτύπημα στην Χ.Α.

Εάν ισχύει η εκδοχή της αποσταθεροποίησης, από μια άποψη είναι καλό αυτό που συνέβη: δείχνει ότι οι εχθροί της χώρας δεν είχαν τη δυνατότητα (ή την βούληση) για κάτι περισσότερο, στην κρίσιμη αυτή καμπή των δημοσίων οικονομικών. Η κυβέρνηση μπορεί και πρέπει να βρει τρόπους πολιτικής αντίδρασης απέναντι στην Χ.Α., και να προσπαθήσει να απεγκλωβιστεί από τις κινήσεις υψηλού πολιτικού ρίσκου της πολιτικής “Δένδια” (ας την πούμε έτσι) έναντι της Χ.Α.

Αυτό προϋποθέτει βέβαια συνολικότερο πολιτικό σχεδιασμό και συνολικότερο αναπροσανατολισμό της κυβερνητικής πολιτικής στρατηγικής. Ίσως π.χ. κάποια στιγμή θα έπρεπε να ενεργοποιηθεί και εκείνη η έρμη “μία και μόνη εξεταστική για το πώς μπήκαμε στο Μνημόνιο”. Αν είναι ο Σαμαράς να βγει στις αγορές, άρα να πάει σε σύγκρουση με τις δυνάμεις που θέλουν παράταση του Μνημονίου για την Ελλάδα, γιατί να μην πάει σε συνολική σύγκρουση με αυτούς; Η πορεία αυτή μπορεί να είναι μακροπρόθεσμα πολιτικά ασφαλέστερη για τον Σαμαρά από την πορεία υπαρξιακής σύγκρουσης με την Χ.Α., στην οποία μπήκε με την σύλληψη Μιχαλολιάκου και λοιπών. Πρέπει όμως και να δικαιολογηθεί πολιτικά το γιατί όλον αυτόν τον καιρό ο Σαμαράς ήταν αναγκασμένος να συμμαχεί με τον διάβολο των δυνάμεων του Μνημονίου.

Η ουσία είναι ότι κάπου εδώ που πλησιάζει στο στόχο της η κατ’ ουσίαν αντιμνημονιακή πολιτική Σαμαρά, πρέπει να αρχίσει να το λέει κιόλας ο Σαμαράς ότι είναι κατά βάθος αντιμνημονιακή η πολιτική του, και να πάψει να προσποιείται πόσο πολύ του αρέσει η μνημονιακή πολιτική του, υπό την πίεση της “πολιτικής δέσμευσης στις μεταρρυθμίσεις” που του έχει επιβάλλει η τρόικα. Έλεος πια. Λες και θέλει η κυβέρνηση να επιβάλει τον ενιαίο φόρο ακινήτων, αν δεν της το επέβαλε η τρόικα

Διογένης

http://www.antinews.gr/2013/11/04/232948/#more-232948

Έτσι είναι το σύστημα...

Έτσι είναι το σύστημα...

Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη

Έτσι είναι το σύστημα. Θηρίο αχόρταγο και μοχθηρό που τρέφεται με ζωές, με όνειρα και ψυχές, που πίνει για να ξεδιψάσει αίμα εχθρών και φίλων, πολέμιων και υποστηριχτών του, που δεν διστάζει να θυσιάσει όσους το πετροβολούν μα και όσους το στηρίζουν.

Έτσι είναι το σύστημα. Για να συνεχίζει να υπάρχει και να λεηλατεί, χρειάζεται θύματα και θύτες, χρειάζεται να δείχνει παντοδύναμο, αλλά και σάπιο.

Δεν έχει πρόβλημα να διαφημίζει τη σαπίλα του και το αποκρουστικό του πρόσωπο τόσο στη μεγάλη όσο και στη μικρή οθόνη στέλνοντας το μήνυμα:

«Ναι, είμαι μέχρι τα μπούνια μες στη διαφθορά, τη σαπίλα και την εκμετάλλευση, αλλά πάρτε το απόφαση πως δεν μπορείτε να με κουνήσετε».

Μοιάζει με τεράστιο ουρανοξύστη που όταν τον βλέπεις λες πως είναι αδύνατον να γκρεμιστεί, γιατί φροντίζει η εξωτερική του όψη να δείχνει ατσάλινη και γυαλιστερή ώστε να μη φαίνεται η σκουριά που έχει διαβρώσει το σκελετό και τα θεμέλια ούτε τα ραγισμένα του τζάμια που είναι έτοιμα να γίνουν χίλια κομμάτια με ένα δυνατό φύσημα του ανέμου.

Ποντάρει στο ότι ο κόσμος δεν το ξέρει, Χρησιμοποιεί το φόβο με μεγάλη μαεστρία για να καλύπτει τη μεγάλη αλήθεια, πως αντικειμενικά είναι άχρηστο και μόνο την εκμετάλλευση και την καταστροφή ονειρεύεται για τους για τους ανθρώπους.

Έτσι είναι το σύστημα. Δεν διστάζει να παραδέχεται πως κλέβει, πως παρακολουθεί και υποκλέπτει κάθε μας κίνηση θέλοντας να μας κάνει να πιστέψουμε πως μπορεί να παρακολουθεί και να υποκλέπτει ακόμη και τη σκέψη μας, πως έχει τον τρόπο να κατευθύνει, αναπόφευκτα, τις διαθέσεις και τις προσδοκίες μας προς όφελός του.

Έτσι είναι το σύστημα. Τη μία μέρα βάζει τους υπουργούς του να στερούν από τους αδύναμους την πρόσβασή τους σε γιατρούς σε φάρμακα και σε νοσοκομεία, χωρίς ίχνος ανθρωπιάς, και την άλλη να βγαίνουν στα κανάλια και να χύνουν, τάχαμου, μαύρο δάκρυ για τον ανθρώπινο πόνο.

Ναι, έτσι είναι το σύστημα. Χρησιμοποιεί σήμερα Κενταύρους και άλλα μυθολογικά τέρατα που σκορπούν τον φόβο και τον τρόμο, για να τους χρίσει αύριο, υπουργούς και πρωθυπουργούς οι οποίοι θα εγγυηθούν για την απόδοση ευθυνών και δικαιοσύνης. Στρατολογεί σήμερα Ρέιντζερς για να τους σερβίρει αύριο ως αντικειμενικούς δημοσιογράφους και καναλάρχες.

Ναι, αυτό είναι το σύστημα. Καταδικάζει τη βία, την ίδια στιγμή που βιάζει κατά συρροή ζωές και συνειδήσεις. Υπόσχεται ανάκαμψη βυθίζοντάς μας στην ύφεση, εμφανίζεται ως υποστηρικτής της ατομικής ιδιοκτησίας κλέβοντας την ίδια στιγμή, σπίτια, καταθέσεις, χωράφια και περιουσίες. Εγγυάται την ευτυχία των ανθρώπων, σπέρνοντας τη δυστυχία και τη φτώχια. Καμώνεται πως, τάχα, είναι υπέρμαχο της δικαιοσύνης και της ισότητας σκορπώντας το άδικο και την ανισότητα.

Τούτο το σύστημα, δεν αλλάζει, δεν φτιασιδώνεται, δεν διορθώνεται κι όσο υπάρχει θα επιβιώνουμε αλλά δεν θα ζούμε, θα βρέχουμε τα χείλη μας αλλά δεν θα ξεδιψάμε, θα κολατσίζουμε αλλά δεν θα χορταίνουμε, θα θέλουμε αλλά δεν θα μπορούμε, θα ονειρευόμαστε αλλά δεν θα πραγματοποιούμε ποτέ τα όνειρά μας.

Τούτο το σύστημα, ρίχνει βαριά τη σκιά του πάνω μας. Μόνο αν το γκρεμίσουμε, θα δούμε κάποτε τον ήλιο και τη θέα που μας κρύβει.

Ένας μόνος του δεν μπορεί. Δύο και τρεις, δεν φτάνουν. Χρειάζονται πολύ περισσότεροι, τόσοι όσοι είναι και αυτοί που έχουν δει το αποκρουστικό του πρόσωπο και έχουν νιώσει στο πετσί τους τις «ευεργετικές» του ιδιότητες.

https://kyrgiakischristos.wordpress.com/