Κατορθώματα Νικήτα!

Δείτε τι πληρώνατε τόσα χρόνια

για να έχει ασυλία από τα ΜΜΕ ο Νικήτας…

Δείτε τους προκλητικότατους μισθούς του στρατού των… 250 δημοσιογράφων που πλήρωνε ο Νικήτας Κακλαμάνης με χρήματα των Αθηναίων. Για να εξασφαλίσει την ασυλία των media ο Νικήτας και να μην ασχολούνται μαζί του αλλά και με την περίφημη παρέα του, για όσα φημολογούνται τα τελευταία χρόνια, σκορπούσε από τον προϋπολογισμό του δήμου Αθηναίων για τον 9,84, περίπου 9,5 εκατομύρια ευρώ το χρόνο, με έσοδα μόλις 400.000 ευρώ. Φημολογείται ότι η λίστα διέρρευσε μέσα από τον ραδιοσταθμό και οι σημειώσεις δίπλα στα ονόματα είναι μέσα από τον 9,84, ενώ δεν αποκλείεται να στηρίζονται σε εσωτερικό έγγραφο που συντάχθηκε για να «αιτιολογηθούν» οι συγκεκριμένες απολύσεις.

1. Γρ. Ρουμπάνης (3692 +2000) Ζάκυνθος ανύπαρκτος εδώ και δύο χρόνια–Παραιτείται)

2. Άννα Παναγιωταρέα (2849 ευρώ/μήνα για 2 ώρες την εβδομάδα) καθηγήτρια στο ΑΠΘ

3. Αρετή Σιδηροκαστρίτου (4339 ευρώ/μηνα – 1 ώρα τη βδομάδα με Τασσιόπουλο) διευθυντικό στέλεχος του ομίλου Κυριακίδη (Φλας, κλπ) και υπάλληλος της Γ.Γ. Τύπου.

4. Γιώργος Βλάχος (2332 ευρώ /μήνα, πολιτικό σχόλιο, 1από τους 19 πολιτικούς συντάκτες του σταθμού) με ελάχιστη συμμετοχή και εργάζεται στον Άλφα και είναι υπάλληλος στη Γ.Γ. Τύπου)

5. Γιώργος Ταμπακόπουλος (4384/μηνα ανύπαρκτος, διευθυντής στο ΚΑΡΦΙ )

6. Μαρία Σταματέρη (2421/μηνα – ένα δυο 10λεπτα, εργάζεται και στον ΣΤΑΡ) δήλωσε ότι ΠΑΡΑΙΤΕΙΤΑΙ

7. Φωτεινή Καλλίρη (2114 /μήνα, καλύπτει θέματα Δημόσιας διοίκησης-εργάζεται στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, και στο Γρ.τυπου Εθνικής Τράπεζας)

8. Γιάννης Τασσιόπουλος (3879/μήνα, μια εκπομπή κάθε Παρασκευή, δ/ντης εκδηλώσεων, εργάζεται στο ΧΡΗΜΑ και άλλου τύπου εργασίες) ΠΑΡΑΙΤΕΙΤΑΙ μέχρι 5/2011)

9. Αντώνης Ζησιμάτος (2239/μήνα -ΙΑΣΩ- δεν έκανε τίποτα, άδεια μετ’αποδοχών για 14 μήνες) ΠΑΡΑΙΤΕΙΤΑΙ

10. Ολγα Προυκάκη (1324/μήνα – 15΄την εβδομάδα-ΑΝΤ1-με δελτίο) ΠΑΡΑΙΤΕΙΤΑΙ

11. Κώστας Ζούλας (3200/μήνα – εκπομπή Δ-Π 3-4 με Παπαγεωργίου) ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, ΕΡΤ

12. Νικόλαος Καρούτζος (2713/μήνα, μία εκπομπή με Κομίνη κάθε Π6-7μμ, ΑΞΙΑ κ.α)

13. Γιάννης Κουρτάκης (2255/μήνα, ωριαία εκπομπή Δευτέρα-Πέμπτη με τον Χρήστο Ράπτη- εργαζεται ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ, ΑΞΙΑ, σύμβουλος Μαρινάκη, παραπολιτικα.γρ)

14. Γιάννης Σαραντάκος (1852/μήνα ένας από τους 19 πολιτικούς συντάκτες με ελάχιστη συμμετοχή, Εργάζεται στο ΕΘΝΟΣ και ΜΕΓΚΑ)

15. Νικ. Στέφος (μουσικός επιμελητής, Εργάζεται στην ΕΡΤ-με άδεια άνευ αποδοχών) – Παραιτείται-ΣΥΝΤΑΞΗ τον Μάιο)

16. Αμαλία Κυπαρίσση (εξαφανισμένη από 2003 Γρ. Ρουσσόπουλου, άδεια άνευ αποδοχών μέχρι τέλους του 2011-ζεί μόνιμα στην Ισπανία) δεν επικοινώνησε

17. Στάθης Βαρυτιμιάδης (2174/μήνα. Συμμετοχή ένα τηλ. σε πρωινό Μαγκαζίνο. Εργάζεται στον Ελεύθερο Τύπο και σε αθλητική)

18. Φώφη Γιωτάκη (2016/μηνα, Μία από τις 19 πολιτικούς Συντάκτες του σταθμού, με ελάχιστη προσφορά. Είναι αρχισυντάκτρια πολιτικού στο ΕΘΝΟΣ)

19. Άγγελος Μόσχοβας (2438/μηνα. Πρωινό 7-8 με Λοβέρδο-πολλές απουσίες – Εργάζεται στο κέρδος ΚΕΡΔΟΣ)

Ορισμένου Χρόνου

20. Νίκος Ελευθερόγλου (1759, τίποτα, ανύπαρκτος free press δήθεν, εφημ. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ)

21. Φοίβος Καρζής (4018/μηνα –Εργάζεται στη Eurobank). Αποχώρησε μόνος του σε φιλικό κλίμα

22. Δημήτρης Κατής (1840/μηνα,μουσικός, μία εκπομπή)

23. Ελένη Κομίνη (1173/μηνα, μία εκπομπή με Καρούτζο κάθε Παρασκευή. Εργάζεται στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ)

24. Παναγιώτης Μουσάς Ένας από τους 19 πολιτικούς συντάκτες.(μόνο ένα πολιτικό σχόλιο-1278ευρώ//μηνα

25. Σωτηρης Ξενάκης (παραιτήθηκε)

26. Χάρης Παυλίδης (2658 /μήνα -ΠΑΡΑΙΤΕΙΤΑΙ)

27. Γιωργος Μητσικώστας (5856/μηνα, δεν χρειάζεται 10΄. Άκυρο το συμβόλαιό του)

28. Λάμπρος Πέγκος (1623/μηνα. Γρ. τύπου Δήμου. Εργάζεται σε διάφορες εφημερίδες)

29. Χρήστος Ράπτης (2029/μηνα. Μία εκπομπή Δευτ- Πέμπτη με τον Κουρτάκη. Εργάζεται και στο ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ)

30. Μαρία Αντωνιάδου (1500/μηνα. Εργάζεται στο ΒΗΜΑ ανύπαρκτη)

31. Αμέλια Αναστασάκη (1250/μηνα. Εκπομπή κάθε Παρασκευή)

Εργάζεται στο. ΣΤΑΡ Ιωάννης Βασιλακόπουλος (1167/μήνα, απών, Γρ. Τύπου Βαρβιτσιώτη)

32. Αλέξανδρος Βέλλιος (1332 /το μήνα, άφαντος)

33. Ιωάννα Ζαρακέλη (1250/το μήνα . Πλημμελής παρουσία Γρ. Τύπου ΔΕΡΑ- Εργάζεται στο Κόντρα)

34. Ελένη Καλογεροπούλου 1500 /μηνα (Μία από τους 19 πολιτικούς συντάκτες. Εργάζεται στη ΓΓ Τύπου, ΠΟΝΤΙΚΙ)

35. Ηλίας Κανέλλης (ΝΕΑ, παραιτήθηκε, σε πολύ καλό κλίμα)

36. Θύμιος Καρακατσάνης (1446/μηνα.Δεν έκανε τίποτα)

37. Καρρερ Λουκίλα (θα έρθει δωρεάν)

38. Ανδρέας Κάτσενος (Εξαφανισμένος.1000/μηνα)

39. Χριστίνα Κοραή (2046/μηνα. Μία από τους 19 πολιτικούς συντάκτες . Συμμετοχή με ένα σχόλιο. Εργάζεται στην Ελευθεροτυπία κλπ)

40. Άκης Κοσώνας (1501/μηνα. Ανύπαρκτος. Εργάζεται στο ΑΠΕ)

41. Γιώργος Κουβαράς (2325/μηνα. Μία εκπομπή Δευτέρα- Πέμπτη. Εργάζεται στον ΕΤ)

42. Άλκης Κούρκουλας ανταποκριτής, με μηδενική προσφορά

43. Δήμητρα Κουτουρίνη (Εξαφανισμένη)

44. Βασιλική Κουτσούμπα(Εξαφανισμένη)

45. Αλέξανδρος Κυριακόπουλος (Ελευθεροτυπία, 875/μηνα, ελάχιστη προσφορά)

46. Λάζαρος Λασκαρίδης (παραιτήθηκε)

47. Γιάννης Λοβέρδος (2341/μηνα +1260 Μυρτώ Λοβέρδου> Πρωινή εκπομπή με τον Αγγ. Μόσχοβα. Πολύ συχνά εγκατέλειπε την εκπομπη για να εμφανιστεί στην τηλεόραση, ως σχολιαστής. Έμενε η εκπομπή χωρίς παρουσιαστή συχνά μεταξύ 7.30 με 8.00. Απροετοίμαστος και όταν ήταν στην εκπομπή. Σχόλια εκ του προχείρου. Είναι δ/ντης της εφ. ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΒΡΑΔΥΝΗ, ενώ γράφει και σε ηλεκτρονικές σελίδες)

48. Κώστας Μελισσόπουλος. Ένας εκ των 19 πολιτικών συντακτών

49. Γιώργος Μαντέλας (1250/μήνα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

50. Δημήτρης Νασιόπουλος (γρ Τύπου Δήμου )

51. Βασιλική Νικολακάκη (Γρ τύπου ΠΟΔΑ)

52. Αχιλλέας Οικονόμου (900 μουσική εκπομπή /Κυριακή 5-6)

53. Κων. Παναγιωτόπουλος (Bar-Bar) (2325/μηνα, μία εκπομπή την εβδομάδα)

54. Παναγιωτοπούλου Στέλλα (Γρ. τυπου ΠΟΔΑ ,1300/μηνα)

55. Γιάννης Παπαδήμος (γρ τυπου δήμου 1581/μηνα)

56. Γιώργος Σιαδήμας. Ένας εκ των 19 πολιτικών συντακτών του σταθμού. Εργάζεται στο ΑΛΤΕΡ, 1250/μηνα)

57. Παναγιώτης Σιάνης (1736/μηνα. Εκπομπή κάθε Παρασκευή, Εργάζεται και στο Κανάλι Βουλής και ΓΓΤ)

58. Άρης Σκιαδόπουλος (μια εκπομπή κάθε Σάββατο, 1674/μηνα)

59. Γιάννης Τζαννετάκος (2700/μηνα -σύμβουλος Προέδρου. Καμία συμμετοχή)

60. Στέφανος Τζανάκης (1643//μηνα. Μία εκπομπή 16-17 Δευτέρα Πέμπτη με τον Κουβαρά. Εργάζεται στα ΝΕΑ)

61. Γιάννης Χαραλαμπόπουλος (1500/μηνα)

Εκπληκτική ομολογία!

Απίστευτες αποκαλύψεις από τον πρώην Διοικητή του ΝΑΤΟ, Αμερικανό Στρατηγό Γουέσλυ Κλαρκ, υποψήφιο στην διεκδίκηση του χρίσματος των Δημοκρατικών για την Προεδρία στις εκλογές του 2004 και σκληρό επικριτή του Προέδρου Μπους για την πολιτική του στην Μέση Ανατολή. Παραθέτουμε το επίσημο βιογραφικό του αμέσως παρακάτω.

Wesley Kanne Clark is the former U.S. Army general who ran as a Democratic candidate for the presidency in the 2004 election. Clark grew up in Little Rock, Arkansas and, at the age of 16, started at the U.S. Military Academy at West Point, where he graduated first in his class. He also earned a graduate degree as a Rhodes Scholar at Oxford and commanded fighting troops in Vietnam, where he was injured three times. During the '80s and '90s he moved up the military ladder and served as and administrator in training and command posts, eventually becoming a four-star general. In 1997 he was named as the U.S. commander of NATO forces in Europe by President Bill Clinton. In 1999 Clark was in charge of the NATO victory in Kosovo over the forces of Slobodan Milosevic, but in 2000 he retired after 34 years in the army (some stories have it that he was forced to retire). Clark entered the private sector as an author, consultant and investment banker, a highly decorated soldier and recipient of the Presidential Medal of Freedom. After terrorist attacks in New York and Washington, D. C. in 2001, Clark was a frequent guest commentator on television, emerging in 2003 as a strong critic of President George W. Bush's military policy in the Middle East. Clark bowed out of the presidential race on 11 February 2004, after winning the Oklahoma primary on February 3rd but finishing far back in other state results.

• Born: 23 December 1944

• Birthplace: Chicago, Illinois

• Best Known As: Former NATO commander and presidential hopeful

Μια σημαντική συνέντευξη

Να επιστρέψουμε στα εθνικά μας νομίσματα

Η Μαρίν Λεπέν, επικεφαλής του Εθνικού Μετώπου, μιλάει στην «Καθημερινή» και δηλώνει αισιόδοξη για τις προεδρικές εκλογές του 2012 στη Γαλλία

Συνέντευξη στην Aλεξία Kεφαλά

Από τις 16 Ιανουαρίου 2011, όταν πήρε το χρίσμα της επικεφαλής του Εθνικού Μετώπου, η Μαρίν Λεπέν έχει ξεκινήσει μια κούρσα αντοχής. Παρασκευή πρωί στο Στρασβούργο, Παρασκευή βράδυ στη Μασσαλία, Κυριακή στο Παρίσι, Δευτέρα στη Λαμπεντούζα, Τρίτη στη Ρώμη…

Κι αν κανείς προσπαθήσει να την ακολουθήσει στα ραντεβού της, μάλλον θα χάσει. Την κούρσα θα την κερδίσει η κ. Λεπέν. Συνδικάτα κάθε λογής, ενώσεις, σύλλογοι, όμιλοι, συνεταιρισμοί και φυσικά οι συμπολίτες της στην εκλογική της περιφέρεια, στα βόρεια της χώρας. «Είμαι γυναίκα της δράσης», μας λέει αυτάρεσκα, ίσως και αυτοσαρκαζόμενη, για να προσθέσει «είμαι πολύ χαρούμενη που μιλάω σε μια ελληνική εφημερίδα». Πολλοί λένε ότι είναι το μήλο που έπεσε κάτω από τη μηλιά του πατέρα της, αλλά σε πιο θηλυκή, κοινωνική και κομψή έκδοση. Οπως κι εκείνος, δικηγόρος το επάγγελμα, είναι πανταχού παρούσα, έχει επιχειρήματα για τα πάντα και έχει καταφέρει να ταρακουνήσει απρόσμενα την πολιτική ζωή της Γαλλίας. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις της δίνουν ποσοστά μεγαλύτερα από εκείνα του Νικολά Σαρκοζί και του Ντομινίκ Στρος-Καν, για τις προεδρικές εκλογές του 2012, και εκείνη φαίνεται να απολαμβάνει τον ούριο άνεμο στα πανιά της. Η «Μαρίν», που έχει επιβάλει το μικρό της όνομα για να ξορκίσει την κληρονομιά που κουβαλά το επώνυμό της, έχει γίνει αναπάντεχα «προσιτή» και ξέρει καλά πώς να γοητεύει τα πλήθη. Ο σύμβουλος επικοινωνίας της μάς μιλάει για το «φαινόμενο Μαρίν»: «Οι δημοσιογράφοι που την ακολουθούν έχουν τριπλασιαστεί. Τόσο οι Γάλλοι όσο και οι ξένοι. Δίνουν μάχη για μια συνέντευξή της και κανείς δεν μένει ασυγκίνητος από τη γοητεία της».

Οι συνθήκες για την εμφάνιση μιας Μαρίν Λεπέν ήταν κάτι παραπάνω από ώριμες. Μόλις 13 μήνες πριν από τις επόμενες προεδρικές εκλογές, η υποψήφιος του Εθνικού Μετώπου ακούγεται ως η φωνή της λογικής, για ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού που δεν αισθάνεται να τον αντιπροσωπεύουν ούτε η Δεξιά ούτε η Αριστερά. Πολλοί Γάλλοι θεωρούν, άλλωστε, τις δύο αυτές παρατάξεις υπεύθυνες για τα δεινά της χώρας, που δείχνει να «βαραίνει» όλο και περισσότερο από την οικονομική κρίση. Και επειδή η φύση απεχθάνεται το κενό, η θέση ήταν έτοιμη για μια Μαρίν Λεπέν, η οποία καρπώνεται τη λαϊκή δυσαρέσκεια για ένα μέλλον που μοιάζει συννεφιασμένο και για όσα δεινά ήρθαν μαζί με την παγκοσμιοποίηση. Οι παραλληλισμοί με τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι, τις συνθήκες που τον έφεραν στην εξουσία και τους λόγους για τους οποίους διατηρείται σε αυτήν, αναπόφευκτοι. Στοχεύει στο πατριωτικό ένστικτο των Γάλλων όπως, πολλές φορές, και ο Νικολά Σαρκοζί. Η κυβέρνηση του τελευταίου, όμως, κάνει εδώ και λίγο καιρό τη μία γκάφα μετά την άλλη και η κ. Λεπέν δεν διστάζει να πιάσει τη σκυτάλη και να προχωρήσει.

Ο πολιτικός της λόγος, πολλές φορές αριστερός, είναι αυθεντική έκφραση των πολιτικών και κοινωνικών της πεποιθήσεων ή μήπως πρόκειται για μια καλοκουρδισμένη επιχείρηση μάρκετινγκ; Κάποιοι αναλυτές πιστεύουν ότι η υπερθέρμανση του πολιτικού κλίματος που δημιουργεί η χαρισματική κ. Λεπέν λειτουργεί υπέρ του Ντομινίκ Στρος-Καν. Μέρος της δικής του προεκλογικής εκστρατείας φαίνεται να είναι «η αποφυγή του Απριλίου 2002», όταν ο Ζαν-Μαρί Λεπέν πέρασε στον δεύτερο γύρο των εκλογών, προκαλώντας σοκ στη Γαλλία και την Ευρώπη.

Ποτέ δεν υιοθέτησα ακροδεξιά ιδεολογία

– Η δημοσκόπηση που σας φέρνει μπροστά από τον Νικολά Σαρκοζί και τον Ντομινίκ Στρος-Καν πιστεύετε ότι είναι ένα συγκυριακό γεγονός ή μήπως θα πρέπει να αναμένουμε και άλλες τέτοιες δημοσκοπήσεις;

– Εδώ και έξι μήνες αισθάνομαι έντονα αυτό το κύμα να δυναμώνει. Και οι τελευταίες δημοσκοπήσεις επιβεβαιώνουν αυτήν την αίσθηση. Από πλευράς μου, επιλέγω να παραμένω νηφάλια και διατηρώ την αναγκαία απόσταση. Δεν παύω όμως να αισθάνομαι τον εντεινόμενο ενθουσιασμό του κόσμου. Με σταματούν παντού. Ενας άνεμος επανάστασης φυσά και το βλέπω. Δεν μου προξενεί έκπληξη, όμως, γιατί ο κόσμος θέλει περισσότερη δημοκρατία, περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη. Και δεν είναι μόνο ότι θέλει να τιμωρήσει το πολιτικό κατεστημένο, που δεν έλυσε τα προβλήματα της Γαλλίας εδώ και τριάντα χρόνια. Αυτό που ζητεί ο κόσμος είναι αλλαγή.

Δεν υποταχθήκαμε

– Εσείς, όμως, έχετε αλλάξει; Στη Γαλλία πολλοί θεωρούν ότι έχετε αποδαιμονοποιήσει την εικόνα του Εθνικού Μετώπου. Μήπως επειδή δείχνετε ένα πιο κοινωνικό πρόσωπο; Μήπως, επίσης, επειδή είστε γυναίκα;

– Εγώ πιστεύω πως ο κόσμος βλέπει την αφοσίωση και τη συνέπειά μου. Εχω δουλέψει πολλά χρόνια πάνω σε αυτό και σας υπενθυμίζω ότι ποτέ δεν υιοθέτησα ακροδεξιά ιδεολογία. Ποτέ δεν ενστερνίστηκα τη λογική της κατάλυσης της δημοκρατίας. Αυτήν αδίκως μάς την είχαν προσάψει, καθότι πάντοτε συμμετείχαμε στις εκλογές και ποτέ δεν αμφισβητήσαμε το αποτέλεσμά τους. Οχι. Εμείς είμαστε ένα κόμμα από πατριώτες, που ποτέ δεν υποτάχθηκε ούτε στην Ευρωπαϊκή Ενωση ούτε στο ευρώ, που κατέστρεψαν τους λαούς μας.

– Αυτή η ανυποταγή, δηλαδή, για σας σημαίνει έξοδο από το ευρώ;

– Απερίφραστα, ναι. Εχω προτείνει ομαδική έξοδο από το ευρώ για την Ελλάδα, τη Γαλλία, την Ισπανία και την Πορτογαλία. Μας υποσχέθηκαν ότι αυτό το νόμισμα θα μας έφερνε ανάπτυξη και ευημερία. Και τι έγινε; Οι λαοί καταστράφηκαν. Μιλάμε για πραγματική τραγωδία. Κοιτάξτε τι συνέβη στην Ελλάδα. Η ελληνική κοινωνία πηγαίνει μαζικά πίσω, ολόκληρες δεκαετίες. Και αν ο ελληνικός λαός δείχνει να κάνει υπομονή, που μου έχει μάλιστα προκαλέσει μεγάλη εντύπωση, πόσο ακόμα είναι δυνατόν να κρατήσει αυτή; Πρέπει να απελευθερώσουμε τους λαούς μας και να επιστρέψουμε ο καθένας στο δικό του νόμισμα. Με το ευρώ έχουμε χάσει τα κοινωνικά κεκτημένα μας, τα οποία είχαμε αποκτήσει με πολύ ιδρώτα. Μέσω της Συνθήκης του Μάαστριχτ, το νόμισμα αυτό μας υποχρεώνει να δανειζόμαστε από τις διεθνείς αγορές. Αυτό από μόνο του είναι σκάνδαλο. Και στροβιλιζόμαστε όλοι στη δίνη μιας υπερχρέωσης, από την οποία δεν πρόκειται να βγούμε ποτέ.

– Σε μια πρόσφατη εκπομπή ο Ντομινίκ Στρος-Καν είπε ότι οι Ελληνες «βρίσκονται μέσα στα σκατά, και μάλιστα βαθιά». Αυτό είναι η Ευρώπη σήμερα;

– Ο Ντομινίκ Στρος-Καν υποτιμά την κατάσταση στην Ελλάδα, όπως υποτιμά την κατάσταση και στη Γαλλία. Δεν καταλαβαίνει ότι οδεύουμε προς μια καταβαράθρωση των οικονομιών. Πρέπει να βγούμε από το ευρώ, εδώ και τώρα.

Επειγόντως λύση

– Ξέρετε, εν μέσω κρίσης, η Ελλάδα έχει να αντιμετωπίσει και ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα: αυτό της παράνομης μετανάστευσης. Πιστεύετε ότι κι αυτό είναι μια αποτυχία της Ευρώπης;

– Φυσικά! Η Ευρώπη έχει γίνει σουρωτήρι πια. Η Ευρωπαϊκή Ενωση μάς υποχρέωσε να ανοίξουμε τα σύνορα, να απεμπολήσουμε τη δυνατότητά μας να προστατεύουμε τους εαυτούς μας, και όλα αυτά με το πρόσχημα των ελεύθερων συναλλαγών. Ομως, μετανάστευση σημαίνει, τελικά, μείωση μισθών για τους λαούς της Ευρώπης, με στόχο να γίνουμε πιο ανταγωνιστικοί ώστε κάποιες επιχειρήσεις να κερδίζουν ακόμα περισσότερα! Για να γίνει πιο πλούσιος ο ένας, προϋπόθεση είναι να γίνουν πιο φτωχοί οι πολλοί. Εγώ έχω κάνει, μάλιστα, και τον εξής υπολογισμό: αύξηση των μεταναστών κατά 1% σημαίνει μείωση μισθών κατά 1,2%. Πρέπει, εδώ και τώρα, τόσο η Ελλάδα όσο και η Ευρωπαϊκή Ενωση γενικότερα, να αναστρέψουν και τη νόμιμη και την παράνομη μετανάστευση. Επειγόντως. Γιατί τα χειρότερα έρχονται. Αν πέσει η Λιβύη; Αν πέσει η Αλγερία; Τι κάνουμε τότε;

«Η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης ενθαρρύνει την παράνομη μετανάστευση»

– Εσείς, όμως, τι λύση προτείνετε;

– Πρέπει να κόψουμε τον ομφάλιο λώρο που τους οδηγεί προς τα εδώ. Οι δικές μας χώρες είναι οι πιο ελκυστικές για τους μετανάστες. Και αυτό είναι στο χέρι μας να το σταματήσουμε. Να κόψουμε την ασφαλιστική κάλυψη, να σταματήσουμε να δίνουμε την ιθαγένεια απλά και μόνο επειδή κάποιος γεννήθηκε σε αυτή τη χώρα, να σταματήσουμε να επιτρέπουμε αθρόα την οικογενειακή επανένωση. Σε τέτοιες ρυθμίσεις πρέπει να προχωρήσει η Ελλάδα. Και επίσης, όταν έρχονται με τη βάρκα, να τους στέλνουμε με την ίδια βάρκα πίσω. Και να μην τους δίνουμε κίνητρα για να ξανάρθουν. Η τωρινή πολιτική είναι εγκληματική.

– Εσείς γι’ αυτό πηγαίνετε στη Λαμπεντούζα;

– Φυσικά. Θέλω να δείξω στους Ιταλούς ότι νοιάζομαι γι’ αυτό που τους συμβαίνει. Ξέρετε, το ζήτημα είναι διττό. Από τη μία, οι διεθνείς οργανισμοί έχουν προκαλέσει ένα χάος με την αύξηση των τιμών των τροφίμων. Και καταλαβαίνετε ότι όταν ο χοντρός αδυνατίζει, ο αδύνατος πεθαίνει. Με την κρίση, λοιπόν, οι φτωχοί έχουν περιέλθει πια σε κατάσταση απελπισίας. Και από την άλλη, η Ε.Ε. σηκώνει τα χέρια ψηλά.

– Θέλετε, λοιπόν, να πείτε ότι η Ε.Ε. δεν έχει μεταναστευτική πολιτική;

– Μα είναι εμφανές ότι δεν έχει! Η πολιτική της Ε.Ε. ενθαρρύνει τη μετανάστευση, με το να αφήνει τον καθένα να μπαίνει στην Ευρώπη. Προωθεί την «οικονομία της ανάπτυξης». Μόνο που η ανάπτυξη αφορά μόνο το 1% των ενδιαφερομένων: τις επιχειρήσεις. Αυτές επωφελούνται και από τη μετανάστευση, γιατί τους δίνει την ευκαιρία να μειώνουν τους μισθούς και να καταργούν κοινωνικά δικαιώματα. Πρέπει άμεσα, σήμερα, να κλείσουμε τα σύνορα.

– Και πού πιστεύετε ότι οδηγούν όλα αυτά;

– Το πρόβλημα είναι τεράστιο. Η ταυτότητά μας καταργείται από τις μαζικές αυτές αφίξεις. Γιατί αυτοί οι άνθρωποι δεν έρχονται μόνον ως παραγωγικές μονάδες. Φέρνουν μαζί τους, τούς πολιτισμούς τους, τις παραδόσεις τους, που είναι πολύ διαφορετικά από τα αντίστοιχα δικά μας. Με μαθηματική ακρίβεια, λοιπόν, εφόσον όλο και περισσότεροι εγκαθίστανται στις γειτονιές μας, σταδιακά επιβάλλουν σε εμάς τους ίδιους να αλλάξουμε. Αυτό, όμως, γίνεται γιατί εμείς το επιτρέπουμε. Οι κυβερνήσεις, μέχρι σήμερα, άφηναν τους μετανάστες να δρουν ανεξέλεγκτα. Δεν είναι αυτό έλλειμμα δημοκρατίας; Οι αξίες μας, ο χριστιανικός μας πολιτισμός, βρίσκονται πλέον σε κίνδυνο και πρέπει να δράσουμε με αποφασιστικότητα. Η Ελλάδα δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να επιτρέψει να κατασκευαστεί μουσουλμανικό τέμενος στην Αθήνα. Εφόσον οι μετανάστες επέλεξαν να έρθουν εδώ, οφείλουν και να σεβαστούν τους κανόνες μας.

Πηγή: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_1_20/03/2011_436411

Το δακτυλίδι της Ψωροκώσταινας

Το δακτυλίδι της Ψωροκώσταινας

Δημήτρης Μαυρίδης

Τόν Ἰούνιο τοῦ τρομεροῦ ἔτους 1826 ἡ Ἑλληνική Ἐπανάσταση φαινόταν νά σβύνει. Τό Μεσολόγγι εἶχε πέσει. Ὁ Ἰμπραήμ βρισκόταν στήν Πελοπόννησο καί τήν κατέστρεφε. Ἡ Ρούμελη εἶχε προσκυνήσει. Ἡ ἀνίκανη Κυβέρνηση Κουντουριώτη εἶχε καταρρεύσει μέσα στή γενική κατακραυγή. Οἱ Ὑδραῖοι πρόκριτοι λογάριαζαν, φοβούμενοι τήν ἐπίθεση τοῦ τουρκικοῦ στόλου, νά φύγουν στά Ἑφτάνησα καί «ὅστις ἐδύνατο νά φυγαδεύση κρυφίως τήν περιουσίαν του τό ἔπραξεν». Οἱ στρατιῶτες λιμοκτονοῦσαν καί ὁ τακτικός στρατός τοῦ Φαβιέρου βρισκόταν σέ διάλυση. Χρήματα δέν ὑπῆρχαν καί μάλιστα οἱ κερδοσκόποι τραπεζίτες τοῦ Λονδίνου ἀπαιτοῦσαν τήν παραχώρηση ἐθνικῆς γῆς, ὥστε νά ἐξασφαλίσουν τίς προσόδους ἀπό τά κατασπαταληθέντα δάνειά τους.

Στό ἀπειλούμενο Ναύπλιο ἡ κατάσταση ἦταν ἀπελπιστική. Ἡ φρουρά τοῦ Μεσολογγίου εἶχε φτάσει ἐκεῖ γιά νά βρεθεῖ μέσα στίς ραδιουργίες καί στόν ἐμφύλιο σπαραγμό τῶν Ρουμελιωτῶν καί τῶν Σουλιωτῶν. Ὅλοι, οἱ Σουλιῶτες καί οἱ Ὀλύμπιοι ὁπλαρχηγοί, οἱ Ἠπειρῶτες καί οἱ Μανιάτες καπεταναῖοι, οἱ Κρητικοί, οἱ Δημογέροντες ζητοῦσαν νά πληρωθοῦν τούς καθυστερημένους μισθούς τους. Ἀλλά καί οἱ πλούσιοι νοικοκυραῖοι τῶν ναυτικῶν νήσων ζητοῦσαν νά ἀποζημιωθοῦν γιά ὅσα εἶχαν κάνει γιά τόν ἀγῶνα. Ἡ πόλη ἦταν κατάμεστη ἀπό φυγᾶδες καί πρόσφυγες, ἀλλά καί ἀπό ἀσύνταχτους στρατιῶτες καί ἔνοπλες ὁμάδες πού περιφερόταν ἄσκοπα καί, ἀδιαφορῶντας γιά τόν πόλεμο, ἀπαιτοῦσαν χρήματα καί ἀποζημιώσεις. Οἱ πρόσφυγες καί πλήθη ἀπό δυστυχισμένους ἄνδρες, γυναῖκες, παιδιά καί γέροντες κακοπαθοῦσαν χωρίς στέγη καί τροφή.

Τό πρωί τῆς Κυριακῆς 8 Ἰουνίου 1826 οἱ ἀγανακτισμένοι καί ἐξαγριωμένοι στρατιῶτες, ἀκούσια «ὄργανα τῶν φατριῶν καί τῆς ἰδιοτελείας», ἔθεσαν τελεσιγραφικά τήν ἀπαίτηση νά πληρωθοῦν. Στήν πλατεία τοῦ Ναυπλίου, μέσα σέ βαριά ἀτμόσφαιρα, εἶχε συγκεντρωθεῖ μέγα πλῆθος λαοῦ πού «κατηφής καί περίτρομος» ἀγωνιοῦσε, ἐνῶ «ἡ Ἑλλάδα κινδύνευε νά καταποντισθεῖ εἰς ἕνα ἀδελφοκτόνο ἀγῶνα» καί «οὐδείς ἐτόλμα νά λαλήση, οὐδείς νά προτείνη τι πρός σωτηρίαν ὅλων».

Τότε, μέσα στήν ἀνήσυχη σιωπή, ἀναδύθηκε αὐτόκλητος μέσα ἀπό τό πλῆθος ὁ σεμνός καί ἀνιδιοτελής δάσκαλος τοῦ Γένους Γεώργιος Γεννάδιος, πλησίασε τόν πλάτανο στό κέντρο τῆς πλατείας καί μίλησε μέ βροντώδη φωνή: « Ἡ Πατρίς καταστρέφεται, ὁ ἀγών ματαιοῦται, ἡ ἐλευθερία ἐκπνέει. Ἀπαιτεῖται βοήθεια σύντονος˙ πρέπει οἱ ἀνδρεῖοι οὗτοι, οἵτινες ἔφαγον πυρῖτιν καί ἀνέπνευσαν φλόγας, καί ἤδη ἀργοί καί λιμῶντες μᾶς περιστοιχίζουν, νά σπεύσωσιν ὅπου νέος κίνδυνος τούς καλεῖ. Πρός τοῦτο ἀπαιτοῦνται πόροι καί πόροι ἐλλείπουσιν. Ἀλλ' ἄν θέλωμεν νά ἔχωμεν πατρίδα, ἄν εἴμεθα ἄξιοι νά ζῶμεν ἄνδρες ἐλεύθεροι, πόρους εὑρίσκομεν. Ἄς δώσει ἕκαστος ὅ,τι ἔχει καί δύναται. Ἰδού ἡ πενιχρά συνεισφορά μου. Ἄς μέ μιμηθεῖ ὅστις θέλει.» Καί διακόπτοντας τόν λόγο του ἔριξε κάτω λίγες λίρες, τίς μόνες πού εἶχε. Ἐπειδή ὅμως θεώρησε τήν προσφορά του μικρή, σέ λίγο συνέχισε : «Ἀλλ' ὄχι, ἡ συνεισφορά αὕτη εἶναι οὐτιδανή. Ὀβολόν ἄλλον δέν ἔχω νά δώσω, ἀλλά ἔχω ἐμαυτόν καί ἰδού τόν πωλῶ! Τίς θέλει διδάσκαλον ἐπί τέσσερα ἔτη γιά τά παιδία του; ἄς καταβάλη ἐνταῦθα τό τίμημα!»

Ἡ ἐπίσημη γλώσσα τοῦ Γεννάδιου δέν μείωσε τήν ἐντύπωση τοῦ λόγου του. «Ὅλοι ἄρχισαν νά συνεισφέρουν στρατιωτικοί καί πολιτικοί, τό πολυτιμότερον ὁποῦ ἕκαστος εἶχεν ἐπάνω του καί τό ἀκριβώτερον, καί ἐξακολουθοῦσαν νά δίδουν καί τάς ἑπομένας ἡμέρας.» Ἡ συγκέντρωση πῆρε μεγαλύτερη διάσταση μέ τήν ἄφιξη ἑκατοντάδων παιδιῶν ὅλων τῶν σχολείων μέ τήν ἐθνική σημαία, ἐνῶ ὁ φλογερός Γεννάδιος συνέχιζε, καταγγέλλοντας τήν ἰδιοτέλεια καί τήν φιλαρχία καί ἐξορκίζοντας τόν λαό νά ἐμποδίσει τήν «ἐκ νέου τῆς Ἑλλάδος τήν δουλικήν ἡμέραν καί ταπείνωσιν!»

«Τό ἀποτέλεσμα τῆς φιλοπάτριδος ταύτης δημηγορίας ὑπῆρξε καταπληκτικόν. Ὁ λαός ἐκινήθη εἰς δάκρυα καί ἡ συναίσθησις τοῦ καθήκοντος ἐφαίνετο ὅτι διηγέρθη ὀξύτερον ἤ ὑπό τῶν πολλῶν ἐκκλήσεων καί ἐπειγουσῶν διακηρύξεων τῆς Διοικήσεως. Πολλοί ἀνεφώνησαν προσφέροντες χρήματα, ὥστε κατέστη ἐπάναγκες νά ὁρισθῆ ἐπιτροπή ἐκ τοῦ λαοῦ πρός παραλαβήν τῶν προσφορῶν. Διωρίσθη γραμματεύς ὅπως ἐγγράφη αὐτάς καί μεγαλοφώνως ἠγγέλλετο ἑκάστου τό ὄνομα καί τό ποσόν. Ἕτεροι ρήτορες ἠκολούθησαν καί ἡ συγκίνησις διήρκεσεν δι' ὅλης τῆς ἡμέρας. Συνωθοῦντο πάντες, τίς πρῶτος νά προσφέρη καί ἐφιλοτιμοῦντο νά τύχωσι τῶν ἐπευφημιῶν δι' ὦν τό πλῆθος ἐχαιρέτιζε τάς προσφοράς ἐκείνας αἵτινες ἐφαίνοντο μεγάλαι ἐν συγκρίσει τῶν μέσων τοῦ δωροῦντος. … Ἀλλά κραυγή πάντη διάφορος, ἔκρηξις ἐνθουσιώδους ἐπευφημίας, ἐπηκολούθησε τήν ἀγγελίαν τοῦ μηνύματος τοῦ Δημητρίου Ὑψηλάντη, ὅστις ἔλεγε ὅτι χρήματα μέν δέν εἶχε, ἀλλά πρόσφερε τόν χρυσοῦν κολεόν (τό θηκάρι) καί τά κοσμήματα τοῦ ξίφους του, μεγίστης ἀξίας παρακαλῶν νά τηρηθῶσι ταῦτα ὡς κατάθεμα, ἕως οὗ δυνηθῆ νά πέμψη χίλια γρόσια, ὡς λύτρα αὐτῶν. Ὁ δυστυχής εἶχε κάμει ὅ,τι πλέον ἠδύνατο καί τώρα ἐπένετο».

Οἱ αὐθόρμητες προσφορές ἦταν πλέον ἀθρόες. Ὅλοι ἔδιναν ὅ,τι πολύτιμο εἶχαν, χρήματα, κοσμήματα, χρυσά ἤ ἀσημένια ρολόγια. Οἱ γυναῖκες ἔδιναν τά νυφικά τους δακτυλίδια. Ἡ Μυκονιάτισσα Μαντώ πού εἶχε προσφέρει ὅλη της τήν περιουσία γιά τόν ἀγῶνα, πρόσφερε τώρα ὅ,τι ἀπόμενε. Ἡ Πατρινή Καλλιόπη ἔφερε τά κοσμήματα καί τά δῶρα τοῦ ἀρραβώνα της. Ὁ φτωχός καί ἔντιμος Νικηταρᾶς ἔδωσε τό μόνο πολύτιμο ἀντικείμενο πού κατεῖχε, ἕνα πολύτιμο τούρκικο σπαθί πού τοῦ εἶχαν χαρίσει γιά τά ἀνδραγαθήματά του, ὅταν στήν ἅλωση τῆς Τρίπολης εἶχε ἀποφύγει νά πάρει κάτι ἀπό τά λάφυρα.

Ὅμως, οἱ συνεισφορές πού ἔδιναν οἱ στρατιῶτες καί οἱ φτωχοί ἄνθρωποι τοῦ λαοῦ ἔκαναν τήν πιό βαθιά ἐντύπωση. « Ἕνας πυροβολητής τῆς Φρουρᾶς, πρόσφερε ὅλη τήν περιουσία του δηλ. 200 γρόσια (σ’ ἐθνική ὁμολογία) καί δύο ρουπιέδες (μισό τάλληρο). Κι' ἕνας ἄρρωστος στρατιώτης τοῦ ταχτικοῦ, ὅσα εἶχε, δηλαδή ἕνα ἀργυρό χαϊμαλί, πού εἶχε κρεμάσει στό λαιμό του γιά τίς ἐχθρικές σφαῖρες καί ἕνα τάλληρο. Ἄλλοι στρατιῶτες ἔδιναν, ὅσοι εἶχαν ἀργυροστολισμένα ὅπλα, ἤ ἔσχιζαν τίς χρεωστικές ἀποδείξεις μισθῶν, γιά περασμένους μῆνες, πού τούς εἶχε δώσει ἡ κυβέρνηση. Μιά γρηά, πού ἕνας Ἀράπης τῆς εἶχε κόψει τό ἕνα αὐτί, ἦρθε στήν ἐπιτροπή καί, ἀφοῦ ἔβγαλε ἀπό τό μοναδικό της αὐτί, τό χρυσό σκουλαρίκι της, τό πρόσφερε. Ἕνα φτωχό παιδάκι, πού ζητιάνευε ἤ καί κουβαλοῦσε νερό γιά νά ζήσει, ἔβγαλε ἀπό τήν ζώνη πού τά εἶχε ραμμένα δύο τάλληρα, ὅλες δηλαδή τίς οἰκονομίες του ἀπό τίς ἐλεημοσύνες καί τά πρόσφερε».

Ὅμως, τό κορύφωμα ἦταν ὅταν ἐμφανίσθηκε ἡ πασίγνωστη καί θλιβερή Ψωροκώσταινα, πρόσφυγας ἀπό τίς Κυδωνίες τῆς Μικρᾶς Ἀσίας πού τήν εἶχαν καταστρέψει οἱ Τοῦρκοι, σφάζοντας τόν ἄντρα της καί παίρνοντας τά παιδιά της. Ἡ ἀρχόντισσα στόν τόπο της Ψωροκώσταινα ἐπιβίωνε στό Ναύπλιο ζητιανεύοντας, παράλληλα ὅμως περιμάζευε, ἔπλενε καί φρόντιζε τά ὀρφανά παιδιά πού περιφέρονταν στούς δρόμους. Ἦταν λοιπόν τό ἀποκορύφωμα τῆς ἀξέχαστης ἐκείνης μέρας ἡ στιγμή πού ἡ ταλαίπωρη Ψωροκώσταινα πλησίασε τήν ἐπιτροπή και πρόσφερε τό ἀσημένιο δακτυλίδι της καί τό μοναδικό γρόσι πού φύλαγε στόν κόρφο της.

Μέ τίς εἰσφορές εἶχε συγκεντρωθεῖ σημαντικό ποσό, ὥστε νά ἱκανοποιηθοῦν οἱ ἄμεσες ἀνάγκες τῶν πολεμιστῶν καί τοῦ ἐξοπλισμοῦ των. Ὅμως ὁ Γεννάδιος κάλεσε τόν λαό καί τόν στρατό νά ἀντιμετωπίσουν τό ἰσχυρό ἱππικό τῶν Τούρκων καί ζήτησε τή δήμευση τῶν ἀλόγων.

« Ἀλλά ποῦ, θέλομεν εὕρει τούς ἵππους;… ἄν δέν μᾶς τούς δίδωσι, τούς παίρνομεν διά τῆς βίας;» ρώτησε. «Προτοῦ νά προφθάσουν λαός καί στρατός νά κινηθοῦν. Ὅλοι οἱ προεξάρχοντες ἠναγκάσθησαν νά τούς παραδώσωσιν. Ζαϊμης ὁ Πρόεδρος προέλαβε τούς ἄλλους , διότι ἡ οἰκία τους ἦτο παρά τήν πλατεῖαν καί ἤκουσε τούς λόγους τοῦ Γενναδίου. Τρεῖς θαυμάσιοι ἄραβες ἵπποι ἀμέσως προσεφέρθησαν ἐξ ὁνόματος τοῦ Προέδρου… Ἡ ἔξαψις ἀνάγκασε τούς προύχοντας καί τούς πλουσίους νά προσέλθωσι καίτοι ἄκοντες». Ἔτσι, συγκεντρώθηκεν ἱκανός ἀριθμός ἀπό ἄλογα.

Ὁ Γεννάδιος συνέχισε ἀκάθεκτος: « Ἱππικόν θά σχηματίσωμεν. Τώρα θά σᾶς ἐρωτήσω: Θά ἐκστρατεύσωμεν καί ἡμεῖς κατά τῶν ἐχθρῶν;» Καί ἐνῶ τά παιδιά τῶν σχολείων φώναζαν : «Σώσατε, σώσατέ μας ἀπό τόν Τοῦρκο!», οἱ στρατιῶτες ἀπάντησαν κλαίγοντες μέ τήν κραυγή :

« Ἐκστρατεύομεν, παιδιά μας, ἐκστρατεύομεν!»

Ὁ Γεννάδιος ἦταν πλέον ὁ παντοδύναμος κυρίαρχος τῶν περιστάσεων ἐκείνων. Ἄν ἤθελε μποροῦσε νά κυβερνήσει, ὅπως τοῦ πρότειναν. Ὅμως ὁ ἀνιδιοτελής καί σεμνός ἐκεῖνος πατριώτης, «σωτήρ τῆς πατρίδος», δέν εἶχε προσωπικές φιλοδοξίες. Προτίμησε νά ἐπιστρέψει στό ἐκπαιδευτικό του ἔργο.

(Σύμφωνα μέ τίς μαρτυρίες τῶν Ν. Σπηλιάδη, Ἀ.Ραγκαβῆ, Νικ. Κασομούλη, Μ.Γούδα, Δρ Σάμουελ Χάου καί τήν ἀφήγηση τοῦ Τάκη Ἀργ. Σταματόπουλου)

Πηγή:   http://www.antibaro.gr/articles/history-1821/2009-03-09-08-52-50.html

Το «νέο» 1821

Ένα οργισμένο κείμενο, ως αντίδραση στην οργανωμένη απόπειρα αλλοίωσης και αποδόμησης, όχι μόνον της ελληνικής Ιστορίας, αλλά και των αιώνιων αξιών του γένους μας, από ασπόνδυλους και αργυρώνητους "διανοούμενους", τρωκτικά του δημοσίου χρήματος μέσω αμαρτωλών ΜΚΟ και ύποπτων οργανισμών και Ινστιτούτων. Πιστεύω ότι πρέπει να διαβαστεί.

ΔΕΕ

«…Το να ξεκόβεις από τους θεούς, τους προγόνους, την γλώσσα και την χώρα σου, το να ξεκόβεις γενικά, είναι μια τρομερή διαδικασία, αλλά και μια διαδικασία ενθουσιασμού, που αναζητά άπληστα τόσο ο αυτόμολος και ακόμη περισσότερο ο προδότης…»

Emil Cioran, Εμίλ Σιοράν (1911-1995)
Ρουμανο - Γάλλος διανοητής

Το «νέο» 1821 ή πώς να νιώσεις καλά

με την αποτυχία σου…

Του Σάββα Γρηγοριάδη

Πολύς λόγος γίνεται εδώ και καιρό για την ιστορία. Είναι η μοίρα μας ως λαός, να πολεμάμε μία ζωή με τα φαντάσματα του παρελθόντος ή πολλές φορές, εξαιτίας αυτών, μεταξύ μας.

Είναι απορίας άξιον το πώς ένας λαός με τέτοιο πάθος με την ιστορία του, καταφέρνει να απολαμβάνει μία τέτοια μακάρια άγνοια πάνω σε αυτήν. Κάθε ιστορικό θέμα, παθιάζει, αλλά ποτέ διαλεκτικά, ακαδημαϊκά ή έστω βιβλιογραφικά, αλλά, όπως πάντα σε αυτόν τον τόπο, μέσα στα πλαίσια της συζήτησης του καφενείου, όπου τα πάθη ανάβουν για λίγες ώρες, οι βεβαιότητες αντικαθιστούν η μία την άλλη και σε μία κατάσταση έξαλλου πάθους η συζήτηση σβήνει χωρίς να έχει αφήσει κανένα ίχνος στους συμμετέχοντες, ούτε καν μία διάθεση για περεταίρω διερεύνηση. Σημασία έχει η συζήτηση αυτή καθ’ αυτή και το αποτέλεσμα εκφράζεται μόνο βραχυπρόθεσμα, ίσα-ίσα μέσα στα πλαίσια μιας μικρής νίκης στην κουβέντα, που θα ταπεινώσει τον αντίπαλο.

Οι εποχές αλλάζουν, η τεχνολογία φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά, αλλά δυστυχώς τα καφενεία παρέμειναν ίδια σε μέγεθος. Για να καλυφθούν οι ανάγκες της συζήτησης δημιουργήσαμε ένα μεγαλύτερο και πιο πλήρες καφενείο, την τηλεόραση. Οι δυνατότητες μας πλέον, για ανάπτυξη της μικρόνοιας, διανθίστηκαν, αλλά οι βασικοί κανόνες παρέμειναν οι ίδιοι.

Οι μεγάλοι φωστήρες της ελληνικής κοινωνίας, οι εγκέφαλοι της γνώσης, αφού ανέλυσαν κάθε είδους πρόβλημα και το έλυσαν, αποφάσισαν να στρέψουν την πλήρη διανοητική τους δύναμη στην επανάσταση του 1821. Μετά το κατόρθωμα του σχολικού εγχειριδίου, που κατάφερε να ενώσει μέσω της αγανάκτησης έναν ολόκληρο λαό, που, είπαμε, είναι κορόιδο και δεν έχει μνήμη, αλλά όχι και σε τέτοιο βαθμό, θέλησαν να μας επιστήσουν την προσοχή στα σκοτεινά γεγονότα του 1821, που εμείς οι αγράμματοι και άφρονες δεν είχαμε παρατηρήσει.

Ως εκ θαύματος, μάθαμε ότι οι ελληνική επανάσταση ήταν μία ταξική επανάσταση και μάλιστα χαρακτηριζόταν και από μία ποσότητα αχαριστίας, καθώς η Οθωμανική αυτοκρατορία, είχε δημιουργήσει μία πολύ δίκαιη πολυπολιτισμική κοινωνία. Ότι οι πολεμιστές του ’21 έβριζαν, έπιναν, σκότωναν, λήστευαν, βίαζαν. Ότι κατά τη διάρκεια της επανάστασης οι Έλληνες σκοτώνονταν μεταξύ τους, αλλά και για να λέμε την αλήθεια δεν ήταν και ακριβώς μεταξύ τους, καθώς δεν ήταν ακριβώς Έλληνες, μάλλον ήταν οτιδήποτε άλλο από Έλληνες.

Χαμόγελα ικανοποίησης. Ανταλλαγή συγχαρητηρίων μεταξύ τους. Κάποια βραβεία, λίγα χρήματα. Αλλά το κυριότερο ήταν ότι κατάφεραν να μας διδάξουν την "αλήθεια" που αγνοούσαμε.

Δεν ήταν αρκετό. Η «επαναδιαπραγμάτευση» της ιστορίας έπρεπε να συνεχιστεί και να οδηγηθεί σε νέους δρόμους πρωτοτυπίας. Ήταν ο καιρός για τους ήρωες.

Βλέποντας τα ντοκιμαντέρ και τις εκπομπές, βγάζεις το συμπέρασμα ότι όλες αυτές, οι μέχρι χθες ηρωικές φιγούρες, όχι απλώς δεν καθορίζονταν από τον ηρωισμό τους, αλλά στην καλύτερη των περιπτώσεων ήταν στοιχεία του κοινού ποινικού κώδικα. Εγκληματίες και λίγα λέμε. Αποβράσματα. Το ότι πολέμησαν τους Τούρκους ήταν ένας τυχαίος παράγοντας. Τυχαία επέλεξαν πλευρά και τελικά πλούτισαν και πέρασαν μία ζωή χαρισάμενη. Κάποιοι σκοτώθηκαν κιόλας, αλλά κυρίως από τους υπόλοιπους «Έλληνες». Απορίας άξιον είναι τελικά το τι ακριβώς κάνανε οι Τούρκοι σε αυτό το πόλεμο. Αν κρίνουμε από τα γραφόμενα και τα λεγόμενα, μάλλον είχαν μείνει έκπληκτοι από τις εξελίξεις, αλλιώς δεν εξηγείται η τέτοια αδράνεια.

Χαμόγελα ικανοποίησης. Ανταλλαγή συγχαρητηρίων. Σβήστηκαν και οι ήρωες. Ως απλός αναγνώστης, στέκομαι με δέος σε τέτοιο μίσος και αναπολώ την ατάκα του Παπαδόπουλου από τους «Απαράδεκτους». Τι έγινε, ρε παιδιά;

Ήρωας; Τι είναι τελικά ο ήρωας;

Ο ήρωας είναι ένας άνθρωπος. Πίνει, τρώει, πάει στην τουαλέτα, κυνηγάει γυναίκες, βρίζει, δρα ωφελιμιστικά πολλές φορές, με κακία άλλες. Είναι ανθρώπινος, κανένας δεν το αμφισβητεί. Αν τώρα κάποιοι μισούν αυτά τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά, είναι δικό τους πρόβλημα. Τον ήρωα δεν τον δημιουργεί η εξωανθρώπινη διάστασή του, αλλά ακριβώς οι διαστάσεις που παίρνει η ανθρωπιά του.

Ήρωας είναι ο άνθρωπος που σε κάποιο κομβικό σημείο ξεπερνάει την ανθρώπινη φύση του και αντιβαίνοντας σε κάθε λογική πράττει αυτό το οποίο η στιγμή απαιτεί. Κάποιες φορές δημιουργεί ένα συμβολισμό, κάποιες άλλες η πράξη του είναι τόσο υπέροχη, που αλλάζει για πάντα τα κύματα της ιστορίας. Είναι υπέροχο να το σκέφτεσαι.

Ένας άνθρωπος, καθημερινός, απλός, με τη μιζέρια, με τη μικρότητα της φύσης τους, στέκεται αντιμέτωπος με τα κατακλυσμιαία κύματα της ιστορίας και καταφέρνει να τα υπερνικήσει. Ο ήρωας δεν είναι το πρότυπο που πρέπει να ακολουθούμε, είναι η απόδειξη της μικρότητάς μας. Όλων εμάς, των υπολοίπων. Είναι ο αντικατοπτρισμός της αποτυχίας μας, ως ανθρώπων. Αλλά είναι και η ντροπή μας. Αυτό το άτιμο το φιλότιμο που μας χτυπάει στην καρδιά, που μας αναγκάζει κάθε τόσο, όταν η στιγμή το απαιτήσει, να κοιτάξουμε τον ουρανό και να προσπαθήσουμε να μην είμαστε υπερβολικά κακοί.

Ο Καραϊσκάκης ήταν ο νόθος γιος μίας καλόγριας. Απίστευτα αθυρόστομος. Άνθρωπος επικίνδυνος για να τον έχεις δίπλα σου. Μπαρουτοκαπνισμένος, παιδί δύσκολων καιρών. Με κάποια ηθική κρίση, ίσως εγκληματίας για το σήμερα. Αλλά είναι υπέροχος, ακριβώς γι’ αυτό. Γιατί ενώ ήταν άνθρωπος, τη στιγμή που έπρεπε, έδρασε, πέρα από αυτό το χαρακτηριστικό.

Αποδομήστε τους. Βρίστε τους. Διαλύστε τους. Μπράβο σας. Δεν θα αλλάξει η αλήθεια, δεν θα αλλάξει τίποτα για την ιστορία και την κρίση της. Μία ζωή θα μας βλέπουν χαμογελώντας για τα πάθη μας και με μία μικρή κατανόηση κρεμασμένη σε τοίχους και φθαρμένα κάδρα. Βγάλτε τους από τα σχολεία. Ψάξτε στο ιστορικό τους, είμαι σίγουρος ότι είναι γεμάτο μελανές σελίδες. Αλλά όσο τους λερώνετε τόσο θα ανεβαίνουν σε ανώτερες σφαίρες ύπαρξης. Θα υπάρχουν για πάντα στην ιστορία, ενώ εσείς; Εμείς;

Αγαπητέ συγγραφέα των πέντε βιβλίων, που τόλμησες να διανοηθείς ότι χτυπώντας τους ήρωες, τέτοιους ήρωες, ίσως κερδίσεις λίγο από τη δόξα τους. Που σε ενοχλεί να βλέπεις σε αυτά τα φλογερά μάτια των κάδρων την δική σου αποτυχία στη ζωή, την δική σου κενότητα, δυστυχώς αυτός ο μπάσταρδος αγράμματος, στα τελευταία του λόγια, είπε περισσότερα από όσα θα πεις ποτέ εσύ στα βιβλία σου. Όσο για το πρώτο σκέλος της περίφημης ρήσης του, δυστυχώς πέθανε, είσαι ασφαλής. Το δεύτερο όμως θα τονίζει μία αιώνια αλήθεια: «Αν ζήσω, θα σας γαμ…. Αν πεθάνω, θα μου κλάσετε τον π….». Στρατηγός Γεώργιος Καραϊσκάκης

Σ.Γ.

Το Σχολείο και η Εθνική Επέτειος

ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ Η ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ

Κωνσταντίνος Χολέβας
Πολιτικός Επιστήμων

Όπως κάθε χρόνο έτσι και εφέτος ακούμε τις θορυβώδεις διαμαρτυρίες μιας μικρής μειοψηφίας πολιτικών και διανοητών που ζητούν την κατάργηση των μαθητικών – και των στρατιωτικών –παρελάσεων. Για μία ακόμη φορά στο όνομα της ψευδούς προοδευτικότητος ακούονται ανιστόρητα επιχειρήματα, ότι δηλαδή τις μαθητικές παρελάσεις καθιέρωσε για πρώτη φορά το 1936 ο Ιωάννης Μεταξάς. Ε, λοιπόν, καλόν είναι να θυμηθούμε λίγο την Ιστορία και να γίνουμε πιο ακριβείς και τεκμηριωμένοι.

Μαθητικές παρελάσεις υπήρχαν πολύ πριν από το καθεστώς Μεταξά. Στο βιβλίο του «Θράκη» και συγκεκριμένα στην σελίδα 374 ο καθηγητής του Α.Π.Θ. Κωνσταντίνος Βακαλόπουλος αναφέρεται στα ελληνικά σχολή της Αδριανούπολης στα τέλη του 19ου και τοις αρχές του 20ού αιώνος. Εκεί περιγράφει παρελάσεις μαθητικές, παρουσιάζει δε και σχετικές φωτογραφίες όπου βλέπουμε αγόρια και κορίτσια να παρελαύνουν υπό το βλέμμα του Οθωμανικού καθεστώτος. Οι μελετητές της ιστορίας της Μ. Ασίας περιγράφουν τις μαθητικές παρελάσεις που διοργάνωναν τα σχολεία της Σμύρνης από το 1919 έως και το 1922 στο γήπεδο του Πανιωνίου με τιμώμενο πρόσωπο τον μαρτυρικό Μητροπολίτη Σμύρνης Χρυσόστομο. Ο μακεδονομάχος Δικώνυμος -Μακρής περιγράφει την απελευθέρωση της Σιάτιστας το 1912 από ανιχνευτές του Ελληνικού Στρατού και διηγείται ότι στην πανηγυρική εκδήλωση προπορεύονταν οι μαθητές κρατώντας εκκλησιαστικά λάβαρα. Εξ άλλου στην Κύπρο οι μαθητικές παρελάσεις καθιερώθηκαν πολύ πριν από το 1936 ως εκδήλωση πατριωτισμού των Ελλήνων που κατεπιέζοντο από τους Βρετανούς. Ένα θεσμό, λοιπόν, τον οποίο ανέχθηκαν οι Οθωμανοί κατακτητές και οι Βρετανοί αποικιοκράτες θέλουν να τον καταργήσουν σήμερα κάποιοι Έλληνες στο όνομα της ψευδο- προόδου!

Οι παρελάσεις δεν ανήκουν στην «δεξιά» ή στον εθνικισμό. Οι δυνάμεις του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ παρήλαυναν στα χωριά τα οποία απελευθέρωναν το 1941-44. Σε δυτικές δημοκρατίες, όπως οι ΗΠΑ και η Βρετανία, νεαρά παιδιά που ανήκουν στον Προσκοπισμό, παρελαύνουν με βήμα και με τύμπανα και ουδείς ενοχλείται. Στην Γαλλία κάθε χρόνο στις 14 Ιουλίου πραγματοποιείται μεγαλειώδης στρατιωτική παρέλαση στα Ηλύσια πεδία. Ας μην λέγονται, λοιπόν, υπερβολές και φαιδρότητες.

Έχω, πάντως, την εντύπωση ότι με πρόσχημα τις παρελάσεις οι πάσης φύσεως αποδομητές επιχειρούν να πλήξουν την συνέχεια του Ελληνισμού. Ουσιαστικά οι μαθητικές παρελάσεις είναι ένας ύμνος και ένας φόρος τιμής στην διαχρονική παρουσία της νεολαίας στους αγώνες των Ελλήνων για την Ελευθερία. Όποιος μαθητές αρνείται να συμμετάσχει αποκόπτει τον εαυτό του από το αντιστασιακό πνεύμα της ελληνικής νεολαίας. Οι παρελάσεις των νέων τιμούν την νεότητα που αγωνίζεται από την εποχή των Αθηναίων εφήβων (την πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω) μέχρι τα αγόρια και τα κορίτσια της πανεθνικής αντίστασης κατά της τριπλής κατοχής του 1941-44. Οι παρελάσεις μας θυμίζουν την διαρκή παρουσία της νεολαίας σε κάθε ευγενική στιγμή ηρωισμού και αυτοθυσίας. Μας θυμίζουν τους «παίδας Δημητρίου», τα κατηχητόπουλα της Θεσσαλονίκης που εστάλησαν στα τείχη από τον σοφό Αρχιεπίσκοπο Ευστάθιο για να πολεμήσουν τους Νορμανδούς τον 12ο αιώνα. Μας φέρνουν στο νου τον Ιερό Λόχο του Δραγατσανίου και τις νεαρές Σουλιωτοπούλες. Μας φέρνουν πιο κοντά στα ελληνόπουλα που αγωνίσθηκαν στο Μακεδονικό Αγώνα, όπως ο Αποστόλης, ο υπαρκτός οδηγός των ελληνικών σωμάτων που έγινε γνώριμός μας από τα «Μυστικά του Βάλτου». Οι μαθητικές παρελάσεις ξαναζωντανεύουν με συγκίνηση τη μνήμη των εφήβων ηρωομαρτύρων του Κυπριακού Αγώνος του 1955-59 και των μαθητριών που έκαναν παθητική αντίσταση ή μετέφεραν τα μηνύματα με τα ποδήλατά τους. Χαιρετώντας τους σημαιοφόρους στην μαθητική παρέλαση τιμούμε τον σημαιοφόρο του Λυκείου Αμμοχώστου, τον Πετράκη Γιάλλουρο, που έπεσε νεκρός από Βρετανική σφαίρα επειδή κρατούσε την ελληνική σημαία. Τότε ήταν οι σφαίρες των αποικιοκρατών. Τώρα είναι η εμπάθεια και τα ανιστόρητα βέλη των δήθεν προοδευτικών. Και οι δύο ενοχλούνται από την συνέχεια του Ελληνισμού.

Δυστυχώς οι τάσεις αφελληνισμού της κοινωνίας και της παιδείας δεν πλήττουν μόνο τις μαθητικές παρελάσεις. Άρχισαν να βρίσκουν έδαφος και στα σχολικά βιβλία Ιστορίας, Γλώσσας, Νεοελληνικής Λογοτεχνίας κ.λπ. Με νοσταλγία πολλοί Έλληνες αγοράζουν τα βιβλία Ιστορίας και Νέων Ελληνικών του Γυμνασίου που εκδόθηκαν τη δεκαετία του 1950 καθώς και τα παλιά Αναγνωστικά του Δημοτικού που ξανατυπώθηκαν και πωλούνται στα καροτσάκια των πλανοδίων βιβλιοπωλών. Αρέσουν διότι ήσαν γεμάτα από καλογραμμένα κείμενα για την Εθνική και Θρησκευτική ζωή των Ελλήνων, από αριστουργήματα δοκίμων Νεοελλήνων λογοτεχνών, από πρότυπα ηρώων του πολέμου και της ειρήνης που τόσο χρειάζονται σήμερα τα παιδιά μας. Τα συγκρίνουμε με τα σύγχρονα άψυχα, ανελλήνιστα βιβλία και θλιβόμαστε. Ποιον πατριωτισμό και ποια αισιοδοξία για το μέλλον μπορούν να καλλιεργήσουν τα σημερινά εγχειρίδια που αντικατέστησαν τον Σολωμό, τον Παλαμά και τον Βαλαωρίτη με συνταγές για μακαρόνια με κιμά και με οδηγίες χρήσης καφετιέρας;

Αναμένοντας τις ανακοινώσεις για το Νέο Λύκειο ευχόμαστε να παραμείνουν υποχρεωτικά τα μαθήματα των Θρησκευτικών και της Ελληνικής Ιστορίας. Το οφείλουμε στους ήρωες του 1821, οι οποίοι ξεσηκώθηκαν υπέρ Πίστεως και Πατρίδος, όπως ομολογεί ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Το χρωστούμε στους 10 Πατριάρχες, τους 100 Επισκόπους, τους 6000 ιερείς που θυσιάσθηκαν στην Τουρκοκρατία και στην Επανάσταση, όπως παραδέχεται ο τότε Γάλλος Πρόξενος στην Πάτρα Πουκεβίλ. Το οφείλουμε πρωτίστως στα παιδιά μας που είναι το μέλλον του Έθνους.

Κ.Χ. 17.3.2011

Απροσδόκητες αποκαλύψεις μέσω Κύπρου

Τον ιδιοκτήτη του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη και εκδότη των εφημερίδων «Το Βήμα» και «Τα Νέα» Χρήστο Λαμπράκη, κατονόμασε ως ιθύνοντα νου του πραξικοπήματος εναντίον του Μακαρίου στις 15 Ιουλίου 1974, ο βουλευτής του ΔΗΚΟ Ζαχαρίας Κουλίας. Ο βουλευτής του ΔΗΚΟ, ανέγνωσε ενώπιον της Ολομέλειας έγγραφο το οποίο εμπλέκει τον Χρ. Λαμπράκη στο εγχείρημα ανατροπής του Μακαρίου.

Κουλίας: Ιθύνων νους του πραξικοπήματος

ο Χρ. Λαμπράκης

Αποκαλύψεις του βουλευτή του ΔΗΚΟ στην Ολομέλεια της Βουλής στο πλαίσιο συζήτησης για το Φάκελο της Κύπρου.

Μιλώντας στην Ολομέλεια της Βουλής στο πλαίσιο συζήτησης για το Φάκελο της Κύπρου, ο Ζαχαρίας Κουλίας ανέγνωσε έγγραφο που κατέθεσε στην at hoc Επιτροπή για τον Φάκελο της Κύπρου, ο Χάρης Βωβίδης, γραμματέας του τότε προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, σύμφωνα με το οποίο, τρεις μέρες πριν το πραξικόπημα στην Κύπρο πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα σύσκεψη των ηγετών του εγχειρήματος ανατροπής του Μακαρίου.
Συγκεκριμένα η σύσκεψη πραγματοποιήθηκε, στην εξοχική έπαυλη του Χρήστου Λαμπράκη στον Πόρο. Επικεφαλής της συσκέψεως, σύμφωνα με το έγγραφο, ήταν ο εκδότης Χρήστος Λαμπράκης, τον οποίον ο κ. Κουλίας χαρακτήρισε ως πολιτικό νου του πραξικοπήματος και σε αυτή μετείχαν ο δικτάτορας Δημήτρης Ιωαννίδης και επιτελείς του, o εφοπλιστής Ποταμιάνος, ενώ από την Κύπρο πήγε στον Πόρο και συμμετείχε στη σύναξη ο Νίκος Σαμψών, ο οποίος ανέλαβε «πρόεδρος» της πραξικοπηματικής κυβέρνησης μετά την ανατροπή του Μακαρίου στις 15 Ιουλίου του 1974.Ο Χρήστος Λαμπράκης πέθανε στις 21 Δεκεμβρίου του 2009 στην Αθήνα, σε ηλικία 75 ετών.
Εκτός από ιδιοκτήτης του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη με δύο εφημερίδες και είκοσι και πλέον εβδομαδιαία και μηνιαία έντυπα, ο Λαμπράκης δημιούργησε και το Μέγαρο Μουσικής, που ήταν αποτέλεσμα των προσπαθειών της ομάδας των Φίλων της μουσικής στην ίδρυση της οποίας πρωτοστάτησε. Ο Χρήστος Λαμπράκης θεωρείτο ως παράγοντας δημοκρατικών πεποιθήσεων και πνεύμα ανήσυχο και είναι χαρακτηριστικό ένα απόσπασμα, που γράφτηκε για τον ίδιο την ημέρα του θανάτου του από το ειδησιογραφικό site “in.gr”, για τον Λαμπράκη: «Οι πολιτικές περιπέτειες της Ελλάδας, η καθημερινή μάχη για τα δημοκρατικά ιδεώδη και για την αλήθεια, που σάλπιζαν τα έντυπά του και πρόβαλλε ο ίδιος, δεν τον άφησαν άτρωτο. Η χούντα των συνταγματαρχών τον φυλάκισε και κυριολεκτικά στραγγάλισε την κυκλοφορία των εφημερίδων και των περιοδικών του».

http://www.kathimerini.com.cy/

Η γάγγραινα των ΜΚΟ

Από την αξιόπιστη και πάντα ενημερωμένη εφημερίδα "Χρόνος" της Κομοτηνής, αναδημοσιεύουμε το παρακάτω κείμενο, που αποδεικνύει για μια ακόμα φορά τον ύποπτο ρόλο συγκεκριμένων ΜΚΟ, οι οποίες δρουν ασύδοτες και ανεξέλεγκτες εις βάρος της χώρας μας, καλυπτόμενες πίσω από πομπώδεις και αποπροσανατολιστικούς τίτλους.

ΔΕΕ

Οι “Γιατροί χωρίς Σύνορα” αναγνώρισαν

τα Σκόπια ως …“Μακεδονία”!

16.03.2011

Δικαιολογία: Τα έντυπα τυπώθηκαν στην Ισπανία!

Φυλλάδια για το έργο που επιτελούν στον κόσμο, τα οποία έχουν παγκόσμιο χάρτη, όπου τα Σκόπια, εμφανίζονται ως… «Μακεδονία», κυκλοφόρησαν και διανέμουν σε σπίτια, ανά την Ελλάδα, οι «Γιατροί χωρίς Σύνορα»!

Σε τηλεφωνική διαμαρτυρία πολίτου, οι Γιατροί χωρίς Σύνορα απάντησαν ότι το φυλλάδιο τυπώθηκε στην Ισπανία, χρησιμοποιώντας τον επίσημο χάρτη του ΟΗΕ. Σε παρατήρηση ότι το ελληνικό σκέλος των Γιατρών χωρίς Σύνορα δεν έπρεπε να δεχθεί να παραλάβει τα έντυπα, η απάντηση ήταν ότι… αυτός είναι ο χάρτης, που δέχεται ο ΟΗΕ.

Μετά την ερώτηση του βουλευτή του ΛΑ.Ο.Σ., Κυριάκου Βελόπουλου στη Βουλή, το υπουργείο Εξωτερικών επικοινώνησε με το ελληνικό σκέλος των Γιατρών χωρίς Σύνορα ζητώντας διευκρινίσεις.

Κοροϊδία χωρίς σύνορα

Η απίστευτη απάντηση που έδωσαν ήταν ότι το φυλλάδιο διανεμήθηκε μόνο σε… χορηγούς της ΜΚΟ. Διευκρίνισαν επίσης στο υπουργείο ότι για να μειώσουν τα λειτουργικά τους έξοδα, δέχθηκαν ως πιο συμφέρουσα την προσφορά ισπανικής εταιρίας για την εκτύπωση του ενημερωτικού υλικού.

Η ισπανική εταιρία βρήκε έναν χάρτη (όλως τυχαίως…) όπου τα Σκόπια εμφανίζονται ως «Μακεδονία», όμως όπως ομολογούν η εσφαλμένη αναγραφή της ονομασίας των Σκοπίων (σε Macedonia) «διέλαθε» της προσοχής του ελληνικού τμήματος των Γιατρών χωρίς Σύνορα. Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι αρκετά. Όπως πχ, πουθενά στην Ελλάδα δεν βρήκαν οι Γιατροί χωρίς Σύνορα (στην κοροϊδία) καλύτερη προσφορά για την εκτύπωση του ενημερωτικού τους υλικού; Έκαναν δηλαδή πανευρωπαϊκό διαγωνισμό και κατέληξαν στην Ισπανία;

Και μάλιστα σε μια εποχή που η κρίση μαστίζει την Ελλάδα; Δεν έκριναν οι ανθρωπιστές Γιατροί χωρίς Σύνορα – οι οποίοι καίγονται και τρέχουν να συμπαρασταθούν στους λαθρομετανάστες Αφγανούς της Πάτρας - ότι έστω αυτή τη δουλειά θα έπρεπε ίσως να την δώσουν σε μια ελληνική επιχείρηση, από τα τσουβάλια με τα εκατομμύρια που εισπράττουν ως επιχορήγηση από το ελληνικό δημόσιο;

Υπήρχε περίπτωση ο χάρτης όπου τα Σκόπια θα εμφανίζονταν ως «Μακεδονία» να περνούσε στην εκτύπωση αν το έργο αναλάμβανε ελληνική επιχείρηση; Πόσο ειλικρινείς είναι οι Γιατροί χωρίς Σύνορα στην Ελλάδα, όταν απαντούν στο υπουργείο ότι το λάθος έγινε από τους Ισπανούς; Πόσο ειλικρινείς είναι οι Γιατροί χωρίς Σύνορα στην Ελλάδα όταν απαντούν ότι δεν το πρόσεξαν, αλλά όταν το είδαν απέσυραν το υλικό; Οι Γιατροί χωρίς Σύνορα έχουν κάθε δικαίωμα να θεωρούν ότι όταν απευθύνονται στο υπουργείο Εξωτερικών έχουν να κάνουν με ηλιθίους και να δίνουν τέτοιου είδους απαντήσεις…

Διότι δεν είναι τόσο ειλικρινείς όσο θέλουν να εμφανίζονται… Η κεντρική διοίκηση των Γιατρών χωρίς Σύνορα στην Ελβετία, όπως μπορεί να δει κανείς έχει αναγνωρίσει τα Σκόπια ως «Μακεδονία», σε χάρτες που εμφανίζει στην επίσημη ιστοσελίδα της…

Έχουν διαμαρτυρηθεί στην κεντρική διοίκηση των Γιατρών χωρίς Σύνορα στη Ελβετία για το «λάθος»; Κάλεσαν έστω την κεντρική διοίκηση να διορθώσει την επικοινωνία της με τον έξω κόσμο;

Μάνος Μεϊμαράκης

http://www.xronos.gr/detail.php?ID=66210

Το μεγάλο φαγοπότι των Μ.Κ.Ο. (2)

Είχαμε αναφερθεί σε προηγούμενες αναρτήσεις
(Η μάστιγα των ΜΚΟ:  http://hellenicinterest.blogspot.com/2011/01/blog-post_06.html και

Το μεγάλο φαγοπότι των ΜΚΟ: http://hellenicinterest.blogspot.com/2011/02/blog-post_20.html) για την απίστευτη σπατάλη κρατικού χρήματος προς τις λεγόμενες Μη-Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ).

Αποκαλύπτεται ότι πάμπολλα τρωκτικά του δημοσίου χρήματος και λαμόγια κάθε είδους απέκτησαν περιουσίες σε βάρος του ελληνικού λαού, που τώρα καλείται να πληρώσει τα σπασμένα. Δυστυχώς, μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά και δυσφημούνται οργανώσεις που πραγματικά προσέφεραν και προσφέρουν ουσιαστικό έργο. Πιστεύω ότι αυτές πρέπει να πρωτοστατήσουν στο δικαστικό ξεκαθάρισμα αυτής της βρώμικης ιστορίας.

ΔΕΕ

Πακτωλός κρατικού χρήματος σε

μη κυβερνητικές οργανώσεις

Η παροχή αναπτυξιακής και ανθρωπιστικής βοήθειας προς αναπτυσσόμενες χώρες είναι υποχρέωση που προκύπτει από τη συμμετοχή της Ελλάδας σε διεθνείς οργανισμούς. Η βοήθεια διοχετεύεται μέσω της Υπηρεσίας Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας (ΥΔΑΣ) του υπουργείου Εξωτερικών σε Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και μέσω αυτών στις χώρες όπου υπάρχει ανάγκη. Η ανάγκη μπορεί να αφορά επισιτιστική και ιατρική βοήθεια, μπορεί όμως να μεταφράζεται και σε πολιτιστικές εκδηλώσεις, μαθήματα ελληνικής γλώσσας ή ταξίδια και συνέδρια. Υπάρχει με άλλα λόγια ένα ασαφές και αόριστο πλαίσιο, ιδανικό για την ανάπτυξη σαπροφύτων κάθε τύπου, όπως αποδείχθηκε...

«Πρωτεύουσα» των Βαλκανίων στις ΜΚΟ

Μεταξύ 2000 και 2004 όλοι μιλούν για την ανασυγκρότηση των Βαλκανίων, πρόγραμμα που συνοδεύεται από πακτωλό χρημάτων. Είναι η εποχή που η Θεσσαλονίκη παίρνει στα σοβαρά τον ρόλο της πρωτεύουσας των Βαλκανίων και δημιουργούνται μία σειρά από ΜΚΟ για την αξιοποίηση των πάσης φύσεως προγραμμάτων. Μεταξύ αυτών, πολλοί θεσμικοί φορείς επιχειρηματιών δημιουργούν ΜΚΟ, για να δημιουργήσουν γέφυρες με τις αγορές της Νοτιοανατολικής Ευρώπης.

1. Η Αναπτυξιακή Αλληλεγγύη «Αριστοτέλης» (πλατεία Μοριχόβου 1, 54625 Θεσσαλονίκη) έλαβε 1,5 εκατ. ευρώ τα έτη 2003-2004, σύμφωνα με τα στοιχεία που τηρεί η ΥΔΑΣ. Σε τηλεφωνική μας επικοινωνία εκπρόσωπος του Συνδέσμου Εξαγωγέων Βορείου Ελλάδος μας ενημέρωσε ότι η ΜΚΟ είναι ανενεργή και δεν ήταν σε θέση να δώσει περισσότερες πληροφορίες ως προς πώς αξιοποιήθηκαν αυτά τα κονδύλια.

2. Το Διαβαλκανικό και Παρευξείνιο Επιχειρηματικό Κέντρο (ΔΙΠΕΚ, Τσιμισκή 29, 54624 Θεσσαλονίκη) έλαβε 2,8 εκατ. ευρώ (!) το 2002. Βασικός μέτοχος της ΜΚΟ (με τη μορφή ΑΕ) ήταν το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο και μεταξύ των στόχος του ήταν «η προσέλκυση ξένων επενδυτών για μεικτές δραστηριότητες στις χώρες τις Ευρώπης, στα Βαλκάνια, καθώς και στις παρευξείνιες χώρες» και «η διαχείριση βιομηχανικών και ελεύθερων ζωνών, εμπορικών κέντρων, εκθετηρίων χωρών, σταθμών, λιμένων, αερολιμένων». Ο μόνος από τους καταστατικούς σκοπούς του που φαίνεται να πέτυχε είναι «η συμμετοχή σε σχετικά εθνικά και κοινοτικά προγράμματα», και αυτό όχι απολύτως, αφού δεν είναι και τόσο. σχετικές με την επιχειρηματικότητα η ενίσχυση των προγραμμάτων εκμάθησης ελληνικής γλώσσας στο Αζερμπαϊτζάν ή η αγορά μαστογράφου στη Μαριούπουλη της Ουκρανίας που υλοποιήθηκε με τα χρήματα της ΥΔΑΣ. «Στόχος μας ήταν η ενδυνάμωση των ελληνικών κοινοτήτων σε χώρες της πρώην ΕΣΣΔ, γι' αυτό και συνεργαστήκαμε με το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού και τις κατά τόπους πρεσβείες μας», λέει ο τότε διευθυντής του ΔΙΠΕΚ και σημερινός πρόεδρος της HELEXPO Πάρης Μαυρίδης, εξηγώντας ότι το κομμάτι του προγράμματος που προέβλεπε προώθηση της επιχειρηματικότητας τελικά δεν υλοποιήθηκε.

3. Το Επιχειρηματικό γραφείο για την οικονομική συνεργασία στη Νοτιοανατολική Ευρώπη BICC (Μιχ. Ψελλού 27, 54626 Θεσσαλονίκη) φαίνεται να έλαβε 665.000 ευρώ το 2001 και το 2002. Οι δράσεις του εντασσόταν στο πλαίσιο του ευρύτερου προγράμματος ανασυγκρότησης των Βαλκανίων, αλλά το πώς αξιοποιήθηκε το κονδύλι, που ξεπερνά το μισό εκατομμύριο ευρώ, παραμένει θολό.

4. Το Δίκτυο Πρωτοβουλίας για τη δημοκρατία στα δυτικά Βαλκάνια (Κομνηνών 20, 6ος όροφος, 54624 Θεσσαλονίκη) έλαβε 528.200 ευρώ μόνο μέχρι το 2004, ενώ οι χρηματοδοτήσεις συνεχίστηκαν και επί κυβερνήσεων ΝΔ - εξάλλου ήταν «θυγατρική» της ΟΝΝΕΔ Θεσσαλονίκης. Το έργο (;) της ΜΚΟ δεν έγινε ποτέ γνωστό, ενώ το όνομά της αναφέρθηκε στον Τύπο, μόνο όταν τα ΜΜΕ ασχολήθηκαν με δύο μέλη του δ.σ., τον μετέπειτα πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ Ανδρέα Παπαμιμίκο και τη σχέση του με τον πρώην πρύτανη του ΠΑΜΑΚ Ηλία Κουσκουβέλη.

5. Η Ένωση για τη Δημοκρατία στα Βαλκάνια (Κρίσπου 9, Θεσσαλονίκη) συνδέεται με το Κέντρο για τη Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, ή CDRSEE (http://www.cdsee.org/), με πρόεδρο τον γνωστό από την υπόθεση του Σκοπιανού Μάθιου Νίμιτς και χορηγό τον Τζορζ Σόρος. Η ΜΚΟ έλαβε 500.000 ευρώ το 2003, χωρίς να αναφέρεται πού τα διέθεσε.

6. Το Ινστιτούτο μελετών, ερευνών τηλεπικοινωνιών και πληροφορικής χωρών ΝΑ Ευρώπης (9o χλμ. Θεσσαλονίκης - Θέρμης, http://www.inatelecom.org/) ιδρύθηκε με στόχο τη μελέτη και ανάπτυξη των τηλεπικοινωνιών και της πληροφορικής στις χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και, κατ' επέκταση, «την ταχεία ανάπτυξη της περιφερειακής αγοράς των τηλεπικοινωνιών στα Βαλκάνια, σύμφωνα με τα πρότυπα της ΕΕ». Το 2002 έλαβε 1 εκατ. ευρώ, σύμφωνα με στοιχεία της ΥΔΑΣ του ΥΠΕΞ.

Παντελώς άγνωστες

7. Ο «Ελληνικός Σύνδεσμος για τη Διεθνή Ανάπτυξη» (Άβαντος 148, 68100 Αλεξανδρούπολη), παρόλο που είναι παντελώς άγνωστος στην τοπική κοινωνία του Έβρου, φαίνεται να έλαβε από το ελληνικό ΥΠΕΞ 1.120.000 ευρώ σε μία πενταετία (1999-2004). Το πώς διαχειρίστηκε το δημόσιο χρήμα παραμένει επίσης άγνωστο στους έλληνες φορολογούμενους, αφού η ΜΚΟ δεν διαθέτει καν ιστοσελίδα και δεν φαίνεται να αναφέρεται σε καμία άλλη.

8. Η «Νοτιοανατολική Πρωτοβουλία για Ανάπτυξη και Συνεργασία» (Αντίκα 12, 67100 Ξάνθη), αγνώστων λοιπών στοιχείων, έλαβε 523.000 ευρώ μεταξύ 2001 και 2003. Το πώς αξιοποιήθηκε αυτό το μισό εκατομμύριο ουδείς μπορεί να το πει.

9. Η «Ανθρωπιστική Άμυνα» (Τσιμισκή 16, 54640 Θεσσαλονίκη) έλαβε 352.000 ευρώ. Η ΜΚΟ δεν διαθέτει καν ιστοσελίδα που να πληροφορεί για τους σκοπούς της και το πώς διαχειρίστηκε το δημόσιο χρήμα.

10. Οι «Φίλοι της Αφρικής» (Νέστορος Τύπα 15, ΤΘ 50549, 54013 Θεσσαλονίκη) έχουν λάβει 68.000 ευρώ από το 1999 έως το 2004. Άγνωστο το πώς αξιοποιήθηκαν αυτά τα χρήματα.

11. Η πολιτιστική εταιρεία «Θεάτρου Ανάβασις», της ηθοποιού Μ. Καραβία, με έδρα την Καβάλα, φέρεται να έλαβε 60.000 ευρώ. Στην ιστοσελίδα http://www.theatrou-anavassis.com/ αναφέρεται αορίστως σε ένα πρόγραμμα Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας στο Λίβανο το 2005. Πέραν τούτου, ουδέν.

12. Η παντελώς άγνωστη στην τοπική κοινωνία «Ένωση Συνοριακής Περιοχής, Έβρος» έλαβε 75.000 ευρώ μεταξύ 1999 και 2004. Η τύχη τους αγνοείται.

Πού πήγαν τα λεφτά;

13. Η «Οικολογική Κίνηση Δράμας», με βάση τις καταγραφές από το ΥΠΕΞ, φέρεται να έλαβε 570.000 ευρώ. Ο πρόεδρός της Σταύρος Ναγλής υποστηρίζει ότι η οργάνωση έλαβε μόνο 84.000 ευρώ, κάτι που αποδεικνύεται από την κίνηση του τραπεζικού λογαριασμού. Για το αναγραφόμενο ποσό των 482.000 έχει ήδη κινηθεί δικαστική έρευνα. Όσο για την επιχορήγηση των 84.000 ευρώ, δόθηκε σε τέσσερα συνέδρια και για την έκδοση δύο βιβλίων με ζωγραφιές μαθητών και κείμενα πανεπιστημιακών για το περιβάλλον, τα οποία εκδόθηκαν σε πέντε γλώσσες και 12.000 αντίτυπα.

14. Η «Βαλκανική Περιβαλλοντική Ένωση» (Β.ΕΝ.Α., Τ.Θ.14561 Κεντρ. Ταχυδρομείου, 54101 Θεσσαλονίκη, http://www.benaweb.gr/) φέρεται να έλαβε από την ΥΔΑΣ 232.800 ευρώ την πενταετία 1999-2004. Ωστόσο ο πρόεδρός της Φ. Βοσνιάκος υποστηρίζει ότι το ποσό που έλαβε η ΜΚΟ ήταν μόνο 151.000 ευρώ το 2002, (αρ. παραστατικού 3902 για 44.000 ευρώ, 5602 για 60.000 ευρώ και 2502 για 44.000 ευρώ) για τη δημιουργία τριών κέντρων κατάρτισης σε περιβαλλοντικά επαγγέλματα στις πόλεις Πλόβντιβ, Φιλιππούπολη και Κοστάντζα. Όσο για το υπόλοιπο των 80.000 ευρώ, θα πρέπει να διερευνηθεί αν πρόκειται για διπλοεγγραφή ή αν τα χρήματα κατέληξαν σε άλλα ταμεία.

15. Το «Κέντρο Στρατηγικού Σχεδιασμού και Ανάλυσης Πολιτικής 'Δήμητρα'» (Παλαιολόγου 19, 41221 Λάρισα, http://kessa.dimitra.gr/) φαίνεται να χρηματοδοτήθηκε με 2.660.000 ευρώ το διάστημα 1999-2004. Στις δράσεις τής συγκεκριμένης περιόδου, σύμφωνα με όσα αναφέρονται στην ιστοσελίδα της, περιλαμβάνονται από επείγουσα ανθρωπιστική βοήθεια στη Σερβία και το Αφγανιστάν μέχρι εκπαίδευση δημοσιογράφων στα ΜΜΕ και τις νέες τεχνολογίες στη Γεωργία και πολιτιστικές εκδηλώσεις στην Τουρκία! Σύμφωνα πάντως με επιστολή του προέδρου της ΜΚΟ Ν. Πιτσούλη στον Τύπο, «τα χρήματα που αποδέχτηκε το 'ΚΕ.Σ.Σ.Α. ΔΗΜΗΤΡΑ' από το ΥΠΕΞ στα 20 χρόνια λειτουργίας του ανέρχονται στα ποσά των 22.010 ευρώ από την έναρξη συνεργασίας του με το ΥΠΕΞ έως το 1999, 1.002.862 ευρώ την περίοδο 2000-2004 και 345.541ευρω την περίοδο από το 2004 έως την ημέρα που διέκοψε την συνεργασία του με το ΥΠΕΞ». Και σε αυτή την περίπτωση προκύπτει αναντιστοιχία 1.660.000 ευρώ που. αγνοούνται.

16. Η «Εταιρεία Προστασίας Πρεσπών» (Άγιος Γερμανός, Πρέσπα, 53077, http://www.spp.gr/) φαίνεται να έλαβε 133.000 ευρώ μεταξύ 2003 και 2004, σύμφωνα με τις καταστάσεις του ΥΠΕΞ, ενώ η ίδια η εταιρεία υποστηρίζει ότι έλαβε λιγότερα χρήματα (118.000 ευρώ) και για μεγαλύτερο διάστημα (2003-2006). Με αυτό το ποσό οργάνωσε συναντήσεις μελών της Συντονιστικής Επιτροπής και του Διασυνοριακού Πάρκου Πρεσπών και χρηματοδότησε μία μελέτη για την αλληλεπίδρασης της λίμνης Μικρής Πρέσπας και του ποταμού Ντέβολη.

Μικρότερα κονδύλια, μεγαλύτερο έργο

Πέρα από τις Μη-Κυβερνητικές Οργανώσεις για τις οποίες δημιουργούνται εύλογες αμφιβολίες για το αν τα διαθέσιμα χρήματα έπιασαν τόπο, στις λίστες της ΥΔΑΣ καταγράφονται και άλλες που έχουν να επιδείξουν σημαντικό έργο. Παραδείγματα από τη Βόρειο Ελλάδα είναι:

1. Η «Ελληνική Ομάδα Διάσωσης» (Εμμ. Παππά 5, 54248 Θεσσαλονίκη, http://hrt.org.gr/index.php) η οποία έχει πλούσιο έργο και παρέχει επείγουσα ανθρωπιστική βοήθεια στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο. Μεταξύ 2001 και 2004 η οργάνωση έλαβε 970.000 ευρώ.

2. Το Σταυροπηγιακό Μετόχιο της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας του Αγίου Όρους διατηρεί το «Κέντρο Παναγία η Φιλανθρωπινή» στην Ορμύλια» (http://www.ormyliafoundation.gr/). Το κέντρο, που παρέχει υπηρεσίες προληπτικής ιατρικής σε γυναίκες, έλαβε 145.000 ευρώ μεταξύ 1999 και 2004 και άλλες 138.000 το 2010.

3. Οι «Έλληνες εθελοντές» (Καρτάλη 172, 38221 Βόλος, http://grvol.blogspot.com/) έλαβαν 373.000 ευρώ από την ΥΔΑΣ. Στην ιστοσελίδα τους αναφέρονται έργα στην κοινότητα Καλάσα του Πακιστάν, χωρίς αναλυτική παρουσίαση των έργων και του κόστους τους.

4. Η οργάνωση «Μια Γη» (Τοπάλη 14, Βόλος, http://www.oneearth.gr/) έλαβε 319.000 ευρώ μεταξύ 2002 και 2004. Η ΜΚΟ πραγματοποιεί ανθρωπιστικές αποστολές στον Τρίτο Κόσμο και είναι από τις ελάχιστες που διαθέτει στην ιστοσελίδα της απολογισμό δράσεων, έστω και για μία χρονιά (2007).

Αποκαλύψεις για την φαρσοκωμωδία της "Υπατίας"

Πρώην γραμματέας της σπουδάζουσας νεολαίας

του ΚΚΕ, ο ιδιοκτήτης του κτιρίου

Αξίζει να δούμε λίγο ποιος είναι ο ιδιοκτήτης του κτιρίου που δόθηκε στους λαθρομετανάστες, ποιοι είναι οι χορηγοί του και η ΜΚΟ του. Ο ιδιοκτήτης λοιπόν είναι ο Ντίνος Ρουτζούνης, πρώην γραμματέας της σπουδάζουσας νεολαίας του ΚΚΕ, ιδιοκτήτης της Κάπα Research, γνωστής εταιρίας δημοσκοπήσεων, που έχει στο πελατολόγιο της όλα σχεδόν τα τηλεοπτικά κανάλια και τις εφημερίδες της Ελλάδας.

Με μεγάλες εργολαβίες στο ενεργητικό του, όπως το σύστημα ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και το σύστημα πληροφόρησης για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ο Ντίνος Ρουτζούνης είναι ένας γνήσιος αριστερός μεγιστάνας. Βεβαίως το κτίριο δόθηκε στους λαθρομετανάστες, αφού έτσι και αλλιώς ήταν γνώριμο σε όλους από τις εκδηλώσεις της Ένωσης Μεταναστών που λαμβάνουν χώρα εκεί από το 2009, με την αιγίδα φυσικά της Κάπα Research και του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ένταξης Υπηκόων Τρίτων Χωρών στην Ελλάδα. Όπως χαρακτηριστικά δηλώνεται στην ιστοσελίδα του Ινστιτούτου, ΜΚΟ, "Υπατία": “Αντικείμενο του Ινστιτούτου Υπατία είναι η καταγραφή, ανάλυση και ερμηνεία οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών φαινόμενων και γεγονότων με στόχο την εξαγωγή συγκεκριμένων αποτελεσμάτων και εκτιμήσεων.” “Στο πλαίσιο αυτό προγραμματίζονται και υλοποιούνται σε τακτά διαστήματα ημερίδες κατά τις οποίες παρουσιάζονται και αναλύονται τα συμπεράσματα των ερευνών με την ενεργή συμμετοχή φορέων και πολιτών οι οποίοι συνδιαμορφώνουν την ερμηνεία των αποτελεσμάτων.”

Είδαμε ήδη τι είδους ημερίδες διοργανώνει αυτό το Ινστιτούτo και ο ιδιοκτήτης του, πρώην γραμματέας της σπουδάζουσας νεολαίας του ΚΚΕ, αριστερός από κούνια, συνεργάτης εδώ και 20 χρόνια των δύο μεγάλων κομμάτων και όχι μόνο. Ενδεικτικά στο πελατολόγιο της εμφανίζονται το Γερμανικό Προξενείο, το Βρετανικό Συμβούλιο και όλα τα υπουργεία. Ομογάλακτος του συστήματος λοιπόν ο ιδιοκτήτης του κτιρίου στο οποίο κατέληξαν οι “διαπραγματευτές”, όπως ο εκλογολόγος του MEGA, βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλαβάνος και φυσικά το Ελληνικό (;) κράτος.

ΘΑ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΟ ΕΝΟΙΚΙΟ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗ ΤΟΥ ΝΕΟΚΛΑΣΙΚΟΥ!

Αυτό είναι το νεοκλασικό κτίριο, του ιδιοκτήτη της εταιρείας δημοσκοπήσεων Κάπα Research Ντίνου Ρουτζούνη στη συμβολή των οδών Ηπείρου και Πατησίων, όπου μετεγκαταστάθηκαν οι μετανάστες απεργοί πείνας από το κτίριο της Νομικής.

Ο εκπρόσωπος των μεταναστών που βρίσκονται στο κτίριο κάνει λόγο για απαράδεκτες συνθήκες, και αναφέρει ότι όλοι τους παραπλάνησαν για να τους βγάλουν από τη Νομική και να τους βάλουν σε ένα κτήριο χωρίς καθόλου χώρο. Δήλωσε δε, ότι οι τουαλέτες στο κτήριο είναι κλειδωμένες. Η Περιφέρεια αναμένεται να φέρει στο χώρο 15 χημικές. Ποια είναι όμως η αλήθεια;

Το ενοίκιο για το κτίριο αυτό για όσο χρονικό διάστημα διαμείνουν οι μετανάστες θα το πληρώνει το Πανεπιστήμιο Αθηνών! Αλήθεια ρωτήθηκε η Πανεπιστημιακή Κοινότητα αν θέλει να πληρώνει τα έξοδα ή το αποφάσισε αυθαίρετα ο Πρύτανης Θ. Πελεγρίνης; Η απάντηση είναι ότι ο ιδιοκτήτης του κτηρίου και ιδιοκτήτης της εταιρείας δημοσκοπήσεων Κάπα Research Ντίνος Ρουτζούνης, είναι «κολλητός» του Πρύτανη Πελεγρίνη και μάλιστα κατά τις πρόσφατες Πρυτανικές εκλογές είχε αναλάβει με την εταιρεία του όλη την προώθηση μηνυμάτων και την κινητοποίηση των ψηφοφόρων του Πελεγρίνη! Φαίνεται ότι με αυτό τον τρόπο και μάλιστα με τα χρήματα του Ελληνικού λαού αποφάσισε ο Πελεγρίνης να ξεπληρώσει τον κολλητό του για τις προεκλογικές υπηρεσίες του. Είναι γνωστό μάλιστα ότι ο Ν. Ρουτζούνης έχει πολλά χρέη προς το ΙΚΑ και ανοιχτές εκκρεμότητες με το Υπουργείο Οικονομικών.

Ποια είναι η τοποθέτηση του Υπουργείου Παιδείας και συγκεκριμένα της κα Άννας Διαμαντοπούλου και τί λέει επ’ αυτών ο κ. Παπουτσής και ο κ. Ραγκούσης;
Γιατί κάποιοι προσπαθούν ακόμα και από μια ιστορία που μόνο αρνητικά αντανακλαστικά προκάλεσε στην κοινωνία να βγάλουν μίζα;

http://pemptieksousia.blogspot.com/2011/03/blog-post_1325.html

Παμμακεδονικές προς ΥΠΠΟ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ

ΕΝΙΑΙΟΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ                       Μαρούσι, 24-01-2011
Π/ΘΜΙΑΣ & Δ/ΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ         Αριθ. Πρωτ. 9142/Γ2
Δ/ΝΣΗ ΣΠΟΥΔΩΝ Δ/ΘΜΙΑΣ ΕΚΠ/ΣΗΣ
ΤΜΗΜΑ Α΄

ΘΕΜΑ: Απάντηση εγγράφου

Απαντώντας σε σχετικό έγγραφό σας που αφορά σε βιβλία Ιστορίας για τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, σας γνωρίζουμε τη με αρ. πρωτ. 20/13-01-2011 απάντηση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, η οποία έχει ως εξής:

«…σύμφωνα με το άρθρο 15 του ΠΔ 60/2006 (ΦΕΚ30-3-2006) για την αξιολόγηση της Ιστορίας στο Γενικό Λύκειο οι μαθητές αξιολογούνται, μεταξύ άλλων και σε "Δύο τουλάχιστον θέματα που απαιτούν σύνθεση ιστορικών γνώσεων και κριτική ικανότητα. Στην περίπτωση αυτή μπορούν να χρησιμοποιούνται ερωτήσεις επεξεργασίας ιστορικού υλικού, το οποίο δίνεται στους μαθητές σε φωτοτυπία. Το υλικό αυτό αφορά γραπτές ιστορικές πηγές, εικαστικά έργα, χάρτες, διαγράμματα κτλ. που χρησιμοποιούνται ως αποδεικτικά στοιχεία ή ως μέσα άντλησης στοιχείων για την εξαγωγή ιστορικών συμπερασμάτων".

Η διδακτική επεξεργασία ιστορικού υλικού κειμενικού, εικαστικού, χαρτογραφικού, διαγραμμάτων, πινάκων κτλ. προβλέπεται επίσης από το Πρόγραμμα Σπουδών του μαθήματος ως διδακτική μέθοδος ενδεδειγμένη για την ανάπτυξη της ιστορικής σκέψης και της κριτικής ικανότητας των μαθητών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Οι διδάσκοντες επιλέγουν με ευθύνη τους ιστορικό υλικό κειμενικό ή μη, πέραν εκείνου που περιλαμβάνεται στα σχολικά εγχειρίδια με κριτήριο την κατά το δυνατόν πολυπρισματική του οπτική, ώστε να αναπτυχθεί προβληματισμός και ανταλλαγή επιχειρημάτων μεταξύ των μαθητών. Ο έλεγχος της αξιοπιστίας μιας ιστορικής πηγής και η κριτική ανάλυση των θέσεων που προβάλλονται από αυτήν συνιστούν, ως εκ τούτου, ουσιώδες στοιχείο της διαδικασίας άσκησης της κριτικής ικανότητας των μαθητών. Για τον λόγο αυτό, όσο ευρύτερο είναι το φάσμα του ιστορικού υλικού, όχι μόνο από την ελληνική αλλά και από τη διεθνή βιβλιογραφία, στο οποίο έχουν πρόσβαση οι καθηγητές της Ιστορίας, ειδικά του Λυκείου, τόσο περισσότερο ενισχύεται η δυνατότητα των επιλογών και της ανάληψης πρωτοβουλίας από την πλευρά τους.

Το συγκεκριμένο τετράτομο έργο του Κέντρου για τη Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση στη Νοτιανατολική Ευρώπη, στο οποίο αναφέρεται η επιστολή, αποτελεί συλλογή ευρέος φάσματος ιστορικών πηγών που προέρχονται από τις χώρες της ευρύτερης περιοχής και που εκφράζουν, όπως είναι αναμενόμενο, την οπτική των διαφόρων λαών της Νοτιοανατολικής Ευρώπης για την εθνική τους ιστορία, με προφανείς τις συχνά εκ διαμέτρου αντιτιθέμενες μεταξύ τους εκτιμήσεις και απόψεις. Ως συλλογή πηγών, είναι αυτονόητο ότι σε καμία περίπτωση το έργο αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί ούτε να χρησιμοποιηθεί ως σχολικό βιβλίο, διότι δεν ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές των σχολικών βιβλίων.

Η δυνατότητα, ωστόσο, των καθηγητών της Ιστορίας στο Λύκειο να αντλούν κατά την κρίση τους και με την επιστημονική και παιδαγωγική τους ευθύνη ιστορικό υλικό που δίνει στους μαθητές τους τη δυνατότητα να συγκρίνουν, να αξιολογούν, να αντικρούουν και να αποδέχονται ή να απορρίπτουν απόψεις και ερμηνείες που διατυπώνονται μέσα στο υπό επεξεργασία ιστορικό υλικό, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να απαγορευθεί, όταν μάλιστα αυτό είναι ελεύθερα προσβάσιμο σε κάθε ενδιαφερόμενο στο διαδίκτυο, όπως συμβαίνει και με το συγκεκριμένο έργο, το οποίο είναι ανηρτημένο στην επίσημη ιστοσελίδα του Κέντρου. Αντίθετα, οι καθηγητές της Ιστορίας όχι μόνο ενθαρρύνονται αλλά και επιμορφώνονται από τους αρμόδιους φορείς του Υπουργείου Παιδείας, ώστε να είναι σε θέση να αξιοποιούν διδακτικά αυτές ακριβώς τις δυνατότητες των νέων τεχνολογιών στην εποχή μας κατά τον παιδαγωγικά προσφορότερο τρόπο.»
                                                                                      

Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ
ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ


Και η απάντηση των Παμμακεδονικών Οργανώσεων:

ΠΑΜΜΑΚΕΔΟΝΙΚΕΣ ΕΝΩΣΕΙΣ ΥΦΗΛΙΟΥ

Επικοινωνία: Nina Gatzoulis
President of the Committee of World Pan-Macedonian Associations
Email: ninagatz@comcast.net
Τηλ: 603-742-0466
Φαξ: 603- 617-2977

24 Φεβρουαρίου 2011

Προς κ. Στυλιανό Μερκούρη

Διευθυντή Ενιαίου Διοικητικού Τομέα
Π/θμιας & Δ/θμιας Εκπαίδευσης
Δ/νση Σπουδών Δ/θμιας Εκπαίδευσης
Τμήμα Α’

Αξιότιμε κύριε Διευθυντά,

Λάβαμε την από 24-1-2011 9142/Γ2 απάντησή σας σε συνέχεια του δικού μας εγγράφου που αφορά βιβλίο ιστορίας για τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και σας ευχαριστούμε που είχατε την καλοσύνη να απαντήσετε.

Οι Παμμακεδονικές Ενώσεις Υφηλίου των οποίων οι χιλιάδες των μελών τους, όπως και ο τίτλος τους δηλώνει, μολονότι μακριά από την πατρίδα, είναι ευαισθητοποιημένες σε θέματα που αφορούν και την εκπαίδευση. Οτιδήποτε σχετικά με την εκπαίδευση στο Κέντρο και ιδιαίτερα η ύλη και το περιεχόμενο του μαθήματος της ιστορίας, οπωσδήποτε θα καταλήξει και στο εκπαιδευτικό σύστημα της ομογένειας. Θα μας επιτρέψετε κύριε Διευθυντά να συμφωνήσουμε με όσα γράφετε στο προαναφερθέν έγγραφό σας με το άρθρο 15 του ΠΔ 60/2006 (ΦΕΚ30-3-2006) για την αξιολόγηση της Ιστορίας στο Γενικό Λύκειο. Θέλουμε όμως να θέσουμε υπ’ όψιν σας και να μεριμνήσετε για τα δέοντα από τη θέσης σας ως Διευθυντής στη νευραλγική θέση που η Πολιτεία σας ανέθεσε.

Οι Παμμακεδονικές Ενώσεις Υφηλίου, με αφορμή το τετράτομο έργο του Κέντρου Δημοκρατίας και Συμφιλίωσης Νοτιοανατολικής Ευρώπης απευθύνθηκαν εκ νέου σε πανεπιστημιακούς και εκπαιδευτικούς οι οποίοι κρίνουν το έργο αυτό και το βρίσκουν ακατάλληλο για την εκπαιδευτική διαδικασία.

Ο Καθηγητής Σπυρίδων Σφέτας ο οποίος διδάσκει στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στην Κριτική Προσέγγιση του Εναλλακτικού Εκπαιδευτικού Υλικού για τη Διδασκαλία της Νεότερης Ιστορίας της Νοτιοανατολικής Ευρώπης αναλύει εκτενέστατα τα τέσσερα βιβλία του τετράτομου και τα βρίσκει ακατάλληλα για οποιαδήποτε προσπάθεια διδασκαλίας, έστω και σαν εναλλακτικό εκπαιδευτικό υλικό.

Η Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών σε επιστημονική ημερίδα στις 29 Απριλίου 2007 εξέτασε με προσοχή το περιεχόμενο αυτού του έργου και με ανακοίνωσή της απεφάνθη πως τέτοιου είδους ιστορικής διδασκαλίας «βιάζει βάρβαρα και διαστρεβλώνει εσκεμμένα την εθνική και θρησκευτική συνείδηση των Ελληνοπαίδων της η ίδια η Πατρίδα τους...» Τονίζοντας αναφέρει πως η ΕΜΣ είναι «αποφασισμένη να υπερασπιστεί εμπράκτως την Ιστορία, το Έθνος και το Σύνταγμα» το οποίο επιτάσσει (άρθρο 16 παρ 2): «η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους και σκοπό έχει την ...ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης των Ελλήνων».

Στην επιστολή σας αναφέρετε πως υπάρχει «η δυνατότητα, ωστόσο, των καθηγητών της Ιστορίας στο Λύκειο να αντλούν κατά την κρίση τους και με την επιστημονική και παιδαγωγική τους ευθύνη ιστορικό υλικό...». Στη σφαίρα του ιδιωτικού βίου και στην ελεύθερη αγορά ιδεών ο καθένας είναι ελεύθερος να γράφει και να διαγράφει την ιστορία, σύμφωνα με τις αντιλήψεις του. Απαγορεύεται όμως κατηγορηματικά εκ του Συντάγματος να τις εισάγει στη Δημόσια Παιδεία της Ελλάδας και να τις διδάσκει στη μαθητιώσα νεολαία εν ονόματι του Ελληνικού κράτους. Το Σύνταγμα στη διάταξή του (άρθρο 120 παρ. 24) διατάσσει: «Ο σεβασμός στο Σύνταγμα και η αφοσίωση στην Πατρίδα αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων. Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων».

Η Ομάδα 21 σε άρθρο της στο ΠΑΡΟΝ της Κυριακής αναρωτιέται: «Πώς μεταλλάχτηκε έτσι η νεολαία; Τι συνέθλιψε τη ζωή της; Τη συνέθλιψαν οι μειωμένες προσδοκίες για το μέλλον της; Ή μήπως τη συνέθλιψε η αγωγή που (δεν) της δώσαμε, τα πρότυπα που (δεν) της περάσαμε, οι αξίες με τις οποίες (δεν) τη γαλουχήσαμε; Μήπως επί 15 χρόνια δοκιμάζουμε κάθε μορφή αποδόμησης του «εμείς»;…»

Συνεπώς, κάθε πολίτης υπερασπιζόμενος το Σύνταγμα, δικαιούται και υποχρεούται να προσφύγει στο Συμβούλιο Επικρατείας με αίτηση ακυρώσεως και να ζητήσει την ακύρωση των ανωτέρω αντισυνταγματικών πράξεων. Το Υπουργείο Παιδείας δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων υποχρεούται να εφαρμόσει το Σύνταγμα, να υπερασπιστεί την πιστή τήρησή του και να προστατεύσει τη νεολαία από επικίνδυνες παραπληροφορήσεις ιστορικού περιεχομένου εις βάρος της Ελλάδας.

Κύριε Μερκούρη, ο απανταχού ελληνισμός είναι περήφανος για την ιστορία της Ελλάδας, για τη φυλή μας, για το Έθνος το Ελληνικό. Αναρωτιόμαστε γιατί η κυβέρνηση επέλεξε να διαγράψει από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων το επίθετο Εθνικής; Θα ήταν δυνατόν να ξανά-τοποθετηθεί, ούτως ώστε ο συνδετικός κρίκος μεταξύ μαθητιώσας νεολαίας, πατρίδας και συντάγματος να γίνει πιο στέρεος, πιο στενός;

 Σας ευχαριστούμε θερμότατα που διαθέσατε πολύτιμο χρόνο για την ανάγνωση της παρούσας και περιμένουμε ανταπάντηση στην επιστολή μας.

Με εκτίμηση,

Πρόεδρος Επιτροπής Παμμακεδονικών Ενώσεων Υφηλίου-Νίνα Γκατζούλη
Παμμακεδονική Ένωση ΗΠΑ-Δρ. Αντώνιος Παπαδόπουλος, Πρόεδρος
Παμμακεδονική Ένωση Αυστραλίας-Δημήτρης Μηνάς, Πρόεδρος
Παμμακεδονική Ένωση Καναδά-Χαράλαμπος Μουτουσίδης, Πρόεδρος
Παμμακεδονική Ένωση Ευρώπης-Αρχιμανδρίτης Παντελεήμων Τσορμπατζόγλου, Πρόεδρος
Μακεδονικά Τμήματα Αφρικής-Αμύντας Παπαθανασίου, Πρόεδρος


Κοινοποίηση: Ελληνικό Κοινοβούλιο

                                                    ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ