Αποθρασύνθηκαν Αλβανοί και Σκοπιανοί!

ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΑΠΟΣΤΟΜΩΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

ΠΡΟΣ ΑΛΒΑΝΙΑ ΚΑΙ ΣΚΟΠΙΑ

Κωνσταντίνος Χολέβας- Πολιτικός Επιστήμων

Λάθη και υποχωρήσεις της ελληνικής πλευράς κατά τις τελευταίες δεκαετίες σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση έχουν δώσει την ευκαιρία σε θρασείες γειτονικές χώρες να προκαλούν. Η Αλβανία και τα Σκόπια, ενώ έχουν βοηθηθεί πολιτικά κι οικονομικά (τα Σκόπια ακόμη και στρατιωτικά) από την Ελλάδα ανταποδίδουν τη γενναιοδωρία μας με δηλώσεις και πράξεις κακής, -θα έλεγα κακίστης- γειτονίας. Θυμίζω τα γεγονότα:

Ο Αλβανός Υπουργός Εξωτερικών Έντμοντ Παναρίτι συζητώντας στην Αθήνα με τον Έλληνα ομόλογό του Δ. Αβραμόπουλο έθεσε θέμα Τσάμηδων. Οι Μουσουλμάνοι Τσάμηδες της Θεσπρωτίας έπρεπε να φύγουν από την Ελλάδα βάσει της Λωζάννης, αλλά η ελληνική μεγαλοψυχία τούς κράτησε εδώ με την ελπίδα βελτιωθούν οι σχέσεις με το νέο τότε αλβανικό κράτος. Οι Τσάμηδες ανταπέδωσαν τη φιλοξενία μας συνεργαζόμενοι στη διάρκεια της Κατοχής με Ιταλούς και Γερμανούς κατακτητές και σφάζοντας αμάχους Έλληνες. Ο Ναπολέων Ζέρβας τους κατεδίωξε και έφυγαν στην Αλβανία. Το 1945 καταδικάσθηκα 1900 από αυτούς από το Δικαστήριο Δωσιλόγων Ιωαννίνων και οι περιουσίες τους δημεύθηκαν. Συνήθως το θέμα ετίθετο από μικρά εθνικιστικά κόμματα στην Αλβανία. Πρώτα ως θέμα περιουσιών και με την πάροδο του χρόνου ως θέμα επιστροφής των απογόνων τους και ουσιαστικά ως θέμα εδαφικής διεκδικήσεως της Θεσπρωτίας. Τώρα το θέτει επισήμως η αλβανική κυβέρνηση της κεντροδεξιάς, ενώ προ ολίγων ετών και ο Σοσιαλιστής Πρωθυπουργός Φάτος Νάνο πρότεινε να δικασθεί η Ελλάδα στη Χάγη για γενοκτονία των Τσάμηδων.

Ας μην υποτιμούμε το ζήτημα και ας καταλάβουμε ότι τίθεται ως αντιπερισπασμός των Αλβανών στην ύπαρξη Βορειοηπειρωτών. Η αποστομωτική μας απάντηση πρέπει να βασίζεται σε τρεις άξονες:

α) Στη δυναμική προστασία της ελληνικής εθνικής μειονότητος. Να ξαναγίνει σωστά και αντικειμενικά η απογραφή πληθυσμού με δήλωση εθνικής καταγωγής και θρησκεύματος.

β) Στη σαφή δήλωση ότι όσο προκαλεί η Αλβανία με Τσάμηδες και με καταπίεση των Βορειοηπειρωτών θα σταματήσει κάθε ροή ευρωπαϊκού χρήματος και θα βρίσκει την Ελλάδα εμπόδιο στα ευρωπαϊκά της όνειρα.

γ) Με την υπενθύμιση του Πρωτοκόλλου της Κερκύρας του 1914, το οποίο είχε υπογράψει και η Αλβανία. Προβλέπει μία ευρεία διοικητική, αστυνομική και εκπαιδευτική αυτοδιοίκηση (Αυτονομία) για τους τότε Νομούς Αργυροκάστρου και Κορυτσάς, χωρίς να αμφισβητούνται τα αλβανικά σύνορα. Αν αυτοί μας χορεύουν Τσάμικο, εμείς θα τους χορέψουμε Κερκυραϊκό!

Στο μέτωπο των Σκοπίων η δήλωση που δείχνει πόσο αδιόρθωτοι είναι οι γείτονες προέρχεται από τον Υπουργό Οικονομικών Ζόραν Σταβρέφσκι. Κατηγόρησε τις ελληνικές εταιρίες που δραστηριοποιούνται στη χώρα του ότι παίρνουν δάνεια από σκοπιανές τράπεζες και μετά τα στέλνουν στην Ελλάδα, η οποία υποφέρει από πρόβλημα ρευστότητος. Πρόκειται για την παταγώδη κατάρρευση του εγχειρήματος της «οικονομικής διπλωματίας» μας. Μάι αποτυχία, η οποία θα μπορεί να δοθεί και ως αντικείμενο διδακτορικών διατριβών σε νέους επιστήμονες. Θυμίζω ότι προ εικοσαετίας ρίχθηκε το σύνθημα «να ανοίξουμε μερικές επιχειρήσεις στη ΦΥΡΟΜ για να επηρεάσουμε την πολιτική τους υπέρ ημών» . Τί κατορθώσαμε; Μεταφέραμε επιχειρήσεις εκεί στερώντας δουλειά από Έλληνες και τελικά κάναμε τους Σκοπιανούς ακόμη πιο εθνικιστές και πιο προκλητικούς. Η ελληνική οικονομική παρουσία άλλοτε χλευάσθηκε ή απειλήθηκε και τώρα χρησιμοποιείται ως λαβή για αρνητικά σχόλια εναντίον μας.

Η αφελής προσέγγιση των μαρξιστών και των νεοφιλελευθέρων ότι η οικονομία είναι το παν και όλα τα άλλα έπονται καταρρέει καθημερινά . Ειδικά στην περίπτωση των βαλκανικών εθνικισμών είναι προφανές ότι με «μπίζνες» δεν αλλοιώνονται ριζωμένες αντιλήψεις. Η μόνη αποστομωτική απάντηση προς τα Σκόπια είναι η επάνοδός μας στην αρχική θέση του 1992 για το όνομα: Δεν παραχωρούμε τον όρο Μακεδονία ούτε ως σύνθετο ούτε ως παράγωγο! Αυτή τη γλώσσα καταλαβαίνουν.

Κ.Χ. 17.11.2012

Από την εφημ. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ της 20.11.2012

3 ΝΑΙ και 2 ΟΧΙ για το Πολυτεχνείο

3 ΝΑΙ και 2 ΟΧΙ για το Πολυτεχνείο

Άρθρο του Πολύδωρου Ιππ. Δάκογλου

Η παρουσία της «Χρυσής Αυγής» στο κοινοβούλιο και η παράδοση της ελληνικής κοινωνίας στους συνεργάτες της τρόϊκα και τους οπαδούς της παγκοσμιοποίησης, αναζωπύρωσε φέτος το ενδιαφέρον των ΜΜΕ και κάποιων πολιτικών, για την επέτειο του Πολυτεχνείου.

Όπως ήταν αναμενόμενο, κάποιοι αναφέρθηκαν σ’ αυτό ισοπεδωτικά και απαίδευτα, ενώ κάποιοι άλλοι, μίλησαν με υπερβολή και μεγάλη δόση μυθοπλασίας.

Θα προσπαθήσω, στον περιορισμένο χώρο μιας προσέγγισης λίγων λεπτών, να αναφέρω «τη δική μου αλήθεια». Για τον σκοπό αυτό, θα προσεγγίσω το θέμα με 5 απαντήσεις σε ισάριθμα ερωτήματα και, τελικώς, με μία ανακεφαλαίωση.

ΕΡΩΤΗΜΑ 1ο. Υπήρξε εξέγερση; Απαντώ ΝΑΙ!

ΕΡΩΤΗΜΑ 2ο. Υπήρξαν θύματα; Απαντώ ΝΑΙ!

ΕΡΩΤΗΜΑ 3ο. Επέδρασε στις εξελίξεις; Απαντώ ΝΑΙ!

ΕΡΩΤΗΜΑ 4ο. Υπήρξε πολιτική υποκίνηση; Απαντώ ΟΧΙ!

ΕΡΩΤΗΜΑ 5ο. Υπήρξε δικαίωση των επιδιώξεων των συμμετεχόντων; Απαντώ ΟΧΙ!

Ποιο αναλυτικά:

ΝΑΙ! Υπήρξε εξέγερση. Μόνο που οι εξεγερμένοι έδρασαν, χωριστά, σε δύο ομάδες, αυτόνομα και παράλληλα,.

Πρώτη ομάδα ήταν οι φοιτητές, που ταμπουρώθηκαν μέσα στον περιφραγμένο χώρο του Πολυτεχνείου, και δεύτερη ομάδα ήταν ακροαριστεροί και πράκτορες που επιχειρούσαν την κατάλυση του κράτους.

Οι φοιτητές, έδρασαν ειρηνικά και με αντικαθεστωτική διάθεση, προβάλλοντας το όραμα ενός διαφορετικού –καλύτερου κόσμου. Μιας Ελλάδας που θα την χαρακτήριζε η Εθνική Ανεξαρτησία, η Κοινωνική Δικαιοσύνη και η φροντίδα της πολιτείας για τους νέους. Οι ζημιές που προκάλεσαν οι φοιτητές (αν σκεφτούμε τα αποτελέσματα των σημερινών καταλήψεων) ήσαν ασήμαντες.

Οι ακροαριστεροί και οι πράκτορες έδρασαν με οργανωμένες επιχειρήσεις που στόχευαν στην κατάληψη του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης και της Νομαρχίας Αθηνών. Σύμφωνα με μαρτυρίες ένστολων, της εποχής εκείνης, χρησιμοποίησαν βία και ελαφρό οπλισμό.

Και οι δύο προσπάθειες, ξεκίνησαν ως διαμαρτυρίες και, μεταλλάχθηκαν σε απόπειρες εξέγερσης.

ΝΑΙ! Υπήρξαν θύματα. Μόνον που κανένα από αυτά δεν ήταν φοιτητής ή σπουδαστής του Πολυτεχνείου. Ούτε σκοτώθηκε μέσα στον περιφραγμένο χώρο, κατά την διάρκεια των γεγονότων ή μετά από αυτά.

Υπήρξαν νεκροί, κάποιοι των οποίων σκοτώθηκαν από αδέσποτα πυρά ή πυρά ελευθέρων σκοπευτών. Κάποιοι άλλοι σκοτώθηκαν πριν ή μετά τα γεγονότα. Κάποιοι σκοτώθηκαν σε περιοχές, μακράν του Πολυτεχνείο. και κάποιοι, τέλος, σκοτώθηκαν κατά τις απόπειρες κατάληψης των κυβερνητικών κτηρίων. Υπήρξαν ακόμη νεκροί, εργάτες και φοιτητές που σκοτώθηκαν λίγα χρόνια μετά, επί κυβερνήσεως Κωνσταντίνου Καραμανλή, από «Αύρες» των τμημάτων τάξεως, κατά την διάρκεια επιχειρήσεων «ελέγχου» λαϊκής πορείας ανήμερα της επετείου. (Για την Σταματίνα Κανελοπούλου και τον Ιάκωβο Κουμή κ.α., δεν μιλά πλέον κανείς).

ΝΑΙ! Επέδρασε στις εξελίξεις. Πρωτογενώς και δευτερογενώς. Πρωτογενώς, ακύρωσε την μετάλλαξη του στρατιωτικού καθεστώτος (είχε ήδη ανακοινωθεί χρονοδιάγραμμα εκλογών) και δημιουργώντας πολιτικό υπόβαθρο για την εκδήλωση της ενέργειας ανατροπής της κυβέρνησης Παπαδόπουλου –Μαρκεζίνη από τον Ιωαννίδη, Ενέργεια που ήταν ήδη προαποφασισμένη. Έτσι άνοιξε ο δρόμος για την επιστροφή του Κωνσταντίνου Καραμανλή, με αφορμή την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο και την «ανατροπή του Ιωαννίδη» από την ομάδα των (Νατοϊκού προσανατολισμού) αρχηγών Στρατού, Ναυτικού και Αεροπορίας.

Συγχρόνως, αποτέλεσε την μήτρα ανάδειξης πλήθους στελεχών που στη συνέχεια πλαισίωσαν και εμπλούτισαν το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα -ΠΑΣΟΚ.

ΟΧΙ! Δεν υπήρξε καμία πολιτική υποκίνηση. Οι αστοί πολιτικοί της εποχής εκείνης, ουσιαστικά πιάστηκαν στον ύπνο. Δεν είχαν καμία συμμετοχή στα γεγονότα. Το ΚΚΕ, παράνομο τότε, είχε αρχικά ταχθεί κατά της εξέγερσης των φοιτητών και την είχε χαρακτηρίσει ως προβοκατόρικη, ρίχνοντας προκηρύξεις σχετικού περιεχομένου μέσα και έξω από τον χώρο.

Οι πολιτικοί, όμως, υπήρξαν οι μεγάλοι ωφελημένοι. Έσπευσαν να αγκαλιάσουν την φοιτητική (μόνον) εξέγερση και μετά την μεταπολίτευση να της προσδώσουν χαρακτήρα γενικευμένου ξεσηκωμού που έγινε –τάχα- υπό την καθοδήγησή τους. Επιδίωξαν και πέτυχαν να σκεπάσουν με το σχέδιο αυτό, την δική τους «αντιστασιακή ανυπαρξία» κατά την διάρκεια των 7 χρόνων του Απριλιανού καθεστώτος. Καπέλωσαν τον φοιτητικό κοινωνικό αγώνα, ενσωμάτωσαν στις τάξεις τους δευτερεύοντες αγωνιστές του συμβάντος και τους ανέδειξαν σε σύμβολα αντίστασης, αμείβοντάς τους πλούσια και ποικιλόμορφα. Παράδειγμα η Μαρία Δαμανάκη, που έγινε βουλευτής, αρχηγός κόμματος, υπουργός και επίτροπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, λέγοντας από μικροφώνου «Εδώ Πολυτεχνείο… Εδώ Πολυτεχνείο…» και εκφωνώντας τα κείμενα που άλλοι της έγραφαν.

ΟΧΙ! Δεν υπήρξε δικαίωση των επιδιώξεων των συμμετεχόντων. Το αποδεικνύει το γεγονός ότι σήμερα, 38 χρόνια μετά, τα ίδια συνθήματα και οι ίδιες επιδιώξεις παραμένουν επίκαιρες και αναγκαίες.

Το πολιτικό σύνθημα έλεγε: «ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΤΟ». Όμως. η Ελλάδα παραμένει στο ΝΑΤΟ και ο στρατός της λειτουργεί ως «δύναμη ειρήνης» (κατ’ άλλους κατοχής), στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ και τη Βοσνία. Οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης στήριξαν τους βομβαρδισμούς και την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, και προσφάτως την επιχείρηση ανατροπής του Καντάφι στην Λιβύη. (Να σημειωθεί ότι, ο Παπαδόπουλος αρνήθηκε να επιτρέψει στα αμερικάνικα αεροσκάφη την χρήση Ελληνικών αεροδρομίων, για παροχή βοήθειας στον πόλεμο του Ισραήλ με τους Άραβες.

Το κοινωνικό σύνθημα έλεγε: «ΨΩΜΙ –ΠΑΙΔΕΙΑ –ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ». Είναι το ίδιο ακριβώς σύνθημα, που φωνάζουν σήμερα, οι φοιτητές, οι άνεργοι, οι απολυμένοι, οι κατεστραμμένοι, οι συνταξιούχοι και γράφουν στα σημειώματά τους οι αυτοκτονούντες, στρεφόμενοι κατά του ΠΑΣΟΚ, μέχρι πρότινος, και της συγκυβέρνησης των τριών (Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ) σήμερα.

Το Εθνικό σύνθημα έλεγε: «ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ». Παραμένει το κυρίαρχο ζητούμενο της εποχής. Αρκεί να ανοίξουμε τα μάτια για να δούμε ότι πολιτιστικά είμαστε υπό την κυριαρχία των οργάνων της παγκοσμιοποίησης. Οικονομικά είμαστε υπό την κυριαρχία των αφεντικών της «τρόϊκα». Γεωπολιτικά, τα κυβερνώντα (από την μεταπολίτευση) κόμματα, έχουν αποδεχθεί και έχουν θέσει υπό αμφισβήτηση και επικυριαρχία, το Αιγαίο, τον εναέριο χώρο και τις πλουτοπαραγωγικές μας πηγές.

ΤΕΛΙΚΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου, ένα συμβάν περιορισμένης σημασίας που αντιμετωπίσθηκε με καθυστέρηση και άστοχα από την τότε κυβέρνηση, σηματοδότησε μια νέα εποχή για την Ελλάδα. Δυστυχώς, όχι την καλύτερη. Από την πλευρά της λεγόμενης δεξιάς παράταξης, χάθηκε μια ολόκληρη γενιά πολιτικών στελεχών που, η στρατηγική της αποχουντοποίησης τα ώθησε στο περιθώριο της πολιτικής με το στίγμα του χουντικού. Έτσι χάθηκαν στελέχη σαν τον Παύλο Μανωλόπουλο, το Σπύρο Ζουρνατζή, τον Αντρέα Πεβερέτο και δεκάδες άλλους, αφήνοντας χώρο για εισπήδηση στο κόμμα του «Εθνάρχη», «αριστερής κοπής» αριβιστών και νεοφώτιστων.

Παραδόθηκε στην αριστερά, η πολιτιστική εξουσία, εις αντάλαγμα μιας ιδιότυπης λήθης εις ότι αφορά το δεξιό αντικομμουνιστικό παρελθόν του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Η αριστερή διανόηση με την σειρά της, ανέδειξε τους δικούς της ποιητές, συγγραφείς και μουσουργούς, θέτοντας υπό καθεστώς διωγμού και απαγόρευσης κάθε τι το εθνικό. Έτσι, άνοιξε τελικώς ο δρόμος για τους αναθεωρητές που μετετράπησαν σε «ταλιμπάν της παγκοσμιοποίησης».

Το χειρότερο, όμως, απ’ όλα, ήταν το γεγονός ότι εκπαιδεύσαμε την ελληνική νεολαία να λατρεύει ανύπαρκτους ήρωες, να τιμά ήσσονος σημασίας γεγονότα και να αναδεικνύει ως κορυφαίες στιγμές πράξεις εμφύλιας διαμάχης και όχι πράξεις αντίστασης σε ξένες επιβουλές και εισβολές

Το Πολυτεχνείο, ήταν ένα συμβάν που αξίζει να το θυμόμαστε και να το μελετάμε. Για άλλους λόγους όμως από αυτούς που προσπαθούν να επιβάλλουν οι εκμεταλλευτές του.

http://enimerosipeloponnisou.blogspot.gr/2012/11/3-2.html

Χωρίς πολλά λόγια

Χωρίς πολλά λόγια...

 

Η νοθεία της γνωστής "γενιάς"

Ένα παλαιότερο, αλλά εξαιρετικό άρθρο του Δημήτρη Α. Σεβαστάκη, Αρχιτέκτονα, επ. καθηγητή της Σχολής Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ από την "Ελευθεροτυπία" της 9/2/2011

ΔΕΕ

Η νοθεία

Του ΔΗΜΗΤΡΗ Α. ΣΕΒΑΣΤΑΚΗ*

Η «γενιά του Πολυτεχνείου» επελέγη για να πάρει πίσω ό,τι η ίδια κέρδισε: την κουλτούρα της σύμπνοιας, της κοινωνικής αλληλεγγύης, του πολιτικού ασύλου, της κριτικής ευφυΐας.

Γεννημένη από την Αριστερά, θανατώνει τα τελευταία υπολείμματα της εξασθενημένης Αριστεράς. Από το λόγο που συρράπτει το στρατηγό Τσακαλώτο και τον αντάρτη Βαφειάδη σε μια υπερπαραταξιακή, τηλεοπτική εξυπνάδα, καταλήγει σήμερα να εκφωνεί έναν εμφυλιοπολεμικό λόγο, τάχα μου νομιμότητας, τάχα μου επανόδου στην τίμια τάξη, στο άσπρο και ενάρετο αγαθό ενός βλάσφημου οικονομισμού.

Η «γενιά του Πολυτεχνείου» είναι μια χαϊδεμένη γενιά. Πρόσφερε περιπετειώδη πολιτική τροφή την ώρα που τη χρειάζονταν τα ανερχόμενα μέσα μαζικής επικοινωνίας. Συνέθεσε τον πιο γενικό και κατανοητό ηρωισμό. Γι' αυτό αφομοιώθηκε γρηγορότερα, προσαρμόστηκε αποτελεσματικότερα σε μια υψηλή πολιτική κερδοφορία. Εξασφάλισε ακλόνητα άλλοθι σε όλους. Και στους αριστερούς και στους απλούς δημοκράτες. Η μεγάλη αυτή γενιά ήταν η επιτομή της αντιχουντικής μαρτυρίας κατά τη δεκαετία του '70, χωρίς να φορά τα μίζερα σακάκια του παραδοσιακού κομμουνιστή και χωρίς την ηττοπάθεια του απλού εξόριστου. Με την εγκατάστασή της στην εξουσία έφερε μια ελεγχόμενη ελευθεριότητα στα κρατικοδίαιτα και εξαρτώμενα μέσα, μπόρεσε να γίνει ο γκρίζος γυμνασιάρχης με τζιν και μακριά μαλλιά. Κατά τη δεκαετία του '80, αποτέλεσε το μιντιακό πυρήνα του κυβερνητικού Λαλιώτη, το σπόνδυλο του πατριωτικού ΠΑΣΟΚ και αργότερα, τη δεκαετία του '90, έγινε το κεντρικό εργαλείο της σημιτικής κανονικότητας και της μεγάλης πολιτιστικής ήττας της Αριστεράς. Τώρα γίνεται ο κεντρικός βραχίονας της καθυστερημένης φιλελευθεροποίησης της χώρας. Από τον Μαρξ και τον Μάρκο, στον Μίλτον Φρίντμαν. Πολιτικό σκι 35 χρόνων.

Η «γενιά του Πολυτεχνείου» εξελίχθηκε, γιατί είχε τη θεμελιώδη, ιδρυτική ικανότητα να ξεχειλώνει. Μπορούσε να φιλοξενήσει τον αντιιμπεριαλιστή, τον παλαιοκομματικό, τον αντιτούρκο, τον διονυσιακό, τον ιδεολόγο ευρωπαϊστή, τον σύμπρακτο στη νέα επιχειρηματικότητα, τον διχαστικό καταστροφέα των εργασιακών σχέσεων και κάθε ιδεώδους. Η γενιά αυτή μπόρεσε να είναι κάτι έξω από τα πραγματικά, βιολογικά και πολιτιστικά μέλη της. Μπόρεσε να γίνει η γενιά που αδίστακτα εξαφανίζει την Ιστορία, ακόμα και τη μυθολογία της. Δεν θέλει άλλους νέους μετά απ' αυτήν. Ή τους κάνει αντίτυπά της -όπως τη γενιά του «πολυτεχνείου '80», τη δική μου- ή τα προγηρασμένα και ανασφαλή καριερίστικα υβρίδια που καλλιεργεί τώρα στο θερμοκήπιο. Δεν είναι τυχαίο. Ακόμα και η ιδεολογικά απισχνημένη Νέα Δημοκρατία, τώρα, υπό την ιδεολογική επιρροή επίλεκτων αριστερογενών μελών αυτής της γενιάς, ζητάει χοντροκομμένα την κατάργηση του ασύλου, ενός ευρύτερου κοινωνικού ασύλου και όχι μόνο του σκεβρωμένου πανεπιστημιακού. Μεταβάλλει έτσι ακόμα μία φορά σε προοδευτικό τον «Προστασίας του Πολίτη», όπως ακριβώς με τη βραδύνου φτώχεια της βάπτιζε σοσιαλιστές τον Παπαντωνίου και τον Μαντέλη.

Η «γενιά του Πολυτεχνείου» είναι μια άχρονη γενιά, διαπολιτική, ενδιάμεση όλων των κοινωνικοπολιτικών μορφοποιήσεων. Συνεχίζει αυτό που έμαθε: να προσαρμόζεται ερημώνοντας. Η ελληνική κοινωνία χρειάστηκε 50 χρόνια για να απαλλαγεί από τα στερεότυπα του Εμφυλίου, δεν ξέρω πόσα χρόνια θα χρειαστεί για να απαλλαγεί από τα στερεότυπα του Πολυτεχνείου. Η γενιά αυτή τα μπορεί όλα. Ακόμα και να σφετερίζεται τους συνομηλίκους της. Αυτούς που ενώ μετείχαν στην εξέγερση, δεν ενσωματώθηκαν, αυτούς που έκαναν ήπιες προσωπικές επιλογές, τους πολλούς που δεν εξαργύρωσαν. Ενώ δηλαδή συστήνεται από τους αξιοπρεπείς, τους τίμιους και τους χαμένους, εκφράζεται και κοινοποιείται από τους απόντες, τους αυτουργούς ενός αποϊδεολογικοποιημένου πραγματισμού.

Η σχολή της θατσερικής ωμότητας, η σχολή των μαζικών ανθρωποθυσιών, η σχολή της βαθύτατης, ξενόδουλης ξενοφοβίας (γιατί η ξενοδουλεία στην πραγματικότητα ξενοφοβία είναι), η σχολή της απομόρφωσης και της πολιτικής απομορφοποίησης νικάει το παραμύθι που διηγήθηκε τόσα χρόνια τώρα.

* Αρχιτέκτων, επ. καθηγητής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ

http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=09/02/2011&s=en-staseis

Ποτέ μια γενιά δεν κόστισε τόσα πολλά στις επόμενες όσο αυτή του Πολυτεχνείου...

Ποτέ μια γενιά δεν κατάφερε να υποθηκεύσει το μέλλον τόσο πολλών όσο αυτή του Πολυτεχνείου...

Ποτέ μια γενιά δεν κατάφερε να διαλύσει τους θεσμούς, τις αξίες, τα ιδανικά και τις κοινωνικές δομές ενός λαού τόσο γρήγορα όσο αυτή του Πολυτεχνείου...

Ποτέ μια γενιά δεν έβγαλε τόσους ψευτο-επαναστάτες και ψευτο-προοδευτικούς, τόσους αεριτζήδες και λαμόγια, όσο αυτή του Πολυτεχνείου...

Ποτέ μια γενιά, από ιδρύσεως του Ελληνικού Κράτους, δεν κατάφερε να παραδώσει την χώρα στην επόμενη γενιά σε χειρότερη κατάσταση, εκτός από αυτή του Πολυτεχνείου...

Ποτέ μια γενιά δεν κατάφερε να κόψει τα όνειρα των επόμενων γενιών, εκτός από αυτή του Πολυτεχνείου

Ποτέ μια γενιά δεν κατάφερε τόσα λίγα ενώ της προσφέρθηκαν τόσα πολλά, όσο αυτή του Πολυτεχνείου...

Ποτέ μια γενιά δεν κατάφερε να ξεγελάσει την Ιστορία τόσο εύκολα όσο αυτή του Πολυτεχνείου...

Aμετανόητοι!

Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο από τον πάντοτε αιρετικό Παναγιώτη Τραϊανού. Διαβάστε το!

ΔΕΕ

Το παρακράτος σε πλήρη δράση

Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ


Προβοκατόρικο το δημοσίευμα του Πρώτου Θέματος για τις αμοιβές του Παπανδρέου.
Αντιπαροχή για την προώθηση του Λοβέρδου στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.
...Εξυπναδούλες του Χοντροθέμου
...για να βοηθήσει τον κολλητό του
στον αγώνα του για την ηγεσία τού ΠΑΣΟΚ.

Όταν κάποιος κινδυνεύει να κατηγορηθεί για βιασμό μετά φόνου, το καλύτερο άλλοθι, που μπορεί να εξασφαλίσει, είναι η ντροπή της σεξουαλικής ανικανότητας. Αυτός είναι ο απόλυτος ορισμός της αρχαίας ρήσης ..."το μη χείρον βέλτιστον" ...Επιλέγεις την ντροπή από την τιμωρία ...Επιλέγεις ακόμα και την πιο μεγάλη ντροπή από μια βέβαιη τιμωρία ...Επιλέγεις να εμφανιστείς ακόμα και σαν "ανήθικος", προκειμένου ν' αποφύγεις να εμφανιστείς ως κατηγορούμενος. Μια τέτοια "επιλογή" προσπαθεί σήμερα να κάνει και ο Γιωργάκης και χρησιμοποιεί τους παλιούς "συντρόφους" του ή τους φίλους των "συντρόφων" του.

Το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ έβγαλε δημοσίευμα με τίτλο ..«Ο Γιώργος κερδίζει 1.000.000 δολάρια από τη συμφορά μας» και ο Γιωργάκης απάντησε με απειλές μηνύσεων και αναπόδεικτων κατηγοριών περί οργανωμένων προσπαθειών δυσφήμισής του. Μίλησε για μυστηριώδεις "εργολάβους", οι οποίοι επιδιώκουν την προσωπική του απαξίωση ...Τα γνωστά "παπατζηλίκια" της οικογένειας του παπατζή ...Τα γνωστά υπονοούμενα για "μυστηριώδεις" και "πρακτορίστικες" μεθοδεύσεις, οι οποίες πάντα "τάιζαν" τον "μύθο" της οικογένειας των χαφιέδων. Όλα αυτά είναι "στημένα". Προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο ότι ο Γιωργάκης "έβγαλε" φέτος 1.000.000 δολάρια και του χρόνου μπορεί και περισσότερα.

Αυτό είναι το ζητούμενο του ψευδοκαυγά ...Να εμφανιστεί μια "βιτρίνα" νομιμότητας για τον Γιωργάκη ...Να εμφανιστεί αυτό το οποίο κάνει ως "ανήθικο", αλλά πέρα για πέρα νόμιμο ...όπως θα έλεγε και ο Βουλγαράκης. Γιατί επέλεξαν την "ανηθικότητα"; Γιατί αυτή συμφέρει σε σχέση με την "αποχρώσα ένδειξη" παρανομίας. Δυστυχώς για τον Γιωργάκη υπάρχουν πλέον οι "αποχρώσες ενδείξεις" ότι τα "πήρε", για να μας βάλει στο ΔΝΤ. Η ζωή, που επέλεξε να κάνει ο δισεκατομμυριούχος πλέον Εφιάλτης της Ελλάδας, δεν δικαιολογείται από τα βουλευτικά του έσοδα. Ο άεργος και ανεπάγγελτος Γιωργάκης δεν έχει κανέναν άλλο τρόπο να δικαιολογήσει τα τρομερά έξοδα, τα οποία συνεπάγεται η VIP ζωή που διάγει πλέον ως μεγιστάνας ...Ο βήχας και ο πλούτος δεν κρύβονται... λέει ο λαός και ο Γιωργάκης "βήχει" ασυστόλως.

Αυτός ο ανεξέλεγκτος "βήχας" είναι το άγχος τους ...Δεν δικαιολογείται σε καμία περίπτωση ...και ταυτόχρονα ο εξηνταδυάχρονος πλέον Γιωργάκης δεν έχει τα περιθώρια, ώστε να "περιμένει" να περάσουν κάποια χρόνια, για να ζήσει τη "μεγάλη" ζωή, που του εξασφάλισαν τα "αργύρια" της προδοσίας. Αυτό είναι το πρόβλημά τους. Ο Γιωργάκης, βλέποντας να περνάει τις "πόρτες" των γηρατειών, αποφάσισε να τα "δώσει" όλα για όλα. Αποφάσισε να "πολεμήσει" τον χρόνο με σκληρή γυμναστική, αλλά και να "ζήσει" όσο πιο πλούσια μπορεί στα όσα χρόνια κρίνει ο ίδιος ότι του απομένουν να τα ζήσει σε μια καλή φυσική κατάσταση. Έχοντας μάλιστα γενετικό "λογισμικό" μονοκύτταρου οργανισμού, δεν μπορεί ν' αποφύγει τον πειρασμό να βάλει άμεσα το "χέρι" του στα κλοπιμαία.

Ο χρόνος είναι αυτός που τον πιέζει και τον αναγκάζει σε συνεχή λάθη. Η αδυναμία του να "περιμένει" είναι αυτή που τον αποκαλύπτει, όταν "ξεκοκαλίζει" τα "κέρδη" της προδοσίας ...Τα τεράστια κέρδη, τα οποία τον περιμένουν σε διάφορες γωνιές του Πλανήτη, για να του προσφέρουν απλόχερα ό,τι πάντα ονειρευόταν και επιθυμούσε ...και αυτό βεβαίως δεν ήταν η ευημερία του ελληνικού λαού. Όμως, αυτά τα τεράστια κέρδη, όταν εμφανίζονται σε κοινή θέα, είναι αδικαιολόγητα και ως εκ τούτου επικίνδυνα. Γι' αυτόν τον λόγο εμφάνισαν στο "στημένο" δημοσίευμα 1.000.000 δολάρια έσοδα, τα οποία δήθεν θα γίνουν ακόμα περισσότερα τον επόμενο χρόνο. Βλέπουν τεράστια "κέρδη" σήμερα, αλλά ακόμα περισσότερα στο μέλλον, γιατί θέλουν μια "προοπτική" για τα λεφτά με "ουρά", τα οποία ακολουθούν τον γιο της Μαργαρίτας.

Η βουλευτική ιδιότητα τον βολεύει για την ασυλία που απολαμβάνει, εφόσον "δένει" τα χέρια της ελληνικής Δικαιοσύνης και "φιλτράρει" τις αποφάσεις της, περνώντας τες αναγκαστικά από τους "κολλητούς" και "συνενόχους" του στη Βουλή, αλλά δεν βολεύει στο επίπεδο της λογιστικής. Δεν δικαιολογεί τη ζωή του Γιωργάκη, η οποία —σύμφωνα με τους μετριοπαθέστερους υπολογισμούς— πρέπει να ξεπερνά τις 100.000 ευρώ τον μήνα. Σπίτια, αυτοκίνητα, ασφάλειες, υπηρετικό προσωπικό, φόροι, χαράτσια, δίδακτρα παιδιών και πάνω σε όλα αυτά συνεχή ομαδικά ταξίδια με πανάκριβα εισιτήρια, πολυτελή ξενοδοχεία κλπ.. Όλα αυτά είναι πολύ "μακριά" από τον μισθό των βουλευτών ...Έναν μισθό πολύτιμο για τον Γιωργάκη, εφόσον, όπως ο ίδιος μας είπε κάποτε, είναι το μόνο έσοδο που διαθέτει. Ο ίδιος μάς είπε κάποτε ότι από την οικογένειά του "κληρονόμησε" ένα όνομα και ένα ρολόι. Δεν γνωρίζουμε πώς και για πόσο καιρό θα μπορούσε να πληρώνει με ένα όνομα ή ένα ρολόι τόσα αεροπορικά εισιτήρια ή δωμάτια πεντάστερων ξενοδοχείων ...Να υποθέσουμε ότι με το "κουρδιστήρι" πληρώνει τα δίδακτρα της Μαργαρίτας;

Υπάρχουν μεγιστάνες, οι οποίοι δεν μπορούν να χρηματοδοτήσουν μια τόσο άνευ λόγου και κέρδους πολυδάπανη ζωή. Ο Γιωργάκης, απ' ό,τι φαίνεται, μπορεί. Δεν έχει αφήσει προορισμό για προορισμό. Δεν έχει αφήσει ακριβό ξενοδοχείο σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του Πλανήτη, που να μην έχει καταλύσει. Όλα αυτά μετά από παρατεταμένες διακοπές στην Ελλάδα σε ξενοδοχεία τύπου Κόστα Ναβαρίνου ...Ξενοδοχεία από αυτά, τα οποία θα έπρεπε να προκαλούν "αλλεργίες" σε σοσιαλιστές σε εποχές σαν τις σημερινές. Αυτή είναι η ζωή του Γιωργάκη της προδοσίας. Μια ζωή εξωφρενικά πολυτελής. Σε μια Ελλάδα, όπου, εξαιτίας της ηγεσίας του, όλοι οι Έλληνες "έπεσαν" επίπεδο, ο μόνος που το "ανέβασε" ήταν ο αποτυχημένος ηγέτης τους ...Ο μόνος Έλληνας που στην εποχή του ΔΝΤ απολαμβάνει μόνιμες διακοπές όλων των τύπων. Το καλοκαίρι "αλωνίζει" το πανέμορφο Αιγαίο και τον χειμώνα παριστάνει τον ταξιδευτή των πέντε Ηπείρων.

Όλα αυτά ο κόσμος τα "βλέπει". Αυτή η "θέα" τρομάζει τον Γιωργάκη, ο οποίος βλέπει το πολιτικό "λάδι" της οικογένειάς του να τελειώνει. Αυτή η "θέα" τον τρομάζει, γιατί μπορεί να γίνει παλλαϊκό "αίτημα" ν' αναζητηθεί το αίτιο του ανεξήγητου πλουτισμού του ...Ένα κοινό "αίτημα", το οποίο μπορεί να εξελιχθεί σε λαϊκή κατακραυγή και να απαιτήσει εξεταστικές επιτροπές ...Ένα κοινό "αίτημα", το οποίο μπορεί να "εκτροχιαστεί" και να εκδηλωθεί ως ωμή βία εναντίον του. Κατάλαβε ο αναγνώστης την επιλογή της "επίθεσης" του ΠΡΩΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ; ...Κάθε άλλο παρά αυτό που φαίνεται είναι ...Κάθε άλλο παρά εχθρικό για τον Γιωργάκη είναι.

Αν το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ ήθελε πραγματικά να του κάνει ζημιά, θα είχε τον τίτλο: "Ούτε 500 ευρώ δεν έβγαλε ο άχρηστος στις επί πληρωμή εμφανίσεις του. Κανένας δεν καταδέχεται να τον δει ούτε τζάμπα. Πόθεν έσχες Γιωργάκη τα χρήματα της μεγάλης ζωής;"...Απλά πράγματα. Επιλέγοντας ο Γιωργάκης την "ανηθικότητα" των επί πληρωμή εμφανίσεων στο εξωτερικό, προσπαθεί να πετύχει την παραπλάνηση των πολιτών, προκειμένου να μην βλέπουν τη βέβαιη παρανομία του ...Να τους "πείσει" ότι πέραν του μισθού του έχει επιπλέον οικονομικούς πόρους, οι οποίοι του εξασφαλίζουν μεγάλα εισοδήματα ...Ανεξάντλητους και φυσικά ανεξέλεγκτους πόρους. Μπορεί αυτό να είναι ανήθικο, αλλά δεν είναι παράνομο ...Τι να κάνει, που είναι τόσο δημοφιλής; ...Τι να κάνει, που έχει τόση "πέραση" στην Εσπερία;

Γιατί είμαστε βέβαιοι ότι πρόκειται περί προσπάθειας παραπλάνησης; Γιατί δεν υπάρχει ούτε η μαθηματική πιθανότητα να είναι αληθές το δημοσίευμα. Είναι απολύτως βέβαιον ότι ΚΑΝΕΝΑΣ ζωντανός οργανισμός σε αυτόν ή σε άλλον Πλανήτη δεν θα πλήρωνε ούτε σέντ, για να δει και ν' ακούσει τον Γιωργάκη. Αυτοί, οι οποίοι σε αυτόν τον βυθισμένο στην οικονομική κρίση κόσμο μπορούν ακόμα να πληρώνουν "πολυτέλειες", δεν έχουν ανάγκη ν' ακούσουν τον Γιώργο. Τις αυτοκαταστροφικές γνώσεις του Γιώργου, που οδηγούν στις χρεοκοπίες, τις έχουν κι από μόνοι τους οι πλούσιοι σ' αυτόν τον κόσμο ...Οι άλλες τους λείπουν ...Οι "σωτήριες" γνώσεις τούς λείπουν, για το πώς θα γλιτώσουν τις χρεοκοπίες ...και αυτές πληρώνουν για να μάθουν.

Ο κόσμος πληρώνει για ν' ακούσει ανθρώπους, οι οποίοι νίκησαν τα προβλήματα και όχι για ν' ακούσει τα "κλάματα" των θυμάτων των προβλημάτων. Γιατί θα πλήρωνε ν' ακούσει κάποιος έναν ηγέτη, ο οποίος κατέστρεψε ολοσχερώς τη χώρα του και στο τέλος καταστράφηκε και ο ίδιος πολιτικά; Κινητή "αποτυχία" είναι ο άνθρωπος. Στην καλύτερη περίπτωση για έναν τέτοιο άνθρωπο αφιερώνεις μερικά bytes μνήμης, για να γνωρίζεις απλά ότι υπάρχει ...Όχι και να τον πληρώσεις, για να μάθεις για την άγνοιά του.

Αυτό προσπαθούν να μας πείσουν ότι γίνεται ...Να μας πείσουν, για παράδειγμα, ότι ο Πλοίαρχος του Costa Concordia Φραντσέσκο Σκετίνο είναι δημοφιλής και περιζήτητος και άρα περίπου "καταδικασμένος" να γίνει πλούσιος. Γιατί; Γιατί τον θέλουν όλες οι σχολές εμποροπλοιάρχων, για να κάνει "σεμινάρια" στους φοιτητές τους. Είναι δυνατόν να είναι περιζήτητο εκείνο το ανεύθυνο ρεμάλι; Όχι βέβαια. Πώς είναι δυνατόν να συμβαίνει κάτι τέτοιο για τον Γιωργάκη, ο οποίος είναι ο "Σκετίνο" της πολιτικής; ...Ο ανεγκέφαλος "καπετάνιος", που "βύθισε" την Ελλάδα στο χάος.

Βρήκαν λέει οι ρεπόρτερ της Εφημερίδας τον υπεύθυνο της εκδήλωσης, που οργανώθηκε στο Τορόντο και τους αποκάλυψε τις λεπτομέρειές της. Μόνος του θα πήγαινε εκεί ο Παπανδρέου στην εκδήλωση ή θα είχε και τον Σκετίνο μαζί του; Βρήκε η εφημερίδα έναν ομογενή ονόματι John —προφανώς ένα από εκείνα τα χασαπόσκυλα, τα οποία συχνάζουν στις πρεσβείες για το "μεροκάματο"― και τους "αποκάλυψε" τα μυστικά της δικής του εκδήλωσης ...Τα μυστικά εκείνα, τα οποία υποτίθεται ότι, αν κοινοποιούνταν, θα ενοχλούσαν τον "καλεσμένο" του.

Τι μας είπε ο διοργανωτής της εκδήλωσης —η οποία αναβλήθηκε, γιατί ο Γιωργάκης έπρεπε να επιστρέψει στην Ελλάδα, για να την "ξανασώσει" με την ψήφο του—; Ότι ο GAP για εκείνη την εκδήλωση θα έπαιρνε 55.000 δολάρια συν τα έξοδα της παραμονής του ...Μάλιστα, πολλοί από εκείνους, οι οποίοι πλήρωσαν για την εκδήλωση, ζήτησαν τα χρήματά τους πίσω μόλις κατάλαβαν ότι δεν θα δουν το "καθαρόαιμο" της διανόησης από την Ελλάδα ..."Απελπισία" τούς έπιασε μόλις κατάλαβαν ότι δεν θα δουν αυτοπροσώπως τον "στοχαστή" και συνεχιστή της αρχαίας ελληνικής παράδοσης στη σκέψη της στρατηγικής.

Ποιοι ήταν εκείνοι, οι οποίοι απογοητεύτηκαν από την ακύρωση της επίσκεψης σε μια εκδήλωση την οποία οργάνωσαν ομογενείς; Καναδοί ή Έλληνες ομογενείς του Καναδά; Υπάρχει ομογενής οπουδήποτε στον κόσμο, που να μην μισεί τον Γιωργάκη γι' αυτό που έκανε στην πατρίδα του; Υπάρχει ομογενής τόσο κορόιδο, που θα έδινε χρήματα, για να δει τον καταστροφέα της Ελλάδας; "Βρωμάει" από παντού το ρεπορτάζ ως "κατασκευή". Μια εφημερίδα από την Ελλάδα εξασφάλισε το δύσκολο ―και πιθανόν πολυδάπανο― που είναι η "εσωτερική" πληροφόρηση της εκδήλωσης, μόνο και μόνο για να ενημερώσει τον ελληνικό λαό;

Αφού όμως ήταν διατεθειμένοι να κάνουν τα δύσκολα και τα ακριβά, γιατί δεν έκαναν και τα εύκολα και τα τζάμπα, για να είναι πλήρες το ρεπορτάζ τους; ...Έψαξαν να βρουν έστω και έναν από αυτούς, οι οποίοι πλήρωσαν για την εκδήλωση ...έτσι για να συμπληρώσουν το ρεπορτάζ; ...Έκαναν μια βόλτα στην Danforth Avenue να ρωτήσουν τους ομογενείς για την επίσκεψη του Παπανδρέου στην πόλη τους; Να δούμε κι εμείς τέλος πάντων πώς είναι αυτοί, που τους "περισσεύουν" χρήματα να πάνε να δούνε τον Γιωργάκη. ...Να δούμε αν είναι πράσινοι, αν έχουν κεραίες ή αν είναι από τους παραδοσιακούς πελάτες των τσίρκο ...Να δούμε αν πρόκειται περί βιτσιόζων τέλος πάντων.

Μόνον εξωγήινοι και ιδιόρρυθμοι μπορούν να θέλουν να δουν αυτό το θλιβερό θέαμα και ν' ακούσουν από το στόμα του το απόλυτα βαρετό και προβλέψιμο. Δεν γίνεται διαφορετικά. Δεν υπάρχει περίπτωση να μπερδευτείς και ν' αναζητάς τα αντίθετα. Ο Γιωργάκης έχει κάποια χαρακτηριστικά, τα οποία τον καθιστούν ειδική περίπτωση και τα οποία είναι εις βάρος του. Ακόμα κι αν το επιθυμεί, δεν μπορεί να σε παραπλανήσει. Δεν έχει καν τα "προσόντα" του Σκετίνο. Σε "προειδοποιεί" ο ίδιος για το ποιόν του. Είναι από εκείνους τους ανθρώπους, οι οποίοι έχουν "προικιστεί" από τον Θεό με φάτσες τέτοιες, που "καθρεπτίζουν" τα "έσω" τους. Δεν υπάρχει περίπτωση για τον Γιωργάκη να σε μπερδέψει και να σε αιφνιδιάσει.

...Φωνάζει" η φάτσα του ότι είναι βλάκας. Αυτό λειτουργεί απωθητικά για τους ανθρώπους. Δεν το αντέχει ένας άνθρωπος να πληρώσει έναν βλάκα, για να του αποκαλύψει το απόλυτο κενό ...Το λεγόμενο GAP. Δεν είναι τυχαίο που ένας αγγλόφωνος, όπως ο Γιωργάκης, επέλεξε το αρκτικόλεξο GAP, για να τον εκφράζει. Για έναν ελληνόφωνο αυτό δεν είναι σημαντικό, γιατί το ΓΚΑΠ δεν σημαίνει τίποτε στα ελληνικά. Για έναν αγγλόφωνο, όμως, είναι η απόλυτη απόδειξη ότι είναι ΒΛΑΞ ...απ' όλες τις πλευρές.

Τα "δανεικά" του Θέμου.

Αυτό, το οποίο πάντα αναζητά κάποιος, όταν αντιλαμβάνεται "παιχνίδι", είναι οι σχέσεις, οι οποίες υπάρχουν μεταξύ των "παικτών" ...Όλων των "παικτών" ...είτε αυτοί είναι εμφανείς είτε αφανείς. Για ποιον λόγο, δηλαδή, θα μπορούσε μια υποτίθεται κορυφαία εφημερίδα, όπως είναι το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ και ο εκδότης της, να "παίξουν" ένα παιχνίδι υπέρ ενός λαομίσητου ανθρώπου και όχι το αντίθετο, εισπράττοντας το "κέρδος" της αντανακλαστικής συμπεριφοράς του κοινού; Ένα καλό "χτύπημα" εναντίον του Γιωργάκη θα είχε άμεσα θετικά αποτελέσματα τόσο για την εφημερίδα όσο και για τον εκδότη. Αντ’ αυτού, όμως, βλέπουμε να υπάρχει "παιχνίδι" και στα "παιχνίδια" ο κόσμος από ένστικτο και μόνον δεν "τσιμπάει". Γιατί άραγε θα μπορούσε ο εκδότης της εφημερίδας να σπεύσει σε βοήθεια του Γιωργάκη; Τι σχέση μπορεί να έχει μ' αυτόν; Τι "χρέη" μπορεί να έχει απέναντι σ' αυτόν ή σε τρίτους και τα "ξεπληρώνει" σήμερα;

Ο Θέμος είναι ο γνωστός βουλιμικός χαφιές, ο οποίος παριστάνει τον δημοσιογράφο και εκδότη και ο οποίος, αφού υπέκλεψε το τσοντοCD του άχρηστου Ζαχόπουλου, το περιέφερε στα γραφεία του Μαξίμου, για να εκβιάσει την κυβέρνηση-Καραμανλή, προκειμένου να σωθεί από την υπόθεση των 5,5 "κατάμαυρων" εκατομμυρίων ευρώ ...Ο εκατομμυριούχος Θέμος ...Άλλος ένας μεγάλος "δημοκράτης" της Μεταπολίτευσης, ο οποίος αξιολόγησε πολύ ακριβά τον εαυτό του ...Άλλος ένας "προοδευτικός", ο οποίος θεώρησε ότι δικαιούται ν' αποζημιωθεί για την "ευαισθησία" του με εκατομμύρια ευρώ. Αυτός ο άνθρωπος, ο οποίος είχε μπλέξει πολύ άσχημα με την υπόθεση ξεπλύματος "μαύρου" χρήματος και στη συνέχεια με εκβιασμό, που οδήγησε σε απόπειρα αυτοκτονίας ―γιατί ο Ζαχόπουλος, εκτός όλων των άλλων, ήταν ανίκανος ακόμα και ν' αυτοκτονήσει―, σώθηκε επί ΠΑΣΟΚ και άρα επί κυβερνήσεως Παπανδρέου.

Με πολλαπλά κακουργήματα στην "πλάτη" του ο Θέμος εξασφάλισε αυτό, το οποίο δεν εξασφαλίζει ποτέ ένας κοινός Έλληνας ...Την ατιμωρησία. Με πολιτικούς όρους υποβαθμίστηκαν οι κατηγορίες εναντίον του και στην πραγματικότητα απαλλάχθηκε από ένα πρόβλημα, το οποίο για τον οποιονδήποτε άλλο πολίτη θα ήταν η καταστροφή του. Σε μια χώρα, στην οποία έχουν καταστραφεί και έχουν στερηθεί την ελευθερία τους άνθρωποι για λίγα ευρώ, κυκλοφορεί ελεύθερος και παριστάνει τον πολιτικό παράγοντα ένας άνθρωπος, ο οποίος ακόμα και σήμερα δεν μπορεί να δικαιολογήσει μισή ντουζίνα εκατομμυρίων ευρώ. Είναι δεδομένο λοιπόν ότι αυτός ο άνθρωπος χρωστάει στο ΠΑΣΟΚΙΣΤΑΝ τη σωτηρία του.

Στην εποχή που ήταν ακόμα υπόδικος για κακουργήματα εκδότης, έδωσε ολόκληρη μάχη για τη νίκη τού ΠΑΣΟΚ ...Νίκη-"μονόδρομο" γι' αυτόν, εφόσον είχε συνδέσει την προσωπική του επιβίωση μ' αυτήν. Είναι βέβαιον ότι δεν θα ξέμπλεκε εύκολα, αν η υπόθεσή του εκδικαζόταν υπό Κυβέρνηση Δεξιάς. Σαν γνήσιος "προοδευτικός" αγωνιούσε για το ποιος θα είχε την εξουσία την εποχή που θα καθόταν στο εδώλιο μαζί με το φιλαράκι του με τον "αυτοκτονικό ιδεασμό". Τώρα —και έχοντας εξασφαλίσει την ατιμωρησία— μπορεί να πουλάει "τρελίτσα" και βέβαια "εξυπηρετήσεις" σε φίλους και γνωστούς, αλλά τα πράγματα δεν ήταν εύκολα. Μέσα από την κόλαση πέρασε για όσους θυμούνται τις τραγικές του εμφανίσεις στην τηλεόραση.

Γνώριζε όμως από την αρχή ότι, για να έχει ελπίδες και να καταφέρει να γλιτώσει τη φυλακή, θα έπρεπε πρώτα να μας κυβερνήσει το ΠΑΣΟΚ. Άρα θα έπρεπε και ο ίδιος να συνδράμει με όλες του τις δυνάμεις προς εκείνη την κατεύθυνση. Γι' αυτόν τον στόχο κι αγωνίστηκε με πάθος. Ποιος μπορεί να ξεχάσει ότι το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ ―στην εποχή που όλη η Ελλάδα γελούσε με τα τραυλίσματα τού κρυφού συνομιλητή τού Στρος Καν― ήταν αυτό, το οποίο παραπλανούσε τον λαό, υποσχόμενο "διαγραφή" χρεών; Αυτό ήταν το μέσον που "φώναζε" αυτά, τα οποία βόλευαν τον "μουγκό" Γιωργάκη. Αυτό ήταν το μέσον, το οποίο στην ουσία επέτρεψε στον Γιωργάκη να "κλέψει" την ψήφο του λαού ....

Αυτό ήταν το μέσον, το οποίο ισχυριζόταν —χωρίς καμία ντροπή— ότι το ΠΑΣΟΚ του Γιωργάκη, με το που θα αναλάμβανε την εξουσία, θα "έσβηνε" τα χρέη των πολιτών προς τις τράπεζες. Αυτά τα δημοσιεύματα, όπως αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης —όσο και αν το επιθυμούσε ο Θέμος—, δεν θα μπορούσαν να γίνουν χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των σημερινών "δανειστών" του ΔΝΤ και άρα της Αμερικανικής Πρεσβείας ...Ενός ΔΝΤ, το οποίο εκείνη την εποχή δεν "έπαιζε" καν ως πιθανό ενδεχόμενο και άρα κανένας —πλην των προφητών— δεν θα μπορούσε να γνωρίζει τη μελλοντική εμφάνισή του στα ελληνικά πράγματα.

Τότε, δηλαδή, φαινόταν ανεξήγητη η εμμονή της Αμερικανικής Πρεσβείας να θέλει να ελέγξει απόλυτα τον ελληνικό Τύπο και να πληρώνει όσο-όσο για να το καταφέρει. Αυτά, δηλαδή, τα οποία περίπου κατήγγειλε τότε ο Τριανταφυλλόπουλος, αλλά δεν μπορούσε να εξηγήσει πώς και για ποιόν λόγο θα έπρεπε να "πληρωθούν" όλοι αυτοί οι "φιλοαμερικανοί" και βεβαίως φιλάργυροι εκδότες. Προφανώς η Πρεσβεία γνώριζε παραπάνω πράγματα από τον "Μάκη". Γνώριζε τις μελλοντικές της ανάγκες και φρόντιζε από τότε να δημιουργήσει τα δεδομένα εκείνα, τα οποία θα τις εξυπηρετούσαν. Από τότε ήθελε να ελέγχει όλα τα ΜΜΕ, ώστε ν' αναλάβουν όλοι μαζί να πείσουν τους Έλληνες για τη "σωτηρία" που θα μας πρόσφεραν οι δανειστές.

Δεν ήθελαν να έχουν καμία "παραφωνία" ...και κατάφεραν να μην έχουν "παραφωνία". Τώρα, που μπήκαμε στο ΔΝΤ και η "ομίχλη" αραιώνει, όλα αυτά γίνονται πιο φανερά. Τώρα πρέπει να καταλαβαίνουν πολλοί περισσότεροι ποιοι πλήρωναν τα εκατομμύρια των εκδοτών, για να ψηφίσει ο κόσμος τον ηλίθιο που θα μας οδηγούσε στο ΔΝΤ. Τώρα καταλαβαίνουν πολλοί περισσότεροι ποιοι προστάτευαν τον Θέμο, όταν αυτός περιφερόταν με εκατομμύρια σε νοικιασμένες λιμουζίνες στην Ευρώπη. Είναι δεδομένο πλέον ότι κάποιοι τα "πήραν" ―είτε σε χρήμα είτε σε ασυλία―, για ν' "ανεβάσουν" στην εξουσία αυτόν, ο οποίος θα μας "γκρέμιζε" στο ΔΝΤ.

...Απλά πράγματα. Οι Αμερικανοί και οι δανειστές μας ήθελαν να ελέγξουν απόλυτα τις ελληνικές εφημερίδες στο σύνολό τους και επένδυσαν στον "πρόθυμο" Θέμο, για να ελέγξουν μια από αυτές ...Τον χοντροΘέμο με τα άπειρα κόμπλεξ και την ανασφάλεια, τα οποία τον έκαναν να διψάει για χρήμα. Είχαν συμφέρον στην Αμερικανική Πρεσβεία να κυβερνήσει ο Γιωργάκης και άρα ήταν φλέγουσα ανάγκη γι' αυτούς να ελέγχουν —αλλά και να εκβιάζουν— τους εκδότες εκείνους, οι οποίοι θα μπορούσαν να επηρεάσουν την επιλογή των πολιτών και άρα να εξασφαλίσουν την εκλογή του εκλεκτού τους. Στην εποχή του ΔΝΤ μπορεί πλέον να καταλάβει κάποιος ποιος έκανε "πλάτες" στον Θέμο, όταν αυτός τολμούσε να εκβιάζει ολόκληρη κυβέρνηση με ένα CD ...Μπορεί να καταλάβει ποιος στη συνέχεια τού εξασφάλισε ατιμωρησία και σήμερα προφανώς τον έχει στο "χέρι".

Με το πρόσφατο δημοσίευμα δηλαδή του ΠΡΩΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ "διευθετούνται" εν μέρη παλιοί "λογαριασμοί" και μειώνονται προηγούμενα "χρέη" ..."Χρέη", τα οποία αφορούσαν περισσότερα πρόσωπα ενός ευρύτερου φιλικού "κύκλου" του εκδότη. Υπήρχε δηλαδή εκ των δεδομένων μια "συμπάθεια" του Θέμου προς τον Γιωργάκη, αλλά υπήρχαν κι άλλα πράγματα, τα οποία τον "έσπρωχναν" να κάνει αυτό, που έτσι κι αλλιώς δεν τον "χαλούσε". Ο Θέμος "χρωστούσε" γενικά στον Γιωργάκη, αλλά "χρωστούσε" ειδικότερα και σε άλλα πολύ κοντινότερα πρόσωπα του περιβάλλοντός του.

Ο Θέμος είχε κι άλλες ιδιότητες πέρα από αυτές του "προοδευτικού" ή του υπόδικου και εκβιαστή. Δεν ήταν συμφοιτητής μόνον με τον άμεσα εμπλεκόμενο στην υπόθεση του CD δικηγόρο Χρήστο Νικολουτσόπουλο. Την εποχή της Θεσσαλονίκης δεν μεθοκοπούσαν μόνοι τους στα στενά ανάμεσα στην Τσιμισκή και την Προξένου Κορομηλά. Μαζί τους ήταν κι ένας άλλος "επιφανής" Κνίτης, ο οποίος στα χρόνια της Μεταπολίτευσης θα γινόταν επιφανής πασοκοπαράγοντας.

Μαζί τους ήταν και ο "Βασιλάκης ο Καϊλας" της πολιτικής με το όνομα Λοβέρδος ...Αυτός ήταν ο τρίτος της παρέας εκείνης. Είναι ο κολλητός και πρώην συγκάτοικος του Θέμου ...Ο πρώτος που σίγουρα, ως "ανατέλλων αστέρας" της παπανδρεϊκής κυβέρνησης και επιφανής "συνταγματολόγος", θα έσπευσε να βοηθήσει τον εκδότη φίλο του από την περιπέτειά του με τα αυτοκτονικά "γρανάζια" της "επάρατης". Ο Θέμος, δηλαδή, "χρωστούσε" τη σωτηρία του στον υπουργό Λοβέρδο, ο οποίος "χρωστούσε" με τη σειρά του στον Παπανδρέου την υπουργοποίησή του.

Πώς αποδεικνύεται αυτό το οποίο λέμε; Δεν είναι δυνατόν να μην έχεις "χρέη" στον Παπανδρέου και να προειδοποιείς για σίγουρο "μακελειό" όποιον τον απειλεί. Ο Λοβέρδος ήταν εκείνος, ο οποίος μας είχε απειλήσει ευθέως ότι ..."θα γίνει "μακελειό", αν τολμήσει κάποιος και πειράξει τον Παπανδρέου". Τώρα, που το ΠΑΣΟΚ διαλύεται και η καριέρα του Λοβέρδου "πνέει τα λοίσθια", είχε λόγο ο Λοβέρδος ν' αναζητήσει τα "χρωστούμενα" από τον Θέμο ...Τον βοήθησε όταν είχε ανάγκη και τώρα θα πρέπει ν' ανταποδώσει, γιατί ο Λοβέρδος κινδυνεύει να πάει στα "σκουπίδια" της πολιτικής.

Είναι η τελευταία του ευκαιρία για να επανέλθει στο προσκήνιο. Ούτε καν στις κερκίδες του Καραϊσκάκη δεν τον υπολογίζουν πλέον τον κατά φαντασία "κομματάρχη" και "αναμορφωτή" του κεντροαριστερού χώρου. Αυτός ο αποτυχημένος πολιτικός ―ο οποίος διέλυσε το ασφαλιστικό σύστημα και στη συνέχεια το ΕΣΥ― δεν έχει άλλη λύση, παρά να γυρίσει πίσω στη "στάνη" όπου προηγουμένως "έφτυσε". Πώς όμως θα γυρίσει; Με ποιους όρους; Αυτό είναι το όλο θέμα. Αυτός έκλεισε με θόρυβο πίσω του την "πόρτα" και έφυγε βρίζοντας τον Βενιζέλο.

Πώς θα γυρίσει τώρα; Πώς θα ανοίξει την πόρτα; Θέλει να γυρίσει, αλλά δεν γνωρίζει πώς να μπει. Να μπει ταπεινά ως μετανοιωμένος "στρατιώτης" ή να μπει "φουριόζος" ως επίδοξος σφετεριστής; Ως εκφραστής ποιας "τάσης" θα σταθεί απέναντι σ' αυτόν που έβρισε προηγουμένως; Μόνον ο πόλος με το όνομα Παπανδρέου μπορεί να του δώσει μια προοπτική ταχείας ανάκαμψης. Άρα; Άρα ο Λοβέρδος είχε σημαντικό λόγο να κάνει μια "εκδούλευση" στον Παπανδρέου, τώρα που βλέπει να τελειώνει το πολιτικό του "λαδάκι". Είναι θέμα επιβίωσης γι' αυτόν να χρησιμοποιήσει τις δικές του "άκρες" υπέρ του Γιωργάκη, προκειμένου να εξασφαλίσει το πολιτικό του μέλλον στο ΠΑΣΟΚ. Είναι πλέον σειρά του Θέμου να "σώσει" τον "σωτήρα" του.

Αυτή είναι η τελική του επιλογή ...Να παραστήσει τον κολαούζο του Γιωργάκη, για να επανέλθει στο ΠΑΣΟΚ. Αφού μας απείλησε με νέο κόμμα και δεν "τσιμπήσαμε", στη συνέχεια μάς είπε ότι μόνον "οριζόντιος" θα φύγει από τον σοσιαλιστικό "χώρο" και άρα από τον επίσημο εκφραστή του, που είναι το ΠΑΣΟΚ. Τώρα, που βλέπει ο Λοβέρδος να παραπαίει ο Βαγγέλας, θέλει να επιστρέψει και αν μπορεί να "φάει" το κόμμα. Πώς όμως θα το "φάει" με μεγαλύτερη ευκολία; ...Ως "εκλεκτός" του ιδιοκτήτη ...Να το "φάει" ως εκφραστής των Παπανδρεϊκών. Άρα; Άρα, τώρα ήταν η ευκαιρία γι' αυτόν να "πουλήσει" σε αυτόν τον ιδιοκτήτη την εκδούλευση την οποία χρειάζεται.

Καθότι πονηρός και έμπειρος στον παρασιτισμό, ο Λοβέρδος γνώριζε τι είχε ανάγκη ο Γιωργάκης, προκειμένου να μην απειλείται από την κοινή γνώμη σε ένα διαρκώς πιο αρνητικό περιβάλλον γι' αυτόν. Ο νεόπλουτος Γιωργάκης χρειαζόταν "άλλοθι" και αυτό το γνώριζε ο Λοβέρδος. "Άλλοθι", έστω κι αν αυτό τον εμφάνιζε ως "ανήθικο", όπως παρατηρήσαμε στην αρχή του άρθρου. Γι' αυτόν τον λόγο ο Λοβέρδος "σκηνοθέτησε" τον καυγά του Θέμου με τον Γιωργάκη. Μέσω αυτού του καυγά επιχειρεί να του δώσει "απορρυπαντικό" βρόμικου χρήματος ...Να του "δώσει" έναν "αέρα" ενός εκατομμυρίου δολαρίων για φέτος ...και ακόμα περισσοτέρων του χρόνου.

...Μιλάμε για παπατζηλίκι του πεζοδρομίου ...Τα κόλπα των γύφτων, που τα "παίρνουν", για να δημιουργούν εντυπώσεις ...Για να δείχνουν στον κόσμο τούς άρχοντες, που οι ίδιοι δεν "ξέρουν" τι έχουν, αλλά το ξέρουν οι γύφτοι. Αυτό κάνει το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ υπέρ του Γιωργάκη. Τον εμφανίζει σαν "άρχοντα", που δεν "ξέρει" τι έχει ή τι θα βγάλει στο μέλλον ...Παραμύθια της Χαλιμάς σε νέα έκδοση. Σε έναν κόσμο, ο οποίος αγνοεί την ύπαρξη του Γιωργάκη, οι "κολλητοί" της Σαλονίκης προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι ξένοι κάνουν "ουρές" για να πληρώσουν και να δουν το "θαύμα" της Μαργαρίτας ...Προσπαθούν να μας πείσουν για το αδιανόητο ...

Ούτε με το κολάν του να κολυμπά σε δεξαμενή με νηστικούς καρχαρίες θα πήγαινε να πληρώσει, για να τον δει ο κόσμος. Τέτοιο σάπιο κομμάτι κρέας δεν αξίζει να το δεις ούτε ως κακή διατροφική επιλογή των καρχαριών. Αυτόν τον Παπανδρέου προσπάθησε να βοηθήσει ο Λοβέρδος και η "αντιπαροχή" φάνηκε τις ίδιες ημέρες. Αυτός, ο οποίος "έφυγε" από το ΠΑΣΟΚ, μέσα σε λίγες ημέρες "γύρισε". Αυτός, ο οποίος θα έφτιαχνε νέο κόμμα, ζητάει την άμεση σύγκλιση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ. Αυτός, ο οποίος έγραψε νέο βιβλίο, το "έκλεισε" πριν καν το "ανοίξει". Αυτός, ο οποίος μέχρι τώρα απειλούσε ότι θα έφευγε όρθιος και μόνος του από το κόμμα, σήμερα δηλώνει ότι δεν φεύγει ούτε καν κλοτσηδόν και οριζοντιωμένος.

Είναι προφανές ότι ο Λοβέρδος έχει αποκτήσει μια περίεργη αυτοπεποίθηση, η οποία μόνον με την υποστήριξη του Παπανδρέου μπορεί να δικαιολογηθεί. Ετοιμάζεται τις προσεχείς ημέρες να θέσει θέμα ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ, ενώ είναι δεδομένο ότι, αν ο φίλος του ο Θέμος ενοχλούσε πραγματικά τον Παπανδρέου, ο Λοβέρδος σήμερα θα ήταν αυτός, ο οποίος θα την "πλήρωνε". Όπως αντιλαμβανόμαστε κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει και αυτό εμμέσως αποδεικνύει την ορθότητα του ισχυρισμού μας για το "στημένο" του δημοσιεύματος. Ο Λοβέρδος πήρε τώρα το "χρίσμα" του Παπανδρέου και θα πουλήσει "τρελίτσα". Θα τον βοηθήσει και ο βουλιμικός Θέμος και θα βγει το "μεροκάματο". Η "παρεείτσα" δηλαδή από τη Σαλονίκη αποφάσισε να μας "δουλέψει" λίγο ακόμα ...Οι άχρηστοι βλάκες τα μάτια τους δεν ξέρουν να βγάλουν και επιχειρούν να "παίξουν" υψηλά πολιτικά "παιχνίδια".

Θα εξυπηρετήσουν τον Παπανδρέου και θα ικανοποιήσουν και τις πολιτικές τους βλέψεις, φιλοδοξώντας να συγκεντρώσουν μεγάλο μέρος της εξουσίας στα χέρια τους ...Ονειρεύονται ξύπνιοι. Παριστάνουν τους δαιμόνιους συνωμότες οι πρώην σταλινικοί Κνίτες, που ανακάλυψαν απότομα τα Gucci και τα Cayenne. Ο ένας ονειρεύεται να παριστάνει τον "Λαμπράκη" και ο άλλος τον "Παπανδρέου" της νέας Μεταπολίτευσης. Αυτό, το οποίο δεν καταλαβαίνουν, είναι ότι πέρασε ο καιρός όπου ο κόσμος "τσιμπούσε" σε ηλιθιότητες ...Πέρασε ο καιρός όπου υπήρχαν αφελείς, οι οποίοι στήριζαν τέτοια σχέδια ...Πέρασε ο καιρός, όπου το ίδιο το κράτος πλήρωνε με αργομισθίες τέτοιους "ιδεολόγους", για να στηρίζουν τους πραιτοριανούς του. Τώρα όλοι δίνουν τη μάχη της επιβίωσης και αλίμονο σ' αυτούς, οι οποίοι θα βρεθούν να κάνουν τα λάθος πράγματα τη λάθος ώρα.

...ΤΕΛΕΙΩΣΑΝΕ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΑΚΟΜΑ.


http://eamb-ydrohoos.blogspot.gr/

100 XΡΟΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΧΙΟΣ

Αφιερωμένο στην αγαπημένη μου Χίο, όπου πέρασα 15 θαυμάσια χρόνια που νοσταλγώ καθημερινά, στον καλό φίλο Αντώνη Παληό, ο οποίος είχε την ευγένεια να μου στείλει το κείμενο που ακολουθεί και σε όλες/ους τις φίλες και τους φίλους, που δεν τους αναφέρω ονομαστικά, όχι μόνον λόγω χώρου, αλλά επειδή φοβάμαι μήπως λησμονήσω κάποιον και στενοχωρηθεί...

ΔΕΕ

11 Νοεμβρίου 1912-11 Νοεμβρίου 2012,

100 XΡΟΝΙΑ ΧΙΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΑ

"Ελεύθερη σε χαιρετώ δευτέρα μου πατρίδα, που του τυφλού του ραψωδού σ' ονόμασαν κοιτίδα" διαλαλεί ο Γεώργιος Σουρής κι εμείς σήμερα στεκόμενοι με δέος μπροστά στα 8000 χρόνια ιστορίας του τόπου μας αντιφωνούμε με τα λόγια του Καβάφη "Τιμή σ’ εκείνους όπου στην ζωή των όρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες". Και το βροντοφωνάζουμαι αυτό συνεχώς για να μας υποβάλλει σε ένα διαρκή αγώνα για να μείνουμε πραγματικά ελεύθεροι. Ειδικά σήμερα που έχει ενταθεί η προσπάθεια του αφανισμού μας μέσα από την οικονομική πίεση και την αλλοτρίωση.

Η Χίος μας η αρχόντισσα και κοσμοπολίτισσα, που αγκαλιάζει όλο τον κόσμο, είναι ελεύθερη. Και γιορτάζοντας τα 100 χρόνια αναπολούμε όλα εκείνα που μας κάνουν να καμαρώνουμε που είμαστε Χιώτες, που ζούμε στη Χίο, που δημιουργούμε στη Χίο, που βλέπουμε καθημερινά τη Χίο, που μας ευωδιάζει η Χίος, και αναπνέουμε τον αέρα της Χίου.

Η Χίος μας των ποιητών, των μεγάλων λογίων και δημιουργών μας προστάζει να μείνουμε στις επάλξεις.

«Χίος, Ωραίο νησί! και λέγοντας μονάχα τ' όνομά σου με περιχούν τ' ανθόνερα και τα ροδόσταμά σου», λέει ο Γεώργιος Δροσίνης.

Η Χίος μας, που για τον Γιώργο Θεοτοκά, «είναι σαν μια νέα κοπέλα, λεπτοφυής και ευαίσθητη, ήμερη και ανήσυχη, μοναχική, ιδιόρρυθμη, με μια ατομικότητα πολύ έντονη μα σχεδόν ασύληφτη».

Η Χίος μας, που είναι για τον ποιητή Αριστείδη Καράβα, «του Αιγαίου στολίδι ζηλευτό».

Η Χίος μας που «σα χρυσολούλουδο του πελάγου, από μακριά μυροβολή», σύμφωνα με τον Γιάννη Ψυχάρη και «ο Χιώτης, πιστός, όπου κι αν πάει, ποτές δε ξεχνά την πατρίδα και πάντα γλυκαίνεται σαν τη βλέπη».

Η Χίος μας, που σεμνύνεται για τη δημιουργία του πρώτου συντάγματος στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Η Χίος μας, των μεγάλων γλυπτών της αρχαιότητας Βούπαλου, Άρχεμου, Γλαύκου.

Η Χίος μας, της Νέας Μονής, της Παναγίας Κρίνας, της Μονής Μουνδών.

Η Χίος μας, της λογιοσύνης, πατρίδα του θείου Όμηρου, του μεγάλου διαφωτιστή του γένους Αδαμαντίου Κοραή, των μεγάλων λόγιων της αναγέννησης Λέοντα Αλλάτιου, Γεώργιου Κορέσσιου, Νεόφυτου Βάμβα, Αλέξανδρου Πασπάτη και Αλεξάνδρου Μαυροκορδάτου.

Η Χίος μας των γραμμάτων, με τις εξέχουσες μορφές του Κωνσταντίνου Άμαντου, του Ιωάννη Βλαχογιάννη, του Ιωάννη Συκουτρή, του Μιχάλη Παπαμαύρου, του Θεόδωρου Κάστανου, της Ειρήνης Παϊδούση, του Στυλιανού Βίου, του Κωνσταντίνου Κανελάκη, του Γεωργίου Ζολώτα, του παπα-Μάρκου Βασιλάκη.

Η Χίος μας των μεγάλων σύγχρονων ποιητών, του Γεωργίου Σουρή, του Γεωργίου Δροσίνη, του Εμμανουήλ Ροϊδη, του Γεωργίου Βερίτη, του Αχιλλέα Παράσχου, του Λάμπρου Πορφύρα, του Φώτη Αγγουλέ, του Ματθαίου Μουντέ.

Η Χίος μας των ηρώων, του Κωνσταντίνου Κανάρη, του Κωνσταντίνου Νικόδημου, του Ευστρατίου Αργέντη, του Αντωνίου Κορωνιού, των Μανώλη Μαυράκη και Γιάννη Πίτα, του Μιχάλη Βατάκη και του Ευαγγελινού, του παπα-Ξενάκη και του Αντώνη Τράτση, και του πιο πρόσφατου από τα χρόνια της χούντας, Σταύρου Κιολέογλου.

Η Χίος μας των τεχνών, των ζωγράφων Γιάννη Μυταράκη, Παύλου Ροδοκανάκη, Θεόδωρου Ράλλη, Αριστείδη Γλύκα, Νίκου Γιαλούρη, Κύριλου Βενιάδη, του Γεωργίου Παναγιωτάκη, του Κώστα Πλακωτάρη, του Γεωργίου Τσαπέλα, του θεατράνθρωπου Αδαμαντίου Λεμού, των αρχιτεκτόνων Δημήτρη Πικιώνη και Ιωάννη Δεσποτόπουλου, των φωτογράφων Περικλή Παπαχατζηδάκη και Νίκου Χαβιάρα.

Η Χίος μας των επιστημόνων, Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή, Μικέ Παϊδούση, Εμμανουήλ Τιμόνη, Κωνσταντίνου Κουρουνιώτη.

Η Χίος μας των μεγάλων ευεργετών, Φιλίππου Αργέντη, Ιωάννη Βαρβάκη, Ανδρέα Συγγρού, Ζωρζή Δρομοκαΐτη, Ζαννή Σκυλίτση, Έλενας Σκυλίτση-Βενιζέλου και Γεωργίου Χωρέμη

Η Χίος μας με την παγκόσμια μοναδικότητα της μαστίχας Χίου και της πλούσιας βιοποικιλότητας.

Η Χίος μας η ναυτομάνα, πρωτοπόρα σε όλο τον κόσμο στη ναυτιλία, με τα καράβια και τους ναυτικούς της.

Η Χίος μας με τις ομορφιές της, με τα περιβόλια του Κάμπου και τα μεσαιωνικά Μαστιχοχώρια, τα κάστρα της, με τις πανέμορφες παραλίες Δασκαλόπετρα, Μαύρα Βόλια, Μαγεμένα και Κώμη, Αγιά Φωτιά και Καρφά.

Η Χίος μας, παγκοσμίως παρούσα, μια και σε όλη τη Γη, ακόμα και σήμερα, κάποιο Χιώτη θα βρεις πρωτοπόρο στις επιστήμες, στις τέχνες, στην επιχειρηματικότητα.

Τη δική μας, αγαπημένη Χίο, που είναι έρωτας και έμπνευση τιμούμε σήμερα και αύριο και κάθε μέρα.

Αντώνης Ν. Παληός

Αυτή είναι η Ελλάδα του αύριο...

Αυτή είναι η Ελλάδα του αύριο...

Του Γιώργου Κράλογλου

Ένας άθλιος θίασος 300 «νάνων πολιτικών» που βριζόντουσαν και μάλωναν, σαν τους ταβλαδόρους των καφενέδων χωρίς να δίνουν σημασία σε ομιλητές και εισηγητές ήταν η προχθεσινή πραγματική εικόνα της Βουλής. Έλειπαν μόνο 5-6 κουκουλοφόροι να σπάζουν τα έδρανα. Αυτοί ήταν απ΄ έξω. Σύντομα όμως θα πάρουν θέσεις και μέσα...

Γιατί εκεί μας πηγαίνουν. Αυτήν την Ελλάδα θέλουν.

Να είναι στο μπόι τους.

Στο μπόι των «νάνων» για να φθάνουν μόνο το καλάμι του ποδιού του ελληνικού λαού και να βαράνε την ύπουλη κλωτσιά τους. Μόνο στο καλάμι γιατί οι «νάνοι πολιτικοί» της χώρας μας δεν μπορούν να φθάσουν το ανάστημα του λαού της. Ενός λαού που όντως πληρώνει τα δύο τραγικά ιστορικά του λάθη.

Το ένα (που συγχωρείται) είναι ότι ταύτισε την ιδεολογία του με τα κόμματα της απάτης που βολεύτηκαν εξ αιτίας της επτάχρονης χούντας. Της δικτατορίας που έστρωσε το χαλί της συμμετοχής στην μεταπολίτευση και σε κάθε ύποπτο και απατεώνα που αναμείχθηκε με πραγματικούς πατριώτες και σήκωσε πότε την σημαία της «Αλλαγής», πότε την κόκκινη ή την ροζ αριστερή σημαία και πότε των δήθεν «φιλελευθέρων».

Το δεύτερο λάθος του (ασυγχώρητο) είναι ότι ταυτίστηκε και με τους απατεώνες πιστεύοντας ότι έτσι ή θα κάνει εύκολη καριέρα χωρίς προσόντα, ή θα κάνει την τύχη του ή θα κάνει τσάμπα λεφτά. Ταυτίστηκε μαζί τους και νόμιζε ότι οι «νάνοι πολιτικοί» δεν θα τον εγκαταλείψουν στα δύσκολα. Και άρα μπορεί να ζήσει, βολεμένος και σε βάρος του υπόλοιπου λαού.

Τρανό παράδειγμα οι οικογένειες και οι λοιποί συγγενείς των πολιτικών που διορίστηκαν στην Βουλή και έτρεχαν αλλόφρονες στους διαδρόμους να μην τους κόψουν τις ειδικές αμοιβές!!! Αλλά δεν ακουγόντουσαν.

Γιατί μέσα στην αίθουσα ο κ. Καμμένος των Ανεξάρτητων Ελλήνων ξεμπρόστιαζε τον κ. Δ. Σιούφα ότι κουβάλησε την Καρδίτσα στην Βουλή. Και ο κ. Τσίπρας τον κ. Σαμαρά ότι κουβάλησε την Μεσσηνία στο υπουργείο Πολιτισμού.

Μέσα στην αίθουσα είχε ήδη ξεκινήσει η παράσταση των κοκορομαχιών με ένα και μοναδικό στόχο. Να δείξουν από την τηλεόραση όχι μόνο τον δήθεν δυναμισμό τους αλλά και την φυσιογνωμία τους μιας και τους περισσότερους δεν τους γνωρίζουν ούτε οι ψηφοφόρους...

Επί της ουσίας (εκτός της συνταγματικής υποχρέωσης) όλη αυτή η, άθλιας ποιότητας, παράσταση δεν είχε καμιά άλλη αξία. Γιατί οι 153 ψήφοι, οι αποστασίες και οι διαγραφές ήταν γνωστές ακόμη και σε όλα τα δημοσιογραφικά γραφεία πριν την έναρξη της συνεδρίασης.

Όλο αυτό του «θεατρικό μπουλούκι» της Βουλής γνώριζε πολύ καλά το αποτέλεσμα αλλά δεν θα έχανε την ευκαιρία να δείξει από την τηλεόραση τον τσαμπουκά ή τον επαναστάτη.

Τα «πλακάκια» είχαν γίνει από ημέρες και τα «κουκιά» των ψήφων είχαν μετρηθεί σε 156. Αλλά ο κ. Σαμαράς δεν αμφέβαλε καθόλου για την αποστασία του βουλευτή του. Και ο κ. Βενιζέλος γνώριζε από ημέρες τα του κ. Σκανδαλίδη, της κας Γκερέκου και των άλλων.

Όμως μιας και η ψήφιση των μέτρων πρέπει να γίνει γιατί να χάσουμε την ευκαιρία της τηλεόρασης, για να δείξουμε τους ηγέτες που κοντράρονται...

Ο υπουργός Οικονομικών κ. Στουρνάρας που είχε τον δικό του ρόλο στην «παράσταση» ήξερε πολύ καλά τι θα τραβήξει αλλά προτίμησε να δείξει τον «ισχυρό τσάρο». Ενας «τσάρος» όμως που μετά από λίγο του τράβαγε το αυτί ο εισηγητής της Χρυσής Αυγής με την «εντολή» «Γύρνα να με κοιτάς όταν σου μιλάω...».

Μέσα δε σε αυτό το μπουλούκι οι πολιτικοί αρχηγοί βγήκαν να μας πουν ότι μας πονάνε και θα μας σώσουν...

Ο κ. Σαμαράς ότι θα μας οδηγήσει στην ανάπτυξη χωρίς να ξέρει ούτε ο ίδιος πως θα γίνει...

Ο κ. Βενιζέλος ότι μας έχει ήδη σώσει αλλά θα συνεχίσει να μας σώνει...

Ο κ. Κουβέλης ότι δεν τον χρειαζόμαστε μιας και θα μας σώσουν ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος... και άρα μπορεί να φλερτάρει λίγο και με τον κ. Τσίπρα...

Ο οποίος κ. Τσίπρας θα μας πει πως θα μας σώσει μόνο αν θα τον κάνουμε κυβέρνηση...

Το πώς θα μας σώσουν το ΚΚΕ, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες και η Χρυσή Αυγή είναι «έργα» που τα έχουμε ξαναδεί συνεπώς ξέρουμε...

Αυτή ήταν η παράσταση σε δύο πράξεις του «θεατρικού μπουλουκιού» μέσα στην Βουλή.

Έξω από την Βουλή τώρα είχαμε άλλά άθλια θέατρα...

Γιατί μέσα στους εκατοντάδες χιλιάδες πραγματικά απελπισμένους άνεργους, μεροκαματιάρηδες, μισθωτούς και συνταξιούχους έβλεπες και τις συντεχνίες να διαμαρτύρονται για τα παντεσπάνια τους. Ο Φωτόπουλος και ο κομματικός στρατός της ΔΕΗ οι οποίοι μας βυθίζουν στο σκοτάδι για να μας προστατεύσουν (λέει) από τις αυξήσεις... Άλλο θέατρο κακής ποιότητας. Οι ταξιτζήδες για να μην χάσουν την προστασία. Οι βυτιοφορείς για να μείνουν μόνοι του στην πιάτσα... Αλλά και οι μαγαζάτορες δίπλα στους πρώην υπαλλήλους τους που απέλυσαν...

george.kraloglou@capital.gr

Πηγή: www.capital.gr

Η ρώσικη ταινία "Γέρων Παΐσιος" σπάει ταμεία στην υπερδύναμη!

To τεράστιο όπλο της Ελλάδας λέγεται..."Ορθοδοξία"!

Η ρώσικη ταινία "Γέρων Παΐσιος" σπάει ταμεία στην υπερδύναμη!

Την Δευτέρα 5 Νοεμβρίου πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία στη Μόσχα η πρεμιέρα της ρωσικής ταινίας του Γέροντος Παϊσίου.

Η επιτυχία της ταινίας ήταν τόση που οι διοργανωτές αναγκάστηκαν να την προβάλουν τρεις φορές και ο κόσμος περίμενε υπομονετικά τη σειρά του να τη δει!

Eίναι μια τρανή απόδειξη της αποδοχής της τεράστιας αυτής προσωπικότητας, από τους ομόδοξους λαούς, αλλά και το πόσο συνδεδεμένος είναι μαζί μας ο ρωσικός λαός.

Από αυτό καταλαβαίνουμε ότι η Ορθοδοξία είναι ένα "πυρηνικό" όπλο στα χέρια μας το οποίο κάποιοι φροντίζουν να το κρατούν ανεκμετάλευτο και ταυτόχρονα προσπαθούν να το αφανίσουν.

Είναι γελασμένοι αν νομίζουν ότι θα το καταφέρουν.

Δείτε το βίντεο με απόσπασμα από την ταινία στην ελληνική γλώσσα, εδώ:
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=SHbHcu7w5AE#!

Πηγή: http://logioshermes.blogspot.com/2012/11/to.html#ixzz2Bjc2C7rw

Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΜΥΝΑ ΣΕ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΡΙΣΗΣ

Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΜΥΝΑ

ΣΕ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΡΙΣΗΣ

Κωνσταντίνος Χολέβας

Ελπίζω παρά τις επί μέρους διαφωνίες των κομμάτων για τον Προϋπολογισμό να μην υπάρξουν εκπτώσεις στο θέμα της Εθνικής Άμυνας. Η Τουρκία έχει μεν τα εσωτερικά της προβλήματα, αλλά δεν παύει να απειλεί την Ελλάδα, την Κύπρο και την ισορροπία της περιοχής. Η αμφισβήτηση του Καστελλορίζου ως κομβικού σημείου για τη χάραξη της ελληνικής ΑΟΖ και η αποθράσυνση του Τουρκικού Προξενείου και των οργάνων του στη Θράκη έρχονται να προστεθούν στα ήδη γνωστά προβλήματα με τις γκρίζες ζώνες, το casus belli και τον Αττίλα. Φαίνεται μάλιστα ότι η Άγκυρα εκμεταλλεύεται όσο μπορεί τις αλλαγές που έφερε η «Αραβική Άνοιξη»» και έτσι βλέπουμε το νέο φιλοτουρκικό καθεστώς της Λιβύης να αμφισβητεί τη Γαύδο ως σημείο χάραξης της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης μας. Για να μην ξεχνούμε και την παρουσία τουρκικών πολεμικών πλοίων στον Αυλώνα της Αλβανίας καθώς και τις στενές σχέσεις της γείτονος με τη Βοσνία και τα Σκόπια.

Αξίζει, λοιπόν, να επισημανθούν ορισμένες επιτυχείς κινήσεις και προσπάθειες της ηγεσίας του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης όπως η προσέγγιση με τη νέα κυβέρνηση και με τον Υπουργό Αμύνης της Αιγύπτου. Η χώρα αυτή πρέπει πάντα να είναι φιλική προς τα ελληνικά συμφέροντα και λόγω ΑΟΖ και λόγω της παρουσίας ελληνικής ομογένειας και του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Θετικές θεωρώ και τις διεργασίες για την εξυγίανση του Μετοχικού Ταμείου Στρατού και για την ενοποίηση των προμηθειών των νοσοκομείων των τριών κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων (Στρατού, Ναυτικού και Αεροπορίας). Το σημαντικότερο, όμως, νέο έρχεται από τα ίδια τα μόνιμα στελέχη όλων των βαθμίδων. Παρά τις μειώσεις στις αμοιβές τους -που είναι όντως οδυνηρές- δεν έχουν χάσει το ηθικό τους και την αίσθηση καθήκοντος. Σε περιβάλλον κρίσης η Εθνική μας Άμυνα είναι σε καλά χέρια, αξιωματικών, υπαξιωματικών και στρατευσίμων.

Υπάρχουν, όμως, παράμετροι που πρέπει να προσεχθούν για να βοηθηθεί το έργο των ανθρώπων που μοχθούν νυχθημερόν. Είναι η διάρκεια της θητείας και το ιδεολογικό περιβάλλον ως προς τις έννοιες του έθνους και του καθήκοντος. Η θητεία των εννέα μηνών στον Στρατό Ξηράς καθιερώθηκε με προοπτική να προσληφθούν 15.000 Επαγγελματίες Οπλίτες (ΕΠΟΠ). Όμως λόγω της οικονομικής κρίσης οι ΕΠΟΠ δεν προσελήφθησαν και η αριθμητική σύνθεση των μονάδων υπολείπεται σήμερα του προσδοκωμένου. Ο Ακαδημαϊκός και Απόστρατος Στρατηγός Δημήτριος Σκαρβέλης με δημόσια παρέμβασή του προτείνει 16μηνη θητεία και στράτευση των γυναικών. Προφανώς γνωρίζει καλύτερα από όλους μας ότι η εκπαίδευση ενός στρατιώτη Πεζικού, Πυροβολικού και Τεθωρακισμένων απαιτεί 14 μήνες και ενός καταδρομέως 18 μήνες. Δεν γνωρίζω αν είναι εφικτή υπό τις παρούσες κοινωνικές συνθήκες η υλοποίηση των προτάσεων του σεβαστού μου κ. Σκαρβέλη. Προτείνω την αύξηση της θητείας από 9 σε 12 μήνες ως το ελάχιστο που μπορεί να γίνει από πλευράς νομοθετικής. Ας τολμήσουν οι νομοθετούντες να δουν το θέμα με ρεαλισμό. Ο σκοπός είναι να βελτιώσουμε την Εθνική μας Άμυνα και όχι να κολακεύουμε τις κομματικές νεολαίες.

Η καλλιέργεια εθνικού φρονήματος και υγιούς πατριωτισμού σε μία δημοκρατική πολιτεία πρέπει να γίνεται κυρίως μέσω της παιδείας. Σε αντίθετη περίπτωση βρίσκουν έδαφος τα δύο άκρα: Ο παράλογη εθνική αλαζονεία αφ’ ενός και ο εθνομηδενισμός αφ’ ετέρου. Ορισμένα από τα σχολικά βιβλία συνεχίζουν να προπαγανδίζουν έναν ξεπερασμένο πολυπολιτισμικό διεθνισμό και να μεταδίδουν ηττοπάθεια και εθνική μειονεξία. Το κλίμα επιβαρύνεται από δηλώσεις δήθεν προοδευτικών πολιτικών που προσβάλλουν την ιστορία μας και τους ήρωές μας για να αποκομίσουν ψήφους ή χειροκροτήματα από συγκεκριμένους χώρους. Με τέτοια πρότυπα είναι αναμενόμενο ορισμένοι νέοι να αγνοούν τί σημαίνει καθήκον προς την πατρίδα.

Η Εθνική Άμυνα είναι ευθύνη όλων!

Κ.Χ. 2-11.2012

Φ. Κρανιδιώτη: (Απο) Δεκατισμός

Δεκατισμός

Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη

Ποιο είναι το βαθύτερο πρόβλημα της μεταπολιτευτικής «παράγκας», η πηγή της παρακμής μας, που μας έφερε στο χείλος του γκρεμού; Είναι η μετάθεση του κέντρου της πραγματικής εξουσίας, από την εκλεγμένη πολιτική ηγεσία στα χέρια των διαπλεκόμενων «νταβατζήδων», αυτή την περίεργη συνομοταξία μπετατζήδων, καναλαρχών, προέδρων ομάδων, τραπεζιτών, ημιλαθρέμπορων και προμηθευτών του Δημοσίου.

Με ένα πελάτη, κυρίως, το κράτος, ήτοι ένα έκαστο εξ ημών, στήσανε φάμπρικα και αρμέξανε μέχρι αίματος κρατικούς προϋπολογισμούς, δάνεια, ευρωπαϊκά προγράμματα κι επιδοτήσεις.

Τα ‘φαγαν όλα μέχρι φόδρα, εμείς μείναμε ρέστοι, κι αυτοί πάλι συνωστίζονται στην αφετηρία για να φάνε κι ότι θα ‘ρθει με το σταγονόμετρο από τα νέα δάνεια του προγράμματος διάσωσης.

Παράλληλα, όλοι αυτοί οι απίθανοι τύποι στελέχωσαν τους μηχανισμούς της λεηλασίας και τον κλάδο προπαγάνδας τους, ήτοι τα φεσωμένα ΜΜΕ, που λειτουργούν παραπλεύρως της συνολικής μπίζνας τους, με ένα παρακμιακό ψευτοπροοδευτικό σκυλολόϊ.

Με το ‘να χέρι κλέβανε και με το άλλο αποδομούσανε την εθνική ταυτότητα, τα σύμβολα και τους ήρωες του Έθνους μας, τα ηθικά πρότυπα του λαού μας και τον πατριωτισμό του. Στόχος να γίνει η κοινωνία ένα βρόμικο ζυμάρι.

Από πάνω τρώγανε κι από πίσω αφοδεύανε, διά των υπαλλήλων τους, τον τάχα μου «προοδευτικό», αριστερό τους κόπρο πάνω στην λαϊκή συνείδηση, κυρίως των νέων. Σε αυτές τις μηδενιστικές κοπριές φυτρώσανε οι ρεπούσειες και βερέμιες απόψεις κι οι φορείς τους.

Καβαλικέψανε στο σβέρκο της θεσμικής, συνταγματικής εξουσίας, στο σβέρκο όλου του Έθνους και παχαίνανε – παχαίνανε, ώσπου λυγίσανε τα γόνατα της Πατρίδας από το βάρος τους.

Όπως στην οικονομία, έτσι και στην Παιδεία, στον δημόσιο λόγο, στις τέχνες, αυτοί οι κλεπτοκράτες αποδομητές, μετέτρεψαν τα πάντα σε ερειπιώνα. Γίναμε, από την παραγωγική μας βάση ως την κουλτούρα μας, σαν την μπαταρισμένη καλύβα του Καραγκιόζη. Αυτοί βέβαια, όπως πάντα, απέναντι, στο σεράϊ.

Ακόμη κι αν μας κουρέψουν γενναία το χρέος και μας στείλουν πακτωλούς για την περιβόητη ανάπτυξη, μπορούμε να ξεφύγουμε από την κρίση αφήνοντας αλώβητη την μισελληνική κλεπτοκρατία; Ποτέ, αδέρφια. Πάλι στον άσο θα βρεθούμε κι αυτοί θα ξαναγίνουν σαν παλαιστές του σούμο πάνω στο σβέρκο μας.

Υπάρχει η άποψη πως η κυβέρνηση δεν μπορεί να τους ξηλώσει, γιατί απλούστατα σχεδόν όλη η πρώτη γραμμή του επιχειρηματικού κόσμου, είναι έτσι. Διεφθαρμένοι, χωμένοι στα σκατά ως τα ρουθούνια. Πως αν βάλουμε χέρι, τότε αυτό δεν θα έχει τελειωμό και θα ξεχαρβαλωθεί ο τραπεζικός και κατασκευαστικός τομέας, η ενέργεια, ο εκδοτικός και ραδιοτηλεοπτικός χώρος κι επειδή οι πολιτικοί υπάλληλοι τους είναι πλήθος, το ντόμινο θα πάρει σβάρνα κι όλα σχεδόν τα αστικά κόμματα αλλά και κάτι μιξοπαρθένες της καθεστωτικής αριστεράς.

Έχω λοιπόν και γι’ αυτό μια ταπεινή πρόταση. Βγαλμένη από τα βάθη της Ιστορίας. Λέγεται δεκατισμός. Την αναφέρει ο Τάκιτος. Την εφάρμοσαν οι Ιταλοί στο Καπορέτο κι οι Γάλλοι στο μέτωπο, κατά τον Α΄ ΠΠ.

Όταν μια στρατιωτική μονάδα στασίαζε συνολικά εν πολέμω, αφού δεν μπορούσαν να τους εκτελέσουν όλους, τότε τους έβαζαν στη γραμμή και μετρούσαν ανά δέκα. Τον δέκατο κάθε δεκάδας τον έβγαζαν μπροστά οι Ρωμαίοι και τον μαστίγωναν μέχρι θανάτου. Στην νεότερη εποχή τους ντουφέκιζαν. Κι έτσι στάνιαραν οι υπόλοιποι.

Αν λοιπόν δεχτούμε ότι η διαφθορά, επιχειρηματιών, τραπεζιτών, πολιτικών, είναι τόσο βαθιά που δεν μπορούμε να τους μπαγλαρώσουμε όλους και να δημεύσουμε τις περιουσίες τους, γιατί τάχα θα γίνει χάος, τότε οφείλουμε, τουλάχιστον, να κάνουμε έναν ανελέητο δεκατισμό.

Να σύρουμε μπροστά τις πιο κραυγαλέες περιπτώσεις κλεπτοκρατών – μπετατζήδες, καναλάρχες, μερικούς τραπεζίτες και τους κυριότερους πολιτικούς και δημοσιογραφικούς υπαλλήλους τους – και να τους «εκτελέσουμε» με τα μέσα που προβλέπουν οι νόμοι μας.

Οι υπόλοιποι με αυτό το σοκ και δέος θα μάθουν πως το παραμύθι τέλειωσε, πως θα υποταχτούν πλέον στους κανόνες της νομιμότητας και πως κουμάντο κάνουν πάλι οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι του λαού.

Παράλληλα να ξηλώσει η Πολιτεία τους βραχίονες προπαγάνδας, εκβιασμών και παραπληροφόρησης που αυτοί έστησαν πάνω στην εθνική περιουσία των συχνοτήτων, με προκήρυξη ανοιχτού πλειοδοτικού διαγωνισμού για όλες τις ραδιοτηλεοπτικές άδειες και πλέον αυστηρή εποπτεία των όρων λειτουργίας των νέων «μαγαζιών» που θα προκύψουν.

Φαντασιώσεις; Όχι. Είναι η μόνη ρεαλιστική περίπτωση να έχουν ηθική νομιμοποίηση στις συνειδήσεις των πολιτών οι πολιτικές θυσιών και η προσπάθεια ανασυγκρότησης της χώρας.

Με τους κλεπτοκράτες αποδομητές αλώβητους, να περιφέρουν τα κοχίμπα τους υπομειδιώντας, η Πτώση του παρόντος πολιτικού συστήματος θα είναι απλά ζήτημα χρόνου.

Θα πουν κάποιοι, «μα πως θα γίνει με τρικομματική κυβέρνηση»; Πρώτον, εάν ο Πρωθυπουργός το ξεκινήσει, κανείς δεν θα τολμήσει να τον σταματήσει συντασσόμενος ευθέως με τους κλεπτοκράτες. Δεύτερον, η επάνοδος της αληθινής εξουσίας στα χέρια της εκλεγμένης πολιτικής τάξης, είναι προς το συμφέρον όλων.. Κυρίως όμως ωφελεί το Έθνος, υπέρ του οποίου πρέπει να υπάρχουν όλοι και όλα. Έτσι δεν είναι;

http://www.antinews.gr/2012/11/03/187559/

Γιατί θὰ θυμᾶται ἡ Ἱστορία τὸν Λευτέρη Βερυβάκη;

Γιατί θὰ θυμᾶται ἡ Ἱστορία

τὸν Λευτέρη Βερυβάκη;

Του Σωτήρη Μητραλέξη

Ἀπεδήμησε στὶς ἀρχὲς Αὐγούστου, στὰ 77 του χρόνια, ὁ Λευτέρης Βερυβάκης, ἀγωνιστὴς ἐνάντια στὴν δικτατορία καὶ μετέπειτα ὑπουργὸς τοῦ ΠΑΣΟΚ. Εἴθε νὰ ἀναπαύεται ἐν εἰρήνῃ.

Ἄραγε, γιατί θὰ θυμᾶται ἡ Ἱστορία τὸν Λευτέρη Βερυβάκη; Πραγματικὰ μακροπρόθεσμα, ὄχι σὲ ἕναν ὁρίζοντα 30-50 χρόνων. Γιὰ τὴν συμμετοχή του στὸν ἀγώνα ἐνάντια στὴν Χούντα, μᾶλλον ὄχι: ἡ Ἱστορία μὲ κεφαλαῖο ἰώτα, ἡ «μακροπρόθεσμη», θὰ καταγράψει σίγουρα εὐκλεῶς τὸ γεγονὸς καὶ τοὺς βασικώτερους πρωταγωνιστές, μὰ ὄχι ὅλους ὀνομαστικά. Οὔτε γιὰ διάφορους ἄλλους σταθμοὺς τῆς ζωῆς του θὰ καταγραφεῖ στὴν Ἱστορία, μὲ ἰώτα κεφαλαῖο.

Ὅμως, σὲ ἀντίθεση μὲ τοὺς περισσότερους ἄλλους ἀνθρώπους ποὺ περπάτησαν στὴν γῆ, τὸ ὄνομα τοῦ Λευτέρη Βερυβάκη θὰ καταγραφεῖ σίγουρα στὴν Ἱστορία γιὰ ἕνα περιστατικό.

Ἐπὶ ὑπουργίας του (Ὑπουργὸς Παιδείας ἀπὸ τὸ 1981) ἀλλάζει μετὰ ἀπὸ περίπου δύο χιλιάδες χρόνια ἡ γραπτὴ μορφὴ τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας. Καταργεῖται ἡ ὀπτικὴ ἀποτύπωση τῆς γλώσσας τῆς τελευταίας δισχιλιετίας (ἄρα, καὶ ἡ βιωματική της ἀποτύπωση), γιὰ νὰ ἀντικατασταθεῖ μὲ μιὰ μορφὴ γραφῆς σχεδιασμένη ἀπὸ ἕναν μικρὸ ἀριθμὸ φιλολόγων καὶ πολιτικῶν.

Καταργεῖται τὸ «πολυτονικὸ» σύστημα γραφῆς (λέξη ποὺ δὲν ὑπῆρχε προηγουμένως, δημιουργήθηκε μὲ τὸ αἴτημα νὰ καταργηθεῖ τὸ περιγραφόμενο) καὶ ἀντικαθίσταται μὲ ἕνα «μονοτονικὸ» σύστημα γραφῆς, οἱ λεπτομέρειες καὶ οἱ κανόνες τοῦ ὁποίου «θὰ καθορισθοῦν», σύμφωνα μὲ τὸ τότε ΦΕΚ.

Καταργεῖται «γιὰ τὴν ὀρθογραφία τῶν μαθητῶν», οἱ ὁποῖοι ὡς γνωστὸν εἶναι καὶ σήμερα διαβόητοι γιὰ τὴν ὀρθογραφία τους, παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι ἔχουν ἀπελευθερωθεῖ ἀπὸ τὰ «κάτεργα τῶν τόνων».

Καταργεῖται «γιὰ λόγους εὐκολίας» στὴν ἐποχὴ τῆς Θρησκείας τῆς Εὐκολίας, ἡ ὁποία καλὰ κρατεῖ.

Καταργεῖται «διότι δὲν ἀποτυπώνει τὴν σημερινὴ προφορικὴ γλωσσικὴ πραγματικότητα, ἐλλείψει προσῳδίας», μιὰ σκέψη ποὺ περιέργως δὲν πέρασε ἀπὸ πολλοὺς ἐδῶ καὶ πολὺ πάνω ἀπὸ μιὰ χιλιετία ποὺ εἶχε οὔτως ἢ ἄλλως χαθεῖ ἡ προσῳδία. Καὶ μιὰ σκέψη ποὺ δὲν ἀσχολεῖται μὲ τὴν πολύτιμη ἐτυμολογικὴ πληροφορία ποὺ χάνεται μὲ τὴν κατάργηση τῶν τόνων.

(Νὰ σημειωθεῖ ὅτι ἂν συμφωνοῦμε μὲ τοὺς δύο παραπάνω λόγους, τῆς εὐκολίας καὶ τῆς προφορικῆς πραγματικότητας, τότε δὲν ὑπάρχει κανένας ἄλλος λόγος διατήρησης τῶν ὁμόηχων φωνηέντων πέρα ἀπὸ τοὺς χαζοσυναισθηματισμούς).

Ὑπενθυμίζουμε γιὰ τοὺς πολὺ-πολὺ νεαροὺς ἀναγνῶστες ὅτι οἱ τόνοι καὶ τὸ γλωσσικὸ ζήτημα ἀποτελοῦν δύο ἀνεξάρτητα, διαφορετικὰ θέματα: στὸ πολυτονικὸ ἔγραφαν οἱ περισσότεροι μεγάλοι δημοτικιστές, ἐνῷ δὲν φάνηκαν νὰ τὸ θεωροῦν περιττὸ δημοτικιστὲς ὅπως ὁ Σεφέρης ἢ ὁ Ἐλύτης. Σήμερα ποὺ ἔχουν ἐκλείψει τὰ ἄλλοτε τεχνικὰ προβλήματα καὶ κόστη, ἕνας ἐντυπωσιακὸς ἀριθμὸς ἐκδοτῶν ἐπιμένει πολυτονικὰ (παραδείγματος χάριν, τὰ βιβλία τοῦ Ἴρβιν Γιάλομ ἐκδίδονται στὸ πολυτονικό, λόγῳ τῶν ἐκδόσεων Ἄγρα) ἐνῷ ἡ συντριπτικὴ πλειονότητα ὅσων πολιτῶν ἀποφεύγουν τὴν μονοτονία (ἀνεξαρτήτως, φυσικά, ἡλικίας) γράφουν σὲ φρέσκια ἑλληνικὴ δημοτικὴ γλῶσσα.

Ὑπενθυμίζουμε ἐπίσης ὅτι τὸ μονοτονικὸ ἐπιβλήθηκε μεταμεσονυκτίως τὴν 11η Ἰανουαρίου 1982, ὡς τροπολογία (!) σὲ ἄσχετο νομοσχέδιο, παντελῶς ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὴν γλωσσικὴ μεταρρύθμιση Ράλλη. Ἡ τροπολογία ποὺ ἄλλαζε τὸν τρόπο γραφῆς τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας ψηφίστηκε ἀπὸ 30 βουλευτές, ἐνῷ ὅλοι οἱ βουλευτὲς ὅλων τῶν κομμάτων -τοῦ ΚΚΕ συμπεριλαμβανομένου- πλὴν ΠΑΣΟΚ ἀποχώρησαν ἀπὸ τὴν αἴθουσα, ζητώντας περισσότερο χρόνο προετοιμασίας γιὰ ἕνα τόσο σοβαρὸ θέμα.

Μία φράση ἀρκοῦσε γιὰ νὰ γκρεμίσει αἰῶνες ἐξέλιξης τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας: «Μετὰ τὴ δημοσίευση τοῦ παρόντος νόμου, ὁ τονισμὸς τοῦ γραπτοῦ ἑλληνικοῦ λόγου γίνεται σύμφωνα μὲ τὸ μονοτονικὸ σύστημα». Σήμερα ἡ ἀντιδιαστολὴ τῆς ὀπτικῆς ἀποτύπωσης τῶν «παλαιότερων» ἑλληνικῶν καὶ τῶν «νεώτερων» ἔχει δημιουργήσει μία τραγικὴ διχοτόμηση τῆς ἑνιαίας ἑλληνικῆς γλώσσας στοὺς μαθητές, τὴν ὁποία διαπιστώνουν ὅσοι σχετίζονται μὲ τὰ σχολεῖα: ὑπάρχουν τὰ «ἀρχαία», ποὺ εἶναι ὅλες οἱ μορφὲς τῆς ἑλληνικῆς μέχρι τὸ 1982 (συμπεριλαμβανομένης τῆς δημοτικῆς καὶ τῶν Ἐλύτη, Σεφέρη) καὶ τὰ «νέα», ποὺ εἶναι… ὅ,τι τυπώνεται μετὰ τὴν τροπολογία τοῦ 1982. (Ὅταν πήγαινα ὡς μαθητὴς στὸ Λύκειο τὸ πολυτονικὸ περιοδικάκι μας στὶς ἄλλες τάξεις -ἐννοεῖται σὲ καθαρὴ δημοτική-, ὅλοι οἱ συμμαθητὲς ρωτοῦσαν «γιατί ἔχει γραφτεῖ στὰ ἀρχαῖα»).

Ὁ Λευτέρης Βερυβάκης θὰ μείνει στὴν Ἱστορία. Ἀλλὰ ὡς Ἡρόστρατος. Ἡ Ἱστορία δὲν θὰ τὸν ξεχάσει.

Αὐτά, ὅσον ἀφορᾶ τὴν Ἱστορία, τὴν Γλῶσσα καὶ τὸν Ἑλληνικὸ Πολιτισμό. Ὅσον ἀφορᾶ τὸν ἄνθρωπο Λευτέρη Βερυβάκη, εἴθε νὰ ἀναπαύεται ἐν εἰρήνῃ. Ἂς εἶναι ἐλαφρὺ τὸ χῶμα ποὺ τὸν σκεπάζει.

http://www.antibaro.gr/article/5202