Τρίτη 25 Ιουνίου 2013

«Πικρό ψωμί» για την Κατσέλης


«Πικρό ψωμί» για την Κατσέλης

Η εταιρεία Κατσέλης, η αρτοβιομηχανία που μεγαλώσαμε με τα προϊόντα της, κατέθεσε αίτηση πτώχευσης και ουσιαστικά βάζει λουκέτο αφού δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει τον υψηλό δανεισμό της. Το άμεσο αποτέλεσμα της πτώχευσης είναι να μείνουν χωρίς δουλειά 500 εργαζόμενοι της εταιρείας και άλλοι 500 που συνεργάζονται μ’ αυτήν. Θα φάνε «πικρό ψωμί» 1.000 άνθρωποι οι οποίοι πιθανότατα να μην πάρουν ούτε και αποζημίωση.

Είδατε καμιά ανακοίνωση από τον ΣΥΡΙΖΑ; Μήπως η ΕΣΗΕΑ κήρυξε γενική απεργία; Μήπως η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ αποφάσισαν να βάλουν λουκέτο στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα;

Ο Αλέξης Τσίπρας πήγε να κάνει δηλώσεις και να καταγγείλει τη χούντα που μας κυβερνά; Άραγε είδατε τα μουσικά σύνολα της ΕΡΤ και όλους τους «ευαίσθητους» τραγουδιστές να κάνουν συναυλίες συμπαράστασης τραγουδώντας με ιερή οργή το «Άξιον Εστί» και τον εθνικό ύμνο;

Οι 1.000 εργαζόμενοι στην Κατσέλης δεν έχουν οικογένειες προφανώς. Δεν έχουν παιδιά, ούτε όνειρα για να κάνουν φέτος διακοπές.

Όλη αυτή η υποκρισία των επαγγελματιών εργατοπατέρων, των δήθεν αριστερών που ζουν μια ζωή τρυφηλή αλλά καταγγέλλουν τους πάντες και τα πάντα. Όλη αυτή η υποκρισία των πολιτικών που τολμούν να αναφέρουν κάθε λίγο και λιγάκι τη λέξη «χούντα» αλλά πολλοί εξ αυτών κρύβονται μόλις σκάσει κανένα πασχαλινό δυναμιτάκι και που επί Χούντας έκαναν… αντίσταση από τα μπιστρό της Γαλλίας.

Αλλά κι ο σύντροφος Αλέξης που ασχολείται με το πώς θα ονομάσει το γιο του Ερνέστο διότι έτσι πιστεύει ότι κάνει επανάσταση και ταυτίζεται με τον Τσε, που είναι τώρα; Που κρύβεται; Και γιατί δεν ξεχείλισε από ιερή οργή όταν απολύθηκαν χιλιάδες στον ιδιωτικό τομέα;

Άλλο όμως Κατσέλης, άλλο ΕΡΤ. Ο ένας βγάζει καρβέλια η άλλη ονειρεύεται πώς θα διατηρήσει τα παντεσπάνια. Υπάρχει μεγάλη διαφορά…



Δευτέρα 24 Ιουνίου 2013

Ημίσεια κλίση επί «δεξιά»


Ημίσεια κλίση επί «δεξιά»

Όσοι ψηφίσανε άλλους, τσαντισμένοι για τη στροφή του Αντώνη Σαμαρά σε αυτό που θεώρησε μικρότερο κίνδυνο, τώρα καταλαβαίνουν. Είναι σαν να κρατάς το τιμόνι και κάποιος άλλος να έχει το πόδι του στο φρένο. Ενώ η χώρα πρέπει να τρέξει κατοστάρι σαν τον άνεμο, «πιο γρήγορα απ’ τη φθορά», κάθε τόσο κάποιοι μας αναγκάζουν να κάνουμε σημειωτόν.

Τη μια έχει η ΔΗ.ΜΑΡ. τα ψυχολογικά της για το αριστερό ονόρε της, την άλλη ο Βενιζέλος, αυτοδιαλυόμενος, θέλει με θόρυβο να διεκδικήσει τη μικρομέγαλη «ισοτιμία» του με το μποϊ του Σαμαρά.

Πώς θα γίνουν οι έρμες οι μεταρρυθμίσεις;

Θέλουν «διάλογο και συναίνεση» για να μην αλλάξει τίποτα. Να σερνόμαστε πίσω από τα γεγονότα και να τρέχουμε πίσω από τις εξελίξεις, σαν τα αδέσποτα σκυλιά που κυνηγάνε αυτοκίνητα.

Αν συνεχιστεί, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του πρωθυπουργού να βρίσκει κοινά αποδεκτές λύσεις, γρήγορα θα έρθει κι άλλο αδιέξοδο.

Επειδή ξέρετε πόσο διπλωμάτης δεν είμαι, καθαρές κουβέντες. Η συγκυβέρνηση ήταν σαν το μουρουνέλαιο, μια δυσάρεστη αναγκαιότητα. Ο κεντροδεξιός ψηφοφόρος ακούει με συγκρατημένη οργή τις φλύαρες κι αλαζονικές πομφόλυγες του Βενιζέλου, γιατί θυμάται. Όσο συμπαθής κι αν είναι ο Φώτης Κουβέλης, για τον μέσο κεντροδεξιό η ΔΗΜ.ΑΡ. είναι «το κόμμα της Ρεπούση», με αρκετές αποδομητικές συμπτώσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ. Φάνηκε στο «αντιρατσιστικό», στον νόμο για τους ιμάμηδες, στη λαθρολαγνεία τους.

Όποιος δεν ήρθε χτες στην Ελλάδα ξέρει: οι απώλειες της Ν.Δ. είναι προς τα δεξιά της. Καμιά μεσαιοχωρίτικη διαχείριση δεν θα δελεάσει αριστερίζοντες ψηφοφόρους. Διώχνει όμως δικούς μας.

Οι 400.000 ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής λένε οι δημοσκοπήσεις ότι ίσως γίνουν 800.000. Δεν είναι μόνο προερχόμενοι από τη Ν.Δ. Ο ΣΥΡΙΖΑ σφυρίζει κλέφτικα, αλλά έχει απώλειες 11% προς τον Ν. Μιχαλολιάκο. Ενα άλλο μέρος ψήφιζε ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ και ΑΝ.ΕΛ.

Οι απλοί άνθρωποι που ψηφίζουν Χρυσή Αυγή, όπως σχεδόν όλοι οι Ελληνες, είναι πατριώτες και θέλουν κοινωνική δικαιοσύνη. Κι εγώ αρνούμαι να βρίζω πατριώτες. Αρνούμαι να παίξω «συνταγματικό τόξο» με τον Σκουρλέτη, τον Ανδρέα Παπαδόπουλο και δεν ξέρω γω ποιον κοσμικό ή μη «προοδευτικό», καθυβρίζοντας θυμωμένους κι αδικημένους Ελληνες.

Τι χρειάζεται λοιπόν; Ημίσεια κλίση «δεξιά» στα θέματα λαθρομετανάστευσης, εγκληματικότητας και στα εθνικά. Και βάζω εισαγωγικά στο «δεξιά», γιατί η ασφάλεια δεν είναι «δεξιά» ή «αριστερή». Είναι το πρώτιστο δικαίωμα, βάση όλων των άλλων δικαιωμάτων, εθνική αναγκαιότητα. Στη λαθρομετανάστευση και την εγκληματικότητα γίνεται δουλειά, όμως ακόμη ο λόγος κι οι πρακτικές μας έχουν τα βαρίδια της «πολιτικής ορθότητας». Τι να γίνει; Ακόμη πιο σκληρά, ακόμη πιο δυνατά. Χωρίς φιοριτούρες. Να το πω ωμά: είναι αδιανόητο το ότι ο κάθε Κόλα βλέπει ακόμη τον ήλιο. Ο κάθε επίδοξος λαθραίος στα σύνορά μας να σκέφτεται με τρόμο τον Στρατό και τα Σώματα Ασφαλείας μας και να πηγαίνει παραδίπλα, αν δεν είναι πράγματι διωκόμενος και σε απόλυτη ανάγκη ασύλου.

Περισσότερο από ποτέ αναδεικνύεται η έλλειψη ενός ημιστρατιωτικού σώματος, της Χωροφυλακής, για την ελληνική ύπαιθρο, την οποία λυμαίνονται πάσης φύσεως κατσαπλιάδες.

Ένα σώμα μάχιμων, που δεν θα περιμένουν την ώρα της μετάθεσης στην Αθήνα. Θα αρχίζουν και θα τελειώνουν την καριέρα τους στην περιφέρεια, οργώνοντας βουνά, λαγκάδια και νησιά, άγρυπνοι φύλακες των Ελλήνων, της ζωής, της τιμής και της περιουσίας τους. Μια αυτοδύναμη κεντροδεξιά κυβέρνηση πρέπει να ανασυγκροτήσει το Σώμα αυτό, αποδίδοντάς του πάλι την πολεμική σημαία του. Η Χωροφυλακή εξάλειψε ξανά στο παρελθόν τη ληστεία από την ύπαιθρο χώρα. Απώλεσε δε το ήμισυ της δυνάμεως της στη Μικρά Ασία! Καταργήθηκε ανορθολογικά, πονηρή προσφορά του Ανδρέα Παπανδρέου στο θυμικό της Αριστεράς.

Εκατοντάδες χιλιάδες, μαζί με τις οικογένειες τους, είναι τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας. Πολλοί φεύγουν κατά κύματα προς τη Χρυσή Αυγή. Αιτία; Το οικονομικό επιτελείο έβαλε τους μισθούς και τα παρεχόμενα μέσα για την αποστολή τους στο κρεβάτι του Προκρούστη. Αυτοί, οι πιο περήφανοι απ’ όλους τους Ελληνες, έχουν οδηγηθεί στην εξαθλίωση. Το μεγαλύτερο χτύπημα στο ηθικό τους είναι η έλλειψη μέσων για την εκτέλεση της αποστολής τους. Είναι λοιπόν εθνικά κατεπείγουσα η αναστροφή της κατάστασης, κυρίως δίνοντας το παράδειγμα. Είναι απαράδεκτο να εξακολουθούν οι βουλευτές να παίρνουν 8.000 ευρώ τον μήνα στο χέρι, η Βουλή να έχει 1.850 υπαλλήλους και να μισθοδοτούνται στρατιές συμβούλων και εμμίσθων συνεργατών. Τσεκούρι τώρα. Κι ό,τι εξοικονομηθεί να επιστραφεί ακριβοδίκαια στα ένοπλα στελέχη του σκληρού πυρήνα του κράτους.

Και να τολμήσουμε με ατσάλινο χέρι τις μεταρρυθμίσεις που μέσα και από την ανάπτυξη θα εξοικονομήσουν και δημιουργήσουν πόρους και για μια ημίσεια κλίση «αριστερά» στα κοινωνικά ζητήματα. Θυμίζω ότι το κοινωνικό κράτος είναι δικό μας έργο, κανενός άλλου.

Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης


Παρασκευή 21 Ιουνίου 2013

Το θολό ποταμάκι της ΔΗΜΑΡ


Χάσαμε τον μπαρμπα-Φώτη και την Ρεπουσοπαρέα! Α, και το αχτύπητο δίδυμο Ρουπακιώτη-Μανιτάκη! Και κλάααμα ο ελληνικός λαός...
ΔΕΕ
Το θολό ποταμάκι της ΔΗΜΑΡ

Όλο και περισσότερο η ΔΗΜΑΡ μετά την συμφωνία για την σύσταση της τρικομματικής κυβέρνησης άρχισε να θυμίζει το θολό ποτάμι της ελληνικής μεταπολιτευτικής αριστεράς. Ένα ποτάμι φουσκωμένο και άναρχο, με βρώμικα νερά, που κουβαλάει εμφυλιοπολεμικές πέτρες, σάπιους σταλινικούς κορμούς και λάσπες ωραίων, αλλά κούφιων ευχολογίων και εύηχων αλλά δίχως πρακτικό αντίκρισμα λέξεων, όπως «δημοκρατία», «ισότητα», «σοσιαλισμός», «κομμουνισμός», «λαϊκή κυριαρχία», «κοινωνικοποίηση», «κοινωνικός έλεγχος», «εργασία για όλους», «αύξηση των μισθών και των συντάξεων», «να πληρώσει η πλουτοκρατία», «Ευρώπη των λαών» και άλλα ων ουκ έστιν αριθμός.

Ο σφετεριστής των αριστερών συνθημάτων και εκμαυλιστής των αριστερών συνειδήσεων Ανδρέας, ευτύχησε να μορφοποιήσει αυτόν τον «αριστερό» πολτό, αυτήν την λάσπη ευχών, τσιτάτων, ιδεών και προσδοκιών σε αυτό που ονομάζουμε πια «σύστημα ΠΑΣΟΚ». Ένα σύστημα, που με ξένα κόλλυβα (δανεικά, επιδοτήσεις, προγράμματα σύγκλισης, ΜΟΠ, κλπ), κατάφερε να αλώσει τον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας και να γεμίσει την χώρα «αριστερούς με δεξιές τσέπες». Έτσι όπως συνήθως κυβερνά η αριστερά παντού στον κόσμο, μοιράζοντας ήδη συσσωρευμένο ή προεξοφλώντας και υποθηκεύοντας μελλοντικό πλούτο. Μανούλα η αριστερά στην «κλειστή», εσωτερική μοιρασιά, και μάλιστα με ξένα λεφτά, μοιάζει με ανεμοδούρα που στριφογυρίζει ανεξέλεγκτα χωρίς φρένο, όταν το ρευστό τελειώσει.

Δυστυχώς για τον κ. Φώτη και την ΔΗΜΑΡ, δεν έλαβαν υπόψη τους όταν ανέλαβαν να συμμετάσχουν στην τρικομματική, αλλά και αργότερα, όταν υπέγραφαν φαρδιά-πλατιά υποσχετικές και μελλοντικά μέτρα για λογαριασμό της χώρας μαζί με τους άλλους δύο συγκυβερνώντες, αφ’ ενός πως «δεν υπήρχε σάλιο» κατά το κοινώς λεγόμενο, αφ’ ετέρου πως θα χρειαζόταν δυστυχώς, κάτω από αυτήν την τόσο δύσκολη και αντίξοη συνθήκη (της κρατικής φτώχειας δηλαδή), να συν-ΠΡΑΞΟΥΝ σε συγκεκριμένες πολιτικές, να συν-ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΝ συγκεκριμένα μέτρα, να συν-ΦΩΝΗΣΟΥΝ συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις. Προσπάθησαν όσο τους έπαιρνε να πάρουν αποστάσεις από οποιαδήποτε κυβερνητική ευθύνη που συνεπάγονταν πολιτικό κόστος. Με περίτεχνους ελιγμούς, με εντυπωσιακές κυβιστήσεις, με απίστευτα πήγαινε – έλα και γελοία νάζια μυξοπαρθένας που σύρεται δήθεν στον ηθικό βούρκο, επιχειρούσαν επί έναν χρόνο να διατηρήσουν αλώβητη την αριστερή λασπουριά ιδεών, ευχών και όμορφων λέξεων που κατέβαζε το θολό ποταμάκι της αριστερής ορθοφροσύνης τους. Εκείνο όμως που λυσσασμένα κυνήγησαν, εκείνο που ούτε λεπτό δεν απεμπόλησαν, εκείνο που ευλαβικά θέσμισαν και πεισματικά διεκδίκησαν, ήταν ο κανόνας του 4-2-1. Ο άθλιος κανόνας δηλαδή, της μοιρασιάς του λαφύρου της δημόσιας διοίκησης, του οποίου υπήρξαν και ακόμη είναι, οι δυναμικότεροι εκφραστές και οι σκληρότεροι διεκδικητές.

Αλλά, όπως λέει ο θυμόσοφος λαός μας «πολλές φορές θα πάει η στάμνα στην βρύση, μία όμως θα σπάσει». Το θολό «αριστερό» ποταμάκι της ΔΗΜΑΡ έχει σταματήσει τον ρου του προσωρινά, πάνω στο φράγμα της απόφασης για κλείσιμο της ΕΡΤ. Εκεί, ατάκα κι επιτόπου, το λασπωμένο ρέμα άρχισε να στριφογυρίζει γύρω από τον εαυτό του, να αφρίζει, να χτυπιέται στα τοιχώματα της κοίτης προσπαθώντας να βρει διέξοδο. Στην μέση της δίνης, ο κυρ-Φώτης, που δέχεται από χθες το βράδυ τα πυρά κάποιων από τα κορυφαία του στελέχη για τον τρόπο που χειρίστηκε την ενδοκυβερνητική κρίση. Όσο περισσότερο μένει στην δίνη αυτή ο κυρ-Φώτης, τόσο περισσότερο αποπροσανατολίζεται το θολό ποταμάκι που λέγεται ΔΗΜΑΡ και τόσο και κοντύτερα έρχεται η τελική λύση. Να χωριστεί το ρεματάκι στα δύο, το πιο θολό και αφρισμένο κομμάτι να τραβήξει να ενωθεί με το υπόλοιπο θολό «αριστερό» ρέμα του ΣΥΡΙΖΑ, το άλλο, το ηρεμότερο, να εκβάλλει στην σχεδόν ξεραμένη κοίτη του ΠΑΣΟΚ. Η άλλη λύση, είναι να βάλει απορρυπαντικό στην αριστερή θολούρα, να καθαρίσει λιγάκι τα νερά του και να συνεχίσει να κυλάει στην πλατιά κοίτη της τρικομματικής κυβέρνησης, που έτσι κι αλλιώς φαίνεται πως δεν αλλάζει ρότα.

Η απόφαση είναι δική τους, αλλά θα πρέπει έτσι κι αλλιώς να προσπαθήσουν να καθαρίσουν τα θολά νερά τους αν θέλουν να συνεχίσουν να υπάρχουν. Η εποχή απαιτεί ξεκάθαρες απόψεις, ιδέες και προτάσεις που να μπορούν αν χρειαστεί να μετουσιώνονται σε πολιτικές πράξεις και πρακτικές κυβερνητικές αποφάσεις. Η εποχή των ευχολογίων και των όμορφων λέξεων έχει περάσει ανεπιστρεπτί για την χώρα.

Akenaton


Σημ. ΔΕΕ: Οι επισημάνσεις δικές μας


Τρίτη 18 Ιουνίου 2013

Όταν ο Κρόνος τρώει τα παιδιά του: το παράδειγμα της ΕΡΤ

Francisco de Goya, Saturno devorando a su hijo (1819-1823)


Όταν ο Κρόνος τρώει τα παιδιά του: 

το παράδειγμα της ΕΡΤ 

Πότε ο θεός Κρόνος άρχισε να τρώει τα ίδια του τα παιδιά; Όταν ολοκλήρωσε τον κύκλο του και ένοιωσε ότι τίποτε άλλο δεν χρειάζεται να δημιουργήσει. Πότε οι διάφορες δυνάμεις στρατού σκότωναν τους συνεργάτες τους; Όταν εκπλήρωναν τη στρατιωτική ας πούμε αποστολή τους και άρα τίποτε περαιτέρω δεν είχαν να πραγματοποιήσουν; Πότε κάποιος αρχίζει να σκορπάει αλόγιστα την ίδια την περιουσία του την οποία με κόπο δημιούργησε και απέκτησε; Όταν πολύ απλά δεν επιδιώκει πλέον τίποτε άλλο. Άρα το σημαντικό στην περίπτωση της δημόσιας τηλεόρασης (δεν νομίζω ότι είναι η ΕΡΤ δημόσια, κομματικό φερέφωνο της εκάστοτε κυβέρνησης θεωρώ ότι είναι, εάν σκεφθώ το πόσο απομακρύνθηκε στην μεταπολιτευτική Ελλάδα το Εθνικό από το δημόσιο αλλά και το πλήθος των πολιτευτών που ξεπήδησαν μέσα από το ραδιομέγαρο) είναι όχι το ότι έκλεισε αλλά το γιατί έκλεισε. Γιατί το παρών καθεστώς που κυβερνά την Ελλάδα κυριολεκτικά έφαγε ένα από τα παιδιά του, ίσως το πιο πολύτιμο. Πολύτιμο εάν αποτιμήσουμε την μεταπολιτευτική από το 1974 και δώθε προσφορά της ΕΡΤ στις διάφορες και ποικίλες κυβερνήσεις.Είναι απορίας άξιο γιατί η σημερινή τρικομματική απεσταλμένη κυβέρνηση δεν χρειάζεται πλέον την κολακεία των δημοσιογράφων της κρατικής τηλεόρασης,γιατί δεν επιθυμεί πλέον την κρατική προπαγάνδα δια της τηλεοράσεως; Παραξενεύομαι με τη γενναία απόφαση του κ. Σαμαρά να κλείσει ένα στόμα που τον διαφήμιζε ως τον πρωθυπουργό των γενναίων αποφάσεων αποκρύπτοντας ποιοι πραγματικά ευρίσκονται πίσω και μπροστά από το σημερινό αρχηγό της νέας δημοκρατίας. 

Από την άλλη πλευρά είναι απορίας άξιον το ότι το κράτος χάνει μία σταθερή πηγή εσόδων,αλλά και μία δεξαμενή πολιτευτών και δημοσίων αξιωματούχων.Ειδικά από τη δεκαετία του ‘ 80 και μετά η ΕΡΤ αποτελούσε τράπεζα παραγωγής πολιτευτών και δημοσίων αξιωματούχων. Ας σκεφθούμε μόνο το γεγονός ότι ποτέ η ΕΡΤ δεν κατονόμασε τους κλέφτες που έφθασαν την Πατρίδα μας στο κατώτατο σημείο που σήμερα ευρίσκεται. Ποτέ δεν είπε Όχι στον απάνθρωπο και ψεύτικο σοσιαλισμό του ΠΑΣΟΚ ο οποίος οδήγησε τη χώρα του Λόγου και της Σοφίας στο σημερινό αίσχιστο σημείο. Ποτέ δεν απεκάλυψε το στείρο πολιτικαντισμό των παραδοσιακών δύο μεγάλων κομμάτων ο οποίος κατέστρεψε τη χώρα μας. Ποτέ δεν αντιστάθηκε στην αριστερή θολοκουλτούρα η οποία πλήρως διάβρωσε πρώτα αυτή την ίδια και μετά την Ελλάδα (αλήθεια επενέβη κάποιος εισαγγελέας για τα εμετικά συνθήματα που ακούσθηκαν λόγω των διαμαρτυριών για την ΕΡΤ,αναφέρομαι στο εάμ-ελλάς – μελιγαλάς;). Η ΕΡΤ συντάχθηκε με τους δήθεν δυσμοίρους λαθρομετανάστες οι οποίοι κατέστρεψαν τον εθνικό ιστό της Ελλάδος και βέβαια το μόνο εχθρό που παραδέχθηκε ήταν η «νεοναζιστική λαίλαπα»-ποτέ δεν είπε το πράγματικό όνομα μιάς άλλης λαίλαπας που έφθασε την Ελλάδα σε αυτό το κατώτατο ιστορικό σημείο. 

Άρα καταλήγουμε σε ένα πρώτο συμπέρασμα ότι η ΕΡΤ δεν ήταν αντικείμενο σεβασμού από την κυβέρνηση Σαμαρά-τουλάχιστον στο κομμάτι της νέας δημοκρατίας-διότι αποτελούσε ένα κρατικό φερέφωνο μιάς πολιτικής που κατέστρεψε αργά και σταθερά τη χώρα μας. Μάλιστα η χιλιο μεταλλαγμένη ΕΡΤ,των χιλίων προσώπων ξέχασε ότι ολόκληρη τη δεκαετία του ΄80 φώναζε να δοθούν όλα στο λαό,ήταν ένα χυδαίο φερέφωνο του ΠΑΣΟΚ(σε σημείο που οι νεοδημοκράτες τον Απρίλιο του 1985 ζητούσαν τον πλουραλισμό της κρατικής τηλεόρασης σπάζοντας τηλεοράσεις και διαδηλώνοντας έξω από το ραδιομέγαρό της),τώρα ακολούθησε το σλόγκαν των μνημονίων-κεκαλυμμένα ίσως – στη βάση ότι δεν πάει άλλο ,κάτι πρέπει να γίνει και να συμμαζευθούμε. Μάλιστα στη διαφαινόμενη απεργία των καθηγητών μέσα στις πανελλαδικές εξετάσεις η ΕΡΤ καθύβρισε και προσέβαλε συστηματικά το χώρο των εκπαιδευτικών(λίγες δεκαετίες πρίν όλα θα τα εύρισκε ρόδινα και θα φώναζε υπέρ των εκπαιδευτικών)... Απλά λοιπόν θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε ότι ένα τέτοιο ανάξιο λόγου ραδιοτηλεοπτικό μέσο έκλεισε και όλα καλά.Όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. 

Γιατί τελικά η κυβέρνηση Σαμαρά έκλεισε την ΕΡΤ; Κατ΄αρχήν στη θέση της ΕΡΤ θα ιδρυθεί ένας φορέας που θα διαφωτίσει τον Ελληνικό λαό; Ένας φορέας που θα πεί το πραγματικό όνομα των εξουσιαστών του κόσμου,το πραγματικό όνομα όσων κατέχουν την Πατρίδα μας σήμερα;Θα ιδρυθεί ένας δημοσιογραφικός οργανισμός που θα θυμίσει στους Έλληνες την πραγματική ιστορία τους, ένας οργανισμός που θα δώσει όραμα και αποστολή στον Ελληνισμό (εγώ προσωπικά αρκετές φορές νόμιζα ότι ευρισκόμουν στην πάλαι ποτέ σοβιετική ένωση βλέποντας τα πολιτικά προγράμματα της ΕΡΤ, αν και θα πρέπει να ομολογήσω ότι αβυσσαλέο χάσμα τη χώριζε από το γελοιωδέστατα ιδιωτικά κανάλια του σουλεϊμάν του …πρεπή). Εάν σκεφθούμε ότι η Ελλάδα ευρίσκεται υπό την κατοχή των διεθνών τοκογλύφων αυτό είναι κάτι που δεν το νομίζω... Ούτως ή άλλως το ηλετρονικό διαδίκτυο λειτουργεί μία χαρά και ο Ελληνισμός μπορεί να οργανωθεί πληροφοριακά μέσα από το αυτό τον τρόπο ενημέρωσης. 

Πιστεύω ότι στο όλο σάπιο μεταπολιτευτικό καθεστώς η ΕΡΤ ήταν ο εγκέφαλος. Χτυπώντας τον εγκέφαλο νεκρώνεις όλο το σώμα.Δεν το καθαίρεις. Ο σκοπός δεν είναι αυτός.Το νεκρώνεις,δηλαδή κλείνεις το κεντρικό σημείο από όπου –λόγω αντίδρασης και όχι αγάπης για την αλήθεια-το παρωχημένο και σάπιο μεταπολιτευτικό καθεστώς θα προέβαλε την πιο λυσσαλέα αντίστασή του. Το πείραμα είναι πολύ συγκεκριμένο. Εάν τώρα αυτή η τρικομματική κυβέρνηση τα καταφέρει και εξαφανίσει έναν οργανισμό συνώνυμο της κακοδιαχείρισης,του ρουσφετιού και της παραπληροφοριακής ενημέρωσης τότε εύκολα θα εξαφανίσει όλα τα μεταπολιτευτικά παιδιά της τα οποία αφού πρώτα αποβλάκωσαν τον Έλληνα και δημιούργησαν ένα ψεύτικο κράτος-κόσμο, ένα κράτος που αποβλάκωσε το νεοέλληνα και τον οδήγησε στην αυτομαζοποίησή του, τώρα δεν τον χρειάζεται άλλο και τον πετά στο ευρωπαϊκό χωνευτήρι των λαών. Η μεταπολίτευση αρχίζει να τρώει τα παιδιά της διότι δεν τα χρειάζεται πλέον,η ίδια η κυβέρνηση ξέρει ότι δεν υπάρχει, μιάς και άλλοι πέρα από την Αθήνα κυβερνούν αυτή τη δύσμοιρη χώρα. Η μεταπολίτευση λίγο πρίν η ίδια πεθάνει παραδίδοντας τη χώρα στους διεθνείς εξουσιαστές της πνίγει τους συνεργάτες της. Όλους αυτούς που έπεισαν το νεοέλληνα ότι η καλοπέραση είναι ανώτερη από τον εθνικό μόχθο. Ότι αυτό που αρέσει είναι πάνω από αυτό το οποίο ωφελεί. Όλους αυτούς που απέκρυψαν ότι το δημόσιο χωρίς το εθνικό είναι βόλεμα και ρουσφέτι, ποτήρι χωρίς περιεχόμενο. Όλους αυτούς που ηρωοποίησαν τους εθνοπροδότες και κατεδίκασαν τους πραγματικούς Έλληνες. Η ΕΡΤ έκλεισε διότι κλείνει η Ελλάς, διότι οι διεθνείς τοκογλύφοι ήθελαν τον ξαφνικό θάνατο, ο οποίος θα συνέβαινε μοιραία μέσα από το μέσο εκείνο που αποτελεί μνημείο κρατικής αλλοφροσύνης, παραπληροφόρησης και μεροληψίας. Ας γίνει μόνο κάποια έρευνα για τα χρήματα που δαπανήθηκαν σε ανούσια προοδευτικά δήθεν προγράμματα της κρατικής τηλεόρασης,για το πόσοι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ από το 1974 και έπειτα έγιναν πολιτευτές. Βουλευτές που βέβαια δεν κατάφεραν να οδηγήσουν τη χώρα μπροστά,άρα είτε δεν γνώριζαν (άρα ήταν κακοί δημοσιογράφοι) είτε δεν έπρεπε να ομιλήσουν την αλήθεια που εγνώριζαν(άρα ήταν χειρότεροι δημοσιογράφοι). 

Η τρόϊκα και η «ελληνική»κυβέρνηση οδεύοντας προς το στάδιο της παγκοσμιοποίησης δείχνουν να μην έχουν ανάγκη τίποτε και κανένα. Αυτό πλήρωσε η ΕΡΤ. Ο μύθος της ΕΡΤ κατέρρευσε αφού πρώτα προσπάθησε να πείσει τους νεοέλληνες για όλα όσα σήμερα αποτελούν παθογένεια του Ελληνισμού. Μαζί με το μύθο της ΕΡΤ καταρρέουν βέβαια όλοι οι μύθοι που η κρατική τηλεόραση προσπάθησε να μας ταΐσει υπακούοντας στους πολιτικάντηδες που ως εδώ έφθασαν την Πατρίδα. Αρχίζοντας από μαρξικούς μύθους έως το μύθο του πολυτεχνείου, έως το μύθο μιάς ευημερίας υλικής που δεν θα στηρίζεται σε εθνικά και θρησκευτικά στέρεα θεμέλια. Το συμπέρασμα πάντως είναι εντυπωσιακό. Οι σύγχρονοι εξουσιαστές –οι οποίοι ουδέποτε ονομάσθηκαν από την ΕΡΤ- έχουν πλέον ελέγξει τους πάντες και τα πάντα και διά της τεχνολογίας οδεύουν προς την πλήρη ελεγξιμότητα των μαζών. Η ΕΡΤ βοήθησε τα μάλα σε αυτό το σκοπό και δεν τη χρειάζονται οι εξουσιαστές άλλο. 
Τώρα οι Έλληνες χρειάζονται αλήθεια και παιδεία.

Β.Δ.Μακρυπούλιας.




Σάββατο 15 Ιουνίου 2013

Τεράστιο κοίτασμα πετρελαίου μεταξύ Καστελόριζου και Ρόδου;


Τεράστιο κοίτασμα πετρελαίου μεταξύ Καστελόριζου και Ρόδου;

«Στην περιοχή μεταξύ του Καστελόριζου και της Νότιας Ρόδου βρίσκεται το δεύτερο μεγαλύτερο κοίτασμα πετρελαίου στον κόσμο. Τα στοιχεία προέρχονται από γαλλική εταιρεία που έχει πραγματοποιήσει δεκάδες έρευνες στην περιοχή και δεν επιδέχονται αμφισβητήσεων. Οι εκτιμήσεις είναι πως πρόκειται για κοίτασμα 50 δισεκατομμυρίων βαρελιών».

Την αποκάλυψη αυτή, που επαναλαμβάνει στο «ΚΑΡΦΙ» ο κ. Αντώνης Φώσκολος, ομότιμος καθηγητής στο Πολυτεχνείο Κρήτης, την έχει αναλύσει εδώ και καιρό στον Αντώνη Σαμαρά…

Ο κ. Φώσκολος βρίσκεται στον Καναδά, όπου είναι καθηγητής στο Ινστιτούτο Πετρελαϊκής Ιζηματογενούς Γεωλογίας της καναδικής κυβέρνησης και επιστημονικός ερευνητής της Γεωλογικής Υπηρεσίας Καναδά. Στις αρχές του Δεκεμβρίου, του ζητήθηκε να συναντήσει στο Μαξίμου τον Έλληνα πρωθυπουργό και να τον ενημερώσει για το μέγεθος των κοιτασμάτων στο ελληνικό υπέδαφος. Ο κ. Φώσκολος μαζί με τον Ηλία Κονοφάγο και τον Νίκο Λυγερό ήταν οι συντάκτες μιας έκθεσης που αποτύπωνε με πολλές λεπτομέρειες τα κοιτάσματα και εκτιμούσε πως μόνο στο βυθό νότια της Κρήτης βρίσκεται «θαμμένος» μαύρος χρυσός και φυσικό αέριο, η αξία των οποίων ξεπερνά το 1 τρισ. δολάρια.

Στη συνάντηση ο πρωθυπουργός ενημερώθηκε για το πλούσιο κοίτασμα φυσικού αερίου στην περιοχή του Κατάκολου, το οποίο υπολογίζεται στα 200 δισεκατομμύρια δολάρια, καθώς και για το πετρέλαιο που βρίσκεται εγκλωβισμένο στην ίδια περιοχή, αλλά και για το τεράστιο κοίτασμα στην περιοχή του Καστελόριζου, το οποίο εκτιμάται στα 50 δισεκατομμύρια βαρέλια ή, μεταφρασμένο σε ποσό, ξεπερνά τα 5 τρισεκατομμύρια δολάρια. Ποσά ικανά να προκαλέσουν ίλιγγο σε κάθε κυβέρνηση και ισχυρές εντάσεις στην περιοχή. Το κοίτασμα του Καστελόριζου βρίσκεται στα όρια της περιοχής που ορίζεται από την ελληνική ΑΟΖ, αλλά διεκδικείται με ένταση και από την τουρκική πλευρά.

Καλά πληροφορημένες πηγές αναφέρουν πως στην ημίωρη συνάντηση, κεκλεισμένων των θυρών, μεταξύ Αντώνη Σαμαρά και Ταγίπ Ερντογάν επετράπη μόνο η παρουσία ενός Έλληνα επιχειρηματία της Πόλης, που εκτελούσε χρέη διερμηνέα. Οι δύο ηγέτες, κατά τις ίδιες πληροφορίες, συμφώνησαν πως… διαφωνούν για το ποιος θα έχει τα δικαιώματα εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων. Η Άγκυρα δεν επιθυμεί με κανέναν τρόπο μια επανάληψη της ιστορίας της ΑΟΖ με την Κύπρο και από την άλλη, στην Αθήνα υπάρχουν πολλοί θιασώτες της κυπριακής πολιτικής και πιέζουν σε περίπτωση που επαληθευτούν οι προβλέψεις των Γάλλων η Αθήνα να το κάνει όπως και η Λευκωσία.

Το «προξενιό» για τη συνάντηση των τριών επιστημόνων- ερευνητών με τον Αντώνη Σαμαρά το έκανε ο υπουργός ΠΕΚΑ, κ. Λιβιεράτος, που γνώριζε από την πανεπιστημιακή κοινότητα το έργο του κ. Φώσκολου και πως δεν επρόκειτο για κάποιο… χθεσινό που αποφάσισε να εκμεταλλευτεί τη στιγμή και να πουλήσει «φύκια για μεταξωτές κορδέλες» στον Έλληνα πρωθυπουργό.

Τον είχαν λοιδορήσει
Τα τελευταία 15 χρόνια ο κ. Φώσκολος ήταν ένας από τους ελάχιστους που φώναζε πως το ελληνικό υπέδαφος είναι γεμάτο πετρέλαιο και πλούσια κοιτάσματα φυσικού αερίου. Οι διαπιστώσεις του, που γι’ αυτόν βασίζονταν σε επιστημονικές εργασίες, είχαν λοιδορηθεί αρκετές φορές από ανθρώπους που τύχαινε να κατέχουν κρίσιμα πολιτικά πόστα αλλά είχαν επιλέξει να «θάψουν» τις επιστημονικές φωνές για το αντίθετο. Το 1996, με μια υπουργική απόφαση, δείγμα μοναδικής πολιτικής ανευθυνότητας, απαγορεύονταν δια νόμου οι έρευνες για την ύπαρξη ή μη πετρελαίου στον ελλαδικό χώρο. Έπρεπε να φτάσουμε στο 2010 να συσταθεί ειδικό υφυπουργείο, με τον Γιάννη Μανιάτη επικεφαλής, για να παραδεχτεί επιτέλους η επίσημη πολιτεία πως υπάρχουν κοιτάσματα και θα προσπαθήσουμε να τα εκμεταλλευτούμε.

Η δικαίωση ήρθε από τους Νορβηγούς
Η δικαίωση για τον κ. Φώσκολο, αλλά και όσων επί τόσα χρόνια λοιδορήθηκαν ήρθε με την ολοκλήρωση των ερευνών του νορβηγικού πλοίου Nordicexplorer, τα επιστημονικά ευρήματα του οποίου ξεπέρασαν κάθε προσδοκία, όπως ανακοίνωσε ο Σβέρε Στράντερες, εκτελεστικός αντιπρόεδρος της PetroleumGeoServices(PGS). Η εταιρεία PGSπλήρωσε από την τσέπη της 120 εκατομμύρια ευρώ για να πραγματοποιήσει μια τεράστια έρευνα σε μια συνολική έκταση 12.431 χιλιομέτρων. Οι Νορβηγοί «όργωσαν» το Βόρειο Ιόνιο, τις περιοχές μεταξύ Κεφαλονιάς, Ζακύνθου, Κυθήρων, Κυπαρισσίας, Πύλου και τη Νότια Κρήτη. Η ανάλυση στις φουσκάλες μεθανίου που αναδύονται στην περιοχή του Κατάκολου αποκάλυψε, σύμφωνα με τον κ. Φώσκολο, πως κάτω από τις τεράστιες ποσότητες φυσικού αερίου βρίσκονται εγκλωβισμένες ακόμη μεγαλύτερες ποσότητες πετρελαίου. «Οι φυσαλίδες των αερίων που διαφεύγουν από τον πυθμένα της θάλασσας αποτελούνται από μεθάνιο κατά 80%-90% και από υδρόθειο σε μικρότερο ποσοστό, κάτι που σημάνει πως υπάρχει πετρέλαιο – και μάλιστα εξαιρετικής ποιότητας, πολύ καλύτερης από αυτής των αραβικών χωρών».

«Να μην πουληθεί η ΔΕΠΑ»
«Η ύπαρξη των υδρογονανθράκων στον ελλαδικό χώρο είχε επιβεβαιωθεί με την ανακάλυψη των κοιτασμάτων του Πρίνου, του φυσικού αερίου στα νότια της Θάσου, του φυσικού αερίου στην Επανομή και του πετρελαίου στο Κατάκολο, αλλά και των επιφανειακών εμφανίσεων στην Ήπειρο. Παρόλα αυτά, η πολιτική επιλογή ήταν να μην αναζητήσουμε τα κοιτάσματα αυτά για χρόνια», υποστηρίζει ο κ. Φώσκολος. Στον πρωθυπουργό μετέφερε και τις υποψίες του εξαιτίας ποιων επί τόσα χρόνια η Ελλάδα καθόταν πάνω σε ένα θησαυρό χωρίς να κάνει τίποτα. «Τώρα θα είναι έγκλημα να πουληθεί η ΔΕΠΑ στους Ρώσους, που με την ανακάλυψη των ελληνικών κοιτασμάτων βλέπουν πως μπορούν να χάσουν μεγάλο μέρος της οικονομικής τους δύναμης, γιατί με αυτά τα αποθέματα η Ελλάδα πια θα μπορεί να τροφοδοτήσει την Ευρώπη για δεκάδες χρόνια.
Η ΔΕΠΑ μπορεί να γίνει η νέα GASPROM και ακόμη μεγαλύτερη», αποκαλύπτει ο άνθρωπος που συνέδεσε την επιστημονική δουλειά του με αυτό που σήμερα θεωρείται πια πραγματικότητα και όχι παιχνίδι φαντασίας.

Γ. Μοτσάκος
Ειδικός σε Θέματα Άμυνας και Ασφάλειας Πληροφοριών
Conspiracyfeeds




Τρίτη 11 Ιουνίου 2013

Υπερήφανοι ως Έλληνες...


Υπερήφανοι ως Έλληνες...

Ένα διαφημιστικό μήνυμα που ξεχωρίζει παρασάγγες από τις σαχλές, βλακώδεις ή απλώς ανούσιες διαφημίσεις που προσπαθούν να μας πουλήσουν προϊόντα όχι μόνον αχρείαστα, αλλά συχνά και εντελώς άχρηστα. Είναι η διαφήμιση της μικρής, ελληνικής γαλακτοκομικής εταιρείας ΟΛΥΜΠΟΣ.

"Αυτό που για κάποιους 
είναι ένα κομμάτι πανί
για μας είναι ένα κομμάτι 
της ιστορίας μας
και θα κάνουμε τα πάντα 
για να κρατήσουμε ψηλά
όσα αντιπροσωπεύει.
Το χρωστάμε στα παιδιά μας..."

Την βλέπω και την ξαναβλέπω και δεν την χορταίνω...
Στείλτε το παντού!
ΔΕΕ 


Κυριακή 9 Ιουνίου 2013

Παιδεραστές και αποδομητές


Παιδεραστές και αποδομητές

Σε τι διαφέρουν και σε τι μοιάζουν οι παιδεραστές διδάσκοντες πάσης βαθμίδας της εκπαίδευσης και οι «γενίτσαροι» αποδομητές;

Η βασική διαφορά είναι ότι τους πρώτους, αν τους είχαμε πάρει χαμπάρι εξαρχής, δεν θα τους προσλαμβάναμε να τους πληρώνει ο λαός. Τους δεύτερους, όμως, ενώ ξέρουμε πολύ καλά τι καπνό φουμάρουν και τα μισελληνικά χούγια τους, τους βάζουμε στο μισθολόγιο και τους εξασφαλίζουμε λαμπρή καριέρα. Τους δε πρώτους, μόλις τους τσακώσουμε να αποπλανούν ανήλικα, τους διαπομπεύουμε και τους στέλνουμε στην «ψειρού» να παίζουν τις λίλιζες με τον Μπάμπη τον Σουγιά και τον Χασάν τον δουλέμπορο. Τους δεύτερους τους κάνουμε πανεπιστημιακούς και βουλευτές.

Και στη μία και την άλλη περίπτωση έχουμε βάλει λύκους να φυλάνε τα πρόβατα, την ανύποπτη νεότητα της χώρας. Οι παιδεραστές σοδομίζουν και διαφθείρουν σώματα, οι αποδομητές, ψυχές. Παίρνουν στα χέρια τους καθαρά μυαλά, άσπιλες συνειδήσεις, «σφουγγάρια» για γνώση και εμπειρίες και τα σέρνουν στον απέραντο κοπρώνα των σωματικών ή ιδεοληπτικών διαστροφών τους. Κατά το Σύνταγμα, να το ξαναπούμε, ο σκοπός της Παιδείας -κάθε βαθμίδας- είναι η εθνική, ηθική και θρησκευτική διαπαιδαγώγηση των Ελληνοπαίδων. Δεν λέει πουθενά ότι σκοπός της είναι να κάνει τα σεξουαλικά ή ιδεολογικά κέφια του ο πάσα ένας, διδάσκων ή διδάσκουσα.

Το κράτος -ως το οργανωμένο έθνος- έχει, λοιπόν, αποφασίσει απ’ όταν πήγαμε τα μεμέτια, σπρώχνοντας με το ντουφέκι και το σπαθί, πίσω στην Ασία, τι ανθρώπους θέλει να ανατρέφει. Το λέει καθαρά ο καταστατικός χάρτης. Ο λαός θέλει και έχει αποφασίσει η Παιδεία να βγάζει Ελληνες. Οχι Ουζμπέκους, όχι μηδενιστές, όχι γενίτσαρους, αναρχικούς, σταλινικούς, ναζί ή αφασιακά ανδράποδα. Ελληνες. Και η Ιστορία και η διδασκαλία της είναι βασικό εργαλείο για να ανατρέφεις Ελληνες. Δόξα τω Θεώ, έχουμε πολύ πράγμα, να δίνουμε και ρέστα, για να είναι περήφανη όλη η Ανθρωπότητα για όσα κάναμε από τα βάθη της Αρχαιότητας ως και σήμερα, με τα τεράστια προτερήματα και ελαττώματά μας.

Όταν δε βγει στη φόρα ο παιδεραστής ή η παιδεράστρια, η αντίδραση του κοινωνικού σώματος είναι μονομπλόκ. Πλήρης κοινωνική απομόνωση με βδελυγμία και παλλαϊκή απαίτηση για την αυστηρότερη δυνατή τιμωρία. Συνήθως χρειάζεται ισχυρή αστυνομική δύναμη, για να μη λιντσάρουν οι φίλοι, οι συγγενείς και αγανακτισμένοι πολίτες, το κτήνος που πάει με τις χειροπέδες να αντιμετωπίσει ενώπιον της Δικαιοσύνης τις συνέπειες των πράξεών του.

Οι διεστραμμένοι/ες της Παιδείας, όμως, τη... βγάζουν ζάχαρη. Περιφέρονται στα ΜΜΕ και συζητούν μαζί τους οι δημοσιογράφοι, συχνά ομοϊδεάτες τους, στα σοβαρά την ασέλγειά τους σε βάρος της Ιστορίας, της εθνικής ταυτότητας, των μαθητών και φοιτητών. Με βαθιά επιστημοσύνη φτύνουν πάνω στη μνήμη των ηρώων μας, στη Γενοκτονία του λαού μας στη Μικρά Ασία, πάνω στο αίμα των πατεράδων και παππούδων μας, πάνω στα ερείπια των καμένων και λεηλατημένων χωριών, εκκλησιών και μνημείων μας. Με στιλ και χάρη κοπρίζουν την ιδεολογική διαστροφή τους στο κοινωνικό σώμα, και ιδίως στη νεολαία, και κάθε μήνα περνάνε από το ταμείο να πάρουν και τον μισθό τους.

Τους προστατεύουν η «πολιτική ορθότητα» και η συμμορία των αυτομόλων, που υποδύονται τα τελευταία τριάντα τόσα χρόνια την «πνευματική ελίτ» της χώρας. Φουλαράτοι ψευτοπροοδευτικοί αεριτζήδες, αλληλοπροωθούμενοι, δικτατορίσκοι στο βαθύ σκότος του αριστερίστικου πνευματικού ολοκληρωτισμού. Το ότι έχουν περίεργα γούστα, πνευματικά αντίστοιχα και το ίδιο αποκρουστικά με τα σωματικά γούστα των παιδεραστών, θα ήταν δικό τους θέμα, αν αφορούσε το κρεβάτι τους και μόνο συναινούντες ενήλικες. Εδώ όμως δεν μιλάμε για κρεβάτι αλλά για την Παιδεία και κυρίως για τα σχολεία και τα πανεπιστήμια, εκεί που ανατρέφονται ηθικά και πνευματικά οι νέες γενιές των Ελλήνων. Μιλάμε για περίεργους τύπους και περίεργες κυρίες που κάνουν το βίτσιο τους με έξοδά σου, μνημονιακέ πετσοκομμένε μου Ελληνα. Κερασμένα από σένα, από το υστέρημά σου, είναι όσα ξερνούν κάθε τόσο στην κοινωνία όλα αυτά τα καλοδικτυωμένα φυντάνια με τις αγνές και άδολες προθέσεις. Όλως τυχαίως, η αποδομητική τους δράση ταιριάζει με όσα επιθυμούν όλοι αυτοί που μας θέλουν ένα νεοταξίτικο πολτό, χωρίς ιδέες, ήρωες και σύμβολα. Σόρος, κυβερνήσεις, ντόπιες και αλλοδαπές ΜΚΟ και πρεσβείες, σφυρίζουν τον σκοπό που χορεύουν οι «εκκεντρικοί» καθηγητάδες μας, με αλλεργία στα θεμελιώδη της συγκρότησης της εθνικής μας συνείδησης. Άλλωστε, χωρίς ταυτότητα, χωρίς την ορμή και το αγέρωχο της περηφάνιας μας, θα είμαστε πιο πειθήνιοι και βολικοί.

Η λύση; Αφού δεν διώκεται το μίσος για την πατρίδα, για να τους βάλουμε βαθιά στη φυλακή, πρέπει να έχουν τουλάχιστον την ίδια υπόλοιπη αντιμετώπιση με αυτή για τους παιδεραστές: Διαπόμπευση, κοινωνική απομόνωση και εκδίωξη από την εκπαίδευση. Είναι αδιανόητο ο λαός να μισθοδοτεί τους συκοφάντες του και τους διαφθορείς των παιδιών του. Και εκτός από αδιανόητο, είναι μολυσματικά επικίνδυνο για την συλλογική μας ύπαρξη...


Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης

Σάββατο 8 Ιουνίου 2013

Η πανούκλα των εθνομηδενιστών

Ο κορυφαίος διανοητής του ΔΟΛίου συγκροτήματος 
Κώστας Κωστής. Όχι παίζουμε!

Είμαι διαστημάνθρωπος 
από τον εξωπλανήτη Μαλάκα

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης


Διάβασα πράγματα εξαιρετικά στο φύλλο της 26.05.2013 της εγκρίτου εφημερίδος «ΤΟ ΒΗΜΑ» [πιο έγκριτος δεν γίνεται για το εργολαβοπολιτικό σύμπλεγμα] στα πλαίσια συνέντευξης του καθηγητή της Οικονομικής και Κοινωνικής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Κώστα Κωστή.


[ΣΗΜ: στην πραγματικότητα δεν διάβασα, αλλά λαθρανέγνωσα, αφού δεν αγόρασα την εφημερίδα. Επί το πολιτικώς ορθότερον, όμως, ανέγνωσα παρανόμως. Αφού δεν υπάρχουν λαθρομετανάστες, αλλά μόνον παράνομοι μετανάστες, δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν λαθραναγνώστες]. Συνέντευξη σαλονάτη, ήτοι στο κέντρο της εφημερίδος καταλαμβάνουσα το σαλόνι, δηλαδή δύο ολόκληρες σελίδες τη μία απέναντι στην άλλη.

Το βασικότερο όλων είναι πως απεφάνθη ο κ. καθηγητής ότι ο λαός δεν μπορεί να κάνει τίποτε για να αλλάξει τα Μνημόνια και ότι αυτά θα τα αλλάξει η πολιτική ελίτ, η οποία είναι η μόνη που ξέρει τί πρέπει να γίνει. Από τη μία έρχονται οι κυβερνώσες πολιτικές δυνάμεις και μας κάνουν με το ζόρι ενέσεις αισιοδοξίας αποκρύπτοντας την τραγική κατάσταση, στην οποία μας έχουν φέρει εξ αιτίας της ανικανότητός τους και της ξενοδουλείας τους, και από την άλλη έρχεται ο κ. καθηγητής και μας λέει ότι θα παραμείνουμε σκλάβοι μέχρι ν’ αποφασίσουν, αν αποφασίσουν, οι δεσμώτες μας να μας απελευθερώσουν, επειδή μόνον αυτοί ξέρουν. 

Το πιο συγκλονιστικό, όμως, είναι το εξής απόφθεγμα του κ. καθηγητού: «Οι Δυτικοί πίστευαν ότι είμαστε απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων και αυτός ήταν ένας λόγος για να στηρίξουν τη δημιουργία του Ελληνικού κράτους. Οι Έλληνες χρησιμοποίησαν αυτή την ιδιότητα και ανέπτυξαν έναν ιδεολογικό σοβινισμό, με συνέπεια να αντιδρούν με έναν ιδιαίτερο τρόπο στηριζόμενοι σε αυτή την κληρονομά».

[ΣΗΜ: αν έχουν έτσι τα πράγματα, δεν είναι οι «Έλληνες» που χρησιμοποίησαν αυτή την ιδιότητα. Κάποια άλλη ονομασία πρέπει να είχαν αυτοί οι μπάσταρδοι, όταν απεφάσισαν να εκμεταλλευτούν την ανιστόρητη ιδέα των Δυτικών. Ποιά ήταν η ονομασία τους; Αν η ονομασία ήταν «Έλληνες», μήπως θα πρέπει ο κ. καθηγητής να μας εξηγήσει πώς τη σφετερίστηκαν εκείνοι οι μπαγάσηδες οι άμεσοι πρόγονοί μου, οι οποίοι, σημειωτέον, ήταν «κατσαπλιάδες» κατά τον χοντρομπάσταρδο, άρα κάποιο ονοματάκι θα τους χαρακτήριζε; Δεν μπορεί να ήταν ανώνυμοι].

Ο κ. καθηγητής, λοιπόν, ανήκει στη χορεία των εθνομηδενιστών Δραγώνα, Φραγκιουδάκη, Ρεπούση, Λιάκου, Γερουλάνου και άλλων πολλών που διαδίδουν ότι δεν είμαι Έλληνας. Απλώς έτσι μου είπαν οι δυτικοί κι’ εγώ το πήρα απάνω μου και καμαρώνοντας σαν γύφτικο σκεπάρνι δεν σηκώνω μύγα στο σπαθί μου. Διακηρύσσω ελεεινολογών ότι «είμαι απόγονος των αρχαίων Ελλήνων ρε», κι’ όποιον πάρει ο Χάρος.

Το κακό είναι ότι ο δημοσιογράφος που πήρε τη συνέντευξη δεν υπέβαλε κάποια καίρια ερώτηση, ώστε να μας αναλύσει ο κ. Κωστής πώς κατέληξε στο συμπέρασμα αυτό. Δεν τον ρώτησε π.χ. «Εσείς κ. καθηγητά πιστεύετε, προφανώς, ότι δεν κατάγεσθε από τους αρχαίους Έλληνες. Πείτε μου τότε, είσθε Έλλην ή κάτι άλλο; Κι’ αν φρονείτε ότι δεν είσθε Έλλην, γιατί ανέχεσθε ως επιστήμων να φέρετε ένα όνομα, το οποίο δεν δικαιούσθε; Γιατί π.χ. δεν λέτε ότι οι Σκοπιανοί ή κάποιοι άλλοι είναι απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων; Και κάτι ακόμη: αυτοί που ονομάζουμε «αρχαίοι Έλληνες» εξαφανίσθηκαν από τον πλανήτη ΓΗ χωρίς απογόνους; Αν ναι, πότε και πώς έγινε τούτο το πράμα;»

Τελικά έπαθα μεσημεριάτικα κρίση ταυτότητος για μία ακόμη φορά. Τί κι’ αν μου έλεγαν οι καθηγητές μου ότι είμαι Έλληνας, απόγονος των Σωκράτη, Πλάτωνα, Περικλή, Μεγαλέξαντρου, Αριστοτέλη, Αγαμέμνονα κ.λπ. Αυτοί οι καθηγητές μου πρέπει να ήταν αγράμματοι. Με μάθαιναν ό,τι τους μάθαιναν. Παπαγάλιζαν ακρίτως. Ενώ ο κ. καθηγητής και ο λοιπός προαναφερθείς συρφετός με άψογες απόκρυφες επιστημονικές διαδικασίες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι δεν είμαι Έλλην και ότι απλώς το παίζω απόγονος του Λεωνίδα, του Μιλτιάδη, του Θεμιστοκλή κ.λπ.

Και όμως, οι καθηγητές μου οι αμόρφωτοι με δίδαξαν ότι από τούτη τη μικρή φλούδα γης [μεγάλε Γκάτσο] πέρασαν όλες οι φυλές του κόσμου και ότι η επιμιξία πήγε σύννεφο. Αλλά, το στοιχείο της φυλής επεβίωσε. Τυχαίο; Δεν νομίζω.

Έχω και άλλες απορίες όμως. Αρχίζω:

1] προς το τέλος της δεκαετίας του ΄90 βρέθηκα στη Μόσχα, όπου συνάντησα τον καθηγητή Ιατρικής του εκεί Πανεπιστημίου κύριο Μυστακόπουλο, με τον οποίο μιλούσαμε ελληνικά. Κάποια στιγμή του είπα: «Προφανώς είσθε πολιτικός πρόσφυγας!» και εκείνος μου απήντησε: «Εμείς βρισκόμαστε εδώ από 600 ετών». Είναι δυνατόν κ. Κωστή μου;

2] Τα εκατομμύρια των ξεσπιτωμένων από τις ακτές της Ιωνίας το 1922, από την Κωνσταντινούπολη το 1956, από τη Σμύρνη το 1964 και από την Κύπρο το 1974 είναι απλοί αλλοεθνείς εισβολείς που έκαναν γιουρούσι σ’ αυτό το κομμάτι γης; Ή μήπως είναι και αυτοί Έλληνες κατ’ απονομήν;

3] Οι χιλιάδες των Ελλήνων που έφερε από την Οσετία ο μακαρίτης πλοίαρχος Ντερτιλής το 1990, κι’ αυτοί αλλοεθνείς «εισβολείς» είναι;

4] Αυτοί που ομιλούν παραφθορά της ελληνικής στη Νότιο Ιταλία, τί σκατά είναι; 

5] Οι 300.000 σφαγμένοι Πόντιοι αλλοεθνείς ήταν κι’ αυτοί;

6] Πώς συμβαίνει και οι παπάδες δίδασκαν στο Κρυφό Σχολειό την ελληνική γλώσσα; Πώς τη διάλεξαν; Γιατί π.χ. δεν επέλεξαν την σερβική; Ή γιατί δεν επέλεξαν την τουρκική, ώστε να μη τη διδάσκουν στα κρυφά;

7] Ο Καβάφης στην Αλεξάνδρεια τί ήταν; Αλλοεθνής; 

Κι’ αν είναι αλλοεθνείς όλοι αυτοί που προανέφερα, τίνος έθνους ρε γαμώ το; Και γιατί συνέρρευσαν όλοι εδώ και δεν πήγαν π.χ. στην Ουγκάντα; Δεν είναι δα και τόσο μακρυά.

Μου μίλησαν, επίσης, οι αγράμματοι καθηγητές μου και για τον Φαλμεράιερ, τον οποίον κατακεραύνωναν. Όταν τελείωσα το σχολείο έμαθα το μυστικό του πονήματος του εν λόγω ιστορικού. Το βιβλίο του στόχευε στην απόδειξη ότι δεν είμαστε Έλληνες, ώστε να αποδεχθούμε ασμένως έναν Βαυαρό Βασιλέα και να μη ζητάμε ως βασιληά παπούτσι από τον τόπο μας. Αντιφατικά πράγματα δικέ μου.

Επειδή, όμως, εγώ απεχθάνομαι τις αντιγραφές και τις κλεψιτυπίες, του λοιπού θα διαδίδω ότι δεν είμαι Έλλην. Θα λέω ότι έτυχε να γεννηθώ σε τούτα δω τα χώματα, όπου μεγαλούργησαν τιτάνιες προσωπικότητες, με τις οποίες δεν έχω την παραμικρή σχέση. Το πιθανότερο είναι ότι έχω έλθει από το διάστημα, από τον μακρυνό εξωπλανήτη «Μαλάκα», εξ ου και είμαι Μαλάκας την καταγωγή [με κεφαλαίο και περικεφαλαία], πράγμα που εξηγεί γιατί πληρώνω αγογγύστως όλους αυτούς τους «επιστήμονες» που μου λένε ότι δεν είμαι Έλλην χωρίς να μου το αποδεικνύουν επιστημονικώς.

Και θα διαδίδω τη μη ελληνική ταυτότητά μου, ως Μαλάκας που είμαι, εις πείσμα της αγράμματης Κυρίας Γλύκατζη-Αρβελέρ, η οποία σε συνέντευξή της στην εφημερίδα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» έλεγε την 03.10.2010 κατακεραυνώνοντας αμέσως μεν την πολυπολιτισμική κοινωνία του κ. Καστανίδη, του κ. Dildo, του κ. Dilinger, επ’ εσχάτοις δε του κ. Παπαφίγκου και όλου του κακού συναπαντήματος, εμμέσως δε τις κακές παρέες του κ. Κωστή:

«Η μονοπολιτισμικότητα της Αρχαίας Ελλάδος και του Βυζαντίου διέσωσαν τη συνέχεια του Ελληνισμού. Έχουμε χρέος απέναντι στους νέους μας να συνεχίσουμε αυτή την πορεία, αυτόν τον πολιτισμό. Η ελληνορθόδοξη ταυτότητα μάς διδάσκει κατανόηση και ανεκτικότητα προς τους άλλους πολιτισμούς. Όχι όμως εις βάρος των εθνικών μας συμφερόντων και της ιστορικής μας αυτοσυνειδησίας. Ας διδάξουμε λοιπόν στα παιδιά μας την ελληνορθόδοξη παράδοση και την Ιστορία του Έθνους μας και ας αξιοποιήσουμε την ευρωπαϊκή βοήθεια για τον περιορισμό της λαθρομεταναστεύσεως.»

Τί μου λέτε κυρία Αρβελέρ μου! Δεν είχατε ακούσει για κάποιον Κωστή;

Σωτήριος Καλαμίτσης
Φίλος του γιατρού Γωγούση



Παρασκευή 7 Ιουνίου 2013

Τά τζάμια καί τά... τζαμιά!


Τά τζάμια καί τά... τζαμιά!

Γράφει ο Σαράντος Ι. Καργάκος
Ιστορικός, φιλόλογος καί δοκιμιογράφος

«Ὅλα τά ‘χει ἡ Μαριορή, ὁ φερετζές τῆς ἔλειπε»! 
Ἡ παροιμιακή φράση βρίσκει ἐπιβεβαιωτική πληρότητα στό Δῆμο Ἀθηναίων. 

Ὁ κ. Καμίνης καί τά «καμινέτα» του, ἀφοῦ ἔλυσαν τό πρόβλημα τῶν σκουπιδιῶν, τό πρόβλημα τῆς βεβηλώσεως τοίχων καί μνημείων, τό πρόβλημα κλοπῆς προτομῶν, τό πρόβλημα τῶν ζητιάνων (παρότι αὐτό ἦταν τουριστική «ἀτραξιόν»), τό πρόβλημα τῆς νεκρώσεως τοῦ ἱστορικοῦ κέντρου, τό πρόβλημα τῆς δημόσιας τάξης, το πρόβλημα τοῦ θορύβου, το πρόβλημα τῆς ἀλητείας καί τῆς ἀσχημοπρέπειας, ἔδωσαν λύση καί στό πρόβλημα τῶν θρησκευτικῶν ἀναγκῶν τῶν μουσουλμάνων πού ἔχουν «κατακτήσει» ὁλόκληρες περιοχές τῶν Ἀθηνῶν. 

Θά κτίσει, λέει, ἕνα τζαμί σέ κάθε διαμέρισμα τῶν Ἀθηνῶν. 
Ἄφεριμ! 
Περισσέψαν στό Δῆμο τά λεφτά, ὅταν στά δημοτικά ἰατρεῖα δέν ὑπάρχουν οὔτε γάζες;

Ἄς τό σκεφθοῦμε κι ἀλλιῶς: 
Σέ ποιούς μουσουλμάνους θά δοθοῦν τά ἐν λόγῳ τζαμιά; 
Στούς Σουνίτες ἤ στούς Σιίτες; 
Δέν μᾶς φθάνουν οἱ ἄλλες συμφορές, θέλουμε αὔριο νά προσθέσουμε καί τούς «καμικάζι», ὅπως γίνεται στό Ἰράκ; 
Κι ἄν αὔριο κάποιοι κρανιόκενοι δικοί μας θρησκομανεῖς ἤ προβοκάτορες βεβηλώσουν κάποιο τζαμί, τί θά γίνει; 
Δέν θά μείνει οὔτε τζάμι οὔτε τζαμί. 

«Μή κίνει τόν ἀνάγυρον», ἔλεγαν οἱ Ἀρχαῖοι, πού ἦσαν σοφοί. 
Τά τζαμιά, ἀντί νά λύσουν, θά δημιουργήσουν μύρια προβλήματα. 
Σέβομαι τό Ἰσλάμ καί τόν κόσμο τοῦ Ἰσλάμ καί γι’ αὐτό δέν θά ἤθελα μία ρήξη, πού δέν ξέρει κανείς ποῦ θά μᾶς ὁδηγήσει.



Πέμπτη 6 Ιουνίου 2013

Η πλατεία Ταξίμ ξεγύμνωσε την αντιπολίτευση στην Ελλάδα


Η πλατεία Ταξίμ ξεγύμνωσε 
την αντιπολίτευση στην Ελλάδα

Τα όσα διαδραματίζονται στην Τουρκία τις τελευταίες ημέρες, ασχέτως των αφορμών και των αιτιών τους, αποτελούν πραγματικό κόλαφο για την Ελληνική πολιτική πραγματικότητα και συγκεκριμένα για την Ελληνική αντιπολίτευση.


Ο λόγος είναι πολύ απλός και σχετίζεται άμεσα με τις πραγματικές διαθέσεις των Ελληνικών αντιπολιτευτικών κομμάτων να ανατρέψουν την κυβέρνηση Σαμαρά και να διώξουν το μνημόνιο, το οποίο –κατά κοινή ομολογία- καταστρέφει την χώρα.


·         Γιατί δεν μπορεί ο ισχυρός ΣΥΡΙΖΑ, με τον «χαρισματικό» Αλέξη Τσίπρα, να στείλει το μήνυμα μιάς γενικευμένης λαϊκής απαίτησης, για ανατροπή της τραγικής (έως άθλιας) συγκυβέρνησης Σαμαρά;
·        Γιατί δεν οργανώνεται μία παλλαϊκή κίνηση από όλα τα αντιπολιτικά κόμματα κατά της σημερινής μνημονιακής κυβέρνησης;
·     Γιατί ο Αλέξης Τσίπρας μετέχει σε συγκέντρωση στην Ισπανία, αλλά δεν βγάζει στους ελληνικούς δρόμους τους ψηφοφόρους του κόμματός του;
·         Γιατί υπάρχει αυτή η σιωπή, απέναντι στην εφαρμοζόμενη δολοφονική πολιτική της τρόικα και των κυβερνητικών υποτακτικών της;
·      Μήπως επειδή η αντιπολίτευση έχει επιλέξει να ακολουθήσει την πολιτική του «ώριμου φρούτου», να περιμένει δηλαδή την λογική κατάρρευση της κυβέρνησης Σαμαρά και ταυτόχρονα αδιαφορώντας για τα όσα συμβαίνουν στην χώρα να σωπαίνει εισπράττοντας τα σχετικά (υψηλά) κονδύλια – επιχορηγήσεις;
·         Μήπως η αντιπολίτευση δεν καλεί τους Έλληνες σε άμεση αντίδραση, επειδή γνωρίζει δεν έχει την δυναμική που καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις και αποφεύγει μία πανωλεθρία;
·         Μήπως η αντιπολίτευση δεν αντιδρά, επειδή στην πραγματικότητα δεν έχει να προτείνει τίποτε ως λύση επί της ουσίας των όσων προβλημάτων βιώνουν οι πολίτες;
·         Μήπως η αντιπολίτευση σφυρίζει αδιάφορα επειδή συμφωνεί με το κυβερνητικό μνημονιακό πρόγραμμα και δεν επιθυμεί πραγματικά την ανατροπή της υπάρχουσας (τραγικής για τους πολίτες) κατάστασης;

Η πλατεία Ταξίμ γκρέμισε τους μύθους περί "δημοκρατών" και αγωνιστών της Ελλάδας.

Η πλατεία Ταξίμ έριξε τις μάσκες εκείνων που επαγγέλλονται την σωτηρία της Ελλάδας.
Η πλατεία Ταξίμ στέλνει ένα μήνυμα προς όλους τους πολίτες της Ελλάδας. Τουλάχιστον, προς όλους τους (ακόμα) σκεπτόμενους και μη κομματικά πνευματικά ελεγχόμενους Έλληνες. Και αυτό το μήνυμα δεν έχει να κάνει με την αγωνιστική διάθεση των πολιτών της Τουρκίας, αλλά με την παραπλανητική και ψευδέστατη αγωνιστική διάθεση των πολιτικών της Ελλάδας, οι οποίοι αποδεικνύονται περίτρανα όχι απλά μικρότεροι των περιστάσεων, αλλά επικίνδυνοι για το κοινωνικό σύνολο, αφού δεν έχουν κατανοήσει την αδήριτη ανάγκη άμεσης αλλαγής πλεύσης της χώρας.
Οι πολιτικές του «ώριμου φρούτου» εφαρμόζονται όταν υπάρχει αρκετός χρόνος. Στην περίπτωση της Ελλάδας ο χρόνος έχει τελειώσει προ πολλού και τόσο η χώρα όσο και οι πολίτες της συνθλίβονται από την πολιτική ανυπαρξία και τις μηδενικές πολιτικές προτεραιότητες ουσιαστικής διάσωσης της χώρας.



Στην περίπτωση της Ελλάδας, οι Έλληνες έχουν βρεθεί στο σημείο να ψάχνουν την σωτηρία τους μέσα από έναν πόλεμο που δεν έρχεται ή μέσα από ένα… θαύμα που δεν γίνεται! 
Και αυτή η παθητική στάση τους στην επίθεση που δέχονται, τους έχει καταστήσει ουσιαστικά ηττημένους σε έναν πόλεμο που δεν έδωσαν ποτέ, επειδή πίστευαν πως θα βρεθούν εκείνοι οι «αναγνωρισμένοι» πολιτικοί «ηγέτες» που θα στήριζαν τα αυτονόητα της δημοκρατίας και θα πάλευαν υπέρ των δικαίων της χώρας και των πολιτών, θα έδιναν μάχες απέναντι στην μετατροπή της χώρας σε χώρο και των πολιτών σε περιφερόμενους αναμένοντες το… μοιραίο…
Δυστυχώς, οι ελπίδες των Ελλήνων πολιτών αποδείχθηκαν φρούδες, αφού τα καπνογόνα της πλατείας Ταξίμ δεν μπορούν να συναγωνιστούν τα καπνογόνα που ρίχνουν στους Έλληνες πολίτες τα κόμματα της Ελληνικής αντιπολίτευσης... 
Κωνσταντίνος

Τρίτη 4 Ιουνίου 2013

Η δήμαρχος Σουλίου και ο Μίκης κατακεραυνώνουν το σούργελο


Γνωστή η εν λόγω για το ρατσιστικό μίσος της εναντίον των Ελλήνων και γενικά σε οτιδήποτε έχει σχέση με την Ελλάδα (http://hellenicinterest.blogspot.gr/2012/06/blog-post_3927.html). Δεν είναι η πρώτη ούτε η τελευταία ελληνόφωνη που εμφανίζει αυτό το σύμπτωμα...
ΔΕΕ

Η δήμαρχος Σουλίου και ο Μίκης 
κατακεραυνώνουν το σούργελο

Αποστομωτική υπήρξε η απάντηση της δημάρχου Σουλίου κας Σταυρούλας Μπραΐμη για τα όσα είπε η βουλευτής (!) της ΔΗΜΑΡ Μ. Ρεπούση για τον «χορό του Ζαλόγγου» σε ραδιοφωνικό σταθμό. Η Ρεπούση σήμερα προσπάθησε να ανασκευάσει, αλλά το ηχητικό απόσπασμα από το σταθμό την εκθέτει ακόμα περισσότερο.

Σε δήλωσή της στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, η κα Μπραΐμη τόνισε: «Για εμάς, για τα παιδιά μας, γενιές ολόκληρες η ιστορία του Σουλίου και ό,τι αυτό πρεσβεύει, δηλαδή τον αγώνα και τη θυσία των ανθρώπων για την Ελευθερία, είναι κάτι το οποίο ποτέ δεν αμφισβητήθηκε. Οι ιστορικοί, οι επιστήμονες έχουν το δικαίωμα να κάνουν μια εκτενέστερη έρευνα σε βάθος, όμως όλα αυτά που εμείς τόσα χρόνια γνωρίζουμε, είναι τεκμηριωμένα και από το δημοτικό τραγούδι και από μαρτυρίες ξένων περιηγητών.

Με αυτά μεγάλωσαν γενιές Ελλήνων και δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα άλλο πέραν από κάτι κατευθυνόμενο, έναν στόχο αμφισβήτησης της ιστορίας μας και διαστρέβλωσης των εθνικών αγώνων του έθνους μας. Δεν μπορώ να φανταστώ τίποτε άλλο, σε μία τέτοια εποχή, που βρίσκεται υπό αμφισβήτηση η αυτοδιαχείριση μας.

Να το θεωρήσω ως όψιμο επιστημονικό ενδιαφέρον; Θεωρώ αδιανόητο, απαράδεκτο ελαφρά τη καρδία, να γίνονται τέτοιες δηλώσεις από δημόσιο βήμα, όχι μόνο ως δήμαρχος Σουλίου, αλλά και ως Έλληνας πολίτης, εκφράζω την αντίδραση και την δυσαρέσκειά μου και προτίθεμαι να θέσω το ζήτημα τέτοιων στοχευμένων δηλώσεων για ψήφισμα».


Θεοδωράκης κατά Ρεπούση

Κατά της Μαρίας Ρεπούση επιτίθεται ο Μίκης Θεοδωράκης στο πλαίσιο συνέντευξής του για τη συμπλήρωση 100 ετών από την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα.

Κάνει λόγο για εθνομηδενισμό και τονίζει στην κα Ρεπούση πως είναι προνόμιό της που ζει στην Ελλάδα.

Μιλώντας στους Γιώργο και Ηρώ Σγουράκη με θέμα την "Ιστορία των Κρητικών Επαναστάσεων" με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 100 χρόνων από την Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα, ο Μίκης Θεοδωράκης δήλωσε πως είναι ριζωμένος αριστερός και πως αυτή η ρίζα της αριστεράς που έχει μέσα του προέρχεται από τη ρίζα της ελληνικής επανάστασης.

Αναφερόμενος στον εθνομηδενισμό και ειδικότερα στην Μαρία Ρεπούση λέει μεταξύ άλλων: «Αν είχα δύναμη, θα έλεγα στη Ρεπούση, "είναι προσόν που ζεις στην Ελλάδα και είσαι Έλληνας. Αν δεν το καταλαβαίνεις πήγαινε αλλού, πήγαινε να ζήσεις στη Νιγηρία».