«Αυτή η στάνη, αυτό το τυρί βγάζει!»

«Αυτή η στάνη, αυτό το τυρί βγάζει!»

Διάβασα κάπου πως αν υπήρχε Ολυμπιακό άθλημα «πέφτω απ’ τα σύννεφα» θα είχαμε σαρώσει όλα τα χρυσά μετάλλια! Άνευ συναγωνισμού!

Το αναφέρω τούτο γιατί σ’ αυτή τη χώρα μια ζωή…αιφνιδιαζόμαστε! Μια ζωή, φταίνε οι άλλοι! Ενώ εμείς, αθώες περιστερές! Αναμάρτητες!

Αίφνης ανακαλύψαμε ότι ο κ. Καραβίτης είναι ….εμπνευστής της ιδέας για τον ενιαίο φόρο ακινήτων!

Συγνώμη, αλλά καλά να…πάθουμε!

Ποιοι έστειλαν τον Καραβίτη στο ΥΠΟΙΚ και του ανέθεσαν μια τόσο σημαντική αποστολή;

Δεν ήξεραν, δεν γνώριζαν, δεν ρώτησαν να μάθουν τι πρεσβεύει αυτό το εκλεκτό τέκνο του…Σημιτισμού;

Το αστέρι της Στατιστικής Υπηρεσίας, που όλα τα έσφαζε και όλα τα μαχαίρωνε;

‘Η μήπως, για αυτόν ακριβώς τον λόγο τον έστειλαν εκεί, οπότε τα εκ των υστέρων δάκρυα, είναι κροκοδείλια.

Πρέπει κάποια στιγμή να καταλάβουμε ότι ο Καραβίτης δεν κάνει τίποτα παραπάνω παρά να εκφράζει την ίδια λογική που κυριαρχεί στο ΥΠΟΙΚ εδώ και δεκαετίες.

Έχουμε ανάγκη από λεφτά;

Φτιάχνουμε ένα …ωραιότατο φορολογικό νομοσχέδιο, ασαφές και περίπλοκο ως συνήθως (για να ξεφεύγουν οι επιτήδειοι και οι …ενημερωμένοι), στη συνέχεια αρχίζουμε να …εκδίδουμε ερμηνευτικές εγκυκλίους και …διευκρινιστικές διατάξεις!

Στόχος τα συνήθη …υποζύγια!

Και ό,τι …πιάσουμε!

«Αυτή η στάνη, αυτό το τυρί βγάζει», μια και οι…στάνες κέντρισαν το ενδιαφέρον των καρεκλοκένταυρων του ΥΠΟΙΚ.

Αλήθεια για τα….κοτέτσια τίποτα;

Ξέρετε πόσα …ιδιωτικά κοτέτσια λειτουργούν ανά την επικράτεια; Πόσες γιαγιάδες ασκούν…παράνομη …εμπορική δραστηριότητα με τα….αυγουλάκια;

Ούτε ΦΠΑ, ούτε τιμολόγια, ούτε τίποτα!

Μες την παρανομία είναι!

Δεν τις υποχρεώνουμε να βγάλουν δελτία;

Δεν τις τραβάμε και έναν ΦΠΑ 23% να …γεμίσουν τα ταμεία του κράτους μετρητά; Να …λυθούν, επί τέλους, τα κομποδέματα ν’ ανοίξουν και τα …σεντούκια;

Για να σοβαρολογήσουμε:

Με τις ληξιπρόθεσμες οφειλές των πολιτών κοντά στα 60 δις, δεν χρειάζεται να είσαι ….Καθηγητής του Χάρβαρντ στα Οικονομικά για να καταλάβεις, ότι οι φορολογούμενοι δεν αντέχουν άλλο.

Ο ….γαϊδαράκος τα έχει τινάξει από το βάρος.

Όσα επιπρόσθετα και να του φορτώνουμε δεν πρόκειται να σηκωθεί!

Τι νόημα έχει να επιβάλλεις νέους φόρους, όταν δεν μπορείς να εισπράξεις τους προηγούμενους;

Μπορεί να μου το εξηγήσει κάποιος ….σοφός του ΥΠΟΙΚ;

Μήπως, λοιπόν, αντί να επαναλαμβάνουν μονότονα τις ίδιες αδιέξοδες συνταγές ν’ ανοίξουν τα παράθυρα και να ρίξουν καμιά ματιά σε φρέσκες ιδέες;

Μήπως, λέω….

ΚΡ

http://www.antinews.gr/2013/10/31/232507/#more-232507

Έφυγε πλήρης ημερών ο Νίκος Φώσκολος

Έφυγε πλήρης ημερών 

ο Νίκος Φώσκολος

Την ερχόμενη Παρασκευή και από το Πρώτο Νεκροταφείο κατά πάσα πιθανότητα θα γίνει η κηδεία του “πατέρα” της Λάμψης, Νίκου Φώσκολου που μόλις έχασε τη μάχη για τη ζωή. Ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Νίκος Φώσκολος πέθανε σήμερα, Τετάρτη, 30 Οκτωβρίου. Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 26 Νοεμβρίου του 1927. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών χωρίς όμως να λάβει πτυχίο. Αρχικά δούλεψε ως δημοσιογράφος, (στη δεκαετία 1950-1960), στις εφημερίδες “Εμπρός” και “Ανεξάρτητος Τύπος” κάνοντας ελεύθερο και καλλιτεχνικό ρεπορτάζ και γράφοντας κινηματογραφική κριτική.

Αμέσως ασχολήθηκε με τη συγγραφή αστυνομικού μυθιστορήματος. H ραδιοφωνική εκπομπή «Αστυνομικές ιστορίες του Νίκου Φώσκολου» αποτέλεσε το πρώτο του ραδιοφωνικό σήριαλ που είχε πολύ μεγάλη επιτυχία και όταν εκδόθηκε ήταν το μπεστ-σέλερ της εποχής.

Στη δεκαετία του 1960 ξεκινά ως θεατρικός συγγραφέας και κριτικός συγγράφοντας περισσότερα από 10 θεατρικά έργα και πολλά ραδιοφωνικά. Στη συνέχεια μετακινείται στον κινηματογράφο όπου και σεναριογραφεί περισσότερες από 70 ταινίες, κυρίως με τη Φίνος Φιλμ.

Το 1971 ασχολείται με επιτυχία με την τηλεόραση, με την ιστορική τηλεοπτική σειρά (δράμα) «Άγνωστος Πόλεμος» που σημείωσε το παγκόσμιο ρεκόρ 92% θεαματικότητας, μετά την οποία ακολούθησαν διάφορα ιστορικά και κοινωνικά δράματα όπως τα «Εν Τούτω Νίκα», «Κραυγή των λύκων», «Ρωμανός Διογένης» κ.ά..

Μετά το 1991 οπότε κάνει την εμφάνισή της η ιδιωτική τηλεόραση, συγγράφει τη μεγάλης διάρκειας τηλεοπτική σειρά «Λάμψη» της οποίας η προβολή κράτησε 14 (1991 – 2005) χρόνια, κάνοντας 3457 επεισόδια στο σύνολο. Το 1993 έγραψε την δεύτερη τηλεοπτική σειρά του, το Καλημέρα Ζωή της οποίας η προβολή κράτησε 13 (1993 – 2006) χρόνια κάνοντας 3179 επεισόδια στο σύνολο.

Ο Νίκος Φώσκολος ήταν τακτικό μέλος της Ένωσης Συντακτών Αθηναϊκού Τύπου, καθώς και της Εταιρίας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων. Είχε λάβει τρία βραβεία και ένα κρατικό Βραβείο Σεναρίου για την ταινία «Κοντσέρτο για πολυβόλα» (1968).

Από τις ταινίες του έχουν βραβευθεί επίσης: «Οι αδίστακτοι», «Πυρετός στην άσφαλτο» και «Κοινωνία ώρα μηδέν», ενώ η ταινία «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο» του Βασίλη Γεωργιάδη, της οποίας έγραψε το σενάριο, προτάθηκε από την Αμερικανική Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών για Όσκαρ καλύτερης ξένης ταινίας (1965). Επίσης έχει τιμηθεί από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας (2007), από την Ιερά Σύνοδο για την ταινία «Εν Τούτω Νίκα», από την ΕΡΤ, από την οργάνωση Λάιονς, από διάφορους Δήμους, Καλλιτεχνικές Λέσχες, σωματεία και άλλες οργανώσεις.

http://www.antinews.gr/2013/10/30/232389/

Χρόνια Πολλά!

Χρόνια πολλά 

στους Δημήτρηδες 

και στις Δημητρούλες!

Μέγαν εὕρατο, ἐν τοῖς κινδύνοις, σὲ ὑπέρμαχον, ἡ οἰκουμένη, Ἀθλοφόρε τὰ ἔθνη τροπούμενον. Ὡς οὖν Λυαίου καθεῖλες τὴν ἔπαρσιν, ἐν τῷ σταδίῳ θαρρύνας τὸν Νέστορα, οὕτως Ἅγιε Μεγαλομάρτυς Δημήτριε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Απολυτίκιον Αγ. Δημητρίου

Στο ναδίρ οι σχέσεις της Ελλάδας με την Αλβανία

Στο ναδίρ οι σχέσεις της Ελλάδας 

με την Αλβανία

Χειροτέρευσαν ουσιαστικά οι σχέσεις Αθήνας - Τιράνων από τότε που ο σοσιαλιστής Έντι Ράμα έγινε πρωθυπουργός και τίποτα δεν ρύθμισε η επίσκεψη Βενιζέλου

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

Άλλωστε το Σοσιαλιστικό Κόμμα Αλβανίας με αρχηγό τον Έντι Ράμα, το οποίο τότε βρισκόταν στην αντιπολίτευση, είναι αυτό που το 2009 είχε κάνει προσφυγή στο Συνταγματικό Δικαστήριο των Τιράνων ζητώντας να ακυρωθεί η συμφωνία Ελλάδας - Αλβανίας τον Απρίλιο του 2009, η οποία οριοθετούσε τις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες (ΑΟΖ) των δύο γειτονικών κρατών. Οι Αλβανοί σοσιαλιστές υποστήριζαν ότι οι ελληνικές βραχονησίδες βορείως της Κέρκυρας δεν έχουν υφαλοκρηπίδα και κατά συνέπεια κακώς παραχωρήθηκε στην Ελλάδα περισσότερη ΑΟΖ από αυτήν που πραγματικά δικαιούται. Τον Ιανουάριο του 2010 το αλβανικό Συνταγματικό Δικαστήριο όντως ακύρωσε τη συμφωνία Ελλάδας-Αλβανίας για τον καθορισμό των ΑΟΖ των δύο κρατών. 

«Δεν τίθεται θέμα πώς θα διαβάσει κάποιος την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου. Η απόφαση αυτή είναι ξεκάθαρη» δήλωσε τη Δευτέρα ο Αλβανός υπουργός Εξωτερικών Ντίτμιρ Μπουσάτι, ο οποίος συναντήθηκε με τον Ευ. Βενιζέλο, θέτοντας έτσι ουσιαστικά ζήτημα επαναδιαπραγμάτευσης της συμφωνίας Ελλάδας-Αλβανίας όχι από μηδενική βάση, αλλά με δεδομένο πλέον ότι οι ελληνικές βραχονησίδες βορείως της Κέρκυρας δεν έχουν υφαλοκρηπίδα για την αλβανική πλευρά, αφού έτσι έχει αποφασίσει το αλβανικό Συνταγματικό Δικαστήριο! Υπό το πρίσμα αυτό, είναι εξαιρετικά δύσκολη -για να μην πούμε εκ των προτέρων αδύνατη- η επίτευξη νέας συμφωνίας Ελλάδας - Αλβανίας για τις ΑΟΖ πάνω σε αυτήν τη βάση.

Αντιθέτως, η αλβανική κυβέρνηση φάνηκε επιθετική στο «τσάμικο», όπως προκύπτει από τις δηλώσεις του Αλβανού υπουργού Εξωτερικών. «Αποτελεί ουσιαστικό στοιχείο του διπλωματικού μας φακέλου με την Ελλάδα» υπογράμμισε, προσθέτοντας ότι «κατά τη δική μας άποψη είναι η στιγμή να δούμε κατάματα την πραγματικότητα, να ξεπεράσουμε ένα προς ένα τα ιστορικά εμπόδια που μας άφησε το παρελθόν».

Ο Αλβανός υπουργός ζήτησε επίσης να καταργήσει η Ελλάδα τον νόμο περί εμπόλεμης κατάστασης με την Αλβανία και «να αναγνωρίσει το δικαίωμα της ιδιοκτησίας σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο». Απαντώντας ο Ευ. Βενιζέλος δήλωσε ότι «την ειρηνική κατάσταση μεταξύ των δύο χωρών την έχει επισήμως διακηρύξει το ελληνικό υπουργικό συμβούλιο το 1987». Αυτό είναι αλήθεια, αλλά δεν ισοδυναμεί με αυτό που ζητούν οι Αλβανοί. Δεν πέρασε ποτέ από την ελληνική Βουλή αυτή η απόφαση του υπουργικού συμβουλίου της κυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου για να γίνει νόμος του ελληνικού κράτους η άρση του εμπολέμου με την Αλβανία, ούτε υπογράφτηκε φυσικά κάποια ελληνοαλβανική συμφωνία αποκατάστασης ειρηνικών σχέσεων των δύο γειτονικών κρατών.

Οι πολιτικές εξελίξεις και στις δύο χώρες δεν το επέτρεψαν. Η κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου κατέρρευσε αφού ηττήθηκε στις εκλογές του Ιουνίου του 1989 και αντικαταστάθηκε από τον Μάρτιο του 1990 από τη δεξιά κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Παράλληλα άρχισε και η κατάρρευση του αλβανικού καθεστώτος του «υπαρκτού σοσιαλισμού» του Ραμίζ Αλία, η οποία ολοκληρώθηκε στις αρχές του 1992, με τις εκλογές του Μαρτίου που εκδίωξαν τους πρώην κομμουνιστές από την εξουσία, παρόλο που είχαν κερδίσει τις σχετικά ελεύθερες για τα αλβανικά δεδομένα βουλευτικές εκλογές του 1991.

Το άνοιγμα των συνόρων Ελλάδας - Αλβανίας και τα προβλήματα που γεννήθηκαν στις σχέσεις των δύο χωρών οδήγησαν σε απροθυμία των ελληνικών κυβερνήσεων της τελευταίας εικοσαετίας να επωμιστούν το πολιτικό βάρος της απόφασης για άρση του εμπολέμου. Αναφορικά με το θέμα της ιδιοκτησίας, σίγουρα η απάντηση του Ευ. Βενιζέλου δεν ενθουσίασε τους Αλβανούς και βεβαίως δεν υποδηλώνει φιλικές σχέσεις μεταξύ των δύο κρατών: «Από το 1986, όποιος έχει κάτι να προστατεύσει στην ελληνική επικράτεια και στην ελληνική έννομη τάξη, έχει το δικαίωμα της προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Στρασβούργου. Άρα έχουμε ένα ασφαλέστατο πλαίσιο συνεργασίας που διέπεται από διμερείς και πολυμερείς συμβάσεις» δήλωσε. 

Αν αναλογιστεί κανείς ότι η προσφυγή -και μάλιστα η ατομική- σε διεθνή δικαστήρια χαρακτηρίζει πρωτίστως τις σχέσεις κρατών που έχουν εχθρικές σχέσεις μεταξύ τους, σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί κανείς να μιλήσει για «ασφαλέστατο πλαίσιο συνεργασίας». Αυτή δεν είναι σε καμία περίπτωση συνεργασία, ας είμαστε ειλικρινείς.

Δημοσιεύθηκε στην εφημ. "Έθνος"

http://kostasxan.blogspot.gr/2013/10/blog-post_6868.html

Βαρυσήμαντη επιστολή πρώην πρέσβεων στον Σαμαρά

Βαρυσήμαντη επιστολή 

πρώην πρέσβεων στον Σαμαρά

Με μία ιδιαίτερης σπουδαιότητας και ειδικού βάρους επιστολή που αφορά τα εθνικά θέματα της Ελλάδας, η οποία παραδόθηκε στο διπλωματικό γραφείο του πρωθυπουργού στις 10/10/2013 και απευθυνόταν προσωπικά προς τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, 23 πρώην πρέσβεις της Ελλάδας καταγράφουν περιληπτικά τα υφιστάμενα μείζονος εθνικού ενδιαφέροντος προβλήματα που απειλούν την Ελλάδα και τα οποία χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης προκειμένου να αποφευχθούν τα χειρότερα για την χώρα.

Η επιστολή αυτή κατατάσσεται μέσα στα πλαίσια του πραγματικού ενδιαφέροντος των ε.τ. πρώην πρέσβεων που την υπογράφουν και οι οποίοι έχουν ειδική γνώση επί των υφιστάμενων αδιεξόδων που έχουν αρχίσει να σχηματίζονται και που απειλούν να θέσουν την Ελλάδα προ τετελεσμένων... Μάλιστα, οι -εγνωσμένης αξίας και προσφοράς- πρώην πρέσβεις προτείνουν και λύσεις στα υφιστάμενα προβλήματα, προκειμένου να διευκολύνουν τον πρωθυπουργό, στον οποίο κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου προ ανεπανόρθωτης εθνικής συντριβής.

Η επιστολή των πρέσβεων στον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά

Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ,

Οι υπογράφοντες, έχοντας υπηρετήσει επί δεκαετίες τα εθνικά μας θέματα, δικαιώματα και συμφέροντα, δεν παύουμε να ανησυχούμε μήπως η σημερινή οικονομική συγκυρία τα πλήξει τελικά, εν όλω ή εν μέρει, ανεπανόρθωτα. Πιστεύουμε δηλαδή ότι η σοβαρή οικονομική κρίση, στην διαχείριση της οποίας έχουν εστιαστεί οι προσπάθειες της ελληνικής Κυβερνήσεως, η προσοχή των κομμάτων της αντιπολιτεύσεως και οι ανησυχίες της κοινής γνώμης, δεν θα πρέπει κατ΄ ουδένα τρόπον να θέσουν σε δεύτερη μοίρα την αντιμετώπιση των εθνικών μας θεμάτων. Για τον λόγο αυτό επιτρέψτε μας να σας εκθέσουμε τις σκέψεις μας στα κατωτέρω τέσσερα βασικά προβλήματα, σε μιά ειλικρινή προσπάθεια να συμβάλουμε στον κοινό προβληματισμό, χωρίς ασφαλώς να αμφισβητείται η αρμοδιότητα της Κυβερνήσεως να διαμορφώνει την εξωτερική πολιτική. 

Α. ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ 

Με αυξανόμενη ανησυχία διαπιστώνουμε ότι διευρύνονται οι επεκτατικές βλέψεις της Τουρκίας σε βάρος της χώρας μας, τις οποίες οξύνει και με το προωθούμενο νέο-οθωμανικό ιδεολόγημα της. Υπό τη σκιά του casus belli, η Άγκυρα επιδιώκει ανατροπή της διεθνούς έννομης τάξης στο Αιγαίο, προβάλλοντας διμερώς και πολυμερώς ανυπόστατους ισχυρισμούς ως προς τη κυριαρχία και το καθεστώς νήσων του Αρχιπελάγους, με τα αεροσκάφη της να παραβιάζουν συστηματικά τον ελληνικό εναέριο χώρο, την ίδια ώρα που πολεμικά σκάφη της υπό το μανδύα της «αβλαβούς διέλευσης» κάνουν επίδειξη σημαίας έξω από το Λαύριο. Στη Θράκη, με πολιορκητικό κριό το Γενικό Προξενείο Κομοτηνής, με τη διάθεση τεράστιων κονδυλίων και δυστυχώς με τη σύμπραξη ορισμένων τοπικών παραγόντων αλλά και άλλων, η Τουρκία ασκεί ουσιαστικά συνδιαχείριση υλοποιώντας την μακρόχρονη πολιτική της για τη προβολή ανύπαρκτης «τουρκικής» μειονότητας με απώτερο στόχο την απόσπαση της ακριτικής αυτής περιοχής από τον εθνικό κορμό. Άλλωστε ανάλογο ανύπαρκτο μειονοτικό ζήτημα επιδιώκει να εγείρει στη Ρόδο και στην Κω. 

Επί σειρά ετών η Ελλάδα προσπαθεί να αντιμετωπίσει την τουρκική επιθετικότητα μέσω του διαλόγου, με διάφορες μορφές : από την πληθώρα των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης –που είναι πρόδηλο ότι ελάχιστα έχουν αποδώσει- στις «διερευνητικές συνομιλίες» που έχουν συμπληρώσει 55 γύρους και τείνουν επικινδύνως προς τη διαπραγμάτευση, έως τα Ανώτατα Συντονιστικά Συμβούλια που όχι μόνο αποδεικνύονται άκαρπα αλλά αποπροσανατολίζουν τους φίλους και εταίρους μας ως προς τις πραγματικές προθέσεις της Τουρκίας. Αν η ελληνική πλευρά παραχωρήσει μέρος των κυριαρχικών της δικαιωμάτων, θα πρέπει ο ελληνικός λαός να μάθει και τις παραχωρήσεις των νομίμων δικών της κυριαρχικών δικαιωμάτων που έκανε σε αντάλλαγμα η Τουρκία.

Θεωρούμε ότι τυχόν απόφαση για συνέχιση του Ε/Τ διαλόγου προϋποθέτει ότι η Κυβέρνηση θα ενημερώσει λεπτομερώς τη Βουλή για τα αποτελέσματα του και για τη σκοπιμότητα αυτός να συνεχισθεί. Τούτο σημαίνει συζήτηση στη Βουλή του όλου φάσματος των διμερών σχέσεων. Ανεξαρτήτως αυτού, θα πρέπει να αποφεύγονται συναντήσεις κορυφής εάν δεν είναι καλά προετοιμασμένες από ελληνικής πλευράς, διότι κινδυνεύουν να γίνουν αντικείμενο ισχυρισμών της Άγκυρας ότι στις σχέσεις μας όλα βαίνουν καλώς. Παρά το γεγονός ότι η οικονομική συγκυρία έχει επηρεάσει δυσμενώς τις δυνατότητες πολιτικών και διπλωματικών παραστάσεων, θα πρέπει η χώρα μας να κινηθεί με ανανεωμένο δυναμισμό, διμερώς και πολυμερώς, για την ενδελεχή ενημέρωση τρίτων χωρών και της Ε.Ε. ως προς τη στάση της Άγκυρας. Παράλληλα, θα πρέπει να προχωρήσει πρώτον μεν στην επέκταση των χωρικών υδάτων με ανεξάρτητη και κυρίαρχη απόφαση της χώρας μας σύμφωνα με τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου και, δεύτερον, στον ορισμό της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ. Η μη άσκηση κυριαρχικών δικαιωμάτων μας, πέραν των νομικών συνεπειών, μπορεί να δώσει λαβή σε ποικίλες παρερμηνείες. Τέλος θα πρέπει να υπάρξει η δέουσα αντίδραση στη παντοειδή ανατρεπτική δραστηριότητα της γείτονος στη Θράκη –η εκτροπή του Τούρκου Γενικού Προξένου Κομοτηνής από τα καθήκοντα του και η μη συμμόρφωση του στις υποδείξεις της Πολιτείας θα έπρεπε να οδηγήσει στην κήρυξη του ως ανεπιθύμητου- στη Ρόδο και στην Κω.

Β. ΣΚΟΠΙΑΝΟ

Προέχουσα θέση και επείγοντα χαρακτήρα έχει η επίλυση του χρονίζοντος -όχι με υπαιτιότητα της χώρας μας- προβλήματος της ονομασίας των Σκοπίων.

Οι Σκοπιανοί ηγήτορες με εμπρηστικές δηλώσεις και με σαφείς ενέργειες διαδηλώνουν τον εθνικισμό τους κατά παράβαση των κανόνων του διεθνούς δικαίου και καταπατώντας τις σχετικές διατάξεις της Ενδιάμεσης Συμφωνίας που συνήφθη στα πλαίσια του ΟΗΕ.

Θεωρούν, ως φαίνεται, ότι έχουν εξασφαλίσει την “έγκριση” του διεθνούς παράγοντα να τηρούν εχθρική στάση και να προκαλούν τη χώρα μας, με διαφαινόμενο απώτατο σκοπό να μας αναγκάσουν να δεχθούμε τα αβάσιμα ψευδοϊδεολογήματά τους περί “μακεδονισμού”. Έχουν ακόμα αποδυθεί σε αγώνα κατασυκοφαντήσεως της χώρας μας σε διεθνείς οργανισμούς κατηγορώντας τις Ελληνικές Αρχές περί δήθεν παραβιάσεως των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της κατ’ αυτούς «μακεδονικής μειονότητας» της Ελλάδος. Την κατά τα άνω προπαγάνδα την ασκούν και εντός της χώρας μας υπό τα όμματα των κατά τόπους Ελληνικών αρχών και ενίοτε με τη συμμετοχή κάποιων τοπικών παραγόντων. Οι εκδηλώσεις που διοργανώνουν σε περιοχές της Ελληνικής Μακεδονίας έχουν ως στόχους να αναδείξουν την δήθεν «μακεδονική μειονότητα», να εισαγάγουν έθιμα και παραδόσεις δικές τους η άλλων σλαβικών λαών της Βαλκανικής στη χώρα μας και να ενισχύσουν τα επιχειρήματα τους περί «ενότητας της Μακεδονικής πολιτιστικής κληρονομιάς” σε όλον τον χώρο της κατ αυτούς “διαμελισμένης Μακεδονίας».

Βεβαίως, τα αρχαιολογικά ευρήματα, οι ιστορικές έρευνες, τα αρχαία κείμενα και μαρτυρίες αβίαστα καταρρίπτουν τις Σκοπιανές ψευδό-θεωρίες, αλλά η άμορφη μάζα της διεθνούς κοινής γνώμης ούτε τις γνώσεις ούτε τον απαιτούμενο χρόνο έχει για να ασχοληθεί με τις ύπουλες μεθόδους και τις αθέμιτες πρακτικές της Σκοπιανής ηγεσίας Το γεγονός άλλωστε της “μακεδονοποίησης” της “διαλέκτου των Σκοπίων και οι ψευδείς ισχυρισμοί περί “έθνους” και “ταυτότητος” ενόχλησε και άλλο αδελφό με τους Σκοπιανούς σλαβικό λαό που έχει κάθε θεμιτό δικαίωμα που δικαίως αμφισβητεί τις δοξασίες των Σκοπιανών “Μακεδονιστών”. Γλωσσολογικές άλλωστε έρευνες απέδειξαν ότι η τοπική σλαβική διάλεκτος των Σκοπίων ουδόλως ή ελάχιστα διαφέρει από τη γλώσσα του αδελφού των σκοπιανών αυτού κράτους.

Έχοντας υπόψη την μέχρι τώρα συμπεριφορά της ηγεσίας της FYROM και τις παρελκυστικές τους τακτικές θα θέλαμε να εκφράσουμε την πεποίθηση μας ότι η αποδοχή εκ μέρους μας ονόματος με γεωγραφικό προσδιορισμό, και αν ακόμα είναι για όλες τις χρήσεις, δεν θα ανακόψει, αλλά αντιθέτως θα αυξήσει την επιθετικότητα και τον αλυτρωτισμό των Σκοπιανών αφού η Ελλάδα, το μόνο έθνος που έχει θεμιτό δικαίωμα να αντικρούσει την ψευδή ιδεολογία περί «μακεδονισμού», τους παρέχει το δικαίωμα να αποκτήσουν ονομασία για την χώρα τους με γεωγραφικό μόνο και όχι εθνoλογικό προσδιορισμό μαρτυρούντα την προέλευση τους. Η τυχόν αποδοχή εκ μέρους μας της “σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό για όλες τις χρήσεις”, ουδόλως θα παρεμποδίσει την προώθηση υπό των Σκοπίων των άνευ ιστορικού ερείσματος θέσεών τους περί “μακεδονικής γλώσσας”, “ταυτότητος” και “έθνους” καθόσον η συμπερίληψη της λέξεως «Μακεδονία» στην ονομασία του κράτους τους θα τους παράσχει την δυνατότητα όχι μόνο να εμμείνουν στην πλαστογράφηση της ιστορίας, αλλά και να εγείρουν αξιώσεις βασιζόμενες στην ανερμάτιστη θεωρία τους περί ενοποιήσεως της «διαμελισμένης Μακεδονίας». 

Για τον λόγο αυτό πιστεύουμε ότι αν τελικά η Ελληνική πλευρά, αφισταμένη της θέσεως των αρχηγών των πολιτικών κομμάτων υπό την Προεδρία του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας, Κ. Καραμανλή του 1992 και της αποφάσεως της Συνόδου Κορυφής της Λισσαβώνος του 1992, των Αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων της Ευρωπαϊκής Κοινότητος, αποδεχθεί “σύνθετη ονομασία για όλες τις χρήσεις” η σχετική συναίνεσή θα πρέπει να δοθεί υπό την προϋπόθεση ότι στην συμφωνία θα ρυθμίζονται τα θέματα της ταυτότητας, γλώσσας και εθνότητας, με γνώμονα ‘ότι ουδεμία ιστορική ή πολιτιστική σχέση έχουν με την Μακεδονία, όπως την παρουσιάζουν τα Σκόπια και ότι η συμφωνία αυτή θα αποτελέσει αναπόσπαστο τμήμα της σχετικής αποφάσεως του Συμβουλίου Ασφαλείας. 

Επίσης πιστεύουμε ότι είναι επιβεβλημένο να υπάρξει σαφής δέσμευση της ελληνικής πλευράς ότι το κείμενο της οιασδήποτε συμφωνίας θα υποβληθεί προς έγκριση από τον ελληνικό λαό δια δημοψηφίσματος. 

Γ. ΕΛΛΗΝΟΑΛΒΑΝΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

Στα βορειοδυτικά σύνορά μας, η Αλβανία την οποία δημιούργησαν οι Μ. Δυνάμεις το 1913, δεν έχει επιδείξει φιλικές διαθέσεις προς την χώρα μας από της συστάσεώς της. Η χώρα αυτή έμελλε να γίνει Κράτος-πρόβλημα για τους γείτονές της. Μετά τις ευτυχείς για το Αλβανικό Έθνος εξελίξεις στο Κοσσυφοπέδιο και στα Σκόπια, η προς την Ελλάδα αντιπαλότητα των Τιράνων ενισχύεται εξ αντικειμένου. 

Η χωρίς κανένα αντάλλαγμα ένταξή της στο ΝΑΤΟ και η επίσης ανεπιφύλακτη υποστήριξή της για ένταξη στην Ε.Ε. σε συνδυασμό με την άρση του εμπολέμου και την κατάψυξη του Βορειοηπειρωτικού επωάζει και νέες από μέρους της φιλοδοξίες.

Οι ηγέτες της Μπερίσα και Ράμα, άκρως επιτήδειοι Βαλκάνιοι πολιτικοί, (π.χ. η δια της παραπομπής στο Συνταγματικό Δικαστήριο ακύρωση της Συμφωνίας για τα χωρικά ύδατα), έχουν αποκομίσει σημαντικά πολιτικά κέρδη δωρεάν από τις επαφές τους με τους Έλληνες και την Ελλάδα. Η ελληνική εφεκτικότητα άλλωστε στο Βορειοηπειρωτικό ανταποδίδεται με χάρτες που περιλαμβάνουν Φλώρινα, Καστοριά, Γιάννενα και Πρέβεζα σε μια Μεγάλη Αλβανία. Σε αυτήν την Αλβανία αναφέρθηκε πρόσφατα και ο κ. Μπερίσα.

Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και το ζήτημα των Τσάμηδων. Αντί να έχουν, ως Μωαμεθανοί, αποσταλεί στην Τουρκία βάσει της Συνθήκης της Λωζάννης εξηρέθησαν της ανταλλαγής λόγω μιάς απολύτως επιπολαίας «χειρονομίας» της τότε Ελληνικής ηγεσίας. Κατά την κατοχή συμπαρατάχθηκαν με τους ιταλούς και γερμανούς κατακτητές. Οι ηγέτες των μάλιστα συνεργάστηκαν σε διώξεις και μαζικές εκτελέσεις Ελλήνων, η πιο γνωστή από τις οποίες υπήρξε η εκτέλεση 49 επιφανών κατοίκων της Παραμυθίας, τον Σεπτέμβριο του 1943. Έχουν εκδοθεί χίλιες επτακόσιες και πλέον καταδικαστικές αποφάσεις εις βάρος των Τσάμηδων για εγκλήματα κατά την διάρκεια του πολέμου, με ποινές για πολλούς εξ αυτών θανατικές και αφαίρεση της ιθαγένειας. Κατέφυγαν εν συνεχεία στην Αλβανία, από όπου, αρμοδίως καθοδηγούμενοι θέτουν ακόμη και ζήτημα αλβανικού «ολοκαυτώματος». 

Από τα προηγούμενα βγαίνει ένα αβίαστο συμπέρασμα: Η Ελλάδα πρέπει επί τέλους να τείνει στην κατά το δυνατόν διόρθωση των παλαιών λαθών της και να γίνει πιο προσεκτική με την αλβανική επιδίωξη ένταξης στην Ε.Ε.. 

Δ. ΚΥΠΡΙΑΚΟ

Επί σαράντα έτη, η Ελλάδα, στο όνομα ενός ψευδώνυμου ρεαλισμού, δεν αντιτάχθηκε επαρκώς στα διαρκή διεθνή εγκλήματα που διαπράττονται στη μεγαλόνησο κατά παραβίαση κανόνων αναγκαστικού Διεθνούς Δικαίου και θεμελιωδών αρχών της Ε.Ε.: παράνομη στρατιωτική κατοχή, εθνοκάθαρση, εποικισμός, αλλά και εμμονή στο ψευδοκράτος, παρά τη ρητή απαίτηση του Συμβουλίου Ασφαλείας που ζήτησε την άμεση ανάκλησή του ευθύς ως το εμφάνισαν. Ούτε κατήγγειλε η Ελλάδα τον παράνομο χαρακτήρα των ζυριχικών παρεμβατικών δικαιωμάτων.

Το αποτέλεσμα είναι να μεταμφιέζονται αδικοπραγίες σε «αντικείμενα συνομιλιών μεταξύ δύο κυπριακών κοινοτήτων». Στην πραγματικότητα οι «διαπραγματεύσεις» διεξάγονται με το πιστόλι του «Αττίλα» στον κρόταφο των Ελληνοκυπρίων που αντιμετωπίζουν την απαίτηση της Τουρκίας να την διευκολύνουν στην επίτευξη του τελικού της στόχου : υπαγωγής ολόκληρης της Κύπρου στον έλεγχό της. Οι Ελληνοκύπριοι συνομιλούν με αχυρανθρώπους της Άγκυρας, που ούτε τυπικά δεν εκπροσωπούν τους Τουρκοκυπρίους, αφού η πλειοψηφία στα κατεχόμενα αποτελείται από εποίκους.

Έτσι η Κύπρος βρίσκεται σήμερα μπροστά σε τρεις, εξ ίσου απαράδεκτες, εναλλακτικές προοπτικές διχοτόμησης: (α) εφαρμογή κάποιας παραλλαγής του σχεδίου «Ανάν», (β) προϊούσα περαιτέρω παγίωση των υφισταμένων πραγματικών συνθηκών, (γ) διεθνής αναγνώριση του ψευδοκράτους. Και στις τρεις περιπτώσεις η Τουρκία θα χρησιμοποιεί το βόρειο τμήμα ως εφαλτήριο για ευρύτερη επέκτασή της. 

Με τους πρόσφυγες μακριά από τις πατρογονικές τους εστίες, με την στρατιωτική κατοχή, με τον εποικισμό να συνεχίζεται, με το ψευδοκράτος να διατηρείται, ο νέος γύρος των «διακοινοτικών» συνομιλιών δεν μπορεί παρά να αποδειχθεί είτε άγονος είτε καταστρεπτικός.

Μετά τιμής, 

Οι πρώην Πρέσβεις της Ελλάδος

Σπύρος Αλιάγας

Ιωάννης Γεννηματάς, 

Ευάγγελος Δεναξάς, 

Νικόλαος Διαμαντόπουλος

Σπύρος Δοκιανός

Ιωάννης Δρακουλαράκος, 

Βασίλειος Εικοσιπένταρχος, 

Ιωάννης Θωμόγλου

Αθανάσιος Καμήλος

Ελευθέριος Καραγιάννης, 

Αντώνιος Κοραντής

Ιωάννης Κοραντής,

Εμμανουήλ Μεγαλοκονόμος, 

Λάζαρος Νάνος,

Παναγιώτης Οικονόμου, 

Απόστολος Παπασλιώτης

Κωνσταντίνος Πολίτης, 

Ιάκωβος Σπέτσιος, 

Ευθύμιος Στοφορόπουλος, 

Περικλής Τσαμούλης

Κων/νος Τσώκος,

Ευάγγελος Φραγκούλης

Λεωνίδας Χρυσανθόπουλος

http://kostasxan.blogspot.gr/2013/10/blog-post_24.html

Η ανελέητη βαρβαρότητα των εγχώριων τροϊκανών...

Η ανελέητη βαρβαρότητα 

των εγχώριων τροϊκανών...

Ο κόσμος που ονειρεύονται ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Νίκος Δένδιας και το Μαξίμου είναι ένας έρημος και ακατοίκητος τόπος, όπου θα θριαμβεύει η διαβόητη έννομη τάξη, η μόνη αποδεκτή μορφή βίας, κάτω από τον τρόμο του... «κράτους δικαίου».

Από τη μαύρη ώρα που τα μνημόνια έστησαν τον πένθιμο χορό τους στην αυλή μας, εγκαταστάθηκε μόνιμα στη ζωή των ανθρώπων η κτηνώδης βία των δανειστών, που έχουν μετατρέψει την αγριότητα σε καθημερινή συνήθεια.

Υπό «κανονικές» συνθήκες ο κόσμος θα είχε πάρει με τις πέτρες τους στυλοβάτες της νέας βαρβαρότητας, που έχουν κηρύξει ανελέητο πόλεμο στον ελληνικό λαό με διακηρυγμένο στόχο τους να τον κρατήσουν σκλαβωμένο σε μια φτηνά πουλημένη πατρίδα. Όμως οι εξαθλιωμένοι δεν εξεγείρονται εύκολα. Κι ας φοβόταν κάποτε ο ΓΑΠ ότι «θα μας πάρουν όλους με τις πέτρες».

Η βία

Ο φόβος έχει φωλιάσει στην ψυχή των ανθρώπων, κάνοντας ακόμα και την αυτοκτονία να φαντάζει σαν ένα φωτεινό φινάλε σε μια σκοτεινή παράσταση. Υπάρχει μεγαλύτερη βία από αυτήν; Υπάρχει πιο βαριά κι ασήκωτη τρομοκρατία από το να γυρίζει ένας άνεργος σπίτι του το βράδυ και να μην έχει μία στην τσέπη για τα παιδιά του;

Όχι προφανώς! Αλλά όσοι μας καλούν με απίστευτη υποκρισία και ιδιοτέλεια «να αποκηρύξουμε τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται», γνωρίζουν πως έτσι βάζουν τον φονιά με το θύμα στο ίδιο ζύγι. Αθωώνουν τον πρώτο και μοιράζουν το κρίμα του στο δεύτερο. Ασκούνται όμως καθημερινά σε αυτόν τον απόκοσμο κατήφορο, ώστε να μας εξουθενώσουν ηθικά και πολιτικά και να κάμψουν κάθε κοινωνική αντίσταση, για να περνάνε ανώδυνα οι σκαιές πολιτικές των μνημονίων.

Η εγχώρια προπαγάνδα και τα διατεταγμένα ΜΜΕ έχουν κάνει σημαία τους τη φράση «Καλή αντάμωση στα γουναράδικα» του Άρη Βελουχιώτη, με την οποία έκλεισε μια ομιλία του στη Βουλή ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Β. Διαμαντόπουλος, χωρίς κανείς από όσους τον άκουσαν να καταλάβει ποτέ τι σημαίνει αυτή η ιστορική φράση, η οποία δεν διατυπώθηκε από τον πρωτοκαπετάνιο ως... απειλή, όπως έχουν ισχυριστεί ένα σωρό αστοιχείωτοι, αλλά ως αυτοσαρκασμός και προφητεία για το βίαιο τέλος του ιδίου και των συντρόφων του. Εκτός από φτηνιάρηδες, είναι και άσχετοι! Με τον ίδιο ζήλο επικαλούνται το σύνθημα «ή εμείς ή αυτοί» που σηκώνει ο κόσμος στις διαδηλώσεις και το οποίο περιγράφει λακωνικά και ευθύβολα το θεμελιώδες δίλημμα που οφείλουμε να λύσουμε, αν δεν θέλουμε να ζήσουμε κουρασμένοι και άκεφοι, σέρνοντας τις αλυσίδες μας στα ορυχεία της μισθωτής εργασίας.

[...]

Σπορά φόβου

Η θεσμική συμπεριφορά της κυβέρνησης έχει καταρρακώσει κάθε αστικό θεσμό. Η αφυδατωμένη Βουλή έχει μετατραπεί σε συνοικιακή βιοτεχνία για την εσπευσμένη επικύρωση του μνημονιακού φορτίου με κατεπείγουσες διαδικασίες που έχουν απογυμνώσει τον ρόλο του βουλευτή.

Ο στόχος τους είναι να φοβηθεί ο κόσμος, να αποσυρθεί από το προσκήνιο, να βιώνει το θάνατό του μόνος του, ατομικά, χωρίς αλληλεγγύη και χωρίς πίστη στο μέλλον. Με το επιχείρημα ότι η Δεξιά «επιτέλους πρέπει να αποενοχοποιηθεί», έχουν γλιστρήσει στα άκρα υιοθετώντας τη ρητορική και τις πρακτικές της Ακροδεξιάς και επιχειρούν να φορτώσουν στην Αριστερά, που δεν κυβέρνησε ποτέ, αν και έχει μερτικό στις ευθύνες, τις ενοχές τους για τα δεινά του τόπου που οι ίδιοι προκάλεσαν.

Το έχουμε ξαναπεί: στην προσπάθειά τους να γαντζωθούν στην εξουσία και να μείνει ανέπαφο το κουρασμένο σύστημα της διαπλοκής, δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό να οδηγήσουν την πολιτική αντιπαράθεση στα χαρακώματα.

Χειροπέδες στην ενημέρωση

Ακόμα και στον χώρο των ΜΜΕ απειλητικά μηνύματα φτάνουν από κάθε γωνιά.

[...]

Αλλά και δημοσιογράφοι στρέφονται με μανία ο ένας εναντίον του άλλου σε έναν ιδιότυπο ανταγωνισμό για το ποιος θα διασύρει πρώτος τον άλλο, ποιος θα βάλει πρώτος «βραχιολάκια» στα χέρια του άλλου ή ποιος πρώτος θα πτωχεύσει τον άλλο. Αν η μετατροπή των δημοσιογράφων σε διώκτες δεν είναι πλήρης διαστροφή του ρόλου τους, τότε τι είναι; Την ίδια στιγμή, το διαβόητο ΕΣΡ, που νομικά είναι στον αέρα, ακουμπώντας στον τυποκτόνο νόμο του Ευ. Βενιζέλου, μοιράζει για ψύλλου πήδημα τα πρόστιμα σαν στραγάλια σε ενημερωτικά μέσα που βρίσκονται εκτός του μνημονιακού τόξου.

Ένας πνιγηρός αέρας καταστολής – και της ενημέρωσης – φυσάει πάνω από τα κεφάλια μας, την ώρα που το σύστημα παίζει τα ρέστα του, μήπως και ρεφάρει στην τελευταία και πιο ακραία παρτίδα...

Πηγή: http://www.logiosermis.net/2013/10/blog-post_3204.html#ixzz2iZYS1mf3

Η λέξη “χώρα” που αντικατέστησε την έννοια Πατρίδα, έγινε η χωματερή των Ελλήνων και της ιστορίας τους...

Η λέξη “χώρα” που αντικατέστησε την έννοια Πατρίδα, 

έγινε η χωματερή των Ελλήνων και της ιστορίας τους... 

Η Ελλάδα πεθαίνει. Την πεθαίνουν. Ύπουλα, αλλά φανερά πλέον, γρήγορα όμως και βασανιστικά. Ο Ελληνισμός δέχεται την χειρότερη επίθεση υποδουλώσεώς του μέσω ενός ανελέητου οικονομικού πολέμου που έχουν εκτοξεύσει εναντίον του. Δεν θα επιχειρήσω με δυσνόητες και βαρύγδουπες αναλύσεις να υπερασπιστώ των γραφομένων μου. Όχι. Είμαι ένας απλός θεατής των βασανιστικών γεγονότων και έτσι τα παραθέτω, με απλή λογική και με πόνο καρδιάς, όλα αυτά που οδηγούν με ασφάλεια στην ταπείνωση της Πατρίδας μου.

Ναι. Η Ελλάδα πεθαίνει. Ο Ελληνισμός χάνεται. Δεν μπορεί να είναι τυχαία όλα αυτά. Το σχέδιο είναι σατανικό και εκτελέστηκε από τους πρωταγωνιστές και τους κομπάρσους του με απόλυτη ακρίβεια και επαγγελματική ψυχρότητα.

Το νυστέρι που ξέσχισε τα σωθικά της πεμπτουσίας του Ελληνισμού καθοδηγήθηκε από έμπειρα χέρια. Ήξερε να το κάνει. Η ιστορία, η γλώσσα, η Θρησκεία, η παιδεία, τα ήθη, αυτά που κρατούσαν δεμένο τον Έλληνα με την Πατρίδα του, ήταν οι αντικειμενικοί σκοποί του όλου εγχειρήματος.

Ύστερα χειραγωγήθηκε ο λαός, ημιμαθής από τραγική νοθευμένη παιδεία πολιτικώς καθοδηγούμενη, αποχαυνωμένος από την φτιασιδωμένη ευμάρεια..

της καλοζωίας, καθοδηγούμενος αριστοτεχνικά από προδότες πολιτικούς και ινστρούχτορες, διχασμένος μονίμως για ευκολοδιοίκηση, εξουθενωμένος και ταπεινωμένος δέχεται σήμερα αδιαμαρτύρητα τον στραγγαλισμό της αναπνευστικής του οδού, αναξιοπρεπής πλέον και εν πτωματική ακινησία υποκύπτει στα τετελεσμένα.

Η εισβολή των λαθρομεταναστών, βάση σχεδίου, αλλοιώνει ταχύτατα την Εθνική και πληθυσμιακή δομή. Οι χαμηλοί πλέον μισθοί στα όρια της πείνας, η ανυπαρξία κοινωνικού κράτους, η αισχρή και ανέντιμη φορολογία επί της οικογένειας, αποθαρρύνουν και απαγορεύουν στους Έλληνες την δημιουργία οικογενείας και την γέννηση τέκνων. Είναι ότι σατανικότερο έχουν εφαρμόσει οι επικράτορές μας συνεπικουρούμενοι από τους Εθνοπροδότες – λακέδες πολιτικούς χαρτογιακάδες.

Ο Ελληνικός λαός πλέον έχει μόνο υποχρεώσεις και κανένα δικαίωμα. Ούτε το δικαίωμα στη ζωή.

Τον στραγγαλίζουν και ο ίδιος γίνεται αυτόχειρας. Η ντροπή δεν έχει καμία θέση στους δεχόμενους τις εξοντωτικές διαταγές της τρόϊκας απάτριδες πολιτικούς, οι οποίοι από το λεξιλόγιό τους έχουν διαγράψει την λέξη Πατρίδα. Αποφεύγουν την λέξη Πατρίδα, οι εξωτραφέντες, γιατί δεν τους λέει τίποτε, δεν την πονάνε και την έχουν αντικαταστήσει με την λέξη χώρα!

Η χώρα τους λοιπόν, που την εξουσιάζουν, την κατάντησαν χωματερή των Ελλήνων τους οποίους θάβουν εκεί, μαζί με την ιστορία τους. Τέλος….

Πηγή: http://www.logiosermis.net/2013/10/blog-post_1334.html#ixzz2iTJboHbY

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πολύ ΠΑΣΟΚ μέσα του....

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει 

πολύ ΠΑΣΟΚ μέσα του....

Γράφει ο pitsirikos

Το γεγονός ότι η χώρα χρεοκόπησε και τα καθάρματα που την οδήγησαν στην χρεοκοπία παραμένουν στις θέσεις τους δεν με κάνει ΣΥΡΙΖΑ.

Το γεγονός ότι θεωρώ τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο δυο από τις πιο σκοτεινές και ελεεινές μορφές της ελληνικής πολιτικής σκηνής δεν με κάνει ΣΥΡΙΖΑ.

Το γεγονός ότι ο Σαμαράς περιτριγυρίζεται από λούμπεν ακροδεξιούς που πουλάνε εθνικισμό ενώ ξεπουλούν τη χώρα δεν με κάνει ΣΥΡΙΖΑ.

Το γεγονός ότι μου την έπεσε το γραφείο του πρωθυπουργού δεν με κάνει ΣΥΡΙΖΑ. Απλά, αυτοί είναι καθυστερημένοι.

Το γεγονός ότι θα πανηγυρίσω έξαλλα μόλις η συμμορία Νέας Δημοκρατίας-ΠΑΣΟΚ ηττηθεί και στην εξουσία θα βρεθεί για πρώτη φορά –μετά από σχεδόν μισό αιώνα- ένα άλλο κόμμα, δεν με κάνει ΣΥΡΙΖΑ.

Το γεγονός ότι αποφεύγω να σχολιάζω αρνητικά τον ΣΥΡΙΖΑ δεν σημαίνει πως δεν βλέπω τραγικά λάθη, επιπολαιότητες, ανοργανωσιά, τεμπελιά κλπ στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά πως μου προκαλεί τέτοια αηδία ο Σαμαράς και το επιτελείο του που σιγά να μην κάθομαι να ασχολούμαι με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Καταλαβαίνω όσους έχουν ενθουσιαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ειδικά, αυτούς που τρώνε ψωμί από τον ΣΥΡΙΖΑ ή αυτούς που έπιασαν στασίδι στο ΣΥΡΙΖΑ για την ώρα που θα γίνει κυβέρνηση. Και δεν είναι λίγοι.

Αλλά επειδή εγώ δεν τρώω ψωμί από τον ΣΥΡΙΖΑ –ούτε πρόκειται να εργαστώ ποτέ για τον ΣΥΡΙΖΑ-, λέω να συνεχίσω να γράφω τα πράγματα όπως τα αντιλαμβάνομαι.

Σε αυτό το σημείο, να θυμίσω πως είμαι μόνο ένας μπλόγκερ. Δηλαδή, είμαι ένας ελεύθερος πολίτης που γράφει από το σπίτι του. Ή απ’ όπου βρεθεί. Οπότε, λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να πάρω στα σοβαρά κριτική από τσουτσέκια που είναι εξαγορασμένα από κόμματα και εκδοτικά συγκροτήματα. Όξω ρε, που έχετε και άποψη. Σκλαβάκια.

Συγγνώμη που δεν μπορώ να ενθουσιαστώ -ξαφνικά, το 2013- με τον Παπαδημούλη, τον Δραγασάκη και τον Λαφαζάνη και να τους χτυπήσω τατουάζ στο μπράτσο μου.

Πάντως, όσοι δεν είναι ενθουσιασμένοι μόνο και μόνο επειδή τους ταΐζει ο ΣΥΡΙΖΑ –και η λατρεία τους για τον ΣΥΡΙΖΑ οφείλεται μόνο σε αγνές ιδέες-, ας μην ενθουσιάζονται τόσο εύκολα.

Η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ θα ηττηθούν. Αλλά, στη χώρα της απάτης, είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που θα πρέπει να αποδείξει πως δεν είναι μια ακόμα πολιτική απάτη.

Και για την ώρα, δεν τα πάει και πολύ καλά.

Ίσως, επειδή έχει πολύ ΠΑΣΟΚ μέσα του.

Δηλαδή, την απόλυτη πολιτική απάτη.

pitsirikos

Πηγή: http://www.logiosermis.net/2013/10/blog-post_9748.html#ixzz2i46uVpck

Καμαρώστε «λογική» άχρηστων πολιτικάντηδων

Καμαρώστε «λογική» άχρηστων πολιτικάντηδων

Του Γιώργου Κράλογλου

Να φύγουν από τον τόπο τα εργοστάσια που καταναλώνουν φυσικό αέριο. Δεν μας νοιάζει. Να πουντιάσουν και όσοι συνδέθηκαν για θέρμανση με το φυσικό αέριο. Πρόβλημά τους. Όσοι θέλουν φυσικό αέριο πρέπει να δείξουν αλληλεγγύη... στο κράτος και να πληρώσουν φόρους, δύο ετών, για κρατικά ελλείμματα και στην ενέργεια. Καμαρώστε «λογική» βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας. 

Στην Ελλάδα μπορείς πουλήσεις και την Ακρόπολη αρκεί να είσαι πολιτικός και να βρεις την κατάλληλη λέξη ή φράση για να την δικαιολογήσεις την πώληση... Μπορείς να πεις, για παράδειγμα, ότι... η Ακρόπολη προσφέρθηκε στην ανθρωπότητα...

Ο Έλληνας πολιτικός πιστεύει ότι υπάρχουν ιθαγενείς που θα χειροκροτήσουν για την πράξη του. 

Θυμηθείτε τον Τσοχατζόπουλο που μας βεβαίωνε ότι ως υπουργός «...θωράκισε την Ελλάδα από εξωτερικούς κινδύνους...». 

Χρησιμοποιώ τραβηγμένο παράδειγμα αλλά η αναίδεια των ημερών στην πολιτική σκηνή ξεπερνάει από μόνη της κάθε ανεκτό όριο ακόμη και από τους πλέον φανατικούς οπαδούς. Τους χούλιγκαν των κομμάτων θα έλεγα... 

Που μπορεί να πάει ο νους και του πλέον παράλογου πολίτη και φορολογούμενου στον τόπο αυτό όταν βλέπεις να μαζεύονται βουλευτές για να ασκήσουν φορολογική πολιτική στο όνομά της αλληλεγγύης... με πρόταση να φορολογηθούν όλοι οι καταναλωτές φυσικού αερίου για να σωθούν τα κρατικά ελλείμματα στην ενέργεια. 

Αποφεύγω να αναλύσω το συγκεκριμένο θέμα της τροπολογίας του αίσχους που κατέθεσαν στην Βουλή οι 30 βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και παρουσίασε χθες με αποκαλυπτικό τρόπο ο κ. Χ. Φλουδόπουλος στο Capital.gr για πολλούς λόγους. 

Κυρίως όμως γιατί είναι κατάντια της χώρας να ασκείται με τον τρόπο αυτό η ενεργειακή της πολιτική. 

Πληρώνουμε δύο ολόκληρα υπουργεία, το Ανάπτυξης και το ΥΠΕΚΑ, μαζί με χρήσιμους και άχρηστους συμβούλους και υπαλλήλους για να ασκήσουν ενεργειακή πολιτική και έχουμε ως αποτέλεσμα να μπαίνουν στην μέση 30 βουλευτές να τους πούνε τι πρέπει να κάνουν.

Τι σημαίνει αυτό; 

Σημαίνει, κατά την άποψή μου, ότι έχουμε δύο ανίκανα υπουργεία να βρουν τρόπο να καλύψουν τις γκάφες της ενεργειακής πολιτικής σε ό,τι αφορά το φυσικό αέριο και τις ΑΠΕ που οδήγησαν στα κρατικά ενεργειακά ελλείμματα. 

Και έρχεται το ιππικό...

Καταφθάνουν οι «σωτήρες» βουλευτές που τους ανοίγουν τα μάτια λέγοντάς τους... «πάρτε τα χοντρά... από τις τσέπες των καταναλωτών που είναι ζώα και έχουν μάθει να πληρώνουν αρκεί να τους συγκινήσεις με την μαγική λέξη... αλληλεγγύη». Και πέραν τούτου. 

Οι ασκούντες εθνοσωτήριο πολιτική 30 βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας ζητούν χαράτσι, αναδρομικό μάλιστα, για μια διετία στο φυσικό αέριο όταν ξέρουν πολύ καλά ότι οι καταναλωτές από την βιομηχανία μέχρι τον φούρνο της γειτονιάς και τον άνεργο έχουν πληρώσει:

- Εδικό Φόρο Κατανάλωσης στο φυσικό αέριο που αγοράζουν απ΄ ευθείας.

- Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης και στο φυσικό αέριο που αγόρασε η ΔΕΗ και άλλοι παραγωγοί ηλεκτρισμού για την παραγωγή ρεύματος που καταναλώνουμε στα σπίτια μας. 

- Επιβάρυνση στις τιμές των προϊόντων που αγοράζουν λόγω παραγωγής του από καύσιμα που έχουν χρεωθεί και με ΕΦΚ. 

- Φόρο φυσικού αερίου στο υψηλότερο επίπεδο παρομοίων φόρων της Ευρώπης.

Τώρα λοιπόν θα του ζητήσουν να πληρώσει και ειδικό χαράτσι δύο ετών για να καλύψει το κράτος τα ελλείμματα του...

Αυτή και αν είναι Σοβιετία με τα όλα της. 

Σοβιετία της κακιάς ώρας (γιατί συμφωνώ ότι η φιλοσοφία της πραγματική Σοβιετίας δεν έχει σχέση με την Σοβιετία της λαμογιάς που εφαρμόζεται στην Ελλάδα) με αφετηρία το «ιστορικό όραμα» της Νέας Δημοκρατίας του 2007-2009 να τραβήξει τους αγρότες από τις καλλιέργειες και να τους ρίξει (μαζί με πολλούς άλλους πελάτες του κόμματος) στα φωτοβολταϊκά για να τους εξασφαλίσει παραδάκι χωρίς κόπο (έτσι έλεγαν σε καφενεία της επαρχίας) μέσα από το ρεύμα που θα πουλάνε στην ΔΕΗ και μάλιστα σε απίθανες τιμές!!!

Αυτά δεν τα έλεγαν ούτε τα υπουργεία, ούτε οι κρατικοί υπάλληλοι που έβλεπαν την καταστροφή να έρχεται. 

Τα έλεγαν υπουργοί και βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας προκαλώντας το γνωστό μπάχαλο στην αγορά των φωτοβολταϊκών και τα ελλείμματα στον ενεργειακό προϋπολογισμό που τρέχουν τώρα να τα μαζέψουν. 

Αλλά αυτό που κυρίως τους κόφτει... είναι να μαζέψουν το έλλειμμα αξιοπιστίας και σοβαρότητας του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας προς τους επιχειρηματίες «πελάτες» και τους αγρότες ψηφοφόρους που προσπάθησαν να τους εγκλωβίσουν με όνειρα για τσάμπα χρήμα...

Ποια ουσία λοιπόν παρουσιάζει το θέμα αυτό για να την αναλύσουμε; Που είναι η ουσία όταν μιλάς για φόρο αλληλεγγύης ζητώντας στον εξαθλιωμένο ιθαγενή να δείξει αλληλεγγύη στο κράτος οι κυβερνήσεις του οποίου σκόρπισαν τα χρήματά του για να επιδοτήσουν κομματικούς πελάτες και να κοροϊδέψουν εκείνους που παρότρυναν ακόμη και με κρατικές διαφημίσεις ε, να μπούνε στα φωτοβολταϊκά;

http://www.capital.gr/jArticle.asp?id=1889890

Η ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ ΩΣ ΠΑΡΕΟΚΡΑΤΙΑ

Η ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ ΩΣ ΠΑΡΕΟΚΡΑΤΙΑ

Ένα εξαιρετικό άρθρο του φίλου Καθηγητή Κώστα Λάβδα, που γράφτηκε με αφορμή τη γνωστή ως “Διακήρυξη των 58″ για μια νέα Κεντροαριστερά. 

 

Του Κώστα Λάβδα, Καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης, Πανεπιστήμιο Κρήτης

Κι ενώ οι πολίτες έχουν αρχίσει να αναζητούν ουσιαστικό πολιτικό λόγο, διανοούμενοι, πολιτικοί και δημοσιολογούντες δημοσιεύουν διακήρυξη για μια νέα παρεοκρατία – συγνώμη, μια νέα «κεντροαριστερά». Ιδιαίτερα αξιόλογοι συμπολίτες μας αλλά μαζί και πολιτικοί που αντιμετωπίζουν το ενδεχόμενο να στερηθούν την αυλή της εξουσίας, «ελευθεριστές» (η νέα μόδα) που ξεπέρασαν τον φιλελευθερισμό χωρίς ποτέ να τον καταλάβουν, μέλη και σύμβουλοι των κυβερνήσεων της κατάρρευσης, δημοσιολογούντες γενικώς, όλοι αυτοί πασχίζουν, λέει, να συγκροτήσουν ένα νέο πόλο. Αναπαράγοντας την εικόνα της ελληνικής πολιτικής ως κινούμενης άμμου προς όφελος των μνηστήρων της εξουσίας, όχι όσων αναμένουν προτάσεις και λύσεις μέσα από την πολιτική.

Ο διακεκριμένος – και γι αυτό καθόλου εξουσιομανής – πολιτικός επιστήμονας Γιώργος Κοντογιώργης, συνάδελφος από τους ελάχιστους με έργο που έχει απήχηση εκτός συνόρων, διαμόρφωσε προ ετών την έννοια της κομματοκρατίας ως ιδιαίτερης μορφής πολιτικού συστήματος.

Σύμφωνα με τον Κοντογιώργη, η κομματοκρατία ορίζει τη δομή και τη λειτουργία του πολιτικού φαινομένου σε μια φάση κατά την οποία το κομματικό σύστημα αυτονομείται και κυριαρχεί επί του γενικότερου πολιτικού συστήματος, έτσι ώστε το πρώτο να καθορίζει την πολιτική δυναμική του δεύτερου. Θα προσέθετα ότι στην Ελλάδα, οι εξελίξεις των τελευταίων ετών σε συνδυασμό με βαθιά ριζωμένες παθολογίες μας οδηγούν στην έννοια της παρεοκρατίας ως συμπληρωματικού πυλώνα του εξουσιαστικού αστερισμού που οδήγησε στην κατάρρευση. Η παρεοκρατία διαμορφώθηκε σε συνδυασμό με την ηγεμονική αναρρίχηση της «γενιάς του Πολυτεχνείου» και, ως άτυπο πολιτικό δίκτυο, κυριάρχησε στο δημόσιο λόγο, τα ΜΜΕ και τα πανεπιστήμια. Η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα ΝΕΤ είχε φτάσει να φιλοξενεί εκπομπή με τον θρασύ στην απλοϊκότητα του τίτλο «Οι παρέες γράφουν ιστορία».

Η πολιτική διάσταση της κρίσης που ξέσπασε μετά το 2009 έχει τις ρίζες της στους δυο πυλώνες της νεοελληνικής πολιτικής παθολογίας, την κομματοκρατία και τηνπαρεοκρατία. Όπως έγραφα πέρισυ, «ουδείς αναμάρτητος»: η ελληνική Αριστερά μετά το 1974, παρά τις μεταλλαγές της, χαρακτηρίστηκε από δυο στοιχεία, εκ των οποίων μόνο το πρώτο αφορά και το ΚΚΕ.

Πρώτον, χαρακτηρίστηκε από την συνεχή και συχνά βίαιη αντίσταση σε κάθε μεταρρυθμιστική προσπάθεια, με αποτέλεσμα το πολιτικό κόστος για τις κυβερνήσεις να γίνεται δυσβάστακτο. Από τις διστακτικές προσπάθειες Γιαννίτση – Σπράου επί Σημίτη μέχρι τις εξίσου συνεσταλμένες απόπειρες ιδιωτικοποιήσεων στη οικονομία και μεταρρύθμισης στα ΑΕΙ επί Καραμανλή, η Αριστερά – μαζί με το ΚΚΕ – κατέστησε πολιτικά ανέφικτη την εφαρμογή μεταρρυθμιστικής πολιτικής μέσω αντίδρασης εντός και εκτός κοινοβουλίου, συχνά με μορφές βίαιες.

Δεύτερον – εδώ το ΚΚΕ δεν συμπεριλαμβάνεται – η Αριστερά κατέλαβε ισχυρές θέσεις επιρροής στα ΜΜΕ, στα πανεπιστήμια, στον κρατικό μηχανισμό και στους θεσμούς διαμόρφωσης της κοινής γνώμης, με αποτέλεσμα την παγίωση ενός ιδιότυπου καθεστώτος αρνησικυρίας (βέτο) απέναντι σε αλλαγές. Αλλά το καθεστώς αυτό σημαίνει συνυπευθυνότητα για τις καθυστερήσεις, τη στασιμότητα και την αδράνεια. Η συνήθως προβαλλόμενη αντίρρηση – «η Αριστερά δεν κυβέρνησε» – φανερώνει πλήρη άγνοια της πολιτικής λειτουργίας. Στην πραγματικότητα, συγκυβέρνησε ουσιαστικότατα μέσω της παρεοκρατίας. Άλλωστε, οι πραγματικές κατανομές ισχύος οδηγούν σε εφαρμόσιμες δημόσιες πολιτικές, όχι οι παροδικές κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες. Ούτε είναι δυνατόν μια κυβέρνηση να εφαρμόζει μεταρρυθμίσεις με τα ΜΑΤ. Η Αριστερά – μέσω των δυο μηχανισμών που προαναφέρθηκαν – συνδιαμόρφωσε το πολιτικό σύστημα μετά το 1974 και περιόρισε τις δυνατότητες μεταρρύθμισης του.

Σήμερα, ο ΣΥΡΙΖΑ αναδεικνύεται ως καθοριστικό όχημα για την παραλαβή της σκυτάλης από το κρατικιστικό και λαϊκιστικό κομμάτι του ΠΑΣΟΚ. Αυτό που επείγει είναι η κάλυψη του πολιτικού κενού στο χώρο μιας ριζικά ανανεωμένης σοσιαλδημοκρατίας που θα αναζητήσει σοβαρές εναλλακτικές για την Ευρώπη σε ένα πλαίσιο πραγματισμού και υπευθυνότητας. Από την πατριωτική δεξιά μέχρι τη σοσιαλδημοκρατία, αυτό που προσφέρει τον απαραίτητο κοινό τόπο είναι η υπεράσπιση της πολιτικής ελευθερίας σε ένα πλαίσιο πραγματισμού, μακριά από την δογματική προσήλωση σε Κράτος και Αγορά, μακριά από τις δογματικές αερολογίες των νεοφώτιστων «ελευθεριστών» που επιτείνουν τη σύγχυση σε ένα ήδη αποπροσανατολισμένο κοινό.

Σε αυτό το πλαίσιο, το κείμενο των 58 παρουσιάζει δυο βασικά προβλήματα: το πρώτο αναφέρεται στο περιεχόμενο, το δεύτερο σε αυτούς που υπογράφουν. Στους τελευταίους συμπεριλαμβάνονται αξιόλογοι επιχειρηματίες και ορισμένοι αξιόλογοι διανοούμενοι όπως επίσης αποτυχημένοι πολιτικοί και αιώνιοι, κατ’ επάγγελμα σύμβουλοι του ελληνικού κράτους. Οι οποίοι, να υποθέσουμε, ζούσαν σε άλλο πλανήτη όταν η χώρα οδηγήθηκε στην κατάρρευση. Συμπεριλαμβάνονται, επίσης, αξιόλογοι πανεπιστημιακοί, όπως επίσης άτομα που όταν η Μ. Γιαννάκου πάσχιζε να αλλάξει κάτι στα ΑΕΙ, συντασσόταν με την αριστερίστικη αντίδραση που ήταν τότε της μόδας.

Αλλά η απογοήτευση έρχεται κυρίως από το πλήρες βερμπαλισμών περιεχόμενο, από το οποίο λείπει κάθε απόπειρα απάντησης στην κρίσιμη ερώτηση: τώρα τι κάνουμε; Η προσπάθεια κάποιων – μεταξύ των οποίων και ιδιαίτερα αξιόλογοι συμπολίτες μας – να συγκροτήσουν μια νέα εκδοχή της κεντροαριστεράς εκφράζει τελικώς, στη συγκεκριμένη στιγμή και το συγκεκριμένο πλαίσιο, την αγωνία της παρεοκρατίας να επιβιώσει μέσα στην κρίση. Μόνο που τα οικονομικά δεδομένα και το ευρωπαϊκό περιβάλλον έχουν αλλάξει, με τρόπο δραματικό.

Το παραδοσιακό δίπολο κομματοκρατία – παρεοκρατία είναι μέρος του προβλήματος, όχι της λύσης. Μέρος της λύσης είναι το άνοιγμα στην κοινωνία, η περιθωριοποίηση των κατ’ επάγγελμα πολιτικών, των κατ’ επάγγελμα συμβούλων και των κατ’ επάγγελμα δημοσιολογούντων και η ανάδειξη νέων δυνάμεων για την διαμόρφωση μιας ελληνικής πρότασης για την επιβίωση και την ανάδειξη της χώρας στον brave new world της «νέας» Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μιας ΕΕ που – στη βέλτιστη περίπτωση – συνδιαχειρίζεται τις εξελίξεις αλλά δεν μοιράζει, πια, με τον ίδιο τρόπο πόρους μέσα από τους εγχώριους διαμεσολαβητές της. Όταν το πράξει, θα είναι σε ένα σαφέστερο ομοσπονδιακό πλαίσιο. Αλλά ακόμη και γι αυτό το ενδεχόμενο, το μελλοντικό, η διακήρυξη είναι αθεράπευτα ρετρό.

Πηγή: http://parisis.wordpress.com/2013/10/16/%CE%B7-%CE%BA%CE%B5%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B1-%CF%89%CF%83-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B5%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%B1/