ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΜΕ ΣΚΟΠΙΑ

ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΜΕ ΣΚΟΠΙΑ

Διασυρμός της χώρας από την έκθεση - βόμβα του ΟΟΣΑ που αποκαλύπτει οτι η κυβέρνηση Παπανδρέου καλύπτει ''πασίγνωστο μεγαλοεπιχειρηματία'' που όπως αναφέρει λειτουργούσε ως πράκτορας θυγατρικής της Deutsche Telekom (μαζι με δύο συνεργούς του) λαδώνοντας αξιωματούχους των Σκοπίων για να παραδώσουν την εταιρεία τηλεπικοινωνιών τους (αντίστοιχο ΟΤΕ)!

Βαρύτατες ευθύνες ρίχνει και στον υπουργό οικονομικών (Παπακωνσταντίνου) αλλά και στον υπουργό δικαιοσύνης (Καστανίδης), με πραγματικά απίστευτες αποκαλύψεις!

Κύριε Καστανίδη δε νομίζετε ότι πρέπει να μιλήσετε για το θέμα; Έχετε τις ίδιες ευθύνες με τον Παπανδρέου και τον Παπακωνσταντίνου; Η έκθεση λέει ότι η Ελλάδα ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΥΜΜΟΡΦΩΘΕΙ με τις διεθνείς συνθήκες. Είναι δική σας επιλογή ή άνωθεν εντολή;

Η υπόθεση έφτασε στις Αμερικανικές αρχές οι οποίες ενημέρωσαν επίσημα τον Απρίλη του 2010 την Ελληνική κυβέρνηση καλώντας την να ξεκινήσει έρευνα για την υπόθεση. Και ο Παπανδρέου δεν άνοιξε καν τον φάκελλο!

Αντίθετα την ίδια εποχή, παρέδιδαν τον Ελληνικό ΟΤΕ στην Deutche Telekom για ένα κομμάτι ψωμί!

Δηλαδή οι κυβερνήσεις από τον Απρίλη του 2010 εως σήμερα, καλύπτουν μία σκοτεινή συμμορία, ΜΕ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΟΘΕΣΗ!

Αναμένουμε τις ενέργειες σας κύριε Σαμαρά και κύριε Ρουπακιώτη. Δεν είναι δυνατόν η χώρα να χαρακτηρίζεται ως “παράδεισος για μαύρο χρήμα, διεθνή διαφθορά και δωροδοκία” από τον ΟΟΣΑ και εσείς να το ανέχεστε. Ο φάκελλος είναι στα χέρια σας, οποτε υποχρεούστε να τον ανοίξετε και να μάθει ο λαός σε ποιόν “πασίγνωστο Έλληνα επιχειρηματία” αναφέρεται το κατηγορητήριο.

Η ΕΙΔΗΣΗ ΑΠΟΣΙΩΠΑΤΑΙ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΜΜΕ!

Διαβάστε ολόκληρη την έκθεση εδώ: ΕΚΘΕΣΗ ΟΟΣΑ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΣΚΟΠΙΑ

http://logioshermes.blogspot.com/2012/06/blog-post_902.html

Τι θα γίνει με την κα Φώφη;

Το ορφανό!

"H Κα Γεννηματά, στις 15 Ιαν 1986 και σε ηλικία 22 ετών ξεκίνησε να εργάζεται στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος. Έκτοτε, και ενώ καταλαμβάνει δημόσιες θέσεις (μισθοδοτούμενη δηλαδή απευθείας από τους Έλληνες φορολογούμενους) συνεχίζει να μισθοδοτείται ΚΑΙ από την ΕΤΕ, ακόμα και σε περιόδους που ίσχυε το ασυμβίβαστο για αυτήν (λόγω βουλευτικής ή άλλης ιδιότητας). Δείτε το βιογραφικό της:

ΦΩΤΕΙΝΗ Γ. ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ

• Γεννήθηκε στην Αθήνα, στους Αμπελοκήπους το 1964.
• Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
• Εργάζεται στην Εθνική Τράπεζα από το 1986.

Κοινοβουλευτικές δραστηριότητες
• Εξελέγη βουλευτής ΠΑ.ΣΟ.Κ στην Α’ Αθηνών και στις εκλογές του 2000.
• Εξελέγη Γραμματέας του Προεδρείου της Βουλής στις 21.4.2000
• Εξελέγη Γραμματέας της Διαρκούς Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής (2000-2002).

Θητεία στην Αυτοδιοίκηση
• Υπερνομάρχης Αθηνών – Πειραιώς (2003 – 2006).
• Πρόεδρος της ‘Ένωσης Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων Ελλάδος (2003-2007).
• Επανεξελέγη Υπερνομάχης Αθηνών – Πειραιώς το 2007

Πολιτικές – Κομματικές δραστηριότητες
• Μέλος της φοιτητικής παράταξης Π.Α.Σ.Π (1982 -1987).
• Μέλος στην Ένωση Γυναικών Ελλάδας από το 1986.
• Πρόεδρος του Ομίλου «Γιώργος Γεννηματάς» από το 1996.
• Mέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑ.ΣΟ.Κ (2001-2004).
• Γραμματέας του Τομέα Παιδείας και Εκπαίδευσης του ΠΑΣΟΚ (2001 – 2004).
• Mέλος του Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑΣΟΚ (2003-2004).
• Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ
• Μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ (2004 μέχρι σήμερα).

Υπάρχει εδώ: http://www.fofigennimata.gr/biografiko.asp

Μερικά ερωτήματα λοιπόν προς την Κα Γεννηματά:

- Πως διοριστήκατε στην Εθνική;

- Με ποιο διαγωνισμό και ποια προσόντα;

- Πότε πήρατε πτυχίο από το.. Πανεπιστήμιο Αθηνών;

- Πόσο καιρό συνολικά απουσιάζετε από την «εργασία» σας στην Εθνική;

- Όταν παρουσιάζεστε στην Τράπεζα, που ακριβώς εργάζεστε και σε ποιο αντικείμενο;

Από το 1986 έως σήμερα όχι μόνο μισθοδοτείστε, αλλά λαμβάνετε ΚΑΙ προαγωγές ΚΑΙ αυξήσεις, προφανώς λόγω του Κανονισμού Εργασίας που ισχύει στην ΕΤΕ.

Τα ερωτήματα λοιπόν πολλά:

- Ποιο βαθμό κατέχετε σήμερα στην ιεραρχία της Τράπεζας;

- Σε τι καθεστώς άδειας ευρίσκεστε και από πότε;

- Πόσες είναι οι σημερινές σας αποδοχές από την ΕΤΕ, και ποιά δικαιώματα θεμελιώνετε για σύνταξη, εφάπαξ και προικοδότηση τέκνων;

Σημειώνω ότι η τελευταία προαγωγή σας έγινε στις 01/01/2006, περίοδο για την οποία δηλώνετε ότι είστε «Υπερνομάρχης». Από ποια άλλη ΔΕΚΟ/πρώην ΔΕΚΟ ή Οργανισμό μισθοδοτείστε ή θεμελιώνετε σε λίγο καιρό συνταξιοδοτικό δικαίωμα (όπως πχ η συνάδελφός σας Μιλένα Αποστολάκη από την - χρεοκοπημένη - Ολυμπιακή);

Το γεγονός ότι και άλλοι -δεκάδες- συνάδελφοί σας (Πρωτόπαπας, Μανώλης, Πολυζωγόπουλος κ.α.) επίσης μισθοδοτούνται ΕΠΙΠΛΕΟΝ των μισθών τους από την «πολιτική τους δραστηριότητα» από διάφορες ΔΕΚΟ (ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΟΣΕ κλπ), θεωρείτε ότι σας νομιμοποιεί ηθικά, να αξιώνετε από τη Βουλή να σας δίδει άδεια να συνεχίζετε την dolce vita με τις πολλαπλές αργομισθίες σας;

Έλλην Φορολογούμενος - ούτε ψηφοφόρος, ούτε κατευθυνόμενος, ούτε βλαξ."

Ανοικτή επιστολή Βαρουφάκη προς Στουρνάρα

Φίλε μου Γιάννη,

Από την μία μεριά θέλω να σου δώσω συγχαρητήρια. Από την άλλη, λόγω της ειλικρινούς φιλίας μας, νιώθω την ανάγκη να πω ότι άξιζες κάτι καλύτερο από το τιμόνι της οικονομίας αφού το πλοίο προσέκρουσε στα βράχια.

Ξέρω ότι, με τον έμφυτο ενθουσιασμό σου, το εννοείς όταν λες ότι υπάρχουν πολλές δυνατότητες να βγει η χώρα από την Κρίση. Είναι ο ίδιος ενθουσιασμός που σε έκανε τότε, στα μέσα της δεκαετίας του ’90, να πιστέψεις (όταν όλοι σε κορόιδευαν) πως η Ελλάδα μπορεί να μπει στην ευρωζώνη – μια πίστη που σχέδον μόνος σου μετέτρεψες (από την θέση του Προέδρου του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων, και βασικού διαπραγματευτή με τους ευρωπαίους) σε πραγματικότητα.

Όμως, Γιάννη, αυτή την φορά τα πράγματα είναι διαφορετικά. Τότε, στα 1995, η Ευρώπη δημιουργούσε κάτι το νέο και συναρπαστικό. Το ερώτημα τότε ήταν αν μπορεί η μικρή και σαθρή Ελλάδα να γίνει αποδεκτή σε αυτό το νέο δημιούργημα, στο ευρωσύστημα, με μια άμβλυνση και κάπως δημιουργική ερμηνεία των όρων που ίσχυαν. Σήμερα η Ευρώπη αποδομείται. Μια άμβλυνση και κάπως δημιουργική ερμηνεία των όρων του τωρινού «παιγνίου» δεν θα βοηθήσει. Και δεν θα βοηθήσει ούτε εμάς, την Ελλάδα, αλλά ούτε και εκείνους, τον «σκληρό πυρήνα» της Ευρώπης.

Αποδεχόμενος την θέση του υπουργού Oικονομικών αποδέχθηκες δύο γιγάντιαιες προκλήσεις. Η πρώτη αφορά, προφανώς, στις διαπραγματεύσεις για το Μνημόνιο 3. Η δεύτερη σχετίζεται με τις εσωτερικές «μεταρρυθμίσεις» για τις οποίες τόσο πολύ έχεις δουλέψει κι έχεις επιχειρηματολογήσει από την θέση του Γενικού Διευθυντή του ΙΟΒΕ.

Ως προς το δεύτερο, όλοι θα καραδοκούν περιμένοντας να δουν πώς θα υλοποιήσεις τις μεταρρυθμίσεις που πρότεινες όλον αυτόν τον καιρό, καθώς και το αν τελικά θα οδηγήσουν (σε περίπτωση που εισαχθούν) στην ώθηση της οικονομίας που προέβλεπε το ΙΟΒΕ (π.χ. θεαματική αύξηση του ΑΕΠ). Γνωρίζεις ότι διαφωνούσα με εκείνες τις προβλέψεις σας. Πολύ φοβάμαι όμως, όχι ότι θα διαψευτείς από τα πράγματα, αλλά ότι δεν θα «προκάνεις» (πού ’λεγε κι ο Χαρίλαος) καν να εισάγεις τις μεταρρυθμίσεις σου καθώς ο εκτροχιασμός του τραίνου της Ευρώπης θα δημιουργήσει τέτοια πενία και τόσους κραδασμούς που η χώρα θα αποδειχθεί μη μεταρρυθμίσιμη για πολλά έτη μετά το τέλος της υπουργικής σου θητείας. Με απλά λόγια, η πρώτη σου πρόκληση, η ευρωπαϊκή διαπραγμάτευση, θα προσδιορίσει το αν θα σου δοθεί η ευκαιρία να έρθεις αντιμέτωπος με την δεύτερη. Είναι κάτι που ξέρω ότι γνωρίζεις αλλά απλά το καταγράφω επειδή δεν πρέπει να κριθείς από την μη εφαρμογή μεταρρυθμίσεων στις οποίες πιστεύεις βαθειά όταν για αυτήν (την μη εφαρμογή) θα φταίει η αποδόμηση της Ευρώπης.

Ας έρθουμε όμως τώρα στην πρώτη και βασική σου πρόκληση, σε αυτά που θα βρεις μπροστά σου στην Εσπερία. Γιάννη, δεν υπάρχει χρόνος πια για επιμήκυνση του προβλήματος. Τα Μνημόνια 1&2, σε τελική ανάλυση, είχαν την λογική του να κερδίσουμε χρόνο μπας και ορθοποδήσουμε. Διαφωνήσαμε, εσύ κι εγώ, ως προς την σοφία αυτής της «στρατηγικής». Όμως, αυτή μας η διαφωνία έχει γίνει πλέον «ακαδημαϊκή». Κι αυτό επειδή ένα τρίτο Μνημόνιο δεν θα μας εξασφαλίσει χρόνο καθώς η άμμος στην κλεψύδρα του ευρώ τείνει να σωθεί. Όσο ρέει ακόμα, κι όσο σου δίνεται η δυνατότητα να πεις δυο ή τρία πράγματα στο Ecofin, πρέπει να την χρησιμοποιήσεις όχι για να πετύχεις μια καλή «παράταση» για την Ελλάδα αλλά για να αλλάξεις τους όρους της συζήτησης. Για να το πω απλά, αν επιστρέψεις από την επόμενη Σύνοδο με καλύτερους όρους του Μνημονίου 2, τότε το φθινόπωρο η ιστορία θα σου επιφυλάσσει την πιο άδικη τιμωρία έλληνα υπουργού: του να αναγκαστεί ο άνθρωπος που προσέφερε τα μέγιστα για να είναι η Ελλάδα στο ευρώ να παρακολουθεί από την Πλατεία Συντάγματος την έξοδο της χώρας από ένα ευρώ υπό συνολική κατάρρευση.

Μπορείς μόνος σου να σταματήσεις την επερχόμενη λαίλαπα; Δεν γνωρίζω. Αλλά θα μοιραστώ την έμφυτη αισιοδοξία σου και θα καταθέσω περιληπτικά μερικές σκέψεις αναφορικά με το βασικό ζητούμενο: Πρέπει να δεσμεύσεις του ευρωπαίους σε μια-δυο κινήσεις που θα τους αποτρέψουν να μας αποβάλουν από το ευρώ (σε μερικούς μήνες) και οι οποίες, παράλληλα, θα αλλάξουν την ημερήσια διάταξη στην Ευρώπη προς μια κατεύθυνση που μπορεί να σώσει το καταρρέον ευρωσύστημα. Ποιες είναι αυτές;

Κίνηση 1: Να μην ζητήσεις νέα δάνεια, παρά το γεγονός ότι ξέρεις καλά πως το χρονοδιάγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής, δεν βγαίνει με τα συμφωνημένα ποσά. Αντί για νέα δανεικά, να προτείνεις στο Ecofin τα κεφάλαια που πηγαίνουν στις τράπεζες για ανακεφαλαιοποίησή τους να μην καταγράφονται στο ελληνικό δημόσιο χρέος (και να μην χρειάζεται η αποπληρωμή τους από το ελληνικό δημόσιο). Αντίθετα, να πηγαίνουν κατ’ ευθείαν από το EFSF-ESM στις τράπεζες με το πρώτο να λαμβάνει ως αντάλλαγμα κοινές μετοχές τους, και, σε συνεργασία με την ΕΚΤ και την EBA (European Banking Authority), να επιβλέπει την εξυγείανση των τραπεζών. Όταν οι τράπεζες ορθοποδήσουν, το EFSF-ESM να πουλήσει αυτές τις μετοχές αυτές και τα δάνεια αποπληρώνονται χωρίς την ανάμειξη του ελληνικού δημοσίου.

Το πλεονέκτημα αυτής της κίνησης (σε σχέση με την «επιτυχία» μιας επιμήκυνσης και νέων δανείων) είναι τριπλό: Πρώτον, απελευθερώνεις 30 δις από τα κονδύλια του 2ου Μνημονίου. Δεύτερον, βάζεις στο παιχνίδι, στο πλευρό της Ελλάδας, τους Rajoy και Monti. Τρίτον, και σημαντικότερο, καθιστάς την υπόλοιπη Ευρώπη συνέταιρους του ελληνικού τραπεζικού συστήματος καταργώντας ουσιαστικά την απειλή αποπομπής της Ελλάδας από το ευρώ.

Κίνηση 2: Να επικαλεστείς πάμπολλα παραδείγματα (π.χ. τα χρέη της Βρετανίας προς τις ΗΠΑ μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο) ζητώντας moratorium των αποπληρωμών προς την τρόικα για ένα έτος και για όσο καιρό ο ρυθμός μεγέθυνσης της ελληνικής οικονομίας είναι κάτω του 1%. Όταν ο ρυθμός αυτός ξεπεράσει το 1%, τότε οι αποπληρωμές να ξεκινούν και πάλι σταδιακά, και ως συνάρτηση της ανάπτυξης, για όσο χρονικό διάστημα απαιτείται.

Το πλεονέκτημα εδώ είναι, και πρέπει να το πεις ευθαρσώς, ότι η Ευρώπη αποκτά έννομο συμφέρον να σταματήσει η ύφεση που κοντεύει να γκρεμίσει ό,τι έχει μείνει όρθιο στην χώρα. Επiπλέον, δίνει στους Γάλλους του Hollande το πάτημα που χρειάζονται για να ενεργοποιηθεί σωστά η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Επενδύσεων.

Εν κατακλείδι, στόχος σου είναι να δεσμεύσεις τους εταίρους στην μη αποπομπή της Ελλάδας και σε κινήσεις διάσωσης του ευρώ. Δεν είναι καθόλου εύκολο. Δεν γνωρίζω αν είναι πλέον εφικτό. Αυτό που γνωρίζω είναι ότι, διαφορετικά, αν απλώς πάρουμε μια επιμήκυνση ή περισσότερα δάνεια και παρατάσεις, η αποπομπή μας από ένα καταρρέον ευρώ θα είναι απολύτως σίγουρη. Ήδη εργάζονται για αυτή «παλιόφιλοί» σου (με τον Hans-Werner Sinn να είναι ο πιο εμφανής).

Γιάννη, πριν 15 χρόνια περίπου χρόνια κατάφερες να δεσμεύσεις τους ευρωπαίους να βάλουν την Ελλάδα στους κόλπους του ευρώ. Όταν θα τους ξαναδείς υπό την νέα ιδιότητά σου οι μισοί δεν θα θυμούνται τον ρόλο σου εκείνο κι οι άλλοι μισοί δεν θα σε έχουν συγχωρέσει για αυτόν (καθώς, εν τη ανοησία τους θεωρούν την Ελλάδα ως την αρχή του ευρω-προβλήματος). Τις επόμενες εβδομάδες θα πρέπει να τους ξαναδεσμεύσεις. Αυτή την φορά, δεν μπορείς να πετύχεις την απαραίτητη δέσμευσή τους μέσα από smooth-talking, φιλοφρονήσεις, δημιουργική μακρο-λογιστική και επίδειξη εξυπνάδας. Αυτή την φορά πρέπει να τους δεσμεύσεις σε πράγματα τα οποία δεν θέλουν επ’ ουδενί να δεσμευτούν. Εκείνοι θέλουν το πολύ-πολύ να σου δώσουν περισσότερο σχοινί να κρεμαστείς (την λεγόμενη επιμήκυνση και χαλάρωση των όρων του Μνημονίου 2). Εσύ πρέπει να μην το δεχθείς αλλά να απαιτήσεις μια σκάλα στην οποία να ανέβουν κι εκείνοι.

Κλείνοντας πιο προσωπικά, γνωρίζεις τα συναισθήματά μου για σένα. Θεωρώ σκανδαλώδες, παρόλο που δυο χρόνια τώρα διαφωνούμε έντονα, ότι έπρεπε τα πράγματα να έρθουν εδώ που έφτασαν για να σε χρησιμοποιήσει η φαύλη πολιτική σκηνή. Δίπλα σου, στην ίδια κυβέρνηση, έχεις τους εκπρόσωπους του καθεστώτος που μας οδήγησε στον γκρεμό. Θα έχεις πολύ λίγη υποστήριξη από αυτούς – κι είμαι σίγουρος ότι το ξέρεις, όπως ξέρεις ότι σε περιμένουν στην γωνία για να σου φορτώσουν την όποια αποτυχία (είναι βλέπεις τόσο επιθετικά βλάκες που θεωρούν ότι θα υπάρξει «μετά»!). Σου εύχομαι να πετύχεις. Την μόνη βοήθεια που μπορώ να σου προσφέρω αυτή την στιγμή είναι η αγάπη μου και η έντονη προειδοποίηση ότι το ευρωσύστημα καταρρέει, κάτι που σου αφαιρεί την προοπτική μιας νέας παράτασης, επιμήκυνσης ή εξαγοράς χρόνου.

Γιάννης Βαρουφάκης

http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=16436

 

Ποιος είναι ο Γιάννης Στουρνάρας

 

Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 10 Δεκεμβρίου 1956. Τελείωσε το Δημόσιο Γυμνάσιο Φιλοθέης το 1974 και αποφοίτησε από το Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1978, όπου ήταν ενεργό μέλος της ΚΝΕ Νομικής.

Συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης από το οποίο απέκτησε Master και Διδακτορικό με ειδικότητα στην Οικονομική Θεωρία και Πολιτική και επιστρέφοντας από τις σπουδές του στο εξωτερικό προσχώρησε ιδιεολογικά στο ΠΑΣΟΚ. Υπήρξε εκ των πρωτεργατών του σημιτικού εκσυγχρονισμού, τον οποίο και ο ίδιος υπηρέτησε πιστά ως στενός...συνεργάτης του. Αν και υπέρμαχος της μνημονιακής πολιτικής πλέον, θεωρείται από τους πολιτικούς αρχηγούς της κυβέρνησης ειδήμων στα οικονομικά καθώς έχει περάσει από καίριες οικονομικές θέσεις. Πιο συγκεκριμένα, ο Γιάννης Στουρνάρας ανέλαβε το Υπουργείο Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας ως υπηρεσιακός υπουργός στην κυβέρνηση Πικραμμένου. Είναι βέβαια ένα πρόσωπο που και στο παρελθόν έχει καταλάβει θέσεις - κλειδιά.

Έχει διατελέσει ειδικός σύμβουλος στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας (1986-1989), ειδικός σύμβουλος στην Τράπεζα της Ελλάδος (1989-1994). Από το 1989 διδάσκει στο Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι γενικός επιστημονικός διευθυντής του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών. Από το 1994 έως τον Ιούλιο του 2000 ήταν Πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών. Από τη θέση αυτή συμμετείχε στο σχεδιασμό της μακροοικονομικής και διαρθρωτικής πολιτικής (ιδιαίτερα στην εκπόνηση των Προγραμμάτων Σύγκλισης) και εκπροσωπούσε το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών στη Νομισματική Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Από τη θέση αυτή συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις για τη συμμετοχή της Ελλάδας στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση. Επίσης είχε την ευθύνη για τις ετήσιες διαβουλεύσεις με τους διεθνείς οικονομικούς οργανισμούς, όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ). Από το 1994 έως το 1997 ήταν Αντιπρόεδρος της Δημόσιας Επιχείρησης Αερίου (ΔΕΠΑ), ενώ ήταν μέλος στο Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους (ΟΔΔΗΧ) από το 1998 έως τον Ιούλιο του 2000.

Από το 2000 μέχρι το 2004 ήταν Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Εμπορικής Τράπεζας και Αντιπρόεδρος της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών. Από το 2005 μέχρι τον Αύγουστο του 2008 ήταν Διευθύνων Σύμβουλος της ΚΑΠΠΑ Χρηματιστηριακής. Τον Ιούνιο του 2005 εκλέχθηκε Επίτροπος (Trustee) της Γενναδίου Βιβλιοθήκης.

 

Αυτήν τη Ναζιστική σημαία δεν την κατεβάσατε, κ. Γλέζο...

Το Δ΄ Ράϊχ!

Αυτήν τη Ναζιστική σημαία

δεν την κατεβάσατε, κ. Γλέζο...

Η επωδός των μελών του ΣΥΡΙΖΑ σε όλη τη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα ήταν ότι δεν μπορεί ένας Μανώλης Γλέζος που κατέβασε τη Ναζιστική σημαία απ' την Ακρόπολη (μαζί με το Λάκη Σάντα που περιέργως ξεχνιέται...), που είναι σύμβολο του αντιφασιστικού αγώνα, να βρίσκεται στα ίδια έδρανα με τα μέλη της ''νεο - ναζιστικής'' (υποτίθεται) Χρυσής Αυγής. Φυσικά, ούτε μια φορά δεν ακούσαμε να υπάρχει οποιαδήποτε ενόχληση απ' την παρουσία στα ίδια έδρανα με το Μανώλη Γλέζο των Γ. Παπανδρέου, Ε. Βενιζέλου, Α. Σαμαρά και των υπολοίπων μελών των δύο κομμάτων που με τις υπογραφές και τις ψήφους τους παρέδωσαν την Ελλάδα στο νεο - φασισμό της κ. Μέρκελ και των αγορών. Η παρουσία των σύγχρονων δοσίλογων στο πλάι του Μανώλη Γλέζου δε φαίνεται να ενοχλεί τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ.

Γι' αυτό, άλλωστε και ο ''αντι - φασιστικός'', ''αντι - μνημονιακός'' ΣΥΡΙΖΑ χλεύασε τη δήλωση της Χρυσής Αυγής, μετά τις εκλογές της 6ης Μαϊου, ότι θα στήριζε την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ για την κατάργηση του Μνημονίου, με το απαξιωτικό, αλαζονικό ''Να μου λείπει!'' του προβαλλόμενου ως ηγέτη Αλέξη Τσίπρα. Φυσικά, ο κ. Τσίπρας στον πόθο του να ανεβάσει το ποσοστό του κόμματός του δεν έκανε τον κόπο να σκεφτεί τις επιθυμίες του ελληνικού λαού που στενάζει υπό το ζυγό του Μνημονίου και αντικρύζει με τρόμο κάθε ημέρα που έρχεται με το Μνημόνιο να εξακολουθεί να είναι σε ισχύ.

Ο κ. Τσίπρας έθεσε πάνω από το συμφέρον του ελληνικού λαού, το συμφέρον του κόμματός του και της Αριστεράς. Η επιθυμία του ήταν η δημιουργία αριστερής κυβέρνησης, όχι αντιμνημονιακής και αυτό λέει πολλά. Ήθελε μαζί του στην κυβέρνηση το ΚΚΕ (που απ' την αρχή δήλωσε ότι δε συμμετέχει πουθενά) και του κ. Κουβέλη που από την αρχή διακήρυττε ότι η χώρα έπρεπε να τηρήσει τις δεσμεύσεις που πηγάζουν απ' το Μνημόνιο. Άρα τι αντιμνημονιακή κυβέρνηση θα έκανε με τον κ. Κουβέλη που είναι μνημονιακός; Γι' αυτό το λόγο μήπως η επιμονή του κ. Τσίπρα για δημιουργία αριστερής κυβέρνησης και όχι αντιμνημονιακής, δηλώνει ότι το ζητούμενο ήταν να περάσει το υπόλοιπο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ με το οποίο δε θα συμφωνούσαν οι πατριωτικής κατεύθυνσης αντιμνημονιακοί; Άλλωστε, αυτό υποδεικνύει και η δήλωση του Μίκη Θεοδωράκη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δε δέχτηκε να συμπεριλάβει τον όρο ''πατριωτικός'' στο όνομα του κόμματος - παρόλο που κατά την αντιπολιτευτική δραστηριοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ το ''πατριωτικό'' είχε εξέχουσα θέση - και την ανακήρυξη ΑΟΖ στο πρόγραμμά του, όρους που έθεσε ο ίδιος για τη συμμετοχή του στον προεκλογικό αγώνα του ΣΥΡΙΖΑ, με αποτέλεσμα ο Μίκης Θεοδωράκης να μην κατεβεί υποψήφιος με το κόμμα του κ. Τσίπρα.

Ο κ. Γλέζος ήταν μπροστά σε όλα αυτά. Γιατί, ως αγωνιστής της ελευθερίας της Ελλάδας, δε συντάχτηκε με το Μίκη Θεοδωράκη; Γιατί δεν ενοχλήθηκε από αυτήν την απουσία οποιασδήποτε αναφοράς στην εθνική ανεξαρτησία; Γιατί, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ - ως ο αντιμνημονιακός σχηματισμός με το μεγαλύτερο ποσοστό - έλαβε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, δε συμβούλεψε τον κ. Τσίπρα να σχηματίσει αντιμνημονιακή κυβέρνηση, έστω και με την ψήφο της Χρυσής Αυγής, μιας και η χώρα διέρχεται μια εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο;

Αντίθετα, παρακολουθούσε τον επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ να χαραμίζει με την αλαζονεία και το εγωισμό του τη μόνη ευκαιρία της χώρας να ξεφύγει από το Μνημόνιο και τους εδώ υπηρέτες του, ουσιαστικά, επικροτώντας τη μικροκομματική τακτική του. Μια τακτική που έδωσε ικανό χρόνο στο μνημονιακό καθεστώς να οργανώσει την εκστρατεία τρόμου και την αντεπίθεσή του. Και στη συνέχεια, ενώ η τρομοκράτηση του ελληνικού λαού φούντωνε, ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τους άλλους αντιμνημονιακούς σχηματισμούς ανάλωνε τις δυνάμεις του στο να υπαγορεύει στους πολίτες να αλλάξουν την ψήφο τους, όχι προς τα μνημονιακά κόμματα, αλλά προς την αντιμνημονιακή Χρυσή Αυγή... Εξαιρετικά παράδοξο, ειδικά, αν λάβει κανείς υπ' όψιν ότι και ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορήθηκε από το σύστημα για υποκίνηση βίας και φασιστικές τακτικές.

Αν τη φαιά ουσία που ξόδεψαν ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ και Ανεξάρτητοι Έλληνες εναντίον της Χρυσής Αυγής και στη συνέχεια, η Χρυσή Αυγή εναντίον όλων, την ξόδευαν εναντίον των μνημονιακών κομμάτων, το αποτέλεσμα θα ήταν διαφορετικό. Αλλά ούτε καν ο κ. Γλέζος με τη σοφία των χρόνων του δεν καταδίκασε αυτόν τον διχασμό που επιβλήθηκε στο αντιμνημονιακό μέτωπο, ίσως, γιατί θεώρησε ότι θα ευνοούσε το σχηματισμό της πολυπόθητης αριστερής κυβέρνησης, μολονότι τίποτα δεν υποδείκνυε ότι αυτή ήταν και η επιθυμία του λαού. Έτσι, ο ΣΥΡΙΖΑ ανέβασε μεν το ποσοστό του, αλλά το αντιμνημονιακό στρατόπεδο έχασε.

Ωστόσο, αυτό δε λύπησε ούτε τον κ. Τσίπρα, ούτε τον κ. Γλέζο που περιχαρείς πανηγύριζαν για το 27% που συγκέντρωσε το κόμμα τους, αδιαφορώντας για το γεγονός ότι οι οπαδοί του Μνημονίου σχημάτισαν κυβέρνηση και τρεις συνάνθρωποί μας ήδη αυτοκτόνησαν - μικρή θυσία, όπως φαίνεται, στο βωμό της αριστερής κυβέρνησης των ονείρων τους, χωρίς πατριωτικό και ανακήρυξη ΑΟΖ στο πρόγραμμά της, κατά τα λεγόμενα Θεοδωράκη.

Φυσικά, δεν παραγνωρίζονται οι ευθύνες και των άλλων αντιμνημονιακών: του ΚΚΕ που αρνήθηκε να συμπράξει σε αντιμνημονιακή κυβέρνηση, αλλά συνέπραξε ευχαρίστως στα σόου των ΜΜΕ αποπροσανατολισμού του λαού, των Ανεξάρτητων Ελλήνων που αρνήθηκαν συμμετοχή σε κυβέρνηση με το ΣΥΡΙΖΑ μετά την 6η Μαΐου, λόγω των διαφορών στα εθνικά θέματα, αλλά λίγο πριν τις εκλογές της 17ης Μαΐου δήλωσαν ότι θα κάνουν κυβέρνηση με το ΣΥΡΙΖΑ και τις διαφορές τους θα μπορούσαν να τις συζητήσουν - αλήθεια, δε θα μπορούσαν να τις συζητήσουν μετά την 6η Μαΐου; Και, τέλος, της Χρυσής Αυγής που, έστω σαν αμυνόμενη, συμμετείχε στην έκρηξη του εμφυλιακού κλίματος και στον αποπροσανατολισμό από τα αληθινά φλέγοντα προβλήματα.

Βαραίνει, όμως, περισσότερο η τακτική του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί ήταν το αντιμνημονιακό κόμμα που είχε την πρωτοβουλία των κινήσεων και αντί να εμπνεύσει ένα πνεύμα ενότητας, έκανε το παν, για να διχάσει τους αντιμνημονιακούς σε ''φασίστες'' και ''αντιφασίστες'', σε ''ηλίθιους'' και ''έξυπνους'', περιμένοντας την ανταμοιβή της αυτοδυναμίας - που θα του επιτρέψει να ξεφορτωθεί τους υπόλοιπους - στις επόμενες εκλογές. Εν τω μεταξύ, οι Έλληνες θα υποφέρουν και η Ελλάδα ποιος ξέρει σε τι περιπέτειες θα μπλεχτεί. Αλήθεια, δεν είναι εντυπωσιακό το ότι οι μνημονιακοί παρακάμπτουν τόσο εύκολα τις όποιες ''ιδεολογικές διαφορές'' τους;

Ο Μανώλης Γλέζος αυτήν τη φορά δεν κατέβασε τη Ναζιστική σημαία του Μνημονίου από την Ακρόπολη, ενθουσιασμένος, ωστόσο, που ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε το 27% και διόλου πικραμένος που αυτός που κατέβασε τη Ναζιστική σημαία απ' την Ακρόπολη θα έχει τον φον Ράιχενμπαχ να διαφεντεύει την Ελλάδα. Θα έπρεπε ο κ. Γλέζος, ως σύμβολο αντίστασης της Ελλάδας, να υπενθυμίσει σε όλους τους αντιμνημονιακούς ότι ο αγώνας, για να πετύχει, απαιτεί ενότητα και όχι διχασμό. Ότι ο Χίτλερ δε θα ηττούνταν, αν Στάλιν και Τσώρτσιλ δε συμμαχούσαν, η γέφυρα του Γοργοποτάμου δε θα ανατινασσόταν, αν δεν ενώνονταν οι αντίθετης ιδεολογίας αντάρτικες ομάδες... Ωστόσο, προτιμήθηκε το ιστορικό προηγούμενο της εκτέλεσης κατά την κατοχή από αριστερές αντιστασιακές οργανώσεις των αντιστασιακών διαφορετικής ιδεολογίας. Ακολουθείται ακόμη και τώρα εκείνη η τακτική ορισμένων ''ιδεολόγων'' που όταν οι αγανακτισμένοι πλημμύριζαν τις πλατείες, θέλησαν αυθαίρετα να καπελώσουν την κινητοποίηση και να επιβάλλουν στους Έλληνες να μην έχουν ελληνικές σημαίες, που τις χαρακτήριζαν ''κομματικά σύμβολα''.

Και τώρα, ενώ μια νέα μνημονιακή κυβέρνηση αρχίζει το έργο της, οι ''αντιμνημονιακές'' (σε εισαγωγικά, γιατί πλέον είναι αμφίβολο αν αυτή είναι η πραγματική τους κατεύθυνση) δυνάμεις ασχολούνται με την εκλογή τετάρτου αντιπροέδρου της Βουλής απ' τη Χρυσή Αυγή, απειλώντας ότι θα την εμποδίσουν, κατά παραβίαση του κανονισμού της Βουλής, αλλά, χωρίς να έχουν κανένα απολύτως πρόβλημα με την εκλογή προέδρου και αντιπροέδρων απ' τα μνημονιακά κόμματα που υπηρετούν τους νεο - φασίστες σε βάρος των Ελλήνων.

Μετά την πτώση της Χούντας του '67, όλοι οι πολιτικοί έσπευσαν να αποποιηθούν οποιαδήποτε ευθύνη, λες και στο διάστημα μέχρι την επιβολή της δικτατορίας δεν ήταν οι ίδιοι που κατείχαν τη διακυβέρνηση της χώρας και θέσεις ευθύνης. Πάντα στην Ελλάδα, όταν γίνεται κάτι κακό, οι πρώτοι που αρνούνται οποιαδήποτε ευθύνη είναι όσοι κατέχουν υπεύθυνες θέσεις. Αυτήν τη φορά δε θα ισχύσει το ίδιο: κανένας από το πολιτικό σύστημα δεν είναι άμοιρος ευθυνών για ό, τι συνέβη και ό, τι θα συμβεί, είναι όλοι υπόλογοι απέναντι στο λαό.

http://endelehia.blogspot.gr/2012/06/blog-post_6266.html#!/2012/06/blog-post_6266.html

Υπάρχει νεώτερο για την κλοπή στην Εθνική Πινακοθήκη;

Ο πίνακας του Πικάσο

Χώρα της πλάκας και καμιάς ελπίδας...

Πριν από έξη μήνες περίπου η χώρα είχε αναστατωθεί από την κλοπή έργων Τέχνης ανεκτίμητης αξίας. Το πόρισμα της έρευνας που ακολούθησε αποκάλυψε απίστευτες λεπτομέρειες αδιαφορίας και επιπολαιότητας για σοβαρή χώρα. Φυσικά ο αρμόδιος υπουργός κος Γερουλάνος δεν παραιτήθηκε, γιατί άλλωστε; Αναδημοσιεύουμε κάποια άρθρα από την υπόθεση αυτήν για να μη ξεχνάμε σε ποια χώρα ζούμε, "κατόπιν ενεργειών" των πάσης φύσεως φαιδρών πολιτικάντηδων που κυβέρνησαν αυτόν τον τόπο και τους οποίους βεβαίως ψηφίζαμε εμείς! Ας προσέχαμε...

ΔΕΕ

«Σήκωσαν» Πικάσο από την Εθνική Πινακοθήκη!

«Ριφιφί» αλά ελληνικά...

Πυκνό μυστήριο καλύπτει τα κίνητρα και τον τρόπο δράσης των αγνώστων διαρρηκτών που χτύπησαν την Εθνική Πινακοθήκη, που βρίσκεται απέναντι από το ξενοδοχείο Χίλτον, και άρπαξαν τρία έργα -ανάμεσα σε αυτά και έναν Πάμπλο Πικάσο. Και αυτό γιατί φαίνεται να γνώριζαν λεπτομέρειες για τα εκθέματα και το χώρο, ενώ είχαν βάλει στο στόχαστρο συγκεκριμένα έργα, τα οποία όμως δεν μπορούν εύκολα και άμεσα να ριχτούν στη μαύρη αγορά.
Έτσι, από την πρώτη στιγμή οι αστυνομικοί της Ασφάλειας εξετάζουν και το σενάριο να πρόκειται για μια κατά παραγγελία κλοπή από ανθρώπους που στρατολογήθηκαν γι' αυτό το λόγο έναντι ενός μεγάλου χρηματικού ποσού. Παράλληλα, ερωτήματα προκαλεί και η ασφάλεια της Εθνικής Πινακοθήκης, που βρίσκεται στην οδό Βασιλέως Κωνσταντίνου 50, καθώς φιλοξενεί έργα μεγάλων καλλιτεχνών.

Οι έρευνες της αστυνομίας
Οι «ποντικοί» τρύπωσαν στο εσωτερικό της Εθνικής Πινακοθήκης από την πίσω πλευρά του κτηρίου, παραβιάζοντας μπαλκονόπορτα στον ημιώροφο, την οποία έριξαν μαζί με την κάσα. Σύμφωνα με πληροφορίες από την Αστυνομία, στις 04.30΄ στο κτίριο της Εθνικής Πινακοθήκης, άγνωστος ή άγνωστοι δράστες, αφού απενεργοποίησαν τον συναγερμό και παραβίασαν πόρτα αλουμινίου εξωτερικού χώρου (μπαλκόνι), εισήλθαν στον εσωτερικό χώρο της έκθεσης από τον οποίο αφαίρεσαν:
• Ένα πίνακα ζωγραφικής, λάδι σε μουσαμά, διαστάσεων 56 Χ 40, του Ισπανού ζωγράφου Pablo Picasso (Σημ. ΔΕΕ: Ο πίνακας στην αρχή της ανάρτησης), που φιλοτεχνήθηκε το έτος 1939 και απεικονίζει γυναικείο κεφάλι. Το έργο αυτό αποτέλεσε το 1949 δωρεά του καλλιτέχνη προς τον Ελληνικό λαό, σαν τιμητική προσφορά για την γενναία αντίσταση του κατά την διάρκεια της ναζιστικής κατοχής, στο πλαίσιο της δωρεάς έργων Γάλλων καλλιτεχνών. • Ένα πίνακα ζωγραφικής, λάδι σε μουσαμά, διαστάσεων 35 Χ 44, του Ολλανδού ζωγράφου Piet Mondrian που φιλοτεχνήθηκε το έτος 1905 και απεικονίζει ανεμόμυλο κατά μήκος ποταμού. Το έργο αυτό αγοράσθηκε το 1963 από τον Αλέξανδρο Παππά και αποτέλεσε δωρεά προς την Εθνική πινακοθήκη. (Σημ.ΔΕΕ: Ο πίνακας της παρακάτω εικόνας)

  

• Ένα έργο σε χαρτί, πέννα με αραιωμένη σέπια, διαστάσεων 27 Χ 16,8 του Ιταλού Guglielmo Caccia ( Moncalvo ) και απεικονίζει τον Άγιο Diego de Alcala σε έκσταση με την Αγία Τριάδα και τα σύμβολα του πάθους. Το έργο απετέλεσε δωρεά το 1907 του Γρηγορίου Μαρασλή προς την Εθνική πινακοθήκη. (Σημ.ΔΕΕ: Ο πίνακας της παρακάτω εικόνας)

Κατά το χρόνο τέλεσης της πράξης, ενεργοποιήθηκε ο ανιχνευτής κίνησης στον χώρο των περιοδικών εκθέσεων, στον οποίο έσπευσε αμέσως ο φύλακας, εντοπίζοντας ένα δράστη τον οποίο και καταδίωξε. Κατά τη διαφυγή του ο δράστης εγκατέλειψε στον χώρο τον πίνακα του Ολλανδού ζωγράφου Piet Mondrian , που απεικονίζει ένα τυπικό αγρόκτημα.
Ο χρόνος, που μεσολάβησε από την είσοδο του δράστη στο χώρο της Πινακοθήκης μέχρι την αποχώρησή του, υπολογίζεται σε επτά λεπτά περίπου. Στη συνέχεια ο φύλακας ενημέρωσε την ιδιωτική εταιρία διαχείρισης των ηλεκτρονικών συστημάτων συναγερμών και ενημερώθηκε το κέντρο της Άμεσης Δράσης Ειδικότερα όπως προέκυψε, ο άγνωστος ή οι άγνωστοι δράστες, την 19.58΄ ώρα χθες απενεργοποίησαν δέσμη συναγερμού και παραβίασαν μπαλκονόπορτα, χωρίς όμως να την ανοίξουν, με αποτέλεσμα όταν ήχησε ο συναγερμός και ο φύλακας ήλεγξε εσωτερικά τον χώρο, να μην διαπιστώσει παρουσία ατόμων ή ίχνη διάρρηξης και να απενεργοποιήσει τον συναγερμό. Στη συνέχεια και άλλες φορές ο άγνωστος δράστης ή οι δράστες, ενεργοποίησαν διαφορετικές δέσμες συναγερμού, χωρίς να εισέρχονται στον χώρο. Σε όλες τις περιπτώσεις ο φύλακας δεν διαπίστωνε παρουσία προσώπων.
Οι άγνωστοι δράστες στο τελικό στάδιο της επιχείρησης διάρρηξης, αφού άνοιξαν την πόρτα που ήδη είχαν παραβιάσει, εισήλθαν στο εσωτερικό και από τον χώρο της έκθεσης αφαίρεσαν τα έργα τέχνης, βγάζοντας τα από τις κορνίζες τους.
Ενεργείται προανάκριση από την Διεύθυνση Ασφάλειας Αττικής, εκδόθηκαν διεθνείς αναζητήσεις για τον για τον εντοπισμό των έργων τέχνης και διενεργούνται εκτεταμένες έρευνες για τον εντοπισμό και την σύλληψη των δραστών.

Δημήτρης Πώποτας, Άρια Καλύβα 

http://www.protothema.gr/culture/arts/article/?aid=169942

Σημεία και τέρατα στο πόρισμα για την κλοπή του Πικάσο!

Ξέφραγο αμπέλι δείχνει η έκθεση Ρακιντζή

Η φράση «ξέφραγο αμπέλι» δεν είναι αρκετή για να περιγράψει τα σημεία και τέρατα που συνέβαιναν στην Εθνική Πινακοθήκη και περιγράφονται στην έκθεση του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης κ. Λέανδρου Ρακιντζή, ο οποίος πραγματοποίησε μπαράζ ελέγχων μετά την εισβολή διαρρηκτών στο κτίριο και την κλοπή του μοναδικού Πικάσο της Ελλάδας και δύο πινάκων του Μοντριάν.

Όπως αποκαλύπτεται στην έκθεση, την ώρα που η διεύθυνση της Πινακοθήκης σκορπούσε αφειδώς τεράστια χρηματικά ποσά για δεξιώσεις, δημόσιες σχέσεις και πολυτελή έπιπλα, οι μπαταρίες του συναγερμού του μουσείου ήταν άδειες και κανείς δεν τις άλλαζε, με αποτέλεσμα να βγαίνει off το σύστημα, οι κασέτες των καμερών είχαν τελειώσει, ενώ μεγάλος αριθμός από τους φύλακες είχε μετατεθεί στην γκαρνταρόμπα και στην έκδοση εισιτηρίων!

Σαν να μην έφταναν αυτά, αποδείχτηκε ότι οι φρουροί δεν είχαν οδηγίες για το τι έπρεπε να κάνουν σε περίπτωση ληστείας, η ενδοεπικοινωνία μεταξύ τους δεν λειτουργούσε, ενώ δεν υπήρχε και σύνδεση των συστημάτων ασφαλείας με την Αστυνομία.

Στην ουσία, το καταληκτικό συμπέρασμα της έκθεσης που ολοκληρώθηκε στις 21 Μαρτίου είναι ότι η Πινακοθήκη ήταν ξέφραγο αμπέλι. «Προκύπτει ότι η διοίκηση της Εθνικής Πινακοθήκης και οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού δεν είχαν επαρκώς αξιολογήσει τον κίνδυνο πιθανής διάρρηξης ή κλοπής και δεν είχαν λάβει τα ενδεικνυόμενα μέτρα για την αποτροπή του. Η διοίκηση της Πινακοθήκης θα έπρεπε να έχει επιδείξει επιμέλεια για την αποτροπή τυχόν διάρρηξης ή κλοπής. Ανακύπτουν ευθύνες»...

Χωρίς μπαταρίες, κασέτες και φρουρούς

Το κλιμάκιο ελέγχου που πήρε εντολή από τον κ. Ρακιντζή να πραγματοποιήσει έρευνα επισκέφθηκε πολλές φορές την Πινακοθήκη, έκανε αυτοψία, εξέτασε τη διευθύντρια κυρία Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα, τον κ. Κωνσταντίνο Αρβανιτάκη, διευθυντή διοικητικού-λογιστικού, το στέλεχος κυρία Μαρίνα Μακρή, ενώ ελήφθησαν ένορκες καταθέσεις από τον αρχιφύλακα της Πινακοθήκης, τον πρόεδρο του συλλόγου εργαζομένων και τον υπεύθυνο της εταιρείας σεκιούριτι.

Όπως προέκυψε και αναφέρεται χαρακτηριστικά στην έκθεση:

• «Τα συστήματα ασφαλείας τοποθετήθηκαν το 1992 στο πλαίσιο της έκθεσης “Από τον Θεοτοκόπουλο στο Σεζάν”. Το 2000 έγινε βελτίωση και αναβάθμιση του συστήματος. Τα τελευταία 12 χρόνια δεν έγινε το παραμικρό, αν και υπάρχουν τυφλά σημεία στον εξωτερικό χώρο που δεν καλύπτονται από το ηλεκτρονικό σύστημα ασφαλείας που είναι εγκατεστημένο».

• Σύμφωνα με τις ένορκες καταθέσεις δεν υπάρχει εγχειρίδιο ή οδηγίες που να αναφέρονται στις ενέργειες των φυλάκων σε περίπτωση ληστείας, κλοπής ή ενεργοποίησης συναγερμού.

• Δεν υπάρχει ενδοεπικοινωνία στην παρούσα περίοδο και η επικοινωνία μεταξύ των φυλάκων γίνεται μέσω των προσωπικών κινητών.

• Δεν υπάρχει online σύνδεση με το υπουργείο Πολιτισμού ή την Αστυνομία. Η Αστυνομία ειδοποιείται από την εταιρεία ΕΡΜΗΣ και όχι από τον φύλακα.

• Οι φύλακες δεν έχουν περάσει ποτέ από ειδική εκπαίδευση που αφορά στον τρόπο με τον οποίο θα γίνεται η φύλαξη και τις ενέργειες στις οποίες θα πρέπει να προβούν σε περίπτωση συμβάντος.

• Πολλές φορές χτυπάει ο συναγερμός χωρίς να υπάρχει πραγματικό πρόβλημα επειδή έχουν λήξει οι μπαταρίες και δεν έχουν αντικατασταθεί.

• Οι κασέτες που γράφουν τα συμβάντα, επειδή χρησιμοποιούνται χωρίς να αντικαθίστανται (λόγω έλλειψης χρημάτων), πολλές φορές δεν γράφουν και ως εκ τούτου δεν λαμβάνεται εικόνα ή λαμβάνεται μη ευκρινής εικόνα από τις κάμερες της Πινακοθήκης.

• Πραγματική φύλαξη κάνουν μόνο 11 άτομα, καθώς ένας είναι στην γκαρνταρόμπα, δύο απασχολούνται στο πωλητήριο, ένας στα εισιτήρια, ένας έχει τον συντονισμό και κατά κανόνα ένας θα λείπει για οποιονδήποτε λόγο. Αντίστοιχα το βράδυ απασχολούνται στην καλύτερη περίπτωση δύο νυχτοφύλακες και έτσι αν κάποιος απουσιάζει (άδεια, ασθένεια κ.λπ.) στην Πινακοθήκη παραμένει μόνο ένας.

• Τα τελευταία 12 χρόνια δεν έχουν αντικατασταθεί οι κεντρικοί πίνακες ασφαλείας, που αποτελούν το σημαντικότερο μέρος του συστήματος».

Μετά τα παραπάνω συμπεράσματα του πορίσματος του κλιμακίου των ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης, γίνεται αντιληπτό ότι η διεύθυνση της Εθνικής Πινακοθήκης τα τελευταία χρόνια αδιαφορούσε για το θέμα των μέτρων φύλαξης. Όχι μόνο δεν έδινε χρήματα για αναλώσιμα (μπαταρίες - κασέτες), αλλά μετέθεσε σχεδόν τους μισούς φύλακες σε άλλες δουλειές αφήνοντας το μουσείο γυμνό από ασφάλεια και τα εκθέματα στο έλεος των διαρρηκτών.

Δημήτρης Πώποτας, Άρια Καλύβα

http://www.protothema.gr/culture/arts/article/?aid=191183

Το κείμενο της προγραμματικής σύγκλισης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ

Το κείμενο της προγραμματικής

σύγκλισης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ

Στη δημοσιότητα δόθηκε το μεσημέρι του Σαββάτου το κείμενο της προγραμματικής συμφωνίας των τριών πολιτικών αρχηγών που συμμετέχουν στην κυβέρνηση. Τα μέτρα που περιλαμβάνει το κείμενο θα εφαρμοστούν σε βάθος τεσσάρων χρόνων, γεγονός που παραπέμπει σε εξάντληση της τετραετίας από την κυβέρνηση συνεργασίας. Αναλυτικά το κείμενο της προγραμματικής συμφωνίας:

Σημεία προγραμματικής σύγκλισης

Προοίμιο

Η κυβέρνηση εθνικής ευθύνης που θα δημιουργηθεί με τη στήριξη των τριών κομμάτων (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ) θα έχει πλήρεις αρμοδιότητες και χρονικό ορίζοντα όπως ορίζει το Σύνταγμα.

Στόχος της είναι να αντιμετωπίσει την κρίση, να ανοίξει το δρόμο της Ανάπτυξης και να αναθεωρήσει όρους της Δανειακής Σύμβασης (Μνημονίου), χωρίς να θέσει σε κίνδυνο την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, ούτε την παραμονή της στο ευρώ. Και, ασφαλώς, χωρίς να αμφισβητήσει τους αυτονόητους στόχους μηδενισμού του δημοσιονομικού ελλείμματος, ελέγχου του χρέους και εφαρμογής των διαρθρωτικών αλλαγών που έχει ανάγκη η χώρα. Στόχος επίσης είναι να δημιουργήσει τις συνθήκες για να βγει οριστικά η χώρα από την κρίση, καθώς κι από την ανάγκη εξάρτησης από δανειακές συμβάσεις στο μέλλον.

Η νέα κυβέρνηση Εθνικής Ευθύνης θα είναι όσο το δυνατόν πιο μικρή, λειτουργική και επιτελικού χαρακτήρα. Δεν θα αποτελείται από «φέουδα» κομματικών επιρροών, θα λειτουργεί ενιαία, θα στηρίζεται στην διαφάνεια, στις προγραμματικές συμφωνίες των κομμάτων που την στηρίζουν και στη στελέχωση όλου του διοικητικού μηχανισμού με αξιοκρατικά κριτήρια. Επίσης, θα στηρίζεται στην ευελιξία, ώστε επί μέρους διαφωνίες που μπορεί να υπάρξουν, να μην αναστέλλουν ούτε το έργο της ούτε τη συναίνεση που είναι απαραίτητη για τη συνέχιση του έργου της.

Τέλος, με πρωτοβουλία της νέας κυβέρνησης και του Προεδρείου της Βουλής, θα αλλάξει ο Κανονισμός Λειτουργίας της, ώστε να προσαρμοστεί η άσκηση νομοθετικού έργου και ο Κοινοβουλευτικός έλεγχος στις νέες συνθήκες των κυβερνήσεων συνεργασίας. Έτσι θα αναβαθμιστεί και ο ρόλος του Κοινοβουλίου.

Βάση της νέας κυβέρνησης συνεργασίας είναι η σύγκλιση απόψεων που υπήρξε και καταγράφηκε στα εξής ζητήματα, ευρύτερων κατευθύνσεων και άμεσης πολιτικής προτεραιότητας, χωρισμένα στα εξής κεφάλαια-κατηγορίες:

• Ζητήματα αναθεώρησης όρων της Δανειακής σύμβασης.

• Ζητήματα Αναπτυξιακής Ανασυγκρότησης, Κοινωνικής Προστασίας και πολιτικών που δεν συνδέονται με το Μνημόνιο.

• Άμεσες οικονομικές προτεραιότητες

• Συμφωνία για αλλαγές στο πολιτικό σύστημα της χώρας και στο κράτος.

• Μέτρα για Ασφάλεια και Παράνομη μετανάστευση.

• Ζητήματα Εξωτερικής Πολιτικής.

Α. Ζητήματα για Αναθεώρηση δανειακής σύμβασης:

1. Παράταση του χρόνου δημοσιονομικής προσαρμογής κατά δύο τουλάχιστον χρόνια. Ο δημοσιονομικός στόχος για το τέλος της περιόδου προσαρμογής κατανέμεται σε περισσότερα οικονομικά έτη, για τη στήριξη της ζήτησης, της ανάπτυξης, της απασχόλησης. Έτσι, ο τελικός δημοσιονομικός στόχος μπορεί να επιτευχθεί χωρίς επί πλέον περικοπή μισθών και συντάξεων ή του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων, αλλά με την περιστολή της σπατάλης και την στοχευμένη καταπολέμηση της διαφθοράς, της φοροδιαφυγής και της παραοικονομίας, καθώς και μέσα από τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις του κράτους και του ευρύτερου δημόσιου τομέα.

2. Η συλλογική αυτονομία και η ισχύς των συλλογικών συμβάσεων εργασίας επανέρχεται στο επίπεδο που προσδιορίζουν το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Δίκαιο και το ευρωπαϊκό κεκτημένο, σύμφωνα με το οποίο το ύψος του μισθού στον ιδιωτικό τομέα συμφωνείται μεταξύ των κοινωνικών εταίρων. Αυτό περιλαμβάνει και την ρύθμιση του κατώτατου μισθού που προβλέπεται στη ρύθμιση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.

3. Αποκατάσταση αδικιών (χαμηλοσυνταξιούχοι, πολυτεκνικά επιδόματα κλπ.) με άμεσα δημοσιονομικά ισοδύναμα.

4. Ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων φορολογουμένων για φέτος, ώστε να μην ξεπερνούν το 25% του εισοδήματός τους (τα υπόλοιπα σε δύο ετήσιες δόσεις).

5. Επέκταση του επιδόματος ανεργίας για ένα ακόμα χρόνο (1+1) από κοινοτικούς πόρους.

6. Επέκταση του επιδόματος ανεργίας και σε μη μισθωτούς (αυτο-απασχολούμενους, επιτηδευματίες κλπ.) που έχασαν τις δουλειές τους, εφ’ όσον πληρούν εισοδηματικά κριτήρια (επίσης από κοινοτικούς πόρους).

7. Σταδιακή αύξηση του αφορολόγητου ορίου στους ευρωπαϊκούς μέσους όρους στα πλαίσια του Εθνικού Φορολογικού Συστήματος με κριτήρια κοινωνικής δικαιοσύνης, ιδιαίτερα για τους μισθωτούς (συμπεριλαμβανομένων και των συμβάσεων έργου που υποκρύπτουν συμβάσεις εργασίας) και τους συνταξιούχους.

8. Μείωση των εξής φορολογικών συντελεστών:

• ΦΠΑ για την εστίαση στην προηγούμενη κλίμακα.

• ΦΠΑ για αγροτικά εφόδια, σπόρους, λιπάσματα, φυτοφάρμακα, ζωοτροφές, σε χαμηλά κλιμάκια.

9. Όχι απολύσεις στο δημόσιο.

10. Αντικατάσταση του Ειδικού Τέλους Ακινήτων και όλων των φόρων επί της Ακίνητης Περιουσίας με ενιαίο προοδευτικό φόρο.

11. Αγροτική Τράπεζα: Επανακεφαλαιοποίηση και εξυγίανσή της. Διαφύλαξη του χαρτοφυλακίου υποθηκών αγροτικής γης.

Γενική επιδίωξη, όχι άλλες μειώσεις μισθών και συντάξεων, όχι άλλοι φόροι.

Β. Ζητήματα Αναπτυξιακής Ανασυγκρότησης, Κοινωνικής Προστασίας και πολιτικών που δεν συνδέονται με το Μνημόνιο

1. Διαμόρφωση εθνικού σχεδίου ανασυγκρότησης της χώρας με νέο αναπτυξιακό και παραγωγικό πρότυπο. Επανακαθορισμός των αναπτυξιακών προτεραιοτήτων στους κρίσιμους και συμπληρωματικούς τομείς (αγροτική παραγωγή, τρόφιμα, μεταποίηση καινοτομία), αξιοποίηση συγκριτικών πλεονεκτημάτων (ενέργεια, τουρισμός, ορυκτός πλούτος, ναυτιλία). Ενίσχυση της Περιφερειακής διάστασης της ανάπτυξης και δημιουργία τοπικών συμφωνιών (με έμφαση στο τρίπτυχο ελληνικά προϊόντα- τουρισμός – πολιτισμός).

2. Αξιοποίηση κάθε επενδυτικού πόρου και δυνατότητας με την απελευθέρωση των μεγάλων έργων του ΕΣΠΑ, την προσέλκυση ξένων επενδύσεων, την αποδέσμευση και αξιοποίηση (και όχι εκποίηση) της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου (τίτλοι, χρήσεις γης συντελεστές δόμησης, μορφές χρηματοοικονομικής εκμετάλλευσης). Ο χωροταξικός σχεδιασμός θα εναρμονίζει τις αναπτυξιακές πρωτοβουλίες. Παράλληλα διεκδίκηση συμπληρωματικών αναπτυξιακών πόρων σε εφαρμογή των διακηρύξεων του Συμβουλίου της ΕΕ. Σύνδεση στρατηγικών παρεμβάσεων με τη δημιουργία σταθερών θέσεων εργασίας με υψηλό εισοδηματικό πολλαπλασιαστή.

3. Διεκδίκηση του μέγιστου δυνατού προϋπολογισμού για τη νέα ΚΑΠ και δίκαιη κατανομή πόρων προσανατολισμένη στην αγροτική παραγωγή με προτεραιότητα τη κτηνοτροφία και τα τρόφιμα.

• Πρώτος στόχος η μετατροπή του αρνητικού ισοζυγίου εισαγωγών-εξαγωγών στον αγροτικό τομέα σε θετικό.

• Αξιοποίηση του ρεύματος επιστροφής στην ύπαιθρο με παροχή κινήτρων, με παραχώρηση γης σε νέους αγρότες αλλά και ενεργούς αγρότες και συνεταιρισμούς

• Δημιουργία νέων χρηματοδοτικών και εγγυοδοτικών μέσων.

• Ίδρυση Ταμείου Ενίσχυσης Αγροτών και αγροτικών επιχειρήσεων.

• Παρεμβάσεις στο κύκλωμα εμπορίας και διακίνησης προϊόντων, με στόχο την προστασία του παραγωγού και του καταναλωτή.

• Λειτουργία Δημοπρατηρίων, συμβατικών και ηλεκτρονικών κατά αυτοδιοικητική περιφέρεια.

• Ενίσχυση της συμβολαιακής γεωργίας

• Θέσπιση του «αγροτικού πετρελαίου» με τη δημιουργία κάρτας αγρότη.

• Εκσυγχρονισμός και εξυγίανση των συνεταιρισμών.

4. Στήριξη της επιχειρηματικότητας και της καινοτομίας με νέα χρηματοδοτικά εργαλεία σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων.

• Ενεργοποίηση των Κοινοτικών Προγραμμάτων.

• Ενίσχυση της ρευστότητας στην αγορά μετά από την ανακεφαλαιοποιηση των τραπεζών με διάφορους πρόσφορους τρόπους: Ενίσχυση της μικρομεσαίας επιχείρησης μέσω του Ενιαίου Ταμείου Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων, του «εργαλείου ρευστότητας», της αποκλιμάκωση επιτοκίων χορηγήσεων κλπ.

• Αναμόρφωση των κανόνων του «Τειρεσία», προκειμένου να διευκολυνθεί η χρηματοδότηση των επιχειρήσεων, ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης.

• Επίσπευση αποπληρωμής ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου προς τον επιχειρηματικό κόσμο. Εφαρμογή της αρχής συμψηφισμού οφειλών από και προς το Δημόσιο. Αναστολή κάθε προστίμου και διακανονισμός, όταν υπάρχει χρέος του Δημοσίου.

5. Αποκατάσταση του χαρτοφυλακίου των ασφαλιστικών ταμείων με ομόλογα του ελληνικού δημοσίου και πόρους δημόσιας περιουσίας. Εφαρμογή της χρηματοοικονομικής πρότασης που έχει γίνει δεκτή και από τους ομολογιούχους-φυσικά πρόσωπα και από το Λογιστήριο του κράτους.

6. Άμεση προτεραιότητα έχουν και πρόσθετα μέτρα κοινωνικής προστασίας για πολίτες και νοικοκυριά

• Για όλους καθολική υγειονομική προστασία χωρίς προϋποθέσεις (ένσημα, χρόνος ασφάλισης)

 • Για τους ανέργους, ιδιαίτερα τους νέους, αξιοποίηση ειδικών προγραμμάτων κοινωνικής εργασίας (αυτεπιστασία Δήμων, προγράμματα κατάρτισης, θεσμοί κοινωνικής μέριμνας)

• Για τους δανειολήπτες εφαρμογή της ρύθμισης ότι: «η δόση δεν ξεπερνά το 30% του μηνιαίου εισοδήματος», με την εξαίρεση των υψηλών εισοδημάτων. Επέκταση της ρύθμισης σε ατομικές μικρές επιχειρήσεις.

• Για τα νοικοκυριά, καταπολέμηση της ακρίβειας με κάθε πρόσφορο μέτρο: σπάσιμο των καρτέλ, έλεγχος ενδο-ομιλικών συναλλαγών κλπ.

• Για τα ΑΜΕΑ ενίσχυση επιδομάτων από κοινοτικούς πόρους. Ενοποίηση και εξορθολογισμός επιδομάτων-ουσιαστικός έλεγχος

Γ. Άμεσες οικονομικές προτεραιότητες

1. Νέο Φορολογικό Σύστημα:

• Με ευρεία συναίνεση και σταθερότητα για το επόμενα δέκα χρόνια.

• Με θέσπιση περιουσιολογίου και «πόθεν έσχες».

• Με δίκαιη και αναλογική κατανομή των φόρων

• Με διεύρυνση της φορολογικής βάσης, ταυτόχρονα με τη σταδιακή μείωση φόρων και ασφαλιστικών εισφορών, πάταξη της φοροδιαφυγής και της παρα-οικονομίας.

• Με μείωση των έμμεσων φόρων, συντελεστών ΦΠΑ κλπ.

• Με οριστική κατάργηση του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων και αντικατάσταση τους από απλούς κανόνες απεικόνισης συναλλαγών.

2. Αποκρατικοποιήσεις:

• Διαδικασία αποκρατικοποιήσεων-εγγυήσεις διαφάνειας.

• Σύνδεση με την ανάπτυξη και όχι μόνο με εισπρακτικούς στόχους.

• Δημιουργία θεσμικού πλαισίου για τις ρυθμιστικές αρχές

• Διατήρηση της κυριότητας του κράτους στα δίκτυα και αξιοποίηση του θεσμού των συμβάσεων παραχώρησης για βασικές υποδομές.

• Επίσπευση με άμεσες ενέργειες, κυρίως των περιπτώσεων όπου η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα συνδέεται με επενδύσεις σε υποδομές και θέσεις εργασίας. Π.χ. λειτουργικό έργο ΟΣΕ.

3. Κατάργηση-συγχώνευση δημοσίων οργανισμών και φορέων:

Στόχος να μη γίνουν απολύσεις μόνιμου προσωπικού, αλλά σοβαρές οικονομίες από μη μισθολογικό λειτουργικό κόστος και μείωση γραφειοκρατίας.

4. Δημόσια Υγεία:

Επείγοντα μέτρα για αποκατάσταση ομαλού εφοδιασμού νοσοκομείων και ασθενών σε φάρμακα, αποκατάσταση λειτουργίας ΕΟΠΥΥ. Ενεργοποίηση του θεσμικού πλαισίου. Συνέχιση μείωσης της φαρμακευτικής και νοσοκομειακής δαπάνης.

5. Άμεσα μέτρα καταπολέμησης σπατάλης και διαφθοράς (εθνικό σύστημα ηλεκτρονικών προμηθειών και διαχείρισης υλικού).

Δ1.Συμφωνία για αλλαγές-εξυγίανση στο πολιτικό σύστημα και αναδιοργάνωση του κράτους – δημόσιας διοίκησης.

Η ριζική αλλαγή του πολιτικού συστήματος και η αναδιοργάνωση της δημόσιας διοίκησης αποτελούν βασικές προϋποθέσεις για την προώθηση ενός προγράμματος αλλαγών στη χώρα.

Προτεραιότητες είναι:

α) Εξυγίανση του πολιτικού συστήματος

• Ψήφιση νόμου για αναδρομικό έλεγχο των περιουσιακών στοιχείων όσων διετέλεσαν αρχηγοί κομμάτων, υπουργοί, υφυπουργοί, Γ.Γ Υπουργείων, ανώτεροι κρατικοί λειτουργοί, οι οποίοι διαχειρίστηκαν δημόσιο χρήμα από το 1974 μέχρι σήμερα. Ο νόμος να προβλέπει και να εξασφαλίζει διοικητικά την επιβολή ποινών και τη δήμευση περιουσιών για όσους τα περιουσιακά τους στοιχεία δεν δικαιολογούνται από τα νόμιμα εισοδήματά τους.

• Αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου για ευθύνη υπουργών και υπαγωγή των περιπτώσεων οικονομικών εγκλημάτων υπουργών στις διατάξεις του νόμου για τους καταχραστές του Δημοσίου και της καταπολέμησης του ξεπλύματος μαύρου χρήματος.

• Κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας για τα θέματα που δεν έχουν σχέση με την πολιτική δραστηριότητα.

• Υποστήριξη του έργου του βουλευτή χωρίς προνόμια και ατέλειες. Κατάργηση της αποζημίωσης για συμμετοχή στις επιτροπές της Βουλής.

• Ορισμός πλαφόν στο συνολικό ποσό που λαμβάνουν από συνταξιοδοτικά ταμεία οι βουλευτές. Για τους νεοεισερχόμενους βουλευτές κατάργηση της βουλευτικής σύνταξης και συνταξιοδότηση μόνον από τον ασφαλιστικό τους φορέα, όπως ο κάθε πολίτης, και εφόσον θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα.

• Επανεξέταση όρων και προϋποθέσεων για τη χρηματοδότηση των κομμάτων. Μείωση της επιχορήγησης των πολιτικών κομμάτων. Πλήρης έλεγχος των οικονομικών των κομμάτων και των βουλευτών από ανεξάρτητο θεσμικό όργανο.

• Δραστικός περιορισμός του αριθμού των ειδικών συμβούλων και συνεργατών των υπουργών, Γενικών Γραμματέων και βουλευτών.

• Δημιουργία θεσμικού πλαισίου που θα ρυθμίζει τα ζητήματα των ΜΜΕ και τις αδειοδοτήσεις. Δημόσια τηλεόραση ανεξάρτητη, που θα ελέγχεται και θα λογοδοτεί στην Επιτροπή θεσμών και διαφάνειας της Βουλής, η οποία θα διορίζει και τα εκτελεστικά όργανα της διοίκησής της. Διαφανής οικονομική διαχείριση και εξασφάλιση της διάθεσης τυχόν πλεονασμάτων από τις χρήσεις στην παραγωγή ελληνικών προγραμμάτων για την ενίσχυση της οπτικοακουστικής βιομηχανίας.

• Μεταρρύθμιση στη Δικαιοσύνη: Βελτιώσεις για ταχύτερη απονομή. Εξωδικαστική επίλυση των διαφορών. Κωδικοποίηση του δικαίου. Απεμπλοκή της εκτελεστικής εξουσίας από την επιλογή ηγεσίας της Δικαιοσύνης και κατοχύρωση του Αυτοδιοίκητου των δικαστηρίων.

• Συνολική στρατηγική για χτύπημα γραφειοκρατίας

• Συνολική στρατηγική για χτύπημα φοροδιαφυγής.

• Συνολική στρατηγική για την Ενέργεια και τη διαχείριση Υδάτινων πόρων (ρυθμιστικό πλαίσιο, ρυθμιστικές αρχές και μακροχρόνιος προγραμματισμός)

β) Ανασυγκρότηση της δημόσιας διοίκησης

• Αναμόρφωση του τρόπου λειτουργίας Κυβέρνησης και υπουργείων: Κεντρικός διυπουργικός συντονισμός των καθημερινών οριζόντιων αποφάσεων. Ενίσχυση της επιτελικότητας, του συντονισμού και του ελέγχου της εφαρμογής δημοσίων πολιτικών.

• Ενίσχυση της αυτοτέλειας της δημόσιας διοίκησης από τις πολιτικές αλλαγές: Δραστική μείωση του αριθμού των γενικών διευθύνσεων και ορισμός γενικών διευθυντών με 5ετή θητεία και μισθό ίσο με του Γενικού γραμματέα.

• Περιορισμός της πολυνομίας και εξάλειψη της σύγκρουσης νομοθετημάτων. Πάταξη της διαφθοράς μέσω της ενίσχυσης πρακτικών διαφάνειας και νομοθέτησης νέου αυστηρότερου πειθαρχικού δίκαιου και κυρίως εφαρμογή του στην πράξη.

• Αντικειμενικές και διαφανείς διαδικασίες προαγωγής. Διαδικασίες εσωτερικής και εξωτερικής αξιολόγησης υπηρεσιών και προσωπικού. Θεσμοθέτηση της λογοδοσίας και της διαφάνειας. Σύνδεση του προϋπολογισμού που δίδεται σε κάθε δημόσια υπηρεσία με τους στόχους και την απόδοση.

• Οργανωτικός και τεχνολογικός εκσυγχρονισμός.

Δ2. Για Παράνομη μετανάστευση και Ασφάλεια:

1.Αναβάθμιση φύλαξης συνόρων.

2. Αναβάθμιση αρμοδιοτήτων-δικαιοδοσιών FRONTEX

3. Πρωτοβουλία σε Ευρώπη (και με πυρήνα τις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου) για αλλαγή Συμφωνίας Δουβλίνου-ΙΙ και κοινή πολιτική επαναπατρισμού.

4. Διασπορά των παράνομων μεταναστών σε κέντρα φιλοξενίας ως τον επαναπατρισμό τους.

5. Επιτάχυνση εξέτασης των αιτήσεων ασύλου.

6. Προσαρμογή του θεσμικού πλαισίου για απόδοση Ιθαγένειας σε συνδυασμό με τις σύγχρονες εξελίξεις και σε αντιστοίχηση με τα ισχύοντα σε ευρωπαϊκές χώρες με παρόμοια προβλήματα (Ευρωπαϊκός Νότος).

7. Επιλογή υψίστης κυβερνητικής προτεραιότητας η ασφάλεια του πολίτη. Με τις απαραίτητες προσαρμογές νομικού, επιχειρησιακού και σωφρονιστικού πλαισίου, ώστε να ελεγχθεί η εγκληματικότητα και να σταματήσει η ατιμωρησία. Βασική αρχή η προστασία των δικαιωμάτων των πολιτών, αλλά και η πεποίθηση ότι η ίδια η Ασφάλεια είναι κι αυτή ουσιώδες δικαίωμα των πολίτη και υποχρέωση της δημοκρατικής πολιτείας. Μόνο έτσι θα ελεγχθούν και τα κρούσματα αυτοδικίας.

Ε. Ζητήματα Εξωτερικής Πολιτικής

1. Συστηματική προετοιμασία για ανακήρυξη ΑΟΖ στα πλαίσια του Διεθνούς Δικαίου και της διεθνούς πρακτικής, ώστε να επισπευσθεί η εκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου.

2. Ενεργός προώθηση κοινής Ευρωπαϊκής Πολιτικής για όλα τα περιφερειακά ζητήματα του Ευρωπαϊκού Νότου.

3. Ενίσχυση όλων των παραδοσιακών συμμαχιών της Ελλάδας και αναζήτηση νέων περιφερειακών ερεισμάτων για την κατοχύρωση-προώθηση εθνικών συμφερόντων. Η ενεργός διπλωματία είναι απαραίτητη εν όψει και των εξελίξεων σε όλη την ευρύτερη περιοχή. Η Ελλάδα παραδοσιακά επιδιώκει σχέσεις καλής γειτονιάς με όλο τον περίγυρό της.

4. Αναβάθμιση του ρόλου της χώρας ως σταθεροποιητικού παράγοντα στην περιοχή της.

Τελική παρατήρηση: Πέρα από την συναίνεση που σημειώθηκε σε όλα τα παραπάνω, υπάρχουν και ζητήματα στα οποία δεν προχώρησε ακόμα ο διάλογος. Στα ζητήματα αυτά και σε άλλα που θα προκύψουν στο μέλλον, θα συνεχιστεί η προσπάθεια συνεννόησης, ώστε η συναινετική βάση της νέας διακυβέρνησης να ενισχύεται συνεχώς.

Newsroom ΔΟΛ

H "Γωγώ" του "Καφέ της Χαράς" για την Χρυσή Αυγή

H "Γωγώ" του "Καφέ της Χαράς"

για την Χρυσή Αυγή

                 Τι έγραψε και άναψε φωτιές                     

Η Ελένη Λιάσκα δεν δίστασε να εκφράσει τη συμπαράστασή της στη Χρυσή Αυγή και την αντιπάθειά της στο ΣΥΡΙΖΑ μέσα από την προσωπική της σελίδα στο Facebook. H νεαρή ηθοποιός έγινε γνωστή στο τηλεοπτικό κοινό από τη συμμετοχή της στο σίριαλ το «Καφέ της Χαράς». Διαβάστε τι έγραψε για τη Χρυσή Αυγή, το χαστούκι στη Λιάνα Κανέλλη αλλά και την κ. Δούρου:

«Συναγερμός. Η δημοκρατία κινδυνεύει. Οι βουλευτές μας. Οι άνθρωποι που έκαναν τόσο υπερήφανη την Ελλάδα υποφέρουν κάτω από την δεσποτική τυραννία του συστήματος της Χρυσής Αυγής. Και γιατί να μην το κάνουν άλλωστε; Η Χρυσή Αυγή κυβερνούσε τόσα χρόνια και χρεοκόπησε την Ελλάδα. Η Χρυσή Αυγή άδειασε τα ταμεία του κράτους με αποτέλεσμα οι Έλληνες να μην έχουν ούτε καν φάρμακα. Η Χρυσή Αυγή γέμισε την Ελλάδα με μετανάστες τους έκανε νόμιμους για να μπορούν να σκοτώνουν και να σφάζουν και να βιάζουν Έλληνες και Ελληνίδες. Η Χρυσή Αυγή πούλησε την Ελλάδα στους Γερμανούς και στους Γάλλους. Αυτό, κάτω από άλλες συνθήκες, θα μπορούσε να ήταν αστείο και γραφικό. Δυστυχώς όμως το σύστημα προσπαθεί να μας το περάσει για αλήθεια...

Ανοίξτε τις τηλεοράσεις, και δείτε το. Τα ραδιόφωνα; Το ίδιο. Ας σκεφτούμε κάτι όμως: Αυτά τα ραδιόφωνα και τα κανάλια, μέσα στην τόσο μεγάλη οικονομική κρίση, πού βρίσκουν τα λεφτά για να επιβιώσουν; Και τι πολιτικές εξυπηρετούν για να δικαιολογήσουν την οικονομική ενίσχυση;

Για όλα λοιπόν φταίει όχι ο... ΣΥΡΙΖΑ, αλλά η Χρυσή Αυγή. Μάλιστα. Για κάποιους πλέον είναι ξεκάθαρο, για άλλους όχι τόσο. Θα το πούμε λοιπόν καθαρά.

Ο μόνος λόγος που έγιναν ξανά εκλογές ήταν η ελπίδα να μην μπει η Χρυσή Αυγή στο κοτέτσι με τα χρυσά αυγά. Στην βουλή. Για να μην φωνάζει. Γιατί, τους έμπειρους πολιτικάντηδες μπορείς να εξαγοράσεις με χρήματα και δόξα. Τα νέα παιδιά με μια καθαρή εθνική ιδεολογία που έχουν στόχους και όνειρα και δεν έχουν προλάβει να διαβρωθούν από το σύστημα, πώς τα εξαγοράζεις; Πώς εξαγοράζεις τη σιωπή τους; Την συνενοχή τους; Δεν τα εξαγοράζεις. Και απόδειξη ήταν αυτό που έγινε στα στούντιο του ΑΝΤ1. Του την είχαν στημένη ήταν ολοφάνερο. Ήξεραν ότι είναι παρορμητικός νέος και ότι πιστεύει πως έχει το δίκιο με το μέρος του. Φώναξαν λοιπόν το ανάλογο πάνελ, με την μετρ του είδους στο να εξαγριώνει κόσμο Κανέλλη και την Δούρου με την οποία υπήρχε μεγάλο προηγούμενο. Το σκηνικό στήθηκε και περίμεναν να αρχίσει η παράσταση. Το ελπιδοφόρο είναι πως ο κόσμος τους κατάλαβε στην πλειοψηφία του. Το ευτυχές είναι πως ο κόσμος είδε την Κανέλλη να σηκώνεται πρώτη και να πουλάει τσαμπουκά. Άκουσε την Δούρου να “ψέλνει” ύμνους υπέρ του συστήματος που υπηρετεί πιστά τόσα χρόνια και να κατακεραυνώνει την χρυσή αυγή...

500 χρόνια πίσω κυρία Δούρου μας γύρισαν ήδη, μας γύρισαν οι μέντορες σας, οι συνάδελφοί σας και η Βουλή μέσα στην οποία ο λαός σάς ψήφισε για να τον υπηρετείτε και όχι για να πάρουν τα μυαλά σας αέρα».

http://www.protothema.gr/life-style/Gossip/article/?aid=205938

Ε. Λιάσκα: Η νεαρή ηθοποιός απαντά στο TLIFE

για τα σχόλια της υπέρ Χρυσής Αυγής!

Πανικός έχει προκληθεί από το μήνυμα που ανάρτησε για την “Χρυσή Αυγή” στο προφίλ της στο Facebook, η Ελένη Λιάσκα. Η νεαρή ηθοποιός που ενσάρκωσε το ρόλο της “Γωγώς” από το “Καφέ της Χαράς” έγραψε ένα κείμενο, με το οποίο τάχθηκε υπέρ της Χρυσής Αυγής, χαρακτηρίζοντας στημένο το περιστατικό του χαστουκιού του Κασιδιάρη στη Λιάνα Κανέλλη.

H Ελένη Λιάσκα, τάραξε τα νερά και δημιούργησε θέμα συζήτησης και διαφωνιών, προκαλώντας μια σειρά από σχόλια, με κάποιους να τάσσονται υπέρ της και άλλους να στρέφονται εναντίον της. Το TLIFE επικοινώνησε με την νεαρή ηθοποιό που μας μίλησε για την μεγάλη έκταση που πήρε το συγκεκριμένο θέμα, ξεκαθαρίζοντας πως δεν υποστηρίζει τη Χρυσή Αυγή.

(Συνέντευξη στο TLIFE για τους ισχυρισμούς της έδωσε η νεαρή ηθοποιός, Ελένη Λιάσκα. Η ίδια τόνισε:)

Για το προφίλ της: Το προφίλ στο Facebook είναι δικό μου. Έχω ακούσει τα μύρια όσα, αλλά το λέω και το φωνάζω ότι δεν θέλω να υποστηρίξω καμιά πολιτική θέση. Δεν είμαι υπέρ της Χρυσής Αυγής, δεν ψήφισα Χρυσή Αυγή και δεν θα μάθει κανείς ποτέ τι έχω ψηφίσει. Δεν ψηφίζω κανένα από τα μεγάλα κόμματα, αλλά και όσους πρωταγωνιστούν στην πολιτική σκηνή.

Για το επίμαχο μήνυμα για την Χρυσή Αυγή: Το μήνυμα το έγραψα γιατί με ενοχλεί πολύ να βρίσκουμε ένα εξιλαστήριο θύμα και να τα ρίχνουμε όλα εκεί. Κατά τη δική μου ταπεινή άποψη συνέβη ακριβώς αυτό. Ζούμε στη σαπίλα όλα αυτά τα χρόνια, ξέρουμε όλοι τι γίνεται και ξαφνικά από ένα συμβάν -που το τονίζω ότι ήταν πολύ κακό, γιατί δεν είμαι υπέρ της βίας- να τα φορτώνουμε όλα σε ένα κόμμα, ή έναν άνθρωπο μεμονωμένα.

Από εκεί και πέρα δεν παίρνω καμιά θέση πολιτικά και δεν καταλαβαίνω γιατί πήρε τέτοιες διαστάσεις και με έβγαλαν κάποιοι 'Χρυσαυγίτισσα', τέρας ή δεν ξέρω κι εγώ τι... Είμαι ένας πολύ ρομαντικός άνθρωπος, υπέρ της αγάπης, με ροζ λουλουδάκια και πιστεύω μόνο σε αυτό στην ζωή.

Για τα μηνύματα συμπαράστασης που δέχτηκε: Αυτό που θέλω να διευκρινίσω είναι πως πήρα πολλά μηνύματα και τα περισσότερα ήταν υπέρ μου. Ήταν εγκωμιαστικά και πολλοί με πήραν για να με συγχαρούν που είχα τα κότσια να κάνω σκληρή κριτική. Και αυτό μου δίνει πολύ δύναμη και έχει να κάνει με εμένα που δεν μπορώ να δεχτώ την αδικία και θα βγω να μιλήσω αν κάτι με ενοχλεί.

http://www.tlife.gr/Article/news-liaska/0-68-33456.html

Μετεκλογικοί προβληματισμοί

Μετεκλογικοί προβληματισμοί

Φώτης Γεωργελές

Αφού η αντιμνημονιακή Ελλάδα καταδίκασε το μνημόνιο, ψήφισε και έστειλε στην κυβέρνηση πάλι τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Δηλαδή τώρα νίκησε το μνημονιακό μπλοκ; Το παράδοξο της προηγούμενης πρότασης δείχνει τον παραπλανητικό τρόπο με τον οποίο διεξήχθη η πολιτική αντιπαράθεση των προηγούμενων χρόνων. Πλαστά διλήμματα που δεν μπορούν να εξηγήσουν την πραγματικότητα. Σφοδρές παραπειστικές συγκρούσεις που συσκοτίζουν τις κρυμμένες επιδιώξεις.

Το εκλογικό σώμα απάντησε σε δύο διαφορετικά ερωτήματα. Να μείνουμε στην Ευρώπη και στο ευρώ γιατί η επαπειλούμενη βίαιη έξοδος συνεπάγεται εθνική καταστροφή. Και να αντιδράσουμε στην παρατεταμένη ύφεση που 5ο χρόνο πια, οδηγεί την κοινωνία σε απόγνωση. Η Ευρώπη, ως αυτονόητος προορισμός και πατρίδα που εξασφαλίζει τη θέση μας σε ένα δημοκρατικό και υψηλού βιοτικού επιπέδου κόσμο. Και η αντίδραση στη φτώχεια και στις πολιτικές που, αντί να λύσουν, οξύνουν ακόμη περισσότερο τα προβλήματα. Οι δυνάμεις της ακινησίας έχουν καταφέρει να παρουσιάσουν τις δύο αυτές απαντήσεις ως διαζευκτικές. Θα βγούμε από το φαύλο κύκλο μόνο αν δούμε ότι η ευρωπαϊκή είναι η μόνη λύση στο πρόβλημα. Το αντίθετο είναι που συνεπάγεται ακόμα μεγαλύτερη λιτότητα και φτώχεια.

Η Ευρώπη δεν είναι α λα καρτ. Δεν είμαστε μέσα αν έχει 27 Ολάντ, αλλά την αφήνουμε όταν έχει Μέρκελ. Είμαστε μέσα γιατί και με Μέρκελ και με Ολάντ, είναι καλύτερη από οτιδήποτε άλλο υπάρχει στον κόσμο. Κάνουν λάθη, εφαρμόζουν συντηρητικές πολιτικές; Σύμφωνοι. Απλώς, όταν 16 κοινοβούλια ψηφίζουν 2 φορές να δώσουν τα δικά τους λεφτά στην Ελλάδα, όταν 27 ευρωπαϊκές χώρες, όταν το ΔΝΤ των 150 χωρών, ο Ομπάμα, ο Πούτιν, οι Κινέζοι, λένε ότι οι αλλαγές που πρέπει να κάνει η χώρα μας είναι επιτακτικές, τότε κάθε λογικός άνθρωπος πρέπει να ξέρει ότι είναι πιο πιθανόν να έχουν αυτοί δίκιο παρά οι απίθανοι των ελληνικών τηλεοπτικών παραθύρων.

Είμαστε πάντα εδώ που ήμασταν και πριν ένα μήνα και πριν ένα χρόνο. Με τις ίδιες δυνάμεις και τα ίδια προβλήματα. Αποδείχτηκε ότι η λύση δεν είναι οι επαναλαμβανόμενες συγκρούσεις, η πόλωση, οι πρόωρες εκλογές, οι επαναληπτικές, η παρατεταμένη προεκλογική περίοδος, αλλά η αναγνώριση και η αντιμετώπιση των προβλημάτων. Το πολιτικό σύστημα αυτοκαταστροφικά σπαταλάει το λιγοστό καιρό αναδιατάσσοντας τις δυνάμεις του με μοναδικό στόχο την εξαργύρωση της αποτυχίας σε κομματικά κέρδη. Η πιο επίζηλη θέση είναι της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Γι’ αυτό πριν καν αποκτήσουμε κυβέρνηση, η χώρα απέκτησε αντιπολίτευση.

Οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας δυσκολεύονται να συνεργαστούν με στόχο την έξοδο της χώρας από την κρίση. Αν τώρα δεν είναι η ώρα της εθνικής ενότητας, τότε πότε είναι; Αν τώρα δεν μπορείς να φανείς χρήσιμος στην πατρίδα σου, τότε πότε; Το πολιτικό προσωπικό δεν μπορεί να βγει έξω από τα τείχη των κομματικών μαγαζιών. Εφευρίσκει αντιθέσεις, μνημόνια και αντιμνημόνια για να αποφύγει τα πραγματικά διλήμματα. Για να μην αντιμετωπίσει τα προβλήματα της χώρας εφευρίσκει ένα άλλο πρόβλημα, το «μνημόνιο» και έναν εξωτερικό εχθρό, την Ευρώπη που το επιβάλλει. Οι ψεύτικες αντιθέσεις και τα παραπλανητικά διλήμματα κάνουν την πολιτική τους πρακτικά αναξιόπιστη. Αφού όλοι να διαπραγματευτούν, επανεξετάσουν, αλλάξουν τα μνημόνια θέλουν και αφού όλοι να μείνουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση επιθυμούν, τότε γιατί δεν συνεργάζονται; Τα κόμματα μοιάζουν ίδια και συγχρόνως ψεύτικα διαφορετικά, γιατί δεν τοποθετούνται στο πραγματικό δίλημμα: Αλλάζουμε το παρωχημένο πελατειακό και παρασιτικό μοντέλο ή προσπαθούμε να το διατηρήσουμε όπως έχει ακόμα κι αν αυτό συνεπάγεται την καταστροφή;

Μόνο αν το πραγματικό ερώτημα «μεταρρύθμιση ή αντιμεταρρύθμιση» τεθεί, θα ξεχωρίσουν πραγματικά οι πολιτικές δυνάμεις. Οι αντιμεταρρυθμιστικές δυνάμεις υπάρχουν σε όλα τα κόμματα. Το κυρίαρχο σύστημα απεχθάνεται τις μεταρρυθμίσεις. Η ρευστότητα που επικρατεί στο πολιτικό σκηνικό είναι συνέπεια της καθυστέρησης να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα, να ειπωθούν με το όνομά τους, να αποκτήσουν τα κόμματα καθαρές ταυτότητες. Οι δυνάμεις της ακινησίας είναι διακομματικές και με μεγάλη ευκολία μετακινούνται σε όλο το φάσμα. Η κατάσταση δεν θα ξεμπλοκάρει αν οι μεταρρυθμίσεις δεν βρουν τους κομματικούς τους εκφραστές. Σε όλους τους χώρους. Τότε οι παραπλανητικές ταμπέλες θα πέσουν. Αν τις επόμενες ώρες σχηματιστεί κυβέρνηση συνεργασίας, θα συμμετέχουν, ένα κόμμα που ψήφισε τα δύο μνημόνια, ένα που ψήφισε μόνο το δεύτερο και ένα που καταψήφισε και τα δυο. Θα κριθούν για την ικανότητά τους να προχωρήσουν στις αλλαγές που χρειάζεται η χώρα και όχι για τις σημαίες ευκαιρίας που το πολιτικό σύστημα δύο χρόνια τώρα σηκώνει για να κρύψει την ταυτότητα των επιδιώξεων. Την ακινησία.

Αν κάτι δεν πρέπει να ξεχάσουμε και να συγχωρήσουμε, όχι απλώς για να αποδώσουμε ευθύνες, αλλά για να προσπαθήσουμε να μην το ξαναζήσουμε, είναι η κυνική απελευθέρωση της βίας που οδήγησε την κοινωνία μας σε αδιανόητο πολιτικό πρωτογονισμό. Γιατί υπονόμευσε κάθε προσπάθεια αντιμετώπισης των δυσκολιών, αλλά κυρίως γιατί επέβαλε στην κοινωνία μας έναν εμφύλιο-πολεμικό διχασμό ξεχασμένο από τον προηγούμενο αιώνα. Η μία μετά την άλλη, οι χώρες της Ευρώπης, Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ελλάδα, Ισπανία, Ιταλία, σε λίγο η Κύπρος, μπαίνουν σε μια μορφή δημοσιονομικής προσαρμογής, αντιμετωπίζουν προβλήματα, σφίγγουν τα δόντια. Όλοι δωσίλογοι είναι; Μόνο εδώ ακούστηκε στη Βουλή «φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους». Όσοι επένδυσαν στη βία θα χάσουν. Ακόμα κι αν τώρα νομίζουν ότι η στρατηγική τους απέδωσε. Όπως πάντα, την πολιτική βία θα κληρονομήσουν οι αντιδημοκρατικές και φασιστικές δυνάμεις. Χαμένη θα είναι η κοινωνία μας.

«Φίλοι του λαού» δεν είναι όσοι διεκτραγωδούν με τις δυνατότερες φωνές τις αδυναμίες, τη φαυλότητα του δημοκρατικού πολιτεύματος. Το έκαναν εύκολα και στεντόρεια και οι φασίστες, οι ναζί του μεσοπολέμου. Με τη γνωστή εξέλιξη. Οι λύσεις που προτείνουν είναι αυτές που καθορίζουν τις πολιτικές ταυτότητες των κομμάτων. Προοδευτικοί δεν είναι ποτέ αυτοί που καταγγέλλουν το παρόν ενώ προτείνουν ένα ακόμα πιο οπισθοδρομικό μέλλον.

Ακόμα η χώρα μας ταλαντεύεται μεταξύ ενός ξαφνικού και ενός παρατεταμένου θανάτου. Χάσαμε πολύτιμο χρόνο, η οικονομική ζωή της χώρας έχει καταρρεύσει. Κανείς δεν ξέρει ακόμα αν έχουμε κι άλλο χρόνο για να προσπαθήσουμε. Η ρευστότητα του πολιτικού σκηνικού είναι μεγάλη, η σύγχυση και η κούραση της κοινωνίας τεράστια. Οι διεργασίες στο πολιτικό σύστημα θα συνεχιστούν. Σε κάθε χώρο, δεξιά, αριστερά, κέντρο, το ερώτημα θα μπει επιτακτικά: Με ή εναντίον του πελατειακού κράτους και του παρασιτισμού. Μόνο μια μεγάλη, προοδευτική συμμαχία αλλαγής μπορεί να είναι χρήσιμη στην κοινωνία. Αργά ή γρήγορα, οι πολιτικές δυνάμεις θα ξεχωρίσουν.

http://www.athensvoice.gr/the-paper/article/397/edito-397

Τον θυμάστε;

Για να μη ξεχνάμε!

Ζούμε πράγματι το τέλος της μεταπολίτευσης;

Ζούμε πράγματι το τέλος της μεταπολίτευσης;

Αν κάποιος κρίνει από τη σύσταση της νέας Βουλής και μόνο σίγουρα θα απαντήσει καταφατικά. Εθνικιστική ακροδεξιά, ένα ΠΑΣΟΚ που χαροπαλεύει και νέα ήθη στο πολιτικό σκηνικό είναι μόνο μερικά από τα κομμάτια που συνιστούν το νέο παζλ του κοινοβουλευτισμού στη χώρα μας. Το σκηνικό άλλαξε, άραγε το έργο τι τέλος θα έχει;

Τα μεταπολιτευτικά στερεότυπα που γνωρίζαμε κατέρρευσαν, κόμματα εξαφανίσθηκαν ή τείνουν προς εξαφάνιση και άλλα ανεδείχθησαν, αποκτώντας ηγεμονικές θέσεις και προοπτικές.

Οι διαδοχικές εκλογές της 6ης Μαΐου και της 17ης Ιουνίου αναδιαμόρφωσαν τον πολιτικό χάρτη της χώρας και μετέβαλαν δραματικά τους πολιτικούς συσχετισμούς.

Ο ΣΥΡΙΖΑ του κ. Τσίπρα είναι αναμφίβολα η ανερχόμενη δύναμη του χώρου της κεντροαριστεράς. Η θέση του αυτή τη στιγμή είναι ηγεμονική. Διακρίθηκε ως κυρίαρχη αντιμνημονιακή έκφραση, κέρδισε τους νέους, «ρούφηξε» το ΚΚΕ και την συγγενή «αριστερά των δρόμων», έχει το προνόμιο της αξιωματικής αντιπολίτευσης και απέναντί του κόμματα φθαρμένα και εν πολλοίς κλονισμένα.

Έχει την ευκαιρία να αντιπαρατεθεί με ορμή και να προετοιμασθεί με σύστημα ώστε να κατακτήσει την εξουσία στην Ελλάδα. Ωστόσο κινδυνεύει από τα γονίδια της σύγκρουσης και της πολυγλωσσίας που τον ορίζουν. Ο κ.Τσίπρας έχει, είναι αλήθεια, τον χρόνο να μετατρέψει τη συμμαχία των συνιστωσών σε ενιαίο κόμμα και να αναπροσανατολίσει το πολύπλοκο και εκρηκτικό σχήμα που διευθύνει σε δύναμη εξουσίας.

Ωστόσο επειδή στον καιρό της κρίσης τα πράγματα δεν εξελίσσονται ευθύγραμμα πιθανώς να βρεθεί προ εκπλήξεων, αν στο κενό που αφήνει το ΠαΣοΚ στο κέντρο του πολιτικού τόξου συγκροτηθεί κάτι καινούργιο, στέρεο και ικανό να αντιπαρατεθεί με αξιώσεις την κομμουνιστικογενή αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ.

Άλλωστε και στην Κουμουνδούρου γνωρίζουν ότι η μαζική μετανάστευση ψηφοφόρων που επέτυχαν ήταν σε μεγάλο βαθμό συγκυριακή και αποτέλεσμα της ταχείας και μεγάλης φθοράς του ΠαΣοΚ. Αν γεννηθεί αξιόπιστο υποκατάστατο στον χώρο του ορφανού κέντρου το ρεύμα θα αντιστραφεί και μάλιστα με την αυτή ταχύτητα, που κατέκλυσε την Κουμουνδούρου.

Στα δεξιά του πολιτικού χάρτη δύο εθνικιστικά σχήματα, το πρώτο,σκοτεινό, επί χρόνια περιθωριακό και στηριγμένο σε ξενικά πρότυπα και το δεύτερο νεότευκτο,δημιούργημα της τρέχουσας κρίσης, ήλθαν και εγκαταστάθηκαν για τα καλά στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας.

Αθροίζουν κοντά στο 15% και απεδείχθησαν αρκούντως ανθεκτικά. Οι απώλειές τους ήταν περιορισμένες στη δεύτερη αναμέτρηση του Ιουνίου και εκ του αποτελέσματος φανερώθηκε ότι η Νέα Δημοκρατία δεν μπορούσε να στηριχθεί στη διεκδίκηση των ψήφων από τα δύο αυτά εθνικιστικά σχήματα.Απ'ότι φαίνεται εγκαταστάθηκαν για τα καλά στο δεξιό άκρο του πολιτικού τόξου και θα πλαγιοκοπούν συστηματικά και οργανωμένα το συντηρητικό ακροατήριο.

Η πρωτιά της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές του Ιουνίου είναι προφανές ότι δεν κερδήθηκε από αυτή την ακροδεξιά ζώνη. Η Νέα Δημοκρατία δεν θα είχε καμία τύχη αν δεν προσέλκυε τους φιλευρωπαιστές του κέντρου και τους διάσπαρτους φιλελεύθερους που συγκεντρώνονται κυρίως στα αστικά κέντρα και συναντώνται κυρίως στις ζώνες των επιχειρήσεων και της διανόησης. Δεν είναι τυχαίο ότι στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις έσβησαν πάραυτα οι φιλότιμες, είναι αλήθεια, προσπάθειες του Στέφανου Μάνου, της Ντόρας, του Τζήμερου και άλλων γι' αυτόνομη εκπροσώπηση του φιλελεύθερου χώρου. Προφανώς η χώρα δεν αντέχει τις ελιτίστικες εκδοχές της πολιτικής. Στην πρώτη στροφή, μόλις ετέθησαν τα κρίσιμα υπαρξιακά διλήμματα, οι οπαδοί του χώρου προσέτρεξαν στη μητέρα παράταξη, ξεπερνώντας τις όποιες αντιπάθειες είχαν στον κ.Σαμαρά. Όπως και αν έχει η Νέα Δημοκρατία ηγεμονεύει του χώρου,αλλά εμφανώς απειλείται από την ακραία εθνικιστική δεξιά που θα την πλαγιοκοπεί, τουλάχιστον όσο διαρκεί η οικονομική κρίση.

Στην άλλη πλευρά του πολιτικού τόξου, στον λεγόμενο κεντροαριστερό χώρο, οι ανακατατάξεις ήταν εντυπωσιακές και στις δύο αναμετρήσεις και ιδιαιτέρως στην τελευταία.Η Κεντροαριστερά μετά τις τελευταίες εκλογές ορίζεται από τον ανερχόμενο ΣΥΡΙΖΑ, από το ''μαγαζάκι'' της ΔΗΜΑΡ και από το ''θνήσκον'' ΠαΣοΚ.Όπως χαρακτηριστικά λένε άσπονδοι φίλοι του κ. Βενιζέλου, το ΠαΣοΚ κηδεύθηκε στις 6 Μαΐου και οι εναπομείναντες φίλοι του πήγανε στις 17 Ιουνίου στα σαράντα, ήπιανε το καφεδάκι,το συγχώρεσαν και αποχαιρετήσανε οριστικά. Κακά τα ψέματα, το ΠαΣοΚ μας τελείωσε και μένει στον κ. Βενιζέλο ή να του αλλάξει όνομα, μορφή και χαρακτήρα μήπως αποτελέσει τη βάση για την ανασύστασή του ή να το διαλύσει.

Η ΔΗΜΑΡ, το μικρό αυτό απομεινάρι της ανανεωτικής αριστεράς του Λεωνίδα Κύρκου, διασώθηκε από τις συνεισφορές φιλευρωπαϊστών και εκσυγχρονιστών του ΠαΣοΚ, που δεν άντεχαν πολιτικά και ιδεολογικά να στραφούν στη Νέα Δημοκρατία και δεν μπορούσαν να συμβιβαστούν με την ιδέα του συγκρουσιακού ΣΥΡΙΖΑ. Όμως οι προοπτικές του κόμματος της φιλευρωπαϊκής ανανεωτικής αριστεράς είναι θολές. Θα πιεσθεί προσεχώς και το μέλλον της θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από την τύχη που θα έχει η κυβέρνηση συνεργασίας που τώρα συγκροτείται και με τη συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ.

http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2012-06-20-22-59-42-2012062065596/