Λίστες πολιτικών: Τι παίζεται;

Σάλος προκλήθηκε με τις περίεργες "διαρροές" με διάφορες λίστες ατόμων, οι οποίοι φυγάδευσαν κεφάλαια στο εξωτερικό, αλλά και διεφθαρμένων πολιτικών, που κυκλοφόρησαν σε έντυπα και στο Διαδίκτυο. Το άρθρο του Σάββα Καλεντερίδη ασχολείται όχι με τις λίστες, αλλά με το γενικότερο φαινόμενο των διεφθαρμένων πολιτικών.

ΔΕΕ

Διαφθορά πολιτικών: η πραγματική

ασύμμετρη απειλή για την Ελλάδα

του Σάββα Καλεντερίδη

Διευκρίνιση: Η παραπάνω φωτογραφία απεικονίζει τους πολιτικούς που, σύμφωνα με δημοσίευμα του zougla.gr, συμπεριλαμβάνονται στη λίστα των πολιτικών που ερευνώνται από το ΣΔΟΕ, χωρίς να ισχυρίζεται κανείς ότι είναι ένοχοι για κάτι.

Η έννοια και ο όρος της ασύμμετρης απειλής είναι σχετικά καινούργια στη στρατιωτική ορολογία, γι’ αυτό και δεν υπάρχει διεθνώς παραδεδεγμένος ορισμός των όρων ασύμμετρη απειλή και ασύμμετρος πόλεμος.

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ασύμμετρος θεωρείται ο πόλεμος που διενεργείται από οργανωμένες μη-συμβατικές ομάδες εναντίον συνήθως ισχυρότερου αντιπάλου, με χαμηλού κόστους μέσα και δράση, χωρίς να λαμβάνεται υπ’ όψιν το δίκαιο και οι κανόνες του πολέμου, και με στόχο την πρόκληση όσο το δυνατόν περισσότερων υλικών και ανθρώπινων απωλειών.

Ως εκ τούτου, ασύμμετρη απειλή θεωρείται οποιαδήποτε επίθεση που γίνεται εναντίον οργανωμένων συστημάτων, κοινωνιών ή κρατών, από άτομα ή ομάδες που μπορεί να χρησιμοποιούν μη συμβατικά ή αυτοσχέδια όπλα, τα οποία είναι δυνατόν να προκαλέσουν απώλειες και να αποσταθεροποιήσουν κυβερνήσεις, κράτη, πολυεθνικές οντότητες κλπ.

Όταν, λοιπόν, ο κ. Β. Πολύδωρας, ως Υπουργός Δημοσίας Τάξεως, χρησιμοποίησε τον όρο «ασύμμετρη απειλή», αναφερόμενος στην -δεδομένη κατ’ αυτόν- εμπλοκή με άγνωστο τρόπο αγνώστων δυνάμεων στις εφιαλτικές και καταστροφικές πυρκαγιές του 2007, δέχτηκε σφοδρή κριτική για τη χρήση του όρου από πολιτικούς του αντιπάλους, αλλά και από τους δημοσιογράφους και τα ΜΜΕ.

Εμείς, με αφορμή την πρόσφατη έκδοση του 37σέλιδου βιβλίου του με τίτλο «Κατά Κηνσόρων», που κυκλοφορεί σε μια περίοδο που το πολιτικό σύστημα δεν γνωρίζει πώς να διαχειριστεί το τεράστιο συνταγματικό και πολιτικό ζήτημα της εμπλοκής του τρίτου τη τάξει στην κρατική ιεραρχία, Προέδρου της Βουλής, κ. Ε. Μεϊμαράκη, σε υπόθεση επιχειρηματικής διαμάχης με άγνωστες διαστάσεις, θα τολμήσουμε να χρησιμοποιήσουμε τον όρο ασύμμετρη απειλή για το ζήτημα της διαφθοράς στο κράτος, τα κόμματα και την πολιτική, που απειλεί να τινάξει στον αέρα την πολιτική και κοινωνική σταθερότητα στη χώρα, και μάλιστα σε μια στιγμή που αυτή κρέμεται κυριολεκτικά σε μια κλωστή.

Ενώ, λοιπόν, το σύστημα κλυδωνίζεται από την εμπλοκή του ονόματος του Προέδρου της Βουλής κ. Μεϊμαράκη, στην ως άνω υπόθεση, αναφορές που γίνονται στο ίδιο το βιβλίο του κ. Πολύδωρα, φωτογραφίζοντας ξεκάθαρα τον Πρωθυπουργό της χώρας, κ. Αντώνη Σαμαρά, αποτελούν βόμβες μεγατόνων, που μπορεί να οδηγήσουν το σύστημα σε πλήρη και ολοκληρωτική κατάρρευση.

Λέι ο κ. Πολύδωρας στο βιβλίο του:

«Πώς και δεν χάλασε η εθνική και παγκόσμια τάξη και ηθική όταν το 2009 υπουργοί και μάλιστα ένας "ευαίσθητος" υπουργός σε ευαίσθητο και λεπτό υπουργείο διόριζε μονίμους μάλιστα υπαλλήλους με απόλυτη "αξιοκρατία", οι οποίοι είχαν μεταξύ τους ένα κοινό "αξιοκρατικό" χαρακτηριστικό, ότι κατήγοντο από τον τόπο εκλογής του "αδιάφθορου" υπουργού; Δεν ήταν τότε κρίση; Ή το 2012, όταν διόρισε δεκαπέντε ή και περισσότερους μετακλητούς στη Βουλή με τα αυτά προσόντα καταγωγής, ο ίδιος "αντιφαύλος" πολιτικός, υπό άλλην ιδιότητα τώρα; Δεν είναι γι’ αυτούς τους διορισμούς κρίση και ανεργία στη χώρα; Μόνον για εμένα και τη θυγατέρα μου;»

Είναι προφανές ότι βρισκόμαστε σε μια φάση όπου η διαφθορά έχει φθάσει σε τέτοιο σημείο, που πλέον δεν λειτουργούν εκείνα τα συστήματα που επί δεκαετίες εξασφάλιζαν τη σιωπή και την «ομερτά» μέσα στα κόμματα και στα διάφορα κυκλώματα που νέμονταν την εξουσία, εμπλέκοντας σε υποθέσεις διαφθοράς πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες της χώρας. Ακριβώς επειδή δεν λειτουργούν εκείνα τα πανίσχυρα συστήματα που επέβαλαν μέχρι σήμερα το νόμο της σιωπής, φθάσαμε στο σημείο οι μέχρι χθες φίλοι και ομοτράπεζοι στο πάρτι της λεηλασίας της χώρας, να βάλουν πλέον ο ένας εναντίον του άλλου. Φθάσαμε στο σημείο κουμπάροι να καταγγέλλουν πολιτικούς φίλους και προστάτες και σημαίνοντα στελέχη πολιτικών κομμάτων, όπως ο κ. Πολύδωρας, να ξιφουλκούν εναντίον του ίδιου του Πρωθυπουργού, με τους πολίτες, που αγκομαχούν και σφαδάζουν πληρώνοντας τα «σπασμένα» αυτών των ομάδων που χειρίστηκαν την εξουσία τα τελευταία σαράντα χρόνια, να παρακολουθούν άναυδοι το εύρος, το βάθος και την αγριότητα της ανηθικότητας πολιτικών τε και παραγόντων.

Το θέμα είναι ότι έχει διαμορφωθεί αυτή η κατάσταση, η οποία, το ξανατονίζουμε, απειλεί την πολιτική σταθερότητα της χώρας, τη στιγμή που δεν έχει φανεί ούτε καν η κορυφή του παγόβουνου από αυτό που λέμε διαφθορά στην Ελλάδα και ότι λογικά, αν αρχίσουν να βγαίνουν στη φορά και άλλα -τρανταχτά ή μη δεν έχει σημασία- ονόματα, οι πολιτικοί μας και οι «κουμπάροι» τους θα αρχίσουν να δίνουν στεγνά, όπως λένε στην πιάτσα οι μαφιόζοι, ο ένας τον άλλον, με άγνωστες συνέπειες σε αυτό που λέμε σταθερότητα του πολιτικού συστήματος της χώρας.

Και όλα αυτά συμβαίνουν τη στιγμή που οι πολίτες και η κοινή γνώμη απαιτούν δικαιοσύνη και κάθαρση, για να έχουν νόημα οι θυσίες τους.

εφημ. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Κυριακή, 30 Σεπτεμβρίου 2012

Νέο άρθρο Γιάννη Βαρουφάκη

Βελούδινο Διαζύγιο εντός της Ευρωζώνης;

του Γιάνη Βαρουφάκη

Άλλη μια φορά, οι ηγέτες της Ευρωζώνης κατήργησαν στην πράξη τα όποια οφέλη υποσχέθηκε μια πρότερη απόφασή τους σε επίπεδο Συνόδου Κορυφής.
Θυμάστε τον περασμένο Ιούνιο πως οι πρωθυπουργοί της Ιταλίας και της Ισπανίας, επικουρούμενοι από τον νεο-εκλεγέντα, τότε, γάλλο Πρόεδρο, έδωσαν τον ευγενή αγώνα για να γίνει αποδεκτή η αρχή της αποσύνδεσης της κρίσης δημόσιου χρέους από την τραπεζική κρίση; Σε πείσμα της γερμανικής κυβέρνησης, η οποία φάνηκε να υποχωρεί, οι κκ. Monti, Rajoy και Hollande «πέρασαν» την απλή ιδέα της άμεσης επανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών από το EFSF-ESM, χωρίς την καταγραφή αυτών των κεφαλαίων στο δημόσιο χρέος των χωρών όπου εδράζουν οι εν λόγω τράπεζες. Βέβαια, για να συμβεί αυτό, έπρεπε (όπως είναι θεμιτό) η επιτήρηση των τραπεζών να φύγει από τους εθνικούς θεσμούς και να μεταφερθεί στο «κέντρο», π.χ. στην ΕΚΤ, στην EBA (European Banking Authority) και στο ίδιο το EFSF-ESM.
Τους μήνες που ακολούθησαν την σημαντική αυτή απόφαση, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκπόνησε μελέτη του πως μπορεί να μπει μπρος η ευρωπαϊκή επιτήρηση από το 2013 ώστε να ξεκινήσει, όσο ταχύτερα γίνεται, η εφαρμογή της απόφασης του Ιουνίου. Όμως, από τον Αύγουστο, η γερμανική κυβέρνηση εξέπεμψε (με άρθρο του Υπουργού Οικονομικών της στους Financial Times) το πρώτο κεκαλυμμένο μήνυμα, προς όποιον ήθελε να ακούσει, ότι ετοιμαζόταν για την ρεβάνς – ότι, με απλά λόγια, θα έβρισκε τρόπο να καταργήσει στην πράξη την απόφαση της Συνόδου του Ιουνίου, την οποία η κα Μέρκελ είχε αναγκαστεί να αποδεχθεί μετά την δημιουργία του μετώπου Monti-Rajoy-Hollande.
Πώς θα την καταργήσει; Αρνούμενη την υπαγωγή όλων των τραπεζών της Ευρωζώνης σε καθεστώς επιτήρησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση (είτε από την ΕΚΤ είτε από μια ομοσπονδιακή European Banking Authority - η οποία, έως σήμερα, παραμένει μια συνομοσπονδία άνευ ουσιαστικής ικανότητας ελέγχου και επιτήρησης των τραπεζών). Τα επιχειρήματα της γερμανικής πλευράς εμφανίζονται να έχουν μόνο τεχνικό χαρακτήρα, επικεντρωνόμενα στο κατά πόσον είναι εφικτό να ελέγχονται 6000 τράπεζες κεντρικά πριν περάσει τουλάχιστον μια πενταετία. Η ουσία όμως έγκειται αλλού: Πρώτον, και βασικότερο, η γερμανική κυβέρνηση το φυσάει και δεν κρυώνει ότι στην Σύνοδο του Ιουνίου οι «λατίνοι» συνασπίστηκαν και την ανάγκασαν να αποδεχθεί κάτι (την de facto τραπεζική ένωση στην Ευρώπη) την οποία εκείνη δεν ήθελε, ή δεν ήταν έτοιμη ακόμα να αποδεχθεί. Δεύτερον, οι γερμανικές τράπεζες δεν δέχονται επ’ ουδενί τον έλεγχο από οποιονδήποτε άλλο μη-γερμανικό κρατικό θεσμό. Ο λόγος; Επειδή τρέμουν μήπως αποκαλυφθεί η κεφαλαιακή τους γύμνια (κάτι που το γερμανικό κράτος δεν πρόκειται να αποκαλύψει ποτέ.)
Για αυτούς τους δύο λόγους, η κυβέρνηση του Βερολίνου έχει βαλθεί, τις τελευταίες δύο εβδομάδες να μπλοκάρει την οποιαδήποτε κίνηση προς την κατεύθυνση του ουσιαστικού κεντρικού ελέγχου των τραπεζών της Ευρωζώνης. Δεδομένου ότι αυτός ο ουσιαστικός, κεντρικός έλεγχος των τραπεζών ήταν ο όρος που έθεσε η ίδια η Γερμανία για την εφαρμογή της Συμφωνίας του Ιουνίου (σχετικά με την αποσύνδεση της τραπεζικής κρίσης από την κρίση δημόσιου χρέους – βλ. πρώτη παράγραφο), είναι ξεκάθαρο ότι η Γερμανία πασχίζει, και καταφέρνει, να αποτρέψει την Συμφωνία του Ιουνίου με αποτέλεσμα τα 100 δις ευρώ που θα χρειαστούν οι ισπανικές τράπεζες άμεσα να καταλήξουν να προστεθούν στο βουνό του ισπανικού δημόσιου χρέους, καταδικάζοντας την Ισπανία στην δική μας, ελληνική, μοίρα.
Στις αρχές Σεπτεμβρίου, θα θυμάστε ότι ο κ. Draghi, ο Πρόεδρος της ΕΚΤ, τάραξε τα νερά ανακοινώνοντας ότι είναι έτοιμος να δώσει εντολή απεριόριστων αγορών Ισπανικών (και Ιταλικών) ομολόγων (στη δευτερογενή αγορά) εφόσον η χώρα το ζητήσει και δεσμευτεί σε ένα «πρόγραμμα προσαρμογής», δηλαδή σε ένα Μνημόνιο-αλα-ελληνικά, το οποίο θα εποπτεύει η τρόικα (ίσως χωρίς την συμμετοχή του ΔΝΤ). Αμέσως, οι αγορές ανακουφίστηκαν και τα ισπανικά spreads υποχώρησαν. Ο λόγος είναι ότι φαντάστηκαν (λανθασμένα) πως ο συνδυασμός της Συμφωνίας του Ιουνίου (που θα ανακούφιζε πολύ το ισπανικό δημόσιο χρέος, καθώς δεν θα καταγράφοναν σε αυτό τα κεφάλαια που θα πάρουν οι τράπεζες της χώρας από το EFSF-ESM) με τις αγορές ομολόγων της ΕΚΤ θα έθεταν την Ισπανία σε ένα βιώσιμο μονοπάτι.
Είχα προειδοποιήσει (ελκύοντας τις γνωστές κατηγορίες ότι «καταστροφολογώ») πως δεν θα εξελιχθούν τόσο ομαλά τα πράγματα. (Βλ. σχετικό άρθρο στα αγγλικά σε τρία μέρη: Μέρος Α, Μέρος Β, Μέρος Γ). Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι οι μεγάλες προσδοκίες για μια πιο ορθολογική ευρωπαϊκή αντιμετώπιση της Ισπανίας, και της Κρίσης γενικότερα, δεν είχαν λάβει υπ’ όψη την βούληση της Γερμανίας να ανατρέψει αυτό τον ενάρετο συνδυασμό (Συμφωνίας Ιουνίου και νέας πολιτικής της ΕΚΤ). Σήμερα, εξελίσσεται το εξής δράμα: Όπως εξήγησα πιο πάνω, η Γερμανία παίρνει πίσω (έμμεσα πλην σαφέστατα) την υπογραφή της από την Συμφωνία του Ιουνίου που θα έβλεπε το ισπανικό δημόσιο χρέος να αποσυνδέεται από τις ζημίες των ισπανικών τραπεζών. Η ισπανική μεριά, ο κ. Rajoy, αντιδρά (με το δίκιο του) αρνούμενος να αιτηθεί την σύναψη Ισπανικού Μνημονίου (μετά τροϊκανών, περιοδικών επισκέψεων κλπ κλπ) που απαιτεί η ΕΚΤ του κ. Draghi για να αρχίσει να αγοράζει ισπανικά ομόλογα έως ότου η Ευρώπη (δηλαδή η Γερμανία εν προκειμένω) εφαρμόσει την Συμφωνία του Ιουνίου.
Πρόκειται για ένα παίγνιο υψηλότατου ρίσκου για ολόκληρη την Ευρώπη το οποίο αυτή την στιγμή επικεντρώνεται στην διελκυστίνδα μεταξύ Βερολίνου και Μαδρίτης: το Βερολίνο τραβάει το σχοινί αρνούμενο την τραπεζική ένωση (χωρίς την οποία η Ισπανία θα βουλιάξει) και η Μαδρίτη τραβάει το ίδιο σχοινί από την άλλη μεριά αρνούμενη να ενεργοποιήσει την νέα στρατηγική της ΕΚΤ στην δευτερογενή αγορά ομολόγων (χωρίς την οποία το ευρω θα διαλυθεί γρήγορα – σύμφωνα με τα λεγόμενα του Προέδρου της ΕΚΤ σε λόγο που έβγαλε στις 8 Αυγούστου).

Μια απλή διέξοδος
Εδώ και δύο χρόνια έχουν κατατεθεί πλειάδα προτάσεων για την έξοδο από την Κρίση του Ευρώ (την δική μας την γνωρίζουν οι αναγνώστες του protagon καλύτερα απ’ ότι ίσως θα ήθελαν!). Όλες αυτές οι προτάσεις προσκρούουν στις αντιρρήσεις της Γερμανίας. Η Συμφωνία του Ιουνίου, μαζί με την προσφάτως εξαγγελθείσα πολιτική της ΕΚΤ, αποτελούν το ελάχιστο που χρειάζεται για την μη-κατάρρευση της Ευρωζώνης. Όχι για την επίλυση της Κρίσης (καθώς η επίλυση χρειάζεται πολλά περισσότερα) αλλά για την συγκράτησή της σε διαχειρίσιμα επίπεδα. Κι όμως. Είναι πλέον οφθαλμοφανές ότι η γερμανική ηγεσία ούτε αυτό το ελάχιστο δεν είναι διατεθειμένη να αποδεχθεί. (Δείτε εδώ για την απελπισμένη γνώμη του καλού γερμανού δημοσιογράφου Wolfgang Munchau για τα αίτια αυτής της άρνησης.)
Και τώρα τι; Καιρό τώρα ακούμε να μας λένε ότι η Ελλάδα πρέπει να βγει από το ευρώ. Κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφικό για την χώρα μας αλλά και το έναυσμα για την τελική αποδόμηση της Ευρωζώνης. (Σημ. Αν μπορούσαν να μας διώξουν κρατώντας ανέπαφη την υπόλοιπη Ευρωζώνη, θα το είχαν πράξει χωρίς δεύτερη συζήτηση σταματώντας την παροχή ρευστότητας στις ελληνικές τράπεζες μέσω του ELA). Ο λόγος είναι απλός: Μια ελλειμματική χώρα δεν θα φύγει από το ευρώ ποτέ μόνη της, καθώς γνωρίζει ότι ανακοινώνοντας την δημιουργία νέου νομίσματος, το οποίο δεν θα είναι έτοιμο για μήνες (το οποίο το δημιουργεί για να το υποτιμήσει), ουσιαστικά καλεί όλους, έλληνες και μη, να σπεύσουν στην «έξοδο», αφού ρευστοποιήσουν ό,τι περιουσιακό στοιχείο έχουν. Μόνο τανκς στους δρόμους και κλείσιμο των συνόρων (που ισοδυναμεί με έξοδο από την ΕΕ) μπορεί να φέρει μια τέτοια ανακοίνωση (κάτι που μόνο να το πει χρειάζεται κανείς για να καταλάβει τι καταστροφή θα ήταν μια τέτοια κίνηση). Παράλληλα, αν η Ευρώπη εκπαραθυρώσει μια ελλειμματική χώρα, τότε αμέσως, την ίδια μέρα, μια σειρά από άλλες χώρες καταρρέουν διαδοχικά και αναγκάζονται να υψώσουν τείχη για να αποτρέψουν την φυγή των δικών τους κεφαλαίων στο εξωτερικό. (Είναι ο λόγος που η Γερμανία διστάζει να μας διώξει από την οικογένεια του ευρώ.)
Περιληπτικά, καμία ελλειμματική χώρα-μέλος της Ευρωζώνης ούτε θα επιλέξει να φύγει, ούτε και θα εκδιωχθεί (εφόσον ο στόχος είναι η διατήρηση της Ευρωζώνης). Όμως, το ίδιο δεν ισχύει με μια πλεονασματική χώρα. Π.χ. την... Γερμανία. Έστω ότι η Γερμανία ανακοίνωνε την έξοδό της από την Ευρωζώνη, σε μια προσπάθεια να πάψει να μοιράζεται με χώρες όπως η Ελλάδα, η Ισπανία, η Πορτογαλία κλπ το νόμισμά της. Τι θα συνέβαινε; Από τη μία, αντίθετα με μια υπό έξοδο ελλειμματική χώρα, ξένα κεφάλαια θα «εισέβαλαν» στις γερμανικές τράπεζες (ακόμα πιο γρήγορα από τώρα) δίνοντας στην γερμανική κυβέρνηση άπλετο χρόνο για να δημιουργήσει το νέο της μάρκο, και να εντάξει σε αυτό όποιες άλλες χώρες εκείνη κρίνει ότι θέλει υπό την ομπρέλα του νομίσματός της (π.χ. Ολλανδία, Σλοβακία, Αυστρία, ίσως και Φινλανδία, Πολωνία κλπ). Από την άλλη, θα έπρεπε να αντιμετωπίσει το φάσμα της υπερτίμησης του νέου νομίσματος, όπως κάνει σήμερα η Ελβετία (που παλεύει με νύχια και με δόντια να κρατήσει την ισοτιμία φράγκου και ευρώ στα 1,2).
Μια τέτοια ιδέα, εξόδου της Γερμανίας από το ευρώ, δεν είναι κάτι το νέο. (Τον Αύγουστο του 2010 έγραφα σε αυτές τις σελίδες ότι η γερμανική ελίτ δεν είχε αποκλείσει την «απόδραση» από την Ευρωζώνη.) Αυτό που είναι νέο είναι ότι η Bundesbank, η Κεντρική Τράπεζα της Γερμανίας, ιδίως υπό τον Πρόεδρό της κ. Jens Weideman, έχει ανακυρηχθεί στον Μωυσή της Απόδρασης και την Επιστροφής στο Μάρκο. Μπορεί ακόμα να υπάρχουν ισχυρές αντιδράσεις από τους γερμανούς βιομήχανους, όμως σε σχέση με πέρσι και πρόπερσι οι φωνές που ζητούν την έξοδο της Γερμανίας από το ευρώ ενισχύονται ενώ οι φιλο-ευρωπαϊστές χάνουν όλο και μεγαλύτερο μέρος της δυναμικής τους. Παράλληλα, η υπόλοιπη Ευρωζώνη, πλην της Γαλλίας (που πάντα ονειρευόταν να βρίσκεται στην ζώνη του μάρκου, σχεδιάζοντας το ευρώ έτσι ώστε να αποτελεί την μετεμφίεση του γερμανικού νομίσματος), δεν θα έβλεπε με καθόλου κακό μάτι μια γερμανική έξοδο. Το ευρώ θα υποτιμάτο άμεσα, μειώνοντας την πραγματική αξία των χρεών της Περιφέρειας και δίνοντας μεγάλη ώθηση στις εξαγωγές προς την νέα γερμανική «ζώνη» και τον υπόλοιπο κόσμο. Επί πλέον, φανταστείτε πόσο πιο απλό θα ήταν να συμφωνηθούν μέτρα και πολιτικές σε Ευρωγκρουπ αν από αυτό έλειπαν Γερμανία, Αυστρία, Ολλανδία και Φινλανδία. Ο μεγάλος πληθωρισμός, για κάποια χρόνια, θα φάνταζε ως ελάχιστο αντίτιμο για την λήξη της σκοτοδίνης που σήμερα αποτελεί την πραγματικότητά μας.

Η μέση λύση
Ο λόγος που η κα Μέρκελ δεν θέλει να συμβαδίσει με την Bundesbank σε αυτόν τον αποσχιστικό δρόμο είναι διπλός. Πρώτον, επειδή μια γερμανική έξοδος θα μείωνε πολύ όχι μόνο τις εξαγωγές των γερμανικών επιχειρήσεων αλλά και την αξία των περιουσιακών στοιχείων που διαθέτουν γερμανοί πολίτες στις χώρες της Ευρωζώνης. Πράγματι, μια μείωση της αξίας του ευρώ σε σχέση με το μάρκο θα εξαφάνιζε εν μία νυκτί μεγάλο μέρος της περιουσίας εταιρειών όπως η Volkswagen (καθώς η Seat θα έχανε έως και το 40% της αξίας της), η Deutsche Telekom (της οποίας οι θυγατρικές στην Ιταλία, στην Ελλάδα κλπ θα έχαναν αντοίστοιχα μεγάλη αξία) κλπ. Δεύτερον, τα μεγάλα νομικά προβλήματα που θα επέφερε μια έξοδος της Γερμανίας από την Ευρωζώνη.
Χαρακτηριστικά, ο Wolfgang Munchau μου έλεγε πρόσφατα ότι οι συνεργάτες του βρήκαν πως η οποιαδήποτε έξοδος από το ευρώ θα σήμανε την παραβίαση χιλίων είκοσι τριών ευρωπαϊκών νόμων! Δεν θα πείραζε την Γερμανία να παραβιάσει η Ελλάδα, λόγου χάρη, τόσους νόμους (καθώς θα το χρησιμοποιούσε ως ένα ακόμα επιχείρημα ότι οι Έλληνες δεν «άξιζαν» την ιδιότητα του μέλους της Ευρωζώνης). Όμως, δεδομένης της γερμανικής προσήλωσης στους νόμους, δεν θα ήταν εύκολο για καμία γερμανική κυβέρνηση να πάρει την δύσκολη απόφαση της εξόδου. Τι θα έκανε, π.χ., με την ΕΚΤ, την κεντρική τράπεζα του ευρώ, που βρίσκεται στην Φραγκφούρτη; Θα την απέλαυνε;
Όμως, αν το καλοσκεφτούμε, δεν είναι ανάγκη η Γερμανία ούτε να παραβιάσει το ευρωπαϊκό δίκαιο ούτε και να αποσχιστεί, επίσημα, από την ΕΚΤ. Θα μπορούσε να κάνει κάτι άλλο που μια ελλειμματική χώρα, όπως η Ελλάδα, δεν μπορεί να κάνει: να εισάγει ένα δεύτερο, παράλληλο νόμισμα για συναλλαγές με το γερμανικό δημόσιο. Αν εισήγαγε η ελληνική κυβέρνηση ένα τέτοιο παράλληλο νόμισμα, το εγχείρημα θα αποτύγχανε καθώς κανείς μας δεν θα ήθελε να το κρατά στα χέρια του, γνωρίζοντας καλά ότι θα υποτιμάτο εκθετικά κάθε λεπτό της ώρας που περνά. Όμως, ένα τέτοιο, δεύτερο, παράλληλο νόμισμα στην Γερμανία θα γινόταν ανάρπαστο – ιδίως αν το ονόμαζαν μάρκο.
Μάρκο και ευρώ θα μπορούσαν, πράγματι, να κυκλοφορούν δίπλα-δίπλα, δίνοντάς την δυνατότητα στην Γερμανία να ακολουθεί την δική της, σφικτή, νομισματική πολιτική (κάτι που θα αύξανε την ισοτιμία μάρκου-ευρώ) και, παράλληλα, στην ΕΚΤ να εφαρμόζει την δική της πολιτική. Σταδιακά, αλλά σίγουρα, οι συναλλαγές στην Γερμανία θα γίνονταν όλο και περισσότερο με μάρκα. Όταν έλληνας ή ισπανός θα στέλνει τα χρήματά του σε γερμανική τράπεζα, αυτά θα καταγράφονται ως ευρώ και θα μετατρέπονται σε μάρκα ανάλογα με την ισχύουσα την στιγμή εκείνη ισοτιμία. Ουσιαστικά, η Γερμανία τίθεται εκτός ευρώ χωρίς να αποχιστεί επισήμως από την Ευρωζώνη (π.χ. παραμένοντας ακόμα και εντός του συστήματος εσωτερικών πληρωμών της ΕΚΤ - του Target 2 - με όλο και μειούμενη παρουσία εντός του συστήματος της ΕΚΤ καθώς το ποσοστό των συναλλαγών μεταξύ γερμανικών τραπεζών και του «έξω κόσμου» μεταφέρεται στην σφαίρα του μάρκου).

Συμπέρασμα
Είναι πλέον αναμφισβήτητο γεγονός ότι η Γερμανία δεν φαίνεται διατεθειμένη να πράξει τα ελάχιστα που απαιτούνται για να σταματήσει η αποδόμηση της Ευρωζώνης. Τα περιθώρια μιας ορθολογικής συμφωνίας μεταξύ των δέκα επτά κρατών-μελών έχουν εξαφανιστεί. Το μόνο που κάνουμε τώρα είναι να διαχειριζόμαστε από κοινού μια βασανιστικά αργή δυσ-θανασία. Τώρα μάλιστα που το «κίνημα» για επιστροφή της Γερμανίας στο μάρκο έχει πλέον ηγέτη τον Πρόεδρο της κραταιάς Bundesbank, ένα «βελούδινο διαζύγιο» είναι ίσως η μόνη λύση. Κακή λύση αλλά όχι χειρότερη αυτού που βλέπουμε μπροστά μας, έτσι όπως πορευόμαστε. Η έκδοση ενός παράλληλου γερμανικού νομίσματος (το οποίο μπορεί να είναι και, στην αρχή, μόνο ψηφιακό – και να χρησιμοποιείται π.χ.μόνο σε συναλλαγές με κάρτες ή μέσω web-banking) θα διευκόλυνε την μετάβαση σε μια Ευρωζώνη στην οποία ο ρόλος της Γερμανίας θα μειώνεται σταδιακά μεν γοργά δε. Το κλειδί μιας τέτοιας εξέλιξης όμως βρίσκεται στο Παρίσι και όχι στο Βερολίνο, καθώς οι γαλλικές ελίτ ήταν εκείνες που ήθελαν διακαώς να προσδέσουν την γαλλική αγορά εργασίας στο μάρκο. Αυτή είναι όμως μια άλλη ιστορία...

http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=18578

Παραεμπόριο: Έλλειψη λογικής ή κάτι άλλο;

Παραεμπόριο: Έλλειψη λογικής ή κάτι άλλο;

Του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου

Διάβασα ότι τις προάλλες οι έμποροι στο Ηράκλειο έκλεισαν μαζικά τα καταστήματά τους και βγήκαν με πάγκους στα πεζοδρόμια μιμούμενοι τους χιλιάδες των μικροπωλητών του παραεμπορίου που κατακλύζουν τα πεζοδρόμια κάθε μεγαλούπολης από την Τσιμισκή της Θεσσαλονίκης μέχρι την Ερμού της Αθήνας και από τον πεζόδρομο του Φάρου της Αλεξανδρούπολης μέχρι την πλατεία λιονταριών του Ηρακλείου!..

Δεν ξαφνιάστηκα καθώς χρόνια τώρα όπως όλοι μας βλέπω, πολλές ΧΙΛΙΑΔΕΣ νέους (κατά κανόνα σχεδόν) από την Αφρικανική Ήπειρο, να απλώνουν την πραμάτεια τους σε πεζοδρόμια κεντρικών δρόμων και άλλων πολυσύχναστων περιοχών σε καθημερινή βάση ξεκινώντας από τις πρωινές ώρες όταν αρχίζει η κίνηση και συνεχίζοντας έως τις μεταμεσονύκτιες!

Παράλληλα βλέπουμε και Ασιάτες μικροπωλητές με τα καλάθια στα χέρια και πραμάτεια κρεμασμένη στους ώμους να περιδιαβαίνουν τις πόλεις, τις πλατείες, τις καφετέριες και καλοκαιριάτικα και τις παραλίες πουλώντας εισαγόμενα μικροαντικείμενα σε απίστευτα χαμηλές τιμές.

Χρόνια τώρα ακούμε τις διαμαρτυρίες των εμπόρων και χρόνια βλέπουμε κάποιους αστυνομικούς στη διάρκεια της περιπολίας τους να κάνουν το γνωστό «ντου», οι Αφρικανοί να τα μαζεύουν άρον-άρον και να τρέπονται σε φυγή και μετά από λίγες ώρες, άντε βαριά-βαριά την επομένη «φτου, και από την αρχή!...»

Ότι οι έμποροι υποφέρουν και χάνουν πωλήσεις είναι δεδομένο…

Ότι αυτοί που ασκούν το παραεμπόριο είναι χιλιάδες, επίσης δεδομένο…

Ότι στη χώρα που ΓΕΝΝΗΣΕ τη λογική αυτή χάθηκε παντελώς οπότε και ΔΕΝ είναι δυνατόν να γίνει μια απλή εφαρμογή της, επίσης δεδομένο…

Είναι θέμα, τελικά, έλλειψης απλής λογικής ή κάτι άλλο;

1.Είναι θέμα «απλής λογικής» οι ΑΡΧΕΣ να δώσουν εντολή σε αρμόδια όργανα σε κάθε ελληνική μεγαλούπολη να παρακολουθήσουν τους μικρό-παρά-εμπόρους καθώς ολοκληρώνοντας τη βάρδια τους επιστρέφουν στις αποθήκες από όπου και προμηθεύονται τα ρολόγια, τις τσάντες, τα πορτοφόλια και ένα σωρό άλλα «επώνυμα-γιαλαντζί-μαϊμού» αντικείμενα…

2.Να ΜΗΝ γίνουν επί-τόπου συλλήψεις, αλλά να φροντίσουν, να στήσουν το γνωστό στα αρμόδια όργανα «καραούλι» για να εντοπισθούν τα φορτηγά που τις νύχτες ξεφορτώνουν την πραμάτεια τους σε συγκεκριμένες αποθήκες κάθε μεγαλούπολης…

3.Με «συμβατικά» αυτοκίνητα και μοτοσικλέτες να παρακολουθήσαν τα συγκεκριμένα φορτηγά μέχρι τις μεγάλες αποθήκες όπου φορτώνονται για να μεταφέρουν την πραμάτεια σε μικρότερες αποθήκες σε κάθε πόλη…

4.Μετά να παρακολουθήσουν τα φορτηγά που φορτώνονται στα λιμάνια της χώρας μας και να εντοπίσουν σε ποιους ανήκουν τα γνωστά «containers» με τα οποία φτάνει στα λιμάνια ή στα σύνορά μας η πραμάτεια!

5.Στο τέλος της πολύ απλής και λογικής αυτής διαδικασίας θα ΕΝΤΟΠΙΣΘΟΥΝ εκείνοι που ελέγχουν αυτό το τεραστίων οικονομικών διαστάσεων «παραεμπόριο» που ΚΟΣΤΙΖΕΙ και στους καταστηματάρχες απώλεια τζίρου αλλά και στο Κράτος απώλεια εσόδων από ΦΠΑ και ΙΣΩΣ και τη σχετική απώλεια εσόδων από φορολογία στις θαλάσσιες και χερσαίες εισόδους της χώρας μας, δηλαδή στα ΤΕΛΩΝΕΙΑ!...

Είναι θέμα πασιφανώς εύκολο ο εντοπισμός εκείνων που θησαυρίζουν με το παραεμπόριο αλλά μετά από τόσα χρόνια αδράνειας μήπως να υποψιαστούμε ότι ΔΕΝ το «ακουμπάμε» γιατί δεν υπάρχει βούληση ή μάλλον υπάρχει…υστεροβουλία;

Οφείλεται σε έλλειψη «απλής λογικής» ή σε κάτι άλλο εντοπισμός των ΕΝΟΧΩΝ που ΔΕΝ είναι οι χιλιάδες μικροπωλητές αλλά οι «αφανείς- εισαγωγείς-εργοδότες» τους;

http://kostasxan.blogspot.gr/2012/09/blog-post_6320.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed:+blogspot/vhzE+(%CE%91%CF%82+%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%AE%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5+%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%BF%CF%85%CF%82!)    

Χέμινγουέϊ και ...Ρεπούση

Ο Χεμινγουέϊ σε νεαρή ηλικία

Η γραφίδα του Χέμινγουεϊ απέναντι

σε εκείνη της κας Ρεπούση

Έρνεστ Χέμινγουεϊ: “Στην προκυμαία της Σμύρνης”

Η Μικρασιατική Καταστροφή όπως την έζησε και την κατέγραψε ο μεγάλος Νομπελίστας

«Το χειρότερο, είπε, ήταν οι γυναίκες με τα νεκρά παιδιά. Δε μπορούσαμε να τις πείσουμε να μας δώσουν τα πεθαμένα παιδιά τους. Είχαν τα παιδιά τους, νεκρά ακόμα και έξι μέρες, αλλά δεν τα εγκατέλειπαν. Δε μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα. Τελικά έπρεπε να τους τα πάρουμε με τη βία.» (Από τη συλλογή διηγημάτων του με το γενικό τίτλο «Στην προκυμαία της Σμύρνης»).

Με τα παραπάνω λόγια κάποιος ήρωας του Χεμινγουέι, αξιωματούχος πολεμικού πλοίου των ΗΠΑ αγκυροβολημένου στη Σμύρνη, περιγράφει τη μεγάλη καταστροφή. Το απόσπασμα είναι από το πρώτο λογοτεχνικό κείμενο που εξέδωσε ο αμερικανός συγγραφέας το 1925, μόλις 26 χρονών τότε, και με το οποίο άρχισε να αποκτά παγκόσμια φήμη. Πρόκειται για τη συλλογή διηγημάτων του «Στην εποχή μας» (In Our Times), όπου το πρώτο του διήγημα, ουσιαστικά ο πρόλογος του βιβλίου, έχει τον τίτλο «Στην προκυμαία της Σμύρνης».

Όσο κι αν μιλάμε για διήγημα, ο συγγραφέας δεν γράφει από απλή φαντασία. Μόλις πριν τρία χρόνια ως πολεμικός ανταποκριτής της καναδικής εφημερίδας “Toronto Star” ο Χεμινγουέι είχε βρεθεί ως αυτόπτης μάρτυς στον τόπο της καταστροφής και την είχε περιγράψει σε μια σειρά άρθρων του, που εκδόθηκαν το 1985 σε βιβλίο με τον τίτλο: «Dateline: Toronto”. Ως ανταποκριτής αυτής της εφημερίδας είχε ταξιδέψει από το Παρίσι στην Κωνσταντινούπολη και σε άλλα μέρη της Τουρκίας στέλνοντας κατά την πορεία του τα άρθρα του στην καναδική εφημερίδα.

Στην έκδοση της 20ής Οκτωβρίου 1922 γράφει: «Ο άντρας σκεπάζει με μια κουβέρτα την ετοιμόγεννη γυναίκα του πάνω στον αραμπά για την προφυλάξει από τη βροχή. Εκείνη είναι το μόνο πρόσωπο που βγάζει κάποιους ήχους [από τους πόνους της γέννας]. Η μικρή κόρη τους την κοιτάζει με τρόμο και βάζει τα κλάματα. Και η πομπή προχωρά… Δεν ξέρω πόσο χρόνο θα πάρει αυτό το γράμμα να φτάσει στο Τορόντο, αλλά όταν εσείς οι αναγνώστες της Σταρ το διαβάσετε να είστε σίγουροι ότι η ίδια τρομακτική, βάναυση πορεία ενός λαού που ξεριζώθηκε από τον τόπο του θα συνεχίζει να τρεκλίζει στον ατέλειωτο λασπωμένο δρόμο προς τη Μακεδονία».

Τα λόγια αυτά δεν είναι γραμμένα από κάποιον που πρώτη φορά αντικρίζει τη φρίκη του πολέμου. Ο νεαρός Χεμινγουέι είχε ζητήσει να καταταγεί ως εθελοντής στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά δεν έγινε δεκτός λόγω της κακής όρασής του. Αυτό δεν τον εμπόδισε να γίνει εθελοντής νοσοκόμος, να τραυματιστεί σοβαρά δυο φορές στην Αυστρία και τελικά να αποσυρθεί αφού τιμήθηκε με το βραβείο ανδρείας. Κι αυτά πριν να βρεθεί στην Τουρκία ως πολεμικός ανταποκριτής της Toronto Star, μόλις 23 χρονών.

Μέσα από το λογοτεχνικό του ταλέντο, που φανερώθηκε μέσα στα επόμενα χρόνια, ο συγγραφέας δίνει συγκλονιστικές περιγραφές μιας περιόδου που έχει σημαδέψει την ψυχή του Νεοέλληνα, μ’ όλο που κοντεύει να περάσει σχεδόν ένας αιώνας από τότε.

Σ’ ένα από τα κείμενα αυτά, στο οποίο αναφερθήκαμε ήδη, «Στην προκυμαία της Σμύρνης», που θεωρείται αριστούργημα γραφής και διδάσκεται, καθώς είδαμε στο Ιντερνέτ, στους φοιτητές αγγλικής φιλολογίας σε πολλά πανεπιστήμια, γράφει:

«Είχαμε ρητές εντολές να μην επέμβουμε, να μη βοηθήσουμε… Το πλοίο μας είχε τόση δύναμη που θα μπορούσαμε να βομβαρδίσουμε όλη τη Σμύρνη και να σταματήσουμε το μακελειό, αλλά η εντολή ήταν να μην κάνουμε τίποτα… Το παράξενο ήταν, είπε [ο υποτιθέμενος αξιωματούχος του αμερικάνικου πολεμικού που διηγείται την ιστορία], πώς ούρλιαζαν κάθε νύχτα τα μεσάνυχτα. Δεν ξέρω γιατί ούρλιαζαν αυτή την ώρα. Ήμασταν στο λιμάνι κι αυτές στην προκυμαία και τα μεσάνυχτα άρχιζαν να ουρλιάζουν. Στρέφαμε πάνω τους τους προβολείς και κι αυτές τότε σταματούσαν. …».

Ο Χέμινγουεϊ ως πολεμικός ανταποκριτής είναι πιο σαφής. Ξέρει ότι 1.250.000 Έλληνες διώχτηκαν από τα σπίτια τους με την ανταλλαγή των πληθυσμών: «Ό,τι και να πει κανείς για το πρόβλημα των προσφύγων στην Ελλάδα δεν πρόκειται να είναι υπερβολή. Ένα φτωχό κράτος με μόλις 4 εκατομμύρια πληθυσμό πρέπει να φροντίσει για άλλο ένα τρίτο των κατοίκων. Και τα σπίτια που άφησαν οι Μουσουλμάνοι που έφυγαν δεν επαρκούν σε τίποτα, χώρια η διαφορά στο επίπεδο κουλτούρας που είχαν συνηθίσει οι Έλληνες στην Κωνσταντινούπολη».

Σε μια άλλη ανταπόκρισή του στη «Σταρ» γράφει:

«Βρίσκομαι σε ένα άνετο τρένο, αλλά με τη φρίκη της εκκένωσης της Θράκης όλα μου φαίνονται απίστευτα. Έστειλα τηλεγράφημα στη «Σταρ» από την Αδριανούπολη. Δεν χρειάζεται να το επαναλάβω. Η εκκένωση συνεχίζεται…. Ψιχάλιζε. Στην άκρη του λασπόδρομου έβλεπα την ατέλειωτη πορεία της ανθρωποθάλασσας να κινείται αργά στην Αδριανούπολη και μετά να χωρίζεται σ’ αυτούς που πήγαιναν στη Δυτική Θράκη και τη Μακεδονία. .. Δε μπορούσα να βγάλω από το νου μου τους άμοιρους ανθρώπους που βρίσκονταν στην πομπή γιατί είχα δει τρομερά πράγματα σε μια μόνο μέρα. Η ξενοδόχισσα προσπάθησε να με παρηγορήσει με μια τρομερή τούρκικη παροιμία: «Δε φταίει μόνο το τσεκούρι, φταίει και το δέντρο». (Toronto Star, 14 Νοέμβρη 1922)

«Η υποχώρηση του ελληνικού στρατού ήταν μια θλιβερή υπόθεση, αλλά δε χρειάζεται να κατηγορούμε γι’ αυτό τον απλό Έλληνα φαντάρο. Ακόμα και όταν γινόταν εκκενώσεις περιοχών οι Έλληνες δρούσαν ως πραγματικοί στρατιώτες. Ο Κεμάλ θα είχε μεγάλο πρόβλημα αν ήταν να τους αντιμετωπίσει στη Θράκη. Ο λοχαγός Wittal του Ινδικού Ιππικού, που βρισκόταν στην Ανατόλια ως παρατηρητής κατά τη διάρκεια του πολέμου των Ελλήνων με τον Κεμάλ, μου είπε: «Οι Έλληνες στρατιώτες ήταν μαχητές πρώτης κατηγορίας. Οι αξιωματικοί τους ήταν άριστοι…. Θα μπορούσαν να έχουν καταλάβει την Άγκυρα και να τελειώσουν τον πόλεμο αν δεν είχαν προδοθεί». Κατά τον Χεμινγουέι η προδοσία αυτή πήγασε και από τους συμμάχους, αλλά και από τον βασιλιά Κωνσταντίνο που αντικατέστησε τους έμπειρους –αλλά βενιζελικούς- αξιωματικούς, με δικούς του «που ποτέ δεν είχαν ακούσει τον κρότο της μάχης».

Και τελειώνει με μια πρόταση που δεν θα την έγραφε ποτέ ένας απλός δημοσιογράφος, αν δεν είχε μέσα του το ταλέντο του μεγάλου νομπελίστα συγγραφέα: «Όλη μέρα περνούν δίπλα μου, λεροί, εξαντλημένοι, αξύριστοι, ανεμοδαρμένοι στρατιώτες που βαδίζουν στη γκρίζα γυμνή ύπαιθρο της Θράκης. Χωρίς μπάντες, χωρίς [ανθρωπιστικές] οργανώσεις να τους ανακουφίσουν, χωρίς τόπο να ξαποστάσουν, παρά γεμάτοι ψείρες, με βρώμικες κουβέρτες και κουνούπια όλη τη νύχτα. Είναι οι τελευταίοι από αυτό που ήταν κάποτε η δόξα της Ελλάδας. Κι αυτό είναι το τέλος της δεύτερης πολιορκίας της Τροίας» (Toronto Star, 3 Νοεμβρίου 1922).

Μπορεί ο συγγραφέας να ήταν σκληραγωγημένος και από τη φύση του (πλην των άλλων ήταν και μποξέρ) ή από τη ζωή του ως πολεμικός ανταποκριτής, αλλά δε μπορεί αν μη συγκινηθεί με τόσο πόνο. Χρόνια αργότερα, αφού είχε καλύψει δημοσιογραφικά και τον εμφύλιο πόλεμο στην Ισπανία, μιλώντας μέσα από το στόμα ενός ήρωά του γράφει: «Δε θέλω να κοιμηθώ γιατί έχω τη προαίσθηση ότι αν κλείσω τα μάτια μου στο σκοτάδι και αφεθώ στον εαυτό μου, η ψυχή μου θα βγει από το σώμα».

Σε ένα από τελευταία του άρθρα από την Τουρκία στην Τορόντο Σταρ γράφει:

«Ποιος θα θρέψει τόσο πληθυσμό; Κανένας δεν το ξέρει και μέσα στα επόμενα χρόνια ο χριστιανικός κόσμος θα ακούει μια σπαρακτική κραυγή που ελπίζω να φτάσει και ως τον Καναδά: «Μην ξεχνάτε τους Έλληνες!».

Σημείωση: Το άρθρο αυτό στηρίχτηκε κυρίως στα βιβλία του Hemingway «Dateline: Toronto”, 1985, “In Our Times”, 1925 και «On the Quai at Smyrna”, 1995. Είναι μια μικρή συμβολή στο θέμα του τι ακριβώς συνέβη στην προκυμαία της Σμύρνης.

Οι πιο συντηρητικές πηγές μιλούν για χιλιάδες ή δεκάδες χιλιάδες νεκρούς, Έλληνες και Αρμένιους, είτε από την πυρκαγιά, είτε από εκτελέσεις. Βλέπε: http://en.wikipedia.org/wiki/Great_Fire_of_Smyrna  “The number of casualties from the fire and accompanying massacres is not precisely known, with estimates of up to 100,000 Greeks and Armenians killed. U.S. historian Norman Naimark gives a figure of 10,000-15,000 dead, while historian Richard Clogg gives a figure of 30,000. Larger estimates include that of John Freely at 50,000 and Rudolf Rummel at 100,000″.

[...]

http://maccunion.wordpress.com/2012/09/27/%CE%B7-%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B4%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%87%CE%AD%CE%BC%CE%B9%CE%BD%CE%B3%CE%BF%CF%85%CE%B5%CF%8A-%CE%B1%CF%80%CE%AD%CE%BD%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9-%CF%83%CE%B5-%CE%B5/

Ο προβληματικός κος Τατσόπουλος

Ο (εμμονικός) Τατσόπουλος

θέλει να γίνει νέα Ρεπούση

Συνοδοιπόρο στον πόλεμο κατά της Ορθοδοξίας βρήκε τον Πέτρο Τατσόπουλο του ΣΥΡΙΖΑ η Μαρία Ρεπούση της ΔΗΜ.ΑΡ. στη Βουλή.

Ο γνωστός και μη εξαιρετέος από τα τηλεοπτικά ξεσπάσματά του και τις απαράδεκτες απόψεις του για την Επανάσταση του 1821 και τους εθνικούς ήρωες, όπως αυτή για τον Θ. Κολοκοτρώνη, «χτύπησε» την εβδομάδα που μας πέρασε. Εκανε αυτό που δεν είχε τολμήσει να κάνει κανένας βουλευτής κανενός κόμματος ως σήμερα. Με πρόσχημα την προστασία της ελεύθερης έκφρασης στην τέχνη, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, σε μία από τις πρώτες ερωτήσεις που κατέθεσε, ζήτησε να καταργηθούν οι διατάξεις του Ποινικού Κώδικα που διώκουν την κακόβουλη βλασφημία των θείων.

Η απάντηση, πέρα από αυτή του υφυπουργού Δικαιοσύνης Κ. Καραγκούνη, ο οποίος έθεσε το θέμα στην ορθή νομική βάση λέγοντας επί της ουσίας ότι όσα υποστηρίζει ο κ. Τατσόπουλος είναι περιττά, ήρθε και από τον μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ, ο οποίος έδωσε και μια άλλη εξήγηση για τα πραγματικά αίτια που οδήγησαν τον κ. Τατσόπουλο στην ερώτηση. Αφού χαρακτηρίζει τον κ. Τατσόπουλο άμοιρο νομικών γνώσεων και πάσχοντα από μεγαλοϊδεατισμό, ο κ. Σεραφείμ αναφέρει ότι σκοπός του νομοθέτη δεν είναι να τιμωρήσει αυτόν που κάνει κριτική, δεν πιστεύει ή αμφισβητεί την ύπαρξη του Θεού, αλλά αυτόν που δημοσίως δυσφημεί κακόβουλα τα θεία. «Κι αυτό γιατί μια τέτοια πρακτική είναι πανεύκολο να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις βίας, εφόσον η κακόβουλος βλασφημία του Θεού συμπαρασύρει αναποδράστως τους πιστούς» αναφέρει ο κ. Σεραφείμ. «Μήπως όμως αυτό θέλει ο κ. Τατσόπουλος του ΣΥΡΙΖΑ; Να γίνουν όλα μπάχαλο και να επικρατήσουν και στην Ελλάδα σκηνές σαν κι αυτές που παρακολουθούμε τις τελευταίες ημέρες στις ισλαμικές χώρες;»

Ο ίδιος άνθρωπος, ο κ. Τατσόπουλος, μόλις δύο ημέρες πριν από τον εορτασμό της Κοίμησης της Θεοτόκου, δεν σεβάστηκε το θρησκευτικό αίσθημα των Ελλήνων και μέσω twitter πούλησε εξυπνακισμό για δημοσίευμα της «δημοκρατίας» στο οποίο αναφερόταν ότι η μεγάλη πυρκαγιά στο Αγιον Ορος έσβησε χάρη στη βροχόπτωση, ενώ είχαν προηγηθεί προσευχές των μοναχών στην Παναγία: «Το γιατί η Παναγία δεν απεσόβησε ευθύς εξαρχής τη φωτιά αναμένουμε να μας το εξηγήσει το ίδιο δημοσιογραφικό τσακάλι σε προσεχές Ακόμη-Πιο-Σοβαρό-Πεθαίνεις ρεπορτάζ» έγραψε ο κ. Τατσόπουλος.

Πολλοί λένε ότι αυτό που οδηγεί τον κ. Τατσόπουλο σε τέτοια ξεσπάσματα είναι η τεράστια επιθυμία του να μένει συνεχώς στην επικαιρότητα. Κι επειδή ο πολιτικός του λόγος -σύμφωνα με όσα μας έχει δείξει ως σήμερα- είναι χαμηλότατου βεληνεκούς, η διέξοδος προς τη δημοσιότητα ονομάζεται «προκαλώ τους πάντες και τα πάντα και κυρίως με θέματα που ενοχλούν, όπως η θρησκεία και το έθνος».

Στο ευρύ κοινό κ. Τατσόπουλος έγινε γνωστός ως συγγραφέας (αν και πολλοί αμφισβητούν το υποτιθέμενο κύρος του) μέσα από την παρουσίαση της σειράς «1821», η οποία προβλήθηκε στον ΣΚΑΪ και στην πραγματικότητα ήταν ένα αντεθνικό παραλήρημα, που πέρα από τις παραποιήσεις και τις διαστρεβλώσεις απέπνεε και έναν έντονο κομπλεξισμό του παραγωγού της απέναντι στα ιστορικά γεγονότα και τους ήρωες του έθνους. Ηταν η περίοδος που μέσω και της δήθεν πλακίτσας στο facebook για τον «gay Κολοκοτρώνη και τον αρραβωνιαστικό εραστή του» ξεσήκωσε για πρώτη φορά τους Ελληνες εναντίον του.

Πέρασαν λίγοι μήνες και οι Ελληνες ψηφοφόροι έμαθαν ότι ο κ. Τατσόπουλος θα είναι υποψήφιος στις εθνικές εκλογές με τον ΣΥΡΙΖΑ, εκμεταλλευόμενος την αρνητική προβολή που του χάρισαν τα «έργα» του. Οπως μάλιστα λένε πολλοί, η προεκλογική περίοδος στάθηκε αρκετή για να διαπιστώσουν όλοι τι εστί Τατσόπουλος.

Κι αυτό διότι ο νυν βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ πρωταγωνίστησε σε καβγάδες που βγήκαν εκτός ορίων, όταν κατακόκκινος από τα νεύρα του χτυπούσε τραπέζια και ποτήρια με νερό, ενώ λίγο είχε λείψει να πιαστεί στα χέρια και με υποψήφιο της Δημοκρατικής Συμμαχίας, δείχνοντας ποιο πραγματικά είναι το επίπεδό του. Για άνθρωπος της τέχνης πολύ ευέξαπτος βγήκε. Εντός Βουλής πάντως ακόμα δεν έχει εκδηλώσει (τουλάχιστον ως τώρα) τέτοιες συμπεριφορές.

εφημ. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ της Κυριακής

http://www.dimokratianews.gr/content/10002/%CE%BF-%CE%B5%CE%BC%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%84%CE%B1%CF%84%CF%83%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CE%B8%CE%AD%CE%BB%CE%B5%CE%B9-%CE%BD%CE%B1-%CE%B3%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CE%BD%CE%AD%CE%B1-%CF%81%CE%B5%CF%80%CE%BF%CF%8D%CF%83%CE%B7

Ο βιασμός της δημοκρατίας

Ο βιασμός της δημοκρατίας

Σάββας Καλεντερίδης
23.09.2012

Για να έχει η πατρίδα μας ένα ευοίωνο μέλλον θα πρέπει επιτέλους να κλείσει ο κύκλος του υπαρκτού σοσιαλισμού και των υποπροϊόντων του.

Ενώ βρισκόμαστε στο κατώφλι κρίσιμων αποφάσεων για το μέλλον της ευρωζώνης, που θα καθορίσουν όχι μόνο το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και ολόκληρης της γηραιάς ηπείρου, και ενώ η κυβέρνηση πελαγοδρομεί μέσα σε έναν κυκεώνα παθογενειών, αντιφάσεων και προβλημάτων να πράξει τα δέοντα, για να μη μας «τραβήξει την πρίζα» η Ευρωπαϊκή Ένωση στην προσεχή Σύνοδο Κορυφής, πράγμα που θα επιφέρει την έξοδο της Ελλάδος από το ευρώ, το πολιτικό σύστημα και το κράτος συνταράζονται από το ζήτημα της πολιτικής βίας και της ανομίας, το οποίο λαμβάνει διαστάσεις που οδηγούν στην κατάλυση του κράτους και της δημοκρατίας.

Ο κινηματικός και επαναστατικός χαρακτήρας του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 εισήγαγε την πολιτική ανομία και την πολιτική βία στην πολιτική ζωή της χώρας, βαφτίζοντας τις σχετικές ενέργειες λαϊκούς και κοινωνικούς αγώνες. Την ίδια στιγμή ένα ολόκληρο σύστημα πολιτικών, συνδικαλιστικών, δημοσιογραφικών και «πνευματικών» μεντόρων επιδαψίλευε με τους τιμητικούς τίτλους του λαϊκού αγωνιστή και του προοδευτικού ηγέτη όλους εκείνους που πρωτοστατούσαν σε καταλήψεις, καταστροφές δημόσιων και ιδιωτικών περιουσίων, προπηλακισμούς, ακόμη και ξεβρακώματα «εχθρών» του σοσιαλισμού. Αυτά ήταν ίσως τα απαραίτητα εχέγγυα για να προχωρήσει και να ανελιχθεί κανείς στην πολιτική, τον συνδικαλισμό, τη δημοσιογραφία, την καθηγητική καριέρα σε πανεπιστήμια, λύκεια, γυμνάσια, ακόμη και δημοτικά σχολεία. Ήταν δε τόσο σφιχτός ο έλεγχος, που δεν μπορούσες να ανελιχθείς ούτε στην τέχνη και στον πολιτισμό, αν δεν είχες τις ανάλογες δάφνες που απαιτούσε το σύστημα εξουσίας, το οποίο επί της ουσίας είχε καταλάβει και είχε θέσει υπό επαναστατική ομηρία την ίδια τη χώρα και έβαζε στο ψυγείο τη δημοκρατία.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να κινητοποιήσει τα πιο τυχοδιωκτικά, τα πιο αδίστακτα και τα πιο ανήθικα στοιχεία της ελληνικής κοινωνίας, τα οποία συσπειρώθηκαν γύρω από αυτό το σύστημα εξουσίας, ανταγωνιζόμενα το ένα το άλλο στη μανία καταστροφής του κράτους και της δημοκρατίας.

Ήταν δε τόσο ισχυρό αυτό το σύστημα, που είχε τη δυνατότητα να επηρεάζει ακόμα και τη λειτουργία του κράτους δικαίου σε ό,τι εκινείτο από το ΠΑΣΟΚ και αριστερά και κατέλυε την έννομη τάξη στο όνομα των κοινωνικών αγώνων.

Χωρίς να παραβλέπει κανείς τις μεγάλες ευθύνες των προ του 1980 κυβερνήσεων και του κράτους της Δεξιάς στην πορεία της νεότερης Ελλάδος και στην ποιότητα του κράτους δικαίου και της δημοκρατίας, αυτός ο κύκλος αυτός του κίβδηλου πατριωτισμού έκλεισε τώρα, στις μέρες μας, με τη χώρα μας ημικατεστραμμένη, το κράτος και την ιεραρχία του διαλυμένα στο όνομα της «Αλλαγής», της Αριστεράς και της Προόδου, την οικονομία υποχείριο των δανειστών και την κοινωνία στα πρόθυρα της οικονομικής και της δημογραφικής κατάρρευσης.

Δεν υπήρχε όμως πιο κατάλληλη στιγμή για να αναδειχτούν οι καταστροφικές συνέπειες και οι πληγές που προκάλεσε αυτή η αυθάδης, ανερμάτιστη και άθλια πολιτική πρακτική στο σώμα της δημοκρατίας.

Και ακριβώς επειδή πληγώσαμε τη δημοκρατία, αυτή μας εκδικείται με την ανάδειξη ενός δεύτερου πόλου πολιτικής ανυπακοής, ανομίας και βίας, η οποία τη φορά αυτή, αντί του «κυρίαρχου λαού», ασκείται εν ονόματι του «έθνους».

Τις τελευταίες ημέρες, μάλιστα, βλέπουμε τους πρωταγωνιστές επεισοδίων και καταστροφών δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας που έγιναν εν ονόματι του «δίκαιου αγώνα» τους, όπως για παράδειγμα η εν ψυχρώ δολοφονία τεσσάρων ανθρώπων στο κτίριο της Marfin, στη Σταδίου, και η βανδαλική καταστροφή της Αθήνας τον Δεκέμβριο του 2008, που ο κ. Τσίπρας είχε το θράσος να ονομάσει «λαϊκή εξέγερση», να εξανίστανται όταν κάποιοι συγκρίνουν τη δική τους βία, ανυπακοή και παρανομία με αυτήν της Χρυσής Αυγής!

Οι οικονομικοί δείκτες και οι δείκτες της ανεργίας, η ευμάρεια της κοινωνίας, ακόμα και το ύψος του δημόσιου χρέους υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες μέσα στην επόμενη πενταετία να βελτιωθούν και η χώρα να επανέλθει σε μια φυσιολογική πορεία.

Όμως για να γίνει αυτό, για να έχει η πατρίδα μας ένα πραγματικά ευοίωνο μέλλον και -το κυριότερο- για να μη διολισθήσει ξανά στον κατήφορο του κίβδηλου προοδευτισμού, θα πρέπει επιτέλους να κλείσει και στην Ελλάδα ο κύκλος του υπαρκτού σοσιαλισμού και των υποπροϊόντων του, για να κλείσουν συνακολούθως οι πληγές του «δέντρου που πληγώναμε» επί δεκαετίες και να βελτιωθούν οι δείκτες της δημοκρατίας.

Άλλωστε, ο πραγματικός πλούτος της χώρας, ο οποίος μάλιστα είναι και ανεξάντλητος, είναι η δημοκρατία και αυτήν πρέπει να προστατέψουμε από «προοδευτικούς» σαλταδόρους και μελλοντικούς καταληψίες της εξουσίας.

http://www.dimokratianews.gr/content/9996/%CE%BF-%CE%B2%CE%B9%CE%B1%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B1%CF%82

Ήταν μια prova generale…

Ένα αξιολογότατο άρθρο-ανάλυση για τα απίστευτα κυριακάτικα γεγονότα της Αθήνας. Επίσης ένα χθεσινό άρθρο - κραυγή αγανάκτησης για όσα κατέγραψε ο φακός ανεβασμένα στο youtube.

ΔΕΕ

Ήταν μια prova generale…

Και ξαφνικά, το κέντρο της Ελληνικής πρωτεύουσας παραλίγο να γίνει το κέντρο της Ελληνικής Ισλαμικής Άνοιξης και ο χειμώνας της Ελληνικής Δημοκρατίας (όσο έχει απομείνει από αυτήν, μετά τις χειρουργικές επεμβάσεις εγχωρίων και ξένων…). Μία συγκέντρωση κατά της γνωστής ταινίας που αφορά τον Μωάμεθ, εξ ολοκλήρου αδικαιολόγητη αφού στη χώρα μας ούτε προβλήθηκε αυτή η ταινία αλλά ούτε υπήρξε οποιαδήποτε είδους σχέση Έλληνα με αυτήν, οι ισλαμιστές λαθρομετανάστες αποφάσισαν να μεταβάλουν την Αθήνα σε… Καμπούλ και διαδήλωσαν υπέρ των Μωάμεθ σπάζοντας και καταστρέφοντας περιουσίες Ελλήνων πολιτών.

Η Αστυνομία, αν και μπορούσε να εξαλείψει την συγκέντρωση των εν Ελλάδι ισλαμιστών, δεν αντέδρασε και επέτρεψε -αντί να αποτρέψει- την πλατεία Ομονοίας να μετατραπεί σε επίκεντρο θρησκευτικών εκδηλώσεων, αλλά και ενεργειών καταστροφής από έναν οργισμένο όχλο φονταμενταλιστών ισλαμιστών. Ο κ. Δένδιας κρύφτηκε, ενώ ο κ. Καμίνης σιώπησε τόσο πριν όσο και μετά την παράνομη συγκέντρωση. Οι ευθύνες που βαραίνουν τόσο τον δήμαρχο Αθηναίων, όσο και τον κ. Δένδια (που όφειλε ως υπουργός Προστασίας του Πολίτη να εξασφαλίσει την ασφάλεια των Αθηναίων πολιτών και την αποτροπή εχθρικών ενεργειών που τείνουν να διασαλεύσουν την εσωτερική ειρήνη και ασφάλεια της χώρας), αλλά και τον ίδιο τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, οι οποίοι απέδειξαν όχι μόνο την ανικανότητα και την ανεπάρκειά τους, αλλά την επικινδυνότητα της παραμονής τους σε θέσεις ευθύνης και εξουσίας, που την εξαντλούν εις βάρος των Ελλήνων πολιτών και την ξεχνούν όταν πρέπει να αντιμετωπίσουν οποιονδήποτε άλλο.

Παράνομα ευρισκόμενοι λαθρομετανάστες κάνουν πορεία, κλείνουν δρόμους, κλείνει ο σταθμός του Μετρό της πρωτεύουσας της χώρας, χιλιάδες τουρίστες βρίσκονται στην ευρύτερη περιοχή των ταραχών. Μια Κυριακή ηρεμίας στο κέντρο της Αθήνας καταστράφηκε επειδή μια φούχτα αγνώστου ταυτότητας, προέλευσης και λοιπών στοιχείων, θεώρησε σωστό να τερματίσει το νόμο επειδή ένιωσε θιγμένη από κάτι που έγινε αλλού…

Τους κατοίκους των περιοχών που εξυπηρετούνται από το σταθμό του Μεγάρου, τους ρώτησε μήπως ο κ. Δένδιας, ο κ. Καμίνης ή ο κ. Σαμαράς; Προφανώς όχι, αφού οι ίδιοι απολαμβάνουν την απόλυτη ασφάλεια με τα χρήματα εκείνων των Ελλήνων πολιτών οι οποίοι απειλούνται ποικιλοτρόπως και σε καθημερινή βάση από ένα πλήθος ισλαμιστών που μας τους πρόσφερε «πεσκέσι» η γείτονα Τουρκία.

Προφανώς και οι «οργισμένοι» λαθρομετανάστες δεν αναγνωρίζουν καμία αρχή και κανένα νόμο και θεωρούν δικαίωμά τους να συμπεριφέρονται όπως οι ίδιοι νομίζουν ή όπως οι «αρχηγοί» τους τους διατάσσουν. Το ότι το δικαίωμα στη ζωή, στην ελευθερία, στο παραεμπόριο και στην διατάραξη της ειρήνης και της ασφάλειας των Ελλήνων πολιτών, είναι μόνο η αρχή, θα πρέπει να το κατανοήσουμε όλοι μας και μάλιστα εγκαίρως. Την ίδια στιγμή σωρηδόν και χωρίς καμία φυσιολογική διεργασία (π.χ. επεξεργασία και διασταύρωση πληροφοριών από τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες) ελληνοποιείται σε καθημερινή βάση άγνωστος αριθμός λαθραία εισαχθέντων στην χώρα, αποκτώντας ιθαγένεια(!) και δικαίωμα ψήφου. Ούτε γι αυτά –φυσικά- δεν θα απολογηθεί ο κ. Δένδιας, ο κ. Στυλιανίδης ή ο κ. Σαμαράς, επειδή θεωρούν τον Ελληνικό λαό ανδράποδα της εξουσίας τους, κατευθυνόμενο σχεδόν στο σύνολό του και έτοιμο να αποδεχθεί ακόμη και την φυσική εξάλειψή του εάν έτσι αποφασίσουν οι… «διασώστες» του. Το σημερινό πολιτικό σύστημα έχει φροντίσει με το άρθρο 23 Ν. 4055/2012 –το οποίο ψήφισε και η Νέα Δημοκρατία- να μην απελαύνονται αλλοδαποί για πλημμεληματικές πράξεις μέσω δικαστικής απόφασης.

Ένα πλήθος λαθρομεταναστών που ξεπερνάει –επισήμως- το 1,5 εκατομμύριο και ανεπίσημα ξεπερνάει τα 3 εκατομμύρια σε ολόκληρη την χώρα, απειλεί ευθέως την χώρα και δεν κουνιέται φύλλο. Πώς συμβαίνει αυτό; Ποιοι και γιατί το επιτρέπουν;

Η απάντηση βρίσκεται στον άτυπο αρχηγό των λαθρομεταναστών, ο οποίος τόσο σε βιντεοσκοπημένες του «παρεμβάσεις», όσο και σε άλλες ομιλίες του που δεν έχουν καταγραφεί οπτικο-ακουστικά, δείχνει ξεκάθαρα πως λειτουργεί εναντίον της Ελλάδας και των Ελλήνων πολιτών, τους οποίους απειλεί ευθέως εάν δεν αποδεχθούν την συνύπαρξή τους με τους εισαγόμενους λαθρομετανάστες ισλαμιστές!!!

Τι υπάρχει μέσα στα καταστήματα που ενοικιάζουν και που σχεδόν πάντα οι τζαμαρίες είναι καλυμμένες με αφίσες;

Τι υπάρχει στους χώρους που διαμένουν κατά δεκάδες και στους οποίους δεν υπάρχει δυνατότητα πρόσβασης από την αστυνομία, αφού εγκυμονεί ο «κίνδυνος» διαμαρτυρίας αριστεριζόντων ομάδων τύπου ΑΝΤΑΡΣΥΑ;

Μπορεί ο κ. Δένδιας να αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν ή ακολουθεί την προδιαγεγραμμένη πορεία του, επωμιζόμενος το σύνολο των εκτροπών που αναμένονται το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα;

Επιτρέπονται διαδηλώσεις και πορείες, που στηρίζονται στον θρησκευτικό φανατισμό και μισαλλοδοξία από λαθραία εισαχθέντες στη χώρα;

Είναι δυνατόν ένας λαθρομετανάστης, αυτοδιορισμένος πρόεδρος των Πακιστανών, ονόματι Τζαβέντ Ασλάμ, διωκόμενος από την Ιντερπόλ για εμπόριο ανθρώπων, να περιφέρεται στα ΜΜΕ, να κατηγορεί τον πρωθυπουργό της χώρας που τον φιλοξενεί ως ρατσιστή και να μην συλλαμβάνεται;

Και επιστρέφουμε στο ερώτημα: Ποιοι είναι οι οργανωτές και καθοδηγητές ενός υπαρκτού κινδύνου για την χώρα;

Φωνάζοντας Αλλάχ ακμπάρ, σε μία πρωτοφανή επίδειξη ισχύος, οι λαθρομετανάστες κατόρθωσαν να απειλήσουν ευθέως το σύνολο των πολιτών της Ελλάδας, αφήνοντας την απορία να πλανάται: στις δικές τους χώρες γίνονται τα ίδια από αλλόθρησκους; Κάποια στιγμή όλοι μας θα πρέπει να κατανοήσουμε πως οι μουσουλμάνοι όπου βρεθούν, προκαλούν προβλήματα, γιατί είναι η φύση της θρησκείας τους τέτοια. Θεωρούν απίστους τους άλλους και να έχουν και ως μέσο επιβολής της θρησκείας τους ακόμη και με τη βία. Και αυτή η βία δεν βρίσκεται πλέον στην πόρτα μας, αλλά μέσα στην ίδια μας την πατρίδα.

Κι ενώ οι Χρυσαυγίτες έσπασαν δύο πάγκους με παράνομα εμπορεύματα, έγιναν συζητήσεις επί συζητήσεων και υπήρξε άμεση παρέμβαση του (αν)αρμόδιου υπουργού κ. Δένδια (αναρμόδιος επειδή ήταν θέμα της δημοτικής αστυνομίας), το απόγευμα της Κυριακής διαπιστώσαμε πως κάτι παράξενο συμβαίνει. Μία παράξενη σιωπή των ΜΜΕ, μία παράξενη σιωπή των πολιτικών… Μία παράξενη ομερτά, που είναι προφανές ότι υποθάλπει μία περαιτέρω γνώση ή έναν αδικαιολόγητο φόβο…

Πότε θα αποφασίσει επιτέλους μια ελληνική κυβέρνηση να δώσει την μια και μοναδικά αποτρεπτική λύση στο τρέχων πρόβλημα; Πληθυσμιακές μάζες αμόρφωτων φανατισμένων πιστών του Ισλάμ προερχόμενοι από χώρες ΜΑΓΚΡΕΜΠ και κεντρικής Ασίας (Πακιστάν, Αφγανιστάν, Μπαγκλαντές) είναι κίνδυνος παρών και επαυξανόμενος με γεωμετρική πρόοδο και ανυπολόγιστες συνέπειες για την εθνική ακεραιότητα και την ζωή των ελλήνων και αλλοδαπών πολιτών που κατοικούν ειρηνικά πολλά χρόνια σε αυτόν τον τόπο.

Είναι ακριβώς όπως μια ωρολογιακή βόμβα ρυθμισμένη στο on για να εκραγεί και το ρολόι της απλώς καταπίνει ταχύτατα τα λεπτά και δευτερόλεπτα που απομένουν. Οι άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ και όλοι εκείνοι όσοι απασχολούν τα δείγματα ΜΑΓΚΡΕΜΠ και Πακιστάν και κερδίζουν από την εν Ελλάδι παρουσία όλων αυτών των εισβολέων, αποκαλούν τις όποιες σώφρονες διαμαρτυρίες των ελλήνων πολιτών ως εικασίες και ευφάνταστες φοβίες.

Με καίει και με προσβάλει βάναυσα σαν Έλληνα η παράλογη πραγματικότητα, με την αυθαίρετη και απαιτητική δράση των εισβολέων αλλοδαπών. Από τα όσα χειρότερα επερχόμενα που θα συμβούν ας προσέχουν ειδικά οι συριζαίοι που πρώτοι αυτοί θα σέρνονται στους δρόμους από τους λαθρομετανάστες εισβολείς. Τα αγρίμια επιτίθενται και κατασπαράσσουν πρώτα στους σιτιστές τους.

Μετανάστης ή μέτοικος γίνεσαι σε χώρα που σε εμπνέει, την εκτιμάς αυτήν και τον λαό της ή αποκομίζεις από αυτήν θετικά αποτελέσματα. Και γι’ αυτό και παραμένεις. Οι πακιστανοί και οι εκ της Βορείου Αφρικής προερχόμενοι λαθρομετανάστες όχι μόνο μισούν τους έλληνες, αλλά αισθάνονται ότι εδώ στην Ελλάδα προσβάλλονται οι δοξασίες τους και πλήττεται ο «λαμπρός» πολιτισμός τους.

Ξεχνούν ότι δεν τους φέραμε εμείς εδώ.

Δεν τους δώσαμε άδεια ούτε καν για διέλευση.

Δεν είχαμε εμπορικά, κοινωνικά, πολιτισμικά και θρησκευτικά πάρε δώσε μαζί τους.

Δεν κάναμε εμείς οι Έλληνες πόλεμο στις πατρίδες τους και καμία ευθύνη δεν έχουμε για την συνέχιση της από αιώνων κτηνώδους εξαθλιωμένης κοινωνίας τους.

Η ύπαρξή τους για το 90% του ελληνικού λαού ήταν αδιάφορη ή και ανύπαρκτη πριν το 2002.

Αν στις πατρίδες τους δυστυχούν ή έχουν πολέμους δεν μας αφορά. Αυτοί εισέβαλαν εδώ περνώντας παράνομα τα ελληνικά σύνορα ζητιάνοι, ικέτες ελεημοσύνης και φιλανθρωπίας από εμάς τους κακούς ανθρώπους Έλληνες χριστιανούς.

Αν δεν τους αρέσει εδώ στην Ελλάδα όπως είναι η κοινωνία μας, να μην προκαλούν.

Να γυρίσουν πίσω στις μίζερες και σκοταδιστικές κοινωνίες τους ή να την κοπανίσουν από τα βόρεια σύνορα με προορισμό τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.

Δεν είναι παράλογο το συμπέρασμα ότι η Τουρκία και κάποιες από τις ελεεινές δικτατορίες τους συνεργάζονται για την πάκτωση στην Ελλάδα με όλη την κοινωνική τους σαβούρα…

Όσοι από Πακιστάν έχουν καλή παιδεία μεταναστεύουν στο Ηνωμένο Βασίλειο, στον Καναδά ή στις ΗΠΑ. Είναι γελοία δικαιολογία αυτή που προβάλουν οι εκ του πονηρού υπερασπιστές τους, οι διάφορες ύποπτες ΜΚΟ, οι πολιτικοποιημένοι κουλτουριάδες και λοιπά συναφή σούργελα και αναζητητές του μελαμψού εραστή, πως δεν φταίνε αυτοί αλλά τα καθεστώτα στις πατρίδες τους.

Έναν και Μοναδικό Παντοδύναμο Θεό πιστεύω. Δεν βγήκα όμως ποτέ να ενοχλήσω ή να ψέξω τον οποιονδήποτε πιστό ό,ποιας θρησκείας και δόγματος. Δικαίωμα του καθενός να πιστεύει ό,τι θέλει και το σέβομαι απόλυτα. Όπως και δικαίωμά μου είναι να μην ανέχομαι το κάθε φανατισμένο θρησκόληπτο καθίκι να διαδηλώνει στο κέντρο της Πρωτεύουσας της χώρας μου επειδή κάποιος μπάσταρδος πληρωμένος προβοκάτορας που δεν είναι έλληνας, έβρισε τον Προφήτη του με μία κωλοταινία κάπου στις ΗΠΑ.

Ο αιγύπτιος πρόεδρος των ισλαμιστών στην Ελλάδα αποκάλεσε τον πρωθυπουργό των ελλήνων ρατσιστή και ψεύτη. Γιατί άραγε; Μήπως επειδή το μπαμ είναι έτοιμο σύμφωνα με τις ενδείξεις; Μήπως επειδή το μπάμ είναι προμελετημένο και πρέπει να δημιουργηθούν σήμερα οι κατάλληλες συνθήκες που θα το δικαιολογήσουν;

Στον τόπο του ο αιγύπτιος δεν θα πάει ποτέ να αποκαλέσει δημόσια ψεύτη τον δικό του εκλεγμένο πρωθυπουργό. Ούτε καν θα το κάνει έστω και από την ασφαλή για αυτόν Αθήνα. Ξέρει τι τον περιμένει. Κάποια σκοτεινά άτομα από την φυλή του θα τον συνετίσουν οριζοντιώνοντας τον για πάντα κάτω από τα κυπαρίσσια. Κάποιοι «αρχηγοί» που τοποθετούνται από διάφορες ξένες υπηρεσίες, θα περάσουν τα κατάλληλα μηνύματα σε όσους πρέπει όταν πρέπει, προκειμένου να επιτευχθεί εκείνο που σχεδιάστηκε.

Κι έτσι ξαναγυρνάμε στο ερώτημα: Ποιοί και γιατί επιδιώκουν να πολώσουν τους λαθρομετανάστες και να τους οδηγήσουν σε μία σύγκρουση με την Ελληνική κοινωνία, η οποία θα είναι κυριολεκτική σφαγή και ο ηττημένος θα είναι μόνο οι «φτωχοδιάβολοι» που θα δεχθούν όλη την οργή που μέχρι σήμερα έχει σωρευθεί στους Έλληνες πολίτες;

Οι συναντήσεις πρακτόρων της ΜΙΤ με μουσουλμάνους λαθρομετανάστες είναι συχνότατες. Οι φανατισμένοι ουαχαμπίτες (υπάρχουν πάρα πολύ μεταξύ των λαθρομεταναστών) είναι μίσθαρνα όργανα των μυστικών υπηρεσιών της γείτονος χώρας. Αυτά γίνονται και σε ακριτικές περιοχές όπου το άφρων ελληνικό κράτος έχει επιτρέψει να εγκατασταθούν αδιακρίτως μουσουλμάνοι. Δεν έχει πάτο το βαρέλι της κρατικής αδιαφορίας… όταν 500 βαλτοί κατορθώνουν να αναστατώσουν την Ελληνική πρωτεύουσα και να την διασύρουν διεθνώς, στο όνομα του Αλλάχ!

Τρίζουν τα κόκαλα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη όπου σαν χθες -191 χρόνια πριν- απελευθέρωσε με τα φουσάτα του την Τρίπολη. Το ποτήρι ήδη έχει ξεχειλίσει από την εποχή του λαθρο-ΠΑΣΟΚ όταν οι μουσουλμάνοι έκαναν δημόσιες προσευχές στα Προπύλαια στην Πανεπιστημίου. Στο λίκνο της πάλαι ποτέ ένδοξης ελληνικής Παιδείας. Και σήμερα ήρθε και η δεξιά του Σαμαρά, να συνεχίσει το έργο των… ανθρωπιστών…

Ας το συνειδητοποιήσουμε κάποτε οι Έλληνες! Έχουμε, Ναι, Έχουμε, αλωθεί ΕΚ ΤΩΝ ΕΣΩ!

Ξυπόλυτοι «ελληνοποιημένοι» λαθρο-πακιστανοί «ισόβιες γλάστρες-ψηφοφόροι του πρασινο-σοβιέτ», σιτιζόμενοι των αριστεριζόντων ΜΚΟ, παρακοιμώμενοι και εραστές ευαίσθητων ψυχών, αγοράζουν ΤΟΙΣ ΜΕΤΡΗΤΟΙΣ για φακές, ακίνητα-φιλέτα στη καρδιά της Αθήνας, επειδή, οι Έλληνες ιδιοκτήτες τους όντας άνεργοι, ή συνταξιούχοι των 340 ευρώ, αδυνατούν να τα συντηρήσουν και τα ξεπουλάνε όσο-όσο, για ελάχιστο ζεστό μετρητό.

Η επί ημερών χρυσοχοϊδη ΕΛ.ΑΣ της υποχρεωτικής εκμάθησης του κορανίου, ΕΧΕΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ να μας προστατέψει και να διαλύσει ΠΑΡΑΥΤΑ τα δήθεν internet-cafė-σφηκοφωλιές στη πλατεία Νιγηρίας (πρώην Αμερικής) εκεί όπου θα βρει τα πάντα! Από όπλα, ναρκωτικά, οτιδήποτε κλεμμένο και λαθραίο μέχρι και σεξ ζωντανό στη μέση της Πατησίων για 1 ευρώ, τις πρώτες πρωινές ώρες, όταν οι τρελαμένες από φρίκη μανάδες πηγαίνουν τα μικρά τους στο νηπιαγωγείο!

Αυτή είναι Κόλαση του Δάντη. Ζούμε σε Σκοτεινούς Καιρούς, και ΔΕΝ φαίνεται να το έχουμε συνειδητοποιήσει ακόμα. ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ οι συμβολαιογράφοι; Τα Μεσιτικά Γραφεία; ΠΩΣ γίνονται αποδεκτές οι Μεταγραφές και ΠΩΣ εκδίδονται ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΑ των ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΑΚΥΡΩΝ ΑΓΟΡΑΠΩΛΗΣΙΩΝ από το Υποθηκοφυλακείο Αθηνών;

Αυτά τα βασανιστικά, αναπάντητα ερωτηματικά, εξακολουθούν και παραμένουν σταυρόλεξα άλυτα για μένα και για τους περισσότερους σκεπτόμενους Έλληνες, βεβαίως.

Και να θυμόμαστε όλοι μας πως σε τριάντα χρόνια από τώρα θα κατηγορούμε τους σημερινούς πολιτικούς για τα λάθη που κάνανε. Όπως τώρα κατηγορούμε τους παλιούς για τα λάθη που κάνανε τα τελευταία 30 χρόνια και οδηγηθήκαμε σ αυτήν την κατάσταση. Μόνο που τα πράγματα τότε θα είναι πολύ πιο τραγικά και δρόμος χωρίς επιστροφή.

Αλίμονο στα παιδιά μας… και αλίμονο σε εμάς που δεν τολμάμε να απαντήσουμε στα αυτονόητα ερωτήματα: Ποιοι κρύβονται πίσω από μία επικείμενη «αραβική άνοιξη» στην σκιά του Παρθενώνα; Ποιοι καθοδηγούν και με ποια συμφέροντα την επιβολή κοινωνικής ανωμαλίας, συγκρούσεων και του απόλυτου χάους στην Ελλάδα;

Όταν θα βρούμε τις δυνάμεις να ρωτήσουμε τους εαυτούς μας και να δώσουμε τις εξόφθαλμες απαντήσεις, τότε θα έχουμε ξεκινήσει και την πορεία για την διάσωσή μας. Την ολική διάσωσή μας απέναντι στον κίνδυνο του ολικού αφανισμού μας…

Αυτό που έγινε στην Αθήνα χθες, ήταν απλή προπόνηση. Και είναι δεδομένο πως ο "αγώνας" θα παιχτεί σύντομα για πολλούς και διάφορους λόγους και με σταθερό στόχο όλους εμάς...

http://kostasxan.blogspot.gr/2012/09/prova-generale.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed:+blogspot/vhzE+(%CE%91%CF%82+%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%AE%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5+%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%BF%CF%85%CF%82!)

Σημείωση ΔΕΕ: Prova generale = γενική δοκιμή

ΕΠΙΔΕΙΞΗ ΔΥΝΑΜΗΣ ΤΟΥ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΟΥ ΣΤΟΙΧΕΙΟΥ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ: ΤΕΜΕΝΟΣ Η ΟΜΟΝΟΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΞΥΛΟ

Η Ομόνοια έγινε ένα τεράστιο τζαμί, ένα τέμενος μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Χώρος λατρείας μωαμεθανών για να εκτονωθεί η οργή τους.

Ποτέ δεν φανταζόμαστε ότι μια από τις πιο ιστορικές πλατείες της Ελλάδος πέρασε στην "δικαιοδοσία" των σκληροπυρηνικών και βαλτών ρουφιάνων του μουσουλμανικού στοιχείου της Αθήνας.

Και κάποιοι -τέτοιες ώρες- έχουν το θράσος και κάνουν και πολιτικές εκτιμήσεις. Τα καθίκια. Οι κοπρίτες. Οι προδότες.

Σ.Χ

http://www.youtube.com/watch?v=Pu2S2bj09Ms

Θησαυρός 10 αιώνων σε χαρτοπολτό στο Άγιον Όρος

Θησαυρός 10 αιώνων σε χαρτοπολτό στο Άγιον Όρος

ΤΗΣ ΧΡΥΣΑΣ ΝΑΝΟΥ

Σπάνια χειρόγραφα, χάρτινα και σε περγαμηνή που χρονολογούνται από τον 8ο ώς τον 18ο αιώνα, έναν αληθινό θησαυρό, έκρυβε μία στίβα μαυρισμένου χαρτοπολτού, κλεισμένη για τουλάχιστον τρεις αιώνες σε κρύπτη του καθολικού της Μονής Βατοπεδίου του Αγίου Όρους.

Ανάμεσά τους, πολλοί κώδικες (12ος-18ος αιώνας), περγαμηνά φύλλα χειρογράφων σε μεγαλογράμματη γραφή (8ος-9ος αιώνας), μουσικά χειρόγραφα (14ος-18ος αιώνας). Επίσης βρέθηκαν σπάνιες εκδόσεις από την πρώιμη εποχή της τυπογραφίας: παρισινή έκδοση της τραγωδίας «Πέρσες» του Αισχύλου (1557) και σπάραγμα αρχετύπου του Ομήρου (έκδοση του Δ. Χαλκοκονδύλη, στο Μιλάνο, 1488). «Όλα ήταν ταγγισμένα από την αρχαία υγρασία και τα ούρα των τρωκτικών», θυμάται σήμερα ο αρχιτέκτων-αναστηλωτής Φαίδων Χατζηαντωνίου που βρέθηκε πριν από χρόνια, εντελώς αναπάντεχα, μπροστά στον κρυμμένο θησαυρό.

Το έργο της αποκατάστασης της στέγης του καθολικού της Μονής Βατοπεδίου, που εκτελέστηκε την περίοδο 1985-1987 από συνεργείο του Κέντρου Διαφύλαξης Αγιορείτικης Κληρονομιάς (ΚεΔΑΚ), το οποίο διηύθυνε ο κ. Χατζηαντωνίου, επιφύλασσε πολλές εκπλήξεις για τους ανθρώπους που δούλεψαν εκεί. Αφαιρώντας τα παλιά μολυβδόφυλλα από τη στέγη του Αγίου Δημητρίου, βόρειου παρεκκλησίου του καθολικού, ο κ. Χατζηαντωνίου με τους συνεργάτες του αντίκρυσαν τον «μιαρό», όπως τον περιγράφει ο ίδιος, χαρτοπολτό, που αναδυόταν από τη βάση του τρούλου. «Αυτό που βρήκαμε ήταν αποθέτες, τους οποίους σε καθημερινή γλώσσα θα ονομάζαμε χωματερές, όχι με την έννοια ότι εκεί πετούσαν σκουπίδια αλλά ήταν ένα σημείο στο οποίο οι μοναχοί εναπόθεταν αντικείμενα λατρείας και χρηστικά, τα οποία δεν χρειάζονταν πια για διάφορους λόγους. Οι Αγιορείτες μοναχοί, ως γνωστόν, δεν πετούσαν τίποτα. Ή το έκαιγαν ή το έβαζαν σε ένα χωνευτήρι δίπλα στο ιερό, να χωνέψει μαζί με το κτίριο».

Αφημένος να χωνέψει ήταν και ο κρυμμένος χαρτοπολτός στη στέγη της Μονής Βατοπεδίου, σε σημείο που δεν ήταν επισκέψιμο (έπρεπε να ανοίξει κανείς τη στέγη για να το βρει). Όπως μαρτυρούν οι πηγές, στο σημείο εκείνο βρισκόταν παλιά η βιβλιοθήκη της Μονής Βατοπεδίου. Όταν ανακαινίστηκε το κτίριο στις αρχές του 18ου αιώνα, έγιναν αλλαγές στη στέγη και μεταφέρθηκε η βιβλιοθήκη αλλού. «Ό,τι θεώρησαν τότε οι μοναχοί ότι δεν εξυπηρετούσε στη λατρεία το άφησαν να χωνέψει εκεί», λέει ο κ. Χατζηαντωνίου, που, σκαλίζοντας στον όγκο του χαρτοπολτού, εντόπισε έκπληκτος, φύρδην μίγδην, τους αρχαίους κώδικες και τα χειρόγραφα, πολλά από αυτά μισοφαγωμένα και άλλα κατεστραμμένα. «Γέμισα τρία μεγάλα χαρτοκιβώτια με χειρόγραφα, αλλά και άλλα αντικείμενα που βρέθηκαν σε διπλανές κρύπτες (θραύσματα τοιχογραφιών, αγγείων, ξυλόγλυπτων κ.ά.)», εξηγεί ο κ. Χατζηαντωνίου, ο οποίος στη συνέχεια ειδοποίησε τη 10η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων. Ο αρχαιολόγος Ιωακείμ Παπάγγελος εξέτασε και κατέγραψε, όσο επέτρεπαν οι συνθήκες, τα ευρήματα, τα οποία σήμερα, καθαρισμένα, φυλάσσονται στη βιβλιοθήκη της μονής, στον Πύργο της Παναγίας. Τρεις από τους χειρόγραφους κώδικες αποκαταστάθηκαν και εκτέθηκαν το 1997 στη Θεσσαλονίκη, στην Έκθεση των Θησαυρών του Αγίου Όρους.

Ανάμεσα στα σπάνια ευρήματα που έκρυβε ο χαρτοπολτός ήταν και δεσίματα βιβλίων που αποδείχτηκαν πιο πολύτιμα κι από τα ίδια τα βιβλία: ήταν περγαμηνές μεγαλογράμματης γραφής του 7ου-8ου αιώνα που χρησιμοποιήθηκαν για να δεθούν πιο καινούργια βιβλία του 12ου-14ου αιώνα. «Ήταν η ανακύκλωση της εποχής, η λογική του δεν πετάω τίποτα», τονίζει ο κ. Χατζηαντωνίου, ο οποίος θυμάται το περιστατικό ως «μία συγκλονιστική εμπειρία, που μου άλλαξε τη ζωή», όπως λέει.

Η έκθεση στην Αγιορειτική Εστία

Τα «Δέκα αιώνων εν υπνώσει ευρήματα σε κρύπτες του καθολικού της Μονής Βατοπεδίου» του Φαίδωνα Χατζηαντωνίου αποτελούν μία από τις ενότητες της έκθεσης «ΙΣΤΟΡΙΕΣ αποκαλύψεων, επιμονής και αφοσίωσης», που εγκαινιάζεται την Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου, στην Αγιορειτική Εστία. Την έκθεση συνδιοργανώνουν η 10η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων και η Αγιορειτική Εστία στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του προγράμματος Ευρωπαϊκές Ημέρες Πολιτιστικής Κληρονομιάς.

Πρόκειται για τη φωτογραφική παρουσίαση δέκα «ιστοριών» που έχουν σχέση με εντυπωσιακές αποκαλύψεις, που πραγματοποιήθηκαν στη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών στο Άγιον Όρος, αλλά ταυτόχρονα αναδεικνύουν την αφοσίωση, το μόχθο την επιμονή των επιστημόνων, που υπηρετούν εκεί, είτε μελετητών, είτε αρχιτεκτόνων, ιστορικών, συντηρητών.

Οι «ΙΣΤΟΡΙΕΣ αποκαλύψεων, επιμονής και αφοσίωσης» θα παρουσιαστούν στην έκθεση μέσα από ενημερωτικά κείμενα και φωτογραφίες.

Λόγω του ενδιαφέροντος που παρουσιάζει η έκθεση και για το διεθνές κοινό, έχει αποφασιστεί από τους δύο συνδιοργανωτές να μεταφερθεί το καλοκαίρι στον Πύργο της Ουρανούπολης, ώστε να καταστεί δυνατή η επίσκεψή της και από τους ξένους επισκέπτες της Χαλκιδικής και του Αγίου Όρους.

http://www.agelioforos.gr/default.asp?pid=7&ct=7&artid=152616

Επίσκεψη Νταβούτογλου στην Αθήνα

Οι κ.κ. Άχρηστος και Κουτοπόνηρος

Πολιτικός παραλογισμός και σχιζοφρένεια, εν όψει της επίσκεψης Νταβούτογλου στην Αθήνα

Του Σάββα Καλεντερίδη

Ο υπουργός εξωτερικών της Τουρκίας, Αχμέτ Νταβούτογλου, που αναμένεται τις επόμενες εβδομάδες για επίσημη επίσκεψη στην Αθήνα, με σκοπό τον καθορισμό των θεμάτων που θα συζητηθούν στην επόμενη συνάντηση του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας – Τουρκίας που θα γίνει στην Άγκυρα και την Κωνσταντινούπολη, σε συνέντευξη που παρεχώρησε στη δημοσιογράφο Τζανσού Τσαμιμπέλ (Cansu ÇAMLIBEL) και δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Χουρριέτ" (17 Σεπτεμβρίου 2012), είπε πράγματα που θα πρέπει να έχουν υπ’ όψιν τους οι αναγνώστες της "Δημοκρατίας", οι Έλληνες πολίτες και κυρίως ο κ. Αβραμόπουλος, που θα φιλοξενήσει τον Νεο-οθωμανό αξιωματούχο οσονούπω.

Ιδιαιτέρως ο κ. Αβραμόπουλος, εκτός αυτών που θα αναφέρουμε παρακάτω, θα πρέπει να έχει υπ’ όψιν του ότι ο κ. Νταβούτογλου ζει τις δυσκολότερες ημέρες από τότε που ανέλαβε τα ηνία της τουρκικής εξωτερικής, και θα χρησιμοποιήσει ως σωσίβιο ή σανίδα σωτηρίας την επίσημη επίσκεψή του στην Αθήνα και το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας – Τουρκίας, που θα γίνει κι αυτό στη σκιά της συνεχιζόμενης κατοχής της Κύπρου, της συνεχιζόμενης αποσταθεροποιητικής πολιτικής της Άγκυρας στη Θράκη και της απειλής πολέμου, μια κατάσταση που αποτελεί τον ορισμό της πολιτικής αλλοπροσαλλοσύνης και σχιζοφρένειας. Και θα το χρησιμοποιήσει -ήδη έχει αρχίσει να το κάνει- ως σωσίβιο, για να αποδείξει στους επικριτές του ότι η πολιτική των μηδενικών προβλημάτων, που έχει καταρρεύσει σε όλα τα μέτωπα, λειτουργεί επιτυχώς τουλάχιστον στην περίπτωση της Ελλάδος!

Όμως, όπως είναι και επιστημονικώς επιβεβαιωμένο, εκτός από την αγάπη, δεν γνωρίζουν σύνορα ο παραλογισμός και η σχιζοφρένεια και σε πολιτικό επίπεδο. Στη συνέντευξή του, η οποία έχει μεγάλο ενδιαφέρον να μεταφραστεί ολόκληρη και να διαβαστεί από τους Έλληνες λέξη προς λέξη, ο Νταβούτογλου, αφού αναγνωρίζει εντελώς αυθαίρετα στην Τουρκία κεντρικό και πρωταγωνιστικό ρόλο στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων, της Βόρειας Αφρικής, της Μέσης Ανατολής και του Καυκάσου, και αφού προσδίδει μια φυλετική, ιστορική και πολιτιστική ανωτερότητα στο τουρκικό έθνος, αναφερόμενος στα κράτη που αποσπάστηκαν από την Οθωμανική Αυτοκρατορία μετά από εθνικο-απελευθερωτικούς πολέμους, λέει επί λέξει ότι «οι πόλεμοι αυτοί διέλυσαν του οργανικούς δεσμούς που είχαν αποκτήσει οι λαοί αυτοί με την Οθωμανική Αυτοκρατορία κατά τα διάρκεια της Ιστορίας και δημιούργησαν προσωρινές και τεχνητές ταυτότητες και αντιπαλότητες. Τώρα ήλθε η ώρα να δώσουμε όλοι μας λογαριασμό γι’ αυτήν τη διασπαστική νοοτροπία-πολιτισμό... Οι Τούρκοι, οι Άραβες, οι Ρωμιοί, οι Αλβανοί και πόσες άλλες εθνικές και θρησκευτικές ομάδες, που μέχρι μόλις πριν από δυο αιώνες ζούσαν όλοι μαζί στις πόλεις και τις γειτονίες μας, σήμερα έχουν αποκοπεί από την οργανική τους δομή. Δεν θα επιτρέψουμε άλλες αποχωρήσεις (σ.τ.μ. εννοεί τους Κούρδους)».

Να επισημάνουμε εδώ ότι ο Νεο-οθωμανός αξιωματούχος, αναφερόμενος σ’ εμάς, τους κατοίκους της Ελλάδος, που αποκτήσαμε την ελευθερία μας από τον σκληρότατο οθωμανικό ζυγό, δεν μιλάει για Έλληνες, αλλά για Ρωμιούς. Και όπως είναι γνωστόν τοις πάσι, πλην των γνωστών και μη εξαιρετέων αναθεωρητών της Ιστορίας, που γίνεται και με κονδύλια του Σόρος, οι Ρωμιοί ήταν -και στη συνείδηση της συντριπτικής πλειοψηφίας των Τούρκων σουνιτών παραμένουν- υποδεέστερα όντα ανάμεσα στους υπηκόους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, με κανένα δικαίωμα στη ζωή, την τιμή και την περιουσία μέχρι τις μεταρρυθμίσεις του 19ου αιώνα, που, σημειωτέον, τις επέβαλε η κακή Δύση και οι Μεγάλες Δυνάμεις.

Τέλος, να υπογραμμίσουμε ότι οι Ρωμιοί της Τουρκίας, όπως λέει ο Αχμέτ Νταβούτογλου, δεν αποσπάσθηκαν από την Οθωμανική Αυτοκρατορία-Τουρκία, αλλά σφαγιάστηκαν από τους Τούρκους κατά εκατομμύρια με τον πιο άγριο τρόπο, μαζί με τους Αρμενίους και τους Ασσυρίους της Ανατολής. Μάλιστα, τους τελευταίους 150.000 Ρωμιούς, τους εξαφάνισαν οι Τούρκοι από την Πόλη, την Ίμβρο και την Τένεδο, εφαρμόζοντας άγριο σχέδιο εθνοκάθαρσης.

Δεν ξεχάσαμε και δεν κάναμε λοβοτομή όλοι οι Έλληνες κύριε Νταβούτογλου.

εφημ. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ    

Ηλιθιότητα ή σκόπιμη παραπληροφόρηση;

Τις τελευταίες μέρες διακινείται στο Διαδίκτυο ένα περίεργο κείμενο περί απειλών για πραξικόπημα από τον πορτογαλικό στρατό λόγω ...μνημονίου! Προβάλλεται μάλιστα εμμέσως ως παράδειγμα πατριωτισμού ώστε να υπάρξουν μιμητές! Μια τεκμηριωμένη απάντηση στις ανοησίες αυτές από τον Υποστράτηγο ε.α. Ιωάννη Παρίση, Δρ. Πολιτικών Επιστημών και συγγραφέα του εξαιρετικού βιβλίου "ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΙΣΧΥΟΣ ΣΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΣΤΗΜΑ". Με την βαρύτητα των γνώσεων και της εμπειρίας του ο κ. Παρίσης τοποθετεί τα πράγματα στις σωστές τους διαστάσεις.

ΔΕΕ

Το... πραξικόπημα των Πορτογάλων

και... άλλα παραμύθια!

Επανέρχομαι στο θέμα του… «πραξικοπήματος που ετοιμάζουν οι Πορτογάλοι στρατιωτικοί», όπως το παρουσίασε κάποια ιστοσελίδα και το προώθησαν με… ενθουσιασμό αρκετοί συνάδελφοι, με τον εντυπωσιακό τίτλο «Οι Πορτογάλοι διδάσκουν τι σημαίνει έντιμος στρατιωτικός, πιστός στο Σύνταγμα».

Χθες, με μήνυμά μου (είναι πιο κάτω) σχολίασα το εν λόγω άρθρο και επισήμανα τις ανακρίβειες και τις υπερβολές. Παράλληλα επικοινώνησα με φίλο Πορτογάλο Σχη ε.ε., του εξήγησα σχετικά και τον ρώτησα τι συμβαίνει. Έπεσε από τα σύννεφα! Δεν μπορούσε να πιστέψει ότι μια απλή ανακοίνωση (ενός συνδέσμου κάποιων χαμηλόβαθμων στρατιωτικών, όπως μου γράφει) θα ήταν δυνατόν να πάρει τέτοιες διαστάσεις και να φθάσει να εξηγηθεί ως προοίμιο πραξικοπήματος!!!

Σήμερα το πρωί έλαβα την απάντησή του με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, την οποία παραθέτω αυτούσια (τα κίτρινα δικά μου):

«This paper is a statement of the lower rank armed forces association that claims concerning the new fiscal measures that will take place soon in my country (which I don’t know). These measures will take place because of the recently inspection made by the “troika”.

This is the usual statement that this association does when new austerity measures takes place. They have the lower salaries in the armed forces so they feel it in greater depth.

To sum up, the statement condemns the government policy, because the measures they have failed and invites the primer-minister to resign and to emigrate. This statement it is not offensive and does not appeals to violence.»

Νομίζω ότι θα πρέπει να μάθουμε να ξεχωρίζουμε την αλήθεια από την υπερβολή και να πάψουμε να πέφτουμε θύματα του κάθε φαντασιόπληκτου δημοσιογράφου ή μη, προωθώντας αδιακρίτως κάθε τι που βλέπουμε στο διαδίκτυο, χωρίς να το περνάμε από το φίλτρο της απλής λογικής..
Γιάννης Παρίσης

Το αρχικό μήνυμα

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Διαβάζω εδώ και μέρες το παρακάτω μήνυμα που λαμβάνω από πολλαπλές κατευθύνσεις, σχετικά με την παρέμβαση των Πορτογάλων στρατιωτικών προς την κυβέρνηση της χώρας τους. Μου κάνει εντύπωση ο υπερβολικός αλλά και παραπλανητικός τρόπος που παρουσιάζεται το θέμα από τον ηλεκτρονικό τύπο.

Που είδαν την «απειλή κινήματος»; Πού είδαν την «κατάσταση έκτακτης ανάγκης»; Τα χρησιμοποιούν προφανώς ως κράχτες για να «τραβάνε» αναγνώστες. Δεν τους ενδιαφέρει το επίπεδο και η ακρίβεια της πληροφορίας. Βάζουν και μια εντυπωσιακή φωτογραφία Πορτογάλων καταδρομέων, παντελώς άσχετη με το θέμα και αυτό λέγεται ενημέρωση.

Προσέξτε τώρα τι συμβαίνει:

Το συγκεκριμένο site δημοσιεύει την είδηση της ανακοίνωσης των Πορτογάλων στρατιωτικών, με σχόλια δικής του εμπνεύσεως (εμφανώς υπερβολικά) δίνοντας εσφαλμένες εντυπώσεις περί «κινήματος» κλπ. Προφανώς αν ερωτηθούν οι ίδιοι οι συντάκτες της ανακοίνωσης θα μείνουν με το στόμα ανοικτό.

Στη συνέχεια το παίρνει το κάθε άσχετο περί το θέμα blog και το περιφέρει αυτούσιο. Έτσι δημιουργείται η εντύπωση ότι οι Πορτογάλοι ετοιμάζουν κίνημα, ενώ μάλλον οι άνθρωποι θα τα έχουν «πάρει» με τις υπερβολές αυτές, όπως τα «πήραν» και οι Έλληνες στρατιωτικοί τον περασμένο Νοέμβριο με τις ηλιθιότητες (διάβαζε σκοπιμότητες) Παπανδρέου - Μπεγλίτη περί πραξικοπήματος.

Άρα: αν βγάλουν μια παρόμοια ανακοίνωση οι Έλληνες στρατιωτικοί θα δικαιολογείται (κατά το εν τω εν λόγω άρθρο) κάθε δημοσιογράφος να μιλάει για επικείμενο πραξικόπημα και ότι «αρχίζουν τα όργανα» και στην Ελλάδα. Κάτι που φυσικά θα είναι εκτός πραγματικότητας και θα εξοργίσει κάθε στρατιωτικό.

Συμπέρασμα: Ενώ με αυτά τα e-mails προφανώς λένε «κοιτάξτε τους Πορτογάλους στρατιωτικούς – αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση, μιμηθείτε τους», από την άλλη ακυρώνουν κάθε ενδεχόμενο να τους μιμηθούν οι Έλληνες στρατιωτικοί, αφού αμέσως θα κατηγορηθούν ότι ετοιμάζουν κίνημα!

Άποψή μου: Δεν θα πρέπει ακρίτως και χωρίς σκέψη να περιφέρουμε στο διαδίκτυο και να αναμεταδίδουμε κάθε υπερβολή ή ανακρίβεια που δημοσιεύει – από άγνοια ή σκοπιμότητα - ο καθένας.

Γιάννης Παρίσης

Άρχισαν τα όργανα» στην Ευρώπη:

Απειλεί με Κίνημα ο πορτογαλικός Στρατός

Σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης οδηγείται η Πορτογαλία καθώς για πρώτη φορά μετά την "επανάσταση των γαρυφάλλων" οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας απειλούν με Κίνημα και επέμβαση στην πολιτική ζωή αν συνεχιστεί η πολιτική του Μνημονίου που έχει εξαθλιώσει (και...) τους Πορτογάλους και καλούν τον πρωθυπουργό της χώρας Pedro Passos Coelho σε παραίτηση (για την ακρίβεια του ζητούν να "μεταναστεύσει")!

Στην ανακοίνωσή της η Associação de Praças (AP) κατηγορεί παράλληλα την πορτογαλική κυβέρνηση συνασπισμού ότι «καταστρέφει τη χώρα» και πως «έχει μετατρέψει τον λαό της χώρας σε ινδικά χοιρίδια για κοινωνικά πειράματα με τα νέα μέτρα λιτότητα;».

«Είναι φανερό ότι οι πολιτικές που έχουν επιβληθεί από αυτή την κυβέρνηση έχουν αποτύχει. Έχουν επικεντρωθεί στην εκθεμελίωση των εργαζομένων και των κοινωνικών τους δικαιωμάτων με το να επιβάλλουν όλο και περισσότερα μέτρα λιτότητας, περισσότερη ανεργία και περισσότερη ανασφάλεια» τονίζει μεταξύ άλλων στην ανακοίνωσή της η Associação de Praças (ΑΡ).

Η ένωση όμως των στρατιωτικών των πορτογαλικών ενόπλων δυνάμεων προχωρά και ένα βήμα παραπάνω εκτός από συστάσεις: Προειδοποιεί την κυβέρνηση ότι δεν μείνει άπραγη στο νέο κύμα λιτότητας, που σαρώνει την πορτογαλική κοινωνία!

Στην ανακοίνωσή της η AP τονίζει ότι δεν επιθυμεί να μείνει απλός παρατηρητής «όσο αυτή η αχρεία αυτή επίθεση προετοιμάζεται» υπενθυμίζοντας ότι «δεν είναι στην νοοτροπία του Στρατού να αποφεύγει καταστάσεις»!

«Κύριε πρωθυπουργέ για το καλό της Πορτογαλίας και των Πορτογάλων κάντε τους τη χάρη παραιτηθείτε τώρα και φύγετε από τη χώρα»(!), αναφέρεται ακόμη στην ανακοίνωση η οποία έρχεται ύστερα από την άδεια της ΑΡ προς τους Πορτογάλους στρατιωτικούς να παραβρεθούν στις συγκεντρώσεις του Σαββάτου καθώς και αυτοί είναι πολίτες»

Η ΑΡ κατηγορεί ακόμη την κυβέρνηση της Πορτογαλίας ότι έχει «μετατρέψει τους φτωχούς σε άθλιους και τη μεσαία τάξη σε νεόπτωχους οδηγώντας μια ρημαγμένη χώρα χωρίς κανένα στόχο στην άβυσσο». Και η ανακοίνωση καταλήγει ότι με σαφή προειδοποίηση ότι "οι πορτογαλικές ένοπλες δυνάμεις θα αναγκαστούν να πάρουν την τύχη της χώρας στα χέρια τους"!

Δεν πρόκειται να επιτρέψουμε στην Τρόικα και σε κανένα άλλο να συνεχίσουν. Έχουμε νόμιμη εξουσιοδότηση να υπερασπιστούμε το πορτογαλικό σύνταγμα και δεν μπορούμε, ούτε και πρόκειται να εγκαταλείψουμε ένα έθνος με 900 χρόνια ιστορία να μαραζώσει επειδή εσείς αποφασίσατε να κάνετε την Πορτογαλία όμηρο των διεθνών οικονομικών κύκλων».

Τέλος η ΑΡ υπενθυμίζει στον Coelho ότι "Όλο το προσωπικό των ενόπλων δυνάμεων της χώρας έχει ορκιστεί στην υπεράσπιση της χώρας, να περιφρουρεί το σύνταγμα και τους νόμους της Δημοκρατίας και αποκηρύσσουν κατηγορηματικά τις πολιτικές που ακολουθούνται γιατί είναι αντίθετες με αυτά που οι ένοπλες δυνάμεις έχουν ορκιστεί".

Είναι η τρίτη φορά τις τελευταίες δύο εβδομάδες που η Associação de Praças απευθύνει ανάλογη προειδοποίηση στην πορτογαλική κυβέρνηση και λένε ότι"είναι η τελευταία"! Φαντασθείτε να είχαν και εξωτερική απειλή να αντιμετωπίσουν και να τους αφόπλιζε η πολιτική του Μνημονίου τι θα έκαναν: Θα είχαν μπουκάρει με τα άρματα στο πρωθυπουργικό γραφείο!

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2012/09/blog-post_19.html#ixzz26z1iMWJ5

Ο σοσιαληστής πράκτορας της βαρβαρότητας

Ο σοσιαληστής πράκτορας

της βαρβαρότητας

Μόλις χθες είχαμε την κουβέντα για τα σκοτεινά κέντρα και τον μέγα στοχαστή. Σήμερα θυμηθήκαμε και το τρομερό ρητό “Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα”. Το σημερινο πολιτικό και διεθνές σκηνικό τρόμου και αίματος, δεν αφήνει περιθώρια για αμφιβολίες. Ο καταστροφέας της Ελλάδας είναι ένα θλιβερό βαποράκι της βαρβαρότητας. Προσυπογράφουμε το κείμενο από την “Δημοκρατία”.

Ανάχωμα βαρβαρότητας

Ένα από τα μεγαλύτερα «μαγικά» που έκανε ο πρωταίτιος του οικονομικού πραξικοπήματος Γιώργος Παπανδρέου κατά τη διάρκεια της θητείας του στο υπουργείο Εξωτερικών και τη διετία που κυβέρνησε την Ελλάδα ξεπερνάει τις επιδόσεις ενός Χουντίνι και ενός Κόπερφιλντ! Εξαφάνισε τη γεωπολιτική σημασία της χώρας. Περιθωριοποίησε έναν τόπο-κλειδί, μιας στρατηγικής σημασίας ανθρωπογεωγραφική ενότητα, η οποία ονομάζεται Ελλάς.

Οποιοσδήποτε ψύχραιμος αναλυτής και αποστασιοποιημένος μελετητής των πολιτικών, στρατιωτικών και κοινωνικών εξελίξεων της νοτιοανατολικής Μεσογείου θα μπορούσε να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι βασική επιδίωξη αυτού του -ακόμα ατιμώρητου- ανθρώπου ήταν η δορυφοροποίηση της πατρίδας μας στην Άγκυρα. Ακριβώς, δηλαδή, το αντίθετο από εκείνο που συμφέρει την Ελλάδα και το σύνολο του Δυτικού και χριστιανικού κόσμου.

Με την πανώλη του ισλαμικού φονταμενταλισμού να εξαπλώνεται ραγδαία στην περιοχή, οι ΗΠΑ και η Ευρώπη είναι υποχρεωμένες να θυμηθούν το ρόλο των Ελλήνων από την εποχή του Μιλτιάδη και των Μηδικών μέχρι τις ημέρες των Βαλκανικών πολέμων. Ηλίου φαεινότερη η αποστολή των Ελλήνων: είναι η εμπροσθοφυλακή της Ευρώπης, το κρίσιμο ανάχωμα στην ασιατική επέκταση και τα μουσουλμανικά στίφη.

Η Δύση, αντικρίζοντας το πτώμα του αμερικανού πρεσβευτή να σύρεται στο έδαφος από αλαλάζοντα πλήθη οφείλει να αναθεωρήσει τις πολιτικές που επέβαλαν στη CIA να εκπαιδεύσει τους «μαχητές της ελευθερίας», που ανέτρεψαν τον Καντάφι και φιλοδοξούν να ρίξουν τον Άσαντ.

Η βαρβαρική μεγαλομανία του καθεστώτος Ερντογάν, που ρίχνει την Τουρκία με ταχύτατους ρυθμούς στην αγκαλιά του έξαλλου Ισλάμ δεν είναι δυνατόν να θεωρείται ως εχέγγυο πολιτικής ομαλότητας και φυσιολογικής δημοκρατικής εξέλιξης της γειτονικής χώρας.

Ωστόσο, επειδή τίποτα δεν προκύπτει αυτόματα και απρόκλητα (πλην των φυσικών φαινομένων), οι αναγκαίες υπενθυμίσεις στους εταίρους μας πρέπει να γίνουν από την ελληνική διπλωματία και τους καθ’ ύλην αρμοδίους φορείς.

Ακόμα και σ’ αυτή την περίοδο της οικονομικής δυσπραγίας, η επανεμφάνιση της Ελλάδας στο διεθνές προσκήνιο, ως μία δύναμη που διεκδικεί μερίδιο στη λήψη αποφάσεων, αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα.

Η πολιτική, μας ταιριάζει περισσότερο από την επαιτεία…

http://kostasxan.blogspot.gr/2012/09/blog-post_8450.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed:+blogspot/vhzE+(%CE%91%CF%82+%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%AE%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5+%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%BF%CF%85%CF%82!)