Ομαδικές αποχωρήσεις από τον ΛΑΟΣ

Ήθελε να γίνει ...πρωθυπουργός!

Ομαδικές αποχωρήσεις από τον ΛΑΟΣ

Αποχωρούν από το ΛΑΟΣ οι πρώην βουλευτές του κόμματος Αστέριος Ροντούλης και Αλέξανδρος Χρυσανθακόπουλος. Το δήλωσαν δημοσίως με επιστολή βόμβα, στην οποία κάνουν λόγο για "εξωφρενικές ανακολουθίες" στις δηλώσεις του προέδρου Γιώργου Καρατζαφέρη. Του καταλογίζουν επίσης "εγωιστική τυφλότητα" και "αναξιοπιστία", ενώ περιγράφουν τον ΛΑ.Ο.Σ ως ένα κόμμα για το οποίο "δεν υπάρχει ίαση". Την επιστολή των Ροντούλη-Χρυσανθακόπουλου συνυπέγραψαν οι Γιώργος Κανελλόπουλος, πρώην πρόεδρος Πολιτικού Συμβουλίου, Ουρανία Παπανδρέου-Παπαδάκη, πρώην βουλευτής, και Δημήτρης Σαρατσιώτης, πρώην πρόεδρος του Ιδρύματος Ίων Δραγούμης.

ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΗΛΩΣΗ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗΣ:

Προς τον Πρόεδρο του ΛΑΟΣ κ. Γ. Καρατζαφέρη

Με ευθύνη, αυτοσεβασμό και αξιοπρέπεια σας ανακοινώνουμε την αποχώρησή μας από τον ΛΑΟΣ. Οι λόγοι είναι καθαρά πολιτικοί και τους προσδιορίζουμε ως εξής:

1) Δεν δυνάμεθα πλέον να παρακολουθήσουμε τις εξωφρενικές ανακολουθίες σας! Με πρόσφατη δήλωσή σας χαιρετίζετε την νίκη του ΑΝΑΝ-στασιάδη στη Κύπρο έναντι της αριστεράς! Εσείς δεν πλέκατε το εγκώμιο υπέρ του «αριστερού» Χριστόφια; Ξεχάσατε ότι ο Αναστασιάδης ήταν υπέρμαχος του σχεδίου ΑΝΑΝ; Ότι είναι υπέρμαχος του κυπριακού μνημονίου υποταγής στην ΤΡΟΙΚΑ; Με την ίδια λογική αύριο θα σέρνεστε έξω από τον προθάλαμο κάθε διεφθαρμένης μνημονιακής εξουσίας…

2)Μετά από 8 μήνες, αφότου έγιναν οι εκλογές, παρόλες τις αλλεπάλληλες και αγωνιώδεις εκκλήσεις μας, δεν συνεδρίασε εξ αιτίας σας κανένα από τα συλλογικά όργανα του κόμματος. Ούτε η επιβεβλημένη, κατά τα πολιτικά ειωθότα, Κεντρική Επιτροπή, ούτε η Εκτελεστική Γραμματεία, ούτε καν η πρώην κοινοβουλευτική ομάδα…Φυσικά ουδέποτε έγινε δεκτή η εισήγηση για προκήρυξη Συνεδρίου Θέσεων. Είναι απλό, η λήψη συλλογικών αποφάσεων είναι απαραίτητη για την συλλογική αποτελεσματικότητα στην δράση. Όταν τα συλλογικά όργανα είναι παροπλισμένα κάθε κόμμα αυτοδιαλύεται. Η προσπάθεια μας να ξαναζωντανέψει ο εσωκομματικός χώρος με την δραστηριοποίηση του Πολιτικού Συμβουλίου, παρόλες τις φιλότιμες προσπάθειες που επιδείξαμε, δεν αποδίδει πλέον λόγω του αρνητικού πολιτικού πλαισίου που επιβάλλει η ακυρωτική παρέμβαση εξωθεσμικών παραγόντων του προεδρικού περιβάλλοντος….

3) Η συντριπτική εκλογική απόρριψη του προσώπου σας και των πολιτικών σας παλινωδιών από το εκλογικό σώμα αντιμετωπίστηκε με εγωιστική τυφλότητα, ενώ θα έπρεπε να σας προβληματίσει, έτσι ώστε να διατυπώσετε τουλάχιστον ένα γενναίο, ολόψυχο συγγνώμη προς τον ελληνικό λαό και τον πατριωτικό κόσμο. Όμως, για κάθε σύγχρονο κόμμα είναι αυτονόητο ότι θα έπρεπε να γίνει απολογισμός, εκτίμηση των αιτίων της ήττας, ειλικρινής ανάληψη των ευθυνών, αναγνώριση των λαθών και χάραξη της νέας πορείας με νέο προγραμματισμό και σχέδιο δράσης!
4) Θα θυμάστε, βεβαίως, και την σχεδόν ομόφωνη αντίδραση της πρώην κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος, που εναντιώθηκε με σφοδρότητα στην επέλαση των Μνημονίων και στην συγκρότηση της κυβέρνησης Παπαδήμου. Περιέργως, αγνοήσατε επιδεικτικά το προαναφερόμενο γεγονός και ακολουθήσατε την νεοφιλελεύθερη λογική των Βορίδη-Γεωργιάδη-Πλεύρη, χωρίς μάλιστα να αναλάβετε και την ευθύνη των επιλογών σας. Φτάσατε, μάλιστα, στο σημείο να τα βάζετε με τον ελληνικό λαό, γιατί δεν εμπιστεύεται, και ορθά, τους τροφίμους της Λέσχης Bilderberg ή της Τριμερούς.

5) Ξεκαθαρίσαμε σε όλους τους τόνους ότι δεν θα αποδεχθούμε την επανανομιμοποίηση της ΝΔ, ως κόμματος που θα μετονομαστεί σε Ευρωπαϊκό Συναγερμό, με πτέρυγες όλους τους κλεπτοκράτες του συστήματος ούτε οιαδήποτε τεχνητή μεταμόρφωσή της. Έτσι, η λογική «μας ακούει ο Γ. Παπανδρέου » και «μας συγχαίρει ο Πάγκαλος» είναι για εμάς απαράδεκτη και αμαυρώνει το καθαρό πατριωτικό συναίσθημα του λαού μας. Αντιθέτως, η ενότητα και η συνεργασία των πατριωτικών δυνάμεων είναι μονόδρομος για την επιβίωση των Ελλήνων και την διάσωση της εθνικής και ατομικής τους περιουσίας. Εξάλλου, σας υπενθυμίζουμε την ομόθυμη βούληση των συμμετεχόντων στο Πολιτικό Συμβούλιο, βάσει της οποίας: «Η θεωρία της συγκρότησης μετώπου από όλα τα αστικά κόμματα είναι η φύρδην μίγδην ένωση υπό την απειλή των ψευδών διλημμάτων. Μέσα σε αυτά θα κρυφτούν όλοι οι ένοχοι διαχειριστές του συστήματος. Επιμένουμε πέρα από τις ταμπέλες του παρελθόντος σε μια Δημοκρατική, Πατριωτική Συμπαράταξη, για την ανασύσταση του έθνους κράτους των Ελλήνων».

6) Αρνούμαστε να αποδεχτούμε, λόγω της δικής σας αναξιοπιστίας, την απομόνωση, περιχαράκωση και κοινωνική περιθωριοποίηση του κόμματος. Από την πλευρά σας, έκδηλη είναι η άρνηση συμπαράστασης στις κοινωνικές ομάδες που πλήττονται από την ανάλγητη πολιτική της τρικομματικής κυβέρνησης. Για παράδειγμα, ανεπίτρεπτη είναι η προσωπική σας απουσία από τους χώρους των αγωνιζομένων αγροτών, ενώ ιδιαίτερα προσβλητική για τους δημοσίους υπαλλήλους είναι η φράση σας «θα τους στείλω για βρούβες», αν και όλοι συνομολογούν την ανάγκη εξορθολογισμού του δημοσίου τομέα της χώρας. Με όλα αυτά η απαξίωση του κόμματος γιγαντώθηκε ανεπανόρθωτα. Επισημαίνουμε, μάλιστα, ότι παρά τις παροτρύνσεις μας η εκφορά της πολιτικής γραμμής του ΛΑΟΣ συνεχίστηκε με λάθος τρόπο, με γρίφους ήξεις-αφήξεις και με δελτία τύπου που επαναλαμβάνουν την παλαιά αποτυχημένη συνταγή του χρονογραφήματος.

7) Δεν θέσαμε ποτέ ζήτημα ηγεσίας, καθότι είναι γνωστό πως κανείς μας δεν έχει τέτοιες φιλοδοξίες. Η αγωνία μας ήταν και είναι πάντα εθνική και πατριωτική.
Θεωρούμε, δυστυχώς, ότι δεν υπάρχει ίαση σε ένα κόμμα που, 13 χρόνια από την ίδρυση του, ακόμη διορίζει τις νομαρχιακές επιτροπές στην βάση του. Ο πολιτικός βοναπαρτισμός έχει τα όρια του. Δεν μπορούμε να αγωνιζόμαστε μάταια για αλλαγή νοοτροπίας, δίχως καμία προοπτική να εισακουσθούμε.
Και ενώ εμείς επισημαίνουμε την εσωκομματική κατάσταση, ο Ελληνικός Λαός υποφέρει και είναι στα όρια αντοχής και επιβίωσης. Ο ΛΑΟΣ δεν κατόρθωσε δυστυχώς να είναι σήμερα η ασπίδα του. Δεν βλέπει τον πολιτικό του ηγέτη να είναι ζωντανά δίπλα του, καθημερινά, στη γειτονιά και στο χώρο που βιώνει τα βάσανα του. Σας το προτείναμε και από φόβο, μη σας αποδοκιμάσουν, το απορρίψατε. Οι διαβουλεύσεις, για να διευρυνθούν οι πολιτικές συμμαχίες των πατριωτικών δυνάμεων, διεμβολίζονται μέχρι σήμερα από απροθυμία και ηγετικές εγωιστικές ασυμφωνίες. Εμείς δεν ευθυνόμαστε για αυτή την κατάληξη.
Επειδή έχουμε αποφασίσει να μην γίνουμε άλλοθι του συστήματος και επειδή δεν εισακουστήκαμε στο να γίνει σημαία μας το μέτωπο πολιτικής ηθικής και η τιμωρία των επίορκων πολιτικών, θα προχωρήσουμε αυτόνομα στην προώθηση αυτής της αναγκαιότητας. Δίχως κάθαρση δεν αναδεικνύεται εθνική ηγεσία!
Για μας δεν είναι κακός μόνο ο Σαμαράς, δεν είναι υπόλογος μόνο ο Βενιζέλος, δεν είναι εθνοαποδομητής μόνο ο Κουβέλης, είναι όλος ο ηγετικός κύκλος των μιζοκομμάτων. Δεν συζητούμε μαζί τους, δεν έχουμε καμία πολιτική συγγένεια με τα συμφέροντα που υπηρετούν. Δεν είμαστε με το σύστημα και δεν έχουμε, ούτε θα αποκτήσουμε, εταιρική σχέση μαζί του.
Θα πορευτούμε δυναμικά και δεν θα αποποιηθούμε των ιστορικών μας ευθυνών.
Για μας δεν υπάρχει αριστερά -δεν υπάρχει δεξιά! Υπάρχει μόνο η Ελλάδα!
Πιστοί στις αρχές μας θα συνεχίσουμε την προσπάθεια μας για την Ενότητα και την Συμπαράταξη των Δημοκρατικών Πατριωτικών και Αντιμνημονιακών Δυνάμεων.
Η συγκρότηση ενός Πατριωτικού Κέντρου για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό επείγει όσο ποτέ άλλοτε.

Σας ευχόμαστε καλή τύχη.

Κανελλόπουλος Γιώργος, πρώην πρόεδρος Πολιτικού Συμβουλίου
Παπανδρέου-Παπαδάκη Ουρανία , πρώην βουλευτής
Σαρατσιώτης Δημήτρης, πρώην πρόεδρος Ιδρύματος Ίων Δραγούμης
Ροντούλης Αστέριος, Γραμματέας Κεντρικής Επιτροπής, πρώην βουλευτής
Χρυσανθακόπουλος Αλέξανδρος, πρώην βουλευτής

Πέμπτη, 28 Φεβρουαρίου 2013

Είχε προηγηθεί η παραίτηση του Προέδρου του ιδρύματος "Ίων Δραγούμης" Δ. Σαρατσιώτη, η οποία ανέφερε τα εξής:

Επιστολή Παραίτησης

Δευτέρα, 25-2-2013

Το νέο Δ.Σ. του Ινστιτούτου Εθνικών και Κοινωνικών Μελετών "ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ" και εγώ προσωπικά καταβάλαμε κάθε δυνατή προσπάθεια να ανταποκριθούμε στους σκοπούς του Ινστιτούτου και προφανώς στην υλοποίηση των στόχων.

Οι δραστηριότητες, βάσει του θεματικού άξονα που είχε συνταχθεί από εμένα, είχαν γίνει ομόφωνα αποδεκτές από το Δ.Σ.

Στην πορεία υπήρξε υστέρηση, που αυτό οφείλεται σε ανασταλτικού χαρακτήρα θέσεις από εγκάθετους του εξωθεσμικού χώρου, παρακωλύοντας το έργο μας. Τα δημοσιεύματα στα BLOGS 23/11/2012 και 16/2/2013 είναι αυταπόδεικτα στοιχεία.

Το Δ.Σ. και ο πρόεδρός του, ως γνωστόν, προήλθαν από καταστατικές διαδικασίες, έχουν το αυτοδιοίκητο και κάθε επιχειρούμενη, εμβόλιμα, εμπλοκή τρίτων είναι ατόπημα.

Ξεκινήσαμε με όρεξη έναν πανελλαδικό προγραμματισμό και σας διαβεβαιώνω ότι είχαμε συγκινητική ανταπόκριση.

Δυστυχώς όμως η στήριξη που περιμέναμε για την υλοποίηση του προγράμματός μας δεν υπήρξε, αν και έδινε τη λύση η υπʼ αριθμ. πρωτ. 48445/21-12-2012 απόφαση του Υπ. Οικονομικών. Τα στοιχεία που διαθέτουμε της παρελθούσης πενταετίας 2007-2012 καταμαρτυρούν το παράλογο της συμπεριφοράς και ενεργειών τους.

Στις 16-2-2013 κατόπιν παρεμβάσεως του προέδρου του ΛΑΟΣ ειδοποιήθηκα όπως μη προεδρεύσω της εκδηλώσεως της 25-2-2013 καθώς και η ατυχής έκφραση στον πρωινό καφέ 19-2-2013 και η εμπλοκή της Γραμματείας Εθνικής Οικονομίας του πολιτικού συμβουλίου, που καταργεί τον Πρόεδρο του Ινστιτούτου, ως συντονιστή της εκδήλωσης, παρά το ότι το Ινστιτούτο είναι το καθʼ ύλην αρμόδιο όργανο.

Τα ανωτέρω με ενόχλησαν και θεωρώ την όλη τακτική ανέντιμη και αναξιοπρεπή και ως εκ τούτου παραιτούμαι της προεδρίας του Ινστιτούτου και του Δ.Σ. 

 Δημήτρης Σαρατσιώτης

ΑΟΖ: ΤΙ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ

ΑΟΖ: ΤΙ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ

Κωνσταντίνος Χολέβας- Πολιτικός Επιστήμων

Είναι προφανές ότι η Τουρκική κυβέρνηση δεν χαίρεται που η Ελλάδα κινείται προς την ανακήρυξη Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Γνωρίζει ο Ερντογάν και οι συνεργάτες του ότι η παρούσα κυβέρνηση το πιστεύει και θα το κάνει. Με την παραχώρηση αδειών για έρευνες εντός ελληνικής υφαλοκρηπίδας και με τη συνεχή αμφισβήτηση του Καστελλορίζου επιδιώκει η Άγκυρα να μας τρομάξει. Αλλά οι δυνατότητές της δεν πρέπει να υπερεκτιμώνται ούτε, βεβαίως, να υποτιμώνται.

Η Τουρκία θεωρεί ότι η οικονομική κρίση έχει καταστήσει όλους τους Έλληνες φοβισμένους, χωρίς εθνικά και γεωπολιτικά ενδιαφέροντα, εσωστρεφείς και αδύναμους. Λάθος. Στα δύσκολα ενωνόμαστε και όταν προκαλούμαστε από εξωτερικούς εχθρούς λησμονούμε τα βάσανά μας και τη φαγωμάρα μας και γινόμαστε μία γροθιά.

Η γείτων χώρα πιστεύει ότι θα συνεχισθεί η υποχωρητικότητα των κυβερνήσεων Σημίτη και Γ. Παπανδρέου. Η υποστολή σημαίας στα Ίμια, η παράδοση Οτσαλάν, η αναγνώριση ζωτικών τουρκικών συμφερόντων στο Αιγαίο (Μαδρίτη 1997), η υπονόμευση του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρουπόλεως, η συμφωνία Παπανδρέου- Τζεμ για αλλοίωση των σχολικών  μας βιβλίων, οι αφελείς θεωρίες περί παγκοσμιοποιήσεως και καταργήσεως των συνόρων, η εγκατάλειψη του ενιαίου αμυντικού δόγματος με την Κύπρο και άλλες παρεμφερείς ενέργειες αποθράσυναν την Τουρκία είτε ως κεμαλική- είτε υπό την ηγεσία του ήπιου Ισλάμ. Πιστεύω ότι ο Αντώνης Σαμαράς θα φανεί πιο αποφασιστικός και εθνικά αξιοπρεπέστερος.

Λανθασμένα μηνύματα στέλνουμε επίσης με την τουρκολαγνεία ορισμένων τηλεοπτικών καναλιών. Η αποδοχή του Σουλεϊμάν του Μεγαλο-απρεπούς και παρομοίων σειρών που προσβάλλουν την ιστορική μας συνείδηση κάνει τους Τούρκους ηγέτες να πιστεύουν ότι επιτυγχάνουν τον στόχο της προπαγάνδας τους. Να μας αποχαυνώσουν, να μας δείξουν ένα δήθεν φιλικό πρόσωπο μιάς «πολιτισμένης» Τουρκίας και να μας ζητήσουν σε επόμενο βήμα συνεκμετάλλευση του φυσικού και υποθαλάσσιου πλούτου μας. Αφού μπήκαν στο σαλόνι μας ως φίλοι είναι φυσικό να νομίζουν ότι είμαστε έτοιμοι και για άλλες παραχωρήσεις. Είμαι βέβαιος ότι θα διαψευσθούν.

Οι Τούρκοι επίσης πιστεύουν ότι λόγω της κρίσης είναι μειωμένη η αμυντική μας ικανότητα. Για να  απομακρύνουμε κάθε τέτοιο ενδεχόμενο πρέπει να διατηρήσουμε υψηλό το ηθικό των ενόπλων στελεχών μας και να συνεχίσουμε με λογική και χωρίς υπερβολικές σπατάλες τους εξοπλισμούς μας. Η δική μας κρίση ας μη γίνει ευκαιρία για κάθε προκλητικό γείτονα.

Η Άγκυρα δοκιμάζει τα νεύρα μας, την αντοχή μας και την εσωτερική μας συνοχή. Έχει καταλάβει πλέον ότι Γαλλία και Γερμανία της φράζουν τον δρόμο για πλήρη ένταξη στην Ευρ. Ένωση και δεν έχει ανάγκη την ελληνική υποστήριξη,  την οποία ελάμβανε γενναιόδωρα. Θα φωνάζει και θα αμφισβητεί, αλλά ουσιαστικά δεν μπορεί να κάνει πολλά πράγματα. Διότι έχει ανοικτά διάφορα μέτωπα. Το Κουρδικό εντός συνόρων της διογκώνεται συνεχώς, με το Ισραήλ έχει διαρρήξει δεσμούς, στη Συρία εμπλέκεται όλο και περισσότερο και έτσι διασπά δυνάμεις, ενώ οι διώξεις κατά στρατηγών του κεμαλικού κατεστημένου καθιστούν τον Στρατό επιφυλακτικό έναντι του Ερντογάν. Εύκολοι οι παλληκαρισμοί, αλλά δύσκολη η πράξη. Επιθετική ενέργεια κατά της Ελλάδος μπορεί να επιφέρει ντόμινο αρνητικών συνεπειών για την Τουρκία, Και αυτό το καταλαβαίνει ακόμη και ο ΥΠΕΞ κ. Νταβούτογλου που θέλει να επαναλάβει στη Θράκη αυτό που έγινε στην Κύπρο.

Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να προβεί συντόμως στο πρώτο βήμα: Την ανακήρυξη της ΑΟΖ και μετά να αρχίσει την επίπονη διμερή διαπραγμάτευση με κάθε γείτονα χώρα ξεχωριστά. Ίσως γι’ αυτό ο Πρωθυπουργός είπε ενώπιον του Γάλλου Προέδρου Ολλάντ ότι τα κοιτάσματα του Αιγαίου είναι ευρωπαϊκά. Για να πάρει το μήνυμα η Άγκυρα ότι δεν είμαστε μόνοι μας ούτε είμαστε ψοφοδεείς. Θα προχωρήσουμε στην εκμετάλλευση της ΑΟΖ σε συνεργασία με φίλους και συμμάχους.

Κ.Χ. 23.2.2013 

«Xρυσές» Σκουριές: Αυτοψία στα χωριά που κήρυξαν πόλεμο

«Xρυσές» Σκουριές: Αυτοψία στα χωριά 

που κήρυξαν πόλεμο

Ανεβαίνοντας στις Σκουριές, το φρέσκο χιόνι που έχει καλύψει αποβραδίς τις οξιές του Κάκαβου πέφτει με τον αέρα, παράγοντας έναν ήχο μαγικό μέσα στην απόλυτη σιωπή του δάσους. Η ηρεμία του τοπίου σε τίποτα δεν θυμίζει τα όσα διαδραματίστηκαν πριν από μερικές ημέρες λίγα μέτρα πιο μακριά, στο εργοτάξιο της Ελληνικός Χρυσός.

Η περιοχή είναι ήσυχη, με τα καμμένα φορτηγά και τις ξηλωμένες μπάρες να είναι τα μόνα που παραπέμπουν στην πρόσφατη έφοδο των 50 κουκουλοφόρων. Πίσω, όμως, από το φαινομενικά ήρεμο σκηνικό μια ολόκληρη κοινωνία βράζει. Συγχωριανοί και συντοπίτες που παλιότερα αντάλλασσαν μια καλή κουβέντα μεταξύ τους, σήμερα δεν μιλιούνται εξαιτίας της επένδυσης που δρομολογείται στην περιοχή. Από τη μία πλευρά βρίσκονται όσοι αντιδρούν στη μεταλλουργία χρυσού, με προπύργιο την Ιερισσό και από κοντά τα Νέα Ρόδα, την Ουρανούπολη, την Αμμουλιανή και τη Μεγάλη Παναγία. Κι από την άλλη, τα γνωστά Μαντεμοχώρια, Παλαιοχώρι, Νεοχώρι, Στάγειρα, Στρατονίκη και Στρατώνι, που βλέπουν στην επένδυση μια ευκαιρία απασχόλησης για τους ανέργους.

Μια επίσκεψη στην περιοχή αρκεί για να καταλάβει κανείς πόσο κοντά και πόσο μακριά βρίσκονται την ίδια στιγμή οι κάτοικοι, που ορκίζονται από την κάθε πλευρά στο όνομα του αγώνα τους. Ο φόβος του πιθανού περιβαλλοντικού αντίκτυπου στον υδροφόρο ορίζοντα, στο δάσος και στον αέρα είναι το «λάβαρο» του ενός στρατοπέδου, ο φόβος της ανεργίας και των νέων που ξημεροβραδιάζονται στα καφενεία είναι το επιχείρημα του άλλου. Οι θέσεις που ενδέχεται να χαθούν από κλάδους, όπως ο αγροτικός και ο τουριστικός, αν γίνει η επένδυση, η οποία αποκλείει -σύμφωνα με τους αντιδρώντες- κάθε άλλη παραγωγική δραστηριότητα στην περιοχή, «κονταροχτυπιούνται» με τους 1.200 εργαζομένους που απασχολεί ήδη η Ελληνικός Χρυσός, αλλά και με την προοπτική για νέες θέσεις εργασίας.

Η «κυριακάτικη δημοκρατία» ανέβηκε στις Σκουριές, μίλησε με τους ανθρώπους στα χωριά της περιοχής και μεταφέρει το «εμφυλιοπολεμικό» κλίμα.

Η επένδυση του 1 δισ. δολ. με τους 1.200 εργαζομένους 

Η επένδυση της Ελληνικός Χρυσός, που ανήκει στην Eldorado Gold, είναι προϋπολογισμού 1 δισ. δολ. Σήμερα στις εγκαταστάσεις της στη Χαλκιδική απασχολεί ήδη 1.200 άτομα, ενώ στην πλήρη ανάπτυξη της επένδυσης θα απασχολούνται άμεσα και έμμεσα περί τα 5.000 άτομα. Το συνολικό πρότζεκτ προβλέπει την ανάπτυξη του κοιτάσματος στην περιοχή των Σκουριών (3.600.000 ουγκιές χρυσός και 736.000 τόνοι καθαρός χαλκός), την αξιοποίηση του κοιτάσματος του μεταλλείου της Ολυμπιάδας (που περιέχει μεικτά θειούχα, ήτοι χρυσό, άργυρο, μόλυβδο και ψευδάργυρο) και την ίδρυση μεταλλουργίας (χρυσού, χαλκού και αργύρου) στην περιοχή Μαντέμ Λάκκος. Το 2011 εγκρίθηκε η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του έργου, με τους κατοίκους να προσφεύγουν στο Συμβούλιο της Επικρατείας τόσο για την ακύρωση της έγκρισης αυτής όσο και για μια σειρά κινήσεων της εταιρίας που στόχο έχουν την ενεργοποίηση της επένδυσης.

«Δεν είμαστε τρομοκράτες. Παλεύουμε για τα παιδιά μας» 

Στα καφενεία της Ιερισσού το ποδόσφαιρο δεν είναι πια το βασικό αντικείμενο συζήτησης. Ο ΠΑΟΚ, ο Αρης και ο Ηρακλής βρίσκονται σε δεύτερη μοίρα. Η επένδυση της Ελληνικός Χρυσός και όσα αυτή θα φέρει είναι το πρώτο θέμα ανάμεσα σε νέους, αλλά και μεγαλύτερους σε ηλικία. Ειδικά αυτές τις ημέρες το χωριό βρίσκεται σε έντονη αναταραχή. Αλλωστε, όπως καταγγέλλουν οι κάτοικοι, οι προσαγωγές είναι συνεχείς, όλες τις ώρες της ημέρας, αιφνιδιαστικές, με τους αστυνομικούς να εισέρχονται απροειδοποίητα στα σπίτια, παίρνοντας κόσμο στο τμήμα, ακόμα και την ώρα που παίζουν ποδόσφαιρο. Βρίσκουμε στο κέντρο της Ιερισσού μια παρέα νέων ανθρώπων που θέλουν να... τα πουν, μας ζητούν όμως να κρατήσουν την ανωνυμία τους. Δεν θέλουν να στοχοποιηθούν όσο οι προσαγωγές συνεχίζονται και μιλούν για κλίμα τρομοκρατίας από την Αστυνομία, υποστηρίζοντας ότι οι αστυνομικοί παίρνουν δείγμα DNA από τους προσαχθέντες. «Αυτοί που έκαναν την επίθεση στις Σκουριές δεν είναι από μας. Εμείς δεν έχουμε στρατό. Δεν είμαστε τρομοκράτες. Παλεύουμε για τα παιδιά μας» σημειώνει ένας εξ αυτών. «Εντάξει οι 1.200 που δουλεύουν εκεί. Οι υπόλοιποι 20.000 τι θα κάνουμε; Η περιοχή μπορεί να αξιοποιηθεί διαφορετικά. Εχουμε έναν ευλογημένο τόπο» τονίζουν και επιμένουν ότι υπάρχουν μια σειρά μορφών ανάπτυξης για τις οποίες η πολιτεία αδιαφορεί. Οι ίδιοι παραδέχονται ότι έχουν απομονώσει όσους εργάζονται στην Ελληνικός Χρυσός από την Ιερισσό και δεν τους μιλούν. «Προτίμησαν να πάρουν τα 1.000 ευρώ», λένε, «από το να παλέψουν για τον τόπο μας». Οι κάτοικοι εκφράζουν τον φόβο τους. «Τρέμουμε να βγούμε από τα σπίτια μας. Γεμίσαμε αστυνομία» τονίζουν. Οσο για τον τουρισμό της περιοχής, θεωρούν ότι κανείς δεν πρόκειται να επενδύσει στον κλάδο όσο βρίσκεται σε εξέλιξη η υπόθεση. «Ποιος θα έρθει να κάνει μπάνιο εδώ; Η περιοχή έχει δυσφημιστεί και θα συνεχίσει να δυσφημίζεται» εξηγούν, αναφέροντας μάλιστα ότι δύο Γάλλοι έχουν αγοράσει οικόπεδα στο χωριό για να φτιάξουν ενοικιαζόμενα δωμάτια και τώρα διστάζουν. «Εγώ παλεύω για το παιδί μου κι οι κύριοι αυτοί, της πολιτείας και της εταιρίας, για να γεμίσουν τις τσέπες τους» τονίζει ο πιο θερμόαιμος της παρέας. «Η επένδυση δεν θα γίνει όσο είμαστε εμείς εδώ».

Την ίδια στιγμή οι... θεσμικοί του αγώνα κατά της επένδυσης είναι αποφασισμένοι να εμποδίσουν το έργο. Καταδικάζουν τα γεγονότα των Σκουριών, αλλά δηλώνουν έτοιμοι να διαδηλώσουν για ακόμη μία φορά την αντίθεσή τους. Μάλιστα, σήμερα Κυριακή διοργανώνουν συλλαλητήριο στη Μεγάλη Παναγία.

«Δεν υιοθετούμε τέτοιες ενέργειες, δεν ξέρουμε από ποιους έγιναν. Το σίγουρο είναι ότι δεν έγιναν από τους ανθρώπους των επιτροπών αγώνων κατά των μεταλλείων» σημειώνει στην «κυριακάτικη δημοκρατία» ο Γιώργος Ζουμπάς, μέλος του συντονιστικού των συλλόγων και φορέων ενάντια στα μεταλλεία, συνταξιούχος του ΟΤΕ και κάτοικος Ιερισσού. Ο ίδιος κάνει λόγο για προσπάθεια δυσφήμισης του αγώνα των κατοίκων από τα μέσα ενημέρωσης, με αφορμή την επίθεση στις Σκουριές, αλλά και για τρομοκρατία από την Αστυνομία και την κυβέρνηση απέναντι σε όσους αντιδρούν στην επένδυση. Συνιστά δε σε αυτούς που θυμήθηκαν τώρα τη Χαλκιδική, να ασχοληθούν με την ουσία των πραγμάτων και να δουν ότι «η περιοχή οδεύει στην καταστροφή», όπως λέει. Θέτει, μάλιστα, τα βασικά περιβαλλοντικά ζητήματα που απασχολούν τους κατοίκους και τους έχουν κάνει να χάσουν -όπως αναφέρει χαρακτηριστικά- τον ύπνο τους: οι συνέπειες στον υδροφόρο ορίζοντα, στο δάσος, αλλά και στην ατμόσφαιρα.

«Συνεχίζουμε τον αγώνα μας με καθαρά και επώνυμα πρόσωπα, παρά το κλίμα τρομοκρατίας που ζούμε καθημερινά. Κακώς κάποιοι πολιτικοποιούν το θέμα. Πρόκειται για έναν αυθεντικό λαϊκό αγώνα» σημειώνει, από την πλευρά του, το μέλος της Επιτροπής Αγώνα Ιερισσού και κάτοικος του χωριού Γιάννης Βεργίνης.

Οι αντιδρώντες τονίζουν ότι θα χρησιμοποιηθεί κυάνιο για τον εμπλουτισμό του μεταλλεύματος, αν όχι στις Σκουριές, στο μετάλλευμα που θα φτάσει στο μεταλλευτικό κέντρο του Στρατωνίου από την Ολυμπιάδα. «Ογδόντα τόνοι κυάνιο τον χρόνο θα χρησιμοποιούνται για τον εμπλουτισμό του μεταλλεύματος» εξηγεί ο κ. Βεργίνης, ενώ προσθέτει ότι κατά την εξόρυξη θα βγαίνουν 2.162 τόνοι σκόνης την ώρα μόνο από τις Σκουριές και άλλοι τόσοι από την Ολυμπιάδα. «Εύχομαι όλοι αυτοί που διαχειρίζονται το μέλλον της περιοχής να μην την αναδείξουν ως ένα από τα μεγαλύτερα μεταλλευτικά πεδία του κόσμου, όπως λένε ότι είναι, αλλά ως την περιοχή με τον πρώτο σε αναγνωρισιμότητα άνθρωπο του κόσμου, τον Αριστοτέλη» τονίζει ο ίδιος.

«Αν δεν πετύχουμε να σταματήσουμε την επένδυση, απλά θα φύγουμε από δω, γιατί δεν θα μπορούμε να ζήσουμε» εξηγεί, από την πλευρά, του ο κ. Ζουμπάς, προαναγγέλλοντας μάλιστα ότι οι Επιτροπές Αγώνα θα κάνουν προσφυγή για το θέμα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Με τη σειρά της η Ειρήνη Μάρκου, ξενοδόχος από την Ιερισσό, φοβάται ότι η καταστροφή στην περιοχή θα είναι μη αναστρέψιμη, εκτίμηση που δεν είναι δική της -όπως λέει-, αλλά των επιστημόνων που δεν πληρώνονται από την εταιρία. «Η επένδυση δεν είναι δυνατό να συμβαδίσει με τη γεωργία, την αλιεία, τη μελισσοκομία, τον τουρισμό» σημειώνει.

Σύμφωνα με τους αντιδρώντες, η περιοχή είναι ένα καζάνι που βράζει, παρακαλούν να μην εκραγεί και εξηγούν ότι οι ευθύνες δεν είναι των κατοίκων. Θεωρούν ότι η Πολιτεία και η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι αυτοί που φταίνε και ρίχνουν ευθείες βολές στον δήμαρχο Αριστοτέλη Χρήστο Πάχτα, για τον ρόλο του στην υπόθεση.

«Δεν πρόκειται πια μόνο για τη Βορειοανατολική Χαλκιδική, αλλά για όλη τη Χαλκιδική. Η Σιθωνία είναι μόλις 24 χιλιόμετρα από τις Σκουριές και η Κασσάνδρα 60. Νομίζετε ότι θα αργήσουν να φτάσουν κι εκεί οι περιβαλλοντικές συνέπειες;» αναφέρει ο κ. Ζουμπάς.

«Μας απειλούν ότι θα κάψουν το χωριό μας! Δεν θα αντέξουμε να χάσουμε τις δουλειές» 

Από την άλλη όχθη είναι οι εργαζόμενοι στην Ελληνικός Χρυσός και στα μεταλλεία. Βλέπουν την τοπική κοινωνία, της οποίας είναι μέλη, να έχει γεμίσει φανατισμό και φοβούνται. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να συνεχίσουν να έχουν δουλειά, όχι όμως με κάθε τίμημα. Εμπιστεύονται την Ελληνικός Χρυσός και τα μέτρα που παίρνει για το περιβάλλον, σημειώνοντας ότι στην περιοχή ζουν και οι ίδιοι με τις οικογένειές τους. Βλέπουν την ανεργία να ζώνει τη βορειοανατολική Χαλκιδική και φοβούνται ότι αν δεν γίνει η επένδυση, θα έρθει φτώχεια, αφού -όπως λένε- δεν υπάρχουν άλλες μορφές ανάπτυξης, που θα μπορούσαν αυτή τη στιγμή να κινήσουν την οικονομία της περιοχής. Μετά την επίθεση στις Σκουριές ανησυχούν για νέο χτύπημα, ενώ πολλοί εξ αυτών φοβούνται να πάνε στη δουλειά με τα αυτοκίνητά τους, καθώς συχνά, όπως καταγγέλλουν, γίνονται στόχος επίθεσης από αντιδρώντες.

«Εμείς πολεμάμε ήσυχα για το μεροκάματο. Ολα αυτά που έγιναν στις Σκουριές ήταν ακραία. Δεν είμαστε όμως εμείς αυτοί που πρέπει να πάρουν τον νόμο στα χέρια τους. Το κράτος πρέπει να το κάνει αυτό. Είναι δική του η ευθύνη να αποφασίσει τι θα γίνει με την επένδυση» σημειώνει στην «κυριακάτικη δημοκρατία» ο πρόεδρος του σωματείου των εργαζομένων όλων των ειδικοτήτων στις υπόγειες στοές των μεταλλείων Παναγιώτης Αρβανιτάκης, τον οποίο βρίσκουμε στο Στρατώνι. Ο ίδιος είναι από το Στρατώνι, εργάζεται περισσότερα από 30 χρόνια στα μεταλλεία και είναι τεχνίτης μηχανημάτων στον Μαντέμ Λάκκο. Λέει χαρακτηριστικά ότι οι συχνές απειλές που διατυπώνονται από διάφορους αντιδρώντες σε συγκεκριμένα blogs ότι θα κάψουν το χωριό έχουν κάνει την Αστυνομία να περιπολεί συνέχεια, μετατρέποντας το Στρατώνι σε... Σικάγο. «Κι εμείς ανησυχούμε για το περιβάλλον. Είναι οι οικογένειές μας εδώ, εδώ ζούμε. Θεωρούμε όμως ότι η εταιρία παίρνει όλα τα μέτρα που πρέπει για να προστατευτεί το περιβάλλον» εξηγεί, προσθέτοντας πως οι εργαζόμενοι δεν θέλουν να αντιπαρατεθούν με κανέναν, αν όμως κινδυνέψουν οι δουλειές τους, τα πράγματα θα αλλάξουν.

Από την πλευρά του, ο Γιώργος Γλυνιαδάκης, επιστάτης στις Σκουριές, 28 χρόνια στα μεταλλεία, σημειώνει ότι αν δεν γίνει η επένδυση, τότε είναι που θα υπάρξουν περιβαλλοντικές συνέπειες, αφού δεν θα υπάρχει χρηματοδότηση για να συνεχίσει η αποκατάσταση του περιβάλλοντος και τα όξινα νερά θα πέφτουν ακατέργαστα στον υδροφόρο ορίζοντα. «Το 2003, όταν η TVX ανέστειλε τη δραστηριότητά της, όλοι οι εργαζόμενοι, κυρίως στα στάδια του καθαρισμού των υδάτων, έμειναν θεματοφύλακες του περιβάλλοντος, στις θέσεις τους, παρόλο που δεν ήξεραν αν θα πληρωθούν και ποιο θα είναι το μέλλον τους. Πού ήταν τότε οι σημερινοί όψιμοι περιβαλλοντολόγοι;» ρωτά και τονίζει ότι κανείς δεν μπορεί να ποινικοποιεί την εργασία και να κατηγορεί τους εργαζομένους. «Η αντίθετη άποψη είναι θεμιτή, στο πλαίσιο όμως του νόμου» εξηγεί και επιμένει πως όσοι αντιδρούν, κυρίως στην Ιερισσό, είναι παραπληροφορημένοι, ενώ το έδαφος σε αυτή την παραπληροφόρηση έχει στρώσει η αντιπαλότητα από τις τελευταίες δημοτικές εκλογές στον νέο δήμο του Αριστοτέλη, που ανέδειξαν δήμαρχο τον Χρήστο Πάχτα. Σύμφωνα με τους εργαζομένους, η μεταλλευτική δραστηριότητα μπορεί να συνδυαστεί με άλλες μορφές ανάπτυξης, όπως ο τουρισμός, κάτι που έχει αποδειχτεί, όπως λένε.

Στην πλατεία του Παλαιοχωρίου, ενός εκ των Μαντεμοχωρίων, οι θαμώνες των καφενείων συζητούν αυτές τις ημέρες για τα γεγονότα στις Σκουριές. Το θέμα τούς απασχολεί έντονα, θέλουν να δουν πώς θα εξελιχθεί η ιστορία αυτή, σε καμία όμως περίπτωση δεν επιθυμούν να βλέπουν τα παιδιά τους να ξημεροβραδιάζονται πίνοντας καφέ και παίζοντας πρέφα. Το Παλαιοχώρι είναι υπέρ της επένδυσης, όπως και τα υπόλοιπα Μαντεμοχώρια. Περισσότεροι από 50 κάτοικοί του εργάζονται ήδη στα μεταλλεία, ενώ δεν είναι λίγες οι νέες αιτήσεις προς την Ελληνικός Χρυσός από νέους της περιοχής.

Ο Δημήτρης Ζέρβας, ιδιοκτήτης καφενείου, καταδικάζει την επίθεση στις Σκουριές και θεωρεί ότι «κάθε νοήμων Ελληνας που είναι κατά των επενδύσεων, που θα φέρουν δουλειές στον τόπο αυτή την περίοδο, είναι απαράδεκτος». Σπεύδει, πάντως, να σημειώσει ότι υπάρχουν επιφυλάξεις και ανησυχίες για το περιβάλλον, καθώς δεν έχει γίνει επαρκής ενημέρωση από την Πολιτεία. Ο ίδιος δούλευε ως οδηγός υπογείων στα μεταλλεία από το 1979 έως το 1990 και θεωρεί αυτονόητο ότι η ανάπτυξη θα έρθει ξανά από τη μεταλλευτική δραστηριότητα.

«Ολα τα χρόνια από εκεί ζούσαμε. Θέλουμε να γίνει η επένδυση, αλλά να προφυλαχθεί και το περιβάλλον» σημειώνει, από την πλευρά του, στην «κυριακάτικη δημοκρατία» ο Βασίλης Παπαθανασίου, που δούλεψε ως εργάτης στα μεταλλεία τη δεκαετία του '60. Ο ίδιος εξηγεί ότι ο κόσμος θέλει δουλειά και τονίζει ότι η περιοχή δεν έχει να δείξει κάτι άλλο πέρα από τη μεταλλευτική δραστηριότητα. «Αν δεν γίνει επένδυση, θα έρθει κι άλλη φτώχεια. Τα μεταλλεία είναι αυτά που έδωσαν ζωή στην περιοχή» εξηγεί.

«Δεν αρκεί ο τουρισμός»

Ο Βασίλης Καραγιάννης δούλεψε από το 1966 έως το 1996 στα μεταλλεία. Δεν πιστεύει ότι η ανάπτυξη στο συγκεκριμένο κομμάτι της Χαλκιδικής μπορεί να έρθει από τον τουρισμό και θεωρεί ότι πρέπει να αναπτυχθεί η μεταλλευτική δραστηριότητα, αλλά με σεβασμό στο περιβάλλον και στους ανθρώπους.

«Καμία μόλυνση» λέει η εταιρία 

Στις περιβαλλοντικές ανησυχίες και στις αιτιάσεις για το κυάνιο και τη μεταλλευτική σκόνη ο υπεύθυνος επικοινωνίας της Ελληνικός Χρυσός Κώστας Γεωργαντζής απαντά: «Εδώ και 40 χρόνια χρησιμοποιείται το κυάνιο. Ας μας πει ένας αν βρέθηκε ποτέ ίχνος κυανίου στα υπόγεια ή στα επιφανειακά νερά, αν έχει υπάρξει μία περίπτωση που άνθρωπος, ζώο ή φυτικός οργανισμός είχε ποτέ πρόβλημα εξαιτίας του κυανίου» και προσθέτει: «Αν είναι απαγορευμένη πρακτική, γιατί δεν έκλεισαν εδώ και 40 χρόνια τα μεταλλεία;». Για τη μεταλλευτική σκόνη και τα νούμερα που ακούγονται, σημειώνει ότι πρόκειται για υποθετικά και ακραία σενάρια που περιλαμβάνονται στη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) και όχι γι' αυτό που θα συμβεί. Σύμφωνα με τον ίδιο, η επικοινωνιακή μόλυνση -με αντίκτυπο στον τουρισμό της περιοχής- που επιχειρείται τα τελευταία χρόνια είναι πολύ μεγαλύτερη από την πραγματική ή δήθεν περιβαλλοντική μόλυνση από τα μεταλλεία τα τελευταία 2.500 χρόνια. Οσο για τις μελέτες που αμφισβητούν τη ΜΠΕ, τις χαρακτηρίζει σταχυολόγηση επιστημονικοφανών ισχυρισμών.

Τα καμμένα οχήματα του τρόμου

Η είσοδος στο εργοτάξιο της Ελληνικός Χρυσός στις Σκουριές κάνει αμέσως προφανές ότι ο αχανής χώρος είναι αδύνατο να φυλαχτεί επαρκώς από τους άντρες της εταιρίας σεκιούριτι. Το πίσω φυλάκιο, απ' όπου μπήκαν οι κουκουλοφόροι, αιφνιδιάζοντας τους φύλακες, ξεπηδώντας μέσα από το δάσος, είναι καμένο και η μπάρα σπασμένη και πεταμένη στο έδαφος. Τον χώρο περιβάλλουν συρματοπλέγματα και από τα ακροβολισμένα φυλάκια στις τέσσερις πλευρές του εργοταξίου οι φύλακες περιφρουρούν. Σε μιαν άκρη έχουν συγκεντρωθεί τα καμένα φορτηγά και γκρέιντερ, με τις λαμαρίνες να αχνίζουν ακόμα από τη φωτιά και τη μυρωδιά από τα πυρπολημένα λάστιχα να είναι διάχυτη στην ατμόσφαιρα. Οι άντρες της ιδιωτικής εταιρίας φύλαξης δεν μιλούν πολύ. Αρκούνται να περιγράψουν τις στιγμές που έζησαν οι δύο συνάδελφοί τους στα χέρια των κουκουλοφόρων υπό την απειλή των όπλων.

Το καμένο βαν κοντά στο οποίο σύρθηκαν δεμένοι οι δύο φύλακες, λουσμένοι, όπως λένε οι εργαζόμενοι, από βενζίνη βρίσκεται στην μπροστινή πύλη. Μια εβδομάδα έχει περάσει από τη στιγμή που οι 50 κουκουλοφόροι μπήκαν, κραδαίνοντας καραμπίνες, τσεκούρια και βόμβες μολότοφ και έκαψαν μέσα σε 15 λεπτά ό,τι βρέθηκε στο διάβα τους, οι μνήμες όμως δεν θα σβήσουν εύκολα.

Μαρία Μαθιοπούλου
κυριακάτικη δημοκρατία

Επέστρεψε στο Μαξίμου ο πίνακας του Βρυζάκη

Είχαμε αναφερθεί σε παλαιότερη ανάρτηση (15-4-2010) με τίτλο "Η συμβολική αφαίρεση ενός πίνακα ζωγραφικής" για τα κατορθώματα του Τζέφρυ. Η είδηση της επανατοποθέτησης του πίνακα στην αρχική του θέση "χάθηκε" στην θερινή ραστώνη. Την αντιληφθήκαμε τυχαία και πολύ καθυστερημένα και θεωρούμε ότι πρέπει να την καταγράψουμε, έστω και για αρχειακούς λόγους.

ΔΕΕ

Επέστρεψε στο Μαξίμου ο πίνακας του Βρυζάκη

Και μια μικρή είδηση η οποία ίσως πέρασε απαρατήρητη. Επέστρεψε στο πρωθυπουργικό γραφείο του Μαξίμου ο πίνακας «H Eλλάς ευγνωμονούσα» του Θεοδώρου Βρυζάκη (1858), ένα εξαιρετικό έργο τέχνης με πολλαπλούς εθνικούς συμβολισμούς. Όπως είναι γνωστό ο συγκεκριμένος πίνακας είχε αφαιρεθεί από το γραφείο του Πρωθυπουργού της Ελλάδος με απόφαση του Γιώργου Παπανδρέου, μια κίνηση η οποία είχε πολύ συγκεκριμένο συμβολισμό, και ιδεολογικό περιεχόμενο.

Η απομάκρυνση του πίνακα είχε γίνει αντιληπτή τον Οκτώβριο του 2010 από φωτογραφίες διακαναλικής συνέντευξης του Γ. Παπανδρέου. Ο τωρινός ένοικος Α.Σαμαράς αποφάσισε -ορθώς κατά την γνώμη μας- να πραγματοποιήσει την αντίστροφη συμβολική κίνηση, αποφασίζοντας την επιστροφή του έργου από την Εθνική Πινακοθήκη.

http://www.enkripto.com/2012/07/blog-post_13.html

Το heavy metal του ΣΥΡΙΖΑ

Ένα εκπληκτικό άρθρο περί ΣΥΡΙΖΑ και Συριζαίων από έναν αριστερό που γνωρίζει πολύ καλά πρόσωπα και πράγματα.

ΔΕΕ

Το heavy metal του ΣΥΡΙΖΑ

Σιγά μη θέλουν, ανοικτή χρεωκοπία, ο Λαφαζάνης, ο Κουράκης και ο Στρατούλης. Σιγά μη θέλουν να πληρώνονται αύριο σε πληθωριστικές δραχμές. Σιγά μη θέλουν  πτώχευση. Οι τράπεζες να έχουν βαρέσει φαλιμέντο και αυτοί να τρέχουν για μακαρόνια και ρύζι στο πολιορκούμενο super market και από πίσω να τους κυνηγάνε  οι ψηφοφόροι τους.

Ας είμαστε σοβαροί. Ρόλους παίζουν οι άνθρωποι, το ψωμί τους βγάζουν, άκοπα. 

Δυστυχώς, κάποιοι τσιμπάνε, και έτσι τους διευκολύνουν να γίνονται περισσότερο διεισδυτικοί. Στον φτωχό, από πολιτικά γεγονότα, Αύγουστο, όλο το πανελλήνιο πληροφορείται τις απόψεις του Λαφαζάνη για τη σωτηρία των αδυνάμων μέσω της δραχμής και τις συζητάει στα σοβαρά.

« Ρε, Μήτσουμ, μπας και είναι καλύτερα έτσι;» διερωτούνται στην πλατεία του χωριού ανάμεσα από τσίπουρα και φρυγαδέλια.

Στο κόσμο της μουσικής, Ηeavy (death) Μetal, το τελετουργικό θέλει τα μέλη του κάθε συγκροτήματος μακιγιαρισμένα και ντυμένα έτσι, ώστε να φαντάζουν ως δράκουλες ή ζόμπυ ή κάτι ανάλογο που μόλις γύρισαν από φαγοπότι με ανθρώπινες σάρκες και αίμα. Σε όλη τη διάρκεια της συναυλίας, το περιβάλλον είναι death, ο ήχος  πολύ σκληρός και δυνατός, οι στίχοι αναφέρονται στο διάβολο, στο θάνατο και στα σχετικά, οι τραγουδιστές σχίζουν τα ιμάτιά τους και βγάζουν κραυγές. Ένας, κάποτε, έφαγε και μια νυχτερίδα. Υπάρχει γενικώς μια θανατολαγνεία. Ανάλογα γούστα έχουν και οι fun, που τους παρακολουθούν και εκστασιάζονται. Μετά το τέλος της συναυλίας, οι καλλιτέχνες ξεμακιγιάρονται, ντύνονται ως κανονικοί άνθρωποι και πάνε στο σπιτάκι τους όπου τους περιμένουν οι οικογένειές τους για να πάνε όλοι μαζί στο Luna Park ή στην pizzeria. Κάτι ανάλογο κάνουν και οι οπαδοί τους.

Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στο ΣΥΡΙΖΑ. Οι καλλιτέχνες - πολιτικοί έχουν ρόλους και αντίστοιχο φανατικό κοινό που περιμένει πως και πώς να δει την παράσταση του καθενός τους. Το τι ακριβώς όμως πιστεύουν οι fun είναι αδιευκρίνιστο.

Για παράδειγμα, υπάρχει ένα 30% των Ελλήνων πολιτών που δηλώνουν ότι θέλουν έξοδο από την ΕΕ και επιστροφή στη δραχμή. Το θέμα είναι στην επικαιρότητα λόγω του επικείμενου ταξιδιού του Σαμαρά. Ένα μεγάλο μέρος αυτού του ποσοστού προφανώς και είναι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ. Ο αντιευρωπαϊσμός και ο εθνοκεντρισμός είχαν πάντοτε οπαδούς στη δογματική Αριστερά.  Κάποιοι πρέπει να παίξουν ένα σκετσάκι για να τους ικανοποιήσουν.

Ποιος είναι υπέρ της εξόδου από το Ευρώ;

Το Αριστερό Ρεύμα.

Πολύ ωραία. Να ετοιμάζεται, ο Λαφαζάνης και αν χρειαστεί και ο Στρατούλης.

Φώτα, μοτέρ, πάμε…

Αν τα πράγματα στραβώσουν και η πρώτη παράσταση τείνει να βλάψει τη συνολική εικόνα του κόμματος, υπάρχει σε ετοιμότητα το αντίδοτο.

Θα βγει ο ακριβώς αντίθετος (πχ. ο Σταθάκης ή ο Παπαδημούλης) να πει κάτι διαφορετικό επί του θέματος, να ισορροπήσει η βάρκα.

Αυτό το παιχνίδι παίχτηκε και προεκλογικά με τεράστια επιτυχία, με αποτέλεσμα ο ΣΥΡΙΖΑ να πάρει το ποσοστό που ακριβώς ήθελε. Μεγάλο μεν, ώστε να είναι αξιωματική αντιπολίτευση, να έχει 71 βουλευτές, τεράστια οικονομική επιδότηση, άφθονα επαγγελματικά στελέχη κλπ, αλλά και μικρότερο από αυτό της ΝΔ, ώστε να μην χρειαστεί να κυβερνήσει  και να εμπλακεί σε δύσκολες και απρόβλεπτες καταστάσεις.

Τώρα ποιοι και πόσοι έχουν μπει για τα καλά στο πετσί του ρόλου τους και πιστεύουν πραγματικά αυτά που λένε, δεν ξέρω, αλλά δεν έχει καμία σημασία. Άλλο τι πιστεύεις για σωστό και άλλο τι θέλεις να συμβεί πραγματικά. Η ιδεολογία και το ταξικό συμφέρον είναι δύο τελείως διαφορετικά πράγματα.

Οk, μπορεί να πιστεύει κάποιος στον μπολσεβικισμό, αλλά πώς να ζήσει και μέσα στην κομμουνιστική λιτότητα, με χίλιες δυο στερήσεις και περιορισμούς; Την ίδια στιγμή, μέσα  στο «άθλιο καπιταλιστικό σύστημα», δεν έχει δουλέψει ποτέ του και ζει πλουσιοπάροχα αυτός και η οικογένειά του από τη  γενναία κρατική επιδότηση που του παρέχει το ίδιο το σύστημα, που αυτός εργάζεται για να ανατρέψει. Πέστε μου, υπάρχει μεγαλύτερη ηδονή από αυτή; Μεγαλύτερη διαστροφή; Να καμώνεσαι ότι θέλεις να σκοτώσεις αυτό που σε ταΐζει; Τι θέατρο του παραλόγου και παραμύθια. Εδώ είναι το πιο σκληρό paranoid.

Στο ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν τα πάντα. Και τα πάντα έχουν πελάτες - ψηφοφόρους, οι οποίοι πρόσφατα αυγάτεψαν και δεν πρέπει να μένουν παραπονεμένοι, γιατί θα φύγουν. Θέλουν παράσταση και πρέπει να την έχουν.

Υπάρχουν, Μαοϊκοί (της Χήρας του Μάο, αλλά και των αντιπάλων της), Σοσιαλδημοκράτες, Ανανεωτικοί, Ευρωκομμουνιστές,  Τροτσκιστές, Νεομπολσεβίκοι Τριτοδιεθνιστές, Ελευθεριακοί, Γεροντοφρικιά, Αναρχομπάχαλοι, Οικολόγοι, Βαθυπασόκοι, Οπαδοί του Αλτουσέρ (πριν πνίξει τη γυναίκα του αλλά και μετά), Αντάρτες Πόλεων (στα λόγια), Φίλοι του Γιωτόπουλου, ο Γλέζος και ο Πάντζας. Δηλαδή, όλα τα λουλούδια της Αριστεράς ανθίζουν σε αυτόν τον εύοσμο μπαξέ. Κάθε τόσο κάποιος εκπρόσωπος μιας συνιστώσας θα πρέπει να βγαίνει να κάνει το νούμερό του, για να ικανοποιεί το αντίστοιχο ακροατήριο αφελών που τον αναμένει, να τσιμπάνε οι αντίπαλοι, να του την πέφτουνε, να απαντά αυτός οργισμένα, να γίνεται μπαλαλάς, να είναι το κόμμα πρώτη είδηση στα δελτία, να πηγαίνουν όλοι στο ταμείο.

Πρόκειται για μια καλλιτεχνική εταιρία με πολλά είδη αριστερής μουσικής που τα υπηρετούν πολλά επί μέρους αριστερά γκρουπάκια. Όσο το ποσοστό ήταν 4-5% δεν υπήρχε πρόβλημα. Οι fun ήταν μιλημένοι, οι κώδικες κοινοί, όλοι συμμετείχαν  στην παράσταση. «Και το βράδυ στην ταβέρνα ρετσίνα κι αντάρτικα», που έλεγε και οΤζιμάκος. Τώρα όμως που πλάκωσε κόσμος και ντουνιάς, τα πράγματα έγιναν επικίνδυνα. Γιατί οι νέοι fun μπορεί και να το εννοούν το heavy metal. Εντάξει, δεν θα βάλουν το Λαφαζάνη να φάει νυχτερίδα, σαν τον Οzzy, αλλά ακόμα χειρότερα, μπορεί να αναγκάσουν αυτόν και τους φίλους του να κυβερνήσουν. Και τότε το μέταλλο θα τους πέσει βαρύ, πολύ βαρύ, στο στομάχι.

Πρέπει να προσέχουν, γιατί υπάρχουν πολλοί που τους παίρνουν πλέον σοβαρά. Δυστυχώς και γι’ αυτούς και για μας.

http://mhmadas.blogspot.gr/2012/08/heavy-metal.html

Η εφαρμογή του μαρξισμού στη σύγχρονη Ελλάδα

Η εφαρμογή του μαρξισμού στη σύγχρονη Ελλάδα

Πώς αρχίζει το κομμουνιστικό μανιφέστο του καρόλου μάρξ; «Η ιστορία όλων των ως τώρα κοινωνιών είναι η ιστορία των ταξικών αγώνων». Πόσο άραγε διαφορετική σκέψη από τον Περικλή ο οποίος ως γνήσιος Έλλην μας παραδίδει στον Επιτάφιο (κεφ.42) τα γνωστά αθάνατα λόγια «χωρίς να προτιμήσουν τον προσωπικό πλουτισμό, χωρίς την ελπίδα ότι εάν νικήσουν θα ξεφύγουν από την πενία τους, δόθηκαν στον αγώνα υπέρ της πόλεως». Σε εποχές όπου το αίμα, τα ιερά και τα όσια της φυλής φαντάζουν ως η μόνη λύση προκειμένου η Ελλάς να συναισθανθεί τον ιστορικό της και πνευματικά πολιτιστικό της ρόλο προκειμένου να πορευθεί προς το αύριο που η ίδια θα διαγράψει, φαίνεται ότι η «ηγεσία»αυτού του  τόπου, οικτρά καθοδηγουμένη από σιωνιστικά κέντρα επιλέγει τον δρόμο του ψευτοφιλοσόφου μάρξ θεωρώντας ότι οι Έλληνες είναι μαζικά οικονομικά όντα, υποκείμενα ενός ταξικού αγώνος εις τον οποίο οι φτωχοί μισούν τους πλουσίους και οι πλούσιοι γελοιοποιούν τους φτωχούς.

Εδικότερα μετά το 1974 η φράση των μάρξ και ένγκελς –προερχομένη από το κομμουνιστικό μανιφέστο-φαντάζει ως ο κύριος οδηγός της μεταπολιτευτικής (δήθεν) Ελλάδος: «όμως η αστική τάξη δεν σφυρηλάτησε μόνο τα όπλα που οδηγούν στο θάνατό της. Δημιούργησε και τους ανθρώπους που θα χειρισθούν αυτά τα όπλα,τους σύγχρονους εργάτες,τους προλετάριους». Η Ελλάδα λοιπόν από το 1974 και μετά επιδόθηκε σε μία προσπάθεια να δημιουργήσει αυτήν την απαραίτητη για τον μάρξ τάξη των προλεταρίων. Το σιωνιστικό παιχνίδι δεν θα μπορούσε να διεξαχθεί στο γήπεδο της ανθρωπίνης εξαθλίωσης. Η ομάδα των πλουσίων έπρεπε να συναντήσει την ομάδα των προλεταρίων προκειμένου οι άνθρωποι, οι Έλληνες να εγκλωβισθούν σε ένα γήπεδο όπου παιζόταν ένα ανίερο παιχνίδι, τη στιγμή κατά την οποία ο Λόγος ως σκέψη ενός ανωτέρου κόσμου απασχολούσε όλο και  λιγότερους απογόνους του Παρμενίδου και του Ηρακλείτου.

Ο Ένγκελς είναι σαφής στον Ουτοπικό και Επιστημονικό Σοσιαλισμό του όταν αναφέρει ότι ο καπιταλισμός σκοπό έχει την εξαθλίωση των προλεταρίων του λαού γενικότερα. Σε συνέχεια του αγγλικού εμπειρισμού ο ανθρώπινος αξιολογικός άξονας μετατοπίσθηκε σε θεματα ύλης και εμπειρίας μόνο. Ο άνθρωπος είναι ό,τι βλέπει και ό,τι χρειάζεται.Ο χώρος γίνεται άχρωμος, οι αξίες έχουν ισχύ όταν μεταφράζονται σε χρήμα και φαγητό και καλή καθημερινότητα. Ο οντολογικός λόγος ευτελίζεται από το χυδαίο μάρξ και τους οπαδούς του. Η σημερινή Ελλάδα μετά το 1974 και ακολουθώντας αυτή την αξιολογική μετατόπιση για περίπου 40 χρόνια έφθασε αισίως στο σημείο που ευρίσκεται σήμερα.

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής νομιμοποιώντας το Κ.Κ.Ε έδωσε το έναυσμα για την  πλήρη προλεταριοποίηση της κοινωνίας μας και σε θέματα οικονομίας αλλά και σε θέματα σκέψης και στάσης ζωής. Ο μαρξισμός σαπίζει την υγιά κοινωνία αφ΄ής στιγμής ενδιαφέρεται και μόνο για την ύλη ως τέτοια-ως χρήμα και χώρο καλοπέρασης –χωρίς καμμία σύνδεσή της –έστω με τον τρόπο του Επικούρου-με τον ανώτερο κόσμο του όντος, τρόπο του οποίου υπηρετεί η ύλη. Το λάθος το οποίο συμβαίνει είναι το ότι δεν έχει γίνει ακόμη αντιληπτό-δυστυχώς –ο τρόπος σύμφωνα με τον οποίο ο μαρξισμός επικράτησε, εκεί προς το τέλος του 20^ου αι. σε όλη την ευρώπη. Ο μάρξ είναι σαφής όταν αναφέρει: «τα σοσιαλιστικά και κομμουνιστικά κείμενα αποτελούνται όμως και από κριτικά κείμενα. Χτυπούν όλες  τις βάσεις της σύγχρονης κοινωνίας. Προσφέρουν πάρα πολλά στην όλη διαφώτιση των εργατών». Για να καταλάβουμε τον τρόπο δράσης, τον ύπουλο τρόπο δράσης του μαρξισμού θα πρέπει να πορευθούμε πίσω από τις ψευδεπίγραφες ετικέτες του. Ο μάρξ ως γνήσιο ιαχβικό τέκνο υπάρχει όσο υπάρχουν και αστοί. Χωρίς τους καπιταλιστές δεν έχει καμμία αξία. Επιλέγει τους εργάτες όχι για να  τους κάνει ευτυχισμένους, αλλά για  καλύψει το πιο ποσοτικό κομμάτι της κοινωνίας βοηθώντας τα αφεντικά του να κυβερνήσουν τον κόσμο. Ελέγχοντας το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας, εγκλωβίζει τους  ανθρώπους σε ένα ανούσιο κυνήγι των δήθεν αφεντικών, τη στιγμή που ο εσωτερικός άνθρωπος ευρίσκεται πέρα και μακριά  από το δυαλισμό πλουσίων φτωχών με βάση την ύλη. Ο μαρξισμός θέλησε να επικρατήσει στη Ρωσία μόνο και μόνο προκειμένου να αρχίσει το πείραμα γένεσης και εξαθλίωσης του μαζανθρώπου, ειδικά στη Ρωσία όπου έλειπε η καπιταλιστική αντίπαλη τάξη ο μαρξισμός έγινε και καπιταλισμός –άρχουσα τάξη (νομενκλατούρα)-αλλά  και δήθεν προλεταριακή τάξη. Από εκεί και πέρα έχοντας η ευρώπη καπιταλιστική τάξη λόγω της βιομηχανικής ανάπτυξής της άνετα έπεσε στα χέρια των μαρξιστών. Η ευρώπη το 1974 ήταν μαρξιστοκρατουμένη. Όλοι άρχισαν να ομιλούν για την μία και ενιαία ευρώπη χωρίς σύνορα, κάτι που αποτελεί μαρξιστικό δάνειο. Ο μάρξ ρητά αναφέρει : «η εξέλιξη του ουτοπικού και κριτικού σοσιαλισμού προχωρεί αντιστρόφως ανάλογα με την ιστορική εξέλιξη». Εάν λοιπόν η εξέλιξη της Ευρώπης ήταν από ιστορικής απόψεως η επικράτηση του Αρείου ανθρώπου ως συνεχείας του Ελληνικού και Γερμανικού πολιτισμού σε εκείνα τα εδάφη όπου ανεπτύχθη ο ανάλογος πολιτισμός, ο μαρξισμός αντιμετωπίζοντας το χώρο ως ενιαία ύλη διακήρυξε την μία ευρώπη των προλεταρίων πέρα από σύνορα και πατρίδες, με μόνο σημείο αναφοράς το γεμάτο στομάχι των εργατών-όλων χωρίς να διακρίνει αξίους λιγότερο ή περισσότερο. Η ευρώπη λοιπόν το 1974 μαρξιστοκρατείται, αφ΄ης στιγμής κανένα έθνος της δεν προβάλλει ως αρχηγικό έχοντας όνειρο να οδηγήσει τον ευρωπαίο άνθρωπο σε ένα ανώτερο πολιτισμό. Σιγά-σιγά οι ευρωπαίοι πολιτικοί ομιλούν για την μία ευρώπη της υλικής απόλαυσης, δήθεν όλων. Εξάλλου ό,τι σήμερα πραγματώνεται στην υλιστική ευρώπη των μαζανθρώπων περιέχεται στο περιώνυμο έργο του Λένιν (1915) «το σύνθημα για τις ενωμένες πολιτείες της ευρώπης». Πράγματι σε αυτό το έργο γίνεται λόγος όχι για μία πολιτισμική άνοδο της ευρώπης του Λευκού Ελλόγου ανθρώπου. Αυτά για τους κομμουνιστές είναι ψιλά γράμματα. Γίνεται λόγος και μόνο πώς θα ενοποιήσουμε την ευρώπη, πώς θα βάλουμε τις μάζες να δέρνονται με τους καπιταλιστές από τους οποίους πρέπει να αρπάξουμε τον πλούτο. Το τέλος το βλέπουμε σήμερα στην εξαθλίωση των μαζών, οι οποίες  εγκλωβισμένες σε αυτό το άθλιο κομμουνιστικό παιχνίδι, έχασαν την οντολογική σειρά τους. Είναι γνωστό ότι η  πρώτη ευρωπαϊκή ένωση ήταν οικονομική, είναι γνωστό ότι  περιχαρής ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν πανηγύρισε για τίποτε άλλο το 1992 παρά για το κοινό νόμισμα του Μάαστριχτ.

Η ευρώπη λοιπόν το 1974 μαρξιστοκρατείται, ως χώρος ενιαίος χωρίς σύνορα και πατρίδες, ως κοινό νόμισμα κατωτέρας υλικής κουλτούρας, ως η δήθεν δυνατότητα των πολλών προλεταρίων να ζήσουν καλύτερα, να βολευθούν και να κατασπαράξουν τους πλουσίους. Το γήπεδο κατασκευάσθηκε και ο παίκτης με το νούμερο 12 άκουγε στο όνομα Ελλάδα.

Πράγματι η Ελλάδα δεν μπορούσε να μείνει έξω από όλα αυτά. Η συνθήκη της Γιάλτας θα πρέπει να ξαναδιαβασθεί. Το 90-10 είναι πολύ παραπλανητικό διότι στην βάση του ήταν 100 %, απλά θα πρέπει να εξετάσουμε τον τρόπο. Πράγματι στην συνθήκη της Γιάλτας συμφωνήθηκε ότι η Ελλάδα κατά 90% θα ανήκει εις την δύση και κατά 10% εις την σοβιετική ανατολή. Εδώ ευρίσκεται και η ρίζα της ερμηνείας όσον αφορά την σημερινή Ελλάδα,η οποία είναι προϊόν του σιωνισμού και συγκεκριμένα των δύο τέκνων του, κομμουνισμού και καπιταλισμού. Η Ελλάδα θα εκυβερνείτο από τους δήθεν δεξιούς πατριώτες τη στιγμή που αργά αλλά σταθερά ο μαρξισμός θα κατέλυε την ευρώπη. Οι Έλληνες αφελείς θα πίστευαν ότι μετά τον πόλεμο του 1940 θα έπρεπε να ακολουθήσουν τους καλούς νικητές, και σιγά-σιγά θα επείθοντο ότι η ενωμένη ευρώπη είναι προτιμότερη από το έθνος Ελλάδα. Βέβαια κανείς από το 1950 έως το 1974 δεν το διετύπωσε με αυτόν τον τρόπο, αλλά η Ελλάδα σκλαβωμένη στον Μάρσαλ και στον Τρούμαν παραδόθηκε το 1974 στην κατειλημμένη από το μαρξισμό ευρώπη-η παράδοση ολοκληρώθηκε το 1981 με την είσοδό της στην ΕΟΚ. Αργά αλλά σταθερά η Ελλάς ποτέ μετά το Β΄Παγκόσμιο πόλεμο δεν προχώρησε σε ανεξάρτητη ανάπτυξη της φύσης της ώστε να γίνει κυρίαρχη των Βαλκανίων, παγκοσμίως κυρίαρχη δύναμη. Ήρεμα προχώρησε προς μία ελεγχόμενη καπιταλιστική ανάπτυξη με ξένα κεφάλαια-δυνατή δραχμή, η οποία  χωρίς τα δάνεια  δεν θα υπήρχε. Επίσης προχώρησε σε μία ισόρροπη  εξωτερική πολιτική-η Κύπρος ξεπουλιόταν αργά αλλά σταθερά, η τουρκία έκανε ό,τι ήθελε-σεπτεμβριανά του 55-αλλά κανείς δεν ομιλούσε, διότι η Ελλάς ανήκε στη δύση. Με αυτόν τον τρόπο οι σιωνιστές εισχωρούσαν στο μυαλό του Έλληνος, στον οποίο εάν πουλούσες απ΄ευθείας το μαρξισμό –όπως στους ρώσους-θα συναντούσες τεράστιες δυσκολίες. Μέσα από το αδελφάκι όμως του μαρξισμού, την καπιταλιστική ανάπτυξη και καλοπέραση οι Έλληνες σιγά αλλά σταθερά επιδόθηκαν σε μία καλοπέραση-μεταπολεμική γενεά-σε μία υλιστική θεώρηση της ζωής, σε μία προσπάθεια κοινωνικής και όχι εθνικής εξέλιξης, η οποία οδήγησε σε ένα ατομικό και μαζικό συγχρόνως τρόπο ζωής (αυτή συνέθλιψε τον εθνικό ιστό).

Το 1974 λοιπόν το αυγό ώριμο έσπασε και γεννήθηκε το ΚΚΕ επίσημα.Σε ποιο σημείο δεν μπορεί παρά να συναντηθεί ο μαρξισμός με το δίδυμο αδελφάκι του τον καπιταλισμό; Πολύ απλά στην έννοια του κράτους. Στο σύγχρονο κράτος οι σιωνιστές πανέξυπνα έχουν κατασκευάσει δύο πόλους, ο ένας είναι η δήθεν εξουσία-οι καπιταλιστές. Αυτοί κυβερνώντας ένα κράτος μαζανθρώπων χωρίς καμμία εθνική  κοινή προοπτική παροτρύνουν τον υλιστικό και αποβλακωμένο έτερο πόλο-τους προλεταρίους –να πάρουν την ανύπαρκτη εξουσία στα χέρια τους. Λέμε ανύπαρκτη εξουσία διότι ουσιαστικά οι αρχιερείς του ιαχβέ  πάνε τα πράγματα εκεί όπου θέλουν. Ούτως ή άλλως η έσχατη μαρξιστοποίηση των ημερών μας είναι η εξαφάνιση της μεσαίας τάξης, στο σύγχρο ελληνικό κράτος θα είσαι ή καπιταλιστής ή κομμουνιστής. Το 1974 λοιπόν είχαν ωριμάσει οι συνθήκες, το life style και το ψωμί παιδεία ελευθερία κέρδιζε έδαφος, οι Έλληνες μπορούσαν  άνετα να δεχθούν το κράτος το αντεθνικό που παραπάνω περιγράψαμε. Το νικηφόρο εθνικό αίσθημα του 1949, το σφυρηλατημένο στο Γράμμο και Βίτσι είχε απονεκρωθεί.

Οι πρώτες λοιπόν κινήσεις του Κ. Καραμανλή το 1974 ήταν η επιβολή του εν Ελλάδι μαρξικού κράτους. Το πέρασμα στην αβασίλευτη δημοκρατία ήταν μαρξική αναγκαιότητα. Μπορεί ο πρόεδρος της δημοκρατίας να είναι ως βασιλεύς, αλλά ο Βασιλεύς που θα μπορούσε να συνδέσει εποχές έπρεπε να εξαφανισθεί στη νέα μαρξική Ελλάδα που γεννιόταν. Η κρατικοποίηση σημαντικών επιχειρήσεων (Ολυμπιακή,Εμπορική κ.λ.π), η είσοδος στην ΕΟΚ και τα συνεχή διπλωματικά ανοίγματα προς τις δήθεν κομμουνιστικές χώρες καταδεικνύουν την αγωνία του Καραμανλή να προωθήσει τον μαρξιστικό τρόπο κοινωνικής δομής. Σε καμμία περίπτωση η κρατικοποίηση (εθνικοποίηση) επιχειρήσεων δεν είναι κατ΄ανάγκη κάτι το αντεθνικό. Αλλά σε συνδυασμό με την είσοδο της Ελλάδος στην ΕΟΚ όλα έγιναν προκειμένου οι εξουσιαστές –Έλληνες και ευρωπαίοι να ελέγξουν τον Ελληνικό πλούτο, διαθέτοντάς τον κατά το δοκούν. Όλοι ξέρουμε το δοκούν: ανάπτυξη δημοσίου τομέως, αστυφιλία και  αστικοποίηση, σούπερ μάρκετ, υλισμός και αποβλάκωση των Ελλήνων μέσα από τη φυλάκισή τους στις μεγαλουπόλεις. Προκειμένου μετά από χρόνια να τα πάρουν όλα οι κρυφοί εξουσιαστές γιγαντώνοντας ένα ψεύτικο και ανυπόστατο πόλεμο ανάμεσα σε πλουσίους και φτωχούς, κρατώντας τον πραγματικό και ιστορικό δρόμο της Ελλάδος καλά κρυμμένο.

Πράγματι ο Κ. Καραμανλής στο διάγγελμα του 1978 προς τους Έλληνες παραδέχθηκε ότι η είσοσδος της Ελλάδος στην ΕΟΚ απέβλεπε στην ισχυροποίηση του δημοκρατικού πολιτεύματος. Πράγμα που σήμαινε πολυφωνία,το ΚΚΕ στη βουλή, δυνατότητα η Ελλάδα να βρεθεί και με αριστερή κυβέρνηση η οποία μέσα από δημόσιες παροχές και ψεύτικο πλουτισμό και αγαθά θα οδηγούσε την Ελλάδα στο χάος. Επίσης στο ίδιο διέγγελμα έγινε σαφές ότι θα σταθεροποιείτο η εθνική ανεξαρτησία. Ο πολιτικός λόγος σε αυτό το σημείο υπονοεί ότι πλέον κανείς δεν μπορεί να ελαττώσει ή να αυξήσει την Ελλάδα χωρίς τη θέληση της ΕΟΚ. Η θέληση της ΕΟΚ ολοκληρώνεται στις ημέρες μας. Εξάλλου δεν είναι τυχαίο ότι η Ελλάδα δεν εκμεταλλεύθηκε την πλουσία φύση της, ίσως ο κυριότερος λόγος εισόδου στην ΕΟΚ ήταν το ότι πλέον τα δάνεια θα εβαφτίζοντο οικονομική βοήθεια. Η ουσία όμως είναι ότι η μαρξιστοκρατουμένη ευρώπη, η ευρώπη όπου οι άνθρωποι αυτοπροσδιορίζονταν κοινωνικά πρώτα και μετά εθνικά (;) άρχισε να τρώει και το λίκνο του πολιτισμού, την Ελλάδα.

Το μαρξιστικό υποκράτος δούλευε καλά. Ο λόγος χρέους αισίως έφθασε το 1981 στο 34,5 % και το 1982 στο 41,3%. Η σοσιαληστρική νοοτροπία του μάρξ έτρωγε αργά αλλά σταθερά τα θεμέλια ενός κράτους το οποίο προσπαθούσε να μην γεννήσει πολίτες υπευθύνους, σεβομένους το κράτος, το έθνος και τη φυλή, την ιστορική σειρά και αποστολή, αλλά να συντηρήσει τους λίγους πλουσίους και να δημιουργήσει πολλούς φτωχούς ώστε να προσδιορίσει τους πάντες σε σχέση με το χρήμα-πόσο κοντά έφθασε ο μάρξ ο οποίος στο κομμουνιστικό μανιφέστο ρητά αναφέρει ότι το ιστορικό προτσές είναι η ιστορία του χρήματος και των ταξικών αγώνων. Τουλάχιστον κάποιοι θα μπορούσαν να μην θυμηθούν τους λαμπρούς Έλληνες πολιτειολόγους, αλλά τουλάχιστον το Μάξ Βέμπερ ο οποίος είχε ρητά διακηρύξει ότι ο ανθρώπινος κόσμος και πολιτισμός είναι σύνολο πολλών παραγόντων όχι μόνο οικονομικών. Τέλος πάντων προς χάριν του λαού το 1985 λόγω εκλογών το δημοσιονομικό έλλειμμα εκτροχιάσθηκε, οι παροχές έφθασαν σε ύψη παραλόγου. Ο Κ. Καραμανλής και ο Α. Παπανδρέου, υπακούοντας στα αφεντικά της εσπερίας όχι μόνο δεν δημιούργησαν ένα εθνικό κράτος αυτοτροφοδοτούμενο, ανεξάρτητο και βασιζόμενο στον ουρανό του, τη γη και τη θάλασσά του, αλλά με τη σειρά των τρωκτικών τα οποία αργοτρώγουν τα  ξύλα του πλοίου και το βυθίζουν, με την τακτική των δανείων υποοδύλωσαν την Πατρίδα στην ευρώπη, διόγκωσαν με ένα μαρξιστικό τρόπο το δημόσιο τομέα-όλα για το λαό, ο κόσμος στις πόλεις να καταναλώνει και να περνά καλά-διαλύοντας την Ελλάδα και οδηγώντας την στη σημερινή σκλαβιά. Είναι φοβερό να σκεφθεί κανείς ότι ο Α. Παπανδρέου μόλις ανέλαβε το 1981 αμέσως δανείσθηκε 250 δις δραχμές για να αποπληρώσει δάνειο προς τους αγρότες που είχε πάρει ο Καραμανλής, επίσης τα ισοζύγια τρεχουσών συναλλαγών πληρώνονταν με εξωτερικό δανεισμό(!). Τώρα μπορούμε να καταλάβουμε τι εννοούσε ο Καραμανλής στο τηλεοπτικό διάγγελμα του 1978 όταν μας έλεγε ότι η είσοδος της Ελλάδος στην ΕΟΚ θα διασφάλιζε την εθνική της ανεξαρτησία. Ο  Καραμανλής μίλησε με το σωστό πολιτικά γόργειο διττό λόγο. Η Ελλάδα μόνη της θα γινόταν σκλάβα των εχθρών της. Μέσα στην ΕΟΚ θα διασφάλιζε την εθνική της ανεξαρτησία δίνοντάς την προς διαχείριση στους ευρωπαίους. Είναι χαρακτηριστικό ότι η αβεβαιότητα για το αποτέλεσμα των εκλογών του Ιουνίου του 1985 οδήγησε σε μαζική εκροή κεφαλαίων ενώ τα προσωρινά στοιχεία του ισοζυγίου πληρωμών έδειχναν ότι το έλλειμμα στο τέλος του χρόνου μπορεί  και να έφθανε στο 10% του ΑΕΠ. Το ΠΑΣΟΚ προώθησε την πιο χυδαία εκδοχή του μαρξιστικού κράτους. Ας το προσέξουμε. Το θεωρητικό υπόβαθρο εκρύβη πανέξυπνα. Δεν είχε ακόμη σβήσει το μελάνι από τα γραπτά του Μάρξ και του ερμηνευτού του Αλθουσέρ,ο οποίος σε πλήρη αντίθεση με το Φουκώ έβλεπε διττώς το κράτος. Από τη μία ως τρόπο εκδήλωσης της εξουσίας της αστικής τάξης και από την άλλη ως τη δυνατότητα της εργατικής τάξης να λάβει την κρατική εξουσία στα χέρια της και να επικρατήσει θεωρητικά και οικονομικά. Σε κάθε περίπτωση ο μάρξ και οι μαρξιστές ήθελαν το κράτος ως συσσώρευση δύναμης η οποία τελικά θα περιερχόταν στο δήθεν προλεταριάτο. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Αλθουσέρ έβλεπε το κράτος ως δύο δομικές δυνάμεις. Την αναπαραγωγή του τρόπου παραγωγής και την αναπαραγωγή των σχέσεων παραγωγής. Το πρώτο η  Ελλάδα το κρατούσε ανενεργό μέσα από τη βιομηχανική υποανάπτυξη. Το δεύτερο ψευδέστατα το ανέπτυξε προβάλλοντας το όνειρο όλοι οι εργάτες στις πόλεις, στον καπιταλιστικό παράδεισο που σύντομα θα μπορούσε να γίνει ένα Ελληνικό κράτος ελεγχόμενο από τους προλεταρίους οι οποίοι θα γεύονταν όλα  τα καλά του καπιταλισμού. Αυτό έκανε το ΠΑΣΟΚ και σήμερα οι εξαθλιωμένοι προλετάριοι μη έχοντας έναν εθνικό ιστό να πιασθούν ανεμοδέρνονται στον ωκεανό της σιωνιστικής σαλατοποιημένης και μαζικής υποπαγκοσμιοποίσης. Είναι χαρακτηριστικό ότι όσα σταθεροποιητικά προγράμματα και αν εκπόνησε ο Α.Παπανδρέου τα αναιρούσε παραμονές των εκλογών, οι παροχές του και η μη ανάπτυξη (πρωτογενής ή τριτογενής) βύθιζαν την οικονομία, ο δανεισμός έσπασε όλα τα ρεκόρ, φθάνοντας στα 1988 όπου το ΠΑΣΟΚ άλλαξε την ιδρυτική του διακήρυξη. Τώρα πίστευε στη δημοσιονομική προσαρμογή και στους ευρωπαϊκούς προσανατολισμούς. Με άλλα λόγια ο πρώτος σκοπός είχε επιτευχθεί. Η Ελλάδα έμαθε στην καλοπέραση και στην Ευρώπη ως τον καλό φύλακα αυτής. Η Ελλάδα ανεπαισθήτως κλείσθηκε στην φυλακή της Δύσης και ξέχασε την αυτοανάπτυξη και αυτοολοκλήρωση μέσα από τη  θεϊκή φύση που της κληρονομήθηκε. Ο κόσμος μαζεύθηκε στις πόλεις, η ανάπτυξη λησμονήθηκε, οι Έλληνες έμαθαν και μόνο τον υλικό τρόπο ζωής, ο μάρξ πλήρως επιβεβαιώθηκε όταν έλεγε ότι οι άνθρωποι είναι μέρος των σχέσεων και του τρόπου παραγωγής. Το Μάαστριχτ το μόνο που έκανε είναι την Ελλάδα της ύλης να την ταιριάξει στο πάζλ της σιωνιστικά διαμορφωμένης ευρώπης των μαζών.

Φθάσαμε μέχρι το 1998 (περίπου). Το ίδιο όμως ύπουλα με τους οικονομικούς εργάσθηκαν οι μαρξισταί και στον τρόπο της παιδείας. Διότι η μαρξιστοποίηση της ελληνικής κοινωνίας πέρασε και μέσα από το θεωρητικό πλάσιμο των Ελλήνων μιάς και το πρωτοπαλίκαρο του  μάρξ ο Αλθουσέρ διεκήρυξε ότι η μαρξική επανάσταση θέλει και απαιτεί θεωρητικά θεμέλια.

Το 1976 λοιπόν με το νόμο 309 η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή  προχώρησε σε μία κίνηση η οποία άνοιγε διάπλατα τις πόρτες στο μαρξιστικό διακύβευμα ότι ο λαός  τα θέλει όλα στο πιάτο του ώστε να περνάει υπέροχα.Καταργήθηκε η καθαρεύουσα,ουσιαστικά τα αρχαία ελληνικά και εισήχθη η δημοτική γλώσσα στην παιδεία ως επίσημος γλώσσα.Η κυβέρνηση του Α.Παπανδρέου προχώρησε ακόμη παραπέρα και καθιέρωσε το μονοτονικό σύστημα το οποίο διέλυσε την ποιοτική υφή και αίσθηση της μίας και ενιαίας γλώσσης μας.Δεν είναι τυχαίο ότι ο συνοδοιπόρος του Μάρξ,Ένγκελς,αρνείται στο έργο του «ο δημοκρατικός πανσλαβισμός»την εθνική επιβίωση στους τσέχους διότι τους κατηγορεί ότι δεν έχουν τη δική τους γλώσσα.Η γλώσσα είναι μεταφορά  διαχρονική κόσμου,φύσης κουλτούρας και στάσης ζωής.Οι Έλληνες υιοθετώντας τη δημοτική,ουσιαστική τη γλώσσα που σμιλεύθηκε στην άγνοια και στην κακοπέραση των Ελλήνων ,ουσιαστική υιοθέτησαν την αποκοπή τους από το παρελθόν των ενδόξων Ελλήνων προγόνων  και τον διαχρονικό μαρασμό τους.Η γλώσσα έπαυσε να ποτίζει το  Ελληνικό κράτος και τις ψυχές των νεαρών Ελλήνων,οι οποίοι δεν άργησαν να μαραζώσουν πνευματικά και ηθικά.Η ιστορία λησμονείται,οι λέξεις δεν ξυπνούν την ξεχωριστή πορεία του Ελληνικού έθνους,ο Έλληνας φαντάζει τόσο μόνος και έρημος μέσα στο χρόνο.Σταδιακά θα καρποφορήσει η greeklish, η αργώ, οι νέοι μέσα από τα κινητά θα στέλλουν έτοιμα μηνύματα και ένας λαός που δεν σκέπτεται και δεν έχει επαφή με το παρελθόν του δεν έχει δυστυχώς και μέλλον. Η λέξη φιλία έχασε το νόημα της αγάπης, η λέξη φύσις δεν συγκινεί αφού πλέον δεν σημαίνει γεννώ, αλλά μόνο εκμεταλλεύομαι. Η κατάργηση της αρχαίας Ελληνικής έφερε την αντιστροφή των νοημάτων και οι λέξεις επανανοηματοδοτήθηκαν σύμφωνα με τις επιταγές των εξουσιαστών των Ελλήνων. Η λέξη Έθνος θεωρήθηκε κάτι το κακό και από την στιγμή κατά την οποία ο Έλλην δεν μπορεί να διαβάσει τα κριτήρια του  Έθνους στον Ηρόδοτο η κατάργηση των Αρχαίων δικαιώνει το σκοπό του κ.Ράλλη και των σιωνιστών συνοδοιπόρων του. Το όλο σχέδιο εισήλθε σε μία νέα φάση μέσα από την ελληνοτουρκική προσέγγιση που επιχειρήθηκε με το βιβλίο της κ.Ρεπούση, όπου ο συνωστισμός της Σμύρνης θα άφηνε άφωνο και αυτόν τον μάρξ. Όπου η καλοπέραση των  Ελλήνων επί τουρκοκρατίας θα έβαζε σε σκέψεις για την βλακεία μερικών Ελλήνων (;) ακόμα και αυτόν τον Κιουταχή. Σήμερα πλέον τα Ελληνικά βιβλία φιλοξενούν άρθρα ανθελλήνων (Καπλάνι) και πληροφορούν τα  παιδιά μας όχι ότι τα αλβανάκια δεν είχαν να φάνε λόγω του αιμοδιψούς κομμουνιστού Χότζα και Αλία. Όχι. Μαθαίνουν ότι οι μόνοι που επείραξαν τους αλβανούς είναι οι Έλληνες όταν οι αλβανοί αυθόρμητα απεφάσισαν να έλθουν στην Ελλάδα. Ο μαρξισμός προχωρεί. Ο διεθνισμός εξάπτει το συναίσθημα,ο Έλληνας νοιώθει λίγο άνθρωπος και ντρέπεται όταν βλέπει να χάνει την πατρίδα του και να μην μπορεί να βοηθήσει τα στίφη των λαθρομεταναστών που λυμαίνονται τα ιερά του και όσια. Δεν έχει όμως πλέον την παιδεία να καταλάβει ότι ο Ελληνισμός είναι φώς, είναι στάση ζωής, είναι η δύναμη που οδηγεί στην υπεράσπιση του ανωτέρου τρόπου ζωής. Αφ΄ης στιγμής το λογικό έχει υποχωρήσει λόγω ημιμαθείας το συναίσθημα της αλλυλεγγύης προς τους κακομοίρηδες κερδίζει έδαφος μαζί με την μαρξιστοποίηση της διαλυμένης ελληνικής κοινωνίας.

Αρχές λοιπόν του 1990 ο μαρξισμός φαινόταν να  έχει επικρατήσει ως σκότος βαθύ στη χώρα που εγέννησε το φώς και τον πολιτισμό. Το τέρας όμως αδηφάγο συνέχιζε να δρά και να τρώγει τα θεμέλια της Ελληνικής κοινωνίας και πολιτισμού. Η ιδιωτική τηλεόραση έφερε την πλήρη πολιτιστική εξαθλίωση προωθώντας την απόλυτη υποκουλτούρα-τα τουρκικά σίριαλ είναι μόνο μία πινελιά στην απίστευτη βλακεία των ιδιωτικών media. Οι νοικοκυρές το πρωΐ έμαθαν την πορνεία και τις δυνατότητες του safe sex μέσα από τα πρωϊνάδικα. Όλη η κουλτούρα της σιωνιστικής αμερικής εισήλθε στα ελληνικά νοικοκουριά. Τα σίριαλ της μαύρης κωμωδίας κοροϊδεύοντας κάθε τι το παραδοσιακό έστειλαν τον Έλληνα να δοκιμάσει το  νερό της λήθης και της αμορφωσιάς. Οι  Έλληνες έμαθαν ότι ο κιναιδισμός είναι δικαίωμα-η αγάπη για το   Έθνος όχι. Έμαθαν ότι οι παραδοσιακές αξίες είναι φυλακή ενώ η βλακεία και η ψευτοαπελευθέρωση στάση ζωής. Οι πλείστοι  ηθοποιοί έχοντας το προνόμιο της αριστεράς βλακείας προώθησαν το πιο αισχρό σχέδιο άγνοιας, λήθης και αποβλάκωσης. Η συντριπτική πλειοψηφία των ηθοποιών σήμερα είναι συντεταγμένοι με την αριστερά, αλλά και με τη δεξιά των μνημονίων και αυτό φανερώνει πολλά. Η ιδιωτική τηλεόραση προβάλλει το δικαίωμα των ελλήνων στη βλακεία και στη λήθη, στη μαγειρική και στο χορό, χωρίς να υπάρχει έστω και μία εκπομπή για το βιβλίο και την Ελληνική κουλτούρα του Πλάτωνος και του Αριστοτέλους. Το μαρξιστικό σχέδιο δεν σταματά εδώ. Προβάλλοντας το διεθνισμό δεν αφήνει ασυγκίνητη την ιδιωτική τηλεόραση των μεγαλοεργολάβων. Η ελληνοτουρκική φιλία δεν αφήνει να πάει χαμένη μία τέτοια μογγολική προσωπικότητα όπως ο σουλεϊμάν ο …πρεπής. Ας αφήσουμε βέβαια τις ειδήσεις. Προωθούν την παραπληροφόρηση ελεγχομένη προκειμένου ο Έλλην να ξέρει όσα πρέπει, όσα θα κάνουν το μυαλό του κιμά ευεργό προς δυτική διαμόρφωση. Ο  Έλλην θα μάθει ότι 7 παιδιά αρνήθηκαν να συμμετάσχουν σε εορτασμό του Πολυτεχνείου δεν θα μάθει όμως ότι 7 παιδιά αριστερών αρνήθηκαν να συμμετάσχουν σε εορτασμό της 28^ης Οκτωβρίου 1940. Θα μάθει για τους «μύθους»του 1821 αλλά δεν θα μάθει για τη βλακεία του  πολυτεχνείου, δεν θα μάθει πώς οι σιωνιστές δημιούργησαν τη μικρασιατική καταστροφή. Ο μαρξισμός σάπισε συνειδήσεις μέσα από το δικαίωμα όλοι να μαθαίνουν, αλλά όσα θέλει ο εξουσιαστής που καθοδηγεί τα πάντα.

Το 1990 και έπειτα το πιο αισχρό μαρξιστικό σχέδιο άρχισε να υλοποιείται και μάλιστα από το σημερινό πρωθυπουργό της Ελλάδος ,τον Αντωνάκη μας.Όπως ήδη είπαμε ο μαρξισμός προσδιορίζει τους ανθρώπους  σύμφωνα με τη σχέση τους απέναντι στα μέσα παραγωγής.Από αυτή την άποψη οι αλβανοί εργάτες είναι αδέλφια με τους Έλληνες εργάτες, όπως οι ρώσοι και οι βούλγαροι, οι πακιστανοί και οι μπαγκλαντεσιανοί. Όταν λοιπόν κατέρρευσε το ανατολικό μπλόκ, ο ψευδοκομμουνισμός των σιωνιστών-αφού πρώτα μπόρεσε  και μάζεψε όλον τον πλούτο των χωρών εις τας οποίας επεβλήθη-μπροστά στο φόβο οι μάζες να κατασπαράξουν τους καταπιεστές τους(βλ.κόκκινη νομενκλατούρα)αλλά και λόγω του ότι οι άνθρωποι στα σιδηρά παραπετάσματα είχαν μεταβληθεί σε υλιστικά ζόμπυ ,χωρίς ιερό και όσιο,πατρίδα και άλλο προσδιορισμό,ώθησε το μαρξιστικό σχέδιο ακόμη πιο πέρα.Οι ευρωπαϊκές χώρες και η Ελλάδα θα έπρεπε να γίνουν συνοθύλευμα λαών.Εάν σκεφθούμε ότι ο μάρξ μίσησε το έθνος θεωρώντας το ως πηγή καπιταλιστικής ανάπτυξης μπορούμε  άνετα να καταλάβουμε γιατί το Ελληνικό Έθνος έπρεπε να εξαφανισθεί.Αθρόες οι μάζες των λαθρομεταναστών άρχισαν να φθάνουν στην πατρίδα μας και σήμερα το μαρξιστικό σχέδιο έχει εγκαταστατήσει στη χώρα μας περί τους 2.000.000 αλλοεθνείς.Ο μαρξισμός μπορεί  και πανηγυρίζει λόγω του ότι αγκαλιά με το σιωνιστικό αφελφάκι του τους δεξιούς φιλελευθέρουν προχωρούν καλά προς τη διάλυση της Ελλάδος.Η Ελληνική κοινωνία κρίνεται πλέον με βάση τη θέση των ανθρώπων στο χρήμα και στην εργασία πάντως όχι στην κουλτούρα στο αίμα και στην καταγωγή.Εξαθλιωμένοι οι Έλληνες βλέπους να διαλύονται τα εργασιακά τους δικαιώματα μιάς και η  εργασιακή εφεδρεία των λαθρομεταναστών παραμονεύει.Η εξουσία δεν φοβείται μήπως οι Έλληνες μεταναστεύσουν. Τα εκατομμύρια των σομαλών και των πακιστανών να είναι καλά. Ο μαρξικός διεθνισμός διέλυσε την ελλάδα και οι Έλληνες μέσα στα σούπερ μάρκετ θα αργήσουν να το καταλάβουν. Η αριστερά και η δεξιά συγκυβέρνηση καλύπτει όλα τα γούστα και  ο κακός Κάϊν που είναι έξω από τη συγκυβέρνηση(Σύριζα)απλά επιβεβαιώνει τον κανόνα. Πλέον οι αριστεροί με τους δεξιούς ως σιωνιστικά αδελφάκια κυβερνούν διότι ο εγκλωβισμένος στην ύλη Έλληνας θα πρέπει να έχει στο νού του μόνο το χρήμα,είτε ως πλούσιος είτε ως φτωχός.Όλα είναι σε σχέση με την  ύλη και οι δεξιοί και οι αριστεροί καλύπτουν όλες τις τάσεις.Έχουμε όμως και τους επαναστάτες οι οποίοι είναι υλιστές .Εάν κάποιος δεν είναι με τους μέν θα είναι με τους δε. Αλλά και οι άλλοι(σύριζα)μόνο για ύλη ομιλούν. Διότι τίποτε πέρα από αυτή δεν θα πρέπει να προσφέρεται στους  δύσμοιρους έλληνες. Οι υλιστές έχουν πιάσει όλα τα πόστα και τίποτε άλλο δεν αφήνει να κινήσει και να θέλξει τις μάζες, αυτές που αργοπεθαίνουν στις εφορείες και στις  λαϊκές αγορές.

Η τέχνη και το πανεπιστήμιο λεηλατήθηκαν τόσο άγρια από την μαρξιστική υποκουλτούρα ώστε αμφιβάλλω εάν θα μπορούσαμε να ισχυρισθούμε ότι στη σύγχρονη Ελλάδα «συλλογάται καλά όποιος συλλογάται ελεύθερα». Εάν δεν είσαι αριστερός στην μεταπολιτευτική Ελλάδα  δεν μπορείς να θεωρείσαι άνθρωπος της τέχνης και του πνεύματος(!). Όλοι οι τεχνίτες και οι πανεπιστημιακοί είναι καταδιωκόμενοι από την χούντα, είναι υπέρ των λαθραίων, υπέρ των κιναίδων, είναι αντιεθνικιστές και πάει λέγοντας.Ο μαρξισμός μέσα από τα διαδοχικά του αξιώματα «η τέχνη για το λαό», «το πνεύμα στρατευμένο στην ιδεολογία» κατάφερε και προσγείωσε τόσο χυδαία τις ελληνικές συλλήψεις περί της τέχνης και της επιστήμης ώστε είναι το ίδιο να βλέπεις το χαρτί τουαλέτας και ένα σύγχρονο έργο τέχνης. Αυτό όμως αποβλάκωσε ακόμη περισσότερο τις μάζες οι οποίες αποκομμένες από το ανώτερο γίνονται βορά των κατωτέρων υλικών αναγκών τους, εύκολα πρόβατα προς διακυβέρνηση. Είναι χαρακτηριστικό  ότι συνολικά η τέχνη του αφηρημένου, του ρεμπέτικου, η επιστήμη της βλακώδους κουλτούρας –φθάσαμε να ερμηνεύουμε τον Ηράκλειτο με μαρξιστικά κριτήρια-σακάτεψε το νού του νεοέλληνα ο οποίος υπέπεσε σε ένα ιδιότυπο νιρβάνα χάνοντας την αίσθηση του πραγματικά ανωτέρου ωραίου και κατωτέρου κακού.

Με όλα αυτά λοιπόν το καράβι του Ελληνισμού έφθασε στη σκύλλα και χάρυβδη του Μάαστριχτ χωρίς κανείς να το καταλάβει.Τι όμως πραγματικά σημαίνει Μάαστριχτ ;κρυφό και φανερό Μάαστριχτ. Το Μάαστριχτ είναι η πλήρης δικαίωση του μάρξ και του αξιώματός του περί ταξικής διάρθρωσης της κοινωνίας.Η συνένωση της Ευρώπης όχι με πολιτιστικά αλλά μόνο με υλικά κριτήρια αποδεικνύει αυτή μας την εκτίμηση. Eπιφανειακά η συνθήκη του Μάαστριχ φαίνεται ως μία αθώα συνθήκη που σκοπό έχει την ευρωπαϊκή σύγκλιση.Οικονομική κατά βάση.Αυτό αρχίζει να μυρίζει-όζει καλλίτερα-μαρξισμό. Ας ιδούμε τι έγραφε ο Ένγκελς προκειμένου να καταλάβουμε όχι μόνο τι κρύβεται πίσω  από το Μάαστριχτ-αυτό είναι ίσως τελικά το πιο εύκολο.Προκειμένου κυρίως να καταλάβουμε το πανέξυπνο πράγματι παιχνίδι του σιωνισμού,ο οποίος μέσα από τα δίδυμα τέκνα του ,τον καπιταλισμό και τον κομμουνισμό εγκλώβισε τον άνθρωπο καθιστώντας τον υλικό εξάρτημα,άθροισμα πραγματικά των αναγκών του.Γράφει λοιπόν ο ψευτοφιλόσοφος  Ένγκελς (το απόσπασμα είναι από το έργο  του: «ο δημοκρατικός παν-σλαβισμός) «το ίδιο ισχύει και για τους καθ΄εαυτό νότιους σλάβους. Ποιά είναι η ιστορία των Ιλλυριών, Σλοβένων,των Δαλματών και των Κροατών και των Σοκάζιων; Από τον 11^ο αι. έχουν χάσει και την τελευταία επίφαση πολιτικής ανεξαρτησίας και ήταν εν μέρει κάτω από τη Γερμανική, εν μέρει κάτω από τη Βενετσιάνικη και εν μέρει κάτω από τη Μαγυάρικη κυριαρχία. Και επιθυμούν να δημιουργήσουν  ακμαίο, βιώσιμο ανεξάρτητο έθνος μέσα από αυτά τα ιστορικά υπολλείματα;» (γι αυτό εξάλλου οι αδαείς πατέρες του κομμουνισμού εστράφησαν και ενάντια στην Ελληνική Επανάσταση του 1821).

Ο μαρξισμός τρέμει την εθνική και φυλετική αφύπνιση των λαών. Το έθνος των σλάβων τρομοκρατεί τον ανόητο  Ένγκελς διότι μπορεί να συσπειρώσει με βαθύτατα φυλετικά κριτήρια τους όμαιμους λαούς. Ο μαρξισμός θέλει ενώσεις λαών με υλικά και εξωτερικά μαζικά κριτήρια προκειμένου μέσα από τη στείρα αντιπαράθεση με τους πλουσίους να κρατάει τις μάζες στην αποβλάκωση-μέχρι την πλήρη αυτοαναίρεσή τους από το σύστημα. Το Μάαστριχτ ως μόνη υλική  ένωση της Ευρώπης, ως αισχρή παραχάραξη και αδιαφορία για το ότι οι λαοί ενώνονται πρώτα εθνικά, πολιτιστικά, πνευματικά και στο τέλος υλικά, αποτελεί μεγάλη μαρξική νίκη και τον προάγγελο της τελικής αποβλάκωσης των λαών της ευρώπης. Το τελευταίο στάδιο αυτής της αποβλάκωσης το βλέπουμε σήμερα. Μέσα από την αγαστή συμπόρευση κομμουνισμού και καπιταλισμού οι μάζες προσδιορίσθηκαν μόνο υλικά. Προσδιορίσθηκαν μόνο στο να ζητούν και να γεύονται τα καλά των σούπερ μάρκετ. Όταν η εξουσία κατάλαβε ότι πλέον ο άνθρωπος κατάντησε υλικό εξάρτημα το αντικατέστησε με άλλα-λαθρομετανάστες και μηχανές. Το αποτέλεσμα το βλέπουμε στις μάζες που ευνουχισμένες βγαίνουν στους δρόμους ζητώντας ύλη και μόνο ύλη. Η εξουσία δεν φοβείται αυτές τις μάζες διότι είναι δημιούργημα της. Τρέφεται από αυτές.Διότι περνά και τα τελευταία μηνύματά της,κρατώντας και πάλι όλους στον υλικό κύκλο φυλακισμένους. Χωρίς αυτές τις μάζες η εξουσία δεν θα μπορούσε να πουλά τα ψέμματά της και να κρύβεται. Όσο αυτές οι μάζες ζητούν ύλη η εξουσία ολοκληρώνει το τισάθλιο σχέδιό της,την  πλήρη ηλεκτρονική ελεγξιμότητα των πάντων.Τη στιγμή κατά την οποία εάν αυτές οι μάζες είχαν εθνικό και φυλετικό προσδιορισμό θα αντιστέκονταν πραγματικά και θα κρατούσαν τον οντολογικό προσδιορισμό και σκοπό τους.Δεν θα ήταν μάζες.

Το Μάαστριχτ λοιπόν προσδιόρισε την νομισματική σύγκλιση,την νομισματική ισοτιμία,το επιτρεπόμενο ποσοστό χρέους και ελλείμματος επί του ΑΕΠ, την ποσότητα των  επιτοκίων. Προσδιόρισε δηλαδή όλα τα εβραϊκά όπλα πόσες σφαίρες θα έχουν. Ο ριζοσπάστης βέβαια δεν έχασε την ευκαιρία και σε άρθρο του τέσσαρα χρόνια μετά καταγγέλλει ότι τίποτε δεν επετεύχθη «η συσσώρευση του πλούτου συνέβη στα χέρια των βιομηχάνων,το βιοτικό επίπεδο του λαού έπεσε ακόμη περισσότερο». Μα αυτό θέλουν οι μαρξιστές. Να μαλώνουν με τον μεγάλο τους αδελφό. Αντί να δοθεί ως λύση η έξοδος από κάθε αντεθνική ευρώπη του μάαστριχτ, ο ριζοσπάστης υποστηρίζει απλά τα πλούτη των βιομηχάνων να πάνε στα χέρια του λαού. Η ίδια βλακεία να γνωρίσει περισσότερα αφεντικά. Με αυτόν τον τρόπο η μαρξική εξαθλίωση των μαζών ολοκληρώνεται, οι άνθρωποι χάνοντας τον βαθύτερο πλωτινικά οριζόμενο οντολογικό προορισμό τους καταντούν να πέφτουν από τις ταράτσες και να τρώει ο ένας σε λίγο τον άλλο.

Το μάαστριχτ προσπάθησε να επιβληθεί μέσα από συνεχή δημοψηφίσματα. Υπήρξαν όμως χώρες(Δανία)που   το  απέρριψαν και άλλες (Γαλλία)που το ψήφισαν με χαμηλή πλειοψηφία.Το  μάαστριχτ όμως έπρεπε να  ισχύσει διότι η υλική παγκοσμιοποίηση είναι το χαλί επάνω στο οποίο θα πάει στο ναό του σολομώντος ο περιούσιος λαός.Μέσα από σκληρή δημοσιονιμική πολιτική,συσσώρευση του πλούτου στα χέρια των ολίγων,μέσα από το χρηματιστηριακό χρήμα στα χέρια των ελαχίστων,οι μάζες εξαθλιώθηκαν και αναγκαστικά δέχθηκαν τις αποφάσεις της Λισσαβώνας για μία ευρώπη που μέσα από τη χωρίς σύνορα μετανάστευση ως μεγάλη δήθεν πατρίδα θα τους βοηθούσε να μην πεθάνουν από την πείνα.Αυτή  είναι η ενωμένη ευρώπη.Το φύλλο συκής που κρύβει τους ηθικά και οντολογικά σκελετωμένους ανθρώπους του σιωνιστικού μαρξικού υπανθρωπισμού. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Τσούκαλης το 1998 μας αναφέρει ότι και αυτές οι ισοτιμίες θεωρήθηκαν παραδασμολογικές και καταργήθηκαν. Το χρήμα χωρίς νόμους κινήθηκε στα χέρια ολίγων, δεν συνέβη καμμία ανάπτυξη της Ελληνικής φύσης και οι εξαθλιωμένοι Έλληνες είναι σήμερα ξένοι στον ίδιο τους τον τόπο. Οι κυβερνήσεις Σημίτη στην προσπάθειά τους  να επιτύχουν τη σύγκλιση με την Ο.Ν.Ε υποτιμούσαν τη δραχμή έναντι του ECU,προχωρούσαν σε έλεγχο των οικονομικών μεγεθών του μάαστριχτ, δεν ανέπτυσσαν το πλούσιο έδαφος και υπέδαφος της Ελλάδος καθιστώντας ουσιαστικά την Πατρίδα μας σκλάβο των ευρωπαίων. Η μαρξιστική λογική σφάξε με να αγιάσω ολοκληρώθηκε με αυτόν τον τρόπο. Στην αρένα της ευρώπης οι μαρξιστές με τους καπιταλιστές μαλώνανε τη στιγμή που οι εξουσιαστές προχωρούσαν  τα σχέδιά τους μια χαρά. Διότι όταν ελέγξουν τον κόσμο θα καταργήσουν και αυτό το χρήμα ως τρόπο ελέγχου των πάντων. Με αυτόν τον τρόπο θα σκοτώσουν και τον Άβελ (μαρξισταί) και τον Κάϊν (καπιταλισταί).

Οι Έλληνες όμως και πάλι θα άντεχαν. Μέσα από τις αρίφνητες φωνές της φυλής και του αίματος θα έσωζαν την πατρίδα. Τότε οι σατανικοί εξουσιαστές του κόσμου μας εξεπόνησαν το τελευταίο μέρος του σχεδίου τους. 2.000.000 λαθρομετανάστες πλημμύρισαν την Πατρίδα μας. «Εξαθλιωμένοι»έχοντας στις τσέπες τους φρέσκο χρήμα από τους εξουσιαστές του κόσμου αυτού. Πακιστανοί λαθρομετανάστες στη χώρα τους παίρνουν 40 ευρώ το μήνα και βρέθηκαν να δίδουν σε δουλεμπόρους 8.οοο ευρώ. Ας δεχθούμε το αυθόρμητο του φαινομένου. Ότι δήθεν οι πόλεμοι  και οι λοιπές κακουχίες τους αναγκάζουν στη λαθρομετανάστευση. Γιατί σε αυτή την περίπτωση δεν οδεύουν προς το Ισραήλ και τη Σαουδική  Αραβία. Γιατί όλα τα βιβλία του Ελληνικού σχολείου άλλαξαν και τα  παιδιά μας εθίζονται στις βλακείες του πολυπολιτισμού; Διότι όλα είναι σχέδιο των σιωνιστών να εξαφανίσουν την Πατρίδα μας εγκαθιστώντας την άλογη παγκόσμιο κυριαρχία τους.

Εν έτει 2013 η ελληνική συγκυβέρνηση που επιβλέπει το έργο των διεθνών εξουσιαστών ενάντια στην Ελλάδα αποδεικνύει του λόγου το αληθές για όσα παραπάνω υπεστηρίξαμε. Από τα σπασμένα κεφάλια νεοδημοκρατών αριστερών και πασόκων φθάσαμε στη συγκυβέρνηση.Τα  αδελφάκια τα βρήκαν διότι οι ευρωπαίοι θέλουν την εθνική μας συρρίκνωση ώστε να μας απορροφήσουν.Δεν ωφελεί να μαλώνουν δεξιοί και αριστεροί. Τώρα θα πρέπει να φαινόμαστε ενωμένοι μπροστά στη νέα άποψη του πλούτου. Όταν ξεκαθαρίσει αυτός ο πλούτος σε μία ευρώπη των μαζών τότε και πάλι θα αρχίσουν να μαλώνουν δεξιοί και αριστεροί.

Ατράνταχτα πιστεύω ότι οι εθνικές εφεδρείες,οι φωτισμένοι του έθνους μας ,ήρεμα υπάρχουν. Ο θεός Κρόνος θα αποφασίσει για τη μεγάλη και παιδευτική ως θεωρία και πράξη σωτηρία της Ελλάδος.

Β.Δ.Μακρυπούλιας.